#23 - 02/2022

bytes & genes

Καραντίνες, υποχρεωτικότητες, πρόστιμα, γιατί όχι και σκυλιά; Ο Malcolm Gladwell είναι καναδός συγγραφέας, περισσότερο γνωστός για το δημοφιλές του podcast υπό τον τίτλο Revisionist History. Μορφωμένος, με το είδος της μόρφωσης που θα περίμενες από κάποιον που έγραφε για χρόνια στο περιοδικό New Yorker, επαρκώς εκλεπτυσμένος, με εκείνο το είδος της διάχυτης αλλά όχι απαραίτητα εμβριθούς καλλιέργειας, με όλα τα σωστά ευαίσθητα σημεία και αρκετά μετρημένος ώστε να είναι καθολικά αποδεκτός (ειδικά εφόσον διατηρεί και τη χριστιανική του πίστη), αποτελεί σχεδόν χαρακτηρολογικό ιδεότυπο του μετριόφρονα, προοδευτικού διανοούμενου.
Είναι ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά του που κάνουν την παρείσφρηση ολοκληρωτικών στοιχείων στον λόγο του εντυπωσιακή, προφανώς χωρίς καν ο ίδιος να ενοχλείται. Σε μια από τις τελευταίες του εκπομπές, με τίτλο The dog will see you now (26/8/2021), καταπιάνεται με το θέμα της υπερ-ανεπτυγμένης αίσθησης της όσφρησης των σκυλιών και με το πώς αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί με υψηλή ακρίβεια ακόμα και για ιατρικές διαγνώσεις. Αναπόφευκτα, η συζήτηση καταλήγει και στο ερώτημα για το αν οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν και να εντοπίσουν κάποιον που είναι μολυσμένος με τον κορωνοϊό. Η απάντηση που δίνει ο ειδικός είναι φυσικά καταφατική.
Από αυτό το σημείο και μετά, ο οικοδεσπότης επιδίδεται σε ένα παραληρηματικό κρεσέντο κορωνο-υστερίας, φαντασιωνόμενος σκυλιά στα σχολεία να μυρίζουν τους μαθητές και να απομονώνουν τα κρούσματα ή ακόμα και να κυκλοφορούν στους δρόμους, έχοντας βγει παγανιά προς άγρα υπερ-μεταδοτών του κορωνοϊού. Δυστυχώς, όπως ο ίδιος καταλήγει, δεν διαθέτουμε αρκετά εκπαιδευμένα σκυλιά για κάτι τέτοιο.
Το πιο τρομακτικό; Οι λεπτομέρειες όλης αυτής της φαντασίωσης παρατίθενται με τον πιο φυσιολογικό τόνο, χωρίς την παραμικρή υποψία φρίκης, χωρίς ο Gladwell να φαίνεται να διανοείται καν τις δυστοπικές διαστάσεις ενός τέτοιου σεναρίου. Όταν ο ψυχο-διανοητικός εκφυλισμός έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε η κοινωνική βαρβαρότητα να έχει γίνει δεύτερη φύση ακόμα και σε κατά τ’ άλλα «προοδευτικά» υποκείμενα, αυτό σημαίνει ότι η βαρβαρότητα είναι ήδη εδώ, ακόμα κι αν προς το παρόν δείχνει απλώς το σαλεμένο βλέμμα της και όχι τα αιματοβαμμένα δόντια της.

προστασία των νευρο-δικαιωμάτων; Τον περασμένο Σεπτέμβρη (πριν τις εκλογές που ανέδειξαν πρόεδρο τον σοσιαλιστή / ακτιβιστή Gabriel Boric) η χιλή έγινε το πρώτο καπιταλιστικό κράτος στον κόσμο που εισήγαγε στο σύνταγμά του νομοθεσία για την προστασία των ατομικών νευρο-δικαιωμάτων. Πρόκειται για τον προσδιορισμό της ηθικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας ως αναπαλλοτρίωτων ανθρώπινων δικαιωμάτων, ώστε να προστατεύονται απέναντι στις τεχνολογικές εξελίξεις των νευροεπιστημών και της τεχνητής νοημοσύνης. Κατά τους χιλιανούς νομοθέτες: ...πρόκειται για το πρώτο βήμα διαμόρφωσης ενός νομικού οικοσυστήματος που θα ρυθμίζει την τεχνητή νοημοσύνη και τις νευρο-τεχνολογίες...

