Εξουσία και προπαγάνδα. Μπορεί να φανταστεί κανείς οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, οποτεδήποτε, να επιβιώνει χωρίς να επιδρά στο συναίσθημα των υπηκόων, προκαλώντας δέος ή/και φόβο;
Είναι απίθανο. Παρότι έχουν υπάρξει μορφές εξουσίες που έσπερναν τον φόβο άμεσα, σκοτώνοντας συστηματικά, και άλλες που επιβίωναν πιο “συναινετικά”, είναι απίθανο να βρει κάποιος περίπτωση εξουσιών που “κλείστηκαν στον εαυτό τους”, αδιαφορώντας για τους υποτελείς τους και τις πεποιθήσεις τους.
Ο πιο γνωστός, παλιός, δοκιμασμένος και πάντα σε ισχύ τρόπος "ψυχο-συναισθηματικής κυριαρχίας" είναι οι θρησκείες. Μην βιαστεί κανείς να πει "καλά, αυτά πέρασαν". Καθόλου δεν πέρασαν! Το πολύ πολύ οι θρησκευτικοί μηχανισμοί πρόσκλησης δέους, φόβου και υποτέλειας να εκκοσμικεύτηκαν. Τίποτα άλλο.
Πολιτική και media. Αν και αυτό που ονομάζεται "δημοσιογραφία" ανακαλύφθηκε ιστορικά με μάλλον χειραφετικούς σκοπούς, η ίδια η συγκρότηση της κάθε φορά "δημόσιας σφαίρας", δηλαδή των ηθών, των συμπεριφορών, των προτιμήσεων, των απόψεων, υπάγεται πάντα στην αντίθεση "κυριαρχία - υποτέλεια". Με την κατά περίπτωση εκρηκτική προσθήκη των δημόσιων αρνήσεων που αλλάζουν τους όρους και τους περιορισμούς της "δημόσιας σφαίρας".
Αυτό σημαίνει ότι η σχέση ανάμεσα στις πραγματικές εξουσίες, στους εκπροσώπους είτε των κάθε φορά αφεντικών είτε των κάθε φορά υποτελών, και στους τρόπους διαμόρφωσης των ηθών - συμπεριφορών - προτιμήσεων - απόψεων και των αντιθέσεών τους ποτέ δεν ήταν τυχαία ή ευκαιριακή. Είναι οργανική απ’ την μεριά όσων έχουν την εξουσία. Ακόμα και στο πατριαρχικό σπίτι, που δεν υπάρχουν media με την γνωστή έννοια, η διαμόρφωση και η διατήρηση μιας ορισμένης "κανονικότητας" περνάει πάντα απ’ τον έλεγχο του συναισθηματικού πεδίου όλων των μελών της οικογένειας...
Πόσο μάλλον εκεί που υπάρχουν media, που είναι επιχειρήσεις (ή κρατικές / παρακρατικές αποφύσεις). Σαν γενικός κανόνας (ανήκουμε στις αισχρές μειοψηφικές εξαιρέσεις!) τα πραγματικά αφεντικά ή/και οι πολιτικές τους βιτρίνες, τα μήντια σαν επιχειρήσεις, κάθε επιχείρηση σαν "δημόσιες σχέσεις", και το πόπολο (η κατά βάση μικροαστική μάζα), δηλαδή το κάθε φορά mainstream "κοινό", χρειάζονται αυτήν την οργανική σχέση αποπροσανατολισμού και κατευνασμού, η κάθε μεριά για τους δικούς της λόγους.
Για παράδειγμα, την εποχή που η τηλεόραση ήταν ο ηγεμονικός μηχανισμός προπαγάνδας (δηλαδή πριν κάποιες δεκαετίες), ήταν εύκολο σε διάφορους να επικρίνουν τον ρόλο της· όχι όμως και τις συνήθειες του κοινού των τηλεοπτικών προγραμμάτων. Πως εξηγείται αυτή η παράλειψη; Πως εξηγείται ο πληθωρισμός εξηγήσεων για το πως το "μέσο" (ή το "πρόγραμμα") υποδουλώνει, και ύστερα της σιωπής για τις αιτίες που κάποιοι (πολλοί) προτιμούν την υποδούλωση της συνήθειας παρά την απελευθέρωση της διαρκούς αβεβαιότητας;
Φαιορόζ τηλε-πολιτική. Οι τριγωνικές σχέσεις, στα μέρη μας, ανάμεσα στις κατα καιρούς ντόπιες πολιτικές βιτρίνες, στους επιχειρηματίες της προπαγάνδας και στους επιχειρηματίες γενικά δεν είναι καθόλου πρωτότυπες. Δεν είναι καινούργιες. Και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ - ο ρόλος του συγκροτήματος Λαμπράκη στα 1965 παίχτηκε "μέσω χαρτιού". Αν υπάρχουν διαφορές με "ευρωπαϊκά παραδείγματα" (περίεργο αυτό το κόλλημα της σύγκρισης με μια "ευρώπη" που οι περισσότεροι, εδώ και κάτι χρόνια, σιχτιρίζουν…) αυτές δεν έγκεινται στην καταστατική λειτουργία της (καθεστωτικής) προπαγάνδας σε όλες της τις αποχρώσεις (που είναι η ίδια όπως παντού) αλλά μόνο στο μικρό μέγεθος της αγοράς (των υποτελών). Που σημαίνει, από καθαρά οικονομική άποψη, ότι αυτές οι επιχειρήσεις προπαγάνδας λαθροβιώνουν εδώ και κάτι δεκαετίες. Πράγμα που έχει ορισμένες συνέπειες - ακριβώς όπως στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο!
Η ιδέα της φαιορόζ κυβέρνησης ότι "η διαφημιστική αγορά (δηλαδή τα έσοδα που θα μπορούσαν να έχουν οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις) είναι 200 ευρώ· μια τηλεοπτική επιχείρηση για να είναι βιώσιμη χρειάζεται τέτοια έσοδα στα 50 ευρώ· άρα χωράνε 4" μοιάζει λογική - αλλά είναι λογική επιπέδου νηπιαγωγείου. Ο λόγος είναι απλός. Αν οι τηλεοπτικές / προπαγανδιστικές επιχειρήσεις λειτουργούν με "όρους αγοράς" θα πρέπει να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση "κοινού", άρα και διαφημίσεων. Ποιος είπε ότι το 200 διαιρείται δια 4; Κανονικά κάθε επιχείρηση θα πρέπει να επιδιώκει και τα 200 - απ’ τα 200. Κι αν, λοιπόν, μία καταφέρει να πάρει τα 100, πού θα πάει ο "κεντρικός σχεδιασμός" της φαιορόζ κυβέρνησης; Στο ότι κάποιος θα πρέπει να παραδώσει την άδειά του;
Η αλήθεια είναι ότι ο καπιταλισμός δεν δουλεύει με 10ετή πλάνα· ούτε οι επιχειρήσεις προπαγάνδας· ούτε η διαφήμιση· ούτε τα "διαφημιστικά έσοδα"· ούτε οι πολιτικές βιτρίνες. Πράγμα που σημαίνει ότι όποιος θέλει να κινείται μέσα στην τριγωνική σχέση (και έξω απ' αυτήν δεν υπάρχει ζωή για τους καθεστωτικούς), όχι μόνο ο επιχειρηματίας της προπαγάνδας, αλλά και η πολιτική βιτρίνα, όπως και ο κάθε άλλος επιχειρηματίας, αυτός λοιπόν θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, "θεμιτό ή αθέμιτο", για να επιβιώσει.
Τα ψευτο-ηρωϊκά περί "αντι-διαπλοκής" είναι φτηνά κόλπα θλιβερών πολιτικών βιτρινών που χρωστάνε τα πόστα και τους μισθούς τους στο ντόπιο βαθύ κράτος / κεφάλαιο. Η αναδιανομή της προπαγανδιστικής ευθύνης (με την μορφή των τηλεοπτικών "αδειών") θα αποδειχθεί σε όλους γελοία πολύ σύντομα. Όμως αυτό είναι αναπόφευκτο.
Οι μαφίες έκαναν κουμάντο, κι αυτές συνεχίζουν. Σιγά μην τρομάξουν με το "τηλεοπτικό τοπίο"!
Ας αφήσουμε το προφανές: με τόσο internet και τόση ανωνυμία σ’ αυτό ποιοι είναι αυτοί που "αγοράζουν" πια τηλεοπτικές εκπομπές αν όχι "μπροστινοί" με την ευρεία έννοια;
Θα τους εμπιστευόσασταν να ταΐζουν το καναρίνι σας στις διακοπές σας;
Αφελής απορία. Άμα ψωνίζεις άδεια τηλεοπτικής αποβλάκωσης σε ρωτάνε που βρήκες τα λεφτά; Ή ξεπλένεις με την ησυχία σου;
13 δις. Η απόφαση αφορά κάτι πολύ μακρινό (με κριτήρια εργατικά) οπότε θα μπορούσαμε να την αγνοήσουμε. Έχει, όμως, ενδιαφέρον· και θα έχει και συνέπειες.
