Γηπεδικοί. Πούναι ο isis; Ωέω πούναι ο isis; Αυτό είναι σύνθημα των οπαδών της εθνικής αγγλίας – στο Παρίσι. Μόλις περάσουν την Μάγχη απελευθέρωνονται· γενικά.
Μαύρο (αγγλικό) χιούμορ ασφαλώς... Ευτυχώς ή δυστυχώς (γι’ αυτούς) έχουν ένα δημοψήφισμα λίγο πριν αρχίσει η φάση των 16 (του euro 2016). Που σημαίνει ότι η εφευρετικότητα των αντιπάλων συνθημάτων έχει και θα έχει μια λιγότερο χιουμοριστική πηγή έμπνευσης.
Ακόμα και η σχεδόν αιωνόβια βασίλισσά τους μπορεί να βγάλει γέλιο.
Συρία. Ο πόλεμος έχει ξεχαστεί – υποτίθεται ότι εφαρμόζεται εκεχειρία. Καμία σχέση. Στην περιοχή της A’zaz ο φιλικός προς την Άγκυρα f.s.a. (και οι "τούρκοι σύμβουλοί" του) κρατούν μεν μια κρίσιμη (για τα συμφέροντα της τουρκίας) ζώνη ανατολικά της πόλης, ως τα τουρκοσυριακά σύνορα. Απ’ την άλλη μεριά όμως, οι κούρδικες ypg, με την σημαντική βοήθεια της Ουάσιγκτον, έχουν περάσει δυτικά του Ευφράτη, και προωθούνται αργά αλλά σταθερά (έχοντας καλύψει περίπου την μισή απόσταση) προς τον κουρδικό θύλακα της Afrin. Εννοείται ότι δεν πρόκειται για "απελευθερωτικό πόλεμο" αλλά για κανονικές κατακτήσεις εδαφών σε σουνιτικές (και φιλοisis) περιοχές
Σ’ αυτό το είδος πολέμου είναι συχνές οι "ανατροπές", κι άλλωστε έχουν γίνει τέτοιες ήδη. Όμως εάν η προέλαση των ypg συνεχιστεί, η Άγκυρα να βρεθεί μπροστά σε μια ενιαία ζώνη υπό κουρδικό έλεγχο, στα βόρεια της συρίας, η οποία (απλά) δεν θα εκτείνεται ολόκληρη στα σύνορά της.
Υποθέτουμε ότι δεν είναι ιδιαίτερα χαρούμενη με ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Business. Η καθεστωτική Wall Street Journal το πρόσεξε και σκέφτηκε να ενημερώσει το κοινό της:
Ανήσυχος για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και φοβούμενος ότι μπορούν να υπάρξουν μεγάλες αναταραχές στις αγορές, ο δισεκατομυριούχος G. Soros έχει κάνει πρόσφατα μερικές μεγάλες επενδυτικές κινήσεις...
Το Soros Fund Management LLC, που διαχειρίζεται 30 δις δολάρια για λογαριασμό του κ. Soros και της οικογένειάς του, πουλάει μετοχές και αγοράζει χρυσό και μετοχές σε ορυχεία χρυσού...
Πολλά φαίνεται να φοβίζουν τον κυρ Γιώργο. Απ’ ένα πιθανό brexit και τις συνέπειές του, ως τους ρυθμούς ανάπτυξης της κίνας. Αλλά στα 86 του χρόνια ο ουγγροαμερικάνος boss του χρηματοπιστωτισμού, θα έπρεπε να φοβάται, κυρίως, τον θάνατό του.
Αν ονειρεύεται για πάρτη του ένα μαυσωλείο σαν του Τουταγχαμών, καλά κάνει και αγοράζει χρυσάφι.
Είναι φίλη σου; Με φαντασμαγορικά ονόματα του είδους "pay a friend", "social pay" κλπ, και προσφέροντας την "διευκόλυνση" να μεταφέρει κανείς χρήματα απ’ τον λογαριασμό του σε άλλους μέσω κινητού, οι τράπεζες απλώνουν τα χέρια τους πολύ μακρύτερα από ποτέ. Προσδιορίζοντας, ο καθένας, τους τραπεζικούς λογαριασμούς των φίλων του (και μερικά, ακόμα, στοιχεία τους...) προμηθεύει τις τράπεζες με τα data χαρτογράφησης όλων των κοινωνικών σχέσεων, οποιασδήποτε συνάφειας. Συγγενικές, φιλικές, επαγγελματικές...
Την προηγούμενη φορά που η τράπεζα "ήταν φίλη", έδινε δάνεια με το ζόρι· τώρα οι bankers κάνουν εμπόριο εκείνων των δανείων και αναθέτουν σε συνεταίρους τους τις κατασχέσεις. Πατώντας πάνω στον εκβιασμό των capital controls τα χρηματοπιστωτικά κυκλώματα ξαναεμφανίζονται "φιλικά". Όμως δεν πρόκειται να δώσουν σε κανέναν λογαριασμό για το πως θα αξιοποιήσουν τις πληροφορίες που εθελοντικά θα τους παραδωθούν.
Όποιοι αποδεχθούν αυτήν την "επίθεση φιλίας" ας μην κλαίγονται όταν ανακαλύψουν τι έκαναν.
Ο αξιοθαύμαστος πρωθυπουργός. Κατά κύματα φτάνουν τα συγχαρίκια στο παλάτι. Οι αφελείς (η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων) νομίζουν ότι είναι αυθεντικά. Οι αντιπολιτευόμενοι αφελείς, μάλιστα, φωνάζουν πως αυτά τα επιφωνήματα θαυμασμού αποδεικνύουν την υποτέλεια του επευφημούμενου. Μα έχει ακούσει ποτέ κανείς να αποθεώνει δημόσια η μια (σοβαρή) πολιτική βιτρίνα την άλλη; Όχι βέβαια! Αυτά τα μπράβο έχουν τον ειρωνικό τόνο του "αααα.... εσύ είσαι καλόοοος!.... για υιοθεσία!!..." Επί το διπλωματικότερο.
Νοιώθουμε όμως ότι υπάρχει κάποιος που πάει να σκάσει μ’ αυτά τα εγκώμια. Εσείς το νοιώθετε; Κανένας με ευρύτερο δημόσιο κύρος δεν εκδηλώνει θαυμασμό για τον κυρ Γιάνη! Ακόμα και οι ντόπιοι οπαδοί του σχεδόν τον έχουν ξεχάσει.
Μα είναι δυνατόν να γίνεται αντικείμενο θαυμασμού κάποιος που εκπαιδεύτηκε αποκλειστικά για να κάνει την ομιλούσα κυβερνο-κεφαλή (τα σχέδια και οι ουσιαστικές αποφάσεις είναι άλλων δουλειά) και όχι κάποιος που ζει και αναπνέει για δημόσιες σχέσεις;
Δεν είναι αδικία αυτό;
Έξω οι Χεγκελιανοί απ’ το παλάτι!!! Χωρίς όραμα, η διαχείριση της κρίσης θα γίνει κρίση της διαχείρισης. Αυτό το είπε o αξιοθαύμαστος, και σίγουρα κάποιος άλλος έβαλε το δάκτυλό του. Κανά άλλοτε φιλο-situ λείψανο ίσως.
Οπότε, αφού το κλειδί της αντιστροφής (ή μη) είναι το "όραμα", όλα τα λεφτά είναι στα παραισθησιογόνα. Δεν λέμε ότι "γίνεται χρήση". Λέμε ότι θα πρέπει να γίνει! Συστηματικά!!!