Ενδιαφέρουσα εξέλιξη για ένα κράτος που δεν εξανάγκασε τους υπηκόους του να εμβολιαστούν και, κυρίως, βασίστηκε σε κανονικά εμβόλια, ουσιαστικά στο κινεζικό Sinovac. Πόσες, άραγε, απ’ τις δυτικές ολιγαρχίες θα υποκριθούν ότι “φροντίζουν τα νευρο-δικαιώματα” των υπηκόων τους όταν έχουν τσακίσει κάθε ίχνος αυτονομίας των σωμάτων τους και τους έχουν παραδόσει (όσο περισσότερο μπορούσαν) στις φαρμακομαφίες, στους γενετιστές και στις big tech της πληροφορικής;

Εν τω μεταξύ είναι αμφίβολο το κατά πόσον ο τεχνολογικός ολοκληρωτισμός που ήδη προελαύνει θα σταματήσει μπροστά σε τέτοιες νομοθεσίες αν δεν υπάρχει η ενεργητική, μαζική και αδιαπραγμάτευτη απόρριψη των αντι-κοινωνικών “θαυμάτων” του απ’ τους πληθυσμούς. Κι αυτό είναι ολοφάνερο: θεωρητικά (εντελώς θεωρητικά!) ισχύει στην ευρώπη μια αυστηρή νομοθεσία προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ακόμα αυστηρότερη σε ότι αφορά τα δεδομένα υγείας. Η GDPR.

Καλά κρασιά...

επιτέλους εγκεφαλικά πολύμπριζα! Υπάρχουν άνθρωποι βαθιά τεχνο-θρησκευάμενοι, υπάρχουν και άλλοι που παριστάνουν ότι είναι τέτοιοι επειδή πληρώνονται... σαν influencers... Και οι μεν και οι δε αναδύθηκαν απ’ την συγκυρία της υπεράσπισης των ενέσεων πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων... Πού ήταν κρυμμένα τέτοια “διαμάντια” του βιοπληροφορικού underground τόσα χρόνια και δεν είχαν πάει να γίνουν πειραματόζωα;

Όπως και νάχει υπάρχουν χαρμόσυνα νέα γι’ αυτούς τους νεο-ή παλιο-φώτιστους! (Η εποχή θα έχει διαρκώς “θαύματα” για πάρτη τους). Ο FDA, το γνωστό αμερικανικό παραμάγαζο της βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικης μαφίας έδωσε την έγκρισή του στην εταιρεία Synchron για κλινικές δοκιμές σ’ ένα καινούργιο “προϊόν” άμεσης διασύνδεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου με υπολογιστές. Το προϊόν συνίσταται στην εμφύτευση ειδικών μικρο-ηλεκτροδίων με μορφή διαστελλόμενου πλέγματος στον εγκέφαλο ώστε οι νευρικές δραστηριότητες να μετατρέπονται σε ηλεκτρικά σήματα και να οδηγούνται κατευθείαν σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η εμφύτευση γίνεται σε αιμοφόρα αγγεία στη βάση του σβέρκου και από κει “σπρώχνονται” προς τα κατάλληλα επιλεγμένα σημεία του εγκεφάλου. Από τεχνική άποψη πρόκειται όντως για εντυπωσιακή κατασκευή...