Η ευρωπαϊκή επιτροπή, ύστερα από έρευνες που κράτησαν ένα χρόνο, αποφάσισε ότι ο τρόπος που το ιρλανδικό κράτος (δεν) φορολογούσε την αμερικανική Apple συνιστά "ευνοϊκή μεταχείριση" και, κατά συνέπεια, οι φόροι που δεν πληρώθηκαν είναι "κρατική ενίσχυση".
Τα κράτη μέλη της ε.ε. δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν ευνοϊκά από φορολογική άποψη επιλεγμένες εταιρείες - αυτό είναι παράνομο σύμφωνα με τους νόμους της ε.ε. Η έρευνα της επιτροπής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ιρλανδία παρείχε παράνομα φορολογικά οφέλη στην Apple, που της επέτρεπαν να πληρώνει αισθητά μικρότερους φόρους από άλλες επιχειρήσεις, σε πολλά χρόνια. Στην πράξη, αυτή η επιλεκτική μεταχείριση της Apple της επέτρεπε να πληρώνει φόρο κερδών 1% το 2003, που έφτασε στο 0,005% το 2014. Αυτά ανακοίνωσε μεταξύ άλλων η Margrethe Vestager, επίτροπος ανταγωνισμού της ε.ε.
Ο επίσημος φόρος επί των επιχειρηματικών κερδών στην ιρλανδία είναι 12,5% Και, πράγματι, η μεταχείριση της Apple (πιθανόν και άλλων επιχειρήσεων) ήταν όχι απλά ευνοϊκή... Αυτό είχε σα συνέπεια η αμερικανική εταιρεία να μεταφέρει (με όχι παράνομο τρόπο) τα κέρδη της από όλα τα κράτη της ε.ε., πολλά της ασίας και της αφρικής, στην ιρλανδία· δηλώνοντάς τα εκεί.
Και τώρα; Η ευρωπαϊκή επιτροπή απαιτεί απ’ την ιρλανδική κυβέρνηση να ζητήσει και να πάρει απ’ την Apple 13 δις ευρώ (συν τόκους) για τους φόρους που δεν έχουν πληρωθεί εδώ και δεκαετίες.
Δουβλίνο. Αυτή η απόφαση δεν αρέσει καθόλου στο ιρλανδικό κράτος. Δεν θέλει τα 13 δισ. ευρώ· θέλει να είναι φορολογικός παράδεισος διεθνούς ακτινοβολίας. Η Apple απ’ την μεριά της, επειδή περίμενε μια τέτοια απόφαση, έχει βάλει ήδη 9 δις στην άκρη. Αλλά και για τα 13 δις δεν έχει πρόβλημα: τα ρευστά αποθεματικά της είναι πάνω από 200...
Και, καθόλου παράξενο, η Ουάσιγκτον φωνάζει. Ότι "κακομεταχειρίζονται" τις αμερικανικές εταιρείες στην ευρώπη. Εμπορικός πόλεμος σε εξέλιξη, είναι γνωστό από χρόνια· χωρίς αίματα προς το παρόν.
Είναι, τώρα, ένα ζήτημα για το αν υπάρχει τρόπος να αναγκαστεί η ιρλανδική κυβέρνηση να πάρει αυτά τα 13 δις, που δεν τα θέλει. Θα μειωθούν ισόποσα τα ευρωπαϊκά κονδύλια προς την ιρλανδία, αν δεν κάνει την είσπραξη; Θα μάθουμε...
Αθήνα. Θα μπορούσε αυτή η υπόθεση να ανησυχεί την Αθήνα, τόσο την τωρινή φαιορόζ κυβέρνηση / βιτρίνα όσο και το βαθύ κράτος / κεφάλαιο; Ίσως.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις (και οπωσδήποτε η τελευταία) κατηγορούνται απ’ την ευρωπαϊκή επιτροπή ότι μεταχειρίζονται ιδιαίτερα ευνοϊκά από φορολογική άποψη τους έλληνες εφοπλιστές. Όχι στις ναυτιλιακές δραστηριότητές τους, αλλά στις υπόλοιπες· που είναι έως και άσχετες με θαλάσσιες μεταφορές.
Είναι αλήθεια πέρα για πέρα... Τόσο οι εφοπλιστές όσο και οι κυβερνητικές βιτρίνες αμύνονται σθεναρά στις προτροπές της ευρ. επιτροπής να φορολογηθούν, επιτέλους, οι εφοπλιστές για τις όχι καθαρά ναυτιλιακές μπίζνες τους. Όμως έχει διατυπωθεί ήδη η προειδοποίηση ότι αν συνεχίσει το ίδιο βιολί, η ευρ. επιτροπή θα προχωρήσει σε άλλα μέτρα.
Υπάρχει περίπτωση σ’ αυτά τα "άλλα μέτρα" να περιλαμβάνεται και η ανακοίνωση των φόρων που θα έπρεπε να έχουν πληρώσει τα ντόπια εφοπλιστικά αφεντικά και τους έχουν χαριστεί εδώ και δεκαετίες;
Δεν θα ήταν άσχημα να μάθουμε συγκεκριμένα μερικά νούμερα.
Φίλοι - φίλοι… Η πρόσφατη επίσκεψη του υπ.εξ. της τουρκίας στην ελλάδα ήταν ανεπίσημη. Στην διπλωματική αργκώ η "ανεπισημότητα" είναι κάτι ανάμεσα σε βόλτα και να τα πούμε χαλαρά βρε αδερφέ.
Για λόγους που έχουν να κάνουν, προφανώς, με ένα ελαφρύ (;) "χέσιμο" του εθνικόφρονος ντόπιου βαθέος κράτους μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος στην τουρκία, αυτή η ανεπίσημη επίσκεψη προβλήθηκε στα μέρη μας, περίπου, σαν εκδήλωση ενός μεγάλου έρωτα της Άγκυρας απέναντι στην Αθήνα.
Η αλήθεια είναι οτι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι, για την Άγκυρα, εξαιρετικά χαμηλά σε σχέση με τα επείγοντα και σημαντικά της περιόδου. Αν υπάρχει ένα θέμα για τριβές, είναι αυτό της έκδοσης των καραβανάδων που την κοπάνησαν μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος. Δεν πρέπει να πρόκειται για κεντρικές φυσιογνωμίες σ’ αυτό· μάλλον κάποιοι ανάμεσα σε αρκετούς "μεσαίους" στην ιεραρχία της απόπειρας. Η Άγκυρα (εκτιμάμε) μπορεί να κάνει υπομονή· αλλά και η Αθήνα δεν έχει σπουδαία περιθώρια. Όπως, επίσης, δεν έχει σπουδαία περιθώρια (το ελληνικό βαθύ κράτος) και για κάτι άλλο, που πολύ θα ήθελε: να καταγγέλλει πρωΐ - μεσημέρι - βράδυ την τουρκική επίθεση στις κουρδικές ypg· ειδικά εφόσον βγήκε και η Ουάσιγκτον στο κλαρί...
Φυσικά υπάρχει το ζήτημα των προσφύγων. Είναι φανταστικό το ενδεχόμενο, αλλά θα παρακολουθούσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις ελληνικές αντιδράσεις στην περίπτωση που η Άγκυρα ανακήρυσσε τις περιοχές της βόρειας συρίας που "απελευθερώνει" σαν ασφαλή περιοχή για την επιστροφή / προσωρινή εγκατάσταση των φυγάδων απ’ το συριακό σφαγείο· αναλαμβάνοντας και την προστασία τους…
"Κόκκινο" ναι… Σπασμένο; Πήγαν για να τους τραβήξουν τ’ αυτί (για τις καθυστερήσεις στην "εφαρμογή των συμφωνηθέντων"…). Μπορούν να παραστήσουν ότι δεν έφυγαν με άδεια χέρια. Όμως αυτή η "τηλεφωνική γραμμή άμεσης ανάγκης" που εξασφάλισαν οι υπουργοί επί των οικονομικών (κυρ Ευκλείδης και κυρ Γιώργος Χ 2) ανάμεσα σ’ αυτούς και την commission, για να λύνονται γρήγορα τα προβλήματα που θα ανακύπτουν (στην επερχόμενη "αξιολόγηση") θα γίνει μεγάλος μπελάς· για όποιον / όποια απαντάει στις Βρυξέλες.
