Page 26 - Το βιβλίο των αντιρρήσεων
P. 26
οι τεχνικοί σαν τάξη (;)
Προκειµένου να δώσει ιστορικό βάθος στη θεώρησή του περί απελευθερωτικής δυ-
νατότητας (ή πεπρωµένου;) των νέων τεχνικών, και ειδικά της πιο υψηλής βαθµίδας
τους (εκείνων, δηλαδή, που λόγω σύγχρονου καταµερισµού έχουν στη διάθεσή τους
πολλές και διαφορετικές πληροφορίες αλλά και µια γενική εικόνα του συστήµατος) ο
αποφασίσει (;) οι ίδιοι να είναι “διαφανείς” µέσα στο σύστηµα. Κι όταν (µερικοί, ελά- Assange µνηµονεύει τους τεχνικούς της βιοµηχανικής / εργοστασιακής φάσης του κα-
χιστοι µέσα στην τεράστια θάλασσα των κοινών χρηστών) ανακαλύπτουν, πάντα εκ πιταλισµού. Ήταν µέσα στο σύστηµα (λέει) αλλά αυτό ακριβώς ήταν που τους έδινε την
των υστέρων, ότι οι άρχοντες (κρατικοί, παρακρατικοί ή επιχειρηµατικοί) υπάρχουν δυνατότητα να το σύρουν στα µέτρα τους. Είναι αυτό αλήθεια;
και αξιοποιούν για δικό τους λογαριασµό αυτήν την εθελοντική αυτο-έκθεση, τότε και Και ναι, και όχι. Οι “ειδικευµένοι” της βιοµηχανικής εργασίας ριζοσπαστικοποιήθη-
µόνο τότε προσπαθούν να τους εγκαλέσουν για “παραβίαση προσωπικών δεδοµένων”. καν σε συγκεκριµένες ιστορικές φάσεις, αλλά µόνο στον βαθµό και για όσο καιρό δεν
θεώρησαν εαυτούς αυτοτελή τάξη, αλλά τµήµα τάξης: της εργατικής. Οι “µάστοροι”
Η προκλητική αλήθεια που τεκµηρίωσαν οι αποκαλύψεις του Snowden δεν ήταν ότι σαν τέτοιοι υπήρξαν ένα είδος εµπροσθοφυλακής των εργατικών ανταρσιών µόνο σ’
κυβερνητικοί υπάλληλοι των ηπα παρακολουθούν κυβερνητικούς υπαλλήλους της γερ- εκείνη την περίοδο όπου η τεχνική αναδιοργάνωση της παραγωγής τους έριχνε στο πε-
µανίας ή της γαλλίας... Αλλά ότι οι αµερικανικές µυστικές υπηρεσίες (όχι και τόσο κρυ- ριθώριο αφ α ι ρ ώ ν τας τ ου ς τη ν αξ ί α (κοινωνική, εργασιακή, µισθολογική) της
φό αντικείµενο θαυµασµού των στελεχών κάθε άλλης εθνικότητας κρατικού, παρα- µαστοριάς τους. Ακόµα και στο πιο πρόσφατο µεγάλο κύµα των ανταρσιών, αυτό της
κρατικού ή επιχειρηµατικού µηχανισµού ελέγχου) παρακολουθούν τους πάντες, κατά δεκαετίας του ‘60 και του ‘70, οι νέοι (σε ηλικία) τεχνικοί των εργοστασίων και των
βούληση. Δεν µοιάζει, από πρώτη µατιά, παράδοξο που η τεκµηριωµένη έκθεση των εργαστηρίων µπήκαν στη δίνη µε κύρια ώθηση την αγωνία τους για την αξία τους µέ-
πρακτικών των αρχόντων δεν προκάλεσε ένα εκτεταµένο, ακόµα και παγκόσµιο κύµα σα στην παραγωγική και διοικητική ιεραρχία. Δεν υπάρχει ιστορικό παράδειγµα τε-
αγανακτισµένης αποχής απ’ τις στον - πάγκο - του - χασάπη ηλεκτρονικά µεσολαβη- χνικών που να έγιναν (σε υπολογίσιµο όγκο) κάποιου είδους καταλύτες απελευθερω-
