#16 - 10/2019

νευροσυμπεριφορικά σήματα: “υγεία” αντί “άμυνας”

Η πρόταση είναι ταιριαστή με την εποχή της: συγκεντρώνοντας προσωπικά δεδομένα από διάφορες πηγές οι κατάλληλοι αλγόριθμοι μπορούν να κάνουν “ψυχιατρική διάγνωση” - τόσο όσο χρειάζεται για να εντοπιστούν πιθανοί μαζικοί δολοφόνοι... Στις ηπα αυτό, κατ’ αρχήν, που έχουν σημαντική παραγωγή “μαζικών δολοφόνων”, εκτός οργανωμένου εγκλήματος. Οι “ύποπτοι” δεν θα συλλαμβάνονται προληπτικά· αλλά θα τους απαγορεύεται να αγοράζουν όπλα με τις νόμιμες διαδικασίες... Αν επιμένουν να σκοτώσουν; Θα εξοπλίζονται απ’ την μαύρη αγορά...

Δεν πρόκειται για περιθωριακή πρόταση. Κουβεντιάζεται επαινετικά στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας στις ηπα. Ο αμερικάνος πρόεδρος (έχοντας την υποστήριξη αρκετών βουλευτών αλλά και πολλές εύλογες αντιδράσεις) σκέφτεται να χρηματοδότησει της “πειραματική” κατ’ αρχήν ανάπτυξη αυτής της ιδέας· και να φτιάξει τον κυβερνητικό οργανισμό που θα κάνει την δουλειά. Αυτός ο τελευταίος λέγεται “υπηρεσία αναβαθμισμένων ερευνών υγείας” (Health Advanced Research Projects Agency - HARPA). Όσο για την πρόταση; Ονομάζεται “Stopping Aberrant Fatal Events by Helping Overcome Mental Extremes” - “SAFE HOME”. (Στα ακρωνύμια οι αμερικάνοι τα καταφέρνουν καλά...)
Σύμφωνα με την ιδέα:

Η HARPA θα μπορούσε να αναπτύξει καινοτόμες τεχνολογίες με υψηλή εξειδίκευση και ευαισθησία στην έγκαιρη διάγνωση της νευροψυχιατρικής βιας. Θα αξιοποιεί την ανάλυση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, έτσι ώστε να πετύχει ακριβή διάγνωση... Θα συγκεντρώνονται data από διάφορες συσκευές και εφαρμογές, συμπεριλαμβανόμενων των ρολογιών της apple, των εφαρμογών “μέτρησης φυσικής κατάστασης”, του echo της amazon και του google home...

Οι κριτικές και οι αμφισβητήσεις εστιάζουν στη σύνδεση της “ψυχικής ασθένειας” και των μαζικών δολοφόνων. Σωστό. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι τέτοιου είδους δολοφόνοι στις ηπα δεν είναι “ψυχικά διαταραγμένοι” αλλά λευκοί ρατσιστές... Σωστό.
Κάποιοι (λιγότεροι) εστίασαν στο κατά πόσο είναι πράγματι τεχνολογικά εφικτό να προβλέπονται οι συμπεριφορές. Σ’ αυτό το θέμα την απάντηση θα έπρεπε να την ξέρουν: αρκεί να μπορεί να datoποιηθεί εθελοντικά το σύνολο της καθημερινότητας για να συμπεριφέρεται ο καθένας και η καθεμιά με “προβλέψιμο” τρόπο. Διότι αν η καθημερινή ζωή είναι εθελοντικά μεσολαβημένη απ’ τις ψηφιακές μηχανές, αν γίνεται δηλαδή “καταγράψιμη” και “μετρήσιμη”, εμφανίζεται τόσο πρόθυμη να κανονικοποιηθεί ώστε πράγματι η “προβλεψιμότητα” είναι εφικτή.

νευροσυμπεριφορικά σήματα: “υγεία” αντί “άμυνας”

Παρότι η διασύνδεση, μέσω big data, των “καταγραφών ψυχικής δυσλειτουργίας” (όπως θα ορίζεται και θα αλγοριθμοποιείται κάθε φορά...) και “μαζικών δολοφονιών” είναι (το λιγότερο) οππορτουνιστική, εκείνο που βρίσκεται πίσω της είναι στρατηγικής σημασίας. Οι ίδιοι οι σχεδιαστές της HARPA αυτοσυστήνονται:

... Το μοντέλο της HARPA είναι η “υπηρεσία αναβαθμισμένων ερευνών άμυνας” - η DARPA, ο χρυσός κανόνας στην καινοτομία και στην υπευθυνότητα. Η DARPA κάνει κρίσιμες επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες για την εθνική ασφάλεια. Ανέπτυξε το internet, την τεχνολογία αναγνώρισης φωνής, το σύστημα γεωεντοπισμού gps, την νυχτερινή όραση, την ρομποτική προσθετική μελών, την τεχνολογία stealth. H επιτυχία της DAPRA αποδεικνύει ότι είναι ένα αποτελεσματικό κυβερνητικό μοντέλο για την μετατροπή της τεχνολογίας σε πρακτικά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει ως τώρα ένα αντίστοιχο όχημα για την υγεία για λογαριασμό της κυβέρνησης...

Η DARPA εκτός από “πετυχημένο μοντέλο κρατικά χρηματοδοτούμενου ερευνητικού κέντρου” είναι βασικός τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανικού μιλιταρισμού. Δεν χρηματοδοτείται για να ψάξει αυτά που θα έψαχναν οι ιδιωτικές εταιρείες έχοντας σκοπό την αγορά και την κερδοφορία. Χρηματοδοτείται για να βελτιώσει και να αναβαθμίσει τα αμερικανικά οπλοστάσια σε όλους τους τομείς.
Η HARPA, σαν ο “βραχίονας ελέγχου της υγείας” των υπηκόων είναι, εκ των πραγμάτων, ένα πολεμικό εργαλείο για λογαριασμό του αμερικανικού κράτους· τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του. Κι αυτό επειδή η “παροχή ασφάλειας” και η “προστασία της υγείας” είναι οι πιο προνομιακοί τομείς τόσο για τα κράτη όσο και για ιδιωτικές επιχειρήσεις για να νομιμοποιήσουν μορφές του social credit system μέσα στις δυτικές κοινωνίες.
Μπορεί η συσχέτιση των μαζικών δολοφονιών και των ψυχικών δυσλειτουργιών να είναι ένα εύκολα αμφισβητούμενο επιχείρημα για να αρχίσει το κράτος (το αμερικανικό εν προκειμένω) στην συγκέντρωση και την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων των υπηκόων του. Μπορεί να εγερθούν ισχυρές αντιρρήσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αν, όμως, επρόκειτο για την απειλή μιας θανατηφόρας επιδημίας; Εκεί οι κοινωνικές στάσεις θα ήταν πολύ πιο ευνοϊκές για ένα πανοπτικό υγείας και υγιεινής συμπεριφοράς. Κι εκεί, φυσικά, θα ήταν υπόλογο όχι το κράτος που θα χρηματοδοτούσε την HARPA του αλλά εκείνα που θα είχαν αμελήσει να φτιάξουν μια τέτοια υπηρεσία για δικό τους λογαριασμό...

Απ’ αυτήν την άποψη η δημιουργία της HARPA είναι πολύ πιο “επίκαιρη” απ’ την αρχική δικαιολογία της...

Ziggy Stardust