Εuroxit. Έχει κοψοχολιάσει κόσμο ο υπουργός των σπορ με το ενδεχόμενο να χάσει το λεγόμενο "ελληνικό ποδόσφαιρο" τον αυτονόητο ορίζοντα ανάδειξης του μεγαλείου του.
Αν, παρ’ ελπίδι, συμβεί το μοιραίο, θα πρέπει ο φίλαθλος κόσμος του λαού και του τόπου να το αντιμετωπίσει με βρετανική ψυχραιμία: αποκλείστηκε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο από οποιαδήποτε σχέση με την ελλάδα! Αυτό είναι μια εθνικά υπερήφανη προσέγγιση. Που δείχνει τι θα πάθουν οι παλιοευρωπαίοι αν αποκοπούν κι αλλιώς απ’ το κέντρο του κόσμου.
Εντελώς αθώος. Ο σερβοφασίστας Σεσέλι, που δημόσια είχε παραδεχτεί (και στο bbc) ότι έδρασε σαν επικεφαλής παραστρατιωτικών σ’ όλη την διάρκεια της "εθνοκάθαρσης" στη βοσνία εκτελώντας εντολές του σερβικού καθεστώτος, παραδόθηκε αθώος στη (σερβική) κοινωνία και στην πολιτική ζωή της. Με ομόφωνη απόφαση τους διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης για εγκλήματα πολέμου. Όχι μόνο δεν έκανε κανένα τέτοιο έγκλημα (αποφάσισαν οι δικαστές) αλλά ούτε ήξερε καν ότι γίνονταν "τέτοια πράματα".
Πώς ακριβώς δουλεύουν άραγε αυτοί οι διεθνείς δικαστές; Να πουν την μυστική συνταγή και στους ντόπιους, που κατηγορούνται κάθε τρεις και λίγο για "διαπλοκή". Οι δύσμοιροι.
Το φύλο σαν υπόλειμμα νοσηρότητας. Ο κόσμος των βιοτεχνολόγων παράγει συνέχεια εντυπωσιακές "ανακαλύψεις". Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι αρκετές απ’ αυτές αλληλογρονθοκοπούνται· χωρίς το ιδεολογικό νέφος της βιοτεχνολογίας να στραπατσάρεται.
Η τελευταία ανακοίνωση του τμήματος γενετικής και κυτταρικής έρευνας του Yale είναι όντως εντυπωσιακή. Ένας ιός που "ενσωματώθηκε" στο dna των θηλαστικών (και του ανθρώπου) πριν 1,5 εκατομμύρια χρόνια, ευθύνεται για το φύλο (για την έκφραση των χρωματοσωμάτων Χ), υπό ορισμένες ανεξακρίβωτες ακόμα συνθήκες. Αν η συγκεκριμένη ιικής προέλευσης αλληλουχία συμπεριφέρεται σε "κανονικά επίπεδα", τα χρωματοσώματα Χ είναι ενεργά, και διαμορφώνονται κορίτσια / αγόρια σε ίδια ποσοστά. Αν, όμως, η αλληλουχία είναι υπερδραστήρια, τα χρωματοσώματα Χ αδρανοποιούνται, και διαμορφώνεται διπλάσια αγόρια απ’ ότι κορίτσια.
Ο τρόπος που ελέγχεται το τι απ’ τα δύο θα συμβεί έχει βρεθεί – υποστηρίζουν οι σχετικοί ερευνητές (μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο). Το κλειδί βρίσκεται στους επιγενετικούς παράγοντες (που η ιδεολογία του γενετικού ντετερμινισμού παριστάνει ότι είναι ανύπαρκτοι, αδιάφοροι ή μικρής σημασίας). Από πρώτη ματιά οι επιγενετικοί παράγοντες είναι η χημική προσθήκη μιας ρίζας σε κάποια απ’ τις 4 γενέθλιες βάσεις του dna… Το σημαντικό είναι ότι η προσθήκη γίνεται σε διάφορα γονίδια (σε διάφορα σημεία της dna αλληλουχίας) σαν απόκριση σε επιδράσεις του περιβάλλοντος. Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και το υποτιθέμενα ακλόνητο "σύστημα γενετικών πληροφοριών", το dna δηλαδή, επηρρεάζεται (με τρόπο μη προβλέψιμο) απ’ το περιβάλλον. (Περισσότερη κριτική στον γενετικό προκαθορισμό στο η πολιτική στο dna, cyborg 5).
Φαίνεται, λοιπόν, (πάντα κατά τους ερευνητές) ότι άγνωστες επιδράσεις του περιβάλλοντος ενεργοποιούν ή καθηλώνουν την δραστηριότητα αυτής της γενετικής τσόντας στο dna μας. Υπάρχει, άραγε, περίπτωση ο ζήλος πολεμικών προετοιμασιών να προκαλεί την γέννηση περισσότερων αγοριών; Δεν ξέρουμε.
Τελευταίο: το συγκεκριμένο βιοτεχνολογικό ερευνητικό team του Yale υποστηρίζει ότι το 40% του ανθρώπινου dna οφείλεται στην ενσωμάτωση ιών. Θαυμάσια διαδικασία. Αρκεί να μην συμβεί κι ανάποδα: το γενετικό υλικό των ιών να ενσωματώνει ανθρώπινα (βιοτεχνολογικά) κατορθώματα...
Λιβύη project. Ο δοτός πρωθυπουργός Fayez Sarraj και 7 υπουργοί της εξίσου δοτής κυβέρνησής του (: "αναγνωρισμένης απ’ την διεθνή κοινότητα") αποβιβάστηκαν σε μια ναυτική βάση στην Τρίπολη της λιβύης. Φρουρούμενοι από μια πολιτοφυλακή (και γιατί όχι; από επίλεκτους πεζοναύτες της διεθνούς κοινότητας).
Υποστηρίζει ότι ο λυβικός λαός τον θέλει, αλλά δεν έγινε δεκτός με κανέναν ενθουσιασμό. Η υπάρχουσα κυβέρνηση της Τρίπολης (μία απ’ τις 2 + 1) τον προειδοποίησε να μην τολμήσει να βγει απ’ την βάση. Και ως τώρα δεν φαίνεται να τον επιζητεί κανένας, εκτός ίσως απ’ αυτούς που έχουν προσληφθεί τους τελευταίους μήνες απ’ τα undercover κομμάντο των ηπα, της αγγλίας και όποιου άλλου.
Υποστηρίζει ότι θα φτιάξει καινούργιο στρατό, με την βοήθεια των ξένων φίλων του… Υποστηρίζει επίσης ότι θα πολεμήσει τον isis με την βοήθεια των ξένων φίλων του. Απ’ τους οποίους θέλει μόνον όπλα, εκπαίδευση, επιμελητεία και βομβαρδισμούς· τίποτα άλλο...
