#19 - 10/2020

Τηλε-εργασία: τα μετα-δεδομένα στην υπηρεσία μέτρησης της παραγωγικότητας της εργασίας

Η μέτρηση της παραγωγικότητας έχει πάρει ανα καιρούς διάφορες μορφές. Η ποσότητα του παραγώμενου προϊόντος/υπηρεσίας είναι το βασικό κριτήριο. Στην αρχή με συνολικά χαρακτηριστικά – πόσο παράγει το εργοστάσιο. Στην συνέχεια, η μέτρηση, μοιράστηκε στον καθένα – η ατομική μέτρηση της παραγωγικότητας. Και καθώς αυτή η ποσοτική αποτίμηση της παραγωγικότητας εισχωρούσε όλο και περισσότερο στο ατομικό επίπεδο, εξελίχθηκε και η ποιοτική της πλευρά – ποιές είναι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να αυξηθεί η απόδοση του κάθε εργάτη/εργάτριας; Η ανάλυση των κινήσεων, και η διαγραφή των περιττών τέτοιων, στη διαδικασία της εργασίας, ήταν και είναι μια ποιοτική “αναβάθμιση” της εργατικής δύναμης. Η καθολική πρακτική αυτού του τεμαχισμού βελτίωσης, επεκτείνεται εκτός της στενής έννοιας της εργασίας και εντός του σώματος. Η αλγοριθμοποίηση της σκέψης και η υπαγωγή του ελεύθερου χρόνου σε δραστηριότητες αυτο-βελτιώσεων δείχνουν αυτή την τάση.

Η αναδιάρθρωση στους χώρους εργασίας φαίνεται ίσως πιο ξεκάθαρα, ως ένα διακριτό πεδίο – παρόλο που έχει διευρυνθεί πολύ πέρα από το εργοστάσιο/γραφείο/κατάστημα. Η επιτήρηση και μέτρηση της ατομικής παραγωγικότητας, διαχρονικό ζήτημα των αφεντικών, δεν θα μπορούσε να μείνει η ίδια όσο αλλάζει και “φύση” της εργασίας. Η 4η βιομηχανική επανάσταση, μαζί με τα διλλήματα, προσφέρει και τις λύσεις. Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται στη χρήση εφαρμογών επιτήρησης και μέτρησης της αποδοτικότητας που μπορούν να χρησιμοποιούν τα αφεντικά στο νέο παράδειγμα, και ειδικά εν καιρώ πανδημίας και τηλε-εργασίας. Η πρώτη ύλη αυτής της ανάλυσης είναι – τι άλλο; - τα (meta)data. Η καταγραφή της μηχανής για τις δραστηριότητες – μεγάλης ή μικρής λεπτομέρειας – και των περιγραφών τους.
Ένα σενάριο για να περιγράψουμε αυτή την διαδικασία θα μπορούσε να είναι το εξής: Κάποιος που δουλεύει σε ένα καφέ, χτυπάει κάρτα κατά την είσοδο και έξοδο. Όχι μόνο στην αρχή/τέλος της βάρδιας, αλλά και σε ενδεχόμενες ενδιάμεσες εξόδους μικρής διάρκειας από το μαγαζί. Γίνεται καταμέτρηση των βημάτων στο σύνολο της ημέρας καθώς και της τοποθέτησης/στάσης του σώματος στις διάφορες εργασίες. Ειδικοί αισθητήρες μετρούν τις μικρο-κινήσεις των χεριών καθώς κατασκευάζει τα διάφορα είδη. Κάμερες αναγνώρισης προσώπου εντοπίζουν την διάθεση και την κίνηση των ματιών, και καταγράφουν τις αλληλεπιδράσεις με τους πελάτες. Το σύνολο όλων αυτών – και ακόμα περισσότερων λεπτομερειών – αναλύεται από έναν έξυπνο αλγόριθμο και βγαίνουν οι στατιστικές. Εννοείται ότι οι συμβουλές (ή διαταγές) για σωστό ύπνο και καλή διατροφή είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά αυτό είναι εκτός χώρου εργασίας και δεν μας απασχολεί – ε;

