Ένας 30χρονος, βίαιος σαν χαρακτήρας, με “ποινικό” παρελθόν, που δουλεύει σαν οδηγός φορτηγού και έχει μείνει άνεργος, τα “έχει πάρει” και αποφασίζει να σκοτώσει κόσμο. Νοικιάζει ένα φορτηγό και το ρίχνει σ’ έναν πεζόδρομο... Δεκάδες νεκροί και τραυματίες· ένας παρανοϊκός σκοτώνει...
Όμως το μακελειό το βράδυ της 14η Ιούλη στη Νίκαια καταχωρήθηκε ακαριαία στις ενέργειες “ισλαμικής τρομοκρατίας”. Σχέσεις του αυτουργού με “ριζοσπαστικές ισλαμικές οργανώσεις” ή, έστω, με την σχετική ιδεολογία δεν προέκυψαν τις επόμενες ημέρες. Και, αν μας επιτρέπεται, την “ανάληψη ευθύνης” απ’ τον isis την θεωρούμε ανέκδοτο και όχι αποδεικτικό στοιχείο. Όποιο κι αν είναι αυτό το “γραφείο ανάληψης ευθυνών” είναι ικανό να υποστηρίξει ότι και ένας μετεωρίτης που έπεσε σε πρωτοκοσμική πόλη ήταν απόδειξη της θέλησης του θεού... και να “αναλάβει την ευθύνη”!
Απ’ την στιγμή που ένα οποιοδήποτε γεγονός τοποθετείται στη λίστα της “ισλαμικής τρομοκρατίας” φωτίζεται μ’ έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο, εννοείται (“μεταφράζεται”) με πολύ συγκεκριμένα εργαλεία, παράγει και αναπαράγει πολύ συγκεκριμένες “αντιδράσεις”. Κι όταν αυτός ο τρόπος, αυτά τα εργαλεία, αυτές οι αντιδράσεις είναι ήδη δουλεμένες, χωνεύονται ακαριαία. Σε τέτοιο βαθμό που θέλει πολύ κόπο (απ’ τον καθένα χωριστά) για να ξεριζωθούν. Και να ξαναποκτηθεί μια ορισμένη διαύγεια στη συναίσθηση των καταστάσεων.
Τι έγινε, λοιπόν, το βράδυ της 14ης Ιούλη στη Νίκαια; Έχοντας την επίγνωση ότι κυνηγώντας εκ των υστέρων ένα ένα τα κατορθώματα της “τρομοκρατίας” στον πρώτο κόσμο κινδυνεύει κανείς να γίνει “γραφικός / ειδικός”, θα ξεκινήσουμε από κάτι που έγινε 2 ημέρες νωρίτερα. Στις 12 Ιούλη (2016).
Εκείνη την ημέρα η καθεστωτική γαλλική εφημερίδα le figaro κυκλοφόρησε με κεντρικό άρθρο υπό τον τίτλο: οι δυσοίωνες προβλέψεις του επικεφαλής της DGSI [1Direction générale de la sécurité intérieure είναι η γαλλική αντι-κατασκοπευτική και αντι-τρομοκρατική υπηρεσία.]. Το ρεπορτάζ αναφερόταν στην κατάθεση που είχε κάνει στις 24 του περασμένου Μάη ο Patrick Calvar σε γάλλους βουλευτές. Μεταξύ άλλων ανέφερε το ρεπορτάζ (στις 12 Ιούλη) - ο τονισμός δικός μας:
... Σε μια κατάθεση που έδωσε κεκλεισμένων των θυρών στις 24 Μάη στην εθνοσυνέλευση, στην επιτροπή έρευνας για τους τρόπους αντιμετώπισης της τρομοκρατίας που συστάθηκε μετά την 7η Γενάρη 2015 [σ.σ.: ημέρα της επίθεσης στο Charlie Hebdo] αυτός ο επαγγελματίες διαβεβαίωσε: “Είμαι σίγουρος οτι θα περάσουν στη φάση χρήσης παγιδευμένων οχημάτων, ανεβάζοντας έτσι κατά πολύ τη δύναμή τους... Θα προχωρήσουν στο να σχεδιάζουν επιθέσεις με κομάντος των οποίων η αποστολή θα είναι να κάνουν τρομοκρατικές ενέργειες χωρίς αναγκαστικά να πεθαίνουν οι ίδιοι”...
Ο πιο “ειδικός των ειδικών”, το αφεντικό της γαλλικής αντιτρομοκρατίας, είπε λοιπόν στις 24 Μάη στην αντι-τρομοκρατική κοινοβουλευτική επιτροπή πως είναι σίγουρος ότι θα γίνουν “τρομοκρατικά κτυπήματα” με αυτοκίνητα - βόμβες... Στις 12 Ιούλη η le figaro το δημοσιοποίησε, κι έτσι το έμαθαν οι αναγνώστες της, και όχι μόνο... Και στις 14 Ιούλη ένα φορτηγό 19 τόνων πέρασε ανενόχλητο τους (ανύπαρκτους...) ελέγχους, “χώθηκε” στην παραλιακή λεωφόρο Promenade des Anglais, και άρχισε να παρασέρνει τους πεζούς που περπατούσαν στο δρόμο και στο πεζοδρόμιο λόγω των γιορτών για την εθνική επέτειο της γαλλίας - στη Νίκαια. Αν αυτό το φορτηγό ήταν γεμάτο εκρηκτικά, τότε θα ανατιναζόταν η μισή πόλη. Και τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερο. Ευτυχώς (αν μπορεί να ειπωθεί μια τέτοια κουβέντα μετά από 84 δολοφονημένους...) δεν ήταν εκείνο - που - δημόσια - πια - φοβόταν - (ήταν σίγουρος) - ο - Patrick Calvar. Όχι αυτή τη φορά· έστω.
Η φωτογραφία που δημοσίευσε η καθεστωτική Liberation απ’ την περιφερειακή φύλαξη της λεωφόρου Promenade des Anglais: ένας δημοτόμπατσος, κινητά κάγκελα, και τα ι.χ. που περνάνε...
Τι συμπέρασμα βγαίνει απ’ αυτήν την μικρή παράθεση γεγονότων; Σύμπτωση το γεγονός ότι δυο μέρες μετά την δημοσιοποίηση των φόβων (πιο σωστά: των βεβαιοτήτων) της γαλλικής αντιτρομοκρατικής έγινε, με μοναδική ευκολία, “κάτι” που θα μπορούσε να τις επιβεβαιώσει... Έστω· αν και οι πολλές “συμπτώσεις” (τις έχουμε εκθέσει σε προηγούμενες αναφορές για την “τρομοκρατία” στη γαλλία) δεν είναι ... συμπτωματικές.
Τι σημαίνει, όμως, το γεγονός ότι απ’ την μια μεριά το indelligent (με την ασφαλίτικη έννοια) τμήμα του γαλλικού κράτους “προετοιμάζεται” και προειδοποιεί για αυτοκίνητα βόμβες και απ’ την άλλη δεν αποφεύγεται κάτι που θα ήταν πανεύκολο να αποφευχθεί, όπως η είσοδος (ή/και το παρκάρισμα) ενός φορτηγού σε μια περιοχή με το πλήθος μιας γιορτής;
Τις αμέσως επόμενες ημέρες, κι αφού εν τω μεταξύ ακούστηκαν διάφορα βλακώδη (όπως, για παράδειγμα, ότι ο οδηγός “ξεγέλασε” το αστυνομικό μπλόκο λέγοντας ότι το φορτηγό μεταφέρει παγωτά για την γιορτή· ενώ δεν ήταν καν φορτηγό - ψυγείο...), ξεκίνησε μια έριδα μεταξύ των τοπικών αρχών της Νίκαιας και της κυβέρνησης. Οι πρώτοι κατηγορούσαν τους δεύτερους για πλημμελή μέτρα ασφαλείας στη συγκεκριμένη συγκέντρωση. Το πράγμα χόντρυνε (και ουσιαστικά αποδείχθηκε η κατηγορία των ντόπιων) όταν η γαλλική αστυνομία ζήτησε απ’ το δήμο Νίκαιας να καταστρέψει όλες τις λήψεις απ’ τις κάμερες δρόμου, στο δρόμο που έγινε το μακελιό, και στα πέριξ... Η δικαιολόγηση αυτής της πρωτοφανούς απαίτησης ήταν γελοία: για να μην διαρρεύσουν (λέει) πλάνα με τους κτυπημένους ανθρώπους... [2Video σχετικά κυκλοφορούσαν ήδη στον κυβερνοχώρο: ο κόσμος διαθέτει κινητά... ] Όλοι το κατάλαβαν: η γαλλική αστυνομία κάτι σοβαρό σε σχέση με το θέμα ήθελε να κρύψει. Τι; Το πιθανότερο: ότι δεν υπήρχε καν και καν φύλαξη (με την μορφή αστυνομικού μπλόκου, αστυνομικής παρουσίας, κλπ) στο σημείο απ’ όπου πέρασε το φορτηγό και στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του· ίσως και πουθενά αλλού στην περίμετρο της συγκέντρωσης.
Στη συνέχεια αυτή η έριδα πήρε πιο συγκεκριμένη μορφή. Κατά την γαλλική αστυνομία η συμφωνία που είχε γίνει με τις τοπικές αρχές ήταν αυτή να φυλάει προς το κέντρο της συγκέντρωσης του πλήθους, και η δημοτική αστυνομία την περίμετρο... Κατά τις αρχές της Νίκαιας δεν είχε γίνει ποτέ τέτοια συμφωνία· εξάλλου η δημοτική αστυνομία δεν είχε εκπαίδευση για τέτοια δουλειά: η συμφωνία προέβλεπε ότι την περίμετρο θα την φυλάνε κανονικοί μπάτσοι μαζί με δημοτόμπατσους... Με τέτοιον καυγά ένα μόνο θα μπορούσε να είναι το τελικό συμπέρασμα: ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια.
“Ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια”; Μετά από 2 “τρομοκρατικές” επιθέσεις σε γαλλικό έδαφος, και ειδικά μετά τους 130 δολοφονημένους στις 13 Νοέμβρη του 2015, το γαλλικό στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα βρίσκεται, υποτίθεται, σε μόνιμο συναγερμό... Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης (που δίνει, ως γνωστόν, υπερεξουσίες στην αστυνομία...) έχει ανανεωθεί κάμποσες φορές... Κι όμως. Παρά όλα αυτά, και παρά την δημόσια πρόβλεψη του επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής δυο μέρες πριν, όλα ήταν ιδανικά όχι για ένα “τρελό φορτηγό” αλλά για ένα φορτηγό - βόμβα... Στη Νίκαια σίγουρα. Ίσως και αλλού.
Πώς εξηγούνται τέτοιου είδους “παραλείψεις” του γαλλικού στρατοαστυνομικού συμπλέγματος; Η διαπίστωση περί πλημμελών μέτρων ασφαλείας έχει οποιαδήποτε αξία πέρα απ’ αυτήν της διαπίστωσης; Εξηγεί κάτι; Όχι, δεν εξηγεί τίποτα.
Δυστυχώς (και το εννοούμε) υπάρχει άλλη μια σύμπτωση, εκτός εισαγωγικών, στην ιστορία αυτή. Το πρωΐ της 14 Ιούλη ο γάλλος πρόεδρος Ολάντ δήλωσε ότι το καθεστώς έκτακτης ανάγκης (που εγκαινιάστηκε μετά την 13 Νοέμβρη του 2015) πρόκειται να λήξει στις 26 Ιούλη, μετά το τέλος του ποδηλατικού γύρου της γαλλίας...Το πρωΐ της επομένης, 15 Ιούλη, μετά απ’ όσα είχαν γίνει στη Νίκαια, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την ανανέωση αυτού του καθεστώτος για άλλους τρεις μήνες... και την εντατικοποίηση των γαλλικών επιθέσεων εναντίον του isis, στη συρία και στο ιράκ...
Λυπούμαστε, αλλά δεν μπορούμε να μην συσχετίσουμε αυτά τα 4 δημόσια γνωστά (πολύ γνωστά) γεγονότα, στη σειρά:
- μια υψηλότατου επιπέδου δημόσια “αντιτρομοκρατική” δήλωση περί επερχόμενων “αυτοκινήτων βόμβες”·
- μια υψηλότατου επιπέδου δημόσια δήλωση περί σύντομης λήξης του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης στη γαλλία·
- μια ανεμπόδιστη “τρομοκρατική επιχείρηση” με φορτηγό·
- την ανανέωση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, με ακόμα περισσότερο στρατό και στρατοαστυνομία στους δρόμους, και καινούργιες εκκλήσεις στους νέους γάλλους / γαλλίδες να καταταγούν στο στρατό...
Κάποιος θα μπορούσε να επιμείνει, με ντετεκτιβίστικη σχολαστικότητα: αυτά τα 4 αναμφισβήτητα γεγονότα μπορούν να θεωρηθούν απόδειξη ότι τα “πλημμελή μέτρα ασφαλείας” (στη Νίκαια και, ενδεχομένως και αλλού) ήταν από πρόθεση τέτοια και όχι από αμέλεια; Η απάντησή μας είναι ... ερώτηση. Τι, ακριβώς, συνιστά “απόδειξη” των inside jobs διάφορων μυστικών υπηρεσιών ή των φραξιών τους; Τι συνιστά “απόδειξη” με τη νομική, αστυνομική έννοια της λέξης, και τι συνιστά “απόδειξη” με την πολιτική έννοια; Αν κάποιος (μας) διευκρινίσει τι εννοεί (αν εννοεί...) για το δεύτερο και τις σημαντικές διαφορές που έχει απ’ το πρώτο, τότε θα μπορούμε να απαντήσουμε κι εμείς... [3Μια διαφορετική προσέγγιση, την οποία δεν θα απορρίπταμε, θα έλεγε ότι ακόμα κι αν δεχτεί κανείς ότι η “αμέλεια” στη Νίκαια ήταν από πρόθεση, δεν τελειώνει η ιστορία. Μήπως γίνεται, γύρω απ’ την “τρομοκρατία” και την “αντιτρομοκρατία”, κάποια υπόγεια σύγκρουση μηχανισμών μέσα στο γαλλικό βαθύ κράτος; Πράγματι, πρόκειται για κάτι για το οποίο δεν έχουμε στοιχεία· δεν μπορούμε, όμως, και να το αποκλείσουμε.]
Εν τω μεταξύ, πέρασε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα απ’ το στερέωμα του θεάματος (για να εξαφανιστεί γρήγορα) κι αυτό: η δήλωση του αδελφού του Mohamed Lahouaiej-Bouhlel (του οδηγού και δράστη της επίθεσης στη Νίκαια), απ’ την τυνησία, ότι η οικογένεια είχε λάβει πρόσφατα (πριν την 14η Ιούλη) 100.000 ευρώ απ’ τον Mohamed, ένα ποσό εντυπωσιακά μεγάλο σε σχέση με τα συνηθισμένα μικροποσά που ήταν τα εμβάσματά του τα προηγούμενα χρόνια... Το γεγονός ότι αυτή η δήλωση έγινε προς την αγγλική daily mail μπορεί να μειώνει την αξιοπιστία της... Ωστόσο δεν διαψεύστηκε ουσιαστικά, από κανέναν. Για την ακρίβεια “διαψεύστηκε”: από μια “ανώνυμη πηγή...” (γαλλική προφανώς...) “... που είναι κοντά στις έρευνες”.
Τι θα μπορούσε να σημαίνει το γεγονός ότι ο Mohamed Lahouaiej-Bouhlel πληρώθηκε, και μάλιστα αδρά για να κάνει την συγκεκριμένη ενέργεια; Και γιατί το γαλλικό σύμπλεγμα της ασφάλειας θα προτιμούσε να “πνίξει” ένα τέτοιο γεγονός; Δυο - τρία πράγματα, σημαντικά. Κατ’ αρχήν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση [4Κατά την γνώμη μας σε όλες τις “τρομοκρατικές ενέργειες”, σίγουρα στον πρώτο κόσμο!] θα πρέπει να παραμεριστούν και να πεταχτούν στα σκουπίδια όλα τα “ιδεολογικά” κίνητρα (του είδους “τζιχαντισμός”, “ισλαμικός ριζοσπαστισμός”, κλπ)· ακόμα και τα ψευτοκοινωνιολογικά (του είδους “οι περιθωριακοί” των μητροπόλεων, κλπ). Για “δουλειές” πρόκειται! Ύστερα, σε συνδυασμό με το γνωστό γεγονός ότι ο συγκεκριμένος Lahouaiej-Bouhlel ήταν μικρο-ποινικός και καθόλου “πιστός” (ανάλογο προφίλ έχει προκύψει και σε άλλες περιπτώσεις), θα έβγαινε το συμπέρασμα ότι “κάποιοι” (αρκετά επιτήδειοι στην διαχείριση λούμπεν ψυχισμών...) βρίσκουν άτομα “περιορισμένων ηθικών αναστολών” τα οποία “πείθουν” ότι αξίζει να αυτοκτονήσουν (παίρνοντας μαζί τους και πολλούς άλλους) αν αυτό εξασφαλίσει (οικονομικά) τις οικογένειές τους για ικανό διάστημα.
Δεν ξέρουμε, φυσικά, αν ο Lahouaiej-Bouhlel ήταν άνθρωπος που θα μπορούσε να τον χειραγωγήσει κάποιος κατάλληλα ώστε να τον ρίξει στο φιλότιμο (για την οικογένειά του και το μέλλον της) και να τον πείσει να πάει να σκοτώσει άλλους (πεθαίνοντας και ο ίδιος) με αντάλλαγμα 100 ή 200 χιλιάρικα (σε ευρώ). Ούτε θέλουμε να σκεφτούμε ότι η πειθώ θα μπορούσε να μην αφορά φόνους αλλά την συμμετοχή (του) σε κάποιο “ιατρικοτεχνολογικό πείραμα”...
Το δικό μας ερώτημα είναι ποιος πλήρωσε 100.000 τον Lahouaiej-Bouhlel (προφανώς πολύ κοντά την συγκεκριμένη ενέργεια). Δύο υποψήφιοι υπάρχουν. Είτε ο isis, είτε κάποια κρατική υπηρεσία (της οποίας ο εκπρόσωπός της παρίστανε ή δεν παρίστανε τον isis...). Προφανώς δεν έχουμε κάποια στέρεα απάντηση. Μόνο σοβαρές αμφιβολίες για το αν αυτοί οι δύο “υποψήφιοι” είναι, εν τέλει, διαφορετικοί όντως...
Κάτι τελευταίο, που δεν έχει μεν άμεση σχέση με την σφαγή στη Νίκαια, αποτελεί ωστόσο ένα ακόμα τεκμήριο για το πως σχετίζονται μεταξύ τους οι “διαφορετικοί” σ’ αυτήν την giga παραγωγή που λέγεται “τρομοκρατία / αντιτρομοκρατία”.
Τον περασμένο Ιούνη (του 2016) η γαλλική καθεστωτική εφημερίδα le monde (αναμφίβολα απ’ τις θεωρούμενες “έγκυρες”) αποκάλυψε ότι ο γαλλικός κολοσσός Lafarge [5Ιδιοκτήτρια και των (άλλοτε) “τσιμένων Χαλκίδας”...] πλήρωνε “λύτρα”, μέσω “ενδιάμεσων”, στον isis και σε άλλες ένοπλες οργανώσεις στη συρία, για κάποια χρόνια, προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει ένα εργοστάσιό της στην Jalabiya· και να διακινείται το τσιμέντο, εντός ή εκτός συρίας. Επιπλέον, αγόραζε πετρέλαιο απ’ τους συγκεκριμένους “τρομοκράτες” για το εργοστάσιο, και έδινε τσιμέντο στον isis να δουλεύει κι αυτός [6Οι σχετικές αποκαλύψεις της le monde ήταν μέρος μόνο ευρύτερων αποκαλύψεων σχετικά με την Lafarge, που έγιναν στις αρχές του χρόνου από ένα συριακό site, της αντι-Άσαντ αντιπολίτευσης, ονόματι Zaman al-Wasl. Φαίνεται ότι με κάποιον τρόπο κάποιοι “έβαλαν στο χέρι” τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες της εταιρείας μεταξύ γαλλίας και συρίας.
Στα σχετικά δημοσιεύματα, υπάρχουν επίσης αποκαλύψεις για τις σχέσεις της Lafarge και του οίκου Κλίντον, ειδικά με την νυν υποψήφια πρόεδρο, που έχει διατελέσει νομική σύμβουλος αλλά και διευθύντρια της αμερικανικής θυγατρικής. Ωστόσο αυτά ξεπερνούν την εδώ αναφορά μας...]. Το συγκεκριμένο deal έληξε τον Σεπτέμβρη του 2014 - ή ως τότε έφταναν τα σχετικά στοιχεία...
Οπωσδήποτε η επιλογή ενός τόσο μεγάλου διεθνώς μαγαζιού, σαν την Lafarge, να συνεχίσει τις δουλειές του στη συρία παρά τον πόλεμο, έγινε με σκοπό το κέρδος. Η πληρωμή “προστασίας” ήταν, έτσι, λογική συνέπεια... Το ζήτημα ωστόσο με την Lafarge είναι ότι έχει ένα παρελθόν συνεργασίας με την cia (και τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, προφανώς) όταν, στη δεκαετία του ‘80, τα στελέχη της στις ηπα (όπου επίσης έχει εργοστάσια) συμμετείχαν στην κρυφή αποστολή όπλων απ’ τις ηπα στον Σαντάμ Χουσεΐν [7Τότε, ο μετέπειτα “άρχοντας του σκότους” Χουσεΐν ήταν φίλος και σύμμαχος των ηπα• εφόσον πολεμούσε εναντίον του ιράν...] παίρνοντας, σε αντάλλαγμα, το μονοπώλιο στην προμήθεια πρώτων υλών για “μεγάλα έργα” στο ιράκ.
Εάν, λοιπόν, μια γαλλική επιχείρηση τέτοιου βεληνεκούς απ’ την μια μεριά κάνει μπίζνες με μυστικές υπηρεσίες και απ’ την άλλη με “τρομοκράτες”, εκτός απ’ το να πει κάποιος “ε, αυτός είναι ο καπιταλισμός!” (σωστό...) μπορεί να πάει μισό βήμα παραπάτω: αφού αυτός είναι ο καπιταλισμός, μήπως (εκτός από άλλες επιχειρήσεις που κάνουν την ίδια δουλειά με την lafarge) υπάρχουν κι άλλες μπίζνες μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και “τρομοκρατών”, χωρίς τσιμεντοβιομηχανίες και λοιπά καταστήματα στη μέση;
Γράφουμε αλλού για την οργανική σχέση και συμπληρωματικότητα μεταξύ “τρομοκρατίας” και “αντιτρομοκρατίας”. Αυτή η σχέση, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλείσει μεμονωμένα γεγονότα που δεν ανήκουν στο ρεπερτόριό της. ΑΝ το μακελειό στη Νίκαια δεν είχε “τοποθετηθεί” στη λίστα των “τρομοκρατικών ενεργειών από φανατικούς ισλαμιστές”, μια σειρά συσχετίσεις (με “αντιτρομοκρατικές” δηλώσεις πριν και μετά) θα ήταν άσχετες και άκυρες.
Η καθεστωτική αμερικανική New York Times, με άρθρο της σχετικά στις 18 Ιούλη, παρουσιάζει αυτήν την “τοποθέτηση” ωμά:
... Οι κυβερνήσεις ωφελούνται συνδέοντας με το Ισλαμικό Κράτος πράξεις βίας που μερικές φορές είναι τυχαίες και άσχετες. Αυτός είναι ένας τρόπος να προστατευτεί η τάξη έναντι του χάους, και να γίνει μια προσπάθεια να πεισθούν οι πολίτες ότι υπάρχει μια στρατηγική για να τελειώσει η βία. Για παράδειγμα, μετά την επίθεση στη Νίκαια, γάλλοι αξιωματούχοι ζητούν την αύξηση των ποσών που διαθέτει ο προϋπολογισμός για τις εκστρατείες βομβαρδισμού εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και στο Ιράκ...
... Ο Mohamed Lahouaiej Bouhlel που έκανε την επίθεση στη Νίκαια είχε ένα βιογραφικό μικροεγκλημάτων αλλά όχι φανερούς δεσμούς με κάποια τρομοκρατική οργάνωση. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον γάλλο πρωθυπουργό να υποστηρίζει ότι “ήταν ένας τρομοκράτης σχετισμένος με το ριζοσπαστικό ισλάμ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο”...
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 - Direction générale de la sécurité intérieure είναι η γαλλική αντι-κατασκοπευτική και αντι-τρομοκρατική υπηρεσία.
[ επιστροφή ]
2 - Video σχετικά κυκλοφορούσαν ήδη στον κυβερνοχώρο: ο κόσμος διαθέτει κινητά...
[ επιστροφή ]
3 - Μια διαφορετική προσέγγιση, την οποία δεν θα απορρίπταμε, θα έλεγε ότι ακόμα κι αν δεχτεί κανείς ότι η “αμέλεια” στη Νίκαια ήταν από πρόθεση, δεν τελειώνει η ιστορία. Μήπως γίνεται, γύρω απ’ την “τρομοκρατία” και την “αντιτρομοκρατία”, κάποια υπόγεια σύγκρουση μηχανισμών μέσα στο γαλλικό βαθύ κράτος; Πράγματι, πρόκειται για κάτι για το οποίο δεν έχουμε στοιχεία· δεν μπορούμε, όμως, και να το αποκλείσουμε.
[ επιστροφή ]
4 - Κατά την γνώμη μας σε όλες τις “τρομοκρατικές ενέργειες”, σίγουρα στον πρώτο κόσμο!
[ επιστροφή ]
5 - Ιδιοκτήτρια και των (άλλοτε) “τσιμένων Χαλκίδας”...
[ επιστροφή ]
6 - Οι σχετικές αποκαλύψεις της le monde ήταν μέρος μόνο ευρύτερων αποκαλύψεων σχετικά με την Lafarge, που έγιναν στις αρχές του χρόνου από ένα συριακό site, της αντι-Άσαντ αντιπολίτευσης, ονόματι Zaman al-Wasl. Φαίνεται ότι με κάποιον τρόπο κάποιοι “έβαλαν στο χέρι” τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες της εταιρείας μεταξύ γαλλίας και συρίας.
Στα σχετικά δημοσιεύματα, υπάρχουν επίσης αποκαλύψεις για τις σχέσεις της Lafarge και του οίκου Κλίντον, ειδικά με την νυν υποψήφια πρόεδρο, που έχει διατελέσει νομική σύμβουλος αλλά και διευθύντρια της αμερικανικής θυγατρικής. Ωστόσο αυτά ξεπερνούν την εδώ αναφορά μας...
[ επιστροφή ]
7 - Τότε, ο μετέπειτα “άρχοντας του σκότους” Χουσεΐν ήταν φίλος και σύμμαχος των ηπα· εφόσον πολεμούσε εναντίον του ιράν...
[ επιστροφή ]
