Page 27 - Το βιβλίο των αντιρρήσεων
P. 27
διστες ροές πληροφοριών είναι συστατικό στοιχείο της παραγωγικής λειτουργίας αυ- Σε ότι αφορά την αµερικανική nsa, η δράση του Snowden και η δράση του Manning
τών των καινούργιων µηχανών. Γιατί, κατά τα άλλα, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά (και άρα το “πρότυπο” των συγκεκριµένων περιπτώσεων) εµπίπτει “τυπικά” µάλλον
του θέµατος: οι περιπτώσεις που τµήµατα τέτοιων τεχνικών έχουν “εθνικοποιηθεί” και στην κατηγορία της κατασκοπείας και της διαρροής “διαβαθµισµένων πληροφοριών”
έχουν δράσει εναντίον “εθνικών εχθρών”, ακόµα και αυτόβουλα. Τίποτα δεν προδικά- (εν προκειµένω: για κοινό καλό...), παρά στην κατηγορία του τεχνικού σαµποτάζ, µε
ζει ότι το ccc ή οτιδήποτε άλλο παρόµοιο θα έµπαινε στον αληθινό κίνδυνο να σαµπο- οποιαδήποτε έννοια· ας πούµε µε την έννοια της διάρρηξης - απ’ έξω. Για τον Snow-
τάρει πρακτικά έναν παγκόσµιο πόλεµο (τα ηλεκτρονικά του µέρη...), µαζεύοντας βρο- den το υψηλό επίπεδο γνώσεων (τουλάχιστον χειρισµού και ανάλυσης πληροφοριών)
χή τις κατηγορίες περί “εθνικής προδοσίας” για τα κατά τόπους µέλη του. Με άλλα λό- ήταν, πράγµατι, όρος για να βρίσκεται στη θέση να... Για τον στρατιώτη Manning όχι.
για δεν ξέρουµε τίποτα που να δείχνει ότι η Διεθνής των hacker µοιάζει µε το ξεκίνη- Συνεπώς δεν υπάρχει κάποια γραµµική σχέση µεταξύ “τεχνικών γνώσεων” και “απο-
µα της Γ’ και όχι µε το τέλος της Β’. κάλυψης”, τέτοια που να παραπέµπει σε ένα εν δυνάµει κάποιων µέσα στο στρώµα των
Το κρίσιµο (ίσως όχι το µοναδικό) είναι η θέση αυτών των τεχνικών µέσα στον σύγ- ειδικών της πληροφορικής. Σα να λέµε: το παράδειγµα είναι λάθος· ή, το λιγότερο, δεν
χρονο καταµερισµό εργασίας· έναν καταµερισµό που από ένα σηµείο και κάτω έχει είναι επαρκές.
απέραντη, κανονική δουλεία. Είναι άραγε λογικό να περιµένει κανείς ότι ένα τεχνικό
“µεσόστρωµα” (ή και “ανώτερη τάξη”) µπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί συνολικά και Παρότι αν αντιµετωπίσει κανείς το θέµα ατοµικά δηµιουργείται η εντύπωση ότι ένας
όχι µόνο σε ότι αφορά τις (ηλεκτρονικές) ελευθερίες, χω ρ ί ς ν α α ν α γ κα σ τ ε ί ν α υψηλών προσόντων τεχνικός είναι, περίπου, ένας “µικρός θεός”, στην πραγµατικότη-
τ ο κά ν ε ι εξ αιτίας των δυναµικών και µεγάλης κλίµακας αρνήσεων της βάσης της τα, όποια κι αν είναι η “αποθέωσή” του, δεν είναι καθόλου εντελώς κύριος των δυνα-
(εργασιακής και κοινωνικής) ιεραρχίας; Για εµάς δεν είναι καθόλου λογικό. τοτήτων του. Το ζήτηµα δεν είναι ιδεολογικό. Αφορά την τεχνολογική συγκέντρωση
Είναι όµως για εκείνους που εµπνέονται από µυθολογίες του είδους “V for Vendet- και διάρθρωση (συµπεριλαµβανοµένου του καταµερισµού εργασίας), σαν “συγκέν-
ta”. Με όχι και πολύ σεβασµό εκ µέρους µας: πρόκειται για τους ίδιους που πιστεύουν τρωση και διάρθρωση κεφαλαίου”. Το παράδειγµα των πυρηνικών τεχνικών είναι ίσως
στον spiderman... χρήσιµο σ’ αυτό το σηµείο.
Δεν θα αµφισβητούσαµε τα κίνητρα φυσικών όπως ο Fermi, ο Oppenheimer και πολ-
απ’ την πυρηνική σχάση στη κβαντική υπολογιστική λοί άλλοι λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί, που έθεσαν τις υψηλού επιπέδου γνώσεις
τους στη διάθεση του αµερικανικού κράτους στη διάρκεια του Β παγκόσµιου πολέµου.
Όµως γιατί θα έπρεπε να συγκρίνεται το σύνολο εκείνων που έχουν µεσαίου ή υψη- Είναι σίγουρο ότι ανησυχούσαν ιδιαίτερα για την πιθανότητα ο γ ράιχ να νικήσει στρα-
λό επιπέδου γνώσεις πληροφορικής µε τους ειδικευµένους των µεγάλων εργοστασίων, τιωτικά. Ας πούµε λοιπόν ότι τα κίνητρά τους ήταν τα καλύτερα του τότε κόσµου. Το
τους ειδικευµένους του παλιού φορντισµού; Πέρα από άλλα θέµατα, το ζήτηµα των τε- αποτέλεσµα όµως (δηλαδή η αξιοποίηση των τεχνικών τους γνώσεων) δεν ελεγχόταν
27 χνικών στην καπιταλιστική παραγωγή (και κυκλοφορία, και κατανάλωση), δεν είναι απ’ αυτούς, αλλά από εκείνους που είχαν αγοράσει τις γνώσεις τους χρηµατοδοτώντας
εύκολο να διαλευκανθεί µε τέτοιου είδους αναγωγές στο παρελθόν. αυτό που έγινε γνωστό σα “σχέδιο Manhattan”· και ήταν αντίθετο ή, έστω, διακριτά