Μέσα στο παρεμβατικό, κρυφό “bossware” παρακολούθησης εργαζομένων

O covid-19 έχει ωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους να εργαστούν από το σπίτι και πολλές εταιρείες που προσφέρουν λογισμικό για την παρακολούθηση εργαζομένων έχουν ενεργοποιηθεί για να προωθήσουν τα προϊόντα τους σε εργοδότες σε όλη τη χώρα.
Οι υπηρεσίες αυτές ακούγονται συχνά ως σχετικά αβλαβείς. Ορισμένοι προμηθευτές χαρακτηρίζουν τα εργαλεία τους ως λογισμικό "αυτόματης παρακολούθησης χρόνου" ή "αναλυτικών εργαλείων του χώρου εργασίας". Άλλοι εμπορεύονται με εταιρείες που ενδιαφέρονται για παραβιάσεις δεδομένων ή κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Θα ονομάσουμε αυτά τα εργαλεία, συλλογικά, “bossware”. Ενώ στοχεύει στην παροχή βοήθειας στους εργοδότες, το bossware θέτει σε κίνδυνο το απόρρητο και την ασφάλεια των εργαζομένων καταγράφοντας κάθε κλικ και πάτημα πλήκτρου, συλλέγοντας κρυφά πληροφορίες για αγωγές και χρησιμοποιώντας άλλες δυνατότητες κατασκοπείας που υπερβαίνουν πολύ το απαραίτητο για τη διαχείριση ενός εργατικού δυναμικού.

Αυτό δεν είναι εντάξει. Όταν ένα σπίτι γίνεται γραφείο, παραμένει σπίτι. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υπόκεινται σε μη συναινετική επιτήρηση ή να αισθάνονται πιεσμένοι να ελέγχονται στα σπίτια τους για να διατηρήσουν τη δουλειά τους.

Τί μπορούν να κάνουν;

Το Bossware συνήθως είναι εγκατεστημένο σε υπολογιστή ή smartphone και έχει δικαιώματα για πρόσβαση σε δεδομένα σχετικά με οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτήν τη συσκευή. Τα περισσότερα προγράμματα λογισμικού συλλέγουν, λίγο πολύ, όλα όσα κάνει ο χρήστης. Εξετάσαμε διαφημιστικό υλικό, παρουσιάσεις και κριτικές πελατών για να κατανοήσουμε πώς λειτουργούν αυτά τα εργαλεία. Υπάρχουν πάρα πολλοί μεμονωμένοι τύποι παρακολούθησης για να αναφερθούν εδώ, αλλά θα προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τους τρόπους με τους οποίους αυτά τα προϊόντα μπορούν να κατασκοπεύσουν σε γενικές κατηγορίες.
Ο ευρύτερος και πιο συνηθισμένος τύπος παρακολούθησης είναι “παρακολούθηση δραστηριότητας”. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει ένα ημερολόγιο καταγραφής των εφαρμογών και των ιστότοπων που χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι. Μπορεί να περιλαμβάνει σε ποιούς στέλνουν emails ή μηνύματα - συμπεριλαμβανομένων των τίτλων και άλλων μετα-δεδομένων - και τυχόν αναρτήσεις που κάνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα περισσότερα προγράμματα λογισμικού καταγράφουν επίσης τις δραστηριότητες από το πληκτρολόγιο και το ποντίκι - για παράδειγμα, πολλά εργαλεία δίνουν μια λεπτό προς λεπτό ανάλυση του ποσού των πλήκτρων που πατιούνται και των κλικ ενός χρήστη, χρησιμοποιώντας την ως δείκτη για την παραγωγικότητα. Το λογισμικό παρακολούθησης παραγωγικότητας θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει όλα αυτά τα δεδομένα σε απλά διαγράμματα ή γραφήματα που δίνουν στους διευθυντές μια γενική εικόνα για το τί κάνουν οι εργαζόμενοι.

