Tag: υγεία

Ο δρόμος προς την αθανασία; (2)

Σάββατο 7 Νοέμβρη. Ο πιο κάτω πίνακας είναι ελληνικής προέλευσης (και ίσως είναι γνωστός περισσότερο απ’ τους από πάνω) – και πολύ δύσκολα θα καταλόγιζε κανείς στην ελστατ ότι κάνει «πλάτες» σε … «συνωμοσιολόγους»!!! Μάλλον δουλεύει σε απόσταση απ’ την τρομοεκστρατεία, επειδή κάποιος κρατικός οργανισμός πρέπει να μαζεύει τα πραγματικά στοιχεία! Αφορούν το πρώτο εξάμηνο του 2020· όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι σ’ αυτό το διάστημα ήταν που έγινε ο μαζικός «εμβολιασμός» του ντόπιου πληθυσμού με το δηλητήριο του φόβου του θανάτου (λόγω covid).

Απ’ τον πίνακα τονίζουμε ώστε να είναι διακριτά τα μεγέθη / απολογισμούς θανάτου από οποιαδήποτε αιτία το πρώτο εξάμηνο κάθε μιας απ’ τις επόμενες χρονιές:

2016: 60.339

2017: 65.756

2018: 60.616

2019: 65.496

2020: 64.469

Απλή γνώση των αριθμών δείχνει ότι το «φονικό» (λόγω covid!) πρώτο εξάμηνο του 2020 είχε λιγότερους νεκρούς συνολικά απ’ το 2019 και το 2017, και περισσότερους απ’ το 2016 και το 2018. Τίποτα ιδιαίτερο δηλαδή.

Φυσικά τα σαπισμένα μυαλά θα υποστηρίξουν δύο πράγματα. Πρώτον, ότι ο χαμηλός (και πάντως εντός των συνηθισμένων μιας γερασμένης κοινωνίας) αριθμός θανάτων του πρώτου εξάμηνου του 2020 οφείλεται στις καθολικές απαγορεύσεις. Και δεύτερον, ότι ο μικρότερος του 2019 αριθμός (αν και μεγαλύτερος του 2016 και του 2018) οφείλεται … στη μείωση των τροχαίων (λόγω γενικών απαγορεύσεων).

Η αποκάλυψη της βλακείας (ή, έστω, της βαθιάς άγνοιας) του πρώτου «επιχειρήματος» γίνεται εύκολα απ’ τα στοιχεία του euromomo για το ελλαδιστάν: απ’ τα μέσα του καλοκαιριού ως και πριν μια εβδομάδα, χωρίς καθολικές απαγορεύσεις (αλλά με άπειρη θανατοπολιτική προπαγάνδα περί «αύξησης κι άλλης αύξησης κι άλλης αύξησης των κρουσμάτων) η γενική θνησιμότητα ήταν φυσιολογική. Παρότι η «κοινή δεξαμενή» οργιάζει πλέον, τόσο σε σχέση με το ποιοί θάνατοι χρεώνονται στον covid, όσο και σε σχέση με το πως προκύπτουν τα «θετικά» τεστ! Απλά (για το πρώτο) μεταφέρονται πια όλο και πιο ξετσίπωτα θάνατοι από άλλες αιτίες στον covid…

Όσο για το καταπληκτικό «θεώρημα» της μείωσης των τροχαίων (που υπονοεί ότι οι γενικές απαγορεύσεις είχαν πολλαπλά ευεργετικά αποτελέσματα…) ιδού ένας ακόμα πίνακας της ελστατ: υπήρξε πράγματι μείωση (και μακάρι να μην υπήρχε ούτε ένα νεκρός ή σοβαρά τραυματίας από τροχαία!) του καραντινάτου 2020 σε σχέση με το συνηθισμένο 2019 – κατά 68 άτομα. Καλύτεροι δρόμοι, καλύτερη σήμανση και, κυρίως εξαφάνιση της μαφίας των διπλωμάτων θα είχαν πολύ πιο ευεργετικά αποτελέσματα…

Ο συνδυασμός όλων των πιο πάνω στοιχείων δείχνει (υποστηρίζουμε) πέρα από κάθε αμφιβολία δύο πράγματα. Πρώτον ότι σε ότι αφορά τους νεκρούς, έχει γίνει άγνωστης έκτασης «ντουμπλάρισμα» θανάτων που οφείλονται σε «συνηθισμένες» αιτίες, για να χρεωθούν στον covid. Η «κοινή δεξαμενή» βοά!

