Δευτέρα 8 Ιούλη. Είναι δημιουργικό να παρακολουθεί κανείς εκλογές όντας μακρυά. Απροειδοποίητα εκείνο που (μας) είναι εχθρικό αποδεικνύεται επιπλέον γελοίο, ένα χοντροκομμένο και κακόγουστο αστείο, καθώς (για παράδειγμα…) οι ρητορικές του ελληνικού “εθνικού μεγαλείου” (υπάρχει άλλη διακύβευση μέσα στις κάλπες; όλοι οι σωτήρες και όλοι οι ανατροπείς επ’ αυτού φιλολόγησαν προεκλογικά) στριμώχνονται σε μια ασήμαντη κουκίδα στο χάρτη.
Ωστόσο ο ελληνικός λαός έκανε το καθήκον του: προσέλαβε άλλη μια φορά 300 άτομα με ελάχιστο μισθό 6.000, απ’ τους οποίους οι περισσότεροι δεν θα χρειάζεται να πατάνε καν στη δουλειά, όπως συνήθως· ενώ όσοι / όσες πατάνε θα πληρώνονται από 8 χιλιάρικα και πάνω.
Εννοείται πως όλοι νίκησαν· στις γιορτές της δημοκρατίας δεν υπάρχουν ηττημένοι!!! Σίγουρα όχι ανάμεσα σε εκείνους / εκείνες που προσλαμβάνονται. Όσο για όσους έμειναν απ’ έξω; Έγλυψαν, μαλαγάνεψαν τον λαό, αλλά αυτός την είδε αλλιώς. Τι να γίνει όμως; Άμα έχεις κολακέψει το “υποκείμενο” (τους μικροαστούς) δεν μπορείς μετά να το βρίζεις, έτσι δεν είναι;
Κουλοδεξιά από σήμερα λοιπόν, και τα σκυλιά δεμένα – ο λαός αποφάσισε! (Υπάρχουν και συνέπειες, αλλά έχουμε χρόνο γι’ αυτές. ‘Εχουμε και τσιγάρα…)