Κάθε προϊόν που εξετάσαμε έχει τη δυνατότητα λήψης συχνών στιγμιότυπων οθόνης της συσκευής κάθε εργαζομένου και ορισμένα παρέχουν άμεσες, ζωντανές ροές βίντεο στις οθόνες τους. Αυτά τα ακατέργαστα δεδομένα εικόνων είναι συχνά τοποθετημένα σε ένα χρονοδιάγραμμα, έτσι τα αφεντικά μπορούν να επιστρέψουν στη διάρκεια μιας εργάσιμης ημέρας και να δουν τι έκαναν σε οποιοδήποτε σημείο. Αρκετά προϊόντα λειτουργούν επίσης ως keylogger, καταγράφοντας κάθε πάτημα πλήκτρου που κάνει ένας εργαζόμενος, συμπεριλαμβανομένων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ιδιωτικών κωδικών πρόσβασης. Μερικά ακόμα, αφήνουν τους διαχειριστές να μπουν και να αναλάβουν τον έλεγχο της επιφάνειας εργασίας ενός χρήστη. Αυτά τα προϊόντα συνήθως δεν κάνουν διάκριση μεταξύ δραστηριότητας που σχετίζεται με την εργασία και διαπιστευτηρίων προσωπικού λογαριασμού, τραπεζικών δεδομένων ή ιατρικών πληροφοριών.

Ορισμένα προγράμματα λογισμικού προχωρούν ακόμη περισσότερο, φτάνοντας στον φυσικό κόσμο γύρω από τη συσκευή ενός εργαζομένου. Οι εταιρείες που προσφέρουν λογισμικό για κινητές συσκευές περιλαμβάνουν σχεδόν πάντα την παρακολούθηση τοποθεσίας χρησιμοποιώντας δεδομένα GPS. Τουλάχιστον δύο υπηρεσίες – η StaffCop Enterprise και η CleverControl - επιτρέπουν στους εργοδότες να ενεργοποιούν κρυφά τις κάμερες και τα μικρόφωνα στις συσκευές των εργαζομένων.
Υπάρχουν, γενικά, δύο τρόποι με τους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί ένα bossware: ως μια εφαρμογή που είναι ορατή (και ίσως ακόμη και ελεγχόμενη από) τον εργαζόμενο, ή ως μια μυστική διαδικασία στο παρασκήνιο που δεν μπορούν να δουν οι εργαζόμενοι. Οι περισσότερες εταιρείες που εξετάσαμε δίνουν στους εργοδότες τη δυνατότητα να εγκαταστήσουν το λογισμικό τους και με τους δύο τρόπους.

Ορατή παρακολούθηση

Μερικές φορές, οι εργαζόμενοι μπορούν να δουν το λογισμικό που τους παρακολουθεί. Μπορεί να έχουν την επιλογή να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν την επιτήρηση. Φυσικά, το γεγονός ότι ένας εργαζόμενος έχει απενεργοποιήσει την παρακολούθηση θα είναι ορατό στον εργοδότη του. Για παράδειγμα, με το Time Doctor, οι εργαζόμενοι ενδέχεται να έχουν την επιλογή να διαγράψουν συγκεκριμένα στιγμιότυπα οθόνης από τη συνεδρία εργασίας τους. Ωστόσο, η διαγραφή ενός στιγμιότυπου οθόνης θα διαγράψει επίσης τον σχετικό χρόνο εργασίας, επομένως οι εργαζόμενοι λαμβάνουν μισθό μόνο για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο παρακολουθούνται.
Οι εργαζόμενοι ενδέχεται να έχουν πρόσβαση σε ορισμένες ή σε όλες τις πληροφορίες που συλλέγονται σχετικά με αυτούς. Η Crossover, η εταιρεία πίσω από το WorkSmart, συγκρίνει το προϊόν της με ένα πρόγραμμα παρακολούθησης της φυσικής κατάστασης, αλλά για εργασία στον υπολογιστή. Επιτρέπει στους εργαζόμενους να δουν τα συμπεράσματα του συστήματος σχετικά με την δραστηριότητά τους, που παρουσιάζεται σε μια σειρά από γραφήματα και πίνακες.

Διαφορετικές εταιρείες bossware προσφέρουν διαφορετικά επίπεδα διαφάνειας στους εργαζομένους Μερικοί δίνουν στους εργαζόμενους πρόσβαση σε όλες ή περισσότερες από τις πληροφορίες που έχουν οι διευθυντές τους. Άλλοι, όπως ο Teramind, δείχνουν ότι είναι ενεργοποιημένοι και συλλέγουν δεδομένα, αλλά δεν αποκαλύπτουν όλα όσα συλλέγουν. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί συχνά να μην είναι σαφές στον χρήστη ποια δεδομένα, ακριβώς, συλλέγονται, χωρίς συγκεκριμένα αιτήματα προς τον εργοδότη τους ή τον προσεκτικό έλεγχο του ίδιου του λογισμικού.