Δεν είναι δύσκολο να βρεθεί η προέλευση της ιδέας του "κόκκινου τηλεφώνου" (όχι, δεν είναι απ' τα "ρόζ"!): είναι η φαντασίωση της "πολιτικής διαπραγμάτευσης" που μεσουράνησε πέρυσι την άνοιξη, στη διάρκεια εκείνης της επικής ελληνικής πορείας προς τα φραγκοδίφραγκα. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε και την αιτία της αποδοχής της πρότασης απ’ τον κυρ Πιέρ (Μοσκοβισί): έτσι ή αλλιώς η συμμετοχή της commission στη διαχείριση του "ελληνικού προβλήματος" είναι συμβολική...
Φαίνεται, λοιπόν, πολύ πιθανό ότι αργά ή γρήγορα στις Βρυξέλλες θα απαντάει αυτόματος τηλεφωνητής. Που στα μονότονα "αυτό δεν γίνεται, εκείνο δεν γίνεται" της Αθήνας θα επαναλαμβάνει εξίσου μονότονα ... και τι θέλετε να κάνω εγώ;
Σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ε.ε.
Είναι πολλά τα λεφτά μα τον Δία! Η φαιορόζ κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα, σβέλτα και αποτελεσματικά για να πάρει τα καθόλου ευκαταφρόνητα ποσά των "γερμανικών αποζημιώσεων". Γιατί όσο καθυστερεί και φλυαρεί, διακινδυνεύει να την κερδίσει στο σπριντ αυτός ο "θείος απ’ την Αμερική", με τα 600 δισ. δολάρια "ζεστά', με τα οποία θα σώσει την πατρίδα όχι μία αλλά δύο τουλάχιστον φορές. Για αρχή...
Καλτ η ιστορία. Αλλά όταν ο "θείος Αρτέμης" (Σώρρας) μοιράζει φωτοτυπίες για να παραπέμπουν (όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν οφειλές προς το δημόσιο) στο λογαριασμό των 600 δισ., όταν δηλαδή "αναλαμβάνει να πληρώσει αυτός"· όταν υπόσχεται (όταν έρθει εν τη βασιλεία του) εικοσαχίλιαρα στον καθένα· όταν εμφανίζεται σαν ένας έλληνας Τραμπ υπό εκκόλαψη, κι όταν τα μυαλά κυλιούνται στις λάσπες σε σημείο να μην ξεχωρίζουν από δαύτες, η απελπισμένη μάζα που τον πιστεύει μπορεί να αυξηθεί. Και να εξαγριωθεί με όποιον την αμφισβητήσει. Τον "όρκο του πολεμιστή" τσάμπα τον ψέλνουν οι οπαδοί του; Τύφλα στα βοθρολύματα.
Γρήγορα τα γερμανικά δισ. ευρώ λοιπόν. Για να μην πνιγούμε σε δισ. δολαρίων!
Δεν θα περάσει! Η αμερικανική εταιρεία software nuTonomy ανακοίνωσε ότι θα δοκιμάσει στη Σιγκαπούρη, για πρώτη φορά παγκόσμια, την χρήση ταξί χωρίς οδηγούς. Θα είναι μια μαζική δοκιμή, αφού ήδη έχουν γίνει προ-δοκιμές: μια δεκαπενταριά σιγκαπουριανοί χρησιμοποίησαν το robo-taxi, και δήλωσαν ενθουσιασμένοι.
Να κάτι που δεν θα πιάσει στα μέρη μας! Για πολλούς λόγους. Ένας, και όχι ο πιο ασήμαντος: επειδή τα robo-taxi θα σπαστούν επι τη εμφανίσει τους! Έχουμε εμπιστοσύνη στο κυρ Λυμπερόπουλο. Εδώ απείλησε να λιώσει σαν σκουλήκια όποιους πουν ότι πρέπει να κολάνε ένσημα οι ιδιοκτήτες ταξί στους εργάτες οδηγούς! Στα robot θα κολλήσει; Χα!!
Όπως λέει ένα ανέκδοτο (και η πείρα κάθε μαφίας): αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις όταν είναι μικρά...
Εμπορικές ελευθερίες 1. Όταν κοτζάμ αντιπρόεδρος της γερμανίας λέει ότι η περιβόητη TTIP (transatlantic trade - investement partnership) είναι κλινικά νεκρή και, απλά, κανείς δεν βγαίνει να το πει, δεν μπλοφάρει. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Βρυξελλών κρατάνε χρόνια. Και κατά τον Sigmar Gabriel δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία ούτε σε ένα απ’ τα 27 κεφάλαιά της. Εκείνο που εννοεί είναι "ούτε και πρόκειται".
Έχουμε καταθέσει γραπτά τη γνώμη μας εδώ και πολύ καιρό ότι αυτή η συμφωνία δεν πρόκειται να γίνει: είναι υπερβολικά λεόντια υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Ο παγκόσμιος "εμπορικός" πόλεμος, εν τω μεταξύ, οξύνεται .
Στην πράξη η Ουάσιγκτον, μετά την αποτυχία και την οριστική εξαφάνιση των ανάλογων διαπραγματεύσεων που γίνονταν υπό την αιγίδα του π.ο.ε., προσπαθεί με περιφερειακές συμφωνίες να επιβάλλει τα συμφέροντα των επιχειρήσεών της στους ανταγωνιστές της. Στην ανατολική ασία τα έχει μισοκαταφέρει (περισσότερα στη συνέχεια), στο βαθμό που μαζί πουλάει και "προστασία". Με την ε.ε. τα πράγματα ήταν εξ’ αρχής διαφορετικά: το νομικό πλαίσιό της σε μια σειρά σοβαρά ζητήματα (απ’ την προστασία του περιβάλλοντος και την αγροτική παραγωγή μέχρι τα πνευματικά δικαιώματα και τους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας) θα έπρεπε να σμπαραλιαστεί για να περάσουν οι αμερικανικές απαιτήσεις. Τα ανταλλάγματα (σε σχέση με τις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις ηπα) σε κάθε περίπτωση θα ήταν υποδεέστερα. Και ο κοινωνικός αντίκτυπος τεράστιος.
Εμπορικές ελευθερίες 2. Η ανάλογη TTP (trans-pasific partnership) έχει υπογραφτεί μεν (από τις κυβερνήσεις των ηπα και της αυστραλίας, του μπρουνέι, του καναδά, της χιλής, της ιαπωνίας, της μαλαισίας, του μεξικό, της νέας ζηλανδίας, του περού, της σιγκαπούρης και του βιετνάμ) αλλά για να αρχίσει η εφαρμογή της χρειάζεται και η έγκριση του αμερικανικού κογκρέσσου. Eκεί τα δεδομένα, ως τώρα, εμφανίζονται αντίθετα.
Και οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι είναι εναντίον της TTP - όπως και η πλειοψηφία στο κογκρέσσο. Ο λόγος είναι ότι διάφορες κατηγορίες αμερικάνων επιχειρηματιών θίγονται· αντίθετα είναι, επιπλέον, και τα μεγάλα αμερικανικά συνδικάτα. Οι υποστηρικτές της συμφωνίας απ’ την μεριά τους επιμένουν πολύ στην πολιτική διάστασή της. Όπως το έχει θέσει ξανά και ξανά ο Ομπάμα: δεν θα αφήσουμε το Πεκίνο να διαμορφώσει τους κανόνες του εμπορίου στον 21ο αιώνα...
Περί αυτού πρόκειται...
Εμπορικές ελευθερίες 3. Η αποτυχία της TTIP και η διαφαινόμενη καθήλωση της TTP επαναφέρουν το ζήτημα του ενδοκαπιταλιστικού "εμπορικού" ανταγωνισμού στην αφετηρία του: παντού και πάντα το ποιος επιβάλλει τους κανόνες που τον συμφέρουν είναι ζήτημα ισχύος και όχι συναίνεσης.
Δεν είναι παρήγορο, αλλά αυτός είναι ο κανόνας - των - κανόνων: αργά ή γρήγορα μιλάνε τα (κανονικά) όπλα…
Dress codes. Το ολόσωμο γυναικείο μπανιερό ξε-απαγορεύτηκε, εν μέρει, στη "δημοκρατική" γαλλία... Το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο έκρινε ότι δεν είναι (ως τώρα) πειστικοί οι λόγοι "δημόσιας τάξης" για την απαγόρευσή του. Το "εν μέρει" αφορά την αντίδραση των φασιστο-δημάρχων, που δεν είναι λίγοι. "Δεν θα πειθαρχήσουμε" λένε· πράγμα που έχει να κάνει περισσότερο με τις δημόσιες σχέσεις τους παρά με τις νομικές δυνατότητές τους.
