Κυριακή 18 Νοέμβρη. Όταν, στις αρχές του 2017, κάποιος επιτελάρχης του ψόφιου κουναβιού, μιλώντας για ένα μάλλον ασήμαντο γεγονός (τον αριθμό των συγκεντρωμένων στην ορκομωσία του σε σχέση με την συγκέντρωση στην ορκομωσία του Obama) υποστηρίξε ότι υπάρχουν εναλλακτικές πραγματικότητες, έγινε περίγελως. Τι πάει να πει «εναλλακτικές πραγματικότητες»; Μήπως ότι πραγματικότητα είναι ό,τι συμφέρει τον καθένα να είναι;
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης ότι αυτό δεν είναι η πρωτότυπη (και προσβλητική) ιδέα κάποιας πολιτικής βιτρίνας. Αλλά μια εκτεταμένη «κοινή πεποίθηση»: η θέση ότι η πραγματικότητα είναι μία και μπορεί να εντοπιστεί με τρόπο αντικειμενικό δεν έχει απορριφθεί μεν ανοικτά και καθαρά, αλλά για έναν και μόνο λόγο. Ο οπαδός της οποιασδήποτε «εναλλακτικής πραγματικότητας» θέλει να πιστεύει και να υποστηρίζει ότι η δική του πραγματικότητα είναι η μόνη «αυθεντικά» πραγματική. Ο οππορτουνισμός στα καλύτερά του!!!
Πως, όμως, μπορεί κανείς να υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα είναι μία σε μια εποχή που τα ψέμματα, οι πλαστογραφήσεις, οι θεωρίες συνωμοσίας, και – κυρίως – ο καιροσκοπισμός των ιδεολογιών έχουν γίνει μια σταθερή νόρμα; Μπορεί, για παράδειγμα, να δει ο οποιοσδήποτε ότι στις φωτογραφίες το πλήθος που πήγε στο ψόφιο κουνάβι ήταν το μισό από εκείνο που πήγε στον Obama… Αλλά ποιος είναι σίγουρος ότι οι φωτογραφίες δεν έχουν πλαστογραφηθεί; Είναι, πια, τόσο εύκολο να υποστηριχτεί κάτι τέτοιο· επειδή είναι εύκολο να γίνει…
Η γη είναι επίπεδη λένε κάποιοι. Οι φωτογραφίες απ’ το διάστημα που την δείχνουν στρογγυλή είναι πλαστές! Επιστρέφει διανοητικά ο πρώτος «αναπτυγμένος» κόσμος στους προ Γαλιλαίο καιρούς;
Όχι. Προχωράει σε κάτι χειρότερο…