Σάββατο 30 Ιούνη. Υπάρχει κάτι «γραμμένο στον τοίχο» που ακόμα είναι δυσδιάκριτο. Για την ακρίβεια δεν έχουν διαμορφωθεί όλες οι συνέπειές του. Όταν ο αμερικανικός στρατός απ’ το Αμμάν της ιορδανίας λέει στους αντικαθεστωτικούς ένοπλους του θύλακα της Dara’a, τους οποίους εκπαίδευε, τροφοδοτούσε και υποστήριζε επί χρόνια «… μην υπολογίζετε στη βοήθειά μας, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας…» (αυτό έγινε πριν λίγες ημέρες) δεν είναι το μοναδικό αποτέλεσμα ότι όλο και περισσότερες τέτοιες ομάδες παραδίδονται στον συριακό στρατό (ή στους ρώσους συμμάχους του). Απ’ την στιγμή που το Τελ Αβίβ συμβιβάστηκε να κρατήσει τα υψώματα του Golan και να μην επιδιώξει περισσότερα, η «τύχη» των συμμάχων του (και συμμάχων της Ουάσιγκτον και του Ριάντ) είχε κριθεί. Το «βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» ήταν απλά η ταφόπλακα σε οποιαδήποτε ελπίδα.
Όμως αυτή είναι μια στενή, τοπική συνέπεια. Υπάρχει μια ευρύτερη, αν και χωρίς οριστική μορφή: ποιος proxie θα εμπιστευτεί ξανά τέτοιου είδους «αφεντικά» που, στο τέλος, θα τον παρατήσουν; Χαμπαριάζουν, άραγε, τα στελέχη του προσοδικού pkk στα βόρεια της συρίας;