#04 - 10/2015
- 01001100110104 – cyborg
- Περί αλλαγής παραδείγματος
- Μηχανοποίηση της γνώσης: η κοινή λογική
- NEIL
- Το hacking ως ιδεολογία
- Πώς φαντάζονταν το 2000 εκείνοι που ζούσαν στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου;
- Human plus (ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο...)
- Οι δύο πλευρές της κοινωνικής δικτύωσης
- O κυβερνοχώρος μηχανή
- Η κυβερνοχωροϊστορία
- bytes & genes
Ο NEIL (Never Εnding Image Learning) τρέχει στο πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στις ηπα από τον Ιούλιο του 2013, 24 ώρες το 24ωρο. Καθοδηγούμενος από αλγορίθμους computer vision (υπολογιστική όραση) σκανάρει εκατομμύρια εικόνες από το Internet. Σκοπός του είναι η δημιουργία μιας τεράστιας οπτικής γνωσιακής βάσης που θα περιέχει αναπαραστάσεις/συσχετίσεις κοινής λογικής μεταξύ αντικειμένων, πράξεων, ιδιοτήτων και σχέσεων συνάφειας που εντοπίζει στις εικόνες. Η ανθρώπινη παρέμβαση, σύμφωνα με τους συντελεστές του πρότζεκτ, περιορίζεται στη διόρθωση τυχόν λανθασμένων συσχετίσεων. Το μότο του NEIL 'I crawl, I see, I learn' στοχεύει, εκτός από τις εικόνες της google, να συμπεριλάβει και βίντεο από το youtube ως πηγή γνώσης.
Μετά από ώρες youtub-αρίσματος μπορεί κανείς να διαπιστώσει τη μεσολάβηση των συνειρμών του στο επόμενο βίντεο που εμφανίζεται, σαν αυτό που θα περίμενε να δει. Μια μηχανή που “καίγεται” στο image crawling και στο youtube έχει σίγουρα περισσότερα να μάθει από κάποιον που “καίγεται” βλέποντας βίντεο - ακόμα και αν η πρώτη ύλη είναι κοινή. Για ποιους θα ήταν χρήσιμη μια τέτοια εντατική συσσώρευση γνώσης-από-το-ίντερνετ; Η χρηματοδότηση προέρχεται από την Google και από το Office of Naval Research, γραφείο ερευνών του πολεμικού ναυτικού των ηπα.
Η λειτουργία του NEIL δημοσιεύτηκε σαν είδηση σε αρκετές ιστοσελίδες τεχνολογικών νέων με πηγή το Associated Press το Νοέμβρη του 2013. Ως προς τις πηγές χρηματοδότησης και τους σκοπούς του πρότζεκτ αναφέρονται τα παρακάτω:
Ούτε η Google ούτε το Office of Naval Research απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τους λόγους χρηματοδότησης του NEIL, αλλά υπάρχουν κάποιες ενδείξεις. Η ιστοσελίδα του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών σημειώνει ότι “το περιβάλλον των σύγχρονων πεδίων μάχης είναι πολύ πιο περίπλοκο από ότι στο παρελθόν” και ότι “ο ρυθμός με τον οποίο φτάνουν τα δεδομένα στο σύστημα λήψης αποφάσεων αυξάνεται, ενώ ο αριθμός των ανθρώπων που είναι διαθέσιμοι για τη μετατροπή των δεδομένων σε πρακτικά αξιοποιήσιμες πληροφορίες (στμ. με την έννοια της intelligence των μυστικών υπηρεσιών) μειώνεται”. Με άλλα λόγια, οι υπολογιστές ίσως να παίρνουν και κάποιες αποφάσεις σε μελλοντικούς πολέμους. Η ιστοσελίδα του Ναυτικού αναφέρει: “Σε πολλά επιχειρησιακά σενάρια, η ανθρώπινη παρουσία δεν αποτελεί επιλογή”.
Αν οι αρνήσεις απέναντι στη μηχανοποίηση της γνώσης και τους αντίστοιχους μετασχηματισμούς της εργασίας είναι δύσκολο να θεμελιωθούν εξαρχής με ξεκάθαρο τρόπο σαν τέτοιες, μπορεί να υπάρχει και κάποιο άλλο σημείο έναρξης / θεμελίωσης τους. Οι χρηματοδοτήσεις με ξεκάθαρα αντικοινωνικό - στην πραγματικότητα πολεμικό - χαρακτήρα δεν υπάρχουν μόνο στα πανεπιστήμια των ηπα, αλλά παντού. Οι εταιρίες, ο στρατός και τα πανεπιστήμια εδώ και χρόνια δεν απαντούν σε τέτοια ερωτήματα (σχετικά με τους σκοπούς), όσο αυτά δεν τίθενται με τρόπο ανταγωνιστικό, κινηματικό.