µένες επικοινωνίες; Μοιάζει, αλλά δεν είναι. Πρώτον επειδή µια τέτοια αποχή φαίνε- τικών διεργασιών ενόσω το σύστηµα εξακολουθούσε να τους θεωρεί πολύτιµους για τις
ται στους κοινούς, µέσους χρήστες πολύ πιο αδιανόητη (ή σκληρότερη) από µια “απο- λειτουργίες του. Και, σε κάθε περίπτωση, το κύριο πολιτικό και οργανωτικό βάρος τέ-
χή φαγητού” (απεργία πείνας). Και δεύτερον, ακόµα χειρότερο, επειδή (θεωρούν ότι) τοιων διεργασιών, ακόµα και ρεφορµιστικών, έπεφτε στις πλάτες όχι των “ειδικευµέ-
δ ε ν έ χο υ ν τ ί π ο τ α ν α κ ρ ύ ψ ο υ ν - απ’ τις αρχές. Ω ς ε ά ν η ι δ ι ω τ ι κό τ η τ α νων” (ή και “υπερειδικευµένων”) αλλά των άλλων. Των “πολλών”, εκείνων των αν-
ν α σ υν ι σ τ ά , σ α ν τ έ τ οι α , α δι κο π ρα ξ ία ή π α ρα δ ο χ ή ε νο χ ή ς · κα ι ο τρών και γυναικών που οι άρχοντες θεωρούσαν de facto αναλώσιµους / ες.
σ ε βα σ µ ό ς τ η ς µ ι α ά χ ρ ησ τ η σ π α τ ά λη δ υ ν α τ ο τ ή τ ω ν .
Θα µπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι, σε κάθε περίπτωση, το γεγονός πως δεν έχει
Ο βασικός πυρήνας της παρότρυνσης του Assange προς την “τελευταία γενιά ελεύ- συµβεί κάτι δεν συνεπάγεται ότι είναι αδύνατο να συµβεί. Πράγµατι. Το παράδειγµα
θερων ανθρώπων” να µπουν µέσα στους οργανισµούς επιτήρησης και να “πετάξουν εν προκειµένω είναι είτε η φιγούρα του (συχνά µοναχικού) hacker, είτε οι συλλογικές
την µπάλα έξω” είναι η παλιά (του 20ου αιώνα πάντως) ιδέα του ρεφορµισµού: να αλ- / δικτυακές µορφές του είδους wikileaks, anonymus, κλπ. Δεν θα µπορούσαν αυτοί οι
λάξουµε το κάστρο από µέσα. Δεν θα οικτίρουµε αυτήν την θέση, ούτε θα φορέσουµε αντάρτες, που οπωσδήποτε είναι µεσαίας ή υψηλής τεχνικής ειδίκευσης, να θεωρηθούν
την ψευδοηρωϊκή στολή του τα κάστρα πέφτουν απ’ έξω. Γιατί εκείνο που µας ενδια- ένα είδος ριζοσπαστικής πρωτοπορείας;
φέρει εδώ είναι αυτό: ποιό ακριβώς είναι το κάστρο; Αν η απάντηση είναι “ναι” (και είναι αρκετοί που θα απαντούσαν έτσι) τότε το γερ-
Ο Assange (και, προφανώς, όχι µόνον αυτός), µιλώντας για “πληροφοριακό µανικής καταγωγής Chaos Computer Club είναι, ασφαλώς, η Διεθνής της πρωτοπο-
apartheid” εννοεί τα κάστρα των “κρατικών µυστικών”. Υπάρχουν τέτοια; Με µια πο- ρείας! Η σταθερότητα των ετήσιων συνεδρίων αυτής της “διεθνούς των hackers” απ’
λύ συγκεκριµένη και στενή έννοια υπάρχουν. Είναι, για παράδειγµα, οι φωτογραφίες το 1984 (Chaos Communication Congress - θυµίζουµε ότι σ’ αυτό του 2013 ήταν που
απ’ τα βασανιστήρια στο κολαστήριο του Abu Ghraib... Είναι το βίντεο µε την απ’ τον απευθύνθηκε ο Assange) και ο όγκος των συµµετοχών σ’ αυτά (9.000 στο τελευταίο)
αέρα εκτέλεση αόπλων κάπου στη Βαγδάτη ή στο αφγανιστάν... Είναι οι τεχνικές λε- δικαιολογεί τον χαρακτηρισµό “Διεθνής” µε κεφαλαίο “Δ”.