Ωστόσο καταστάσεις σαν αυτή στη φωτογραφία (απ’ τους ολυμπιακούς) δεν θα πρέπει να προληφθούν; Θα πρέπει! Αυτό το επιχείρημα της "δημόσιας τάξης" (στα ρούχα) θα πρέπει να δουλευτεί καλύτερα, λοιπόν. Για παράδειγμα, αν η συντηρητικά ντυμένη βολεϋμπολίστρια "καρφώσει" με επιτυχία, αυτό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί σαν μια ξεκάθαρα επιθετική (έως και "τρομοκρατική") ενέργεια;
Διαμαρτυρίες. Οι αντιδράσεις κατά της απαγόρευσης των ολόσωμων μαγιώ είχαν ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι ότι έδειξαν το πραγματικό περιεχόμενό της: θεσμικός ρατσισμός, με τα όλα του. Το κακό είναι ότι άργησαν. Έπρεπε, άραγε, να κυκλοφορήσει η φωτογραφία με τους γάλλους μπάτσους που "γδύνουν" (και κόβουν πρόστιμο σε) μια μουσουλμάνα σε κάποια αμμουδιά για να υπάρξει μια κάποια κατακραυγή; Δεν ήταν αρκετές από μόνες τους οι ρατσιστικές αποφάσεις;
Δίπολα. Απέναντι στα εντελώς γυμνά σώματα (στις ακροθαλασσιές) οι συντηρητικοί μικροαστοί επιστράτευσαν και επιστρατεύουν την "δημόσια ηθική". Απέναντι στα εντελώς ντυμένα την "δημόσια τάξη". Στην μία περίπτωση φοβούνται, και στην άλλη μισούν. Ο φόβος τους είναι απέναντι στη μη-πόζα, που την εκλαμβάνουν σαν ανωτερότητα αυτοπεποίθησης. Το μίσος είναι απέναντι στην πολιτιστική διαφορά που την θεωρούν κατωτερότητα.
Ο μικροαστισμός είναι που θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί σαν επικίνδυνο είδος, από κάθε άποψη. Αλλά αυτό δεν γίνεται με νομικές απαγορεύσεις…
Προπαγάνδα. Είναι λογικό και αναμενόμενο. Δυο (τουλάχιστον) γενιές πρωτοκοσμικών, που ζώντας "εν ειρήνη" προσπερνούν εδώ και δεκαετίες τι λέγεται και τι γράφεται σε σχέση με πολέμους τους οποίους άμεσα ή έμμεσα κάνουν τα κράτη τους, θα ξυπνήσουν κάποια δυστυχισμένη ημέρα νοιώθοντας αφόρητα ηλίθιοι: ηλίθιοι που πίστευαν αυτά που διαδίδουν τα μήντιά τους· συμπεριλαμβανομένου και του μεγαλύτερου μέρους των cyber τέτοιων.
Αναφερόμαστε στην "καινούργια" τουρκική πολιτική στη συρία και την εισβολή του τουρκικού στρατού στα βόρεια. Σύμφωνα με τον mainstream αποπροσανατολισμό αυτές οι κινήσεις έχουν την "έγκριση" της Ουάσιγκτον και, απ’ την άλλη, "προβληματίζουν" την Μόσχα. Το ενδιαφέρον είναι αυτό το παραμύθι πουλάνε και τα ρωσικά καθεστωτικά site· που δεν υστερούν σε τίποτα (σε σχέση με τα δυτικά) όταν πρόκειται να αντιστρέψουν την πραγματικότητα· κάτι που το κάνουν συστηματικά όταν έχουν τέτοιες εντολές.
Προβάλλονται, λοιπόν, διάφορους "δηλώσεις" - και καθόλου η πραγματικότητα. Να ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό μέρος της. Ποιος υποδέχθηκε κοτζάμ αντιπρόεδρο (υπό αντικατάσταση...) των ηπα, τον Joe Biden, όταν έφτασε χτες στο αεροδρόμιο στην Άγκυρα; Ο πρόεδρος Ερντογάν; Έστω ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ; Όχι. Ο αντιδήμαρχος της πόλης ήταν ο επικεφαλής της υποδοχής του· κάτι που στο διπλωματικό πρωτόκολλο θεωρείται προσβολή...
Και.... η Μόσχα έχει ενοχληθεί απ’ την τουρκική εισβολή; Ναι... Γι’ αυτό μπορεί να βρίσκεται ήδη στην Άγκυρα ο επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου στρατηγός Valery Gerasimov με θέμα την "στρατιωτική συνεργασία" των δύο κράτων… Επ’ αυτού, φυσικά, δεν θα υπάρξει ιδιαίτερη προβολή· μάλλον το αντίθετο. Μπορεί και να διαψευστεί... Επίσης, λόγω της μεγάλης ενόχλησης, Ερντογάν και Πούτιν τα είπαν σήμερα, τηλεφωνικά - και για την επιχείρηση "ασπίδα του Ευφράτη"...
Υπάρχει μια παλιά κουβέντα που λέει ότι το πρώτο θύμα κάθε πολέμου είναι η αλήθεια. Στους μεταμοντέρνους καιρούς μας το τι είναι αλήθεια και τι όχι έχει σχετικοποιηθεί.
Θα άξιζε, λοιπόν, τον κόπο να ανατρέξετε σε μία όχι και πολύ παλιά αναφορά (τον περασμένο Γενάρη) στο Sarajevo νο 102 μίνι παγκόσμιος πόλεμος αναφορά νο 3 για να αναρωτηθείτε και να απαντήσετε alone: έχει σχέση αυτό που συμβαίνει τώρα μ’ εκείνο που είχε συμφωνηθεί (μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας) τότε;
Ανακωχή. Ερντογάν και Πούτιν συμφώνησαν (και) σε μια εκεχειρία στο Aleppo. Για να περάσει ανθρωπιστική βοήθεια. Στο βαθμό που εφαρμοστεί (γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο) έχει την αξία της: η ανθρωπιστική βοήθεια θα πάει όχι σε μία αλλά σε δύο μεριές. Στους δύο αντιπάλους (στο Aleppo).
Είναι σα να συμφωνούν οι πολιτικοί επικεφαλής των δύο πλευρών ότι... Και η συμφωνία δεν έχει αμερικάνους μέσα.
Κι όμως, υπάρχει! Το πανευρωπαϊκό κόμμα του αγαπημένου τιτάνα κυρ Γιάνη, το diem25, υπάρχει! Ενδεχομένως δεν θα ήταν εκείνο που θα χαρακτηριζόταν "ύπαρξη" για ένα τόσο φιλόδοξο project, αλλά σε κάθε περίπτωση η συγκέντρωση / φραπεδιά / χαλαρουΐτα στο Aqua Loca Beach Bar (στην παραλία του αιΒασίλη στην Αίγινα) έγινε. Το πανό του κόμματος με τα δύο κοντάρια μπιγμένα στην άμμο και πίσω το απογευματικό κυματάκι, σαν φιλέ για beach volley που στήθηκε λάθος, θα μπορούσε να ήταν σκηνοθετικό εύρημα του Αγγελόπουλου (αν αποφάσιζε να γυρίσει κωμωδία) - αλλά κι αυτό ήταν αληθινό.
Δεν θα σας πούμε τι έγινε σ’ αυτήν την σπουδαία συνάντηση. Πρώτον επειδή δεν ξέρουμε (δεν μας κάλεσαν). Και δεύτερον επειδή ο καθένας μπορεί να το καταλάβει μόνος του: όλα τα συνταρακτικά που συμβαίνουν παγκόσμια απ’ τις 11 Αυγούστου και μετά οφείλονται στη συνάντηση της Αίγινας...
Ειρήνη; Το κολομβιανό καθεστώς και η αντάρτικη οργάνωση FARC (: επαναστατικός στρατός της κολομβίας) ανακοίνωσαν απ’ την Αβάνα την τελική διαμόρφωση και υπογραφή μιας συμφωνίας ειρήνης - ύστερα από διαπραγματεύσεις 4 χρόνων. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας οι αντάρτες του FARC θα καταθέσουν τα όπλα και η οργάνωση θα μετατραπεί σε κανονικό κόμμα· το καθεστώς θα σταματήσει την "αντιναρκωτική εκστρατεία του" (στην πραγματικότητα αντι-αντάρτικο πόλεμο)· θα δοθεί γενική αμνηστία σε όσους (αντάρτες ή στρατιώτες και μέλη των παραστρατιωτικών ομάδων) ομολογήσουν τα εγκλήματά τους (εκτός απ’ τις πολύ βαριές περιπτώσεις, άγνωστο ποιες θα κριθούν τέτοιες)· και η κυβέρνηση θα εγγυηθεί την προστασία των αριστερών και των πρώην ανταρτών από πράξεις αντεκδίκησης.