Τι (καλό, πάντα!!!) σκοπό έχει αυτό το interface και γιατί ανακατεύτηκε ο FDA; Προφανώς θα υπηρετηθεί η ανθρώπινη υγεία, γενικά και ειδικά - έχει γίνει κάποιο έγκλημα απ’ την εποχή των σταυροφοριών και μετά που δεν ήταν “για καλό σκοπό”; Η έγκριση στη Synchron άφησε παραπονεμένη την Neuralink του γνωστού Musk που ασχολείται ακριβώς με την ίδια τεχνο-φιλανθρωπία: εμφυτεύματα στο ανθρώπινο κρανίο και διασύνδεσή του με υπολογιστές. Υπάρχει όμως χώρος και χρόνος για όλους. Ο ceo της Synchron Thomas Oxley δήλωσε στο bloomberg ότι ελπίζει πως η τεχνο-πατέντα της εταιρείας θα είναι διαθέσιμη στο εμπόριο σε 3 με 5 χρόνια.

Υποθέτουμε ότι θα προηγηθεί ο στρατός...

mRNA: μια τεχνολογία με λαμπρόν παρελθόν. Υπάρχουν ακόμα αρκετοί που μέσα στη μακαριότητα της άγνοιάς τους επιμένουν να θεωρούν το ζήτημα των γενετικών σκευασμάτων κατά του κορωνοϊού ως κάτι που δεν «αγγίζεται», ως κάτι πολύ εξειδικευμένο, ως μια τεχνολογία που θα έπρεπε να γίνει αυτονόητα αποδεκτή και ότι ο ταχύς εκφυλισμός των φιλελεύθερων «δημοκρατιών» προς τον ολοκληρωτισμό είναι ένα λίγο – πολύ διαφορετικό ζήτημα. Μοιάζουν να λένε ότι «αν τα εμβόλια ήταν στα χέρια των σοβιέτ, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας». Πρόκειται ομολογουμένως για μια αρκετά βολική στάση από ψυχολογική άποψη. Αλλά δεν μας ενδιαφέρει η ψυχολογία της εθελοδουλείας εδώ. Οι παραπάνω πίνακες θα ήταν ικανοί να ξυπνήσουν ακόμα κι ελέφαντα από τον λήθαργο. Δείχνουν μια σειρά από μελέτες που έχουν ξεκινήσει ή έχουν ολοκληρωθεί κι έχουν στο επίκεντρό τους την τεχνολογία mRNA. Τι το σημαντικό έχουν, πέρα από την έκτασή τους (και το γεγονός ότι πολλές από αυτές είναι terminated, δηλαδή διακόπηκαν λόγω φονικής αποτυχίας); Δεν αφορούν σε εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Οι πρώτοι δύο πίνακες αναφέρονται σε θεραπείες για διάφορες μορφές καρκίνου. Ο τελευταίος σε θεραπείες για άλλες ασθένειες (π.χ. HIV και γρίπη). Οι γενετικές θεραπείες ήρθαν για να μείνουν και φιλοδοξούν να γίνουν βασική τεχνολογία των εμπόρων υγείας στον 21ο αιώνα, μετατρέποντας το σώμα σε εργοστάσιο παραγωγής των τάδε ή δείνα πρωτεϊνών. Ουδείς λόγος ανησυχίας όμως για τους Δον Κιχώτες της επανάστασης. Δεν χρειάζεται να ασχοληθούν. Πάντα θα βρίσκουν πιο εύκολα θέματα να ασχολούνται όσο κάποιοι άλλοι θα απαλλοτριώνουν στα κύτταρά τους.