Δεύτερον, η τρομοκστρατεία έχει στηριχτεί, έχει παράξει και αναπαράγει μια εξαιρετικά διεστραμμένη αντίληψη για την πραγματικότητα! Λέγονται τερατώδη ψέμματα, ψέμματα που θα έκαναν ακόμα και τον Γκέμπελς να κοκκινίσει, από «ειδικούς» και κοινούς πληρωμένους δημαγωγούς του σκοινιού και του παλουκιού, που γίνονται πιστευτά εδώ και μήνες απλά και μόνο εξαιτίας της άγνοιας του πληθυσμού. Και, επιπλέον, εξαιτίας του τρόπου που έχει εξατομικευτεί / ιδιωτικοποιηθεί (: αποκοινωνικοποιηθεί) και ψυχο-παθολογικοποιηθεί μαζικά ο φόβος του θανάτου στις post-industrial δυτικές κοινωνίες. Αποδεικνύεται εύκολο να τρομάξει ο ήδη γενικά και αόριστα φοβισμένος από κάτι ανύπαρκτο που οι μηχανισμοί του Θεάματος του πλασάρουν σαν «υπαρκτό»· και δεν αναφερόμαστε στον ιό τον ίδιο αλλά στην φονικότητά του.

Κατασκευάζεται μια «παράλληλη πραγματικότητα» μακράς πνοής που έχει αρχίσει κιόλας να «κατοικείται»; Ναι, είναι πολύ πιθανό…

Θανατοπολιτική

Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Ή «δημιουργική λογιστική θανάτου»… Έχουμε ασχοληθεί μάλλον εκτεταμένα με το ζήτημα του πόσο θανατηφόρος είναι πραγματικά ο covid… και ίσως αυτό να κουράζει. Δεν είναι ευχάριστο να μιλάει κανείς για αριθμούς νεκρών. Ωστόσο η ασταμάτητη μηχανή έχει αναγκαστεί να κάνει (και) αυτό, στο βαθμό που η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία προσπαθεί να επιβληθεί και να ποτίσει μυαλά και συνειδήσεις ανεμίζοντας αριθμούς.

Οι δύο παρακάτω πίνακες είναι όσο πιο έγκυροι γίνεται, για όσους ψάχνουν τεκμήρια και αποδείξεις πέρα απ’ τη μύτη (και το συνήθως άρρωστο μυαλό) τους. Προέρχονται απ’ το euromomo, έναν ευρωπαϊκό οργανισμό που παρακολουθεί (όπως δηλώνει ο ίδιος) τα μεγέθη θανάτων στην ευρώπη με σκοπό να εντοπίζει και να μετράει τους excess deaths που σχετίζονται με την εποχική γρίπη, τις πανδημίες και άλλες απειλές στη δημόσια υγεία. Ο euromomo παίρνει κάθε εβδομάδα στοιχεία απ’ τα 26 κράτη / μέλη του (αυστρία, βέλγιο, νότια κύπρος, δανία, εσθονία, φιλανδία, γαλλία, γερμανία, ελλάδα, ουγγαρία, ιρλανδία, ιταλία, λουξεμβούργο, μάλτα, ολλανδία, νορβηγία, πορτογαλία, σλοβενία, ισπανία, σουηδία, ελβετία, ενωμένο βασίλειο / 4 περιοχές), στηρίζει και στηρίζεται απ’ το «ευρωπαϊκό κέντρο για την πρόληψη και τον έλεγχο των ασθενειών» (ECDC) και έχει την έδρα του στη δανία.

Η έννοια κλειδί λέγεται excess mortality· που σημαίνει υπερβάλλουσα θνησιμότητα. «Υπερβάλλουσα» σημαίνει αισθητά πάνω απ’ τον στατιστικό μέσο όρο προηγούμενων χρόνων.

Οι δύο πίνακες (ο πρώτος συνολικά, ο δεύτερος σε συγκεκριμές ηλικιακές κατηγορίες) δείχνουν την συνολικη θνησιμότητα στο σύνολο των 26 κρατών / μελών του euromomo (η μπλέ γραμμή) σε σχέση με το συνηθισμένο εύρος της (γκρίζα λουρίδα), την «βάση» (διακεκομένη γραμμή στη μέση της γκρίζας ζώνης) και την «αξιοσημείωτη αύξηση» (με την διακεκομένη πάνω απ’ την γκρίζα ζώνη). Το χρονικό διάστημα είναι απ’ την 1η εβδομάδα του 2017 ως την 44η εβδομάδα του 2020 (δηλαδή ως το τέλος Οκτώβρη).

Είναι φανερό ότι πιο έντονα το 2017, και ύστερα τον χειμώνα 2017-18 (περισσότερο) και τον χειμώνα 2018 – 19 υπήρξε υπερβάλλουσα θνησιμότητα – λόγω γρίπης. Το 2020 όμως, που δεν υπήρξε την ίδια χειμερινή περίοδο κάποια ιδιαίτερη excess mortality λόγω γρίπης, εμφανίζεται αυτή η απότομη εκτόξευσή της στη διάρκεια 3 ή 4 εβδομάδων γύρω στον Απρίλη· και η εξίσου απότομη πτώση της! Αποδίδεται στον covid… Είναι, όμως, αλήθεια;

Αυτό το απότομο up ‘n’ down είναι πρωτοφανές για ιογενή επιδημία!! Πρέπει να θυμίσουμε ότι στο συγκεκριμένο διάστημα είχαν γίνει πραξικοπήματα σχεδόν στο σύνολο της ευρώπης, και είχαν επιβληθεί άγριες απαγορεύσεις· συνεπώς, αν η τρομοκρατική ρητορική των αφεντικών είχε έστω και μια σταγόνα αλήθειας ΔΕΝ θα έπρεπε να έχει συμβεί κάτι τέτοιο!

