Δευτέρα 24 Φλεβάρη (00.56) >> Το όνομά του θα το ακούτε/ακούμε συχνά… Είναι μήπως ένας καινούργιος «αμερικάνος φίλος» που το ελλαδιστάν θα αγκαλιάσει με στοργή και ζεστασιά όπως αξίζει στο αξίωμά του; Θα μείνει καιρό στο πόστο; Ποιος ξέρει;
Αλλά δεν είναι άχρηστο να ξέρουμε δυο τρία πράγματα. Να, για παράδειγμα, ο λυρισμός με τον οποίο ο ανταποκριτής της καθεστωτικής «καθημερινής» τον εισάγει στην εντόπια δημαγωγία – την Κυριακή 17 Νοέμβρη 2024 (μέρα που βρήκε!!)
… Το όνομα του Μάρκο Ρούμπιο ως δυνάμει συμμάχου της Ελλάδας και της Κύπρου το είχε ρίξει στο τραπέζι ο Ρόμπερτ Μενέντεζ. Τους δύο γερουσιαστές έδενε κάτι περισσότερο από την κοινή κουβανέζικη καταγωγή. Τους έδεναν οι δύσκολες κοινοβουλευτικές μάχες που έδωσαν μαζί, κυρίως την περίοδο του ανοίγματος Ομπάμα στην Κούβα, το οποίο ποτέ δεν του συγχώρησαν. Τους έδεναν σκληρές ιστορίες πόνου από τον τόπο τους και η ίδια ακριβώς δυσανεξία για θέματα καταπάτησης για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είτε αφορούσαν στο καθεστώς της πατρίδας τους είτε αλλού. Πολύ συχνά στις προσωπικές συζητήσεις των δύο ανθρών, αργά τα βράδια στο κτίριο Hart της Γερουσίας, ένα όνομα ερχόταν και επανερχόταν. Αυτό του Ερντογάν…
Συγκινητικό! Σχεδόν ανατριχιαστικό!!! Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» ειδικά… Αλλά εκείνη η ύαινα, ο Μενέντεζ, ορκισμένος φίλος του ελλαδιστάν (και ορκισμένος εχθρός του «σουλτάνου»…), τι να έγινε; Φαίνεται ότι πληρωνόταν χοντρά απ’ τους φίλους του – ειδάλλως δεν θα καταδικαζόταν τον περασμένο Γενάρη σε 11 χρόνια φυλακή για 16 αδικήματα πολιτικής διαφθοράς (σίγουρα στοιχεία για δωροδοκία με διάφορους τρόπους απ’ την χούντα του Καϊρου…). Αυτό έγινε… Κι έτσι έχασε το ελλαδιστάν έναν γνήσιο και αφοσιωμένο φιλέλληνα… δωρεάν φιλελληνισμός υποθέτουμε…
Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» κατά του Castro είναι βέβαια συγκινητικές – αλλά ψεύτικες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα και των δυο οι γονείς τους είχαν «διαφύγει απ’ τα νύχια του». Μόνο που οι γονείς του Menendez την έκαναν απ’ την Κούβα για την Φλόριντα το 1953… και οι γονείς του Rubio το 1956… Οι επαναστάτες μπήκαν στην Havana την πρωτοχρονιά του 1959 – καμία σχέση λοιπόν της μετανάστευσης των Menendez και των Rubio με τον Castro… (Στην πραγματικότητα μάλιστα η μάνα Rubio ταξίδεψε αρκετές φορές στην κούβα μετά την επανάσταση, την μια φορά για διακοπές ενός μήνα…)
Να ήταν όμως μόνον αυτό (το ψέμα)…
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.