Σπόροι της σκλαβιάς, σπόροι της απόγνωσης, σπόροι της αυτοκτονίας. Αυτά είναι τα ονόματα που έχουν δοθεί στους γενετικά τροποποιημένους σπόρους βαμβακιού της monsanto που κυριαρχούν πλέον σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% στις βαμβακοκαλλιέργειες της ινδίας. Μέχρι την επικράτηση των γενετικά τροποποιημένων υβριδίων, οι ινδοί αγρότες στηριζόμενοι στην συσσωρευμένη εμπειρία αιώνων είχαν καταφέρει να αναπτύξουν ποικιλίες προσαρμοσμένες στις δύσκολες τοπικές συνθήκες· από φυτά προσαρμοσμένα σε υφάλμυρα εδάφη μέχρι φυτά ανθεκτικά σε συνθήκες παγετού. Όλα αυτά μέχρι το 1993, όταν η monsanto εισήγαγε στην ινδία την πρώτη γενιά γενετικά τροποποιημένων φυτών βαμβακιού. Στην αρχή οι υποσχέσεις της εταιρείας ήταν δελεαστικές: «μεγαλύτερη αντοχή στα παράσιτα, μεγαλύτερη παραγωγή, μεγαλύτερο εισόδημα για τους αγρότες», αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν κι εξακολουθεί να είναι εφιαλτικό. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες περισσότεροι από 300.000 ινδοί αγρότες έχουν οδηγηθεί στην αυτοκτονία εξαιτίας της εξαθλίωσης που τους επέβαλλε η monsanto με τους GMO, πνιγμένοι από υπέρογκα χρέη, με σοδιές συρρικνωμένες, με κτήματα υποβαθμισμένα, δεμένοι χειροπόδαρα στο άρμα της εταιρείας.
Πράγματι, τα πρώτα λίγα χρόνια η παραγωγή είχε αυξηθεί, αλλά το αντίτιμο ήταν τεράστιο. Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι έδιναν στείρα φυτά που ήταν αδύνατον να αναπαραχθούν· για κάθε νέα καλλιέργεια οι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να αγοράζουν τον σπόρο της monsanto. Επιπλέον, η επιβίωση των γενετικά τροποποιημένων φυτών εξαρτιόταν αποκλειστικά από την χρήση ισχυρών παρασιτοκτόνων, πατενταρισμένων από την monsanto (η εταιρεία είναι διαβόητη όχι μόνο για τους GMO, αλλά και για την «πυρηνική βόμβα» των φυτοφαρμάκων, το roundup - αλλά και του orange agent από τον πόλεμο στο βιετνάμ). Η σκληρή χημεία της εταιρείας εξόντωνε όχι μόνο τα παράσιτα, αφήνοντας αλώβητα τα γενετικά τροποποιημένα φυτά, αλλά και τις γηγενείς ποικιλίες εξαφανίζοντάς τες. Κάθε νέος κύκλος απαιτούσε όλο και πιο εντατική χρήση φυτοφαρμάκων, που από την μία οδηγούσε στην υποβάθμιση του καλλιεργήσιμου εδάφους και από την άλλη στην εμφάνιση νέων υπερ-ανθεκτικών παρασίτων. Όταν άρχισε να γίνεται φανερό ότι ο μονοπωλιακός έλεγχος της monsanto οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή, πολλοί αγρότες δοκίμασαν να φτιάξουν δικά τους υβρίδια, διασταυρώνοντας τα GMO της monsanto με τοπικές, παλιές ποικιλίες, προκειμένου να φτιάξουν νέα ανθεκτικότερα και γόνιμα υβρίδια· αλλά η εταιρεία τους έσυρε στα δικαστήρια με τις κατηγορίες της «γενετικής πειρατείας» και της «κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας». Το 2009 η εταιρεία ενημέρωσε την ινδική κυβέρνηση ότι τα υπερ-παράσιτα που είχαν προκύψει εξαιτίας της επιθετικής χημικής εκστρατείας της, είχαν πλέον αναπτύξει μεγάλη άμυνα στα φυτοφάρμακα, είχαν επεκταθεί στο μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, επομένως οι αγρότες θα έπρεπε να στραφούν στη νέα γενιά GMO με δύο μεταλλαγμένα γονίδια αντί ενός.
Σκεφτείτε αυτό το σχήμα αφαιρετικά: εισάγεται ένας γενετικά τροποποιημένος οργανισμός, υποτίθεται σωτήριος εναντίον παρασιτικών οργανισμών, επιβάλλεται μονοπωλιακά, είναι δεκτικός μόνο σε συγκεκριμένα ισχυρά φάρμακα, ο συνδυασμός GMO και φαρμάκων οδηγεί αφενός στην υποβάθμιση της βιόσφαιρας και αφετέρου στην εμφάνιση ισχυρότερων παρασιτικών οργανισμών, η απάντηση είναι η εισαγωγή ακόμη πιο τροποποιημένων οργανισμών σε συνδυασμό με ισχυρότερα φάρμακα, και ξανά ο κύκλος από την αρχή… και ξανά… και ξανά…
Αν το σχήμα αυτό εφαρμόστηκε αποτελεσματικά με ολέθρια αποτελέσματα στην αγροτική οικονομία, σκεφτείτε το ανάλογο στην οικονομία της υγείας. Κι αν δεν μπορείτε να το συλλάβετε, δεν πειράζει, ίσως το φροντίσει η bayer που εξαγόρασε πρόσφατα την monsanto...

... Μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε μια πρωτοφανή από ιστορική άποψη κατάσταση: ποτέ πριν το γονιδίωμα ενός ζωντανού ατόμου δεν έγινε στόχος ανασυνδυασμού με τεχνητό DNA έτσι ώστε δημόσια να γίνεται αντικείμενο απαιτήσεων πνευματικής ιδιοκτησίας...
(Απόσπασμα από το άρθρο Legal Claims toward SARS-CoV-2 Complementary DNA Integrated into the Human Genome του Andreas Martin Lisewski).

πατέντες πάνω στο ανθρώπινο DNA. Αν τα (σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένα και δολοφονικά) γενετικά σκευάσματα που κυκλοφορούν για την πρόληψη του κορωνοϊού δεν έχουν σχέση με γενετικές θεραπείες και αποκλείεται να προκαλούν τροποποίηση των κυττάρων, τότε τι δουλειά έχουν να κυκλοφορούν πατέντες που αξιώνουν δικαιώματα πάνω σε τυχόν συμπληρωματικό (comlpementary) DNA του SARS-CoV-2;
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι ο SARS-CoV-2 είναι RNA ιός, δηλαδή δεν αποτελείται από DNA – κι επειδή θεωρείται φυσικός ιός (για την ώρα), το RNA του δεν μπορεί να πατενταριστεί. DNA συμπληρωματικό του RNA του SARS-CoV-2 μπορεί να προκύψει όμως μέσω αντίστροφης μεταγραφής του αρχικού RNA σε DNA – και αυτό το DNA μπορεί να πατενταριστεί, εφόσον δεν είναι απαραίτητα φυσικό προϊόν. Αλλά από την αρχή της τρομο-εκστρατείας μας διαβεβαίωναν ότι κάτι τέτοιο έχει επί της ουσίας μηδαμινή πιθανότητα να συμβεί. Προς τι τέτοιες πατέντες λοιπόν;
Και για να γίνουν ακόμα πιο ανησυχητικά τέτοια ερωτήματα, τι σημαίνει όταν η συγκεκριμένη πατέντα εγείρει αξιώσεις επί τέτοιου DNA, ακόμα κι αν αυτό βρεθεί μέσα σε «host cells», δηλαδή σε ανθρώπινα κύτταρα; Μήπως αυτό σημαίνει ότι τυχόν ενσωμάτωση του γενετικού υλικού του ιού, αν αυτή γίνει κατόπιν εμβολιασμού (θεωρητικά μπορεί να γίνει και μετά από απλή λοίμωξη· ούτως ή άλλως μεγάλο κομμάτι του ανθρώπινου DNA θεωρείται ότι προέρχεται από ενσωματωμένους ρετροϊούς), θα έχει ως αποτέλεσμα οι κατασκευάστριες εταιρείες να μπορούν να εγείρουν αξιώσεις πάνω στο γενετικό υλικό των πελατών / καταναλωτών τους;
Είναι βέβαιο ότι τα παραπάνω ερωτήματα θα απορριφθούν ως «συνωμοσιολογίες» από τους αδαείς. Η παρηγοριά μιας τέτοιας εύκολης διαφυγής μπροστά στην αμείλικτη καπιταλιστική βαρβαρότητα που επελαύνει δεν θα προσφέρει όμως καμμία σωτηρία σε βάθος χρόνου. Μην εκπλαγείτε, λοιπόν, αν κάποια στιγμή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον γίνετε αντικείμενο νομικών αξιώσεων, χωρίς κανένας να σας έχει απευθύνει τον λόγο.