Όχι απ’ τους άρχοντες – for god’s sake! Απ’ το πόπολο...
Ο γάιδαρος πετάει. Και οι porsche cayenne αυτοαναφλέγονται. Κι άμα αυτοαναφλεγούν μπλοκάρουν όλα (οι πόρτες μένουν κλειδωμένες, οι ζώνες επίσης) οπότε...
Πσσσσσσσς!!! Πάντα το λέγαμε: "κωλοαυτοκίνητα"!
Κάποιος παρατήρησε: ρε συ, έχει εξελιχθεί η μαφία, ε; Ότι έχει εξελιχθεί αυτό είναι σίγουρο. Ωστόσο υπάρχουν και κόλπα παλιά (σημειώστε παρακαλούμε ότι αν και κανά δυο περιπτώσεις τέτοιων παλιών κόλπων έγιναν ευρύτερα γνωστές, δεν τις μνημονεύουμε).
Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα; Μάλλον το παλιό: πάρε με τηλέρωνο όταν φτάσεις... για να μην ανησυχώ...
Εφαρμογή ασφαλείας. Το γαλλικό κράτος έφτιαξε μια app για κινητά, ονόματι σύστημα προειδοποίησης και πληροφόρησης του πληθυσμού. Υποτίθεται ότι είναι "αντιτρομοκρατική", εν όψει του euro 2016. Αλλά τι υπονοεί αυτή η ιδέα; Ότι η γαλλική κυβέρνηση ξέρει εκ των προτέρων για "χτυπήματα στο ψαχνό" οπότε ρίχνει σήμα "μην περάσεις από εκεί κι εκεί, γιατί αλλιώς θα φας το κεφάλι σου"; Τα εκ των υστέρων μπορεί κανείς να τα βρει οπουδήποτε· και φυσικά τα social media ξεχυλίζουν.
Το γαλλικό σύμπλεγμα της ασφάλειας δεν υπονοεί ότι "ξέρει από πριν"... Υποστηρίζει ότι θα μεταδίδει "έγκυρη ενημέρωση" για μετά.. Ή θα μεταδίδει τις υποψίες του... Εννοείται ότι αυτό είναι το τυράκι της ιστορίας. Αφενός επιδιώκει να υπερκεράσει τα θορυβώδη και πληθωρικά social media, μεταδίδοντας just in time "οδηγίες", δηλαδή εντολές· μαζί και την επίσημη, καθεστωτική παραπληροφόρηση. Οι εντολές είναι εντολές δημόσιας τάξης. Του είδους "μην πάτε εκεί κι εκεί γιατί έχουμε πληροφορίες ότι θα γίνετε κιμάς".
Η δυνατότητα ενός κράτους να επιβάλλει άμεσα πετυχημένες απαγορεύσεις κυκλοφορίας, θα πρέπει να εκτιμηθεί όχι με τις "αντιτρομοκρατικές" δικαιολογίες της, αλλά σαν μια απ’ τις μορφές του απόλυτου και γενικού ελέγχου των πόλεων. Αμφιβάλετε ότι θα την χρησιμοποιήσει αυτήν την δυνατότητα οποιοδήποτε κράτος την αποκτήσει (χάρη στην εθελοντική συνδρομή των υπηκόων του) οπουδήποτε γουστάρει; Κρατική τρομοκρατία σε smart phone, ή smart τρομοκρατία!
Αφετέρου, τι άλλο, άραγε, θα κάνει κρυφά η ασφαλίτικη app μέσα στα κινητά που θα την φιλοξενούν, όταν, τέλος πάντων, δεν θα υπάρχει κίνδυνος (εντός ή εκτός εισαγωγικών), ε; Κανείς δεν ξέρει.
Αλλά μην έχετε αμφιβολίες: ήσυχη δεν θα κάθεται.
Γαλλικός Ιούνης. Είναι κάτι σαν συναστρία. Χρονική και χωροτακτική σύμπτωση της αίγλης του ποδοσφαιρικού θεάματος στην πιο εθνικιστική εκδοχή του, του φόβου των "τρομοκρατών", και των απεργιών εναντίον ενός ακόμα μεγάλου κύματος υποτίμησης των εργατών / εργατριών.
Από μια μεριά θα μιλούσε κανείς για παρακμιακή κατάσταση του γαλλικού κράτους / κεφάλαιου. Από μια άλλη μεριά όμως θα μπορούσε να μιλήσει για ένα ad hoc εργαστήριο, μεγάλης εμβέλειας. Γιατί για όλα η "απάντηση" (συμπεριλαμβανόμενης της διαχείρισης) είναι η ίδια: στρατοαστυνομία. Αφού όλα εγγράφονται σε ένα είδος μόνιμης έκτακτης ανάγκης που μπορεί να εμφανίζεται ακόμα και σαν επιθυμητή (από τμήματα του πληθυσμού, ανάλογα με την αφορμή).
Προβλήματα κατασκευασμένα έτσι ώστε να επιδέχονται την μία και μόνη "ενδεδειγμένη λύση".
(Με τούτα και με τ’ άλλα, θα ήταν άδικο αν το γαλλικό κράτος και οι υπήκοοί του ανταμειφθούν για τον κόπο τους σ’ αυτό το γιγα-κόλπο με την κατάκτηση, εκ μέρους της τρικολόρε, του euro 2016;)
Μαγεία! Το ξέρουμε ότι διάφοροι έχετε επιφυλάξεις με την πάρτη μας και μ' αυτά που υποστηρίζουμε. Να όμως κάτι υπεράνω υποψίας. Τρόπο να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας των "μηδενικών" προστίμων που επιβάλλονται από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σε όσους δεν εκδίδουν αποδείξεις αναζητεί ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Γ. Πιτσιλής. Η νέα νομοθεσία επί της ουσίας δεν αποτρέπει τους φοροφυγάδες από το να μην εκδίδουν αποδείξεις, το αντίθετο. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Πιτσιλής σχεδιάζει να τους φορολογήσει με βάση τον τζίρο που κάνουν όταν οι ελεγκτές βρίσκονται στην επιχείρηση. Διότι όταν φεύγουν, ως δια μαγείας ο τζίρος πέφτει στο 1/3.
Διαβάσατε (ολόκληρο) το όχι και φοροκαταιγίδα; Αν όχι, κάντε το. Αν ναι, μην έχετε αμφιβολίες για την αξιοπιστία μας· ψάχνουμε πολύ πριν μιλήσουμε. Σε κάθε περίτπωση, απ’ την πιο πάνω μικρή είδηση ("καθημερινή" 8/6), προκύπτει το συμπέρασμα ότι Εντάξει, τον φ.π.α., τον ξεχνάμε... αλλά (αφού δεν κόβουν αποδείξεις) δεν μπορούμε ούτε τα έσοδα της επιχείρησης να βρούμε... Δηλώνουν ό,τι νάναι.
Και τι σκέφτεται ο αίλουρος γ.γ.δ.ε. επ’ αυτού; Να μπαστακώνονται οι εφοριακοί απ’ το άνοιγμα μέχρι το κλείσιμο του (όποιου) μαγαζιού, να μετράνε τον τζίρο, να τον πολλαπλασιάζουν επί 20 ή 30 (ημέρες) και μετά επί 12 μήνες, ώστε να βγάζουν την "φορολογητέα ύλη"!!! Βλακεία; Ολκής!
Τι πίνουν οι λογιστές του κράτους, είτε κυβερνητικοί είτε "ανεξάρτητοι"; Πρέπει να είναι πολύ δυνατό stuff.
Χαράς ευαγγέλια. Όταν σου υπόσχονται "το μεγαλύτερο αστικό πάρκο στην ευρώπη" δεν έχεις κανένα λόγο να γκρινιάζεις. Αλλά (σε ότι αφορά το περιλάλητο "Ελληνικό") υπάρχει κι ένας αυθεντικός λόγος υπερηφάνειας: το καζίνο. Ένα καζίνο "δίπλα στο μεγαλύτερο αστικό πάρκο της ευρώπης" θα είναι, σίγουρα, διαμάντι στο παγκόσμιο στέμμα του καθωσπρέπει τζόγου.
Υποθέτουμε ότι θα συνοδεύεται από υψηλότατου επιπέδου υπηρεσίες σωματεμπορίου, και εξίσου υψηλού επιπέδου υπηρεσίες drugs. Θα έρχονται οι μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι "κροίσοι" με τα κότερά τους (μια μαρίνα θα χρειαστεί οπωσδήποτε για το καλό του project, του λαού και του τόπου), και θα ρίχνουν και τον τζόγο τους μαζί με τα υπόλοιπα.
Ας πάψει, λοιπόν, η μιζέρια. Νέοι καιροί ξημερώνουνε πάλι…
Κάντο για την δανία. Ένα δανέζικο γραφείο ταξιδίων βρήκε έναν μάλλον πρωτότυπο τρόπο να αυξήσει την πελατεία του: προβάλλοντας τον εαυτόν του σαν πολεμιστή στην αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας στη δανία!
Το πρακτορείο, αφού σημειώνει την μεγάλη πτώση γεννήσεων, παρατηρεί ότι το 10% των δανών έχουν "συλληφθεί" στη διάρκεια διακοπών. Και (υποστηρίζει) ότι οι δανοί / δανές έχουν 46% μεγαλύτερη ερωτική δραστηριότητα στις διακοπές τους. (Πώς τα μετράνε αυτά οι ευλογημένοι;) Η λίμπιντο ανεβαίνει όταν βλέπεις το ταίρι σου με άλλο μάτι λόγω της χαλάρωσης των διακοπών και του διαφορετικού περιβάλλοντος υποστηρίζει το διαφημιστικό video…. Που τελειώνει με ένα σετ προσφορών στα ζευγάρια / πελάτες του που θα αποδείξουν ότι συνέβαλαν στην αναπαραγωγή του είδους offshore, και το (μάλλον χιουμοριστικό - ;) σύνθημα Do it for Denmark.
Γαμάτε γιατί χανόμαστε! είχαν βροντοφωνάξει πριν 30 χρόνια οι "μουσικές ταξιαρχίες". Δεν το περιόριζαν στις διακοπές, κι ούτε χάριζαν ένα βουνό πάνες εάν και if…
Απόδειξη (αν χρειαζόταν...) ότι έχουμε, μεν, πρωτοπόρο πνεύμα, αλλά δεν θα γίνουμε ποτέ "Δανία του Νότου"!
Αίσχος! Διάβασαν αποσπάσματα απ’ το κοράνι στην αγιαΣοφιά; Ντροπή για τους παλιότουρκους. Είναι σαν να διαβάζουν αποσπάσματα απ’ το ευαγγέλιο στην Ροτόντα, στη Σαλονίκη. Ντροπή κι εκεί για τους...
Πως είπατε; ... Για ποιους; Για την ακρίβεια: ποιος θα διαμαρτυρηθεί για την μετατροπή ενός ρωμαϊκού αυτοκρατορικού μαυσωλείου σε εκκλησία; Έχει γίνει και το deal για να χρησιμοποιηθεί το μνημείο, με την άδεια των τράγων: 12 πολιτιστικές (μπουρζουά τύπου, cool και έτσι...) εκδηλώσεις τον χρόνο, και 12 λειτουργίες. Με κεριά, λιβάνια, κι όλα τα απαραίτητα.
Η συμμορία με τα μαύρα και τα χρυσά κάνει κουμάντο. Στο πιο παπαδοκρατικό κράτος / καθεστώς δυτικά του ιράν...
Όσο για τον ιμάμη στην αγιαΣοφιά; Αν υπήρχε ένα τζαμί στην Αθήνα μπορεί να ερχόταν εδώ. Αλλά δεν υπάρχει. Εεεεεεεε;
Πορδή. Αυτό το αλάνθητο ένστικτο του "κόμματος του λαού" σπάει κόκκαλα, κεφάλια, τα πάντα. "Φαντασθείτε να έλεγε κάποιος το ''Χριστός Ανέστη'' στο Μπλε Τζαμί, τι θα έλεγε τότε η τουρκική αστική τάξη και οι φίλοι της στην κυβέρνηση;" είπε ο γ.γ. Κουτσούμπας.
Δυσκολεύομαστε να το φανταστούμε αυτό, κι ακόμα περισσότερο δυσκολευόμαστε να φανταστούμε τι λέει ο Περισσός για το "άγιο φως", την "παναγία Σουμελά" και την υποδοχή τους με τιμές "αρχηγού κράτους". Ζοριζόμαστε πολύ...
Θέλει τεράστια φαντασία, αφού το κκε (κληρονόμος, υποτίθεται, του ότι "η θρησκεία είναι το όποιο των λαών") κάνει τουμπεκί για την ελληνο-ορθόδοξη καφρίλα, ψαρεύοντας ψηφουλάκια (και όχι μόνο…) στα βρώμικα νερά της.
Κι αφού έτσι πολιτεύεται, πετάγεται για να υπερασπίσει κομψά τα ιερά και όσια της "κόκκινης μηλιάς". Γιατί (μαλάκες δεν είναι στο κκε) το "εμπρός για το χριστοσανέστη μέσα στο μπλε τζαμί" άνετα γίνεται εμβατήριο για τους στρατόκαβλους. Ή κάνουμε λάθος;
Με το συμπάθειο δηλαδή, αλλά η έδρα της χριστιανικής cosa nostra του βυζαντίου ήταν επί σχεδόν μισή χιλιετία τζαμί. Οι μιναρέδες φαίνονται απ’ τον Περισσό ή πρέπει να τους δουν σε φωτογραφία;
Ήρεμα νερά. "Οι ‘Ελληνες πλοιοκτήτες χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια, διορατικότητα και καινοτομία στις επενδύσεις και στον τρόπο λήψης αποφάσεων", είπε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Τσίπρας στα εγκαίνια της διεθνούς ναυτιλιακής έκθεσης "Ποσειδώνια 2016".
Το έχουμε προσέξει. Οι εφοπλιστές είναι παράδειγμα προς μίμηση. Απ’ την μπάλα, τις ποδοσφαιρικές εταιρείες τους, και τις μεταξύ τους ανταλλαγές αβροτήτων. - Είσαι σκουλήκι και εγκληματίας! – Όχι, εσύ είσαι μεγαλύτερος! – Ποιός ρε, εγώ; Ή εσύ που σπρώχνεις πρέζα; - Άντε ρε χαμένε λαθρέμπορα φυλακόβιε!
Αυτό ακριβώς: "διορατικότητα και καινοτομία"… Α λα ελληνικά.
