Τετάρτη 16 Δεκέμβρη. Έχουμε ξανα-αναφερθεί στις παρακάτω τις κουβέντες· έχουμε τους σοβαρούς λόγους μας να μην τις ξεχνάμε. Πριν 17 χρόνια ένας τύπος είπε τα εξής:
…Είμαστε μια αυτοκρατορία πλέον, και όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Κι ενόσω εσείς θα μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα – με ζήλεια – εμείς θα δρούμε ξανά, δημιουργώντας άλλες νέες πραγματικότητες, τις οποίες θα μπορείτε να μελετήσετε επίσης, κι έτσι θα πηγαίνουν τα πράγματα. Είμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας … και εσείς, όλοι εσείς, θα μείνετε πίσω και απλά θα μελετάτε τι κάνουμε…
Ο “τύπος” αυτός λεγόταν Karl Rove και τότε ήταν “ειδικός σύμβουλος ασφαλείας” του αμερικάνου προέδρου Βuch τoυ Β… Αναφερόταν στην εισβολή στο ιράκ· η «αυτοκρατορία» ήταν οι ηπα… Και ο Rove αποστόμωνε έτσι όσους αμφέβαλαν για το αν η αμερικανική εισβολή είναι «νόμιμη» ή όχι… Σκεφτείτε για λίγο τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν την αμερικανική ισχύ: σαν ισχύ των εντυπώσεων… Τελικά οι εντυπώσεις είναι Η αυτοκρατορία!…
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, στις αρχές του 2017, το ψόφιο κουνάβι μετά την προεδρική ορκωμοσία του δήλωσε ότι «η συγκέντρωση του πλήθους ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία του θεσμού». Διάφορα καθεστωτικά αμερικανικά μήντια (που δεν τους άρεσε το ψόφιο κουνάβι) δημοσίευσαν φωτογραφίες κάνοντας σύγκριση της ορκωμοσίας του Οbama με εκείνη του ψόφιου κουναβιού· στην πρώτη το πλήθος μπροστά στο άσπρο σπίτι ήταν εμφανώς μεγαλύτερο. Αλλά οι παρατρεχάμενοι του καινούργιου ενοίκου (του ψόφιου κουναβιού) απάντησαν το εξής καταπληκτικό: Δεν έχουν σημασία οι φωτογραφίες… Η πραγματικότητα δεν είναι μία… Υπάρχουν πολλές παράλληλες πραγματικότητες!!!
Χαριτωμένα ανέκδοτα της αμερικανικής ιστορίας; Ναι – εκτός αν ασχολείται κάποιος με την τεχνολογική βάση της καπιταλιστικής κυριαρχίας και την εξέλιξή της. Όποιος κάνει αυτή την περιθωριακή δουλειά μπορεί να το ξέρει κιόλας: οι παράλληλες πραγματικότητες είναι ήδη κοινωνικό γεγονός (σίγουρα στον δυτικό κόσμο) τρεφόμενο και ενισχυόμενο από τεχνολογικές εφαρμογές ευρείας χρήσης / κατανάλωσης! Χάρη σ’ αυτό το γεγονός έχει σταθεί εφικτό ένα τερατώδες ψέμα που ονομάστηκε «πόλεμος σ’ έναν αόρατο εχθρό» και απαρτίζεται από μικρότερα εξίσου τερατώδη ψέμματα, οπλισμένο με την ισχύ της κεντρικής δημαγωγίας και την εγγύηση των καπιταλιστικών κρατών, να συνεχίζει την διαδρομή του (σχεδόν) απτόητο· όπως απτόητη συνεχίζεται η στρατιωτική κατοχή του ιράκ και της συρίας απ’ τον αμερικανικό στρατό και τους συμμάχους του (αλλά εμείς δεν είμαστε ούτε ιρακινοί ούτε σύριοι, οπότε δεν ζούμε σ’ αυτήν την πραγματικότητα…)· όπως απτόητος συνεχίζεται ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», παρότι ήταν απ’ την αρχή ξεκάθαρη η μεγα-προβοκάτσια της 11ης Σεπτέμβρη.
Ως εδώ το πράγμα θα μπορούσε να απωθηθεί σαν «προσωρινή κατάσταση», σαν μια «παρένθεση της Ιστορίας», όπου αργά ή γρήγορα η πραγματικότητα θα γίνει μία και κοινά αποδεκτή. Αλλά όχι: στον πυρήνα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν βρίσκονται μόνο οι βιοτεχνολογίες, ο έλεγχος των κυττάρων, ή οι νευροεπιστήμες και η «επιστημονική διαχείριση της συνείδησης», ή τα νέα υλικά… Βρίσκεται επίσης το εμπόριο διαφορετικών πραγματικοτήτων, το εμπόριο έντονων (ευχάριστων ή δυσάρεστων) «εμπειριών» μέσα σ’ αυτές! Με άλλα λόγια ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο σημείο να κατασκευάζει όχι μόνο εμπορεύματα αλλά και όλο το πλαίσιο των αισθητηριακών ερεθισμάτων και εννοήσεων που συγκροτούν αυτό που λέμε “κοινωνικό περιβάλλον” – ή, έστω, αντίληψή του.
Εκείνο που τώρα μπορεί να θεωρείται σαν «σκάνδαλο», σαν «εξαίρεση» με αφορμή τον covid είναι ήδη το μέλλον στις τωρινές εκφάνσεις του! Εννοούμε: το μέλλον όπως κατασκευάζεται απ’ τα πιο δυναμικά καπιταλιστικά αφεντικά. Σε συνθήκες «πολλαπλών πραγματικοτήτων» εκείνη που κερδίζει, εκείνη που επιβάλλεται (αφήνοντας τις υπόλοιπες να φυτοζωούν τόσο όσο οι πελάτες τους να βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση παραγωγικής και καταναλωτικής υπνοβασίας ως χειριστές μηχανών) είναι η πιο βίαιη. Σε συνθήκες «πολλαπλών πραγματικοτήτων» το ζήτημα της εξουσίας ξανατίθεται, κι όχι απλά σαν φιλοσοφικό θέμα, ούτε όμως με τους όρους του 20ου αιώνα!
Καταλαβαίνουμε βέβαια. Οι ανόητοι τα κοροϊδεύουν όλα αυτά. Ο.Κ….
(φωτογραφία:
– Θα κάνεις το εμβόλιο;
– Τρελάθηκες; Δεν έχουν τελειώσει ακόμα τα πειράματα στους ανθρώπους!)