Πέμπτη 18 Γενάρη. Όχι club band… Ministry! Ναι, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας της βασίλισσας (μία είναι, μόνο μία!), υπάρχει πλέον και υπουργείο μοναξιάς! Όχι, δεν είναι το υπουργείο που θα (πρέπει να) διαχειριστεί το ζήτημα «τώρα που φεύγουμε απ’ την ε.ε. θα μας φάει η μαρμάγκα»! Είναι μια υπουργική (κρατική) ευθύνη πολύ πιο ζόρικη. Οι έρευνες λένε (και ποιος θα τις αμφισβητήσει;) ότι 9 εκατομμύρια άνθρωποι στη νησιωτική επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας νοιώθουν συνέχεια, ή πολύ συχνά, μόνοι / μόνες. Συνεπώς η μοναξιά (όχι η επιλεγμένη άγια μοναχικότητα) είναι κοινωνικό πρόβλημα. Που απαιτεί κρατική παρέμβαση. Υπουργείο…
Δεν θα περιμένατε από μια καθαρόαιμα νεοφιλελεύθερη εξουσία να ασχολείται με την μοναξιά των υπηκόων της, έτσι δεν είναι; Αλλά ζούμε σε ιστορική περίοδο πολιτικών υβριδίων. Απ’ την άλλη μεριά το (αγγλικό) κράτος προλαβαίνει: τι θα σήμαινε αν (και) η μοναξιά αποκτούσε κινηματική έκφραση;
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα προσπαθήσει να κάνει ένα υπουργείο μοναξιάς. Δεν θα προσφέρει οπωσδήποτε την φιλική ζεστασιά που λείπει· θα δικαιολογήσει όμως κάποια κονδύλια γι’ αυτό το σκοπό. Ίσως, ποιος ξέρει, αργότερα ξεσπάσουν και τα «σκάνδαλα της μοναξιάς»: λεφτά που φαγώθηκαν σε fake parties, ας πούμε…