Τετάρτη 21 Νοέμβρη. Η πανηγυρική «τελετή / συνάντηση» Putin και Erdogan με αφορμή την ολοκλήρωση της κατασκευής του υποθαλάσσιου (στη Μαύρη Θάλασσα) τμήματος του turkstream δεν έφερε πανηγύρια στα μέρη μας. Αναμενόμενο: το ελλαδιστάν έχει ενταχτεί σε άλλη, αντίπαλη «γκαζόσφαιρα», εκείνην της ανατολικής Μεσογείου. Μια «γκαζόσφαιρα» που ωστόσο, στην καλύτερη των περιπτώσεων, βρίσκεται 3 με 4 χρόνια πίσω απ’ την ρωσική (ρωσο/γερμανική, ρωσο/τουρκική) από τεχνική και οικονομική άποψη – σε ότι αφορά την τροφοδοσία της (νότιας και κεντρικής) ευρώπης.
Ο (με διπλό σωλήνα) turkstream απ’ την μια θα τροφοδοτεί με γκάζι τον τουρκικό καπιταλισμό, αφετέρου θα έχει «αναμονή» για τροφοδοσία των βαλκανίων και της κεντρικής ευρώπης (ουγγαρία). Οι φαιορόζ ίσως λιγουρεύονται την προέκτασή του στη βόρεια ελλάδα, μπας και γίνουν λιγάκι “hub”… Ωστόσο μεσολαβούν δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι να εγκρίνει η ε.ε. αυτήν τη νότια τροφοδοσία από gazprom μεριά. Το δεύτερο αφορά τους σχεδιασμούς της Μόσχας.
Ενδιαφέρεται ο ρωσικός γεωπολιτικός-με-γκάζι σχεδιασμός για την ελληνική επικράτεια; Η απάντηση μας (όχι απόλυτα αλλά σε μεγάλο βαθμό βέβαιη) είναι «όχι». Πολύ σημαντικότερη είναι η βουλγαρική επικράτεια, τόσο για πολιτικούς / γεωπολιτικούς λόγους (σχέσεις Σόφιας με Μόσχα) όσο και για καθαρά γεωγραφικούς / οικονομικούς: μια εγκατάσταση διακλάδωσης των σωλήνων κάπου στην βορειοδυτική βουλγαρία θα επιτρέψει προς τα νότια την τροφοδοδοσία της (βόρειας) μακεδονίας, της αλβανίας και από εκεί της ιταλίας, όσο και έναν βόρειο κλάδο προς σερβία, κροατία και ουγγαρία μεριά.
Τι απομένει για το ελλαδιστάν; Η υπόσχεση μιας μελλοντικής εγκατάστασης εξαέρωσης υγροποιημένου αερίου, στην Αλεξανδρούπολη· αερίου ισραηλινής, αιγυπτιακής ή/και νοτιοκυπριακής προέλευσης, που θα μεταφέρεται με γκαζάδικα…. Και από εκεί η ξαναϋπόσχεση ενός μελλοντικού αγωγού διανομής που παραμένει άγνωστο ποιον ενδιαφέρει (λόγω κόστους: η υγροποίηση / εξαέρωση ανεβάζει αισθητά την τιμή του γκαζιού).
Εδώ που τα λέμε: καλύτερα έτσι… Καλύτερα ταπί και ψύχραιμοι…