Ίσως έχετε υπόψη (απ’ την ασταμάτητη μηχανή ή και αλλού) κάποιες πρώτες νύξεις για το τζίνι που βγαίνει απ’ το μπουκάλι: τον ρόλο του σαουδαραβικού καθεστώτος στις περιβόητες “τρομοκρατικές επιθέσεις” της 11ης 9ου του 2001, στη Ν. Υόρκη και στην Ουάσιγκτον.
Το κακό σπυρί έχει σπάσει, αλλά προς το παρόν μόνο το μισό. Και δεν είναι ακριβώς “σύμπτωση” ότι στις ηπα το θέμα κουβεντιάζεται τώρα· τώρα που το σαουδαραβικό καθεστώς τρεκλίζει, και που (πέρα απ’ τις διαβεβαιώσεις στα λόγια) η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει πολλά για τον επί δεκαετίες στρατηγικό σύμμαχο. Έχουμε εξηγήσει το γιατί (Sarajevo νο 105, μετά την εποχή του πετρελαίου: θα χυθεί αίμα).
Όμως το ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο. Δεν αφορά μόνο το σαουδαραβικό καθεστώς. Η 15ετής “συγκάλυψη” του ρόλου του έχει γίνει με ευθύνη του αμερικανικού βαθέος κράτους. Και η δικαιολογία που ακούγεται τώρα (:“για λόγους διεθνών σχέσεων”) δεν είναι, βέβαια, καθόλου πειστική. Ενδεχομένως, όμως, να είναι η γραμμή άμυνας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, ώστε να διαχωρίσουν την τύχη τους από εκείνη των παλιών φίλων και εργολάβων τους. Θα την “φάνε” αυτήν την “δικαιολογία” όσοι, εκεί στις ηπα, έχουν αρχίσει να κοιτάνε στραβά; Δεν ξέρουμε. Θα εξαρτηθεί απ’ το αν οι σεΐχηδες κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Γιατί αν το ανοίξουν... ούτε όλος ο Ατλαντικός με τον Ειρηνικό μαζί δεν φτάνουν για να ξεπλύνουν τα αμερικανικά καθεστωτικά άπλυτα.
Σε κάθε περίπτωση την θέση μας όχι μόνο για την 11η 9ου αλλά για όλες τις βόμβες - στο - ψαχνό σε πρωτοκοσμικά κράτη την ξέρετε. Όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά, αντίθετα, ενισχύεται.
Ακολουθούν μεταφρασμένα (μεγάλα) αποσπάσματα από ένα άρθρο (στις 18 Απρίλη) του αμερικάνου ερευνητή / δημοσιογράφου Paul E. Sperry. Αν και δεν είναι εντελώς πρώτης γραμμής, είναι γνωστός στις ηπα, αφού αρθρογραφεί κατά καιρούς (μεταξύ άλλων) στο “the wall street journal” ενώ εμφανίζεται τακτικά και στο fox news. Είναι, για να το πούμε απλά, mainstream δημοσιογράφος· όχι κάποιος εναλλακτικός. Ήταν, επίσης, πολύ επικριτικός στην απόφαση της κυβέρνησης Μπους για εισβολή στο ιράκ το 2003 (την κατηγορούσε ότι λέει ψέμματα) και εκείνη την χρονιά έβγαλε ένα βιβλίο επ’ αυτού. Επιπλέον δεν είναι καθόλου φίλος των μουσουλμάνων, γενικά.
Παραθέτουμε τα λεγόμενά του για να πάρετε μια “γεύση” για το τι λέγεται για το θέμα στις ηπα, αυτή την εποχή.
Στο ρεπορτάζ της για τις ακόμα απαγορευμένες “28 σελίδες” που εμπλέκουν την σαουδαραβική κυβέρνηση στην 11/9, η εκπομπή “60 λεπτά” [60 minutes] του προηγούμενου Σαββατοκύριακου είπε ότι ο ρόλος των σαουδαράβων στις επιθέσεις έχει “συμπιεστεί” για να προστατευτεί η συμμαχία της αμερικής με το πλούσιο σε πετρέλαια βασίλειο. Πρόκειται για ευφημισμό.
