Ο παγκόσμιος κολοσσός Mediterranean Shipping Company, ιταλοελβετικών συμφερόντων που εδρεύει στη Γενεύη, προστέθηκε στη λίστα των υποψήφιων αγοραστών του ΟΛΠ, ανεβάζοντας μοιραία τον πήχη των προσδοκιών της κυβέρνησης για το τίμημα της ιδιωτικοποίησης.
Η MSC, που ανήκει στην κορυφή της πυραμίδας των εταιρειών διαχείρισης πλοίων μεταφοράς κοντέινερ στον κόσμο - σύμφωνα με πληροφορίες - χτύπησε την “πόρτα” του ΤΑΙΠΕΔ εκδηλώνοντας ενδιαφέρον για το πρώτο λιμάνι της χώρας και θέτοντας υποψηφιότητα και αυτή μετά τους Νεοζηλανδούς για τον διαγωνισμό.
Η Mediterranean Shipping Company που ανήκει στον Ιταλό μεγαλοεπιχειρηματία Τζιανλουίτζι Απόντε, με ισχυρή παρουσία σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά, διαχειρίζεται έναν στόλο-μαμούθ που ανέρχεται σε 453 πλοία μεταφορικής ικανότητας 2,29 εκατομμυρίων κοντέινερ. Με παρουσία σε 270 λιμάνια ανά την υφήλιο, 350 γραφεία σε αντίστοιχες πόλεις του κόσμου και 29.000 εργαζόμενους, αποτελεί έναν παγκόσμιας εμβέλειας παίκτη στις μεταφορές εμπορευματοκιβωτίων.
Το ενδιαφέρον της Mediterranean Shipping Company για το λιμάνι του Πειραιά γίνεται γνωστό μόλις λίγες ημέρες μετά την εμφάνιση των Νεοζηλανδών στο “παιχνίδι” της διεκδίκησης του ΟΛΠ.
Αυτά κι αν είναι καλά νέα!!! Γιατί η m.s.c. δεν είναι άγνωστη (στον ο.λ.π....) Είναι παλιός “συνεργάτης / πελάτης”. Κάτι παραπάνω από συνεργάτης / πελάτης: είναι “αδελφός” του ο.λ.π. Αυτό, τουλάχιστον, μπορεί να καταλάβει κανείς απ’ το γεγονός ότι στις αρχές του 2009 η ελληνική επιτροπή ανταγωνισμού, ίσως με βάρια καρδιά, έριξε ένα μικρό πρόστιμο, 1,28 μύρια ευρώ στον ο.λ.π. κι άλλα τόσα στη m.s.c., για δημιουργία συμμαχίας - καρτέλ στη χρήση του λιμανιού.
Πόσο μεγάλη είναι η m.s.c.; Το πιο πάνω πρόσφατο δημοσίευμα (εφ. “έθνος”) αναφέρεται με σιγουριά σ’ έναν στόλο μαμούθ 453 πλοίων... Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτά τα λέει η ίδια η m.s.c. και κανείς δεν μπορεί να τα επαληθεύσει, αφού δεν είναι εισηγμένη σε κανένα χρηματιστήριο και, κατά συνέπεια, δεν είναι υποχρεωμένη να εκδίδει ισολογισμούς ελεγμένους από ανεξάρτητες αρχές. Όμως ακόμα κι αν η m.s.c. δεν είναι τεράστια, είναι πολύ μεγάλη.
Κι αυτό δείχνει τι μπορεί να πετύχει το επιχειρηματικό πνεύμα και η εργατικότητα. Η m.s.c. ιδρύθηκε μόλις το 1970, σαν ιδιωτική εταιρεία, απ’ τον ιταλό Gianluigi Aponte, που αγόρασε ένα σχεδόν σαπάκι, την Patricia, και άρχισε να κάνει μικρές μεταφορές... Γρήγορα αγόρασε άλλο ένα σαπάκι, την Rafaela, και επεξέτεινε θεαματικά τα δρομολόγιά του: ιταλία - σομαλία. Τι στην ευχή μετέφερε στην (ή από την) σομαλία ο Aponte; Αν είστε πιστοί / πιστές αναγνώστες / αναγνώστριες του Sarajevo κάπου θα πάει το μυαλό σας. Στο ότι ο αμμουδερός βυθός στ’ ανοικτά της σομαλίας ήταν το μέρος που η ιταλική μαφία αγαπούσε να ξεφορτώνεται τα πυρηνικά απόβλητα των ιταλικών (και των γαλλικών, και των γερμανικών) πυρηνικών εργοστασίων...[1Sarajevo νο 30, Ιούνης 2009, οι πειρατές του Άντεν.] Από μια διαβολική σύμπτωση, διάφορες ναυτιλιακές εταιρείες που έκαναν αυτή τη δουλειά, ήταν ιταλικής ιδιοκτησίας με έδρα στην ελβετία.
