Σάββατο 20 – Κυριακή 21 Ιούνη. Δεν πρόκειται να πάνε αμερικάνοι «ειδικοί» στο Hong Kong για να λύσουν το «μυστήριο» αυτής της «εξαίρεσης»!!! Μπορούμε όμως να σας πούμε τι ΔΕΝ έκανε η κυβέρνηση του Hong Kong, έτσι ώστε να σας δημιουργηθούν ακόμα περισσότερα ερωτηματικά:
Α) Δεν πήρε ακαριαία μέτρα, μετά τον εντοπισμό του πρώτου κρούσματος! Καθυστέρησε μια εβδομάδα – και κατηγορήθηκε γι’ αυτό… (Αμερικανικά media πρόλαβαν να κατηγορήσουν τον Hong Kong σαν “failed state”…)
Β) Δεν επέβαλε καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, γενικό “lockdown”! Πήρε, φυσικά, αρκετά μέτρα «αποστασιοποίησης», έκλεισε σχολεία και πανεπιστήμια, αλλά (για παράδειγμα…) δεν έκλεισε πλήρως τα σύνορα με την (κυρίως) κίνα, που είχε επίσης πρόβλημα covid-19…
Γ) Δεν υπήρχαν, τουλάχιστον τις πρώτες 10 ημέρες, αποθέματα προστατευτικών μέσων για το προσωπικό των νοσοκομείων…
Δ) Δεν έγινε «ιχνηλάτηση επαφών» με τεχνολογικά μέσα! Θεωρήθηκε παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων!!! Η ιχνηλάτηση επαφών (που ήταν συστηματική) γινόταν μέσω ερωτήσεων / συνεντεύξεων στα «κρούσματα», για τις συναντήσεις τους με άλλους τις τελευταίες 3 – 4 ημέρες. Μια επίπονη «χειρωνακτική» μέθοδος, που αποδείχθηκε αποτελεσματική μεν, αλλά υπήρξε ιδιαίτερα κουραστική και απασχόλησε πολλές εκατοντάδες ανθρώπους….
Συνυπολογίζοντας κι αυτά τα δεδομένα, υποθέτουμε πως η ερώτηση «και πως τα κατάφεραν στο Hong Kong;» γίνεται ακόμα πιο έντονη!!! Θα σας πούμε ευθέως ότι αν η βάση, ο κανόνας που υπονοείται πίσω απ’ την ερώτηση είναι ότι «κανονικά θα έπρεπε να έχουν πεθάνει τουλάχιστον καμμιά 10αριά χιλιάδες» τότε, απλά, πολύ απλά, ΔΕΝ υπάρχει καμμία ικανοποιητική απάντηση! Οι γνώστες της ζωής στο Hong Kong υποδεικνύουν δύο πράγματα. Πρώτον, ότι με το που ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα οι πάντες στο Hong Kong άρχισαν να φοράνε μάσκες, χωρίς να υπάρχει τέτοια κρατική υπόδειξη· όσοι δεν έβρισκαν στο εμπόριο έφτιαχναν μόνοι τους, και έδιναν και στους πιο πληβείους… Και δεύτερον, ότι το Hong Kong έχει ένα πολύ καλό δημόσιο σύστημα υγείας, με έμπειρους γιατρούς και νοσηλευτές.