Ουσιαστικά, η εμπλοκή του βασιλείου κουκουλώθηκε συνειδητά απ’ τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησής μας. Και η συγκάλυψη εκτείνεται πέρα απ’ τις 28 σελίδες που βρίσκονται κρυμμένες στο Καπιτώλιο. Έρευνες σχετικά εμποδίστηκαν. Συνεργάτες της συνωμοσίας απαλλάχτηκαν από οποιαδήποτε ενόχληση.
Πράκτορες που έχουν σχέση με τις σχετικές έρευνες και μίλησαν μαζί μου, απ’ τις Joint Terrorism Task Forces στην Ουάσιγκτον και το Σαν Ντιέγκο, όπου ήταν και η τελική επιχειρησιακή βάση μερικών απ’ τους σαουδάραβες αεροπειρατές, καθώς και ντετέκτιβς απ’ το αστυνομικό τμήμα του Fairfax County που έψαξαν διάφορες πλευρές των γεγονότων της 11ης 9ου, λένε ότι ουσιαστικά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην σαουδαραβική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον καθώς και στο σαουδαραβικό προξενείο στο Λος Άντζελες.
Συνέχεια τους έλεγαν να σταματήσουν το ψάξιμο. Η συνηθισμένη δικαιολογία ήταν η “διπλωματική ασυλία”.
Αυτές οι πηγές υποστηρίζουν ότι οι σελίδες που λείπουν απ’ την έκθεση του κογκρέσσου για την 11/9 - σελίδες που αποτελούν ολόκληρο το τελευταίο κεφάλαιο περί “ξένης υποστήριξης στους αεροπειρατές της 11ης 9ου - δίνουν λεπτομέρειες “μη ανατρέψιμων αποδείξεων”, που συγκεντρώθηκαν από την cia και το fbi, για επίσημη σαουδαραβική βοήθεια σε τουλάχιστον δύο αεροπειρατές που έμεναν στο Σαν Ντιέγκο.
Κάποιες πληροφορίες έχουν διαρρεύσει απ’ αυτό το κομμάτι της έκθεσης, αναφέρονται σε πλήθος τηλεφωνημάτων πριν την 11 Σεπτέμβρη μεταξύ ενός απ’ τους αεροπειρατές στο Σαν Ντιέγκο και της σαουδαραβικής πρεσβείας, καθώς και στη μεταφορά 130.000 δολαρίων απ’ τον οικογενειακό λογαριασμό του τότε σαουδάραβα πρέσβη πρίγκηπα Bandar σε έναν άλλο αεροπειρατή, πάλι στο Σαν Ντιέγκο.
Ένας ερευνητής που δούλεψε για τις JTTF στην Ουάσιγκτον σχολίασε πως αντί να γίνει έρευνα για τον Bandar η αμερικανική κυβέρνηση τον προστάτεψε, κυριολεκτικά. Αυτός ο ερευνητής είπε ότι το υπουργείο εξωτερικών υπέγραψε μια διαταγή ασφαλείας που προέβλεπε ενίσχυση της φύλαξης του Bandar όχι μόνο στην πρεσβεία αλλά και στο σπίτι του, στην McLean.
Η πηγή μου πρόσθεσε ότι η task force ήθελε να συλληφθούν και να φυλακιστούν διάφοροι εργαζόμενοι στην πρεσβεία, “αλλά η πρεσβεία διαμαρτυρήθηκε επ’ αυτού στην εισαγγελία”, και απλά, σαν συμβιβασμός, τους αφαιρέθηκαν οι διπλωματικές βίζες, κι έφυγαν.
Ο πρώην πράκτορας του fbi John Guandolo, που δούλεψε στις έρευνες για την 11η 9ου και άλλες περιπτώσεις σχετικές με την αλ Κάιντα, στην Ουάσιγκτον, λέει ότι ο Bandar έπρεπε να είναι κεντρικός ύποπτος για τις ανακρίσεις. “Ο σαουδάραβας πρέσβης χρηματοδότησε δύο απ’ τους αεροπειρατές της 11ης 9ου μέσω τρίτου προσώπου” λέει ο Guandolo. “Θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί σαν ύποπτος τρομοκρατίας, όπως το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και με άλλα μέλη της σαουδαραβικής ελίτ, για τα οποία οι ηπα γνωρίζουν ότι χρηματοδοτούν την παγκόσμια jihad.”