αν κολυμπάει σαν ψάρι είναι ψάρι; Όχι υποχρεωτικά. Μπορεί να είναι τεχνητό ψάρι. Και επειδή το μυαλό θα πάει σε κάτι ρομποτικό, υπάρχουν κι άλλα είδη. Όπως το βιο-υβριδικό ψάρι που έφτιαξαν βιοτεχνολόγοι των πανεπιστημίων Harvard και Emory.
Οι συγκεκριμένοι πήραν ανθρώπινα βλαστοκύτταρα στη φάση που έχουν αρχίσει να εξελίσσονται σε κύτταρα του μυ της καρδιάς, τα καλλιέργησαν σε δύο επιφάνειες, “κόλλησαν” αυτές τις δύο επιφάνειες, και πέτυχαν ένα αποτέλεσμα όπου όταν η μία διαστέλλεται η άλλη συστέλλεται· και το ανάποδο. Με τον κατάλληλο “θώρακα” οι συστολο-διαστολές μεταφέρονται στο πίσω μέρος της κατασκευής, στην “ουρά”, που πηγαίνει δεξιά-αριστερά...
“Γιατί κάνατε τόσο κόπο κύριοι;” Το ερευνητικό πρόγραμμα είναι ευρύτερο, και αφορά την κατασκευή τεχνητής καρδιάς δηλώνει ο Kit Parker, καθηγητής bioengineering και εφαρμοσμένης φυσικής στο Harvard. To “κτίσιμο” καρδιακού ιστού είναι μια χωριστή έρευνα, μάλλον προχωρημένη. Αλλά πρέπει αυτός ο ιστός να πάλλεται. Το βιο-υβριδικό ψάρι είναι μέρος αυτής της κυτταρο-μυϊκής έρευνας για τους παλμούς.
Θα ακολουθήσει η κατασκευή ενός ακόμα μεγαλύτερου μοντέλου (ψαριού). Αλλά η απόσταση ως την κατασκευή μιας τεχνητής καρδιάς που θα δουλεύει για δεκαετίες είναι ακόμα πολύ μεγάλη. Ως τότε τα ειδικά μεταλλαγμένα χοιρινά θα είναι “προμηθευτές καρδιάς” για μεταμοσχεύσεις - εκτός αν αποδειχθεί το αναμενόμενο: ότι είναι short lived. Aν δεν συναντήσει μαχαίρι ένα γουρούνι ζει το πολύ 20 χρόνια, κι εν τω μεταξύ, μετά τα 15 η καρδιά του αρχίζει να γερνάει...

ηλεκτρικό άμυλο. Κινέζοι βιοτεχνολόγοι, απ’ το ινστιτούτο βιομηχανικής βιοτεχνολογίας του Tianjin, ανακοίνωσαν το περασμένο φθινόπωρο την πρώτη (παγκόσμια) εργαστηριακή κατασκευή αμύλου από διοξείδιο του άνθρακα.
Ενώ οι βιοτεχνολόγοι στη δύση έχουν πέσει με τα μούτρα στις τεχνητές πρωτεΐνες, οι συγκεκριμένοι κινέζοι όμοιοί τους ασχολούνται με το άμυλο, σαν βασικό συστατικό των τροφίμων. Φυσιολογικά το άμυλο παράγεται σε φυτά μέσω φωτοσύνθεσης, και ύστερα από περίπου 60 αντιδράσεις μεταβολισμού.
Οι βιοτεχνολόγοι του Tianjin σχεδίασαν με τεχνητή αναβολική διαδικασία παραγωγής αμύλου που δεν υπάρχει στη φύση, με αφετηρία το διοξείδιο του άνθρακα και 11 μόνο βασικές αντιδράσεις. Η δομή του τεχνητού αμύλου είναι ίδια με του φυσικού (δήλωσε ο διευθυντής του ινστούτου Ma Yanhe) και η μέθοδος είναι 8,5 φορές πιο αποδοτική σε σχέση με την αγροτική, φυσική διαδικασία. Ένας βιοαντιδραστήρας παραγωγής τεχνητού αμύλου μεγέθους ενός κυβικού μέτρου (είπε ο ίδιος) μπορεί να παράξει το άμυλο που θα προέκυπτε από 3 στρέμματα καλαμποχώραφου - αλλά χρειάζεται και ρεύμα (ο βιοαντιδραστήρας, όχι το καλαμποχώραφο). Αυτό το καινούργιο άμυλο μπορούμε λοιπόν να το λέμε και “ηλεκτρικό”...
Η μέθοδος είναι ακόμα στην εργαστηριακή φάση της, και θα χρειαστεί χρόνο για να μπει σε εμπορική εφαρμογή μεγάλης κλίμακας. Το παρήγορο είναι ότι οι κινέζοι βιοτεχνολόγοι βρήκαν να κάνουν κάτι το διοξείδιο του άνθρακα που τόσο βασανίζει τον πλανήτη.
Αλλά είναι σαδιστές. Τι θα απογίνει όλη αυτή η εκστρατεία για την αντιμετώπιση της “κλιματικής αλλαγής” αν ξεμείνει από διοξείδιο του άνθρακα;