Εν πάσει περιπτώσει οι δουλειές της m.s.c. και του Aponte πρέπει να πήγαιναν καλά, γιατί από το 1977 η εταιρεία ήταν σε θέση να κάνει δρομολόγια μεταφοράς και απ’ την βόρεια ευρώπη προς τις αφρικανικές θάλασσες, αλλά και τον ινδικό ωκεανό. Πάντα ο Aponte αγόρασε γέρικα πλοία, 25 χρονών, 30 χρονών, 40 χρονών - κάμποσα απ’ αυτά ήταν καθ’ οδόν προς τα διαλυτήρια, πλην στα χέρια του Aponte ξαναγίνονταν “παραγωγικά”. Όσα ήταν εφικτό μετατρέπονταν σε μεταφοράς container. Το πρώτο καινούργιο της πλοίο η m.s.c. το “έκτισε” μόλις το 1994· και, φυσικά, δεν πήγε στα κορεάτικα ναυπηγεία, αλλά έδωσε δουλειά σε ιταλικά χέρια, στα ναυπηγεία του fincantieri. Η συνεργασία πρέπει να πήγε καλά, γιατί όταν η m.s.c. απέκτησε και μια θυγατρική κρουαζιεροπλοίων, αποφάσισε να τα ναυπηγεί στην fincantieri.
Η μεγαλοσύνη της m.s.c. έχει βέβαια μερικές “μελανές σελίδες”. Απ’ το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘00 (όπου βρήκαμε στοιχεία) τα πλοία της έχουν εμπλακεί σε τουλάχιστον 9 σοβαρά ατυχήματα, σε κάποιες περιπτώσεις με νεκρούς. Ενδιαφέρον (όπως θα καταλάβετε στη συνέχεια) έχει το ατύχημα του container ship Flaminia που έπιασε φωτιά εν πλω, λόγω εκρήξεων, στον Ατλαντικό ωκεανό, στις 14 Ιούλη του 2012. Δύο μέλη του 25μελούς πληρώματος σκοτώθηκαν...
Εκτός απ’ αυτά τα ατυχήματα, η μεγαλοσύνη της m.s.c. έχει και κάτι ακόμα μελανές σελιδούλες. Ας πούμε τον Σεπτέμβρη του 2010, ένα πλοίο της (το Finland) μετέφερε στο λιμάνι της Gioia Tauro, στην ιταλική Καλαβρία, μεταξύ άλλων και ένα container το οποίο η ιταλική αστυνομία “είχε την έμπνευση” να ανοίξει. Μέσα ήταν 7 τόνοι του εκρηκτικού T4, κρυμμένοι πίσω από σάκους γάλακτος σκόνη. Κατά την εκτίμηση των ιταλών μπάτσων το τόσο μεγάλο φορτίο προοριζόταν για την συρία μάλλον παρά για την N’drangheta, που ελέγχει το συγκεκριμένο λιμάνι...
Μια άλλη περίεργη σελιδούλα στη μεγάλη ιστορία της m.s.c. είναι ένα άλλο container, που φορτώθηκε στα τέλη Ιούνη - αρχές Ιούλη του 2001, από την Jeddah της σαουδικής αραβίας, γεμάτο υποτίθεται με σκραπ μέταλλα, και προορισμό μια πόλη βόρεια της Τζένοα. Το container ξεφορτώθηκε στο λιμάνι της Gioia Tauro, για να παραμείνει εκεί transit, και ύστερα συνέχισε στη Τζένοα. Έμεινε εκεί και, με καινούργια χαρτιά, επρόκειτο να ξαναφορτωθεί προς Ρότερνταμ μεριά. Μόνο που 1,5 μήνα μετά την 11η Σεπτέμβρη εκείνης της χρονιάς οι λιμενεργάτες άκουσαν ήχους απ’ το εν λόγω container. H αστυνομία το άνοιξε, και βρήκε έναν αιγυπτοκαναδό, με δορυφορικό τηλέφωνο, κινητό, laptop, κάμερες, χάρτες και άλλα. Το container είχε διαμορφωθεί σε δωμάτιο αυτάρκες για μεγάλη περίοδο, με κρεβάτι, αποθέματα νερού, σόμπα και χημική τουαλέτα.