Ζούγκλες και βιτρίνες. Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Το ίδιο ισχύει για όποιον ανακατεύεται με το βαθύ κράτος και τις φράξιές του. Εννοούμε, εδώ, τους μηχανισμούς που σεγοντάρουν, στηρίζουν, προστατεύουν πολιτικές βιτρίνες. Ή τις υπονομεύουν και τις απολύουν. (Θυμάται, άραγε, κανείς την πιπεράτη και παταγώδη πτώση του Καραμανλή του Β;)
Συχνά οι κλεμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες δεν αποδεικνύουν τίποτα. Κάνουν, όμως, κάτι άλλο. "Δημιουργούν κλίμα". Αυτό, ασφαλώς, το ξέρει η φαιορόζ κυβέρνηση. Το έχει κάνει και η ίδια, όταν με καμάρι πήγε να κάνει "πολιτική" (μαύρη κωμωδία δηλαδή) ανεμίζοντας μια υποκλοπή από κουβέντες στελεχών του δ.ν.τ.
Το "κακό κλίμα" είναι δύσκολο να το ξεφορτωθεί όποιος φτιάχτηκε μ’ αυτόν τον τρόπο: με "ατμόσφαιρα", και λόγια παχιά. Όταν οι φτωχοί τω πνεύματι (και αριβίστες) παίρνουν μεγάλους μισθούς και μένουν στο παλάτι, δεν είναι πάντα μακάριοι...
Μην σπρώχνεσθε! Φύλακας σκληρός και αποφασισμένος "απέναντι σε όποιον επιχειρήσει να πλήξει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής ναυτιλίας" δήλωσε ο Μητσοτάκης junior. Στα εγκαίνια του εφοπλιστικού meeting "Ποσειδώνια 2016", που δεν είναι η γιορτή του Ποσειδώνα όπως βγαίνει απ’ την θάλασσα.
Δεν αμφιβάλαμε για την δεξιά και την ακροδεξιά αποφασιστικότητα στο πλευρό των εθνικών καραβοκύρηδων. Μόνο που σαν αντιπολιτευόμενος ο junior έρχεται δεύτερος. Όχι κακό· αλλά δεύτερος. Αφού, όπως τονίζει η καθ’ ύλην αρμόδια "ναυτεμπορική" (σε ρεπορτάζ για τα ίδια "Ποσειδώνια"): ... Πάντως ο ελληνικός εφοπλισμός έχει "σύμμαχο" [τα εισαγωγικά στο πρωτότυπο...] σε αυτή την προσπάθεια την ελληνική πολιτεία, η οποία με την απάντησή της στην Ε.Ε. αντέκρουσε γραμμή προς γραμμή όλες τις αιτιάσεις σχετικά με το φορολογικό καθεστώς...
"Όταν μιλάμε για εθνική καπιταλιστική ενότητα, την εννοούμε" θα μπορούσε να προσθέσει ο junior. Κι αν έχετε απορίες, είναι και φαίνονται.
Πάτα το κουμπί. Όποιος θέλει απ’ την μια να μπει στην μεγάλη ρομποτική (καθημερινή) αγκαλιά που ανοίγει διάπλατη με τα ρομπότ οικιακής χρήσης αλλά, απ’ την άλλη, έχει ανησυχίες για την τωρινή (και μελλοντική) "ευφυία" αυτών των μηχανών, ας καλμάρει.
Οι τεχνικοί της google που ασχολούνται με το project τεχνητής νοημοσύνης DeepMind system μελετούν την ενσωμάτωση ενός "κουμπιού θανάτου" που θα επιτρέπει στους (ανθρώπους) χειριστές αυτών των μηχανών να τις "παγώνουν", όσο υψηλή "νοημοσύνη" κι αν έχουν αυτές.
Μην κρατήσετε, τόσο, την μορφή του κουμπιού. Θα ήταν υπερβολικά απλοϊκή. Εκείνο που θέλουν να κάνουν οι μηχανικοί είναι να εμποδίζουν τις μηχανές (που έχουν προγραμματιστεί κατάλληλα ώστε να "μαθαίνουν" διαρκώς, σε πραγματικό χρόνο) απ’ το να βρίσκουν τρόπους "αντίστασης" αν κάποιος προσπαθήσει να τις βγάλει εκτός λειτουργίας. Όπως το διατύπωσε ο Timothy Seppala "οι μηχανικοί του deepmind έχουν διαμορφώσει το [τεχνικό] πλαίσιο που θα κρατάει την τεχνητή νοημοσύνη μακρυά απ’ το να μαθαίνει πως θα εμποδίζει ή θα αποφεύγει την ανθρώπινη επέμβαση στις δράσεις της."
Ουφ! Ησυχάσαμε. Εμπρός, από τώρα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ρομπότ στη γνώση – (εννοείται ότι μιλάμε σαν "έξυπνες μηχανές"... τι άλλο;).
Τα δικά μας καθάρματα. Ένας 25χρονος γάλλος φασίστας δέθηκε στα σύνορα ουκρανίας – πολωνίας με ένα φορτίο όπλων και εκρηκτικών. Κατηγορείται (ομολόγησε;) ότι σχεδίαζε μια ντουζίνα επιθέσεις σε γαλλικό έδαφος, σε γέφυρες, δρόμους, ένα τζαμί και μια συναγωγή - μεταξύ άλλων.
Αλλά δεν είναι μουσουλμάνος. Οπότε δεν θα στοχοποιηθούν οι γάλλοι λευκοί, πρωτοκοσμικοί φασίστες συνολικά· μπορεί, μάλιστα, ο συνήγορός του να τον βγάλει και "ψυχοπαθή". Αν όχι ο ίδιος, το κράτος του έχει όλα τα προσόντα να τον αφήσει στην ιστορία σαν μεμονωμένη περίπτωση.
Όπως o Breivik…
Το θέατρο της "αντίστασης". Το ότι στο επερχόμενο πακέτο της επόμενης "αξιολόγησης" υπάρχουν κυβερνητικές δεσμεύσεις για αλλαγές που αφορούν την εργασία (το λέμε γενικά) είναι γνωστό. Ωστόσο οι πρώιμες "δημοσιογραφικές αποκαλύψεις" για το "τι ζητούν οι καταραμένοι" (δανειστές) είναι διπλά αποπροσανατολιστικές.
Ο ένας αποπροσανατολισμός αφορά το τι ζητάει ποιος. Το μεγαλύτερο μέρος των απαιτήσεων – για – αλλαγές προέρχεται απ’ τα ντόπια αφεντικά, και είναι οι ίδιες (απαιτήσεις) απ’ την δεκαετία του ’90. Όλες οι αλλαγές (υπέρ της συστηματικότερης υποτίμησης του μεγαλύτερου μέρους της τάξης μας) που έχουν γίνει την τελευταία 20ετία, συμπεριλαμβανομένης της ρατσιστικής θεσμοθέτησης μικρότερων μισθών για τους κάτω των 25 χρονών (Ιούνης 2010), της καθιέρωσης απλήρωτης εργασίας για δήθεν "μαθητεία" (2010), της κυβερνητικής μείωσης του βασικού μισθού κατά 25% και 35% (Φεβρουάριος 2012) και της ουσιαστικής κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων και της γενικής συλλογικής (Φεβρουάριος 2012) ήταν όνειρα και ζητούμενα απ’ τα ντόπια αφεντικά. Για πολλά χρόνια. Κανένας καταραμένος δανειστής δεν κέρδισε ούτε σεντς απ’ αυτά.