Βρήκαν οι "αντιτρομοκράτες" του πρώτου κόσμου το κλειδί και την κλειδαρότρυπα που ψάχνουν εδώ και μήνες στη λιβύη; Εδώ δεν πρόκειται για moderate rebels. Αλλά για imaginary rebels.
Αν προχωρήσει η επιχείρηση, καθόλου imaginary δεν θα είναι οι πρόσφυγες...
Μεταμοντέρνα παρακμή. Η πολωνία είναι κράτος με ζόρικη ιστορία· η γεωπολιτική έχει σημαδέψει την "τύχη" της, απ’ τον καιρό του Ναπολέοντα του "μεγάλου". Για μια σύντομη περίοδο ιστορικού χρόνου στην "σοσιαλιστική", δηλαδή υπό την επιτήρηση της ε.σ.σ.δ., πολωνία γεννήθηκε μια ενδιαφέρουσα "μετασοβιετική" οπτική για τις κοινωνίες· αυτό παλιά. Στα ‘80s. Μετά ανέλαβε ο στρατός.
Τώρα το φασιστικό καθεστώς του (δημοκρατικά εκλεγμένου...) Jaroslaw Kaczynski διαμορφώνει ένα πλέγμα ολοκληρωτικού κρατικού ελέγχου, που θυμίζει τα ευρωπαϊκά ‘30s.
Θα την βγάλει μ' αυτήν την οπισθοδόρμηση το πολωνικό κράτος στον 21ο αιώνα; Ή θα κυλήσει στο αποσταθεροποιητικό "δημιουργικό" χάος που είναι μια τάση μέσα στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση; Κάποιοι εντός και εκτός πολωνίας προβλέπουν το δεύτερο. Και είναι, πράγματι, πιθανό.
Κανένας παράδεισος για τους ετοιμοθάνατους.
Χριστιανική αυτοπεποίθηση. "Το ισλάμ είναι ασύμβατο με το ευρωπαϊκό κεκτημένο περί ανεξιθρησκείας και ανεκτικότητας" είπε ένας απ’ τους γνωστούς αρχιτράγους της επικράτειας, τονώνοντας την βλακεία του ποιμνίου του: στο κέντρο του ισλαμικότατου Καΐρου υπάρχουν 58 χριστιανικές εκκλησίες, όλων των μεγεθών και δογμάτων, πράγμα που μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει κοιτώντας, απλά, ένα χάρτη της πόλης.
Το κωμικό είναι πως ο (και φίλος των βοθρολυμάτων) "παναγιώτατος" θεωρεί την αφεντομουτσουνάρα του συμβατή με την ευρωπαϊκή ανεξιθρησκεία και ανεκτικότητα.
Προς το παράδεισο θα πάει, αφού έχει μέσο. Αλλά δεν θα τα καταφέρει να μπει. Θα φρακάρει στην είσοδο. Τόσο παχύδερμος.
Μαρμαρωμένοι εχθροί. Μιας και η ανακατάληψη της Παλμύρα φέρνει ξανά στον αφρό των ημερών, για λίγο, τις καταστροφές που προκαλεί σε κρανία και μνημεία η απεριόριστη θρησκευτική βλακεία, είναι μια καλή ευκαιρία να ζητηθούν οι πρέπουσες αποζημιώσεις (μετά τόκων) για τις τεράστιες καταστροφές που έχει προκαλέσει η απεριόριστη ορθόδοξη χριστιανική βλακεία στα έργα των "ειδωλολατρών" στα μέρη μας, στο παρελθόν. Το έγκλημα δεν παραγράφεται, όπως αποδεικνύει η παθιασμένη απαίτηση των αποζημιώσεων για τα εγκλήματα των γερμανών (αλλά όχι και των ελλήνων...) ναζί. Όπως αποδεικνύεται απ' την διεκδίκηση της απαλλοτρίωσης του Έλγιν.
Αφού το παπαδαριό δεν θέλει να πληρώνει αλλιώς και νοιώθει άνετα σαν (παρα)κράτος εν κράτει, ας αντιμετωπιστεί ανάλογα.
(Αστειευόμαστε... Στα σοβαρά, η εκκλησία ας δώσει το χρυσάφι και το ασήμι της υπέρ αδυνάτων. Θα κάνει αίσθηση...)
Ελεύθερη αναπνοή. "Η δικαιοσύνη αναπνέει ελεύθερα" είπε απόψε ο υφυπουργός δικαιοσύνης... Κάτι θα ξέρει.
Να ένα παράδειγμα: το διοικητικό πρωτοδικείο Λάρισας, στις αρχές Μάρτη, ακύρωσε πρόστιμο 10.550 ευρώ σε εργοδότη για απασχόληση αδήλωτης εργαζόμενης γιατί, ανακάλυψε (το δικαστήριο), ότι ο σχετικός νόμος είναι γενικός κι αόριστος, και δεν προβλέπει διαφοροποιήσεις (στο πρόστιμο) ανάλογα με την περίπτωση. Με βάση την απόφαση (κι αν δεν υπάρξει έφεση), το πρόστιμο που είχε ήδη πληρωθεί θα επιστραφεί στον εργοδότη.
Ηθικό δίδαγμα; Το παλιό: "ελεύθερη" ή όχι, η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή. Ήταν και είναι ταξική.
Δεν σ’ έχω ανάγκη. Το fbi "ξεκλείδωσε" μόνο του το iphone 5c που ήθελε, κι έτσι απέσυρε την δικαστική προσφυγή κατά της εταιρείας apple που αρνούνταν να συνεργαστεί, προστατεύοντας το ιδιωτικό απόρρητο του προϊόντος της.
Μοιάζει σα να νίκησαν και οι δύο. Η αστυνομία έκανε την δουλειά της, η εταιρεία την δική της. Υποτίθεται ότι η εταιρεία νίκησε περισσότερο: δεν πήγε η υπόθεση "ελευθερία vs ασφάλεια" στο δικαστήριο, όπου μια εναντίον της απόφαση θα δημιουργούσε δικαστικό προηγούμενο.
Αν όμως κοτζάμ fbi παραδέχτηκε ότι δεν χρειάζεται την δικαστική απόφαση και παραιτήθηκε απ’ την προσφυγή (ενώ θα μπορούσε να έχει και τον σκύλο του χορτάτο και την πίτα του δικαστηρίου ολόκληρη), δικαιούμαστε να υποπτευόμαστε κάποιο deal κάτω απ’ το τραπέζι, μεταξύ των δύο.
(Παλιοχαρακτήρες είμαστε... Καχύποπτοι.)