Αλλά ο Bandar καλύφθηκε απ’ το fbi.
Αφού ο Bandar συνάντησε, στις 13 Σεπτέμβρη του 2001, δυο μόνο μέρες μετά τις επιθέσεις, τον πρόεδρο Μπους στον Λευκό Οίκο, όπου σαν παλιοί οικογενειακοί φίλοι κάπνισαν τα τσιγάρα τους στο μπαλκόνι, το fbi φυγάδευσε δεκάδες σαουδάραβες αξιωματούχους από διάφορες πόλεις, συμπεριλαμβανόμενου ενός τουλάχιστον μέλους της οικογένειας του Οσάμα μπιν Λάντεν. Αντί να ανακρίνει τους σαουδάραβες το fbi λειτούργησε σαν φύλακας της ασφαλούς αναχώρησής τους απ’ τις ηπα, παρότι ήταν ήδη γνωστό ότι οι 15 απ’ τους 19 αεροπειρατές είναι σαουδάραβες υπήκοοι.
Ο πρώην πράκτορας του fbi Mark Rossini, που είχε επίσης συμμετοχή στις έρευνες, είπε ότι είχαν διαταγή από ψηλά να μην εκδώσουν εντάλματα σύλληψης εναντίον των σαουδαράβων που έφευγαν, ακόμα κι αν τους θεωρούσαν υπόπτους. Επιπλέον το fbi σταμάτησε τοπικές έρευνες που θα μπορούσαν να καταλήξουν στους σαουδάραβες. “Το fbi έκλεισε τα αυτιά του κάθε φορά που κάναμε αναφορά στους σαουδάραβες” λέει ο πρώην αστυνόμος του County Roger Kelly. “Ήταν πολύ πολιτικό και δεν έπρεπε να το ακουμπήσουμε”. Ο Kelly, που υπήρξε και επικεφαλής του national capital regional intelligence center συμπληρώνει: “Θα μπορούσες ίσως να κάνεις τις έρευνες μόνος σου, αλλά για τους σαουδάραβες ίσχυε ‘κάτω τα χέρια απ’ αυτούς’”
...
Δύο δικηγόροι της επιτροπής του κογκρέσσου που ερευνούσαν το σαουδαραβικό δίκτυο υποστήριξης των αεροπειρατών, διαμαρτυρήθηκαν επειδή ο προϊστάμενός τους, ο εκτελεστικός διευθυντής Philip Zelikow, τους εμπόδισε να εκδώσουν εντάλματα έρευνας και να πάρουν καταθέσεις από σαουδάραβες υπόπτους.
Ο John Lehman, μέλος της επιτροπής του κογκρέσσου, ήθελε να ερευνήσει τις σχέσεις των αεροπειρατών με τον Bandar, την γυναίκα του, και το γραφείο ισλαμικών υποθέσεων της πρεσβείας. [1Το 1992 το σαουδαραβικό καθεστώς δημιούργησε το “υπουργείο ισλαμικών θεμάτων” που είναι στελεχωμένο από σκληροπυρηνικούς ουαχαβιστές παπάδες. Το υπουργείο έχει “γραφεία” σ’ όλες τις σαουδαραβικές πρεσβείες και προξενεία, ανά τον κόσμο. Και θεωρείται βασικός “κρίκος” στον προσηλυτισμό σ’ αυτήν την αντιδραστική εκδοχή του ιρλάμ, δηλαδή στη στρατολόγηση “πιστών” από διάφορα κράτη. Αυτό δεν είναι καθόλου άγνωστο στις υπηρεσίες των πρωτοκοσμικών κρατών...] Κάθε φορά, όμως, που προσπαθούσε να βρει πληροφορίες απ΄αυτό το μέτωπο, τον σταματούσε ο Λευκός Οίκος. “Αρνούνταν να αποχαρακτηρίσουν οτιδήποτε είχε σχέση με την σαουδική αραβία” έγραψε στο βιβλίο του “Η Επιτροπή”.
