Κυριακή 22 Μάρτη. Οφείλουμε πάντως να θυμίσουμε (;) βιαστικά και επιγραμματικά ότι σχεδόν σ’ όλο το 2019 ανακοινωνόταν διεθνώς το επερχόμενο νεο κύμα όξυνσης της κρίσης, πολύ χειρότερο από το προηγούμενο – και χωρίς covid-19! Μια απ’ τις αποδείξεις της επιδείνωσης της «καπιταλιστικής αρρώστιας» (της όξυνσης των δομικών αντινομιών του συστήματος) ήταν τα αρνητικά επιτόκια με τα οποία δανείζονταν όλο και περισσότερα κράτη· με αποτέλεσμα διάφορες εμπορικές τράπεζες να αρχίσουν να δίνουν «αρνητικό τόκο» στις καταθέσεις των απλών υπηκόων. Είχαμε ασχοληθεί αναλυτικότερα στο πρόσφατο παρελθόν: όταν το πράγμα φτάνει στο σημείο όπου ο δανειστής (που έχει τα λεφτά) δανείζει και αντί να κερδίζει (μέσω τόκων) χάνει πληρώνοντας «φύλαχτρα» αυτόν που δανείζεται, αυτό είναι σύμπτωμα μιας κρίσιμης «υποθερμίας» του κεφάλαιου! Έχει χαθεί πια η δυνατότητα το χρήμα να «επενδύεται» σε μεγάλη κλίμακα «παραγωγικά», και να πολλαπλασιάζεται… «Αυτο-καταστρέφεται», “αχρηστεύεται” απο ποσοτική άποψη! (Και αυτό δεν είναι το πέρασμα στον κομμουνισμό!!!)
Ιδού, λοιπόν, τι υπάρχει πίσω απ’ τις όποιες οικονομικές καταστροφές του τωρινού γενικού lock out! Ασύλληπτα τεράστιες ποσότητες χρήματος, που ως τώρα είχαν αρχίσει να αχρηστεύονται! Τα κράτη παρεμβαίνουν ήδη με μεγάλα χρηματοδοτικά προγράμματα, δανειζόμενα φυσικά· και οι δανειστές μπορούν να δουν τα επιτόκια να ξαναγίνονται «θετικά»…
Το επόμενο κύμα κρισο-καταστροφής θα ερχόταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο· και κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος για την μορφή του… Τα «χρηματοπιστωτικά εργαλεία» των κεντρικών τραπεζών (η μείωση των επιτοκίων…) είχαν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους απ’ την διαχείριση της προηγούμενης φάσης της κρίσης / αναδιάρθρωσης… Δεν σας φαίνεται προτιμότερο (όσοι αγαπούν τους φόβους τους να πουν “ναι”!) αυτό που συμβαίνει τώρα; Η μεταδοτικότητα / μολυσματικότητα μιας αναμενόμενης άγριας χρηματοπιστωτικής κρίσης μετατρέπεται σε μεταδοτικότητα / μολυσματικότητα του κοινωνικού εργοστάσιου· και ο χωροτακτικός / κοινωνικός έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα· ή έτσι φαίνεται. Με έξοδα (συναισθηματικά, ηθικά, διανοητικά) των υποτελών.
Με στρατούς, αστυνομίες και διατάγματα δεν αντιμετωπίζεται μια κλασσική καπιταλιτική «κρίση αξιοποίησης»… Αν, όμως, αυτή σπρωχτεί (αξιοποιώντας μια τυχαία υγιεινιστική ευκαιρία) κατάλληλα σαν κοινωνική μόλυνση;
(Μα τι βλακείες είναι αυτές που λέμε για καπιταλιστικές κρίσεις; Εδώ εκδίδονται οδηγίες ακόμα και για virus-free, “αμόλυντες” ερωτικές σχέσεις: χωρίς χάδια και φιλιά! “Ανέπαφες”, όπως το πλαστικό χρήμα… Είναι το επιτρεπόμενο στη γυμνή ύπαρξη “σεξ”: από ένα έως δυο μέτρα απόσταση please!
Ω πειθαρχημένοι στρατιώτες: ακολουθείστε το manual – και σταματείστε να διαβάζετε την ασταμάτητη μηχανή!…)