Τετάρτη 15 Αυγούστου. Το γελοίο δεν βρίσκεται μόνο στην ακαριαία αμηχανία / κομπλάρισμα του αντιτουρκισμού των μηχανισμών προπαγάνδας του ελληνικού βαθέος κράτους μόλις ανακοινώθηκε η απελευθέρωση των «δύο παλληκαριών». Το γελοίο δεν βρίσκεται στο ότι αυτή η «ευχάριστη έκπληξη» προκάλεσε έναν προπαγανδιστικό αχταρμά, όπου οι καμπάνες για την απελευθέρωση κτυπούσαν ανάμεσα στην «αυξημένη τουρκική επιθετικότητα» στο Αιγαίο και στην «επαπειλούμενη κατάρρευση της τουρκίας» στα δελτία ειδήσεων.
Η κορυφαία γελοιότητα βρίσκεται ότι στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν οι ντόπιοι δημαγωγοί την αιτία της ξαφνικής απελευθέρωσης, και μην μπορώντας να την αποδώσουν στην (διπλωματική) μαγκιά της Αθήνας, βρήκαν σε χρόνο dt ποιος φρόντισε για τα «δυο παλληκάρια»: η Ουάσιγκτον!!! Ναι, το ψοφιοκουναβιστάν ανάγκασε την Άγκυρα να κάνει πίσω στο θέμα των «δύο παλληκαριών»!!!
Είναι ψυχοπαθολογικό, και γνήσια ελληνικό. Δυστυχώς δεν μπορεί κάποιος να το αποτυπώσει σωστά, σ’ όλο το εμετικό μεγαλείο του. Η ελληνική ψυχοπολιτική αντίδραση ήταν κάτι σαν ακαριαία «θεωρία συνωμοσίας» εντός, όμως, της (εθνικής) γραμμής για τις εθνικές συμμαχίες. “Καλή συνωμοσία”, δηλαδή. Μόνο που χτες, την μέρα που έγινε το «θαύμα» (που λέει ο καραψεκασμένος κυβερνητικός εταίρος), στην τουρκία ήταν αυτός που φαίνεται αριστέρα στην αποπάνω φωτογραφία. Για σοβαρές κουβέντες – επί της συγκυρίας…
Δεν είχε κανένα λόγο να ευχαριστήσει την Αθήνα. Είχε όμως πολλούς λόγους να κουβεντιάσει με τον «σύντροφο εν όπλοις» πως θα ξεφορτωθεί η Άγκυρα την «σαβούρα» στις διεθνείς της σχέσεις, ειδικά με ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι ώστε να μείνει επικεντρωμένη, αν είναι δυνατόν χωρίς τα ασήμαντα ελληνικά αφεντικά να χοροπηδάνε σαν καλικάτζαροι στην ανατολική Μεσόγειο με κάθε ευκαιρία.
Αν ακούσετε ότι απελευθερώνονται και κάποιοι γερμανοί που κρατούνται σε τουρκικές φυλακές, να ξέρετε ότι … η Ουάσιγκτον παραμένει η (μόνη) υπερδύναμη!…