Δευτέρα 15 Οκτώβρη. «Τι χτυπιόσαστε που οι «επαναστάτες» μας έθαψαν την Παλαιστίνη; Δεν βλέπετε το θάψιμο της Μόρια; Δεν βλέπετε το θάψιμο των στρατοπέδων εξόντωσης; Κάτι βαθιά βρώμικο συμβαίνει». Αυτά μας πέταξε στα μούτρα (ηλεκτρονικώ τω τρόπω) μια φίλη της ασταμάτητης μηχανής. Και έχει δίκιο.
Εδώ και κανά μήνα τουλάχιστον (ας αφήσουμε τα παλιότερα) η μεταχείριση των προσφύγων / μεταναστών στα κάτεργα των “hot spots”, όχι μόνο στα νησιά αλλά και στην ενδοχώρα, είναι θέμα διεθνούς προβολής από διάφορα καθεστωτικά μήντια. Ενώ όμως ο διεθνής θόρυβος για το θέμα είναι ιδιαίτερα έντονος, η «σιωπή εσωτερικού» είναι ακόμα πιο εκκωφαντική. Οι φαφλατάδες από ‘δω κι απο ‘κει μπορεί να φλυαρούν για οτιδήποτε ώστε να σωπαίνουν γι’ αυτό: την εξόντωση ανδρών και γυναικών, ενήλικων και ανήλικων στα ελληνικά Νταχάου. Απ’ τους ανθρωπιστές και τους φιλεύσπλαχνους μέχρι τους «τσακίστε τους φασίστες», όλοι έχουν πάθει «τράβηγμα στους προσαγωγούς» και βρίσκονται εκτός γηπέδου: η (επί εποχής μκο…) δακτυλοδεικτούμενη εγκληματικότητα της «ελληνικής φιλοξενίας», που πάντα ήταν και πάντα παραμένει πρώτα απ’ όλα κρατική και παρακρατική, σα να εξαφανίστηκε απ’ τον ορίζοντα. Τι στο διάολο; Δεν πρέπει να θιγεί το φαιορόζ γκουβέρνο;
Πράγματι, θα συμφωνήσουμε: κάτι βαθιά βρώμικο συμβαίνει εδώ.