Ο δεύτερος αποπροσανατολισμός αφορά τον ρόλο της κυβέρνησης (της τωρινής όπως και των προηγούμενων). Οι πολιτικές βιτρίνες, η μία μετά την άλλη, εμφανίζουν εαυτούς ότι "αντιστέκονται υπέρ αδυνάτων". Οι μόνες πραγματικές και αποτελεσματικές "αντιστάσεις" τους αφορούν, φυσικά, την υπεράσπιση των συμφερόντων της ανώτερης αλλά, σε κρίσιμα σημεία, και της μεσαίας / μικρομεσαίας τάξης.
Σε ότι αφορά τα εργατικά συμφέροντα, το παραμύθι της κυβερνητικής "αντίστασης" (απέναντι στις "απαιτήσεις των δανειστών"...) περιλαμβάνει την προκαταβολική διαρροή διάφορων τερατολογιών για το τι ζητάνε αυτοί οι παλιάνθρωποι (και όχι, φυσικά, τα ντόπια αφεντικά, όπως είναι η πραγματικότητα). Έτσι, ύστερα, η κυβέρνηση (το ίδιο αυτή όπως και οι προηγούμενες) μπορεί να πουλήσει το μελόδραμα ότι "προσπάθησε", ότι "έκανε ότι ήταν δυνατό" και ότι, τελικά, "έσωσε και κάποια πράγματα".
Αν δεν μπορείς να ξυστείς μόνος σου μην περιμένεις να σε ξύσει άλλος λέει μια παλιά παροιμία. Enough με τα παραμύθια της δήθεν "γερμανικής κατοχής", enough και με τα παρεπόμενα παραμύθια των κυβερνήσεων "που προτάσσουν τα στήθη τους στην επέλαση των βαρβάρων". Ο εχθρός μας είναι εδώ. Κι αν δειλιάζουμε να τον πολεμήσουμε άμεσα και κατευθείαν, σαν τάξη εναντίον τάξης, μην περιμένουμε να μας σώσουν άλλοι.
Το αντίθετο θα κάνουν αυτοί οι όποιοι "άλλοι". Θα μας ξεγελάσουν, θα μας κοιμίσουν. Και ξανά μοιρολατρεία.
Κοινωνικός μισθός. Σε μια κίνηση που θα φαινόταν εξτρεμιστική στο μεγαλύτερο μέρος της ευρώπης (και του "πολιτισμένου κόσμου") ένας μέρος των ελβετών ψήφισε σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της καθιέρωσης ενός κοινωνικού μισθού για κάθε ενήλικο ελβετό, άσχετα αν δουλεύει ή όχι, ύψους 2500 φράγκων (2.260 ευρώ). Και επιπλέον 625 ελβ. φρ. (565 ευρώ) για κάθε παιδί.
Το ποσό φαίνεται σημαντικό για το μεγαλύτερο μέρος της ευρώπης· για την ελβετία και το κόστος ζωής εκεί είναι στο όριο ενός "βασικού μισθού". Οπωσδήποτε δεν θα γινόταν καν ο σύντομος ντόρος που έγινε λόγω δημοψηφίσματος εάν δεν ήταν εφικτό με 120.000 υπογραφές (σε κάτι παραπάνω από 8 μύρια πληθυσμού) να διενεργούνται δημοψηφίσματα, σύμφωνα με το ελβετικό σύνταγμα.
Η απόρριψη της ιδέας ήταν πανηγυρική: περίπου οι 3 στους 4 ψήφισαν κατά. Εκείνοι που είχαν την πρωτοβουλία υποστηρίζουν ότι δεν περίμεναν κάτι άλλο. Επεδίωκαν, απλά, να ανοίξει η συζήτηση για τον "κοινωνικό μισθό". Το 75% των ελβετών πάντως φαίνεται να υποστηρίζει ότι "ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω"! Δεν είχαν να απαντήσουν στο αν ο εργαζόμενος εσθιέτω! Πού και πότε!
"Άνοιξε η συζήτηση"; Ή έκλεισε; Παρά τις προθέσεις των εμπνευστών του δημοψηφίσματος (τις οποίες δεν ξέρουμε) αν έγινε το πρώτο, έγινε στραβά. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν η απάντηση του δημοψηφίσματος αυτού ήταν "ναι", θα ήταν πανεύκολο ένα επόμενο, που θα αποφαινόταν με μεγάλη πλειοψηφία, ότι "ναι... αλλά μόνο στους ελβετούς από πάππου προς πάππο". Έξω οι μετανάστες εργάτες, δηλαδή. "Σιγά μην ταΐζουμε τους τεμπέληδες παρείσακτους" θα έλεγε το ελβετικό φλέγμα.
Η φιλολογία περί "κοινωνικού μισθού" ίσως να μην έχει κακά κίνητρα. Πάσχει, ωστόσο, από πρωτοκοσμική μυωπία. Πράγματι, αρκετά αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη θα μπορούσαν να εγγυηθούν την απλή επιβίωση των υπηκόων τους, ίσως και κάτι παραπάνω, με κάποιου είδους "κοινωνικό μισθό". Αλλά γιατί; Επειδή η απόσπαση του πλούτου (υπεραξία λέγεται) απ’ τους προλετάριους του υπόλοιπου κόσμου, είτε "εντός πρωτοκοσμικής έδρας" είτε "εκτός", έχει φτάσει σε τέτοια κακουργηματικά ύψη, ώστε θα μπορούσαν, όντως, οι υπήκοοι (έστω, αρχικά, μικρών κρατών – ας πούμε του μεγάλου δουκάτου του λουξεμβούργου...) να ενταχθούν συλλήβδην, και με την φροντίδα του κράτους τους, στην υψηλότερη ταξικά θέση: μιας παγκόσμιας πρωτοκοσμικής "νεο"φεουδαρχικής αριστοκρατίας, καπιταλιστικότατης! Ο "κοινωνικός μισθός" είναι πολύ εύκολο να αποτελεί μέρισμα στο τι ωραίο πλιάτσικο του κόσμου! Με ότι συνεπάγεται αυτό για "εθνικές ενότητες" και την βαρβαρότητά τους.
Η προβληματική του "κοινωνικού μισθού" αφορά την διανομή του πλεονάσματος και καθόλου τον τρόπο που αυτό αποσπάται. Θέλουμε να πούμε: θα ήταν εντελώς διαφορετικό "άνοιγμα συζήτησης" αν το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν κατά πόσο το ελβετικό κράτος θα πληρώνει "κοινωνικό μισθό" 100 ελβετικών φράγκων τον μήνα στους εργάτες και τις εργάτριες του μπαγκλαντές που εξασφαλίζουν την ένδυση και την υπόδηση των ελβετών.
Αλλά δεν επρόκειτο γι’ αυτό. Συνεπώς ας μείνουμε στα βασικά: δραστική μείωση του ωραρίου (για όλους) και σημαντική αύξηση του βασικού μισθού (επίσης για όλους), άσχετα από φυλή, εθνικότητα ή διαβατήριο. Κατ’ αρχήν εντός πρωτοκοσμικών συνόρων.
Και αμέσως μετά εκτός (για όσους έχουν global κότσια).
Των φρονίμων τα παιδιά. Κάποιοι ονειρεύονται την στιγμή που το ελλαδιστάν θα γίνει εμιράτο, και το πετρέλαιο θα τρέχει απ’ τις βρύσες... Άλλοι, πιο προσγειωμένοι, φτιάχνουν νόμους για τα ορυχεία του διαστήματος.
