#20 - 02/2021

Βιομετρία, DNA και ταυτότητες: η ενσωμάτωση των συνόρων

Τον Ιούνιο του 2020, κλείσαμε το κείμενο για «το πολιτικό όνειρο της πανούκλας» ως εξής:

Σίγουρα, η πραγματικότητα δεν είναι τόσο καθολική. Η αμφισβήτηση προς τους ειδικούς είναι ένα παράδειγμα και ο κόσμος που κυκλοφορεί έξω, μετά την καραντίνα, ακόμα ένα. Ποτέ όμως δεν ήταν η πλήρης καθολικότητα της εξουσίας που επέβαλλε την πειθαρχία/τιμωρία· αλλά η νομιμοποίηση μιας ήδη καλλιεργημένης (όχι απαραίτητα πλειοψηφικής) κοινωνικής συμπεριφοράς, που διαχωρίζει τους νόμιμους από τους παράνομους, τους υγιείς από τους άρρωστους, αποδίδοντας στον καθένα την δική του πραγματικότητα.

Με έναν τρόπο, το παρόν αφιέρωμα είναι η συνέχεια των παραπάνω, και μια εισαγωγή σε ένα ζήτημα που θα το βρούμε (και το βρίσκουμε ήδη) μπροστά μας τα επόμενα χρόνια. Η πρακτική εφαρμογή, δηλαδή, της απόδοσης ταυτοτήτων, με την καταγραφή και την συλλογή στοιχείων και δεδομένων, από νέες (και παλιές) τεχνολογίες επιτήρησης. Η οποία καταλήγει στην απόδοση μιας «ατομικής πραγματικότητας», αφού τα αποθηκευμένα και κατηγοριοποιημένα σε βάσεις προσωπικά data, ορίζουν το ποιός/α είναι ο καθένας· ή τουλάχιστον, ορίζουν τον «ψηφιακό εαυτό», που καταλήγει να είναι η πραγματική έκφρασή του, στις υπο-διαμόρφωση τηλε-κοινωνίες.

Στην Δανία ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την δημιουργία ενός «ψηφιακού διαβατηρίου εμβολιασμού» για την covid-19, με τις ανάλογες αντιδράσεις (και) στον δρόμο. Αν και το ζήτημα της ταυτοποίησης και της ελευθερίας στην μετακίνηση είναι κρίσιμο από τον καιρό που σχηματίστηκαν τα πρώτα σύνορα, και ιδιαίτερα σε σχέση με τους «αόρατους» πληθυσμούς, η συνολικότερη αλλαγή παραδείγματος και η βίαιη αναδιάρθρωση που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό, το θέτει σε μια καινούρια βάση· η ίδια η πολιτική της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού, εξοπλίζεται με νέα μέσα, αλλά αποκτά και νέους όρους.

Τα τέσσερα κείμενα που ακολουθούν, σκιαγραφούν εν μέρει αυτά τα μέσα και τους όρους. (Σχετική αναφορά υπάρχει και στο “βιομετρία, ψηφιακές ταυτότητες και εμβόλια” Cyborg 18) :

> Το πρώτο κείμενο είναι μια αναφορά της Irma van der Ploeg, από το ιταλικό ινστιτούτο υγείας, το 2007, στην χρήση της γενετικής στην βιομετρία, κάνοντας λόγο για πρώτη φορά στην έννοια της «πληροφοριοποίησης του σώματος».

> Στο δεύτερο κείμενο, παρουσιάζεται η κατά-χρηση των βιομετρικών δεδομένων, που μπορεί να γίνει από τους εργοδότες. Είναι γραμμένο το 2011, από μια επιτροπή για ζητήματα ιδιωτικότητας, του αμερικανικού δικηγορικού συλλόγου ABA .

> Το τρίτο κείμενο αφορά τις εξελίξεις στην δημιουργία μιας μεγα-βάσης δεδομένων στην ευρώπη, και είναι μια επιλογή ειδήσεων και κειμένων που συνθέτουν περιγραφικά την πορεία αυτής της εξέλιξης μέχρι και σήμερα.

> Τέλος, στο τέταρτο κείμενο, γίνεται μια ανάλυση των πρακτικών ταυτοποίησης και επιτήρησης των μεταναστών/τριων, τα τελευταία χρόνια στην ευρώπη, από το ηλεκτρονικό περιοδικό First Monday.

Wintermute