Γύρνα απ’ την άλλη. Σ’ ένα εντυπωσιακό (μόνο σε πρώτη ανάγνωση) άρθρο της η κυβερνητική "αυγή" ζητάει απ’ τον πρωθυπουργό να αλλάξει πλευρό. Ο κυβερνητικός εταίρος του ροχαλίζει υπερβολικά ακροδεξιά (λέει η εφημερίδα) και οι τίμιοι οπαδοί της Κουμουνδούρου δεν έχουν συνέλθει ακόμα απ’ τις αγκαλιές επί σκηνής τη νύχτα των τελευταίων εκλογών. "Ας καταστρώσει άλλη στρατηγική συμμαχιών" τελειώνει το άρθρο. Kι αν κρίνει κανείς απ’ το προτεινόμενο μενού αυτής της "άλλης στρατηγικής συμμαχιών", μυρίζει "ποτάμι"...
Τι είναι αυτό; Φιλική συμβουλή στον έναν του ζευγαριού ή πληρωμένη απειλή στον άλλον; Τώρα που φυτρώνει κι άλλο "πατριωτικό κόμμα", απειλή του στυλ κάτσε καλά κύριε Πάνο γιατί αν χάσεις τα πόστα θα σε φάνε τα θηρία, ε;
Φαίνεται ότι μερικοί μαθαίνουν γρήγορα τα "μαθήματα σκληρού ροκ" που έρχονται απ’ τα ‘80s.
Έχουν καλό δάσκαλο, βέβαια.
Πόρκα μιζέρια. Η αριστερή φράξια της φαιορόζ κυβέρνησης χαλιέται που μπουκάρουν στις εκδηλώσεις της κάτι μαντράχαλοι και τις χαλάνε. Ακροδεξιοί μεν, "αγανακτισμένοι" δε. Απ’ την καλή φουρνιά του ’11. Η φάρα της "πάνω πλατείας", ε;
Καϋμένη αριστερά τι σούμελλε να πάθεις, από κακούργα κολεγιά τα νειάτα σου να χάσεις! Πάλι καλά που έχουν μείνει άθικτες οι παρελάσεις. Απ’ αυτές μπορείς να κάνεις όσες θέλεις. Άφοβα.
Η Τροία μάνα καίγεται. Όταν έπιασε φωτιά η πόλη τους, έντρομοι μαζεύτηκαν στην ακτή ψάχνοντας τρόπο να περάσουν στα απέναντι νησιά. Τα πολεμικά περιπολούσαν στ’ ανοικτά, με σημαίες γαλλικές, αγγλικές, γερμανικές, ελληνικές, τούρκικες. Μα δεν πλησίαζαν να τους πάρουν. Μπορεί να τους έριχναν και καμιά κανονιά, για να τους τρομάξουν. Αναγκάστηκαν να μπαίνουν κόσμος πολύς σε μικρές λαστιχένιες βάρκες, που ξεχύλιζαν από ανθρώπους και μπόγους, μανάδες με μωρά, νέοι και γέροι, που οι περισσότεροι δεν είχαν ξαναμπεί σε θάλασσα στη ζωή τους. Μερικές φορές βούλιαζαν λίγο μετά...
Όσοι γλύτωναν, ξαναμαζεύονταν αργότερα, μπροστά σε φράκτες με σκυλιά τώρα, που τους εμπόδιζαν να προχωρήσουν.
Συνωστισμός... Συνωστισμός; Αυτά συμβαίνουν στους ξένους, όταν δεν κάθονται να πολεμήσουν... Οι έλληνες ποτέ δεν συνωστίζονται.
Όποιος στείλει το ναυτικό του να κρατήσει με το ζόρι τους φυγάδες στην ακτή, μακρυά απ’ την σωτηρία τους, θα γράψει για επιβράβευση 100 φορές ένα βιβλίο ελληνικής, εθνικά σωστής ιστορίας.
Για την 6η δημοτικού.
Κυβερνητική πρόνοια. Ο υπουργός ποδοσφαίρου και λοιπών σπορ δεν μπορεί (λέει ο ίδιος) να ρωτάει τον εισαγγελέα αν οι καλεσμένοι του έχουν κώλυμα στα ραντεβού μαζί του.
Έχει δίκιο, και είναι η σοφία της (κυβερνητικής) φύσης που μιλάει. Στο κάτω κάτω ακόμα και οι ισοβίτες έχουν δικαίωμα αδειών απ’ τις φυλακές. Δεν μπορούν υπόδικοι για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση (ή για την διεύθυνσή της;) να πάρουν ένα τσάι με τον υπουργό;
Πως θα αντιμετωπιστεί η βία στα γήπεδα αν δεν ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικής επανένταξης για τους ιδιοκτήτες των π.α.ε.; Ε;
Πρέπει να είσαι πολύ δειλός για να πεις ψέμματα.
Friedrich Nietzsche, το Λυκόφως των Ειδώλων
Θησαυροφυλάκια πρόσφυγες. Η αναζήτηση, μεταξύ των προσφύγων και των μεταναστών, "επιχειρηματιών" που θα έχουν ιδιαίτερη μεταχείριση αν επενδύσουν στην ελλάδα είναι μια απ’ τις τρολιές της τρολ φαιορόζ κυβέρνησης. Το "ψείρισμα", όμως, νεκρών (πνιγμένων) δεν είναι καθόλου αστείο, κι ας μην φταίει αυτή. Φαίνεται ότι στα ελληνικά χωρικά ύδατα συστηματικά "ψάχνονται" τα πτώματα, ακόμα και των παιδιών, μην τυχόν και έχουν στα ρούχα τους πορτοφόλια ή χρυσαφικά. Γιατί να πάνε χαμένα; θα πρέπει να είναι η γνήσια ελληνική επενδυτική σκέψη.
Σκύλευση λέγεται αυτό; Ακριβώς! Επί αιώνες θεωρούνταν σ' όλον τον κόσμο μια απ’ τις πιο ατιμωτικές πράξεις. Ύψιστη ασέβεια στους νεκρούς.
Στα μέρη μας είναι "μαγκιά". Εκ μέρους των ζόμπι.
Ένα αδύναμο κράτος. Για όσες / όσους θα ήθελαν να καταλάβουν περισσότερα και διαφορετικά απ’ το δημαγωγικό θέαμα περί αντιτρομοκρατικών "αδυναμιών" της βελγικής αστυνομίας, του βελγικού βασιλείου δηλαδή, προτείνουμε μόνον αυτό: βελγικό Κογκό.
Είθε τα μυαλά που είναι ακόμα στη θέση τους να πιάσουν τα υπόλοιπα.
Κράτα Γιάνη. Παλεύει ο πατριώτης αγωνιστής της απελευθέρωσης να κτίσει, κομμάτι κομμάτι, το δικό του θέατρο, και έρχεται ο κυρ Zeitgeist, "με εκατομμύρια οπαδούς και μέλη σε όλο τον πλανήτη", μέσα στην ίδια του την έδρα (του κυρ Γιάνη την έδρα, αν υποθέσουμε ότι έχει κάποια τέτοια), την Αθήνα, να μαζέψει όλο το "χαρτί". Απ’ το κανείς προφήτης στον τόπο του ο πρώην υπουργός κινδυνεύει με το τελευταίος και καταϊδρωμένος.