Η συμφωνία θα τεθεί σε δημοψήφισμα στις 2 Οκτώβρη. Οι προβλέψεις είναι ότι τα 2/3 των ψηφοφόρων θα την εγκρίνουν. Η τελική επικύρωση θα γίνει απ’ το κοινοβούλιο.
Αν ο FARC κρίνει ότι μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στο κολομβιανό καθεστώς, μετά από περισσότερα από 50 χρόνια πολέμου, η γνώμη μας περισσεύει. Πενήντα χρόνια είναι όντως πολλά, και δεν είναι καθόλου λάθος να εκτιμήσει μια επαναστατική οργάνωση ότι δεν πέτυχε τους αρχικούς στόχους της. Ας ευχηθούμε να μην βρουν την ευκαιρία τα φασισταριά της κολομβίας· όχι λίγα και όχι χωρίς ισχυρούς συμμάχους (ηπα...)
Το κεφάλαιο έχει πατρίδα (όποτε χρειάζεται). Το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών θύμωσε. Κι όχι μόνο. Έδειξε τον θυμό του. Γιατί; Επειδή η ε.ε. ερευνά κατά πόσον διάφορες πρωτοκλασάτες αμερικανικές εταιρείες (όπως η amazon, η apple, η mcdonald’s, η starbucks) φοροδιαφεύγουν χοντρά στις μπίζνες τους στην ευρώπη· με διάφορα όχι άγνωστα κόλπα.
Είναι ένα ακόμα επεισόδιο του οικονομικού (έτσι τον λένε;) πολέμου μεταξύ ηπα και ε.ε. / ευρωζώνης. Όποτε και όπου μπορεί η Ουάσιγκτον κτυπάει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις με χοντρά πρόστιμα· οι Βρυξέλες ανταποδίδουν.
Το ενδιαφέρον (για εμάς) δεν είναι αυτός καθ’ εαυτός ο δι-ατλαντικός "οικονομικός" πόλεμος. Αλλά το γεγονός ότι βγήκε μπροστά, για πρώτη φορά, ένας αμιγώς κρατικός παράγοντας: το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών. Που κατηγορεί την ε.ε. ότι φτιάχνει μια "υπερυπηρεσία φορολογίας" - ίσως ίσως και ένα "υπερυπουργείο οικονομικών".
Τι εννοεί κοτζάμ Jack Lew; Υποτίθεται ότι κάθε κράτος - μέλος της ε.ε. έχει την δική του φορολογική πολιτική. Υπάρχουν λοιπόν κράτη πολύ "business friendly" από φορολογική άποψη - και ο νοών νοείτω. (Η ελλάδα είναι ένα απ’ αυτά, οπωσδήποτε για τους έλληνες εφοπλιστές). Τυπικά η ιρλανδία, στην οποία δήλωνε έδρα η apple (για παράδειγμα), ήταν πολύ "φιλόξενη" για τις αμερικανικές εταιρείες, επειδή τις φορολογούσε ελάχιστα.
Σε ανταπόδοση, όμως, του εμπορικού / οικονομικού πολέμου που έτσι κι αλλιώς έχει κηρύξει η Ουάσιγκτον (σε διάφορα επίπεδα), η κομισιόν ερευνά κατά πόσον τέτοια φορολογικά προνόμια συνιστούν "κρατική ενίσχυση" - πράγμα που είναι μια έξυπνη ανάγνωση του θέματος. Αν προκύψει κάτι τέτοιο (και προκύπτει - θέμα ερμηνείας είναι τελικά) οι εταιρείες θα πρέπει να πληρώσουν χοντρά πρόστιμα.
Αυτό που υπερασπίζεται ο κοτζάμ Jack Lew είναι ο φορολογικός διαφορισμός μέσα στην ε.ε. (και την ευρωζώνη). Η κομισιόν απ’ την μεριά της, παρότι πότε πότε πετιέται και καμιά κουβέντα για "φορολογική εναρμόνιση" στην ε.ε. (και οπωσδήποτε στην ευρωζώνη) δεν σκοπεύει να πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, που δεν της αντιστοιχούν. Απλά προχωράει σε αντίποινα για διάφορες καταδίκες ευρωπαϊκών επιχειρήσεων απ’ την Ουάσιγκτον.
Η οποία απειλεί ότι αν επιβληθούν τέτοια πρόστιμα θα απαντήσει ανάλογα. Ευτυχώς που γίνονται "διαπραγματεύσεις" για την t.t.i.p…. Σκέψου και να μην γίνονταν!
Συρο-τουρκικά σύνορα... Μπορεί η Ουάσιγκτον να ορκίζεται ότι οι ypg αποχωρούν απ’ την περιοχή δυτικά του Ευφράτη, αλλά η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Τόσο αυτοί όσο και οι "moderate rebels" (μαζί με τον τουρκικό στρατό) επεκτείνονται κατά μήκος μιας νοητής γραμμής παράλληλης με τα συροτουρκικά σύνορα. Οι ένοπλοι της Άγκυρας κρατούν μια ζώνη πλάτους 4 έως 5 χιλιομέτρων (στο συριακό έδαφος) και οι ypg "πιέζουν απ' το νότο. Μάχες (ή αψιμαχίες) γίνονται σε κάθε χωριό ή οικισμό που καταλαμβάνουν οι μεν ή οι δε. Με την τωρινή κατάσταση ο τουρκικός στρατός ελέγχει τους κυριότερους αλλά όχι και όλους τους δρόμους προς την δύση, προς τον (κουρδικό) θύλακα της Afrin.
Εκεί, σ’ αυτόν τον θύλακα, έχει αρχίσει "δράση πυροβολικού" και (τουρκικοί) αεροπορικοί βομβαρδισμοί: στην Tall Rifat και στο κοντινό αεροδρόμιο της Menagh.
Γι’ αυτά τα τελευταία γράψαμε έγκαιρα χτες (ένα καθόλου άδειο πεδίο). For the time being ο isis περνάει σε δεύτερη μοίρα...
Εντυπωσιακό - για όποιον το προσέξει...
Μια άδεια πόλη… Αναλύσαμε τις αιτίες, προβλέψαμε την μέρα, κάναμε λάθος στην ώρα. (Συγχωρούμαστε.) Ο τουρκικός στρατός και οι συνεργαζόμενοι "moderate rebels" δεν επιτέθηκαν στην Jarabulus μετά την επίσκεψη Biden στην Άγκυρα· αλλά πριν.
Εκείνο που δεν προβλέψαμε ήταν η ευκολία της κατάκτησης. Η Jarabulus έπεσε αμαχητί, σε λιγότερες από δύο ώρες. Τα επινίκεια βίντεο έδειχναν τους καινούργιους στρατοαφέντες να βολτάρουν σε μια άδεια πόλη. Καμμία αντίσταση. Απλά ο isis είχε φύγει ήδη...
Κάτι σημαίνει αυτό. Φόβο; Προσυνεννόηση; Δεν ξέρουμε ακόμα.
(Λέγεται κάτι για "βοήθεια" της αμερικανικής αεροπορίας στην επιχείρηση. Το ψάξαμε. Αυτή η "βοήθεια" συμπυκνώνεται σε ένα (1) βομβαρδιστικό και μία (1) έξοδό του. Ωστόσο υπάρχει και το συμβολικό μέρος: η Ουάσιγκτον εγκρίνει. Θα δούμε τι, πως και ως πότε...)
Το βέβαιο είναι ότι ο τουρκικός στρατός - moderate rebels κατέχουν τώρα έναν μικρό μεν αλλά στρατηγικό θύλακα στα δυτικά του Ευφράτη. Αλλά αυτό είναι η αρχή. Φυσιολογικά θα προχωρήσουν (γρήγορα) προς τα ανατολικά, ως την Al Rai, μια πόλη που ήδη ελέγχει η al-Nusra.
Όμως ούτε αυτό θα είναι το τέλος.
Ένα καθόλου άδειο πεδίο. Εκείνο που δεν θα διαβάσετε αλλού είναι ότι ενόσω ο τουρκικός στρατός - moderate rebels καταλάμβαναν την Jarabulus, οι ypg προωθήθηκαν επίσης προς την μεριά της, φτάνοντας 4 χιλιόμετρα νότια της πόλης. Τώρα αυτοί οι δυο, αντίπαλοι διεκδικητές των ίδιων εδαφών, έχουν "σύνορα" - κάθε άλλο παρά ειρηνικά. Και θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη τέτοια "μεθόριο" καθώς κινούνται ήδη και οι δύο προς τα ανατολικά, σ’ έναν αγώνα δρόμου ποιος θα κατακτήσει τι. Οι ypg κατέλαβαν τα χωριά Mazaalah και Yusur Bayk, νοτιοδυτικά της Jarabulus· ο f.s.a. το χωρίο Thahenya ακόμα δυτικότερα (κόβοντας κατά κάποιον τρόπο τον αμαξωτό δρόμο της πιθανής προέλασης των ypg δυτικότερα).
