Τρίτη 11 Γενάρη>> Το νέο Ελντοράντο ανακαλύπτουν οι επενδυτές στο λεγόμενο «μετα-σύμπαν», το σύμπαν των νέων ψηφιακών τεχνολογιών που θεωρητικά τουλάχιστον θα ανταποκριθεί στην εντεινόμενη τάση των σύγχρονων ανθρώπων να περνούν όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στον ψηφιακό και εικονικό κόσμο. Προεξοφλώντας την εξέλιξη, επιχειρήσεις κάθε είδους ετοιμάζουν άλλες ψηφιακές υπηρεσίες και άλλες ψηφιακές εκδοχές των προϊόντων τους, ενώ αναμένεται έκρηξη στον χώρο των μικροεπεξεργαστών, των αισθητήρων, των ακουστικών και των φορητών συσκευών κάθε είδους…
Έτσι ξεκινούσε ένα ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» την περασμένη Πέμπτη (φωτογραφία επάνω). Ο μεγαλο(α)αδύναμος έκανε λένε σχεδόν μια («θεϊκή»…) βδομάδα για να φτιάξει το σύμπαν∙ οι επενδυτές θα χρειαστούν λίγο παραπάνω για το μετα-σύμπαν. Λογικό: είναι μετα-θεοί.
Η ιδέα ενός ψευδαισθησιακού «σύμπαντος» είναι ταυτόχρονα πολύ πιο ύπουλη αλλά επίσης και πολύ πιο ελκυστική απ’ ότι φαίνεται από πρώτη ματιά. Και δεν χρειάζεται καν «λίγο παραπάνω» για να δείξει αυτά τα χαρακτηριστικά της∙ είναι ήδη εδώ. Είναι εδώ με «παιχνίδια» τύπου Second Life, είναι εδώ με το είδος της «κοινωνικότητας» που έχει εγκαθιδρυθεί μέσω των αντι-social media. Είναι εδώ με τα «reality shows» (: η πραγματικότητα σαν Θέαμα), είναι εδώ με τις selfies (: ο εγωκεντρισμός σαν εικόνα). Κι αυτές είναι μόνο οι πιο κοινότοπες βάσεις της αυτοκρατορίας των ψευδαισθήσεων.
Η πρόταση του ιδιοκτήτη των «προσώπων-σαν-σελίδες/επιφάνειες» Ζούκερμπεργκ για την δημιουργία ενός «μετα-σύμπαντος» όπου τα πάντα (οι κοινωνικές σχέσεις και δραστηριότητες δηλαδή) θα είναι εικονικά και μέσω «εκπροσώπων» (: avatars) θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλομανιακή αν δεν συνέβαινε να έχει αποκτήσει ήδη βαθιά ερείσματα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες. Χρειάστηκε λιγότερο από μια 20ετία γι’ αυτήν την “ανθρωπολογική” μετάλλαξη, αλλά έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό…
Για αιώνες οι ψευδαισθήσεις ήταν αποτέλεσμα χρήσης παραισθησιογόνων ουσιών, στερεών ή/και υγρών ή/και αερίων, με τελετουργικό λίγο πολύ τρόπο. Μέχρις ότου άρχισε να γίνεται τεχνικά εφικτό να «χακαριστούν» οι αισθήσεις, οι κανονικές αισθήσεις, με πρώτη και καλύτερη την βασίλισσα όραση. Ίσως ο κινηματογράφος να ήταν το πρώτο τέτοιο βήμα «α-τοπικής ψυχοσυναισθηματικής μετάβασης σ’ έναν άλλο κόσμο». Ένα βήμα που χρησιμοποιήθηκε βέβαια κατά κόρον προπαγανδιστικά (απ’ τα κράτη και τ’ αφεντικά) αλλά που, με τα τωρινά δεδομένα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ατελές, σχετικά «αθώο» βήμα.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.