Πριν μια βδομάδα (Παρασκευή 30 Οκτώβρη, θανατόμετρο 1, 2, 3, 4) δείξαμε τεκμηριωμένα ότι (πέρα απ’ τις «κοινές δεξαμενές») μεγάλο μέρος αυτών των θανάτων οφείλεται στα «πειράματα» που έγιναν σε πολλά νοσοκομεία (και) της ευρώπης, με τοξικά κοκτέιλ φαρμάκων και ανεξέλεγκτες δόσεις. Όταν τα πειράματα σταμάτησαν έπεσε σε φυσιολογικά μεγέθη και η «φονικότητα» του covid. (Εννοείται ότι η μυστηριώδης “έκρηξη” θανάτων εν μέσω καθολικών απαγορεύσεων ανέβαζε το συνολικό άθροισμα για το 2020…)

Βγαίνει καθαρά ένα πολιτικό συμπέρασμα. Οι χιλιάδες θάνατοι που έχουν χρεωθεί στον covid (πέρα απ’ το ένοχο διάστημα των «πειραμάτων» του Απρίλη) έχουν πρακτικά ντουμπλάρει θανάτους από άλλες αιτίες. Κι αυτό δεν είναι μυστικό – εκτός αν ο euromomo είναι καμμιά αναρχοαυτόνομη οργάνωση!…

(αύριο η συνέχεια για το ελλαδιστάν)

Η παραγωγή της πειθαρχίας 1

Παρασκευή 6 Νοέμβρη. … Έχουμε έναν πόλεμο μπροστά μας. Ο στρατός μας είναι σε πλήρη ανάπτυξη… Τάδε έφη ο πρωθυπουργός ρημαδοΚούλης χτες. Η επιμονή στα πολεμικά ανακοινωθέντα δεν είναι άστοχη· όμως η πλειοψηφία νομίζει ότι ο «εχθρός» είναι ο «αόρατος ιός». Τραγικό λάθος.

Αν για την ασταμάτητη μηχανή το «δεύτερο κύμα» πραξικοπήματος ήταν προβλέψιμο, για τις «άτυπες» συζητήσεις που γίνονταν στις Βρυξέλες τον περασμένο Σεπτέμβρη ήταν, απλά και ωμά, ζήτημα σχεδιασμού. «Πότε να ξαναεπιβληθούν τα lockdown; Τον Νοέμβρη προς Δεκέμβρη ή μέσα / πάνω στις γιορτές;». Την απάντηση του ζούμε, και όχι μόνο στα μέρη μας.

Ο «στρατηγός» ρημαδοΚούλης προσπάθησε να εξηγήσει την δήθεν απρόοπτη κλιμάκωση της καθεστωτικής (υγιεινιστικής) βίας επικαλούμενος την «απρόοπτα» ξαφνική επέκταση του ιού – όπως αυτή πιστοποιείται απ’ τα γνωστά και αμφίβολης αξίας τεστ. (Η φήμη για πιθανή μετάλλαξη του ιού είναι το something new στην τρομοεκστρατεία…). Ακόμα κι έτσι, ακόμα αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τα επίσημα καθεστωτικά νούμερα (και όχι μόνο τα ελληνικά) η πραγματικότητα είναι συντριπτική σε βάρος των τρομοκρατών: εξακολουθούν να πεθαίνουν εκείνοι υπέρ της προστασίας των οποίων εκδίδονται οι δικτατορικές διαταγές· και ένας άγνωστος θεός ξέρει πόσοι πολλαπλασιαστές χρησιμοποιούνται στην «αιτολόγηση» αυτών των θανάτων έτσι ώστε να ταιριάζουν στις ανάγκες της τρομοκρατίας.

Όμως ψιθυρίζεται ήδη το «προσεχώς». Ένα «τρίτο κύμα» πραξικοπημάτων ετοιμάζεται ήδη, μετά τις γιορτές, ας πούμε κάπου ανάμεσα στο Γενάρη και τον Φλεβάρη… Έχουν τέτοιες προφητικές ικανότητες οι ειδικοί των αφεντικών; Τον Σεπτέμβρη ήξεραν τι θα συμβαίνει τον Νοέμβρη και τον Νοέμβρη ξέρουν τι θα γίνει τον Γενάρη; Ναι, αλλά δεν διαθέτουν γυάλινη σφαίρα. Ξέρουν τι γίνεται με την επίσημη εμφάνιση / παρουσίαση των σωτήριων εμβολίων! Όταν οι υποσχέσεις των φαρμακοβιομηχανιών ήταν για τον Σεπτέμβρη (που πέρασε), τα πραξικοπήματα της άνοιξης είχαν την δικαιολογία «να ισοπεδώσουμε την καμπύλη». Το καλοκαίρι προέκυψε ότι είναι απίθανο να είναι έτοιμα τα «σωτήρια» στις αρχές του φθινοπώρου· και επιπλέον είχαν εκτιναχτεί οι υποψίες σε βάρος αυτής της fast track «σωτηρίας».