Απ’ την άλλη μεριά καλή είναι κι η ψυχραιμία. Σε καιρούς παρακμής γεμίζουν οι πλατείες με προφήτες. Το ποιός όμως είναι ο αληθινός εξαρτάται μεσομακροπρόθεσμα απ’ το συνεργείο του. Κι εκείνος ο Ναζωραίος σαν το σκυλί στ’ αμπέλι πήγε. Αλλά τι μαγαζί έστησαν οι καπάτσοι κληρονόμοι του, ε;
Μικρές ουγγαρίες. Εκτός απ’ τα υπόλοιπα του σκατένιου μυαλού τους, οι ντόπιοι μικροαστοί φασίστες έχουν εναντίον των "ενοχλητικών μουσουλμάνων" κάτι που το θεωρούν υπερόπλο: γουρουνοκεφαλές. Κάπου έμαθαν ότι για τους μουσουλμάνους τα γουρούνια είναι ανίερα ζώα, και προσπαθούν να μαγαρίσουν τους τόπους που μπορεί να φιλοξενηθούν (ή, ακόμα, και να θάψουν τους νεκρούς τους).
Το κατά πόσον συγκινούνται απ’ τις ελληνικές φασιστομαλακίες οι πρόσφυγες απ’ την συρία ή το ιράκ, είναι το ένα. Το άλλο είναι το ελληνικό λήμμα στην Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια του Παγκόσμιου Πανγουρουνισμού.
Θα πιάνει την εισαγωγή, σα συμπυκνωμένη περίληψη του "ρεύματος".
Αναγέννηση. Καθιέρωση κράτους δικαίου και δημιουργία καλύτερων πολιτών, κυρίως μέσα από την καλλιέργεια ενός διαφορετικού αξιακού κώδικα και νέων συμπεριφορών, εγχείρημα που δεν μπορεί παρά να αρχίσει από τη νεολαία. Αυτό προτείνει, συνοπτικά, ο πρόεδρος της Διεθνους Διαφάνειας (περουβιανός) Χοσέ Κάρλος Ουγκάζ, προκειμένου το ελλαδιστάν να πάψει να είναι failed. Γενικά.
Ντρέπεται ο καλός αυτός άνθρωπος να πει την συνταγή με το όνομά της, θα το κάνουμε εμείς: ψεκασμοί. Πρώτα με το θρυλικό DDT, να εξουδετερωθούν τα ζιζάνια. Κι ύστερα με λιπάσματα, να ανθίσουν του καλού τα χίλια λουλούδια – όπως τόχε πει παλιά ο τότε μικρός Μάο (και νυν πρωθ. της χώρας).
Εννοείται πως όσοι νοιώθουν ήδη ψεκασμένοι θα εξαιρεθούν απ’ την θεραπεία.
Κύριε Ουγκάζ, please: μπορείτε να βρείτε μια συνταγή και για το ελληνικό ποδόσφαιρο; Ένα καλό κοκτέιλ ίσως;
Ευθανασία. Τώρα που οι rolling stones έπαιξαν και στην Αβάνα (δηλαδή: τα πήραν κι απ’ τους κουβανούς) μπορούν να αποσυρθούν ήσυχοι και "πλήρεις ημερών". Όχι μόνο απ’ την σκηνή, αλλά κι απ’ την ζωή την ίδια. Εκτός αν περιμένουν πρόσκληση απ’ τον Δ του Κενταύρου.
By the way. Εγκαταλείποντας τον μάταιο τούτο κόσμο ας πάρουν μαζί τους και κάτι άλλα λείψανα της τέχνης, που έχουν απομείνει στα μέρη μας.
Ψυχικό θα κάνουν.
Έξω απ’ τις βάσεις του θανάτου. Εν όψει της σχεδιαζόμενης πρωτοκοσμικής "αντιτρομοκρατικής" επανεφόδου στη λιβύη, η βάση της Σούδας θα έχει δουλειές με φούντες. Ο ψεκασμένος υπ.αμ. φροντίζει με τις διεθνείς επαφές του να επιβεβαιώνει την διαθεσιμότητά του.
Ευτυχώς που η ελλάδα έχει παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον "αραβικό κόσμο"... Τον χουντοκαραβανά Sisi της αιγύπτου, πιο συγκεκριμένα.
Επιτέλους αθώος. Κατά τους τίτλους πολλών πατριωτικών ηλεκτρονικών σκουπιδότοπων ο παλιόφιλος Ράντοβαν Κάραζιτς κηρύχτηκε "αθώος" απ’ το (προσχηματικό) διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Αθωώθηκε, πράγματι, για την ευθύνη της γενοκτονίας σ’ όλη τη βοσνία. Καταδικάστηκε για όλα τα υπόλοιπα, περιλαμβανόμενων των σφαγών στη Σρεμπρένιτσα και στο Σαράγεβο.
Λόγο να στεναχωριέται δεν έχει. Έζησε καλά. Και θα συνεχίσει να ζει καλά σε κάποια απ’ τις lux v.i.p. φυλακές της βόρειας ευρώπης. Δεν κινδυνεύει να τον κρεμάσουν ζωντανό ανάποδα αφήνοντάς τον να σαπίσει έτσι – όπως θα του άξιζε (με καθαρά ανθρωπιστικά κριτήρια).
Εντελώς αθώοι (αλλά δεν χρειάζεται δικαστική ετυμηγορία γι’ αυτό!) είναι οι έλληνες φίλοι, βοηθοί και συμπαραστάτες του. Κι αυτοί μια χαρά ζουν.
Ζουν και βασιλεύουν. Στις "φυλακές της εξουσίας" (και παρα-εξουσίας) οι έρμοι.
Σπασμένο τηλέφωνο. Κάποιος μπάτσος βαριόταν και δεν έκανε σωστά τη δουλειά του... Κάποιες πληροφορίες δεν ήταν πλήρεις, ή έφτασαν αργά... Οι ευρωπαϊκές αστυνομίες δεν έχουν την σωστή αντιτρομοκρατική συνεργασία... Με τέτοια προπετάσματα καπνού η βελγική αστυνομία "απολογείται" που δεν πρόλαβε το κακό στις Βρυξέλλες.
Έχουμε ξαναδει παρόμοια έργα. Εννιάμισυ φορές στις δέκα κρύβουν κάτι άλλο.