Ίσως ("ίσως" λέμε) μια αποφασιστική αναμέτρηση γίνει στην άλλη μεριά. Στην πόλη Tall Rifat που βρίσκεται στα ανατολικά όρια του κουρδικού θύλακα της Afrin. Υποθέτουμε ότι αυτήν δεν θα την παρατήσουν οι ypg όπως άφησε ο isis την Jarabulus... Αλλά, πάλι, ποτέ δεν ξέρεις...
Εν τω μεταξύ: αυτοί οι 1500 - 2000 αντάρτες των moderate rebels που πήραν μέρος στον (τελικά...) περίπατο της Jarabulus δεν θα ήταν απαραίτητοι στη "μάχη του Aleppo"; Λογικά ναι. Αλλά προτίμησαν άλλη δουλειά.
Που σημαίνει μια κάποια ανακούφιση για τον στρατό του Άσαντ και τους φιλοΆσαντ ένοπλους (στο Aleppo). Κομψή διευκόλυνση ή κάνουμε λάθος;
Buffers… Η Άγκυρα ζητούσε εδώ και χρόνια την άδεια για την δημιουργία μας "ενδιάμεσης ζώνης" βάθους μερικών χιλιομέτρων, στο συριακό έδαφος, στα συροτουρκικά σύνορα. Την άδεια την ζητούσε απ’ την Ουάσιγκτο ν- και δεν την έπαιρνε. Τώρα φαίνεται ότι την ζήτησε απ’ την Δαμασκό, έστω έμμεσα (απ’ τους συμμάχους της). Και την πήρε· οι δηλώσεις του καθεστώτος Άσαντ περί "παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της συρίας" είναι συμβατικές έως κωμικές.
Το ίδιο κωμικές ήταν και οι δηλώσεις Biden (απ’ την Άγκυρα) ότι οι ηπα έχουν δηλώσει κατηγορηματικά στους κούρδους των ypg ότι αν δεν γυρίσουν πίσω στην ανατολική όχθη του Ευφράτη θα χάσουν την αμερικανική υποστηρίξη· δηλώσεις που γίνονταν την ίδια ώρα που οι ypg προωθούνταν ακόμα περισσότερο στα δυτικά του Ευφράτη.
Σε τελευταία ανάλυση, ακόμα κι αν οι αμερικάνοι υποκριτικά εμφανιστούν ότι "κάνουν στην άκρη επειδή οι ypg δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους για υποχώρηση", θα πρέπει πριν να έχουν συμφωνήσει με τους ίδιους ypg ότι, σε κάθε περίπτωση, θα κρατήσουν την αεροπορική τους βάση στα ανατολικά της κουρδικής επικράτειας.
Μένει κάτι ακόμα: να κάνει δηλώσεις παρόμοιες με του Biden και κάποιος απ’ το ισραηλινό καθεστώς! Θα είναι το ανέκδοτο του 2016...
Βουτιά σε μολυβένια ήθη. Δεν θα κάνουμε τους συνήγορους στα ολόσωμα μαγιώ, για άντρες ή γυναίκες… Όμως ο φενακισμός μεγάλου μέρους της γαλλικής κοινωνίας και, φυσικά, του γαλλικού κράτους, σχετικά με το "πολιτικά ορθό" μαγιώ γυναικών απλά επιδεικνύει πανηγυρικά την διανοητική και ηθική παρακμή του λεγόμενου "φιλελευθερισμού" του πρώτο κόσμου. Γιατί αν επρόκειτο κάποιο high tech ολόσωμο μαγιώ που θα έδινε πλεονέκτημα έστω και ενός δεκάτου του δευτερολέπτου στην γαλλική ολυμπιακή ομάδα κολύμβησης, τότε οποιαδήποτε απαγόρευσή του θα αντιμετωπιζόταν με κατάρες. (Αν δεν κάνουμε λάθος ο γνωστός αμερικάνος Φελπς έχει αγωνιστεί και με τέτοιου είδους "στολή").
Προκειμένου να προσβάλλουν αυτούς που θεωρούν κατώτερους οι πρωτοκοσμικοί πάνε πολύ μακρυά. Την ίδια ώρα (δεν το καταλαβαίνουν) οι μπάτσοι στις παραλίες που κόβουν πρόστιμα για "απρεπές ντύσιμο" δείχνουν έναν κατήφορο που 3 δεκαετίες πριν οι ίδιες κοινωνίες θα θεωρούσαν όχι απλά ανυπόφορο αλλά αδιανόητο.
"Μπουρκίνι"; Ποιο μπουρκίνι; Μην τολμήσουν τίποτα δύτες να βγουν σε αστυνομευόμενη περιοχή!!! Και, παρακαλούμε: γιατί μόνο αλεξίσφαιρα γιλέκα στα περίπολα της άμμου; Και αντιαρματικά, επειγόντως! Κάθε παραλία να βλέπει live στιγμές απ’ την "άμμο της Ιβοζίμα"!
Με το ρολόι στο χέρι. Στην Hasaka οι φήμες διίστανται. Άλλοι μιλούν για μια "συμφωνία" που αναγκάζει τον συριακό στρατό και τα μέλη της Χεζμπ’ αλλάχ στην πόλη να την εγκαταλείψουν (κοινώς: να αδειάσουν την γωνιά!) και να καταφύγουν στο κοντινό στρατόπεδο Kawgab, που βρίσκεται υπό συριακό (δηλαδή Άσαντ) έλεγχο. Κι άλλοι μιλούν για συνέχιση των μαχών και σταδιακή κατάληψη της πόλης απ’ τις ypg. Όπως και νάχει στη Hasaka οι ypg επικρατούν.
Όμως, ας το θυμήσουμε, το επίδικο είναι δυτικότερα. Ένα βασικό σημείο του είναι η Jarabulus. Ο τουρκικός στρατός συνεχίζει να συγκεντρώνει τανκς και τεθωρακισμένα ελάχιστες εκατοντάδες μέτρα απ’ τα σύνορα. Και μερικές χιλιάδες ένοπλοι του f.s.a, της πρώην al-Nusra και λοιποί είναι έτοιμοι να περάσουν τα σύνορα· αν δεν τα έχουν περάσει ήδη. Υποθέτουμε όχι μόνοι τους.
Η "στιγμή μηδέν" είναι η Τετάρτη 24 Αυγούστου. Ο αμερικάνος αντιπρόεδρος (υπό αντικατάσταση) Biden θα βρίσκεται στην Άγκυρα για "συνομιλίες". Μπορεί να κουβαλάει κάποια πρόταση που να αναστείλει την επιχείρηση Jarabulus; Κάποια υπόσχεση ίσως; Έχουμε σοβαρές αμφιβολίες. Η Ουάσιγκτον έχει υποσχεθεί κι άλλες φορές στην Άγκυρα σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα (το κουρδικό κράτος στη συρία) αλλά κοροϊδεύει. Συνεπώς, ό,τι έχει σχεδιαστεί να γίνει (για την κατάληψη της Jarabulus) θα γίνει, εκτός κάποιας απρόοπτης "πειστικής δέσμευσης" (;) του Biden, αφού αποχωρήσει για τη συνέχεια του ταξιδιού του.
Σε κάθε περίπτωση ας το πούμε κι αυτό: ο τούρκος υπ.εξ. Cavusoglou "πετάχτηκε" την περασμένη Πέμπτη (18/8) στην Τεχεράνη, σε μη προγραμματισμένη επίσκεψη, για "εμπιστευτικές συνομιλίες" με το ιρανικό καθεστώς. Φαίνεται ότι τα τηλέφωνα, ακόμα και τα "ασφαλείας", δεν θεωρουνται κατάλληλα για τέτοιες κουβέντες...
Αν αυτό το ραντεβού φαίνεται normal, το επόμενο θα ήταν εκτός συζήτησης ακόμα και πριν ένα μήνα: υπάρχουν μη διασταυρωμένες αλλά αξιόπιστες πληροφορίες ότι ο υπαρχηγός των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ταξίδεψε στη Δαμασκό την περασμένη Κυριακή... για συζήτηση με ομολόγους του του καθεστώτος Άσαντ, σε ότι αφορά την κατάσταση στα σύνορα συρίας - τουρκίας... Χμμμμ...
Όμως δεν θέλουμε να βασιζόμαστε σε τέτοιου είδους πληροφορίες. Γιατί το πράγμα φαίνεται ωμά απλό. Αν την Τετάρτη το βράδυ, όταν ο Biden θα ταξιδεύει μακρυά απ’ την Άγκυρα, οι ypg δεν έχουν αρχίσει την αναδίπλωσή τους απ’ τα εδάφη που έχουν κατακτήσει τους τελευταίους μήνες, γυρίζοντας στην ανατολική όχθη του Ευφράτη (αφήνοντας τις κατακτήσεις τους σε ποιους; στον isis πάλι; έλα ντε!) όπως είχε υποσχεθεί η Ουάσιγκτον στην Άγκυρα τον περασμένο Μάη, η Jarabulus θα βρεθεί πολιορκούμενη από "moderate rebels" - και τον τουρκικό στρατό...