Η ημερομηνία μετατέθηκε για τις αρχές του 2021… Προέκυψε έτσι ένα κενό τουλάχιστον 4 μηνών. Μπορούσε να αφεθεί έτσι; Όχι. Για έναν πολύ σοβαρό λόγο: η αμφισβήτηση της καθεστωτικής υγιειονομικής σοφίας κέρδιζε (και συνεχίζει να κερδίζει) έδαφος παντού στον πρώτο κόσμο (ανοργάνωτα, χαοτικά, ναι…) μαζί με την φυσική ανοσία πληθυσμού… Η αδράνεια εκ μέρους των κρατών / αφεντικών θα είχε ολέθριες συνέπειες για τα συμφέροντά τους: στις αρχές του 2021 κανείς δεν θα ήθελε (και κανείς δεν θα χρειάζονταν) τα επικίνδυνα «καινοτόμα» εμβόλια της φαρμακευτικής μαφίας!

Έπρεπε να βρεθεί κάτι επειγόντως. Και βρέθηκε. Η υγιεινιστική οπλοποίηση των κρουσμάτων! Χάρη στην «πανδημία τεστ» (και με την βοήθεια, οπωσδήποτε, της πλήρους ακαταλληλότητάς τους) η πραγματικότητα αντιστράφηκε για άλλη μια φορά. Η απόδειξη της πολύ χαμηλής φονικότητας του ιού (και η απαίτηση για προστασία των ευάλωτων υποκειμένων) θάφτηκαν κάτω από ένα καινούργιο carpet bombing, όπου τα «κρούσματα» μετατράπηκαν σε «θάνατο με αναστολή»! Το κόλπο δεν έπιασε – αλλά σε τελευταία ανάλυση η εξουσία είναι εξουσία. Όπως θα έλεγε και ο “ο εστεμμένος νομικός του Γ Ράιχ” Schmitt …οι αποφάσεις που λαμβάνονται υπό το κράτος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν να κριθούν ως προς την ορθότητά τους… Ρωτείστε οποιονδήποτε φίλο της καραντίνας να σας το επιβεβαιώσει.

Το επόμενο κύμα απαγορεύσεων πρέπει να καλύψει το κενό ως το τέλος της ερχόμενης Άνοιξης (είναι το τωρινό χρονοδιάγραμμα για το καταστροφικό show της γενετικής τροποποίησης των κυττάρων μας), για τους ίδιους λόγους που έπρεπε να καλυφθεί το τωρινό κενό. Θα χρησιμοποιηθούν τα ίδια πάνω κάτω επιχειρήματα: η ασυδοσία των νέων, η ανευθυνότητα των «αρνητών» (κατά την διάρκεια των υπό περιορισμούς γιορτών) και ο χειμώνας. Ίσως το επόμενο something new να είναι κάποια γρίπη· η «διδημία»!

(φωτογραφίες: “Ο στρατός μας είναι σε πλήρη ανάπτυξη”…)

Η παραγωγή της πειθαρχίας 2

Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Υπάρχει κάτι για εμάς; Ναι: ότι αποκαλύπτουν το ψέμα τους (ή, αν θέλετε, την βίαιη Σ.Δ.Ι.Τ. διαχείριση της μετάβασης προς την 4η βιομηχανική επανάσταση…) μόνοι τους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ανήλικοι.

Αρχικά κηρύχτηκαν «υγειονομικές βόμβες» ώστε να δικαιολογηθεί το κλείσιμο των σχολείων, και να εκβιαστεί η τηλε-εκπαίδευση.

Ύστερα «κάτι έγινε» (θα δούμε στη συνέχεια τι) και ξε-χαρακτηρίστηκαν από «υγιειονομικές βόμβες» – τα σχολεία ξανάνοιξαν, έστω για λίγο.

Μετά το καλοκαίρι, με βάση την ανάγκη «κάλυψης του κενού του φθινοπώρου», οι ανήλικοι ξανα–έγιναν «υγιειονομικές βόμβες», αλλά τα σχολεία μετατράπηκαν σε πυριτιδαποθήκες – και η νεολαία σε υποκείμενο ενός μαζικού εξαναγκασμού με σκοπό «την διαμόρφωση ενός νέου είδους ανθρώπου» εξ απαλών ονύχων.

