Τρίτη 21 Νοέμβρη. …Χαίρομαι που είμαι σε μια επιχείρηση, που είναι πρότυπο υγειούς επιχειρηματικότητας. Κι αυτό, κατ’ εμέ, δεν φαίνεται μόνο από τους αριθμούς και τα βιβλία και τα επιτεύγματα της επιχείρησης. Φαίνεται απ’ την επαφή με τους εργαζόμενους. Θα θυμάμαι πάντα ότι πολλοί απ’ αυτούς που τους έσφιξα το χέρι μου είπαν “καλωσήρθατε στο εργοστάσιό Μας”. Όταν ο εργαζόμενος αισθάνεται την επιχείρηση ΚΑΙ δική του, αυτό σημαίνει πάρα πολλά πράγματα…
Ποιος τα είπε αυτά; Μήπως ο Λένιν μιλώντας στο σοβιέτ μεταλλουργίας της Πετρούπολης; Όχι. Τα είπε ο εξοχότατος ψόφιος κοριός μιλώντας με τα αφεντικά των “πλαστικών Θράκης”, πριν μια βδομάδα.
Ο ροζ πρωθυπουργός χάρηκε που κάποιοι εργάτες τον καλωσόρισαν στο εργοστάσιό Τους (αν ήταν εργάτες και όχι επιστάτες…). Το εργοστάσιό «Τους»!… Χάρηκε, σα να λέμε, γι’ αυτήν την μικροαστική πανούκλα της “οικογένειας” και της “κοινής ευθύνης”, που δένει συναισθηματικά και πολιτικά τους μισθωτούς στα αφεντικά Τους. Χάρηκε επειδή είναι καραδεξιός!! Πιο δεξιός; Δεν γίνεται: πηδάς απ’ την ταράτσα!
Να γιατί δεν χρειάζεται να κυβερνήσει άλλο δεξιό κόμμα: η Κουμουνδούρου είναι υπεραρκετή…
(Λοιπόν: πρώτα καταλαμβάνουμε τα εργοστάσια: “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά”. Μετά καταλαμβάνουμε τις εκκλησίες: “χωρίς εσένα θαύματα δεν γίνονται”. Και στο τέλος καταλαμβάνουμε το Βερολίνο: “χωρίς εσένα κανείς δεν κυβερνά”…. Ντάξει;)