Αόρατη παρακολούθηση

Η πλειοψηφία των εταιρειών που κατασκευάζουν ορατό λογισμικό παρακολούθησης κατασκευάζει επίσης προϊόντα που προσπαθούν να κρυφτούν από τα άτομα που παρακολουθούν. Οι Teramind, Time Doctor, StaffCop και άλλοι δημιουργούν bossware που είναι σχεδιασμένο ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο δύσκολο να εντοπιστεί και να αφαιρεθεί. Σε τεχνικό επίπεδο, αυτά τα προϊόντα δεν διακρίνονται από το κάποιο stalkerware (στμ: είδος malware για παρακολούθηση). Στην πραγματικότητα, ορισμένες εταιρείες απαιτούν από τους εργοδότες να ρυθμίζουν ανάλογα το λογισμικό προστασίας από ιούς πριν εγκαταστήσουν τα προϊόντα τους, έτσι ώστε τα προγράμματα προστασίας από ιούς του εργαζομένου να μην εντοπίζουν τη δραστηριότητα του λογισμικού παρακολούθησης.

Αυτό το είδος λογισμικού διατίθεται στην αγορά για συγκεκριμένο σκοπό: παρακολούθηση εργαζομένων. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα προϊόντα είναι στην πραγματικότητα απλά εργαλεία παρακολούθησης γενικού σκοπού. Το StaffCop προσφέρει μια έκδοση του προϊόντος της ειδικά σχεδιασμένη για την παρακολούθηση της χρήσης του διαδικτύου από τα παιδιά στο σπίτι και η ActivTrak δηλώνει ότι το λογισμικό της μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί από γονείς ή υπαλλήλους του σχολείου για την παρακολούθηση της δραστηριότητας των παιδιών. Οι κριτικές πελατών για κάποιο από το λογισμικό δείχνουν ότι πολλοί πελάτες χρησιμοποιούν πράγματι αυτά τα εργαλεία έξω από το γραφείο.
Οι περισσότερες εταιρείες που προσφέρουν αόρατη παρακολούθηση συνιστούν να χρησιμοποιείται μόνο για συσκευές που κατέχει ο εργοδότης. Ωστόσο, πολλοί προσφέρουν δυνατότητες όπως απομακρυσμένη και κρυφή εγκατάσταση του λογισμικού παρακολούθησης σε υπολογιστές εργαζομένων, χωρίς να το γνωρίζουν, ενώ οι συσκευές τους βρίσκονται εκτός γραφείου. Αυτό λειτουργεί επειδή πολλοί εργοδότες έχουν δικαιώματα διαχειριστή σε υπολογιστές που διανέμουν. Αλλά για ορισμένους εργαζόμενους, ο φορητός υπολογιστής της εταιρείας που χρησιμοποιεί είναι ο μόνος υπολογιστής τους, επομένως η παρακολούθηση της εταιρείας είναι πάντα παρούσα. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κατάχρησης αυτού του λογισμικού από εργοδότες, σχολικούς υπαλλήλους και οικείους συνεργάτες. Και τα θύματα μπορεί να μην γνωρίζουν ποτέ ότι υπόκεινται σε τέτοια παρακολούθηση.

Πόσο κοινό είναι το bossware;

Ο τομέας παρακολούθησης των εργαζομένων δεν είναι νέος, και ήταν ήδη αρκετά μεγάλος πριν από το ξέσπασμα της παγκόσμιας πανδημίας. Παρόλο που είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο κοινό είναι το bossware, είναι αναμφίβολα πολύ πιο συνηθισμένο πλέον, καθώς οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να εργαστούν από το σπίτι λόγω του covid-19. Η Awareness Technologies, η οποία κατέχει την InterGuard, ισχυρίστηκε ότι αύξησε την πελατειακή της βάση κατά περισσότερο από 300% μόλις τις πρώτες εβδομάδες μετά το ξέσπασμα. Πολλοί από τους προμηθευτές που κοιτάξαμε εκμεταλλεύονται τον covid-19 στις προσπάθειές τους για μάρκετινγκ.

Μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο χρησιμοποιούν το bossware. Οι πελάτες του Hubstaff περιλαμβάνουν το Instacart, το Groupon και το Ring. Ο Time Doctor ισχυρίζεται ότι έχει 83.000 χρήστες. Οι πελάτες του περιλαμβάνουν τις Allstate, Ericsson, Verizon και Re/Max. Το ActivTrak χρησιμοποιείται από περισσότερους από 6.500 οργανισμούς, όπως το πανεπιστήμιο της Αριζόνα, το πανεπιστήμιο Emory και οι πόλεις του Ντένβερ και του Μαλιμπού. Εταιρείες όπως το StaffCop και η Teramind δεν αποκαλύπτουν πληροφορίες σχετικά με τους πελάτες τους, αλλά ισχυρίζονται ότι εξυπηρετούν πελάτες σε κλάδους όπως η υγειονομική περίθαλψη, οι τράπεζες, η μόδα, η κατασκευή και τα τηλεφωνικά κέντρα. Οι κριτικές πελατών για το λογισμικό παρακολούθησης δίνουν περισσότερα παραδείγματα για το πώς χρησιμοποιούνται αυτά τα εργαλεία.

Δεν γνωρίζουμε πόσες από αυτές τις οργανώσεις επιλέγουν να χρησιμοποιούν αόρατη παρακολούθηση, καθώς οι ίδιοι οι εργοδότες δεν τείνουν να το διαφημίζουν. Επιπλέον, δεν υπάρχει αξιόπιστος τρόπος να γνωρίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, καθώς το αόρατο λογισμικό έχει σχεδιαστεί για να αποφύγει τον εντοπισμό. Ορισμένοι εργαζόμενοι έχουν συμβάσεις που επιτρέπουν ορισμένα είδη παρακολούθησης ή αποτρέπουν άλλους. Αλλά για πολλούς εργαζόμενους, μπορεί να είναι αδύνατο να πει κανείς εάν παρακολουθούνται. Οι εργαζόμενοι που ανησυχούν για τη δυνατότητα παρακολούθησης, ίσως είναι ασφαλέστερο να υποθέσουν ότι οποιαδήποτε συσκευή που παρέχεται από τον εργοδότη τους παρακολουθείται.

Πώς χρησιμοποιούνται τα data;

Οι προμηθευτές bossware εμπορεύονται τα προϊόντα τους για μια μεγάλη ποικιλία χρήσεων. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είναι η παρακολούθηση του χρόνου και της παραγωγικότητας, συμμόρφωση με τους νόμους περί προστασίας δεδομένων και πρόληψη κλοπής πνευματικής ιδιoκτησίας. Ορισμένες περιπτώσεις χρήσης ενδέχεται να είναι έγκυρες: για παράδειγμα, εταιρείες που ασχολούνται με ευαίσθητα δεδομένα έχουν συχνά νομικές υποχρεώσεις να διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα δεν διαρρέουν ή κλέβονται από υπολογιστές της εταιρείας. Για τους εργαζόμενους εκτός του χώρου, αυτό μπορεί να απαιτεί ένα ορισμένο επίπεδο παρακολούθησης στη συσκευή. Ωστόσο, ένας εργοδότης δεν πρέπει να προβεί σε παρακολούθηση για τέτοιους σκοπούς ασφάλειας, εκτός εάν μπορεί να δείξει ότι είναι απαραίτητο, ανάλογο της κατάστασης και συγκεκριμένο για τα προβλήματα που προσπαθεί να λύσει.

Δυστυχώς, πολλές περιπτώσεις χρήσης περιλαμβάνουν εργοδότες που ασκούν υπερβολική εξουσία έναντι των εργαζομένων. Ίσως η μεγαλύτερη κατηγορία προϊόντων που εξετάσαμε έχουν σχεδιαστεί για “παρακολούθηση παραγωγικότητας” ή βελτιωμένη παρακολούθηση του χρόνου - δηλαδή, καταγράφοντας όλα όσα κάνουν οι εργαζόμενοι για να βεβαιωθούν ότι εργάζονται αρκετά σκληρά. Ορισμένες εταιρείες πλαισιώνουν τα εργαλεία τους ως δυνητικά πλεονεκτήματα τόσο για τους διαχειριστές όσο και για τους εργαζόμενους. Η συλλογή πληροφοριών για κάθε δευτερόλεπτο μιας εργάσιμης ημέρας δεν είναι μόνο καλή για τα αφεντικά, ισχυρίζονται - υποτίθεται ότι βοηθά και τον εργαζόμενο. Άλλοι προμηθευτές, όπως το Work Examiner και το StaffCop, εμπορεύονται απευθείας σε διαχειριστές που δεν εμπιστεύονται το προσωπικό τους. Αυτές οι εταιρείες συχνά βασίζουν τις απολύσεις ή τα μπόνους στις μετρήσεις απόδοσης που προέρχονται από τα προϊόντα τους.