Και τώρα; Απ’ τα 11 – 12 και πάνω οι «υγιεινομικές βόμβες» βγαίνουν απ’ τα σχολικά κτίρια επιστρέφοντας στα σπίτια τους και στην «τηλε-εκπαίδευση»· οι νεότεροι / ες παραμένουν στις πυριτιδαποθήκες τους. Αυτά τα μπρος – πίσω μέσα σε ελάχιστους μήνες φαίνονται παρανοϊκά αν χρησιμοποιηθούν «υγιειονομικά» κριτήρια… Υπάρχει, μήπως, άλλη εξήγηση που να έχει λογική συνοχή;

Υπάρχει! Ο σχεδιασμός ήταν εξαρχής το να προωθηθούν βίαια και ταυτόχρονα η «τηλε-εργασία» και η «τηλε-εκπαίδευση». Το κλείσιμο των σχολείων ήταν ένας βασικός όρος για να αναγκαστούν εργαζόμενοι γονείς στο «μένουμε σπίτι». Η ανάλυση, όμως, που έγινε στα στοιχεία που μαζεύτηκαν απ’ αυτόν τον εκβιασμό όταν σταμάτησαν τα δίμηνα πραξικοπήματα, έδειξε ότι όταν τα παιδιά μένουν στο σπίτι είναι δύσκολο για τον / τους γονέα / γονείς να συγκεντρωθούν στην τηλε-εργασία! Η αποδοτικότητά τους έπεφτε κατακόρυφα…

Έπρεπε να αποφασίσουν οι σχεδιαστές του τρόμου πως θα χειριστούν αυτήν την «ασυμβατότητα»! Και είναι ξεκάθαρο τι αποφάσισαν. Σε πρώτο χρόνο πίσω οι ανήλικοι στα σχολεία, «φασκιωμένοι». Σε δεύτερο χρόνο (τώρα), οι του γυμνασίου / λυκείου ξανά στα σπίτια φυλακές για τηλε-εκπαίδευση (πώς άλλωστε θα μπορούσε να επιβληθεί η γενική απαγόρευση κυκλοφορίας;), με την παραδοχή ότι λόγω ηλικίας είναι εφικτό «να κάτσουν φρόνιμα» όταν ο μπαμπάς / η μαμά τηλε-δουλεύει… Αντίθετα, οι μικρότεροι ανήλικοι μένουν παρκαρισμένοι στο «σχολείο – νοσοκομείο» επειδή πράγματι μπορεί να είναι (ακόμα) άτακτοι. («Μαμά! Μαμά! Ο Κωστάκης με δέρνει!!») Μέχρι να βρεθεί, αν βρεθεί, κάποια ακόμα «καλύτερη λύση ακρωτηριασμού» και γι’ αυτές τις ηλικίες…

Όποιος εξακολουθεί να νομίζει ότι όλα αυτά α) συμβαίνουν για την «προστασία της δημόσιας υγείας», και β) ότι δεν αποκαλύπτουν ανάγλυφα την καπιταλιστική ιστορική αναγκαιότητα του «πολέμου κατά του αόρατου φονιά», ας ξεκινήσει διαβάζοντας μια καλή, κριτική ιστορία του Β παγκόσμιου…

Μπας και αρχίσει να καταλαβαίνει τι σημαίνει «δημιουργική καταστροφή»…

Η παραγωγή της πειθαρχίας 3

Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Αρκετά «γενναιόδωρος» ο ρημαδοΚούλης και το ρημαδογκουβέρνο του δίνει (λέει) επίδομα 800κάτι ευρώ για όσους / όσες ξανα-κλειστούν στα σπίτια τους τρώγοντας τα νύχια τους – για 3καικάτι βδομάδες…

Καλά… Η δική μας πρόγνωση είναι ότι η «περιορισμένη επιστροφή» σε μια αυστηρά ελεγχόμενη «κανονικότητα» εν όψει εορτών θα γίνει μετά το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη. Για διάφορους πολιτικούς λόγους. Ανάμεσα στους οποίους ένας σημαντικός (και ανείπωτος) είναι η δημόσια τάξη.

(Τα υπόλοιπα δικά σας…)

Χιλιάδες ζήτω!

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά είναι χαράς ευαγγέλια για κάθε φίλο της καραντίνας! Θα βγουν οι caradinieri να πανηγυρίσουν ανοικτά; Πρέπει: μια καθηγήτρια φιλόλογος σε λύκειο της Αθήνας καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλακή (με 3ετή αναστολή) επειδή δεν φορούσε μάσκα στην τάξη. Ήταν άλλη μια “νίκη της δημοκρατίας”, και μάλιστα σημαντικότερη απ’ την προηγούμενη: η καθηγήτρια θεωρήθηκε πιο ένοχη από κάποια μέλη της βοθρολυματικής συμμορίας που αθωώθηκαν…

Την έδωσε ένας caradinieri γονιός· φαίνεται όμως ότι και τα «όργανα των μαθητών» (το δεκαπενταμελές, τα πενταμελή) συνεισέφεραν, αφού «έκαναν αποχή» από το μάθημά της – θεωρώντας την, προφανώς, «απειλή για την ζωή τους»… (Πράγμα που εκτός από ανήθικο είναι και παράλογο: αν ανάμεσα σε 30 μασκοφορεμένα κεφάλια υπάρχει και 1 κανονικό, κανένα απ’ τα μασκοφορεμένα δεν κινδυνεύει… Αλλιώς γιατί φορούν τις μάσκες; Τελικά τα παιδιά κάνουν ότι πουν οι μαμάδες τους, οπότε τρελλαίνονται εξ απαλών ονύχων…).

