#31 - 10/2024

replicon: η επιτάχυνση της βιοτεχνολογικής εφόδου

Στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και της βίαιης επιβολής της γενετικής μηχανικής (μέσω των mRNA πλατφορμών) εκδηλώθηκε μια εκτεταμένη άρνηση, ακόμα και από ανθρώπους που ήταν αντίθετοι με την εκστρατεία, στο να μάθουν σε γενικές γραμμές τι ακριβώς ήταν (και πως «δούλευαν»…) αυτές οι «νέες τεχνολογίες»… ακόμα κι αν εκείνο που χρειαζόταν ήταν η βιολογία του σχολείου.

Αυτή η απώθηση εκδηλώθηκε χέρι χέρι με την πεποίθηση ότι «αυτά είναι επιστημονικά ζητήματα, ζητήματα των ειδικών, δεν έχουμε κανένα λόγο να ανακατατευόμαστε». Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς εδώ έναν συνδυασμό μοιρολατρείας και τεχνοφετιχισμού. Μοιρολατρείας επειδή ο καταμερισμός γνώσεων είναι καταμερισμός εξουσίας. Τεχνοφετιχισμού επειδή η τυφλή εμπιστοσύνη στην καλοσύνη και την κοινωνική ωφέλεια της τεχνολογίας (και των ειδικών της) ξεχνάει ότι οι δραματικά μεγαλύτερες γεννήτριες τεχνολογικών / επιστημονικών εξελίξεων ήδη απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν οι καπιταλιστικοί πόλεμοι∙ συμπεριλαμβανόμενων σε κεντρική θέση του 1ου και του 2ου παγκόσμιου (αλλά και κάποιων «περιφερειακών», όπως εκείνος κατά του βιετνάμ).

Τίποτα απ’ τα δύο, ούτε η μαζική μοιρολατρεία ούτε ο μαζικός τεχνοφετιχισμός μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια ή περισσότερες αναφορές σαν αυτές εδώ μόνο. Χρειάζεται η ατομική συνειδητοποίηση της πραγματικότητας (σε μια εποχή που η πραγματικότητα ρευστοποιείται συστηματικά και σχεδιασμένα για να γίνει καθολικό εμπόρευμα ενώ η συνείδηση θεωρείται όλο και περισσότερο μηχανική / χημική ιδιότητα, που μπορεί να αποδοθεί καλύτερα στις «έξυπνες» μηχανές κάθε είδους…). Κάποτε λέγαμε ότι «ευτυχώς που η συνείδηση δεν πουλιέται σε χάπια, γιατί τότε θα ήταν κρατικό μονοπώλιο». Τώρα είμαστε αντιμέτωποι (και) με ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η τεχνολογία (δηλαδή η πολιτική οικονομία) της γενετικής μηχανικής γενικά και των mRNA πλατφορμών ειδικά ΔΕΝ τελείωσε, ΔΕΝ σταμάτησε με το τέλος της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας – όπως ίσως νομίζουν πολλοί. Αντίθετα «αγριεύει»… Ακόμα πιο επικίνδυνα, αν μπορεί να φανταστεί κανείς ακόμα πιο νοσηρές τεχνοεπιστημονικές εφευρέσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Κατ’ αρχήν να θυμίσουμε πως «δουλεύει» η mRNA platform 1.0 (το είπαμε ήδη: στοιχειώδεις γνώσεις βιολογίας σχολείου επιθυμητές!). Υπό κανονικές συνθήκες το ριβόσωμα (ένα μικρό σωματίδιο μεγέθους 20 nm, που βρίσκεται σε κάθε κύτταρο) είναι ο οργανικός «τόπος» σύνθεσης πρωτεϊνών σύμφωνα με τις «οδηγίες» που λαμβάνει απ’ το DNA μέσω του λεγόμενου «αγγελιοφόρου RNA» (messenger RNA / mRNA). H με τέτοιο τρόπο σύνθεση των πρωτεϊνών είναι βασικότατη δραστηριότητα των ζωντανών κυττάρων των οργανισμών: κάθε οργανισμός είναι, από στενά βιολογική (: επιστημονική...) άποψη, έκφραση, εκδήλωση των πρωτεϊνών του, σε όλες τις βιολογικές εκδηλώσεις του.

Επί δεκαετίες οι γενετιστές προσπαθούσαν να «βάλουν χέρι» στα DNA των οργανισμών (συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου) προκειμένου να τα τροποποιήσουν και να τα αναγκάσουν να στέλνουν «οδηγίες» για σύνθεση διαφορετικών πρωτεϊνών από εκείνες που θα συνέθεταν υπό κανονικές συνθήκες. Αυτό το «βάζω χέρι» και «τροποποιώ» το DNA έχει ένα γνωστό όνομα: μετάλλαξη….