Αaaa.... Κάτι λεπτομέρειες ακόμα... Φαίνεται ότι ρωσικά βομβαρδιστικά συμμετείχαν μια τουλάχιστον φορά στον βομβαρδισμό θέσεων του isis στα περίχωρα της Jarabulus. Τι πόνος τους έπιασε κι αυτούς στη Μόσχα, ε;
Φαίνεται, επίσης, ότι στον κουρδικό θύλακα του Aleppo οι ypg έχουν ξαφνικά μια κάποια αντι-Άσαντ δράση - στο μέτρο των δυνατοτήτων τους...
Αυτά προς το παρόν.
"Εγκλωβισμένοι". Αυτός είναι ο στερεοτυπικός χαρακτηρισμός που αποδίδουν όλα τα μήντια, ηλεκτρονικά και μη, στους χιλιάδες πρόσφυγες / μετανάστες που βρίσκονται ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ σε διάφορα νησιά.
Είναι μια "λεπτομέρεια" που δείχνει πολλά. Όλοι αυτοί οι επαγγελματίες και τα αφεντικά τους έχουν πάρει τις σχετικές οδηγίες ακόμα και για την ονοματολογία, για τις λέξεις και τις φράσεις που χρησιμοποιούν γι’ αυτό το "ευαίσθητο εθνικά ζήτημα", απ’ το ελληνικό κράτος. Απ’ το υπουργείο άμυνας ή το υπουργείο δημόσιας τάξης· σίγουρα μέσω κάποιου σφουγγοκωλάριου του πρωθυπουργού. Δεν εξηγείται αλλιώς η ομοιομορφία τους.
Όλοι αυτοί υπηρετούν, στοιχισμένοι και σε στάση προσοχής σα νεοσύλλεκτοι, το "εθνικό συμφέρον" διαμορφώνοντας την εθνικά ορθή γλώσσα. Συμμετέχουν με τη θέλησή τους στην πλύση εγκεφάλου, ακόμα κι αν δεν χρειαζόταν (οι αυτοφυείς φασίστες είναι πάρα πολλοί στην ελληνική χλωρίδα, δεν χρειάζονται λίπασμα!).
Κι αν κάποιος τους βρίσει για τσάτσους θα θυμώσουν. Όταν απεργήσουν θα κοκορεύονται ότι αγωνίζονται για την "ελεύθερη ενημέρωση". Κι όταν μείνουν απλήρωτοι θα θυμηθούν ότι είναι "εργαζόμενοι".
Κάποιος με άπειρη καλωσύνη θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι αυτοί, οι δημαγωγοί, είναι οι "εγκλωβισμένοι". Αλλά όχι. Εκείνοι που κοροϊδεύουν τις ζωές των Άλλων δεν εγκλωβίζονται. Εξαγοράζονται. Ξεπουλιούνται.
Πουλημένοι, και μάλιστα για φραγκοδίφραγκα, ναι! Ακόμα και η πιο γριά πουτάνα θα τους συχαινόταν.
Χαιρετίσματα στην εξουσία. Κάθε επαγγελματίας δημοσιογράφος μπορεί να γράψει ή να πει όποια μαλακία του κατέβει, αρκεί να την εγκρίνει ο προϊστάμενός του. Το αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι δεν προέκυψε κατά λάθος· ούτε έπαψε να ισχύει.
Πέρα απ’ τον γενικό δημοσιογραφικό κανόνα, λοιπόν, που είναι "βγάζεις τον σκασμό όταν δεν σε παίρνει" υπάρχει και το ανάποδο. "Βγάζεις γλώσσα όταν θεωρείς ότι σε παίρνει".
Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα για το crew της νυν "εφημερίδας της κυβέρνησης" (και πρώην ταπεινής εφημερίδας του κόμματος...) να έχει επίγνωση πως, γιατί και από ποιους αυτό το μαγαζί στηρίχτηκε για να υπάρχει όταν, απλά, θα έπρεπε να έχει βάλει πολλά λουκέτα. Δεν είναι όλοι λωτοφάγοι σ’ αυτό το κωλομέρος. Και κάποια στιγμή τίποτα παρακρατικοί μπορεί να αρχίσουν να ξερνάνε - με ονόματα και διευθύνσεις.
Άμα επιπλέεις στον αφρό του ελληνικού βαθέος κράτους δεν το παίζεις μάγκας - έτσι δεν είναι; Εκτός αν βρίσκεις τίποτα τριτεύοντα, του είδους ολυμπιακά αθλήματα και πρωταθλητές... Μπας και πουλήσεις κανά φύλλο παραπάνω.
Hasaka. Θα γράψει η ιστορία ότι η κατάληψη / εθνική εκκαθάριση της Hasaka απ’ τους ένοπλους της ypg (ορισμένοι ονομάζουν πλέον την οργάνωση usypg…) είναι η αρχή της αντιπαράθεσης μεταξύ των φιλοΆσαντ στρατών και των κούρδων της συρίας;
Μετά από 5 ημέρες συγκρούσεων οι ypg προωθούνται σταθερά σε βάρος των φιλοΆσαντ πολιτοφυλακών· μια μεσολαβητική προσπάθεια απ’ τη μεριά της Μόσχας απορρίφθηκε (απ’ τους ypg). Οι εικόνες κούρδων ένοπλων που κατεβάζουν και σκίζουν πορτραίτα του Άσαντ (στα κτίρια που καταλαμβάνουν) έχουν έντονο συμβολισμό...
Ωστόσο το πραγματικό επίδικο βρίσκεται δυτικότερα.
Jarabulus. Η πόλη Jarabulus, πάνω στον Ευφράτη και στα συροτουρκικά σύνορα, είναι μια θέση κομβική. Είναι το βοριεοανατολικό όριο της περιοχής που ελέγχει ο isis, σ’ αυτή τη συνοριακή ζώνη. Στην απέναντι όχθη είναι οι ypg. Αλλά πλέον είναι και περίπου 20 χιλ. απόσταση απ’ τα νότια της πόλης...
Οι ypg συνέστησαν ήδη μια "στρατιωτική διοίκηση Jarabulus" - δεν είναι υπερβολικό το να ετοιμάζονται να επιτεθούν εκεί. Απ’ την άλλη "ακούγονται φήμες" ότι αντάρτες τύπου al - Nusra, fsa, κλπ, ετοιμάζονται να επιτεθούν στην πόλη από βορρά, απ’ το τουρκικό έδαφος· με τις πλάτες της Άγκυρας φυσικά. Οι απειλές / "προειδοποιήσεις" αυτής της "στρατιωτικής διοίκησης της Jarabulus" προς την Άγκυρα "να μην τολμήσει να..." μπορεί να μην είναι λόγια του αέρα.
Ωστόσο αν η Άγκυρα, μέσω των φιλικών της ανταρτών (ή, μήπως, αυτοπροσώπως;), "δεν τολμήσει να..." θα βρεθεί μπροστά σε ζόρικα τετελεσμένα.
Η χτεσινή δήλωση του τούρκου υπ.εξ. Cavusoglu ότι τα σύνορα της συρίας με την τουρκία πρέπει να καθαρίσουν απ’ τον isis καθόλου δεν σημαίνει ας γεμίσουν, λοιπόν, με κούρδους. Και μπορεί, επίσης, να μην είναι λόγια του αέρα...
(Την ώρα που η ασταμάτητη μηχανή άφηνε τα λάδια / μελάνια της στον κυβερνοχώρο, το τουρκικό πυροβολικό φέρεται να ξεκινούσε κάτι που μοιάζει σαν "προετοιμασία πεδίου" - για επικείμενη χερσαία επιχείρηση - τόσο γύρω απ’ την Jarabulus όσο και βόρεια απ’ την Manbij, προς την κατεύθυνση της Jarabulus…
Επιπλέον υπάρχει αναφορά ότι ο (κούρδος) επικεφαλής της "στρατιωτικής διοίκησης Jarabulus" Abdulsettar Al-Cadir δολοφονήθηκε λίγο μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας της - και των προειδοποιήσεών του προς την Άγκυρα... Αν ισχύει αυτή η "εκκαθάριση", δεν παίζουν λόγια του αέρα...)