Ο εισαγγελέας που ζήτησε την καταδίκη της έβαλε πάντως το πράγμα στη σωστή του βάση: Το ζήτημα δεν είναι η μάσκα, αλλά ο σεβασμός στο νόμο… είπε. Ακριβώς! Ποτέ το ζήτημα δεν ήταν και δεν είναι υγιεινομικό… Το ζήτημα είναι η καταστολή, τα πραξικοπήματα, οι γενικές απαγορεύσεις, η «ενοχοποίηση / αρρωστο-ποίηση» των πάντων… με δυο λόγες ο Νόμος! Αυτό που τα γουνάκια (οι αρεοπαγίτες) ονόμασαν ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης…. Αυτό που ο Agamben έχει ονομάσει «κατάσταση εξαίρεσης»… Αυτό που ο ναζί Carl Schmitt (αποκλήθηκε “ο εστεμμένος νομικός του Γ Ράιχ”…) είχε ονομάσει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης»: και η θεωρία του (ξανα)εφαρμόζεται!…

Να, λοιπόν, γιατί καταδικάστηκε σε φυλάκιση η καθηγήτρια (ο τονισμός δικός μας): …Σύμφωνα με τον Schmitt οι αποφάσεις που λαμβάνονται υπό το κράτος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν να κριθούν ως προς την ορθότητά τους και, άρα, ο κυρίαρχος ηγεμόνας είναι αυτός που κηρύσσει δικτατορία για να αποκαταστήσει την τάξη επειδή αναπαριστά την ενότητα ενός λαού…

Δεν μπορεί κυρίες και κύριοι να κριθεί ως προς την ορθότητά του το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης»!!! Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η δικτατορία, όποιος κι αν την επιβάλει!!! Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ψευδο-επιστημονική δικτατορία των big pharma, των big tech, των big insurance και των κρατικών «μυστικών» υπηρεσιών! Κι αν βρεθούν τολμηροί;; Ανακηρύσσονται «εχθροί του λαού» και αντιμετωπίζονται ανάλογα!! Αμάν πια μ’ αυτούς τους «εχθρούς του λαού»!!

Μην περιμένετε λοιπόν να κινητοποιηθούν τα γνωστά συνδικάτα υπέρ της καθηγήτριας και κατά του νόμου. Εγκρίνουν και επαυξάνουν…

Τι είναι αυτό που επιτέλους δεν έχετε καταλάβει ακόμα;

(φωτογραφία: Εκτός απ’ τους ετοιμοπόλεμους δικαστές υπάρχουν και οι εθελοντές δήμιοι. Νέας εσοδείας κανίβαλλοι, που – φυσικά – “νοιάζονται για την υγεία του λαού”…)

Ο covid και ο GDPR 1

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Τον covid (νομίζετε ότι…) τον ξέρετε. Τον GDPR; Όλα τα κωθώνια του ντουνιά, οι φίλοι της καραντίνας και των φαρμακοβιομηχανιών, θα αφρίσουν άλλη μια φορά: αυτά τα «κορακίστικα» δεν τους αφορούν, και φυσικά ό,τι δεν τους αφορά δεν υπάρχει! Πράγματι: αν η πραγματικότητα είναι ό,τι γουστάρει ο καθένας, τότε ο GDPR δεν υπάρχει, και είναι αδιάφορος σε σχέση με την τρομοεκστρατεία.

Και όμως υπάρχει! Για την ακρίβεια: οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράψουν υπήρξε για δυο χρόνια ένας ευρωπαϊκός «γενικός κανονισμός προστασίας δεδομένων» (general data protection regulation). Εγκρίθηκε απ’ τα αρμόδια όργανα και τις κυβερνήσεις της ε.ε. στις 14 Απρίλη του 2016· προβλέφτηκε μια μεταβατική περίοδος για την εφαρμογή του διάρκειας 2 χρόνων. Στις 25 Μάη του 2018 έγινε υποχρεωτικά εφαρμόσιμος σ’ όλα τα κράτη της ε.ε. Δυο χρόνια μετά, ας πούμε στις 25 Μάη του 2020, ο GDPR ήταν νεκρός – από – covid· ο μόνος νεκρός που δεν καταμετρήθηκε στις κοινές δεξαμενές! Μαζί του πέθανε η πιο συστηματική και λεπτομερειακή θεσμική προσπάθεια στην ευρώπη (και στον πλανήτη) να προφυλαχτούν οι υπήκοοι απ’ την επερχόμενη ψηφιακή λεηλασία της ζωής τους. Αιωνία η μνήμη της!