Θα πει κάποιος: ε, αυτά είναι χαριτωμένα... Τι τύπος ήταν κι αυτός που έκατσε τόσους μήνες μέσα σ’ ένα container (εκτός εάν στη Gioia Tauro έβγαινε...) ε; Και, εν πάσει περιπτώσει, πως είναι δυνατόν να ξέρει μια εταιρεία μεταφοράς container τι κουβαλάει; (Εντάξει...). Σίγουρα, πάντως, ακόμα κι αν δεν ξέρει τα φορτία της, θα ξέρει τι ξεφορτώνεται - εκτός απ’ τα πυρηνικά στα ανοικτά της σομαλίας. Φαίνεται ότι η m.s.c. έχει ένα ανεξήγητα μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών στα πληρώματά της - αναφέρονται κάμποσες τέτοιες περιπτώσεις.
Αλλά, δυστυχώς, υπάρχουν καχύποπτοι που δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για αυτοκτονίες. Ένας τέτοιος είναι ο Zahher Zaidi, ναυτιλιακός πράκτορας στο Νέο Δελχί, της ινδίας. Ο Zaidi επιμένει ότι ο γυιός του Hasan δεν αυτοκτόνησε πέφτωντας στη θάλασσα, στ’ ανοικτά της Κένυα, λίγο πριν το πλοίο δέσει στη Μομπάσα, τον Οκτώβρη του 2005 - όπως υποστηρίζει η m.s.c. - αλλά ότι δολοφονήθηκε απ’ την συγκεκριμένη shipping mafia... Έτσι αποκαλεί ο παλιοχαρακτήρας την εταιρεία που έδινε ψωμί στο γυιό του: shipping mafia! Η εταιρεία υποστηρίζει ότι ο Hasan Zaidi είχε “ψυχολογικά προβλήματα”. Ο πατέρας του πάλι υποστηρίζει ότι στα τηλεφωνήματά του, τις τελευταίες ημέρες πριν το θάνατό του, ανέφερε ότι είχε κάποια προβλήματα με τους ανωτέρους του. Ο πατέρας Zaidi υποστηρίζει ότι ο γυιός του κάτι ανακάλυψε στο φορτίο του πλοίου, και τον ξαπόστειλαν. Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα αδύνατο σημείο στη θεωρία ότι ο Hasan Zaidi έπεσε στη θάλασσα για να αυτοκτονήσει: ήταν αθλητής και, μεταξύ άλλων, δύτης... Κομματάκι περίεργο να σκεφτεί ένας δύτης να αυτοκτονήσει πέφτοντας στη θάλασσα, έτσι δεν είναι;
Μπορεί μια τόσο μεγάλη και σπουδαία ναυτιλιακή εταιρεία όπως η m.s.c. να έριχνε πυρηνικά απόβλητα στα ανοικτά της σομαλίας και, αργότερα, ίσως να βούλιαζε τα σαπάκια της φορτωμένα με παρόμοια απόβλητα στα ανοικτά της ιταλίας; Μπορεί μια εταιρεία τόσο global να συνεργάζεται με την (ή να ανήκει στην) N’drangheta ή σε κάποια άλλη μαφία; Μπορεί να κάνει λαθρεμπόριο κάθε είδους; Μπορεί να δίνει εντολές στους “μιλημένους” αξιωματικούς της να ξεφορτώνονται όποιον απ’ το πλήρωμα πάρει χαμπάρι οτιδήποτε; Η απάντησή μας είναι όχι! - όχι! - όχι! Γιατί αυτή η εταιρεία είναι σημαντικός συνεργάτης του ο.λ.π., (του κρατικού ο.λ.π.), και δεν μπορεί ένας τόσο καίριος συνεργάτης του ο.λ.π. να είναι εγκληματίας. Ε;
Υπάρχουν βέβαια ορισμένοι (όχι ινδοί) που επιμένουν ότι το “m” στο m.s.c. δεν πρέπει να διαβάζεται σαν mediterranean, αλλά σαν mafia. Mafia shipping company... Είναι εμφανώς κακοπροαίρετοι - δεν νομίζετε; Και θέλουν το κακό του ο.λ.π., αυτό είναι σίγουρο. Στο κάτω κάτω της γραφής, αν οι container shipping companies δεν ξέρουν τι κουβαλάνε και είναι εκ των προτέρων αθώες, θα ξέρουν οι λιμενικοί και οι τελωνιακοί; Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Α, και κάτι τελευταίο. Σε μια τουλάχιστον περίπτωση (ατυχήματος μάλιστα) η m.s.c. είχε ενοικιάσει ένα πλοίο απ’ την costamare... Του κυρίου Κωνσταντακόπουλου. Το Rena, μεταφοράς container.... Βούλιαξε κοντά στη Ν. Ζηλανδία. Συμβαίνουν αυτά, και στις καλύτερες οικογένειες.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1 - Sarajevo νο 30, Ιούνης 2009, οι πειρατές του Άντεν.
[ επιστροφή ]
