Δευτέρα 28 Φλεβάρη>> Έχει το ενδιαφέρον του ότι απ’ τα peace loving δυτικά κράτη κανένα δεν έχει επιδιώξει κάποια «ειρηνευτική μεσολάβηση» απ’ την στιγμή που έπεσε στην ουκρανία η πρώτη βόμβα. Είναι αυτό απόδειξη της συλλογικής ενοχής τους για το γεγονός ότι το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου ειδικά μετά το 2014 συμπεριφερόταν κατά των θυλάκων στο Donbass ως νταβατζής και γενικά σαν «δεύτερη πατρίδα» για δυτικούς «συμβούλους» πολέμου και πρωτοκοσμικούς φασίστες; Ίσως. Είναι όμως, κυρίως, αναγνώριση του γεγονότος ότι ο «λόγος» τους δεν μετράει πλέον για την Μόσχα – και όχι μόνο. (Οι προτάσεις μεσολάβησης ήρθαν από άλλα μέρη του κόσμου, ασιατικά…)
Η τακτική των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών «τιμωριών» (καθώς και διάφορων απαγορεύσεων: αθλητικών, καλλιτεχνικών, μηντιακών, κλπ) έχει λιώσει πια απ’ την χρήση! Θα θυμάστε ότι το ψόφιο κουνάβι και η διοίκησή του ήταν μετρ αυτής της τακτικής, κυρίως κατά του Πεκίνου, της Τεχεράνης, του Καράκας και της Αβάνα. Υποτίθεται ότι ο στόχος τους είναι να «αδυνατίσει οικονομικά» ο «άτακτος» – και να φρονιμέψει… Απέτυχαν εδώ και χρόνια, θα ξανα-αποτύχουν: ακόμα και το γεωργιανό κράτος, για παράδειγμα, δήλωσε ότι οι τράπεζές του θα διευκολύνουν τις ρωσικές σε κάθε πρόβλημα που θα έχουν στις συναλλαγές τους με δυτικές οντότητες. Υποθέτουμε ότι οι υποψήφιοι για τέτοιες διευκολύνσεις είναι πολύ περισσότεροι, έτσι ώστε στο τέλος η «συλλογική δύση» (ως γεωπολιτικό υποκείμενο) θα πρέπει να τιμωρήσει τους πάντες (εκτός απ’ τον εαυτό της) – ή απλά να μείνει στα προσχήματα.
Το ότι αποτυγχάνουν αυτές οι τακτικές δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν είναι πολεμικές – με σφαίρες από χαρτονομίσματα. Και δεν είναι καινούργιες. Το 1940 ο αμερικάνος πρόεδρος Ρούσβελτ «τιμώρησε» το Τόκιο με εμπάργκο πετρελαίου – του καυσίμου που ο γρήγορα ανερχόμενος ιαπωνικός καπιταλισμός είναι άμεση ανάγκη. Υπολόγισε ο Ρούσβελτ (σωστά όπως αποδείχθηκε) ότι το Τόκιο να αναζητήσει δια της βίας κοιτάσματα στην ανατολική ασία κατακτώντας τα σχετικά εδάφη∙ και ότι θα ρίξει την «πρώτη σφαίρα» κατά του ηγεμονικού στον Eιρηνικό αμερικανικού στόλου, έτσι ώστε να νομιμοποιηθεί (κυρίως έναντι των υποτελών) η συμμετοχή του «φιλειρηνικού» (τότε) στα λόγια αμερικανικού γκουβέρνου (του Ρούσβελτ δηλαδή) στον παγκόσμιο πόλεμο που βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.