Εμπόδισαν τις έρευνες οι ηπα για την διεθνή υποστήριξη των επιθέσεων της 11ης 9ου για να προστατέψουν τον Bandar και άλλους απ’ την σαουδαραβική ελίτ;
“Διάφορα πράγματα που έπρεπε να γίνουν τότε δεν έγιναν” λέει ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Walter Jones, της νότιας Καρολίνα, που έχει εισηγηθεί ένα νομοσχέδιο που ζητάει απ’ τον πρόεδρο Ομπάμα να αποκαλύψει τις 28 σελίδες. “Προσπαθώ να σου δώσω μια απάντηση χωρίς να είμαι ιδιαίτερα σαφής” συμπληρώνει.
Ένας σαουδάραβας εκσυγχρονιστής που έχει άμεση γνώση της εμπλοκής της πρεσβείας στην Ουάσιγκτον είναι πιο κατηγορηματικός. Ο Ali al-Ahmed, απ’ το “ινστιτούτο υποθέσεων του κόλπου”, ένα think tank με έδρα την Ουάσιγκτον λέει: “Είχαμε σα σύμμαχο ένα καθεστώς που υποστήριξε τις επιθέσεις... Καιρός να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο μ’ αυτήν την ιστορία”.
Όπως και αρκετές ακόμα αναφορές, έτσι κι αυτό το κείμενο είναι ένα δάκτυλο που δείχνει στο Ριάντ, κι άλλο ένα που δείχνει όχι μόνο την τότε κυβέρνηση Μπους αλλά, διαχρονικά, διάφορους μηχανισμούς του αμερικανικού συμπλέγματος της ασφάλειας. Στο κάτω κάτω, κλείνουν στο τέλος της χρονιάς τα 4 + 4 χρόνια προεδρίας των δημοκρατικών. Δεν άλλαξε κάτι στην προστασία και στην συγκάλυψη.
Όμως, ακόμα, τα πιο κρίσιμα ερωτήματα δεν έχουν διατυπωθεί με την ένταση που πρέπει. Το σαουδαραβικό καθεστώς δεν είχε κανένα λόγο, κανένα συμφέρον να υποστηρίξει “τρομοκρατικές επιθέσεις” σε αμερικανικό έδαφος - είχε; Κάποιοι θα προσπαθήσουν, αν και όταν τεθούν τέτοια ζόρικα ερωτήματα, να θολώσουν τα νέρα. Ναι θα πουν είχε. Να σύρει τον αμερικανικό στρατό εναντίον του εχθρού Σαντάμ Χουσεΐν. Γελοία απάντηση, για δύο τουλάχιστον λόγους. Πρώτον ο Χουσεΐν βρισκόταν ήδη, απ’ το 1991, σε καθεστώς εμπάργκο και light πολιορκίας· ήταν ακίνδυνος για τους σαουδάραβες και οποιονδήποτε άλλον. Δεύτερον, τι είναι το αμερικανικό κράτος; Ο μαλάκας που όποιος θέλει τον ξεγελάει για να τον μπλέξει σε ιστορίες που αυτός δεν θέλει;
Η απάντηση είναι ηλίου φαεινότερη: το σαουδαραβικό καθεστώς (και η θρησκευτική ιδεολογία του) έδρασε σαν εργολάβος του αμερικανικού βαθέος κράτους· κι όχι μόνο του αμερικανικού ούτε μόνο εκείνον τον Σεπτέμβρη. Ο βασικός σχεδιασμός, η αναζήτηση ενός “Περλ Χάρμπορ” που θα “ταρακουνήσει την αμερικανική κοινή γνώμη” και θα επιτρέψει την στρατιωτική επανακατάκτηση διάφορων περιοχών του κόσμου ώστε να εξασφαλιστεί η αμερικανική πλανητική υπεροχή και στον 21ο αιώνα, δεν ήταν δουλειά των σαουδαράβων! Ήταν δουλειά του αμερικανικού βαθέος κράτους, και μάλιστα δουλειά σε διάφορες πλευρές της δημόσια γνωστή. Το “σχέδιο για έναν αμερικανικό 21ο αιώνα” ήταν 110% αμερικανικό. [2Το project for the new american century (pnac) ήταν ένα think tank που δημιουργήθηκε το 1997 από δύο μεταμοντέρνους νεοφιλελεύθερους / ακροδεξιούς, τον William Kristol και τον Robert Kagan. Σκοπός του ήταν “να προωθήσει την παγκόσμια αμερικανική ηγεσία”. Απ’ τους 25 που υπέγραψαν την καταστατική διακήρυξη του pnac οι 10 έγιναν υπουργοί των κυβερνήσεων Μπους του Β, με πιο διάσημους τους Dick Cheney, Donald Rumsfeld και Paul Wolfowitz. Άλλοι πήραν κρίσιμες θέσεις συμβούλων σε διάφορες επιτροπές.