Ορισμένες εταιρείες εμπορεύονται επίσης τα προϊόντα τους ως “εργαλεία τιμωρίας” ή ως τρόπους συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων για πιθανές αγωγές εργαζομένων. Η InterGuard διαφημίζει ότι το λογισμικό της “μπορεί να εγκατασταθεί σιωπηλά και εξ αποστάσεως, ώστε να μπορείτε να διεξάγετε μυστικές έρευνες [των εργαζομένων σας] και να συλλέγετε αποδεικτικά στοιχεία χωρίς απειλές χωρίς να ανησυχείτε για τον ύποπτο παραβάτη”. Αυτή η απόδειξη, συνεχίζει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση “ανέγκυρων καταγγελιών”. Με άλλα λόγια, η InterGuard μπορεί να παρέχει στους εργοδότες έναν αστρονομικό αριθμό ιδιωτικών, μυστικά συγκεντρωμένων πληροφοριών για να προσπαθήσει να καταργήσει τη νομική προσφυγή των εργαζομένων ενάντια στην αθέμιτη μεταχείριση.

Καμία από αυτές τις περιπτώσεις χρήσης, ακόμη και τις λιγότερο ενοχλητικές που αναφέρθηκαν παραπάνω, δεν εγγυάται τον όγκο των πληροφοριών που συνήθως συλλέγει ένα bossware. Και τίποτα δεν δικαιολογεί την απόκρυψη του γεγονότος της παρακολούθησης.

Τα περισσότερα προϊόντα αποθηκεύουν ανα περιόδους στιγμιότυπα της οθόνης και μερικά από αυτά επιτρέπουν στους εργαζόμενους να επιλέξουν ποιά θα μοιραστούν. Αυτό σημαίνει ότι καταγράφονται ευαίσθητα ιατρικά, τραπεζικά ή άλλα προσωπικά στοιχεία μαζί με τα screenshots των email εργασίας και των κοινωνικών μέσων. Τα προϊόντα που περιλαμβάνουν keyloggers είναι ακόμη πιο παρεμβατικά και συχνά καταγράφουν τους κωδικούς πρόσβασης στους προσωπικούς λογαριασμούς των εργαζομένων.

Δυστυχώς, η υπερβολική συλλογή πληροφοριών συχνά δεν είναι ατύχημα, είναι ένα χαρακτηριστικό. Το Work Examiner διαφημίζει συγκεκριμένα την ικανότητα του προϊόντος του να καταγράφει ιδιωτικούς κωδικούς πρόσβασης. Μια άλλη εταιρεία, η Teramind, αναφέρεται σε κάθε πληροφορία που έχει πληκτρολογηθεί σε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου - ακόμη και αν αυτές οι πληροφορίες διαγραφούν στη συνέχεια. Αρκετά προϊόντα αναλύουν επίσης σειρές κειμένων από ιδιωτικά μηνύματα στα κοινωνικά μέσα, έτσι ώστε οι εργοδότες να μπορούν να γνωρίζουν τις πιο οικείες λεπτομέρειες των προσωπικών συνομιλιών των εργαζομένων.
Ας είμαστε σαφείς: αυτό το λογισμικό έχει σχεδιαστεί ειδικά για να βοηθά τους εργοδότες να διαβάζουν τα προσωπικά μηνύματα των εργαζομένων χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους. Με οποιοδήποτε τρόπο, αυτό είναι περιττό και ανήθικο.

μετάφραση/απόδοση:Wintermute

τίτλος πρωτότυπου: Inside the Invasive, Secretive “Bossware” Tracking Workers
Electronic Frontier Foundation - 30/6/2020