Το μεγάλο δουκάτο του λουξεμβούργου ετοιμάζει τη νομοθεσία που θα διέπει την αδειοδότηση, την λειτουργία και την εμπορική εκμετάλλευση ορυχείων ... σε αστεροειδείς. Και σε λοιπά near earth objects (NEOs). Όπου αυτό το "near earth" σε ότι αφορά τους αστεροειδείς, είναι μεταξύ των πλανητών Άρη και Δία· λίγο παραπάνω από ένα τσιγάρο δρόμος απ’ την πέτρα μας σαν να λέμε...
Ο σχετικός νόμος θα μπει σε εφαρμογή το 2017, αλλά δεν είναι ο πρώτος. Οι ηπα έχουν ήδη ανάλογη νομοθεσία, απ’ το 2015. Θα αναμετρηθεί το μεγάλο δουκάτο με τις ηπα; Γιατί όχι; Το λουξεμβούργο δεν φτιάχνει ένα νόμο για λουξεμβουργιανές διαστημικές εταιρείες, αλλά για οποιεσδήποτε θα το προτιμήσουν σαν έδρα τους, για φορολογικούς (ως συνήθως) λόγους... Δύο τέτοιες “deep space industries”, αμερικανικές, έχουν δηλώσει ήδη έδρα το λουξεμβούργο.
Δημιουργούνται, έτσι, ζητήματα. Σε ποιόν ανήκουν ποιοί αστεροειδείς για να είναι έγκυρες οι ανάλογες άδειες για τα διαστημικά νταμάρια; Αν θυμόμαστε καλά τις προηγούμενες αποκιοποιήσεις (πάνω στην δική μας πέτρα) ξεκινούν με το "όλοι οι καλοί χωράνε" για να καταλήξουν σε πολέμους μοιρασιάς. Μπορεί να αργήσει αυτή η αλληλουχία κάποιες δεκαετίες σε ότι αφορά τις διαστημικές "ζώνες ελέγχου", αλλά απ' την στιγμή που θα αρχίσει η "αξιοποίηση" είναι αναπόφευκτη.
Όσο για το σκάψιμο, το φόρτωμα, και τα υπόλοιπα; Το πιθανότερο να γίνονται από ρομπότ. Αλλά ποτέ μη λες ποτέ: οι σκλάβοι, οι δούλοι και οι κατάδικοι (εργάτες) δεν είναι μια ξεπερασμένη εποχή…
Η κόρνα. Το θέμα είναι λεπτό: τα αυτόματα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα έχουν κόρνα; Τι είδους; Από ανθρωπολογική άποψη το κορνάρισμα παραπέμπει (ακόμα) σε ζωντανό οδηγό. Είναι, όμως, δεοντολογικά σωστό να παριστάνει ένα αυτόματο όχημα ότι δεν είναι τέτοιο; Κι αν κατέβει θυμωμένος ο ζωντανός (έλληνας) οδηγός του άλλου οχήματος και ζητάει τα ρέστα "τι κορνάρεις ρε μαλάκα";
Τέτοια ζητήματα απασχολούν τους τεχνικούς της google στις δοκιμές τους για πλήρως αυτόματα ι.χ. Προσανατολίζονται σε μικρές αλλά χαρακτηριστικές καινοτομίες. Όπως, ας πούμε, όχι έναν μόνο ήχο (κόρνας) αλλά ίσως δύο διαφορετικούς. Ανάλογα με την περίσταση.
Θα πρέπει, φυσικά, να εκπαιδευτούν κι όλοι όσοι θα τυχαίνει να βρεθούν στην ακτίνα του "νεο-κορναρίσματος". Προοπτικά οι πάντες. Το ηχητικό οικοσύστημα των αρτηριών των μεγαλουπόλεων στο κοντινό μέλλον θα γίνει ακόμα πιο εκνευριστικό.
Τα χάπια τους. Μας θύμισε την ιδέα του ethnostedon – οι παλιότεροι / ες θα ξέρουν. Παρότι το χιούμορ από μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα σύγχρονα φασιστικά κλισέ, δείχνει αυτό το είδος της ειρωνίας που ήταν πάντα η δύναμη των αδυνάτων.
Ζεστή φιλοξενία. Οι εκρήξεις, είτε ξεκινούν σαν εξεγέρσεις είτε ξεκινούν σαν εσωτερικές εντάσεις και συμπλοκές που καταλήγουν σε εξεγέρσεις, στα στρατόπεδα "φιλοξενίας" των μεταναστών δεν είναι ούτε αναίτιες ούτε ανεξήγητες. Η φαιορόζ κυβέρνηση έχει αναθέσει την "ευθύνη" αυτής της "φιλοξενίας" στον στρατό. Δηλαδή στον ψεκασμένο ακροδεξιό υπουργό του. Κι αυτός, με τη σειρά του, κάνει ό,τι λιγότερο μπορεί για να υπάρχουν στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες.
Χάρη στην πετυχημένη απαγόρευση "ειδήσεων" γι’ αυτά τα στρατόπεδα, είναι ελάχιστα γνωστά για την κατάσταση εκεί. Αλλά αυτά τα ελάχιστα δείχνουν πολλά. Η φαιορόζ κυβέρνηση (σαν διαχειριστής του βαθέος κράτους) αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σα ζώα. Όταν δεν υπάρχει νερό, όταν δεν υπάρχουν σεντόνια, όταν δεν υπάρχουν ούτε κρεβάτια, όταν τα συσσίτια μοιράζονται με τον πιο σαδιστικό τρόπο, κι όταν οι άνθρωποι στοιβάζονται σα σακιά, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει απλά για κρατική "ανικανότητα". Πρόκειται για φασιστορατσιστικό σχεδιασμό.
Με ποιόν σκοπό; Να καλλιεργηθεί η ιδέα της επικινδυνότητας των προσφύγων. Και, οπωσδήποτε, να επισφραγιστεί η άγρια υποτίμησή τους. Εν τέλει να μετατραπούν μαζικά και κανονικά σε φυλακισμένους.
Όχι μία Καλογρέζα. Πολλές. Αυτή είναι η πραγματική φαιορόζ "ανθρωπιστική" πολιτική.
Έξι μέτρα απ’ το έδαφος. Κατά τις διαρροές ο γάλλος πρωθυπουργός Βαλς δήλωσε ότι ζηλεύει τον έλληνα Τσίπρα, "που πέρασε 7.500 σελίδες μέτρα χωρίς απεργίες". Τα λέει αυτά, ο δύσμοιρος γάλλος, επειδή συνεχίζονται οι αντιδράσεις των συνδικάτων για τα δικά του αντιεργατικά μέτρα "σας πατάω κάτω για το καλό σας".
Δύο πράγματα θα έπρεπε να ξέρει ο γάλλος πρωθ., για να μην ζηλεύει μάταια. Πρώτον η Αθήνα δεν έχει ποτάμι (της προκοπής). Κάτι χειμμάρους είχε που τους σκέπασε. Αυτό έχει την σημασία του, ειδικά στις παραβολές του είδους "το ανθρώπινο ποτάμι που φουσκώνει". Εδώ, αυτά δεν τα ξέρουμε.
Δεύτερον, η ελλάδα έχει δώσει τα φώτα του πολιτισμού. Με την έννοια πως όταν αυτοί ήταν στα δέντρα εμείς είχαμε κατέβει.
Και το ανάποδο.
(Ο τίτλος αφορά την παρατήρηση του έλληνα πρωθυπουργού για τον φουσκωμένο Σηκουάνα. Το ότι, κατά την γνώμη του, τα ποτάμια όταν πλημμυρίζουν σηκώνονται σαν ντουβάρια, και μετράει κανείς το ύψος του νερότοιχου "απ’ το έδαφος", οφείλεται σίγουρα στις γνώσεις του σαν πολιτικός μηχανικός...)