Επίσημα το pnac έπαψε να υπάρχει το 2006. Για την ακρίβεια αντικαταστάθηκε το 2009 από ένα καινούργιο think tank, που έφτιαξαν πάλι οι Kristol και Kagan, με τίτλο “foreign policy initiative”.
Τα ονόματα έχουν περιορισμένη σημασία. Τέτοια φιλόδοξα κόλπα (όπως, για παράδειγμα, το ελληνικό “δίκτυο 21”...) δεν διαλύονται. Καθώς εκφράζουν και εκπροσωπούν συγκεκριμένες ανάγκες και συμφέροντα αφεντικών, κάνουν ελιγμούς και προσαρμόζονται στα κάθε φορά δεδομένα.]
Εννοείται ότι ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι τις αεροπειρατείες τις οργάνωσαν (και) οι σαουδαραβικές μυστικές υπηρεσίες, πάντα σε συνεργασία με τις αμερικανικές, τα ερωτήματα σε σχέση με την πραγματική αιτία της κατάρρευσης των 2 + 1 πύργων, στη Ν. Υόρκη, παραμένουν ακέραια. Γιατί εκτός απ’ τους επιβάτες των αεροπλάνων και τους σχετικά λίγους νεκρούς του κτυπήματος στους ουρανοξύστες, η μεγάλη πλειονότητα των νεκρών οφείλεται στην κατάρρευση των ουρανοξυστών. Που φαίνεται ότι ήταν το δεύτερο σκέλος του “τρομοκρατικού σχεδίου”...
Μερικά στοιχεία για τον “πρίγκηπα Bandar bin Sultan”. Πρόκειται γι’ αυτό που θα λεγόταν “αλεπού” στην καθεστωτική αργκώ. Μέλος της βασιλικής φασιστικής οικογένειας των σαούντ, έγινε πρέσβης στην Ουάσιγκτον το 1983. Έμεινε σ’ αυτό το πόστο ως το 2005, οπότε ανακλήθηκε στα πάτρια εδάφη για να αναλάβει το πόστο του γενικού γραμματέα του συμβουλίου ασφαλείας του καθεστώτος (ως το 2009) και, στη συνέχεια, μεταξύ 2012 και 2014, επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια είναι ο ορισμός του αξιωματούχου που παίζει με τα σκατά απ’ έξω κι από μέσα.
Στη διάρκεια της θητείας του σαν πρεσβευτής στις ηπα είχε παρτίδες με 5 προέδρους, 10 υπουργούς εξωτερικών, 11 συμβούλους εθνικής ασφαλείας (των ηπα), 16 περιόδους συνεδριάσεων του αμερικανικού κογκρέσσου, και τα πάντα όλα απ’ τα στελέχη των mainstream media. Είχε συμμετοχή σ’ αυτό που ονομάστηκε “σκάνδαλο ιράν - κόντρας”, και χρηματοδότησε με 32 εκατομύρια δολάρια τους φασίστες μισθοφόρους “κόντρας” στη νικαράγουα (που δρούσαν ένοπλα κατά τον σαντινίστας), μια υπόθεση πολύ μακριά απ’ τα άμεσα συμφέροντα του Ριάντ αλλά πολύ μέσα στα συμφέροντα των ηπα. Είχε προσωπική και μακροχρόνια σχέση / φιλία με τον Μπους τον πρεσβύτερο (διοικητή της cia και πρόεδρο των ηπα) και τον γυιό του (επίσης πρόεδρο) και πολύ καλές σχέσεις με όλο το αμερικανικό βαθύ κράτος, πολιτικό και μη. Είχε άμεση συμμετοχή σε διάφορες βρωμοδουλειές του σαουδαραβικού καθεστώτος και των συμμάχων του, όπως στο κόλπο της μαζικής αγοράς όπλων απ’ την αγγλία το 1985, αξίας 80 δισ. δολαρίων. Η αγγλική αεροναυπηγική εταιρεία british aerospace (μετέπειτα bae systems), που πήρε τότε παραγγελία για 100 αεροπλάνα, έσπρωξε στη σαουδαραβική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον (δηλαδή στον Bandar), σαν μίζα για εκείνο το deal, 2 δισ. δολάρια. Πολλά λεφτά, ακόμα και για έναν σαυδάραβα πρίγκηπα· όχι; Ποιός ξέρει τι τόπο έπιασε κάποιο καλό μέρος από εκείνα τα 2 δισεκατομμύρια.