Έγιναν βήματα σ’ αυτήν την τεχνολογία απαλλοτρίωσης / υποδούλωσης των ζωντανών κυττάρων / ζωντανών οργανισμών. Το πιο πρόσφατο λέγεται CRISPR/CaS9, και συνίσταται στο κόψιμο τμημάτων του DNA και την αντικατάστασή τους με άλλα, αλλότρια («φυσικά» ή συνθετικά…), μέσω ενός ενζύμου. Παρότι η μέθοδος έχει γίνει εμπορικά διάσημη και «πιασάρικη», έχει κατηγορηθεί ήδη τεκμηριωμένα για ανεξέλεγκτες μεταλλάξεις, για «κοψίματα» του DNA πέρα απ’ τους «επιθυμητούς» στόχους…

Η ανακάλυψη ότι αντί για να «μπει στο χέρι» το DNA μπορεί να γίνει η δουλειά της μετάλλαξης με την απαλλοτρίωση του «αγγελιοφόρου RNA» (μπορεί, δηλαδή, να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα: η σύνθεση / παραγωγή πρωτεϊνών κατά παραγγελία…) ήταν μια επανάσταση που έλυσε τα χέρια των γενετιστών και των αφεντικών τους. Η απαλλοτρίωση του κανονικού mRNA, η αντικατάστασή του δηλαδή με αλλότριο ώστε να μεταφέρει αλλότριες «οδηγίες» έμοιαζε (και ήταν) πιο φτηνή και πιο εύκολη. Κατ’ αρχήν θεωρητικά. Υπήρχαν βέβαια διάφορα σοβαρά πρακτικά προβλήματα: πως θα ήταν δυνατόν να φτάσει ο αλλότριος, ο μεταλλαξιογόνος «αγγελιοφόρος» στα κύτταρα ενός ζωντανού οργανισμού∙ πως θα ήταν δυνατόν να «τρυπήσει» την μεμβράνη του κυττάρου, να μπει στο κυτταρόπλασμα, και να «κτυπήσει» το ριβόσωμα πλαστογραφώντας τον κανονικό «αγγελιοφόρο» αναγκάζοντάς το να συνθέσει / παράξει διαφορετική πρωτεϊνη; Κι ακόμα περισσότερο: ποιά θα ήταν η εμπορική αξιοποίηση αυτής της διαδικασίας αν και όποτε οι τεχνικοί κατάφερναν να την ολοκληρώσουν;

Προσπάθειες και δοκιμές έγιναν επί χρόνια∙ ουσιαστικά αποτυχημένες. Εφευρέθηκαν τα νανολιπίδια: σφαιρίδια nano κλίμακας, με διάφορες χημικές συνθέσεις (τοξικές…) που θα έπαιζαν τον ρόλο του «φακέλου», του «μεταφορέα» του συνθετικού, πειρατικού «αγγελιοφόρου» (: mRNA) εξαπατώντας το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να μην αντιδράσει στην εισβολή ξένου σώματος στον οργανισμό∙ επιπλέον θα έπρεπε να προσκολλώνται στην μεμβράνη του κυττάρου, να την «τρυπάνε» ώστε να «απελευθερωθεί» / εισαχθεί ο αλλότριος «αγγελιοφόρος» στο κυτταρόπλασμα, αναλαμβάνοντας τα υπόλοιπα. Ουσιαστικά για να επιτευχθεί αυτό που ονομάζεται μόλυνση. Αλλά ακόμα κι αυτά, τα νανολιπίδια, δεν ήταν (και δεν είναι) καθόλου εύκολη υπόθεση: συνήθως ασταθή, πρέπει να είναι ηλεκτρικά φορτισμένα με συγκεκριμένο τρόπο, κλπ κλπ.

Οι προσπάθειες εμπορικής μάλλον παρά ιατρικής αξιοποίησης αυτής της τόσο πολλά υποσχόμενης σχεδιασμένης πρόκλησης μεταλλάξεων σε ζωντανούς οργανισμούς (και μάλιστα σε ανθρώπινους) απέτυχαν επί χρόνια ακόμα κι όταν ο προσανατολισμός έγινε αντικαρκινικός. Ξαφνικά (στην πραγματικότητα καθόλου ξαφνικά! Τα κυκλώματα ορισμένων φαρμακομαφιών – ειδικών – κρατικών ελεγκτών προετοιμάζονταν για καιρό) ένας ακίνδυνος ιός έγινε η σημαία για την σκληρή σκηνοθεσία μια τόσο σκληρής «έκτακτης ανάγκης υγείας» ώστε τα εμβόλια νέας τεχνολογίας (το ψευδώνυμο μιας ήδη αποτυχημένης γενετικής τεχνολογίας που ούτε «νέα» ήταν, ούτε «εμβόλιο») να επιβληθούν προκαλώντας αυτό που όσοι ήξεραν τα κατορθώματα της γενετικής φοβούνταν: μια οργανωμένη, γενική νοσηρότητα – έως φονικότητα.

[...]

...η συνέχεια στο έντυπο τεύχος του Cyborg.
[ σημεία διακίνησης ]

Ziggy Stardust