Αυτός ο (ευρωπαϊκός) νόμος προκάλεσε σοκ για τις big tech! Κυρίως τις αμερικάνικες, που είναι οι κυρίαρχες στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο: google, facebook, amazon… Έβαζε τόσο αυστηρούς περιορισμούς στον «τρύγο» (και στην «αξιοποίηση») των προσωπικών δεδομένων, και τόσο μεγάλα πρόστιμα σε όσους τον παραβίαζαν, ώστε όλοι / όλες είδατε αμέσως μια (ψευτο)προσπάθεια προσαρμογής στις οθόνες σας. Ενώ πριν τον GDPR κάθε σοβαρό site έβαζε cookies στον υπολογιστή σας αυτόματα, χωρίς να σας ρωτήσει, μετά έπρεπε να ζητήσει την συγκατάθεσή σας. Αυτή ήταν μια ορατή αλλαγή, όχι όμως υποχρεωτικά η σημαντικότερη.

Ένα πεδίο στο οποίο ο GDPR περιλάμβανε περιορισμούς και πρόνοιες υπέρ των υπηκόων ήταν τα data υγείας. Οι περισσότεροι / ες από εσάς πιθανόν να το αγνοείτε· η ασταμάτητη μηχανή, λόγω μισθωτής εργασίας, ήταν υποχρεωμένη να κάνει ειδικό σεμινάριο για την σοβαρότητα των data υγείας, για την κρισιμότητα της προστασίας του απόρρητού τους, τους κινδύνους (αν δεν σου τους υποδείξουν τους αγνοείς!) της κλοπής τους, και την ιδιαίτερη αυστηρότητα του GDPR σε σχέση μ’ αυτά.

Ένα απλό παράδειγμα. Κάθε γιατρός (είτε ιδιώτης είτε στο δημόσιο σύστημα) κρατάει αρχείο / φάκελο του ιστορικού κάθε ασθενούς – σε μεγάλο βαθμό ή και εντελώς ψηφιακά. Πρόκειται για προσωπικά δεδομένα υγείας του καθενός, τα οποία ο GDPR απαγόρευε να βρεθούν στα χέρια οποιουδήποτε τρίτου, ακόμα και συγγενούς, ακόμα και πολύ στενού συγγενούς, χωρίς την έγγραφη και σαφώς ελεύθερη εξουσιοδότηση του ενδιαφερόμενου. Κι όχι μόνο αυτό. Τα ψηφιακά αρχεία με το ιστορικό του κάθε ασθενούς απαγορευόταν να αποθηκεύονται μαζί με το όνομά του ή άλλα στοιχεία της ταυτότητάς του / της! Στους υπολογιστές και στους σκληρούς δίσκους αυτά τα αρχεία «ιατρικού προφίλ» έπρεπε να αποθηκεύονται μόνο με κωδικούς, που αντιστούσαν σε πραγματικά πρόσωπα αν θα ήταν δυνατόν εκτός υπολογιστή ή, στην χειρότερη περίπτωση, σε άλλο μηχάνημα! Αυτή ήταν μια υποχρεωτική, επιβεβλημένη (από τον GDPR) πρόνοια προστασίας των προσωπικών δεδομένων απέναντι στο ενδεχόμενο χακαρίσματος του υπολογιστή / των υπολογιστών των επαγγελματιών υγείας με στόχο τα data των πελατών τους…

Στο «περιθωριακό» και «σιγά μωρέ» cyborg νο 12 (Ιούνης του 2018…), κάτω απ’ τον τίτλο: γενικός κανονισμός προστασίας δεδομένων: ένα ψηφιακό habeas corpus; θα μπορούσε ο καθένας (σιγά! έσταξε η ουρά του γαϊδάρου!) να διαβάσει μεταξύ άλλων και τα εξής (ο τονισμός της ασταμάτητης μηχανής):

… Το άρθρο 4 (11) του “γενικού κανονισμού” ασχολείται με τον προσδιορισμό του τι είναι ρητή και αξιόπιστη συγκατάθεση. Για να θεωρηθεί τέτοια, θα πρέπει:
– να έχει δοθεί ελεύθερα·
– να είναι συγκεκριμένη·
– να έχει προηγηθεί η αρμόζουσα πληροφόρηση του προσώπου· και
– να υπάρχει υπεράνω αμφιβολιών επιβεβαίωση της επιθυμίας του προσώπου που παρέχει τα προσωπικά του δεδομένα, μέσω μια δήλωσης ή άλλης καθαρής πράξης εξουσιοδότησης, ότι συμφωνεί με την επεξεργασία αυτών των δεδομένων.