Σαν επικεφαλής των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών ο Bandar, το 2012, προσπάθησε να εκβιάσει τον Πούτιν σε συνάντηση στη Μόσχα, απειλώντας τον ότι αν δεν σταματήσει να στηρίζει τον Άσαντ, τότε τσετσένοι ισλαμιστές θα κτυπήσουν τους ολυμπιακούς στο Sochi. Μπορείτε να φανταστείτε πως απάντησε το αφεντικό της ρωσίας! Κι όχι μόνο απάντησε, αλλά διέρρευσε στα ρωσικά μήντια τις σαουδαραβικές απειλές. Με αποτέλεσμα να “αφαιρέσει” (;) ο βασιλιάς / σεΐχης απ’ τον Bandar τις αρμοδιότητες σχετικά με την συρία.
Ας το πούμε στο τέλος αν και δεν θα έπρεπε να χρειάζεται. Απ’ το πόστο τους στις ηπα είχε κάθε απαραίτητη “επαφή” με τον (υποτιθέμενο) εχθρό, δηλαδή το Τελ Αβίβ, το πανίσχυρο ισραηλινό λόμπυ στις ηπα, τον aipac, κλπ κλπ. Γιατί είναι γνωστό ότι η σαουδική αραβία έχει υπάρξει για δεκαετίες ο αόρατος αλλά κρίσιμος σύμμαχος του ισραήλ στη βία κατά των παλαιστινίων...
Αυτός ο τύπος λοιπόν, έσπρωξε 130.000 δολάρια σε έναν απ’ τους αεροπειρατές της 11ης 9ου.... Τι τα ηθελε τα λεφτά ένας νεκρός με αναστολή; Είναι απλό. Βασικό στοιχείο του να πεισθούν διάφοροι αφελείς ιδεολόγοι του ουαχαβιτισμού να πεθάνουν σκοτώνοντας κι όσους άλλους μπορούν, είναι η υλική αποκατάσταση των οικογενειών τους...
Σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις (εντός ή εκτός εισαγωγικών, το νερό έχει μπει στο αυλάκι) ο Bandar χρησιμοποίησε σαν καταθέτη των 130.000 δολαρίων την γυναίκα του, μέσω της αμερικανικής τράπεζας Riggs. Η τράπεζα έχει το ενδιαφέρον της: θεωρείται “συνδεόμενη” με την cia, ενώ υψηλόβαθμο στέλεχός της είχε διατελέσει ο Jonathan Bush, της γνωστής προεδρικής οικογένειας των ηπα. Ήταν απ’ τις αγαπημένες τράπεζες του πρώην δικτάτορα της χιλής Πινοσέτ, ενώ είχε καταδικαστεί το 2004 σε πρόστιμο 25 μυρίων δολαρίων για ξέπλυμα χρήματος.