Εν τω μεταξύ οι "υπηρεσίες ασφαλείας" του νατο έχουν βγάλει για τα καλά την ουρά τους απ’ έξω. Βοηθάει και η νεφελλώδης βελγική "αυτοκριτική". Αν, όμως, ήταν κάποιο στέλεχος της συμμαχίας στους νεκρούς του αεροδρομίου ή του μετρό;
Αλλά δεν ήταν... Ε;
(Όχι, δεν ξέρουμε κάτι!)
Σπασμένο τηλέφωνο. Κάποιος μπάτσος βαριόταν και δεν έκανε σωστά τη δουλειά του... Κάποιες πληροφορίες δεν ήταν πλήρεις, ή έφτασαν αργά... Οι ευρωπαϊκές αστυνομίες δεν έχουν την σωστή αντιτρομοκρατική συνεργασία... Με τέτοια προπετάσματα καπνού η βελγική αστυνομία "απολογείται" που δεν πρόλαβε το κακό στις Βρυξέλλες.
Έχουμε ξαναδει παρόμοια έργα. Εννιάμισυ φορές στις δέκα κρύβουν κάτι άλλο.
Εν τω μεταξύ οι "υπηρεσίες ασφαλείας" του νατο έχουν βγάλει για τα καλά την ουρά τους απ’ έξω. Βοηθάει και η νεφελλώδης βελγική "αυτοκριτική". Αν, όμως, ήταν κάποιο στέλεχος της συμμαχίας στους νεκρούς του αεροδρομίου ή του μετρό;
Αλλά δεν ήταν... Ε;
(Όχι, δεν ξέρουμε κάτι!)
Εισαγωγές – εξαγωγές. Η Άγκυρα (μέσω δηλώσεων ανώνυμων αξιωματούχων στον καθεστωτικό guardian) κατηγορεί (άγνωστα...) ευρωπαϊκά κράτη ότι κάνουν "εξαγωγή εξτρεμιστών" στη συρία, "για να τους ξεφορτωθούν", αφήνοντάς τους να ταξιδεύουν προς την τουρκία με τα όπλα τους.
Κάπως υπερβολική η κατηγορία, ειδικά για τα όπλα. Δεν μπορεί κανείς να βρει τέτοια στη συρία και πρέπει να φέρει απ’ το σπίτι του;
Όμως να η απορία μας. Αν (λέμε "αν") ένα ευρωπαϊκό κράτος θέλει να στείλει μερικούς πρακτορές του, όχι πολλούς, 5 – 10, στις γραμμές οποιουδήποτε "τρομοκρατικού στρατού" στη συρία και οπουδήποτε αλλού, πως θα τους στείλει; Με κουστούμι και ταμπελάκι στο πέτο με το όνομα και τον βαθμό τους; Ή σαν εθελοντές μαχητές; Η Άγκυρα πως το χειρίζεται αυτό το θέμα από πάρτη της;
Όχι πως όλοι είναι πράκτορες. Δεν θα είχε νόημα. Ούτε όμως ότι οι διάφορες intelligence δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Μην τα γκρεμίσουμε όλα!
Ατυχήματα. Στις αρχές Νοέμβρη του 1996 έγινε ένα θανατηφόρο τροχαίο σε μια "εθνική" της τουρκίας. Μια μερσεντές έσκασε πάνω σ’ ένα φορτηγό. Κι όταν έβγαλαν τους νεκρούς απ’ τις λαμαρίνες της έσκασε το "σκάνδαλο Susurluk". Νεκροί ήταν ο υπαρχηγός της αστυνομίας της Istanbul, ο μαφιόζος, αρχηγός των "γκρίζων λύκων" και (υποτίθεται) διεθνώς καταζητούμενος Abdullah Catli, και ένα μανεκέν. Ένας τέταρτος επιβάτης, βουλευτής, προσπάθησε να απομακρυνθεί τρέχοντας με σπασμένο πόδι… Η συνύπαρξη όλων αυτών ξετύλιξε στην τότε τουρκία ένα κουβάρι που μαζεύτηκε με τα χίλια ζόρια· όχι χωρίς απώλειες.
Προς τι η υπενθύμιση; Πολλοί δηλώνουν σίγουροι για πολλά στις ημέρες μας σε ότι αφορά τις κρατικές δραστηριότητες (γενικά, στον κόσμο) βασιζόμενοι σε απλοποιήσεις και πλαδαρές αναλύσεις απ’ αυτές που πουλιούνται με το κιλό στα καφενεία. Όποιος υποστηρίξει ότι συχνά το πιο σημαντικό τμήμα των σύγχρονων κρατών είναι οι παρακρατικοί μηχανισμοί κινδυνεύει να χαρακτηριστεί σα συνωμοσιολόγος.
Μόνο και μόνο επειδή σπάνια γίνονται εκρηκτικά ατυχήματα…
Προετοιμασίες. Τα αγγλικά κομμάντα (SAS) βρίσκονται από καιρό σε λιβυκό έδαφος. Σε άγνωστη ποσότητα. Ποιός το λέει αυτό; Ο Αμπντουλάχ, βασιλιάς της ιορδανίας. Δεν το λέει τώρα. Το είπε τον περασμένο Γενάρη, ενόσω ήταν στις ηπα, σε γερουσιαστές.
Και που το ξέρει; Μα επειδή είναι και ιορδανικά κομμάντο μαζί τους! Είναι τόσο ΑΑΑ οι ειδικές δυνάμεις του ιορδανού βασιλιά; Ίσως όχι. Αλλά (είπε) η ιορδανική slang μοιάζει με την λιβυκή. Σα μεταφραστές λοιπόν είναι οι ιορδανοί κομμάντο στη λιβύη.
Για τυχόν «ανακρίσεις» ίσως; Με εικονικούς πνιγμούς ίσως;
Η "αντιτρομοκρατία" δεν φοράει γάντια· αυτό είναι γνωστό.
Aden. Τουλάχιστον 25 "καθάρισαν" μέλη του isis, στρατιώτες αλλά και άμαχους, γυναίκες και παιδιά, με τριπλή "επίθεση αυτοκτονίας". Στο υεμενίτικο λιμάνι του Aden.
Τι δουλειά έχουν οι "ισλαμιστές τρομοκράτες" εκεί; Έχει φτάσει στην υεμένη ο "ευρωπαϊκός πολιτισμός"; Όχι.
Μήπως, λέμε μήπως, όλοι αυτοί οι οπαδοί του "πηγαίου ισλαμικού εξτρεμισμού", που έχουν τις εξηγήσεις για τις βόμβες στο ψαχνό στο τσεπάκι τους, να ρωτήσουν μία απ’ τις γνωστές "μαμάδες" του, τους φασίστες του Ριάντ, μπας και καταλάβουν τίποτα της προκοπής; Κι αφού δεν θα ρωτήσουν, μήπως να σκεφτούν μόνοι τους ότι όταν οι φασίστες του Ριάντ μεταφέρουν "τρομοκράτες" (υπαλλήλους τους) απ’ την συρία στην υεμένη, δεν κάνουν κάποια καινοτομία στο διεθνές γίγνεσθαι;
Μήπως; Μπααα. Είναι σύνθετες σκέψεις αυτές.
