Κυριακή 29 Απρίλη. Η επιμονή της Μόσχας να «μην ξεχνάει» την πυραυλική επίθεση κατά της συρίας στις 14 Απρίλη έχει δύο σκέλη. Απ’ την μια προβάλει το γεγονός ότι δεν έγινε καμία χημική επίθεση στη Douma. Απ’ την άλλη προβάλει το γεγονός της αναχαίτισης των αμερικανικών πυραύλων.
Σε ότι αφορά το πρώτο, μέχρι και συνέντευξη τύπου οργάνωσε, στη Χάγη, πριν από 3 ημέρες. Με κεντρικό ομιλητή τον υποστράτηγο Igor Kirillov, επιπλέον ομιλητές 3 ή 4 σύριους της Douma (προφανώς όχι «φιλοτζιχαντιστές», εφόσον δεν έφυγαν μετά την παράδοση των όπλων…) που εμφανίζονται στο video της υποτιθέμενης «χημικής επίθεσης» των “white helmets”, και μια δεκάδα ακόμα κατοίκους της πόλης, με βιντεοσκοπημένες καταθέσεις.
Αν για την στρατιωτική αναξιοπιστία (των αμερικανικών και λοιπών πυραύλων) εύκολα καταλαβαίνει κανείς το κίνητρο, το εμπόριο ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων δηλαδή, η επίμονη προβολή του ψέμματος περί «χημικής επίθεσης στη Douma έχει στόχο την διαφήμιση της πολιτικής αναξιοπιστίας της Ουάσιγκτον.
Δεν (μας) είναι σαφές το κοινό αυτής της δεύτερης επιχείρησης. Όμως δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η Μόσχα (και όχι μόνον αυτή) κλωτσάει έναν walking dead απ’ την άποψη του «πολιτικού κύρους»: όταν το ψόφιο κουνάβι διαφημίζει τον εαυτό του σαν «τον γενναίο που έκανε πράξη τις αποφάσεις όλων των προηγούμενων, και δειλών τελικά, αμερικάνων προέδρων» με την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας απ’ το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η «γενναιότητα», δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πεισθεί ο οποιοσδήποτε ότι με την τωρινή αμερικανική διοίκηση δεν μπορεί να βγάλει άκρη…