Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.04) >>
Σε χρόνο dt, τον Γενάρη του 2016, ο τενεκεδένιος και το γκουβέρνο του, ως γνήσιοι υπηρέτες του ελληνικού ιμπεριαλισμού, «στέλνουν μήνυμα» απ’ την κατεχόμενη μη-πρωτεύουσα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος…
Τον Οκτώβρη του 2016, η σχέση με τον χασάπη του Καϊρου γίνεται «τριγωνική»… Με την συμμετοχή ενός ακόμα «ανθρώπου του άξονα» (τον οποίο η Ουάσιγκτον κρατούσε στο χέρι εξαιτίας των αποκαλύψεων για την οργανική συμμετοχή του σε μεγάλης έκτασης «ξέπλυμα»…): του προέδρου της νότιας Κύπρου Αναστασιάδη…
Εν τω μεταξύ, απ’ τον Ιούλιο του 2016 και μετά, το «πρώτη-φορά-κάτι…» γκουβέρνο παίρνει διδακτορικό-αφοσίωσης-στη-δημοκρατία: αρχικά κρύβει και στη συνέχεια αποθεώνει (και εφοδιάζει με πλαστές ταυτότητες ώστε να «χαθούν»…) 8 τούρκους χουντοκαραβανάδες που συμμετείχαν σε κομάντο δολοφονίας του Erdogan στη διάρκεια του σύντομου αλλά αιματηρού πραξικοπήματος στις 15 Ιούλη 2016. Το να «καλύπτεις» πραξικοπηματίες καραβανάδες οι οποίοι μάλιστα επιχείρησαν να δολοφονήσουν εκλεγμένο αρχηγό κράτους σημαίνει άραγε ότι είχες κι εσύ μια κάποια συμμετοχή στις «προσπάθειές» τους; (Μπααααα… Μην το λέτε αυτό…)
Στις αρχές του 2017 το γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον αλλάζει: αναλαμβάνει το ψόφιο κουνάβι… Ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. τρέχει (και ξανατρέχει…) με χάρτες παραμάσχαλα για να διαφημίσει την σπουδαιότητα των ελληνικών σχεδίων για την ανατολική Μεσόγειο… (Δεν ήξερε η Ουάσιγκτον τα συμφέροντά της; Ήξερε. Και γεωγραφία επίσης. Αλλά ο φόβος της Αθήνας ήταν η θρυλούμενη «φιλία» του ψόφιου κουναβιού με τον Erdogan…)
Δυο φορές με τον θεοναζί, απαρτχάιντ χασάπη, τον Ιούνιο και τον Νοέμβρη του 2017, και άλλη μια με τον άλλο χασάπη, του Καϊρου, τον Νοέμβρη του 2017, ο τενεκεδένιος έχει γίνει κυριολεκτικά «ιπτάμενος». Με τα διάσημα σπαστά αγγλικά του είναι σίγουρο ότι «κάνει την δουλειά»: η ανατολική Μεσόγειος (πρέπει να) μοιάζει όλο και περισσότερο σαν ελληνο-ισραηλινο-αιγυπτιακή λίμνη, ιδανική για αμερικανικά αεροπλανοφόρα…
Θα έλεγε κάποιος ότι ο αρχικός «κεραυνοβόλος έρωτας» έχει εξελιχθεί σε βαθιά αγάπη. Τον Μάρτη του 2018 και τον Δεκέμβρη του 2018 ξανά ο τενεκεδένιος εκπρόσωπος του ελληνικού ιμπεριαλισμού αγκαλιά με τον θεοναζί χασάπη – και τον Αναστασιάδη. Την δεύτερη φορά, «χρονιάρες μέρες», οικογενειακώς…
(Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει: ξέρετε κάποιον ή κάποια που νάχει φωνάξει τέτοιο σύνθημα;)
Εν τω μεταξύ, απ’ την Μάρτη του 2018, έχει ξεκινήσει στη Γάζα η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής: άοπλες διαδηλώσεις, κάθε Παρασκευή, προς τον φράχτη / τείχος… Τις μέρες, τις βδομάδες και τους μήνες που το «πρώτη-φορά-κάτι…» γκουβέρνο, ξέχυλο από «αριστεροσύνη», αγκαλιαζόταν και συν-σχεδίαζε την κατοχή της ανατολικής Μεσογείου, δεκάδες άοπλοι διαδηλωτές και διαδηλώτριες δολοφονούνταν και, ακόμα περισσότεροι σακατεύονταν, απ’ τον θεοναζί, απαρτχάιντ «συνομιλητή» της Αθήνας. Τα εντόπια και διεθνή καθάρματα που «ανακάλυψαν την βαρβαρότητα της Hamas στις 7 Οκτώβρη» έπιναν τα ποτά τους και έξυναν τα αχαμνά τους όταν ο …. «αντιβάρβαρος» θεοναζί στρατός δολοφονούσε επί 21 μήνες (ολογράφως: είκοσι ένα μήνες…) 225 άοπλους διαδηλωτές (ανάμεσά τους 45 παιδιά) και σακάτευε με σφαίρες διασποράς πάνω από 9.000 – με μηδέν απώλειες. Διαδηλωτές που διαδήλωναν για τι; Για το δικαίωμα της επιστροφής των προσφύγων τους…
Οι διαδηλώσεις είχαν σκοπό να «αφυπνίσουν» τους … φιλάνθρωπους και φιλεύσπλαχνους πρωτοκοσμικούς… Χωρίς βία απ’ την μεριά των φυλακισμένων Παλαιστινίων… Τι έκαναν οι φιλάνθρωποι και φιλεύσπαχνοι; Τους έγραψαν στα παπάρια τους πανηγυρικά… Ποιους έγραψαν; Αυτούς κι αυτές (ως οργανώσεις) που αποφάσισαν να δραπετεύσουν στις 7 Οκτώβρη… και κατηγορούνται ακόμα για «βαρβαρότητα»… από φιλάνθρωπους και φιλεύσπαχνους πρωτοκοσμικούς…
Σ’ αυτό το σημείο μια πολιτική διακοπή. Ο ελληνικός ιμπεριαλισμός δεν είναι των κυβικών των συμμαχικών του, π.χ. του αμερικανικού, του αγγλικού, ή του γαλλικού. Για τα δικά του κυβικά ωστόσο είναι βουτηγμένος στο αίμα – δεν θα κάνουμε εδώ την εξιστόρηση της ιστορίας του. Για το χρονικό / ιστορικό διάστημα και την γεωγραφική ζώνη που μας απασχολεί εδώ ως το 2018 είχε υπάρξει κατάφορα αιματηρός, φονικός. Υπάρχει η «άμεση» εμπλοκή: ο στρατός ή οι παραστρατιωτικοί ή οι χαφιέδες σου σκοτώνουν, καταστρέφουν. Υπάρχει και η «έμμεση»: στηρίζεις, όσο μπορείς, τον στρατό, τους παραστρατιωτικούς ή τους χαφιέδες των συμμάχων σου να σκοτώνουν, να καταστρέφουν…
Αν η υποστήριξη 8 χουντοκαραβανάδων που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον «εθνικό εχθρό» μπορεί να θεωρηθεί στιγμιαίο ιμπεριαλιστικό έγκλημα (που δεν είναι καν τέτοιο…), η υποστήριξη ενός θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος που σκοτώνει και καταστρέφει από τότε που φτιάχτηκε και, επιπλέον, σκοτώνει και καταστρέφει όσο καιρό το αγκαλιάζεις, αυτό είναι ιμπεριαλιστικό έγκλημα διαρκείας! Ακόμα κι αν «περιορίζεται» σε «παροχή υπηρεσιών, διευκολύνσεων, ανταλλαγή πληροφοριών, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, οικογενειακές επισκέψεις» κλπ.
Βαριά ένοχη σ’ αυτό το διαρκές ελληνικό ιμπεριαλιστικό έγκλημα διαρκείας είναι και η λεγόμενη «πρώτη-φορά-κάτι…» με όλη την στελεχική και οπαδική σύνθεσή της απ’ τον Σεπτέμβρη του 2015 ως το τέλος της κυβερνητικής της θητείας. Αν οι μπάτσοι σκοτώσουν έναν, δύο ή τρεις διαδηλωτές σε πρωτοκοσμικό κράτος θα γίνει θέμα (;) Αν ο απαρτχάιντ στρατός σκοτώσει διακόσιους ή τριακόσιους παλαιστίνιους άοπλους διαδηλωτές και σακατέψει για όλη τη ζωή τους μερικές χιλιάδες ακόμα, αυτό δεν είναι θέμα.
Δεν ήταν: η «εθνική γραμμή» πάνω απ’ όλα. Συνεπώς, για την δική μας συνείδηση, είναι όλοι και όλες εκείνης της κυβερνητικής θητείας, μαζί με τους οπαδούς τους, συνένοχοι του αίματος. Για πάντα.
Τελεία και παύλα.