Κι ωστόσο θα ήταν εντελώς παραπλανητική η εξίσωση: 17.507 νεκροί (Ν. Υόρκη) μείον όλοι μάσκες μείον καλό σύστημα υγείας = 4 νεκροί!!! Είναι παραπλανητική (υποστηρίζουμε) επειδή δεν μπορεί να επαληθευτεί ούτε στο Bali, ούτε στην κόστα ρίκα!… Είναι παραπλανητική επειδή, εξ αρχής, είναι χειραγωγημένη η βάση της. Ό,τι, δηλαδή, οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί είναι ο κανόνας, η «φυσιολογική φονικότητα» του covid-19…
Όχι (λέμε): το αντίθετο είναι αλήθεια! Η «φυσιολογική φονικότητα» του covid-19 είναι μικρή (ανάλογα και με τα ηλικιακά δεδομένα κάθε πληθυσμού), ακόμα και χωρίς το τέλειο δημόσιο σύστημα υγείας, ακόμα και χωρίς τον αυτοματισμό και την ασιατική αυτοπειθαρχία του όλοι μάσκες: το Bali (και άλλα μέρη του κόσμου) δεν είχαν αυτά τα προσόντα… Αντίθετα η «μεγάλη φονικότητα» είναι το πραγματικό ερώτημα για το οποίο χρειάζονται σοβαρές και έγκυρες εξηγήσεις!!! Ερώτημα με δεκάδες υποερωτήματα, που ξεκινούν απ’ την ανάδειξη της πραγματικής μεταδοτικότητας του covid-19, και φτάνουν ως την πραγματική κατάσταση όχι απλά των δημόσιων συστημάτων υγείας στους δυτικούς καπιταλισμούς, αλλά στην πραγματική υπαγωγή δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας στις νόρμες και στις απαιτήσεις μιας χούφτας επιχειρήσεων της «βιομηχανίας υγείας»! Αυτό το τελευταίο, και όλα όσα έχουν σχέση μαζί του, είναι στρατηγικής σημασίας για την σύγχρονη εργατική τάξη!!
Η ιδεολογία αντιστρέφει την πραγματικότητα! Κάνει το λογικό να φαίνεται «παράλογο», και το ανάποδο. Εν τέλει θολώνει τα νερά και δημιουργεί σκόπιμα αμφιβολίες και σχετικισμούς για το ποια είναι η πραγματικότητα. Η υπόθεση «διαχείριση του covid-19» ήταν και παραμένει όχι ιατρική αλλά παρα-ιατρική, πολιτική και ιδεολογική. Μπορεί να είναι δύσκολο να βγει κανείς ζωντανός από ένα τέτοιο carpet bombing, αλλά αυτό οφείλουμε να κάνουμε.
(Θα σας αφήσουμε με τις σκέψεις σας (αν, φυσικά, έχετε όρεξη να σκεφτείτε) με κάτι τελευταίο και σύντομο. Στην ελλάδα ο αριθμός των καισαρικών σαν ποσοστό ως προς τις γέννες συνολικά είναι εξτρεμιστικά υψηλός! Σε δύο μόνο κράτη / κοινωνίες σ’ όλο τον πλανήτη συναντιέται αυτό το φαινόμενο: στο ελλαδιστάν και στην ινδία… Οι φυσιολογικοί τοκετοί έχουν φτάσει να θεωρούνται «εξαίρεση» στην ελλάδα – ο «κανόνας» είναι οι καισαρικές.
Οι καισαρικές βολεύουν πάρα πολύ τόσο τους μαιευτήρες όσο και τις κλινικές, ιδιωτικές και δημόσιες. Παίρνουν έξτρα λεφτά (στα δημόσια μαιευτήρια) κάτω απ’ το τραπέζι· ενώ η καισαρική χρειώνεται πολύ περισσότερο απ’ τον φυσιολογικό τοκετό στα ιδιωτικά. Επιπλέον, και ίσως το κυριότερο: ένας μαιευτήρας μπορεί να κάνει μια καισαρική κάθε 15 λεπτά… Ενώ ο φυσιολογικός τοκετός μπορεί να πάρει ώρες, και ο γιατρός να είναι «δεσμευμένος» επί ώρες για μια μονάχα γέννα. Τέλος: αν η πρώτη γέννα γίνει με καισαρική, κάθε επόμενη απ’ την ίδια γυναίκα θα γίνει αναγκαστικά έτσι…
Το γεγονός ότι έχει αντιστραφεί η πραγματικότητα, και ότι σαν «κανόνας» θεωρείται αυτός που συμφέρει την κερδοφορία την βιομηχανία της υγείας, δεν θα έπρεπε να γίνεται αποδεκτό…. Έτσι δεν είναι;
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις επιδημίες / πανδημίες… Πού είναι το καινούργιο ή το περίεργο;)