Τετάρτη 14 Μάρτη. Η απόλυση του αμερικάνου υπ.εξ. Tillerson (με τιτίβισμα, ενώ ο ίδιος ήταν στο αεροπλάνο της επιστροφής του απ’ την αφρικανική μίνι περιοδεία του) είχε αποφασιστεί ουσιαστικά εδώ και μήνες: από τότε που ο Tillerson είχε χαρακτηρίσει τον Trump ηλίθιο. (Η κουβέντα είχε ειπωθεί κατ’ ιδίαν, διέρρευσε ωστόσο και ο αμερικάνος υπ.εξ. δεν την διέψευσε όταν ρωτήθηκε δημοσιογραφικά).
Υποτίθεται πως διάδοχός του θα ήταν η ακροδεξιά σκληροπυρηνική πρέσβειρα της Ουάσιγκτον στον οηε Nikki Haley· φαίνεται όμως ότι κρίθηκε απαραίτητη στο τωρινό της πόστο. Και ότι υπήρχε μια ακόμα πιο λειτουργική επιλογή: ο πρώην (για ένα χρόνο) διευθυντής της cia Mike Pompeo, απόστρατος καραβανάς (και) αυτός, μια χαρά πολεμοχαρής. Συνεπώς, η πρώην «τριανδρία» των καραβανάδων πίσω απ’ το ψόφιο κουνάβι συμπληρώνεται σε «τετρανδρία»…
Ο Tillerson έμοιαζε να υποστηρίζει μια λιγότερο brutal γραμμή σε σχέση με την «τριανδρία». Όμως έχει γίνει σαφές ότι η πολιτική διάσταση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (αυτό που λέγεται «διπλωματία» περιλαμβάνοντας το πολιτικό προσωπικό των πρεσβειών· επικεφαλής του οποίου είναι ο κάθε φορά υπ.εξ.) έχει απονευρωθεί. Εν μέρει επειδή πολλές δεκάδες έμπειροι αμερικάνοι διπλωμάτες ανά τις πρεσβείες στον πλανήτη παραιτήθηκαν μετά την εκλογή του ψόφιου κουναβιού… Εν μέρει επειδή στα πλαίσια του «κόβω τα περιττά έξοδα» η συντηρητική κυβέρνηση δεν έχει προσλάβει τους απαραίτητους έμπειρους καινούργιους… Και εν μέρει (αυτό μας φαίνεται το κυριότερο) επειδή ο βασικός βραχίονας της «εξωτερικής πολιτικής» των ηπα, στο «ευαίσθητο» ζήτημα της συγκέντρωσης και της επεξεργασίας πληροφοριών και των «διεθνών σχέσεων» γίνονται όλο και περισσότερο οι μυστικές υπηρεσίες· αντί για το «διπλωματικό σώμα». Είναι μια διαδικασία πληροφοριοποίησης / στρατιωτικοποίησης…
Η επιλογή, λοιπόν, ενός απόστρατου καραβανά, πρώην επικεφαλής διάφορων κοινοβουλευτικών επιτροπών για τις μυστικές υπηρεσίες και επί ένα χρόνο επικεφαλής της cia, δεν είναι τυχαία. Όπως δεν είναι τυχαίες οι θέσεις του, που εν προκειμένω είναι τα επιπλέον προσόντα του: φανατικά κατά του ιράν και της συμφωνίας 5 + 1· φανατικά εναντίον του βορειοκορεατικού καθεστώτος (απέναντι στο οποίο το ψοφιοκουναβιστάν έχει πει ένα «αρχικό ναι» για συνάντηση κορυφής αλλά ψάχνει πως θα το μαζέψει…)· φανατικά υπέρ του ισραηλινού καθεστώτος και της ιμπεριαλιστικής / απαρτχάιντ δράσης του στη μέση Ανατολή…
Ο Tillerson, σαν υπ.εξ., ακουγόταν πότε πότε σαν επιτιμητική μουρμούρα στο πλάι διάφορων αποφάσεων της τριανδρίας ή και του solo ψόφιου κουναβιού, σαν ένα φάλτσο. Τώρα θα αποκατασταθεί η «αρμονία»: κονσέρτο για πολυβόλα…