Προσοχή στα παιδιά. Οι παιδαριώδεις συμβουλές για την σωστή ανατροφή των παιδιών χωρίς "βασιλόπουλα" και "πριγκηπόπουλα", που έκανε πολλών το χείλι να χαμογελάσει, θα μπορούσε να είναι ένα ατυχές παράδειγμα. Θα μπορούσε, επίσης, να είναι η αναμενόμενη συμπεριφορά κάποιων χορτασμένων από (ή πεινασμένων για) εξουσία: είναι αδύνατο να αποψύξουν ήρεμα τις νεανικές παιδαγωγικές αμφισβητήσεις τους, οπότε τις βάζουν βιαστικά στο φούρνο μικροκυμάτων, και τις σερβίρουν μισοκαυτές / μισοπαγωμένες.
Η επένδυση των σύγχρονων μικρο-μεσοαστών στα παιδιά τους είναι, στ’ αλήθεια, ένα μαζικό ηθικό και συναισθηματικό έγκλημα. Που δεν γίνεται μέσα από λέξεις, αλλά μέσα από πράξεις. Είναι αδιάφορο εάν ο νεαρός γυιός αποκληθεί στο οικογενειακό τραπέζι "βασιλιάς" ή "γαμάω"· η νεαρή κόρη "πριγκίπισσα" ή "θεά".
Το βασικό είναι ότι η αποδοχή του διαρκούς και ανελέητου ανταγωνισμού όλων εναντίον όλων συνεπάγεται ότι οι οικογενειακές "επιτροπές τόνωσης του ηθικού" δουλεύουν από κούνια υπέρ της μοναδικότητας των βλαστών τους. Και, εννοείται, υπέρ της ανωτερότητάς τους.
Εδώ και κάποιες δεκαετίες είναι η χειρότερη εποχή για να είσαι παιδί ή νέος / νέα σε μικροαστική ή μεσοαστική (κατά πάσα πιθανότητα νεόπλουτη) οικογένεια! Οι επενδύσεις πάνω σου είναι τόσο συμπαγείς ώστε θα χρειαστεί τεράστια προσπάθεια αργότερα για να τις ξεφορτωθείς. Και θα είναι συχνά επώδυνη αυτή η λυτρωτική προσπάθεια.
Χρειάζεται μεγάλο πείσμα και υπομονή για να ξαναγίνεις άνθρωπος εκεί που πριν ήσουν γυιός ή κόρη.
Προσοχή στις λακούβες. Απ’ το νηπιαγωγείο ως τις σπουδές, όχι μόνο μέσα στην εκπαίδευση αλλά και σ’ όλες τις παρα-εκπαιδευτικές διαδικασίες (ξένες γλώσσες, σπορ, καταναγκαστικά "χόμπυ") οι περισσότεροι / περισσότερες είναι καταδικασμένοι / ες να είναι "the best". Ή, έστω, καλύτεροι / ες απ’ τους γύρω, απ’ τους συνομίληκους συγγενείς... Από κάποιος τέλος πάντων!
Το να μεγαλώνεις είναι συνώνυμο της "αύξησης κεφαλαίου" - για την οικογένεια. Σε ηλικίες που ούτε να φανταστεί κανείς δεν μπορεί τι θα σημαίνει αυτό για την ζωή του / της, προγραμματίζεται να κάνει "περήφανη" την μικροαστική σαπίλα. Τα κόμπλεξ, τις ανασφάλειες, τα σύνδρομα μεγαλείου. Υιοθετώντας τα και αναπαράγοντάς τα.
Απίστευτος ο κόσμος. Η προστακτική της επιτυχίας είναι η εσωτερικευμένη νόρμα του καπιταλισμού. Η προστακτική της επιτυχίας σημαίνει να σπρώχνεις και να πατάς· ακόμα και σε πτώματα. Υπάρχουν απλές και αποδεκτές παραστάσεις της επιτυχίας. Οι βαθμολογίες. Και η κατά αύξουσα διάταξη αναπαράσταση των (βαθμολογημένων) ικανοτήτων. Απ’ το σχολείο μέχρι τα γυμναστήρια, απ’ τις δίαιτες μέχρι τις κάθε είδους ιατρικές εξετάσεις.
Σ’ αυτή τη ζούγκλα που με καμάρι φτιάχνουν οι "μεγάλοι", μ' ακόμα μεγαλύτερο καμάρι σπρώχνουν τους "μικρούς". Και ύστερα, όταν αυτοί οι "μικροί" σπάνε και σκάνε (η πιο φυσιολογική αντίδραση του ζωντανού οργανισμού), τους οδηγούν στους ψυχολόγους και τους συμπεριφορολόγους. Για κούρα και επισκευή.
Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά. Η ιδέα ότι αυτή η οργανωμένη καταστροφή αντιμετωπίζεται με ένα είδος σαβουάρ βιβρ των λέξεων και των επαίνων είναι απλά η ποζεράδικη απόψυξη ιδεών των ‘70s, που σερβίρονται στο τραπέζι των μετανοιωμένων και των προδοτών (που, εν τω μεταξύ, έγιναν κοινωνική νόρμα και καθεστώς) για να "έχουμε να λέμε". Κανένα υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων (ακόμα: θρησκευμάτων!) δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε κατά μια τελεία στο μακελειό κατά των νεολαίων που οργανώνουν, πρώτα και καλύτερα απ’ όλους, οι ίδιες οι οικογένειές τους. Η δειλία και ο πατερναλισμός έχουν γίνει όχι δεύτερη αλλά πρώτη φύση των ψωνισμένων, άλλοτε "επαναστατών".
Απ’ την άλλη μεριά ακόμα και αυτή η υποτιθέμενη ειρωνεία για τα "βασιλόπουλα" και τα "πριγκηπόπουλα", δημοφιλής επειδή είναι εύκολη και τσάμπα, δεν είναι τίποτα άλλο από παραλλαγή του ρέκβιεμ που κάθε μικροαστός έχει για παιάνα. Έχουμε έτοιμο τον πάγκο του χασάπη· κι αν δεν είναι το δικό μας κεφάλι στον τάκο, σιγά μην το πάρουμε στα σοβαρά.
Έξω φυσάει αέρας... Μέσα σου;
Οι χαζοχαρούμενοι. Οι ψίθυροί μας το έχουν επισημάνει έγκαιρα. Αυτή η (κατά καιρούς) αισιοδοξία των κυβερνητών (ειδικά των φαιορόζ) και των δημαγωγών υπαλλήλων τους για "γρήγορα ξεμπερδέματα" (με τους πάνκακους) ανήκει μάλλον στη σφαίρα της επικοινωνιακής παθολογίας παρά της πολιτικής ανάλυσης.
Παρότι μιμείται, κακήν κακώς, αυτήν την τελευταία. Σύμφωνα με το πιο πρόσφατο ξέσπασμα των χαρμόσυνων νέων, οι πάνκακοι θα ικανοποιούσαν τις ελληνικές ανάγκες επειδή έχουν τόσους πονοκέφαλους που δεν θέλουν άλλους. Η 24η Μάη ήταν η ημερομηνία απόδειξης αυτής της τόσο βολικής "λύτρωσης".
Η dead line παρήλθε. Πράγμα που σημαίνει πως ήταν μια ακόμα (ελληνική) "αυταπάτη". Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται (τελειώνουν όπου νάναι... όπως πάντα) και η πληρωμή της μεγάλης υποδόσης απ’ την αναμενόμενη δόση έχει πάει (το νωρίτερο...) στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιούνη.
