Τρίτη 5 Μάη. Παλιοζωή, παλιόκοσμος και παλιοκοινωνία… Δείξαμε τεκμηριωμένα την «δημιουργική λογιστική covid-19 θανάτου» στην ιταλία· η ένωση φίλων της καραντίνας μας έβρισε… Δώσαμε τις αποδείξεις της κεντρικής εντολής για την «δημιουργική λογιστική covid-19 θανάτου» στην αγγλία· η ένωση φίλων της καραντίνας μας σιχτίρισε… Δώσαμε αποδείξεις της κεντρικής εντολής για την «δημιουργική λογιστική covid-19 θανάτου» στις ηπα (μέχρι και στα «κοράκια» αναφερθήκαμε…)· η ένωση φίλων της καραντίνας μας διαολόστειλε… Μνημονεύσαμε τις δηλώσεις του διευθυντή της πνευμονολογικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Θεσσαλίας Γουργουλιάνη (10 Απρίλη)· σιγά! οπαδός του Trump ήταν κι αυτός…. Poor unstoppable machine! Έχεις αποκαλυφθεί!
Ώσπου ήρθε χτες η στιγμή του ντόπιου αρχι-ιερέα της «προσευχής των 6.00» – του αγαπημένου κάθε φίλου της καραντίντας. Για να πει (στο 28.40 λεπτό) τί;
… Εμείς κάναμε μια ακόμα υπερβολή. Οποιοσδήποτε πέθαινε ΑΠΟ ή ΜΕ covid καταγραφόταν σα να πέθαινε ΑΠΟ covid. Θυμάμαι, για παράδειγμα, μια εγκεφαλική αιμοραγία. Το νάχεις covid δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πεθαίνεις ΑΠΟ τον covid. Εμείς το καταγράφουμε σα να πεθαίνεις ΑΠΟ τον covid. Το βάζαμε, δηλαδή, μέσα στην κοινή δεξαμενή. Και νομίζω ότι είμαστε σωστοί που το κάναμε αυτό…
Του ξέφυγε; Τον παρέσυρε ο οίστρος της «νίκης κατά του κορονοϊού»; Δεν ξέρουμε. Το είπε πάντως: και στο ελλαδιστάν κουρντίσαμε κατάλληλα το θανατόμετρο! Και πολύ καλά κάναμε!!! Είχε κι εδώ “δεξαμενή” (θανάτου)! Κοινή… Πώς είναι οι ομαδικοί τάφοι; Κάπως έτσι είναι τα ομαδικά πιστοποιητικά θανάτου. Τί δεν καταλαβαίνετε;
Τώρα; Τώρα που απ’ τα πιο αρμόδια χείλη αποδεικνύεται πως κι εδώ η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία στηρίχτηκε σε σικέ μέτρημα και σε “δεξαμενές”; Τί θα κάνει τώρα πια η ένωση φίλων της καραντίνας; Θα αρχίσει να καταριέται τον κυρ Σωτήρη;
Όχι!!! Για πρώτη και τελευταία φορά θα τον υπερασπιστούμε απέναντι σ’ όσους ίσως απογοήτευσε! It is a dirty job but someone gotta do it! Το είπαν και οι Faith Νo Μore το 1987. (Δυστυχώς τώρα είναι η εποχή του More Faith…) Κι αν δεν ήταν ο κυρ Σωτήρης να πάρει την δουλειά, θα ήταν ο κυρ Κώστας ή κυρά Ελένη. Κάποιος τέλος πάντων.
Ας μην την πληρώσει, λοιπόν, ένας ευσυνείδητος υπάλληλος του Θεάματος του Θανάτου. Αυτή τη φορά η ένωση φίλων της καραντίνας και όλα τα μέλη της σαν καταναλωτές φόβου και θανάτου θα πρέπει να βρίσουν τους εαυτούς τους. Όχι για λίγο. Συνεχώς και για καιρό.
Κι όταν τους τελειώσουν τα κοσμητικά επίθετα, ας αρχίσουν να αναρωτιούνται πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς όταν τον σέρνει το κόμμα το αφεντικών (: το κράτος)…