Η τελευταία ως τώρα (τέλη Απρίλη) εξέλιξη είναι η καταγγελία του πρώην δημάρχου της Ν. Υόρκης Giuliani (πρόκειται για τον νεοφιλελεύθερο / φασίστα που πρωτοεφάρμοσε σε μεγάλη έκταση το δόγμα της “μηδενικής ανοχής”...) ότι ένας σαουδάραβας πρίγκηπας (το όνομά του δεν το είπε δημόσια...) προσπάθησε να τον δωροδοκήσει με μια επιταγή 10 εκατομυρίων δολαρίων, προκειμένου να χρησιμοποιήσει την επιρροή του (σαν πρώην δήμαρχος και μάλιστα το 2001) ώστε να - τραβηχτεί - η - προσοχή - μακρυά - απ’ - την - σαουδική - αραβία. [3Προς το παρόν το σαουδαραβικό καθεστώς έχει ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία του είδους “μα γιατί; οι σαουδάραβες πρίγκηπες είναι φοβερά άτομα” πληρώνοντας αδρά τα mainstream αμερικανικά media. Όχι για διαφημίσεις, όχι. Για “αυθεντικά ρεπορτάζ”.] Κατά τα λεγόμενα του Giuliani “έσκισα την επιταγή και του είπα: κράτα τα λεφτά σου και πήγαινε στο διάολο. Ο αμερικανικός λαός θέλει να μάθει ποιός ακριβώς ήταν ο ρόλος της κυβέρνησής σας στις επιθέσεις. Έχουμε κάθε δικαίωμα να μάθουμε ποιοί σκότωσαν τους αγαπημένους μας και μας πλήγωσαν όλους”.
Γενναίος ο Giuliani... Είναι ανάμεσα σ’ αυτούς που ζητούν τον αποχαρακτηρισμό και την δημοσιοποίηση των “28 σελίδων”...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1 - Το 1992 το σαουδαραβικό καθεστώς δημιούργησε το “υπουργείο ισλαμικών θεμάτων” που είναι στελεχωμένο από σκληροπυρηνικούς ουαχαβιστές παπάδες. Το υπουργείο έχει “γραφεία” σ’ όλες τις σαουδαραβικές πρεσβείες και προξενεία, ανά τον κόσμο. Και θεωρείται βασικός “κρίκος” στον προσηλυτισμό σ’ αυτήν την αντιδραστική εκδοχή του ιρλάμ, δηλαδή στη στρατολόγηση “πιστών” από διάφορα κράτη. Αυτό δεν είναι καθόλου άγνωστο στις υπηρεσίες των πρωτοκοσμικών κρατών...
[ επιστροφή ]
2 - Το project for the new american century (pnac) ήταν ένα think tank που δημιουργήθηκε το 1997 από δύο μεταμοντέρνους νεοφιλελεύθερους / ακροδεξιούς, τον William Kristol και τον Robert Kagan. Σκοπός του ήταν “να προωθήσει την παγκόσμια αμερικανική ηγεσία”. Απ’ τους 25 που υπέγραψαν την καταστατική διακήρυξη του pnac οι 10 έγιναν υπουργοί των κυβερνήσεων Μπους του Β, με πιο διάσημους τους Dick Cheney, Donald Rumsfeld και Paul Wolfowitz. Άλλοι πήραν κρίσιμες θέσεις συμβούλων σε διάφορες επιτροπές.
Επίσημα το pnac έπαψε να υπάρχει το 2006. Για την ακρίβεια αντικαταστάθηκε το 2009 από ένα καινούργιο think tank, που έφτιαξαν πάλι οι Kristol και Kagan, με τίτλο “foreign policy initiative”.
Τα ονόματα έχουν περιορισμένη σημασία. Τέτοια φιλόδοξα κόλπα (όπως, για παράδειγμα, το ελληνικό “δίκτυο 21”...) δεν διαλύονται. Καθώς εκφράζουν και εκπροσωπούν συγκεκριμένες ανάγκες και συμφέροντα αφεντικών, κάνουν ελιγμούς και προσαρμόζονται στα κάθε φορά δεδομένα.
[ επιστροφή ]
3 - Προς το παρόν το σαουδαραβικό καθεστώς έχει ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία του είδους “μα γιατί; οι σαουδάραβες πρίγκηπες είναι φοβερά άτομα” πληρώνοντας αδρά τα mainstream αμερικανικά media. Όχι για διαφημίσεις, όχι. Για “αυθεντικά ρεπορτάζ”.
[ επιστροφή ]
