Παρασκευή 2 Αυγούστου. Αν έχετε ακούσει για τον θρυλικό αγωγό φυσικού αερίου “east med” που, κατά την ελληνική (και ισραηλινή) προπαγάνδα θα σπάσει όλα τα ρεκόρ κατασκευής για να μεταφέρει φυσικό αέριο απ’ την ανατολική Μεσόγειο μέχρι και την ιταλία (η οποία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται…) σίγουρα δεν έχετε ακούσει για τον καθόλου θρυλικό “euroasia interconnector». Πρόκειται για ένα project ηλεκτρικής διασύνδεσης (μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων) του ισραήλ, της κύπρου και του ελλαδιστάν· στα μέρη μας ειδικά της Κρήτης με την Αττική.
Σε αντίθεση με τον φανταστικό «αέριο» east med, ο euroasia interconnector είναι ένα πραγματικό έργο, ενταγμένο εδώ και καιρό στους προγραμματισμούς και τις χρηματοδοτήσεις της ε.ε. Πιθανότατα να είναι έκφραση της προσπάθειας της ε.ε. να αποκτήσει λόγο στην ανατολική Μεσόγειο… Κι όμως: το ελληνικό κράτος, τόσο με τους πρώην (φαιορόζ) όσο και με την τωρινή Κουλοδεξιά απορρίπτει την ένταξη του τμήματος «Κρήτη – Αττική» σ’ αυτό το ευρωπαϊκής χρηματοδότησης project, και προτιμάει να γίνει χωριστά, άμεσα – και με κατασκευαστικό διαγωνισμό α λα ελληνικά. Έχει έρθει μάλιστα σε σύγκρουση (το ελληνικό κράτος) με τον ευρωπαίο ανάδοχο, με όχι και τον κομψότερο των τρόπων, μιας και αχρηστεύει το σύνολο του project… Τι συμβαίνει εδώ;
Αν δει κανείς τους σχετικούς χάρτες, η διαδρομή των ηλεκτρικών καλωδίων είναι σχεδόν η ίδια με την διαδρομή που θα ακολουθούσε, αν φτιαχνόταν ποτέ, ο east med. Συνεπώς ο «euroasia interconnector» θα μπορούσε να παίξει τον ίδιο ρόλο που στην ελληνική εθνική φαντασία προοριζόταν για τον αγωγό: να επιβεβαιώσει ότι η Άγκυρα δεν έχει αοζ στη Μεσόγειο…
Αλλά όχι! Το ελληνικό κράτος (διακομματικά, το επαναλαμβάνουμε) λέει ότι η ηλεκτρική διασύνδεση «Κρήτης – Αττικής» είναι επείγουσα, δεν μπορεί να περιμένει τον διεθνικό interconnector, και θα γίνει α λα ελληνικά. Παρότι το ευρωπαϊκό έργο έχει και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
Αν και η πρώτη λογική σκέψη θα ήταν ότι εδώ υπάρχει ζήτημα εργολαβιών, και ότι ο διεθνής ανάδοχος δεν θα ευνοούσε έλληνες εργολάβους ούτε για το τμήμα Κρήτη – Αττική (μιας και σίγουρα υπάρχουν άλλοι εις τα ευρώπας με μεγαλύτερη εμπειρία), δεν μοιάζει αρκετή. Ειδικά αν η υποθαλάσσια διέλευση του «euroasia interconnector» είχε «εθνικά οφέλη» (όχι τουρκική αοζ, κλπ.) Φαίνεται όμως ότι στην Αθήνα το παραδέχονται σιωπηλά πως το παραμυθάκι τους έχει τελειώσει. Και ότι ο intervonnector, όταν αρχίσει να κατασκευάζεται, θα αναγνωρίσει και τουρκική αοζ – αφού θα περνάει απ’ αυτήν. Δεν το λένε δυνατά, για να μην χαλάσει η εθνικιστική αφήγηση… Λένε «ντάξει μωρέ, αλλά βιαζόμαστε». Δηλαδή, αφού «γιοκ εθνικά οφέλη» στην ανατολική Μεσόγειο, ας πάει και το παλιάμπελο: «θα φτιάξουμε μόνοι μας το Κρήτη – Αττική» (πιθανόν με ένταξη του έργου στα εσπα).
Υπάρχει, βέβαια, ένα θέμα. Αν αυτή η καθαρά ελληνική ηλεκτρική διασύνδεση γίνει χωριστά, το υπόλοιπο project συρρικώνεται δραματικά, και απομένει μόνο η ηλεκτρική σύνδεση της νότιας κύπρου με το ισραήλ. Αυτό θα μπορούσε να είναι έως και πολυτέλεια.
Εντάξει. Αλλά να πεθάνουν της πείνας οι έλληνες εργολάβοι για χάρη ενός εθνικού φαντάσματος;
(φωτογραφία: Ο χάρτης είναι από νοτιοκυπριακό site, και είναι «εθνικά υπερήφανος» για την μοιρασιά των αοζ. Είναι η μονοτονία της εθνικής γραμμής… Στο κάτω μέρος όμως, με ψιλά γράμματα που δεν μπορείτε να διαβάσετε, γράφει: Cable route subject to change. Some EEZ are yet to be agreed…
Αυτό ακριβώς: «μερικές αοζ δεν έχουν συμφωνηθεί ακόμα»… Αλί και τρισαλί – που θάλεγε η θεία Λίτσα!..)