Page 5 - Πεζοδρόμιο #02

Ο Ορ ρι ισ στ τι ικ κά ά: : t to o t th he e b be ea ac ch h! !

Στην παραλία του Beuzeval
Όταν η θάλασσα αναβράζει
Θα πίστευε κανείς ότι βρίσκεται σε καρναβάλι!
Βλέπεις εκεί ρούχα πρασινωπά
Κόκκινα και µπλε, γιατί η συνήθεια
Θέλει οι λουόµενοι να είναι καλυµµένοι
Κι ο καθένας νά ‘χει την αµφίεσή του.

διαδικασία “εξηµέρωσης / εξοικείωσης” µε τις ακτές, τις παραλίες, τις
Ηακρογιαλιές που περιληπτικά περιγράψαµε πιο πριν, έργο του ροµαντισµού του
19ου αιώνα, ήταν βέβαια ο προνοµιακός προσανατολισµός της αστικής τάξης. Ποιος
άλλος είχε το χρήµα, τον χρόνο και οπωσδήποτε την κουλτούρα της “επιστροφής
στη φύση” σαν υψηλή αξία για να παραθερίσει οικογενειακά δίπλα στη θάλασσα; Οι
εργάτες και οι εργάτριες τόσο του 19ου όσο και των αρχών του 20ου αιώνα
βρίσκονταν πολύ µακριά από τέτοιες απολαύσεις. Όχι χωροτακτικά - µε όλους τους
υπόλοιπους τρόπους.
Εν τω µεταξύ, µακριά απ’ την πραγµατικότητα των τότε εργατικών τάξεων (που
ήταν µακράν το µεγαλύτερο µέρος των πληθυσµών), στα “απόνερα” της αστικής
επιστροφής στη φύση, συνέβαιναν και άλλες αλλαγές. Που τότε φαίνονταν µικρές -
αργότερα, και µε την µαζικοποίηση του παραθαλάσσιου τουρισµού, αναδείχθηκαν
καθαρά.

Για παράδειγµα, παρότι τα µαγιώ ήταν αρχικά ολόσωµα για άντρες και γυναίκες, το
µαύρισµα του προσώπου άρχισε να θεωρείται δείγµα υγείας. Η διαδροµή ήταν
έµµεση: αφού µπορείς να κάνεις µπάνιο στη θάλασσα (δηλαδή έχεις τα οικονοµικά
µέσα και τις ανάλογες πεποιθήσεις) τότε το ότι “µαύρισες” (έστω στο πρόσωπο),
που είναι η απόδειξη ότι εκτέθηκες για καιρό στον ήλιο - της - φύσης δεν µπορεί Παιχνίδι σε αγγλική
παρα είναι απόδειξη (κοινωνικής) υγείας. παραλία το καλοκαίρι
Ανεπαίσθητα αλλά σταθερά η αστική αισθητική για την υγεία του σώµατος του 1930
αποµακρυνόταν απ’ την
“λευκότητα”, που ήταν
αριστοκρατική αξία, και
προχωρούσε στο
“ηλιοκαµµένο”, που το
διαπίστωσε πρώτα
πρώτα στους “ευγενείς
άγριους” ψαράδες... Το
λευκό δέρµα θα
σήµαινε σταδιακά
“κλεισούρα” και,
έµµεσα, φιλάσθενο
σώµα. Αντίθετα το
δέρµα που είχε εκτεθεί
στον ήλιο θα σήµαινε
υγεία, ρωµαλεότητα,
σφριγιλότητα· αυτά που
ήταν αστικά ιδεώδη.