μαγνητογενετική. Δεν είναι μόνο η πολυδιαφημισμένη γενετική κοπτοραπτική (cripsr/cas9) μέθοδος κατάκτησης / αποικιοποίησης των κυττάρων. Είναι τέτοια η παραγωγικότητα της εργασίας παγκόσμια και τόσο τεράστια η απόσπαση υπεραξίας, ώστε τα αφεντικά μπορούν να χρηματοδοτούν απλόχερα (και κυρίως: ανεξέλεγκτα) τις πλέον παρανοϊκές τεχνολογικές έρευνες. Αρκεί να έχουν αποτελέσματα.
Υπάρχει η φωτογεννετική (optogenetics): χειραγώγηση της κυτταρικής λειτουργίας με χρήση φωτός συγκεκριμένης συχνότητας, σε ζωντανά όντα. Όχι της λειτουργίας οποιονδήποτε κυττάρων: τα νευρικά είναι τα αγαπημένα των ερευνητών, και θα έχουν τους λόγους τους...
Αλλά η φωτογεννετική έχει περιορισμούς. Παρότι επιτρέπει εστιασμένη χειραγώγηση των νευρώνων, οι δέσμες φωτός δεν διαπερνούν τους ιστούς· πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πριν η εμφύτευση αισθητήρων. Προσφέρεται, κυρίως, για πειράματα εργαστηρίου...
Η μαγνητογεννετική (magnetogenetics) υπερέχει. Τα μαγνητικά κύματα σε συχνότητες λίγων μιλιτέσλα μπορούν να διαπεράσουν τον εγκέφαλο, μιας και οι ιστοί δημιουργούν ελάχιστα εμπόδια. Ενώ η φωτογεννετική χρησιμοποιεί φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες (opsins) για να επηρεάσει την λειτουργία των νευρικών κυττάρων, η μαγνητογεννετική επιχειρεί την ίδια χειραγώγηση είτε “κατευθύνοντας” την φερριτίνη του αίματος είτε μαγνητικά νανοσωματίδια που έχουν εισαχθεί πριν. Επειδή δεν χρειάζεται εμφύτευση άλλων αισθητήρων η μαγνητογεννετική προσφέρεται για την κυτταρική αποικιοποίηση ζωντανών οργανισμών εκτός εργαστηρίων, σε “ελεύθερη” κίνηση - πάντα μέσα στο μαγνητικό πεδίο πάντως...
Αν νοιώθετε εκνευρισμό ή και θυμό γι’ αυτές τις τεχνολογίες, υπάρχει αντίδοτο. Λέγεται “εχωεμπιστοσυνηστηνεπιστημητουκεφάλαιου” (εεεκ) και κυκλοφορεί σε κάψουλες των 500mg και των 1000mg. Αν δεν μας πιστεύετε ρωτείστε όλους όσους κάνουν ήδη την θεραπεία τους...