Δευτέρα 21 Απρίλη (00.46) >> Μπροστά σε τέτοιες επιθέσεις το Πεκίνο δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα χέρια! Και επειδή δεν υπάρχουν πλέον «διεθνείς θεσμοί» για να καταφύγει ψάχνοντας το δίκιο του, η σύγκρουση θα προχωρήσει με «σηκωμένα τα μανίκια».
Προς το παρόν ο πόλεμος γίνεται στο πεδίο των δασμών. Το Πεκίνο μοιάζει όμως να ποντάρει και στα εσωτερικά «μέτωπα» που έχει ανοίξει το ψοφιοκουναβιστάν, μέσα στις ηπα. Αν το γκουβέρνο εκεί αρχίσει να τρικλίζει τους επόμενους μήνες, τότε θα γίνει δυσκολότερο να «μαγνητίσει» συμμάχους σ’ αυτό που λέγεται ακόμα «οικονομικός πόλεμος», αν και είναι κανονικός πόλεμος με σφαίρες από νομίσματα.
Ο νεαρός κινέζος στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους αμερικάνους, εκφράζει καθαρά την υπερασπιστική γραμμή του Πεκίνου απέναντι στις κατηγορίες της Ουάσιγκτον ότι έχει «δαγκώσει» τον αμερικανικό καπιταλισμό. Την εκφράζει σε όλα εκτός απ’ την πρόταση για … επανάσταση! (Το Πεκίνο δεν θα μπορούσε επίσημα να υποστηρίξει κάτι τέτοιο!)
Όμως πρόκειται για τη λογική συνεπαγωγή∙ και την ελπίδα όχι μόνο του Πεκίνου αλλά του συνόλου του ευρασιατικού project: το «εργαλείο» των χρωματιστών επαναστάσεων που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον και οι δυτικοί σύμμαχοί της για να αποσταθεροποιήσουν διάφορα αντίπαλα ή απείθαρχα καθεστώτα να επιστρέψει στην πατρίδα του: