Tag: υγεία

Πέμπτη 20 Αυγούστου. Χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο “παράπλευρες απώλειες” επειδή ξέρουμε ότι αρέσει στους φίλους της καραντίνας, των πραξικοπημάτων και, γενικά, οποιασδήποτε απαγόρευσης γράφει στην ούγια της «υγεία». Είναι τόσο ευφυείς και τόσο το the point ώστε η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στο επαναστατικό τους μεγαλείο.

Ωστόσο τα παρακάτω στοιχεία δεν είναι της ασταμάτητης μηχανής. Είναι του αμερικάνικου πραξικοπηματικού μηχανισμού (των CDC) που αν δεν κάνουμε λάθος ελέγχουν οι αμερικάνικες φαρμακοβιομηχανίες – αλλά έστω κι έτσι, αφού είναι για το «καλό του λαού», οι φίλοι της καραντίντας και κάθε μορφωμένος και ευαίσθητος πολίτης χειροκροτούν από καρδίας.

Δείτε τώρα πόσο ανεύθυνες είναι οι παράπλευρες απώλειες, σύμφωνα την έρευνα των CDS: το 25% των ενήλικων μεταξύ 18 και 24 (απ’ τα 5.412 άτομα που συνεντευξιάστηκαν) ένοιωσαν την διάθεση να αυτοκτονήσουν στη διάρκεια της κατ’ οίκον φυλακισής τους – στο ψοφιοκουναβιστάν… Εκτός από ανεύθυνοι και φλώροι! θα έλεγε σίγουρα η επαναστατική «κεντρική επιτροπή» υπέρ των φαρμακοβιομηχανιών…. Δείτε όμως κι αυτό: σ’ αυτήν την ηλικιακή ομάδα, το 31% των απλήρωτων εργατών σε παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας ένοιωσε την ίδια απελπισία και την ίδια ροπή προς την αυτοκτονία. Επίσης το 22% των εργατών σε εφεδρεία… Και (επειδή η τάξη και η φυλή επικοινωνούν εδώ και αιώνες…) οι ισπανόφωνοι και οι έγχρωμοι αυτής της ηλικιακής ομάδας έφτασαν σε απόγνωση σε ποσοστό πάνω από 25%…

Αν μια παρόμοια έρευνα γινόταν, το ίδιο χρονικό διάστημα, όχι μεταξύ των λούμπεν φίλων της καραντίνας αλλά μεταξύ των “οφελούμενων”, των ιδιοκτητών και των μετόχων των big tech (google, facebook, apple, amazon…) δηλαδή, θα έβρισκε μηδέν διάθεση για αυτοκτονία! Και, για να μην γινόμαστε γραφικοί, δεν πρόκειται για κάποιες μια-κι-έξω επιχειρήσεις· πρόκειται για τις ναυαρχίδες συγκεκριμένων καπιταλιστικών τομέων που, στην πυραμίδα της διαστρωμάτωσής τους, μοιράστηκαν και μοιράζονται τα πολλαπλά κέρδη απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Η ασταμάτητη μηχανή θα κρατούσε την γλώσσα της και δεν θα έλεγε το κοινότοπο ότι όπως κάθε πραξικόπημα έτσι και το υγιεινιστικό έχει στόχο την εργατική τάξη και τους πληβείους (ακόμα κι αν η μπάλα παίρνει και κάποια αφεντικά…) αν δεν είχε υπόψη της τα σοφά πορίσματα των ντόπιων φίλων της καραντίνας, ότι δηλαδή «η απειλή του covid-19 είναι αταξική» (και το κράτος που μας προστατεύει αντικαπιταλιστικό!… ουάου!!!)

Γενικά μιλώντας κανένας ποτέ δεν κατάφερε να νικήσει ούτε την βλακεία ούτε την σοφιστικέ βλακεία· ούτε τους σκέτους ηλίθιους ούτε τους φλύαρους ηλίθιους. Οπότε η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει τέτοιο σκοπό. Όταν, όμως, η κρατική / καπιταλιστική (κατα)πίεση φτάνει στο σημείο των σκέψεων αυτοκτονίας μεταξύ των πληβείων, τότε υπάρχει ένα πολύ σοβαρό εργατικό ζήτημα. Αφορά την ζωή μας (και όχι την επιβίωση σαν pets…)!

Οι σκέψεις αυτοκτονίας είναι ένα κράμα μίσους και αδυναμίας να εκδηλωθεί αυτό το μίσος εκεί που πρέπει· το μίσος εσωτερικεύεται και στρέφεται ενάντια στον εαυτό. Όταν το καπιταλιστικό σχέδιο προσαρμογής στις προδιαγραφές της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης (με την απειλή του υγιεινιστικού θανάτου) είναι η μαζική αλλαγή συμπεριφοράς, όταν δηλαδή το ζητούμενο των big αφεντικών και των λακέδων τους είναι η εσωτερίκευση και η σωματοποίηση της γενικής αναδιάρθρωσης, τότε οι σκέψεις της αυτοκτονίας και οι καταθλίψεις που προηγούνται είναι απλά η πίσω όψη της καθεστωτικής βίας. Είναι αυτή η καθεστωτική βία εξατομικευμένη και στραμμένη ενάντια στον Εαυτό – Κεφάλαιο! Είναι η ατομική και εν-σωματωμένη «καπιταλιστική αυτοκαταστροφή»!

Αυτοί οι άνθρωποι που πλησιάζουν ή και φτάνουν σ’ αυτό το σημείο είναι δικοί μας! Είναι δικοί μας όχι επειδή είναι φίλοι ή συγγενείς ή ομοϊδεάτες, αλλά επειδή οπισθοχωρούν, πισωπατούν την διαδρομή της πλαστής αυτοπεποίθησης που τους χάρισε ο νεοφιλευθερισμός, φτάνοντας ως το σημείο που, μισώντας την πλήρη διάψευση που φτάνει ως την κατ’ οίκον φυλάκιση, «αυτοαναφλέγονται» ιδιωτικά – μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Σ’ αυτό το αυτοκαταστροφικό πισωπάτημα, ασυνείδητα, υπάρχει μια μικρή αρχετυπική ζωϊκή μορφή, ένα μικρός σπόρος άρνησης. Που δεν μπορεί να ανατείλει ατομικά· ο Εαυτός Κεφάλαιο παραμένει η πανοπλία που, στις διαψεύσεις, συνθλίβει και συνθλίβεται. Η συλλογική εργατική πολιτική κριτική, θεωρητική και πρακτική, απέναντι στη μηχανή της καταστροφής (οπωσδήποτε και στη συγκεκριμένη που λέγεται η «θανατολαγνεία του covid-19») είναι που μπορεί – δύσκολα, αλλά μπορεί!! – να ανοίξει τον ορίζοντα σ’ αυτές τις ζωντανές και ασυνείδητες αρνήσεις ώστε αντί να στραφούν αυτοκτονικά ενάντια στον Εαυτό που έχει παρακμάσει πια σαν Κεφάλαιο, να στραφούν ενάντια στην καπιταλιστική επιθετικότητα· αρχής γενομένης απ’ την υγιεινιστική στρατηγική βία.

Απ’ την μεριά μας είναι το σημείο που αποδεικνύεται το δίκιο μας: δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες!!! Και μην πείτε ότι δεν ξέρετε ποιοί είναι αυτοί οι νεκροθάφτες από πολιτική, ηθική, συναισθηματική και διανοητική άποψη…

Τρίτη 18 Αυγούστου. Μπορούν να ρίξουν από τώρα πετσέτα. Δεν υπάρχει λόγος για αντιπαράθεση – αυτοί έχουν νικήσει. Ή έχουν τον τρόπο για να δείξουν ότι η δύση έχασε!

Είναι βέβαια εικόνες – που θα μπορούσαν να είναι παλιές. Όλοι όμως λένε ότι είναι τωρινές… Ισχύει; Έχουμε πάντα τις επιφυλάξεις μας. Θα το διασκεδάσουμε ωστόσο σήμερα λέγοντας «γιατί όχι;»

Στη Wuhan, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε σύμφωνα με τις επίσημες εκδοχές η γκράντ τουρνέ του τσαχπίνη covid-19 για την εξόντωση της ανθρωπότητας, εκεί που οι άνθρωποι πέθαιναν κατά χιλιάδες (και το αποτρόπαιο καθεστώς έκρυβε τα πτώματα, όπως είπαν αργότερα ότι γινόταν κι αλλού…), εκεί που δούλεψε το παράδειγμα της γενικευμένης επιτήρησης που τόσο έχουν αγαπήσει και στη δύση, εκεί λοιπόν πριν 3 ημέρες, στις 15 Αυγούστου, έγινε ένα μεγάλο techno pool party… Όχι «συνωστισμός», όχι «ο ένας πάνω στον άλλον»!… Κι αν δείτε έστω και μισόν ή μισή να έχει κουκουλωμένη φάτσα…

Πρόκειται για σατανικό σχέδιο των βασικών μελών του ευρασιατικού project να σπάσουν το ηθικό και να εξουθενώσουν την υπεροπτική και ανασφαλή δύση!!! Την μία βγαίνει όλο καμάρι η ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) και λέει «έλα μωρέ με το εμβόλιο, σιγά το θέμα, τόχουμε, τόκανε και η κόρη μου»!!… Την άλλη βγαίνει το κομμουνιστικό κόμμα κίνας και οργανώνει τρελό πάρτυ στη Wuhan, «απ’ τα παλιά»!! Σα να λένε εμείς δεν έχουμε πρόβλημα… εσείς έχετε!

Ούτε 8 μήνες δεν έχουν περάσει καλά καλά, κι αυτοί εκειπέρα στη Wuhan ξεσαλώνουν (πάντα κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι του κράτους)!!! Ο κινέζικος καπιταλισμός δεν πουλάει απλά “την χαρά της ζωής”! Πουλάει μέχρι και “ανάσταση νεκρών”!!! Ενώ εδώ; Παραινέσεις, νουθεσίες, απαγορεύσεις, πρόστιμα, κηρύγματα υπευθυνότητας, κρατάτε τις αποστάσεις, μην φρενάρετε απότομα, μην πηγαίνετε κατευθείαν στις εκκλησίες  ξενύχτηδες απ’ τα πανηγύρια, κάντε ααααααα! να δούμε τα λαιμά σας αν πρόκειται να πάτε για δουλειά… – ότι κατέβει στην κούτρα των αρχόντων και των ειδικών τους…

Φθόνος! Ζήλεια!! Καμμιά ελπίδα για τους αυτο-κατεστραμμένους!!!

Σάββατο 15 – Κυριακή 16 Αυγούστου. Τους έπιασαν κανονικά στα πράσα. Την Κυριακή 19 Ιούλη (το ένδοξο θανατόμετρο) είχαμε παρουσιάσει (ας αυτοσαρκαστούμε: σε πανελλήνια αποκλειστικότητα! – αλλά τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς απο περιθωριακούς;) την έρευνα των Yoon K Loke και Carl Heneghan του αγγλικού “κέντρου για την ιατρική που στηρίζεται σε αποδείξεις” (είχε δημοσιοποιηθεί πριν 3 ημέρες τότε), που κάτω απ’ τον τίτλο Γιατί κανένας δεν μπορεί ποτέ να γίνει καλά απ’ τον covid-19 στην αγγλία αποδείκνυαν το μεγάλο πάρτυ που έκανε επί μήνες η αγγλική «δημιουργική λογιστική θανάτου» – προκειμένου να πουλήσει τρόμο covid-19 στις μάζες. Η ξεφτίλα ήταν τόσο καλά τεκμηριωμένη απ’ την έρευνα των δύο, ώστε αναγκάστηκε ο κοτζάμ υπ.υγείας της αυτού μεγαλειότητας να βγει για να τραυλίσει κάτι του είδους «ναι… υπάρχει κάποιο πρόβλημα… θα δούμε…»

Χρειάστηκε ένας μήνας σχεδόν «για να δουν». Και χτες η αγγλική υπηρεσία δημόσιας υγείας ανακοίνωσε ότι αφαιρεί 5.377 νεκρούς απ’ την «κοινή δεξαμενή»! Είναι όμως πολύ αργά για να αλλάξουν τα πιστοποιητικά θανάτου, για να αποδοθεί η σωστή αιτία θανάτου γι’ αυτούς τους 5.377, και για να ξεφρικάρουν οι συγγενείς και οι οικείοι τους. Τί έκανε η PHE της αγγλίας και απάλλαξε αυτούς τους 5.377; Είναι αυτό αρκετό για να πιστέψει κανείς τα διορθωμένα νούμερα;

Ο «ορισμός νεκρού από covid-19» που ήταν σε χρήση όλους αυτούς τους μήνες στην αγγλία ήταν: πρόσωπο που πεθαίνει με θετικό τεστ covid-19 και είτε πέθανε μέσα σε 60 ημέρες απ’ την πρώτη διαπίστωση της μόλυνσης, ή πέθανε πέρα απ’ τις 60 ημέρες αν ο covid-19 αναφέρεται στο πιστοποιητικό θανάτου… «Μια φορά θετικός – για πάντα θετικός – νεκρός απ’ τον covid-19»!!!

Ο καινούργιος ορισμός, που χρησιμοποιήθηκε για να διορθώσει τον προηγούμενο είναι: πρόσωπο που πεθαίνει με θετικό τεστ covid-29 μέσα σε 28 ημέρες απ’ την πρώτη διαπίστωση της μόλυνσης.

Όπως ο παλιός έτσι και ο καινούργιος είναι ο ορισμός της «κοινής δεξαμενής», δηλαδή της μαζικής εκστρατείας εξαπάτησης και τρομοκράτησης: όποιος βρεθεί θετικός ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ ΚΙ ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΗΝΑ καταγράφεται σαν «θύμα του covid-19»!! Η καινούργια φόρμουλα είναι βέβαια καλύτερη απ’ την προηγούμενη (όπου ο καταδίκη του covid πιστοποιητικού θανάτου ήταν ισόβια), και πάλι όμως δείχνει το πόσο σέβονται την ζωή και το πόσο σέβονται τον θάνατο τα σύγχρονα καθάρματα / στελέχη του υγιεινιστικού καπιταλισμού.

Έχει την σημασία του κι αυτό. Ο «πολύ large» ορισμός άρχισε να αποδίδει απ’ τις αρχές Μάη, όταν πια υπήρχαν άνθρωποι που βρέθηκαν θετικοί κάποια στιγμή τον Απρίλη, νοσηλεύτηκαν, έγιναν αρνητικοί, βγήκαν απ’ τα νοσοκομεία… και πέθαναν απ’ τον Μάη και μετά από άλλες αιτίες (πάνω σχήμα, πράσινη γραμμή). Η «διόρθωση» (μπλέ γραμμή) αφορά θανάτους που χρεώθηκαν με τον τόνο από τότε και μετά, όταν οι θάνατοι είχαν αρχίσει να πέφτουν· έπρεπε όμως να κρατηθούν οπωσδήποτε ψηλά, με οποιονδήποτε τρόπο, για χάρη της τρομοπαραγωγής.