Afrin. Μετά την κατάληψη / εθνοκάθαρση της Manbij και της γύρω περιοχής, απ’ τους ypg με την καίρια βοήθεια του αμερικανικού στρατού, η απόσταση που χωρίζει τα δύο κομμάτια του συριακού εδάφους που βρίσκονται υπό κουρδικό έλεγχο έχει μειωθεί στα 70 χιλιόμετρα περίπου (μέσω οδικού δικτύου).
Δεν είναι μια "απόσταση περίπατος", αφού μεσολαβούν γύρω 3 κωμοπόλεις (Al Bab, Qabasin, Bza’a) ελεγχόμενες απ’ τον isis. Αν, όμως, η επίθεση για την ένωση των δύο κομματιών (και την υλοποίηση του "διαδρόμου της Afin" τον οποίο τα επιτελεία της Ουάσιγκτον μνημονεύουν εδώ και χρόνια) γίνει και απ’ τις δύο μεριές, πάλι με αμερικανική βοήθεια / υποστήριξη;
Ο χάρτης δείχνει κάτι που πριν 3 ή 4 μήνες θα ακουγόταν τρελό· τώρα δεν είναι και τόσο: αν ο τουρκικός στρατός δεν σκοπεύει να δράσει φανερά, η κυριότερη ελπίδα του για να μην εξελιχθούν έτσι τα πράγματα στη βόρεια συρία δεν είναι οι αντιΆσαντ ένοπλοι, αλλά ... ο συριακός στρατός, και οι σύμμαχοί του! Αν προλάβουν να επιτεθούν πρώτοι και να καταλάβουν αυτοί (απ’ τον isis) τις 3 κωμοπόλεις. Όμως αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να έχουν την δυνατότητα: έχουν "κολλήσει" στη μάχη του Aleppo…
Θα αποδειχθεί, λοιπόν, η σύγκρουση κούρδων - Άσαντ στη Hasaka η μοναδική ανατροπή στα ως τώρα δεδομένα του πεδίου μάχης συρία; Ή θα ακολουθήσουν κι άλλες, πολύ πιο εντυπωσιακές;
Εν τω μεταξύ είναι πολύ πιθανό ότι η "τύχη" της Jarabulus θα κρίνει κοντοπρόθεσμα τις εξελίξεις στο "διάδρομο της Afrin"...
Η επερχόμενη, επιπλέον βία. Η χούντα του Καΐρου υπέγραψε συμφωνία με το δντ για ένα δάνειο 12 δισ. δολαρίων, για τρία χρονια. Το ποσό είναι μικρό αν το συγκρίνει κανείς με τα δάνεια που έχει πάρει το ελληνικό καθεστώς / βαθύ κράτος· αλλά τα "δομικά μέτρα" που συμφώνησε να πάρει η αιγυπτιακή χούντα θα προστεθούν στη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης των εκατομμυρίων πληβείων τα τελευταία χρόνια.
Η κοινωνία στην αίγυπτο είναι ταξικά πολωμένη σε βαθμό άγνωστο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ένα μέσο για να μένουν καθηλωμένοι οι πληβείοι (που δεν έμεναν...) ήταν διάφορες μορφές (κρατικών) επιδοτήσεων, σε βασικά είδη. Στα καύσιμα, στο ρεύμα, στα βρεφικά τρόφιμα κλπ. Σαν εισαγωγή στη συμφωνία με το δντ το ρεύμα ακρίβυνε από 20% έως 40% τον τελευταίο μήνα. Θα ακολουθήσουν τα καύσιμα. Οι επιδοτήσεις θα κοπούν ή θα μειωθούν, κι αυτό θα κάνει ακόμα και τους σχετικά εξασφαλισμένους δημόσιους υπαλλήλους να στριμωχτούν.
Τι θα κάνει η χούντα του Σίσι απέναντι στις αναπόφευκτες μαζικές διαμαρτυρίες; Στην αρχή το κορόιδο. Μετά;
Cartoon. Είναι αυτός (μαζί με τον άλλο πατριώτη, τον υπ.εξ.) που πέρυσι θα εκτόξευε χιλιάδες πρόσφυγες και εκατοντάδες τζιχαντιστές στην ευρώπη, αν δεν "μας κάθονταν". Πέρυσι επίσης, στα πλαίσια μιας "πολυδιάστατης πολιτικής" υποθέτουμε, έδινε στην Ουάσιγκτον την μια βδομάδα καλό μερίδιο απ’ τα "πετρέλαια του Αιγαίου" και την άλλη βδομάδα έξτρα αεροναυτική βάση όπου γουστάρουν, στο ίδιο αρχιπέλαγος.
Τώρα (λένε, τα κυβερνοπαπαγαλάκια) τον έχει εξιτάρει η προοπτική να τα χαλάσουν η Ουάσιγκτον με την Άγκυρα για την χρήση της βάση στο Ιντσιρλίκ, και θυμίζει ότι "η Κάρπαθος είναι πάντα διαθέσιμη". Διαθέσιμη για τι; Του φαίνεται ότι ο αερικανικός στρατός ψάχνει για νησιά; Όχι τίποτα άλλο, επειδή η ρουμανία δείχνει πολύ πιο στέρεη για πάρκινγκ πυρηνικών.
Για συνεταίρος των ροζ ο φαιός υπ.αμ. "κύριος Πάνος" και το κόμμα του μια χαρά κάνει. Για σοβαρός συνεταίρος της Ουάσιγκτον είναι χλωμός. Πολύ χλωμός, για μην πούμε τίποτα χειρότερο. Φυσικά η διάθεση παίζει κάποιο ρόλο. Αλλά...
Τέτοιους καιρούς το αμερικανικό πεντάγωνο δεν ψάχνει για μικρούτσικους Τραμπ για να κάνει τις δουλειές του...
Μερικοί μπορεί να καούν… Σύμφωνα με τους βασικούς νόμους της θερμοδυναμικής αν αφήσεις μια κούπα ζεστό καφέ στο παράθυρό σου ένα χειμωνιάτικο πρωί, αυτός θα κρυώσει φτάνοντας στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Ο.Κ. με τον καφέ. Μην είστε, όμως, σίγουροι ότι θα συμβεί το ίδιο αν θέλετε να ψύξεται ιόντα στο εργαστήριό σας (ποια ιόντα, ποιο εργαστήριο; ο.κ….). Μια καινούργια έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications ισχυρίζεται ότι τα ιόντα που θα θέλατε να κρυώσετε με χρήση κάποιου ψυχρού αερίου δεν ψύχονται ποτέ στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Ακόμα πιο προκλητικός είναι ο ισχυρισμός των ερευνητών ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο τελικές θερμοκρασίες σε μια τέτοια περίπτωση, μια ψυχρή και μια θερμή. Το σε ποια απ’ τις δύο θα καταλήξουν τα ιόντα σας εξαρτιέται απ’ την αρχική τους θερμοκρασία, και όχι μόνο εκείνη του περιβάλλοντος.
Τηρουμένων των αναλογιών είναι σα να βγάλεις τον καφέ στο παράθυρο κι αυτός να εκραγεί. Ακούγεται επικίνδυνο (οι επιστήμονες, πάντως, για ιόντα μίλησαν, όχι για καφέδες), και σίγουρα αντιβαίνει τους γνωστούς νόμους της θερμοδυναμικής για την μετάδοση της θερμότητας. Είναι λάθος (και) αυτοί οι νόμοι; Ή η ισχύς τους είναι σχετική; Βοηθείστε μας!
Που θα πάει; Αν το θέλει η επιστήμη θα συνηθίζουμε και σε καταστάσεις του είδους "καυτή παγοκολώνα"…
Παλιότερες αναρτήσεις:
21-31 Δεκεμβρίου 2016 |
11-20 Δεκεμβρίου 2016 |
1-10 Δεκεμβρίου 2016 |
21-30 Νοεμβρίου 2016 |
11-20 Νοεμβρίου 2016 |
1-10 Νοεμβρίου 2016 |
21-31 Οκτωβρίου 2016 |
11-20 Οκτωβρίου 2016 |
1-10 Οκτωβρίου 2016 |
21-30 Σεπτεμβρίου 2016 |
11-20 Σεπτεμβρίου 2016 |
1-10 Σεπτεμβρίου 2016 |
21-31 Αυγούστου 2016 |
11-20 Αυγούστου 2016 |
1-10 Αυγούστου 2016 |
1-4 Ιούλη 2016 |
21-30 Ιούνη 2016 |
11-20 Ιούνη 2016 |
1-10 Ιούνη 2016 |
21-31 Μάη 2016 |
11-20 Μάη 2016 |
1-10 Μάη 2016 |
21-30 Απρίλη 2016 |
11-20 Απρίλη 2016 |
1-10 Απρίλη 2016 |
21-31 Μάρτη 2016 |
11-20 Μάρτη 2016 |
1-10 Μάρτη 2016 |
27-29 Φλεβάρη 2016
