Τετάρτη 6 Φλεβάρη. Το κατά πόσον τέτοιες τεχνικές λύσεις έχουν μεγάλο πολιτικό βάθος θα το μάθουμε. Έχει όμως ενδιαφέρον, και σχετίζεται με κάποια πράγματα που γράφαμε το περασμένο Σάββατο. Τέσσερεις ιρανικές τράπεζες έφτιαξαν ένα «κρυπτονόμισμα» (ονόματι PayMon) με «κάλυψη» χρυσό – που σημαίνει με «σταθερή τιμή». Και μ’ αυτό «παραμάσχαλα» βρίσκονται σε διαπραγμάτευση για πληρωμές συναλλαγών με θεσμούς διάφορων κρατών που στηρίζουν την συμφωνία 5+1: ελβετία, νότια αφρική, γαλλία, αγγλία, γερμανία, ρωσία και αυστρία.
Τέτοια ψηφιακά νομίσματα, διάδοχοι και μιμητές του bidcoin υπάρχουν πια πολλές εκατοντάδες. Εκείνα, όμως, που δημιουργούνται από κράτη με «κάλυψη» και σταθεροποίηση της διεθνούς ισοτιμίας τους με χρυσό, δεν έχουν σχέση με την αρχική ιδέα της τεχνολογικά μεσολαβημένης «αξιοπιστίας» των κρυπτονομισμάτων μέσω blockchain· αν και η ίδια τεχνολογία μπορεί να αξιοποιηθεί μια χαρά για την “εκκαθάριση των συναλλαγών”. Είναι, μάλλον, μια τυπική στον πυρήνα της εκδοχή επιστροφής στον κανόνα του χρυσού – σε ψηφιακή έκδοση. Όμως αυτή, ακριβώς, η ψηφιακή έκδοση είναι που επιτρέπει την παράκαμψη των αμερικανοκρατούμενων ροών των εμπορικών συναλλαγών και πληρωμών, μέσω είτε του swift είτε της fed. Ας πούμε σχηματικά ότι το PayMon θα κάνει «αόρατες» τις συναλλαγές που η Ουάσιγκτον έχει κηρύξει εκτός νόμου.
Δεν είναι, πάντως, μια τελική κατάσταση. Ήδη οι πιο φανατικοί βουλευτές και γερουσιαστές στις ηπα έχουν προτείνει προς ψήφιση νόμους για κυρώσεις εναντίον όσων προσφέρουν χρηματοδότηση, υπηρεσίες ή «τεχνολογική βοήθεια για την ανάπτυξη ψηφιακού νομίσματος απ’ το ιράν»…
Μοιάζει σαν μάταιη λύσσα. Αργά ή γρήγορα η Ουάσιγκτον θα πρέπει να υπερασπίσει την ισχύ του ιμπεριαλισμού της μ’ εκείνο τον τρόπο που πάντα «ξεκαθάριζε τους λογαριασμούς»…