Χαμένη υπομονή. "Κάθε τρεις και λίγο κάτι συμβαίνει στην Ελλάδα" λένε, ελαφρά απελπισμένοι, οι μεγάλοι πελάτες της τραινοσε, του βεληνεκούς της hp και της sony. Αφορμή της απόγνωσής τους; Οι κλεισμένες σιδηροδρομικές γραμμές στην Ειδομένη. Πρέπει να την παρακάμπτουν μέσω βουλγαρικού εδάφους, μ’ όλες τις επιβαρύνσεις σε χρήμα και χρόνο (πράγμα που είναι χρήμα στο τετράγωνο). Αυτά υποστηρίζει η καθεστωτική "καθημερινή" σήμερα.
Αν δεν είναι photoshopιές οι σχετικές φωτογραφίες, οι γραμμές στην Ειδομένη είναι κλειστές εδώ και πολύ καιρό. Αφενός απ’ την "φράκτη", αφετέρου από σκηνές προσφύγων που προτιμούν το χαλίκι απ’ το χώμα, μπας και κόψουν κάτι απ’ την υγρασία. Γιατί τώρα η ανακοίνωση της χαμένης υπομονής;
Ίσως επειδή πρέπει να αποκτήσει επιπλέον επιχειρήματα η επείγουσα εκκένωση του καταυλισμού. "Με το καλό" βέβαια, αλλά αν χρειαστεί κι αλλιώς.
Διαφυγόντα κέρδη: αν δεν επαρκούν οι ανθρωπιστικοί λόγοι της εκκαθάρισης, υπάρχουν κι άλλοι.
Χαμένη κόλαση. Ένα παλιό ανέκδοτο, επι τη ευκαιρία.
Πεθαίνει ο άπατρις, και (σαν άπατρις) πάει στην κόλαση. Όμως η κόλαση είναι οργανωμένη σε εθνικούς τομείς, σαν τις φοιτητικές εστίες στο Παρίσι ένα πράμα. Συνεπώς ο άπατρις έχει το μοναδικό προνόμιο να διαλέξει σε ποια εθνική κόλαση θα πάει.
Ο δαίμονας υπηρεσίας τον συνοδεύει στον μακρύ, σκοτεινό διάδρομο. Δεξιά κι αριστερά πόρτες με πινακίδες. Του ανοίγει την πόρτα "γερμανία". Τι να δει ο κολασμένος; Φρίκη! Ένας τεράστιος λάκος με σκατά, στη μέση του δωματίου· χιλιάδες άνθρωποι μέσα που προσπαθούν να μην πνιγούν και να βγουν σκαρφαλώνοντας έξω· και γύρω γύρω παραταγμένα τα ss, που πατάνε τα δάκτυλα όποιου χεριού φτάσει στην "όχθη", ξανασπρώχνοντας τον κόσμο μέσα. Αυτά μέσα σε στρατιωτικά εμβατήρια.
"Α πα πα πα!" λέει ο άπατρις. "Άλλο". Η επόμενη πόρτα γράφει "ηνωμένες πολιτείες". Άλλη φρίκη. Ένας τεράστιος λάκος με σκατά στη μέση, χιλιάδες άνθρωποι μέσα (κυρίως αφροαμερικάνοι και λατίνοι), οι "βαλκυρίες" του Βάγκνερ στα μεγάφωνα, και γύρω γύρω μισθοφόροι της blackwater, που αφήνουν κάποιους να βγουν και τους κλωτσάνε πίσω, διασκεδάζοντας.
Ο άπατρις έχει φρικάρει. Στην απόγνωσή του προσέχει στο βάθος ήχους παράξενους, μουσικές και χαχανητά ανακατεμένα. "Τι είναι αυτό; Πάμε εκεί" λέει στο δαίνονα υπηρεσίας. Ο κουτσός δαίμονας ξεφυσάει ένα "ωωωωχ!" αλλά υπακούει (ο πελάτης έχει πάντα δίκιο).
Στην πόρτα γράφει "ελλάδα". Ο άπατρις ανοίγει. Και τι να δει; Ένας μεγάλος και βαθύς άδειος λάκος στη μέση, όπου κάποιοι κάνουν αναρριχήσεις. Και γύρω γύρω μπιτσμπάρς. Ξαπλώστρες, φραπεδιές, ρακέτες, ομπρέλες, Πάνος Κιάμος στη διαπασών. Ο άπατρις σοκαρισμένος πλησιάζει έναν πίθηκα με φράτζα, look αυθεντικού έλληνα, που διαβάζει αθλητική σε μια ξαπλώστρα δίπλα στην πόρτα – εκτελεί καθήκοντα μπράβου.
-"Ρε φίλε, τι είναι εδώ;"
-"Η κόλαση...."
-"Και πως είναι έτσι;"
-"Εεεε, δεν καταλαβαίνεις; Ελλάδα... Πότε τελειώνουν τα σκατά... Πότε απεργούν οι βοθρατζήδες... Πότε έχουμε εκλογές και αλλάζουν οι εργολάβοι... Ντάξει.... Κάπως την κουτσοβγάζουμε πάντως..."
Αυτά από μια παλιά εποχή όπου το "Εεεε, δεν καταλαβαίνεις; Ελλάδα..." είχε πλάκα.
Και δεν είχε κόλαση.
Και στον τελικό, θα γίνει της πουτάνας!
Το φωτοστέφανο. Ο αφοσιωμένος γιατρός... Ο άνθρωπος που ήταν 20 χρόνια στους γιατρούς του κόσμου... Ο άνθρωπος που αποδεδειγμένα νοιάζεται το πλησίον του... Όλα αυτά είναι καλά και σπουδαία σαν βιογραφικό. Μέχρι να γίνει κάποιος στέλεχος κυβερνητικό. Και να εφαρμόζει πολιτική εξουσίας.
Το ότι η ύπατη αρμοστεία του οηε για τους πρόσφυγες αρνείται να συμπράξει με την φυλάκιση προσφύγων / μεταναστών είναι ένας κομψός τρόπος για να ειπωθεί ότι καταγγέλλει τέτοιες πρακτικές. Της φαιορόζ κυβέρνησης. Που "υλοποιούνται" (δεν γίνεται αλλιώς) από συγκεκριμένους αξιωματούχους. Με όποιο παρελθόν.
Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η τελευταία. Δεν είναι ότι "η εξουσία διαφθείρει". Είναι ότι η εξουσία δείχνει: ποιός είσαι όταν την κρατάς.