Τώρα που οι θάνατοι έχουν περιοριστεί σημαντικά, το τρομοθέαμα έχει μεταφερθεί αλλού. Στα «κρούσματα». Συνεπώς «άντε, να κόψουμε κάτι απ’ το παλιό θανατόμετρο»…

Καταλάβατε;

Σάββατο 15 – Κυριακή 16 Αυγούστου. Ο ευρωπαϊκός ορισμός (που είναι επίσης ο ορισμός του π.ο.υ.) είναι λιγάκι πιο «μαζεμένος» απ’ τον αγγλικό, εξίσου κυνικός όμως:

Ένας θάνατος από covid-19 ορίζεται σαν θάνατος που προκύπτει από μια κλινικά εντοπίσιμη ασθένεια σε μια πιθανή ή επιβεβαιωμένη περίπτωση covid-19, εκτός αν υπάρχει ξεκάθαρα εναλλακτική αιτία θανάτου που δεν μπορεί να σχετίζεται με ασθένεια του covid-19 (π.χ. τραύμα)…

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ευρωπαϊκο τρομοκρατικό κυνισμό, αν φας τσεκουριά στο κεφάλι δεν θα πεταχτείς στην «κοινή δεξαμενή». Όλες, όμως οι αιτίες θανάτου των ηλικιωμένων με προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας (καρδιακά, κυκλοφορικά, κλπ) δεν είναι «ξεκάθαρα εναλλακτικές αιτίες» – οπότε; Ρίχτον μέσα! Επιπλέον, δεν χρειάζεται καν ένα θετικό τεστ. Αρκεί η «πιθανότητα» να έχεις κολλήσει covid-19. Και από που προκύπτει η «πιθανότητα»; Από … έτσι!…

Για να γίνει ξεκάθαρο ότι απ’ τον covid-19 μπορεί να γλύτωσαν πολλοί απ’ το θανατόμετρο όμως όχι, ο ορισμός συνεχίζει:

Ένας θάνατος που οφείλεται στον covid-19 δεν θα πρέπει να αποδοθεί σε άλλη ασθένεια (π.χ. καρκίνο), και θα πρέπει να μετριέται ανεξάρτητα από προϋπάρχουσες συνθήκες για τις οποίες υπάρχει η εκτίμηση ότι προκάλεσαν σοβαρές επιπλοκές του covid-19.

Ξεκάθαρο και ωμό. Δεν πρόκειται, όμως, απλά για στατιστική απάτη. Πρόκειται για μια καραμπινάτη στροφή σ’ αυτό που λέγεται «ιατρική»: οι αιτίες θανάτου γίνονται «πολιτικές», με την έννοια ότι επιλέγονται με βάση την καλύτερη εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.

Και δεν γίνονται τέτοιες μόνο οι αιτίες θανάτου. Είναι ήδη εξαρτημένες απ’ τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών ΚΑΙ οι θεραπείες ΚΑΙ οι διαγνώσεις.

Κάποιοι – από τους «αιρετικούς» – έχουν πει αυτούς τους μήνες, με αφορμή τον covid-19 και, κυρίως, την διαχείρισή του, ότι τώρα γίνεται μια σκληρή μάχη για την ψυχή της ιατρικής. Έχουν δίκιο. (Εκτιμάμε μάλιστα πως είναι η τελευταία μάχη γύρω απ’ αυτό το ζήτημα… Αν χαθεί δεν θα υπάρξει μελλοντικά περιθώριο για άλλη…) Κάνουν όμως ένα στρατηγικό λάθος οι αιρετικοί. Αφήνουν έξω απ’ αυτήν την μάχη τον βασικότερο σύμμαχό τους: τις κοινωνίες, που είναι οι «οποιαδήποτε στιγμή ασθενείς», αυτοί κι αυτές που χρειάζονται την φροντίδα, τις γνώσεις και την ηθική ακεραιότητα των γιατρών.

Αν η μάχη ήταν για την … ψυχή της ηλεκτρολογίας (ας πούμε) ίσως ο ρόλος των «πελατών» να ήταν μικρής σημασίας. Όμως σε ότι αφορά την ιατρική δεν ισχύει το ίδιο.

Θα φροντίσουμε να επανέλθουμε αναλυτικότερα – επειδή και αυτή η πλευρά είναι πολύ σημαντική σε τέτοιους ζόρικους καιρούς.