Υποτίθεται, για την ελληνική σοφία, ότι το αγγλικό δημοψήφισμα ήταν αυτό (κυρίως) που απαιτούσε να έχει "λυθεί", έστω προσωρινά, το ελληνικό πρόβλημα τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Το δημοψήφισμα είναι στις 23 Ιούνη· και το θέωρημα του "ενός μήνα ασφαλείας" έχει, απλά, ξεχαστεί.
Ίσως έχει σημασία: όταν δεν βλέπεις πέρα απ’ τη μύτη σου, είτε πάρεις είτε δεν πάρεις φράγκα, θα κοπανάς συνέχεια τη μούρη σου.
Οι χαριτωμένοι. Είναι απ’ τα αγαπημένα μας – γιατί όχι; Ο ιδιοκτήτης της Γιουβέντους κατηγορεί τους ιδιοκτήτες της Νάπολι και της Ρόμα... Ή ο ιδιοκτήτης της Λουντογκόρετς (βουλγαρία) κατηγορεί τους ιδιοκτήτες της Λέφσκι και της Μπερόε... Ή ο ιδιοκτήτης της Φους Φατχ (μαρόκο) κατηγορεί τους ιδιοκτήτες της Βιντάδ Καζαμπλάνκα και Ιττιχάντ...
Η κατηγορία είναι: οι κύριοι τάδε και δείνα έχουν άμεση σχέση με το οργανωμένο έγκλημα στην / στο [όνομα κράτους] και το εξωτερικό.
Οι απαντήσεις στην κατηγορία είναι:
α) ο [πιο πάνω πρόεδρος / κατήγορος] δείχνει να κατανοεί τον όρο εγκληματική οργάνωση... φυσικά, με τόσες κακουργηματικές κατηγορίες στην πλάτη του, μάλλον το τελευταίο που προλαβαίνει να το απασχολήσει είναι η αυτογνωσία.
β) Θα προσπαθήσουμε απλώς να του θυμίσουμε ότι ο τίτλος του επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης του έχει απονεμηθεί με πάσα επισημότητα από την ελληνική δικαιοσύνη.
Ουφ!!! Διαγωνισμός κατηγοριών ή διαγωνισμός αρμοδιοτήτων; Τέλος πάντων. Αφού το ποδόσφαιρο δεν φτουράει (πια, είναι πρόοδος αυτό!) στα μέρη μας, γιατί αυτή η επιμονή με το πέτσινο τόπι; Γιατί δεν γυρνάει το show σε western ή σε αστυνομικό; (Όλα τα υπόλοιπα, όπως στοιχήματα, τηλεοπτικές μεταδόσεις, οπαδοί κλπ, μπορούν να μείνουν στις θέσεις τους).
Ας έπεφταν οι σφαίρες σαν το χαλάζι την ώρα που ο πιανίστας θα τα έδινε όλα για να γλυτώσει το τομάρι του, και χαλάλι τους!
Αφού ο υγιής επιχειρηματικός ανταγωνισμός έχει, στα μέρη μας, αυτήν την brutal αυθεντικότητα, τουλάχιστον ας κρατάει μια μουσική υπόκρουση!
Οι ανοιχτομάτηδες. Όλοι τους βλέπουν (τους τζιχαντιστές) που μαζεύονται στη λιβύη. Όλοι κάνουν προβλέψεις ότι ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο (κολακευτικό, όπως και να το δει κανείς). Ακόμα και ο γ.γ. του οηε βλέπει κινδύνους παντού· με μια δόση αξιοποιήσιμης υπερβολής.
Αλλά η "επιχείρηση λιβύη" καθυστερεί. Για να το πούμε σωστά: καθυστερεί το θέαμά της, όχι η ίδια. Γιατί; Επειδή ορισμένα (ανομολόγητα;) δεδομένα του proxy war στη συρία έχουν όλα τα φόντα να παίξουν και στη λιβύη. Ποιά δεδομένα; Ότι πίσω απ’ τους proxy warriors είναι τόσοι πολλοί, ώστε για να βγουν τα deal χωρίς απρόοπτα χρειάζονται όχι απλά "διαπραγματεύσεις" αλλά λοταρία.
Όσοι έχουν στόχο το "δημιουργικό χάος" μπορούν να περηφανευτούν. Εκτός απ’ τον "καπιταλισμό καζίνο" (και σαν άμεση συνέπειά του) έχουν φτιάξει και τον "πόλεμο καζίνο".
(Περισσότερα στο Sarajevo νο 107, Ιούνης 2016)
Οι εκπαιδευόμενοι. Οι μεγάλες απώλειες (ειδικά σε υψηλόβαθμους αξιωματικούς) που έχουν ως τώρα οι ιρανοί "φρουροί της επανάστασης" (ανάλογα και η λιβανέζικη Χεζμπ’ Αλλάχ) στην "αντιτρομοκρατική" και φιλο-Άσαντ δράση τους στη συρία, παρά την υψηλή προστασία της ρωσικής αεροπορίας, δείχνει διάφορα. Ό,τι από στρατιωτική άποψη και οι απέναντι (του isis) είναι καλά εκπαιδευμένοι· ή ότι οι φύλακες του ιρανικού καθεστώτος πρέπει να μάθουν ακόμα πολλά, τουλάχιστον σε ότι αφορά αυτόν τον μισό-συμβατικό μισο-ανταρτοπόλεμο.
Τώρα η Τεχεράνη στέλνει στη συρία επίλεκτα κομμάντο του τακτικού στρατού της (οι "φρουροί της επανάστασης" είναι χωριστό σώμα). Κάποιοι μπορεί να δουν σ’ αυτήν την κίνηση ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα του isis και των υπόλοιπων αντι-Άσαντ. Άλλοι μπορεί να δουν μια ωμή εκπαιδευτική αξιοποίηση του συριακού πεδίου μάχης.
Κάποιοι, τέλος, μπορεί να δουν την "φυσιολογική" τάση των πολέμων που ξεκινούν με την πεποίθηση ότι θα τελειώσουν γρήγορα και γίνονται, συν τω χρόνω, βάλτος.
Παλιότερες αναρτήσεις:
21-31 Δεκεμβρίου 2016 |
11-20 Δεκεμβρίου 2016 |
1-10 Δεκεμβρίου 2016 |
21-30 Νοεμβρίου 2016 |
11-20 Νοεμβρίου 2016 |
1-10 Νοεμβρίου 2016 |
21-31 Οκτωβρίου 2016 |
11-20 Οκτωβρίου 2016 |
1-10 Οκτωβρίου 2016 |
21-30 Σεπτεμβρίου 2016 |
11-20 Σεπτεμβρίου 2016 |
1-10 Σεπτεμβρίου 2016 |
21-31 Αυγούστου 2016 |
11-20 Αυγούστου 2016 |
1-10 Αυγούστου 2016 |
1-4 Ιούλη 2016 |
21-30 Ιούνη 2016 |
11-20 Ιούνη 2016 |
1-10 Ιούνη 2016 |
21-31 Μάη 2016 |
11-20 Μάη 2016 |
1-10 Μάη 2016 |
21-30 Απρίλη 2016 |
11-20 Απρίλη 2016 |
1-10 Απρίλη 2016 |
21-31 Μάρτη 2016 |
11-20 Μάρτη 2016 |
1-10 Μάρτη 2016 |
27-29 Φλεβάρη 2016