Χάσαμε το νατο, stop! Καταντάει κωμικό: στα ρεπορτάζ, στις αναλύσεις, στην ειδησειογραφία των mainstream media (συμπεριλαμβανόμενων ενδεικτικά του spiegel on line ή των asia times) το αρχηγείο του νατο ΔΕΝ υπάρχει στις Βρυξέλλες! Ή, αν αναφέρεται η ύπαρξη του (π.χ. al Jazeera), είναι στο πόδι, εν παρόδω.
Κι αφού δεν υπάρχει, δεν σχετίζεται με κανένα τρόπο με την "αντιτρομοκρατική ασφάλεια" των Βρυξελλών. (Ούτε, βέβαια, του βελγίου γενικά, αφού πέρα απ’ τις Βρυξέλλες όπου είναι τα "κεντρικά", στη Mons είναι το γενικό στρατιωτικό αρχηγείο). Τα "κεντρικά" του νατο, πάντως, εξέδωσαν ανακοίνωση (!), τα συλλυπητήρια σαν να λέμε, όπου we condemn in the strongest terms the terrorist attacks in Brussels. We express our condolences to the families of the victims, to the injured, and to all those affected. Μια τυπική ανακοίνωση, του είδους που ίσως εξέδωσαν και τα νησιά κεϋμάν.
Η βελγική αστυνομία και οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες του βασιλιά Φίλιππου ακούν τα εξ αμάξης από διεθνείς συναδέλφους τους (γάλλους, αμερικάνους, τούρκους), χαρακτηρίζονται από αποτυχημένοι και αφελείς έως άσχετα πιτσιρίκια, ως εάν να είναι μόνοι στην πόλη. Στην πόλη όπου ένα ικανό ποσοστό του πληθυσμού είναι top πράκτορες όλων των καλών εθνικοτήτων. Στην πόλη που καταλήγουν ή παιρνούν transit πολλές απ' τις "ροές πληροφοριών ασφαλείας" για τον πλανήτη.
Η εξαφάνιση του νατο απ’ τις Βρυξέλλες είναι, βέβαια, "γραμμή" (της οποίας την έκταση και επιρροή αξίζει να θαυμάσετε). Κι αν υπάρχει τέτοια "γραμμή" για κάτι, υπάρχει σίγουρα και για άλλα· ακόμα κι αν δεν ξέρουμε ακριβώς πια.
Απομένει να εκφράζουμε την συμπάθειά μας προς τον βασιλιά Φίλιππο και τους υποτακτικούς του. Αφού έχουν τόσους και τέτοιους φίλους τι τους θέλουν τους εχθρούς;
Tittytainment για χριστιανούς. Καθόλου διασκεδαστική δεν είναι η εικόνα που κατασκευάζεται για τον περιβόητο isis, όπως νωρίτερα για την εξίσου περιβόητη al qaeda, που τώρα έχει πέσει στην γ εθνική. Φανατικοί έως παρανοϊκοί απ’ την μια· πανούργοι απ’ την άλλη, ικανοί να ξεγελάσουν τα καλύτερα πρωτοκοσμικά συστήματα ασφαλείας. Ένα μυστηριώδες "κέντρο", που μπορεί να είναι κάπου στη συρία ή κάπου στο ιράκ ή κάπου στη λιβύη ή οπουδήποτε, καθοδηγεί επιχειρησιακά με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα "πυρήνες" φανερούς ή κρυφούς οπουδήποτε στον κόσμο, χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί: τον isis (θα έπρεπε να) τον ζηλεύουν όλες οι καθωσπρέπει μυστικές υπηρεσίες και οι στρατοί του πλανήτη. (Απ’ την άλλη είναι να απορεί κανείς από που προέρχονται οι πληροφορίες "θα κτυπήσουν εδώ" ή "θα κτυπήσουν εκεί", τότε, τώρα, μετά...)
Αυτό είναι ένα βολικό φάντασμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των πρωτοκοσμικών psyops. Το αρχηγείο του isis δεν ελέγχει ούτε καν τα ίδια τα μέλη του στρατού του στη συρία και το ιράκ: αποδεικνύεται απ’ τις τακτικές εκτελέσεις "αποστατών" και "κατασκόπων". Που 9 φορές στις 10 είναι πρωτοκοσμικοί που παραμυθιάστηκαν με την ιδέα ενός έντιμου πολέμου, μόνο για να ανακαλύψουν επί τόπου μια διαφορετική, φρικτή αλήθεια.
Τίποτα δεν ελέγχει κανένας isis! Είναι ένα εμπορικό σήμα, ένα trademark, μια βελτιωμένη έκδοση του "al qaeda" και του "bin Laden", που καλύπτει δράσεις και επιλογές όσων έχουν δύναμη και επωφελούνται κινούμενοι στο σκοτάδι. Ένα b-movie που εξελίσσεται σε πραγματικούς χώρους και χρόνους με όλη την τεχνολογία του fiction.
Το αίμα είναι αληθινό. Οι "πρωταγωνιστές" είναι ρόλοι. Οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες είναι του ώριμου θεάματος - και καπιταλιστικές.
Ευφημισμοί. Από hot spots σε κλειστές δομές. Φυλακές – για να το πούμε με το όνομά τους. Το ένα φέρνει τ’ άλλο, κι έτσι η αυτοαποκαλούμενη "αριστερά" συνιστώσα της φαιορόζ κυβέρνησης φτιάχνει τις δικές της Αμυγδαλέζες. Στα νησιά (προς το παρόν...). Δεν είναι μακρυά η στιγμή που το πεπειραμένο φασισταριό της προηγούμενης κυβέρνησης θα συγχαρεί τους "αριστερούς" πραγματιστές, που κατέβασαν κιόλας το όριο "αντοχής της ελληνικής κοινωνίας" στις 50.000 πρόσφυγες / μετανάστες· νούμερο που θα προκαλούσε άγρια κατακραυγή πριν 2 χρόνια.
Έχει μείνει κάποιο άλλο ταμπού; Μάλλον όχι.
Η υπογραφή στην ούγια. Ώστε έγινε αυτό που τόσες ευρωπαϊκές "αρχές ασφαλείας" (πολύ πιο αξιόπιστες από κάθε isis…) προφήτευαν εδώ και μήνες. Να κάποιοι που κρατούν τον λόγο τους!... Οι παλιοτρομοκράτες κτύπησαν στις Βρυξέλες. Όχι μόνο πρωτεύουσα του βελγίου και έδρα διαφόρων θεσμών της ε.ε., αλλά – κυρίως – έδρα του Νατο. Μια πόλη που δεν την φυλάει μόνο η βελγική αστυνομία, αλλά (κυρίως) οι νατοϊκές μυστικές υπηρεσίες. Εκεί λοιπόν τα κατάφεραν οι παλιοτρομοκράτες... Τς τς τς.