πτοµέρειες των χρηµατιστηριακών κόλπων και των εταιρικών καρτέλ... Είναι οι δια- Δεν έχουµε σκοπό την αποτιµήσουµε την διαδροµή του ccc, ούτε να αµφισβητήσου-
δικασίες δηλητηρίασης τροφίµων ή φυσικών υποθεµάτων... Είναι τα συγκεκριµένα µε τις επιτυχίες του εκεί που τέτοιες έχουν υπάρξει. Όµως πολύ δύσκολα κάποιος θα
στοιχεία της δολοφονίας κάποιου ενοχλητικού συνδικαλιστή στη λατινική αµερική... αποδείκνυε ότι στα σχεδόν 30 χρόνια της αυτή η “Διεθνής” κατάφερε να εµποδίσει
Είναι τα ντοκουµέντα παραποίησης κάποιων υποτιθέµενα κρίσιµων πληροφοριών που εκείνο που ο Assange περιγράφει σαν επί θύραις ηλεκτρονικό ολοκληρωτισµό - κι αφή-
διοχετεύτηκαν στη µαζική κατανάλωση... σουµε τις υπόλοιπες, καθόλου αµελητέες πλευρές του νέου ολοκληρωτισµού. Διαφο-
Όµως οι στρατιωτικές εκστρατείες σαν τέτοιες δεν είναι καθόλου µυστικές, ούτε η ρετικά, εάν το ccc µπορούσε να υπερηφανευτεί για κάποιου είδους στρατηγικά απει-
σκοπιµότητά τους· το αντίθετο. Η κρατική δράση στις γενικές γραµµές της και τα συµ- λητική ενέργειά του, είναι βέβαιο ότι δεν θα µπορούσε να κάνει συνέδρια - στο - φως
φέροντα των αφεντικών δεν είναι καθόλου µυστικά· το αντίθετο. Η τερατώδης συγ- - της - ηµέρας· και η πρόσφατη έκκληση του Assange θα ήταν, απλά, ξεπερασµένη και
κέντρωση πληροφοριών στα εργοστάσια της google (και των ανταγωνιστών της) δεν γραφική.
είναι µυστική· το αντίθετο. Η βίαιη εξαθλίωση του παγκόσµιου προλεταριάτου δεν εί-
ναι µυστικό· το αντίθετο. Δεν υπάρχουν στρατηγικά µυστικά του καπιταλισµού και των Ενώ οι µικρές ή µεγάλες µάχες για την θεσµική (νοµική) κατοχύρωση ορισµένων
κυρίων του: µ’ έναν τρόπο απόλυτα ιστορικό και ακλόνητο οι βασικές καπιταλιστικές ελευθεριών (εντός ή εκτός εισαγωγικών) στη χρήση του κυβερνοχώρου δεν είναι αµε-
λειτουργίες δεν έχουν “τίποτα να κρύψουν”! Δεν υπάρχουν (και δεν υπήρχαν ποτέ στην λητέες, απέχουν πολύ απ’ το να µπορούν να εµποδίσουν µετασχηµατισµούς και ανα-
καπιταλιστική εξέλιξη) µυστικά επιχειρηµατικά ή κρατικά στρατηγικής σηµασίας· τέ- διαρθρώσεις (καπιταλιστικές) που έχουν στο πλευρό τους τον µαζικό τεχνο-φετιχισµό
τοια, δηλαδή, που η αποκάλυψή τους θα ήταν αρκετή για να οδηγήσει σε οποιαδήπο- ή την µαζική τεχνο-άγνοια. Απ’ αυτήν την άποψη σχήµατα σαν το ccc, µε τα δικά µας
τε κο ι ν ω ν ι κ ή ανατροπή. κριτήρια, µοιάζουν περισσότερο µε συνδικάτα των νέων τεχνικών. Συνδικάτα που εί- 26
Ποιό είναι λοιπόν το κάστρο; ναι ελευθεριακά έως και αντι-κρατικά (χωρίς εισαγωγικά) στο βαθµό που οι ανεµπό-