Ο βέλγος πρωθυπουργός, σπαραξικάρδια, δήλωσε "το περιμέναμε". Μόνο "το περιμένατε" κύριε; Μόνο;
Μένει τώρα να αποκαλυφθεί από που προέρχεται το "κακό" που οφείλει να "αντιμετωπίσει στρατιωτικά η ευρώπη", ήδη απ’ τον περασμένο Νοέμβρη και το μακελειό στο Παρίσι. Απ’ την συρία; Ή μήπως απ’ την βόρεια αφρική· εντελώς τυχαία λέμε "απ’ την λιβύη";
(Τα είχαμε προβλέψει αυτά στις βασικές τους γραμμές, έτσι δεν είναι; Stay behind; Όχι. Stay in front.)
Οι αθώοι. Η Ειδομένη δεν είναι μόνο μία. Πολλοί απ’ τους "χώρους φιλοξενίας" των προσφύγων / μεταναστών στα μετόπισθεν των συνόρων είναι φτιαγμένοι με την ίδια απανθρωπιά. Ακόμα και σε περιπτώσεις που τοπικοί άρχοντες είχαν να προτείνουν κάτι καλύτερο, η κεντρική διοίκηση του ελληνικού κράτους απαντάει "είναι δικιά μας δουλειά". Και προσφέρει λιγότερα κι απ’ τα ελάχιστα αναγκαία.
Τίνος δουλειά είναι; Το γεγονός ότι ο κύριος Μουζάλας έγινε στόχος του κυβερνητικού εταίρου / φασίστα για άσχετο θέμα έχει γίνει πλυντήριο των ευθυνών (δικών του και της αριστερής συνιστώσας της κυβέρνησης) για την σχεδιασμένη εξαθλίωση των "φιλοξενούμενων" (τα εισαγωγικά άπειρα…) σε διάφορους καταυλισμούς που δεν διαφέρουν σε τίποτα απ’ την "στέγη" των εργατών γης στις Μανωλάδες της επικράτειας. Το δόγμα της "αποθάρρυνσης / αποτροπής" δεν εφαρμόζεται μόνο στη μεθόριο αλλά σχεδόν παντού. Με την ίδια υπόγεια αλλά σαφή βία.
Το ελληνικό κράτος εμφανίζεται ανίκανο να φροντίσει στοιχειωδώς 50.000 ανθρώπους; Όχι. Εμφανίζεται ικανό να τους μεταχειρίζεται σαν τραπουλόχαρτα στο γεωπολιτικό του πόκερ. Γιατί, ως γνωστόν, "η τουρκία φταίει".
Ένας αφροαμερικάνος στην Αβάνα. Το αναμενόμενο είναι δοθεί ιδιαίτερο πολιτικό νόημα στην επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην κούβα. Η σχετική εξομάλυνση των σχέσεων της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής μητρόπολης με την κοιτίδα των εθνικοαπελευθερωτικών σοσιαλιστικών επαναστάσεων (και όχι μόνο στη λατινική αμερική) είναι σημάδι μιας εποχής όπου αυτές οι τελευταίες είναι είτε ανέφικτες είτε εύκολα εκτρέξιμες. Απ’ αυτήν την άποψη ο αμερικάνος πρόεδρος στην κουβανική πρωτεύουσα είναι ένας καθυστερημένος συμβολισμός για το οριστικό "ξεπέρασμα" του 20ου αιώνα.
Υπάρχουν ωστόσο και τα προσωπικά κίνητρα. Καθώς ο Ομπάμα είναι όλο και περισσότερο πρώην πρόεδρος, δεν παρέλειψε να πάρει μαζί του όλη την οικογένεια. Σημάδι μιας κάποιας γοητείας που του ασκεί το ως πρόσφατα απαγορευμένο νησί. Όχι για την παλιά επαναστατικότητά του αλλά για τα υπόλοιπα.
Είναι αργά, εν τω μεταξύ, για να μελετήσει το κουβανικό δημόσιο σύστημα υγείας και να πάρει ιδέες.
Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα. Την εποχή της ευδαιμονίας όλοι όσοι επεδίωκαν την εξυπηρέτηση των (οποιονδήποτε) συμφερόντων τους καθιέρωσαν κανόνες που γρήγορα έγιναν κοινωνική κοινοτοπία. Οι άλλοι χωρίζονταν σ’ αυτούς που μπορούν να αξιοποιηθούν και σε εκείνους που είναι εμπόδια. Η καθημερινή ζωή είχε γίνει μια διαρκής ταλάντωση ανάμεσα σε δύο ασύμμετρες θέσεις. Την θέση του Εγώ / υποκειμένου που οφείλει να κάνει αντικείμενα τους άλλους αν θέλει να πετύχει, και την θέση του Αυτό / αντικειμένου στους υπολογισμούς των άλλων.
Ήταν μια κατά βάθος οδυνηρή κατάσταση, αλλά υποσχόταν ανταμοιβές. Η κρίση δεν την εξαφάνισε. Την σκλήρυνε. Περιόρισε εδώ κι εκεί την ατομικότητα των επάθλων, αλλά στη θέση της έβγαλε στην επιφάνεια τις αγέλες του πλιάτσικου. Έστω του συμβολικού.
Ο κυβερνοχώρος είναι ήδη η ζούγκλα όπου η βασική εντατική αντινομία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ανάμεσα στα Εγώ και στα Αυτό υπόσχεται λάφυρα. Μέσα από κακοποιήσεις κάθε είδους. Η εικονικότητα θα αποδειχθεί αρκετή για την εκτόνωση του κοινωνικού λουμπενισμού; Αμφίβολο, πολύ αμφίβολο.
Παλιότερες αναρτήσεις:
21-31 Δεκεμβρίου 2016 |
11-20 Δεκεμβρίου 2016 |
1-10 Δεκεμβρίου 2016 |
21-30 Νοεμβρίου 2016 |
11-20 Νοεμβρίου 2016 |
1-10 Νοεμβρίου 2016 |
21-31 Οκτωβρίου 2016 |
11-20 Οκτωβρίου 2016 |
1-10 Οκτωβρίου 2016 |
21-30 Σεπτεμβρίου 2016 |
11-20 Σεπτεμβρίου 2016 |
1-10 Σεπτεμβρίου 2016 |
21-31 Αυγούστου 2016 |
11-20 Αυγούστου 2016 |
1-10 Αυγούστου 2016 |
1-4 Ιούλη 2016 |
21-30 Ιούνη 2016 |
11-20 Ιούνη 2016 |
1-10 Ιούνη 2016 |
21-31 Μάη 2016 |
11-20 Μάη 2016 |
1-10 Μάη 2016 |
21-30 Απρίλη 2016 |
11-20 Απρίλη 2016 |
1-10 Απρίλη 2016 |
21-31 Μάρτη 2016 |
11-20 Μάρτη 2016 |
1-10 Μάρτη 2016 |
27-29 Φλεβάρη 2016