Το στοιχείο της “ελευθερίας” σημαίνει αληθινή επιλογή και έλεγχο απ’ την μεριά των υποκειμένων των δεδομένων. Σαν γενικό κανόνα ο “γενικός κανονισμός” ορίζει ότι αν το υποκείμενο των δεδομένων δεν έχει αληθινή επιλογή, νοιώθει αναγκασμένο να συναινέσει ή θα υποστεί αρνητικές συνέπειες αν δεν συναινέσει, σ’ αυτές τις περιπτώσεις η συγκατάθεση είναι άκυρη. Αν η συναίνεση ζητιέται σαν μη διαπραγματεύσιμο μέρος όρων και συνθηκών, θεωρείται ότι δεν έχει δοθεί ελεύθερα. Κατά συνέπεια, η συναίνεση δεν θεωρείται ελεύθερη αν το υποκείμενο των δεδομένων δεν μπορεί να αρνηθεί ή να αποσύρει την συγκατάθεσή του χωρίς συνέπειες. Το ζήτημα των ανισορροπιών εξουσίας ανάμεσα σ’ αυτόν που συγκεντρώνει τα δεδομένα και στο υποκείμενο των δεδομένων λαμβάνεται υπ’΄όψη στον “γενικό κανονισμό”.

… Υπάρχει η άποψη ότι οι δημόσιες αρχές δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις πιο πάνω προϋποθέσεις της συγκατάθεσης του υποκειμένου δεδομένων, όταν αυτές είναι που τα συγκεντρώνουν, δεδομένης της καθαρής ανισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στις δημόσιες αρχές και το υποκείμενο των δεδομένων.

Όσο παράδοξο κι αν φανεί στους άσχετους, ο GDPR λάμβανε υπόψη τους ΚΑΙ την ανισορροπία δυνάμεων (δηλαδή: εξουσίας) μεταξύ του καθενός μας και όσων συγκεντρώνουν τα προσωπικά data· συμπεριλαμβανόμενου του κράτους… (Και δεν ήταν αναρχικοί όσοι τον συνέταξαν!!). Αυτό σήμαινε ότι οι κρατικές (και γενικά οι δημόσιες) υπηρεσίες θα έπρεπε να συνεχίσουν να παρέχουν το έργο τους, χωρίς διακρίσεις, ακόμα και σ’ εκείνους / ες που θα αρνούνταν την έγκριση για την «επεξεργασία» των προσωπικών δεδομένων τους…

Κι αυτό επειδή στη διαμόρφωση του κανονισμού αναγνωρίστηκε πως όταν οι δύο πλευρές είναι απ’ την μια μεριά ο μεμονωμένος υπήκοος και απ’ την άλλη οποιαδήποτε μορφή εξουσίας (μπορεί να είναι το κράτος ή μπορεί να είναι ο εργοδότης που απαιτούν ελεύθερη χειραγώγηση των προσωπικών δεδομένων) ακόμα και η όποια «συγκατάθεση» δεν δίνεται ελεύθερα! Αυτό συγκρατείστε το…

Στην ίδια αναφορά του cyborg 18 υπήρχε κι αυτό:

…Υπάρχει άλλη μια διάσταση στον ευρωπαϊκό “γενικό κανονισμό”. Αυτή του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι γνωστό ότι τα “μονοπώλια” των big data είναι αμερικανικές εταιρείες, του είδους google, facebook, κλπ. Ο GDPR, πέρα απ’ την καθημερινή του χρησιμότητα σε κάθε είδους μικρή, ατομική, προσωπική κλίμακα, μπορεί να αναγνωριστεί σαν κρίκος μέσα σε μια σειρά ενεργειών εκ μέρους της ε.ε. εναντίον εταιρειών αμερικανικών συμφερόντων – και όχι γενικά εναντίον μεγάλων εταιρειών. Ειδικά στον τομέα της πληροφορικής, είναι περίπου κοινός τόπος στους ευρωπαϊκούς κύκλους ότι η ευρώπη έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις ηπα και πιθανότατα και σε σχέση με την κίνα. “Περιορισμοί” στις πληροφοριακές ροές προς τις αμερικανικές εταιρείες λοιπόν!…

Ο covid και ο GDPR 2

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά προ covid!… Η μαστορεμένη τρομοκρατία και η αποδοχή (τόσο απ’ τις πολιτικές βιτρίνες όσο και απ’ τους υπηκόους) της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» είχαν στόχο, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα και σοβαρά, τον βομβαρδισμό του GDPR μέχρι να γίνει σκόνη!! Dust in the wind… Τίνος ήταν τα βομβαρδιστικά; Το καταλαβαίνετε: των big tech και των big pharma, αμερικανικών αλλά και ευρωπαϊκών, που είχαν βρεθεί με μια θηλειά στο λαιμό τους εξαιτίας του GDPR και των θηριωδών προστίμων για την παραβίασή του. Και ποιός ήταν ο κύριος στόχος του βομβαρδισμού, η «καρδιά» που έπρεπε να σταματήσει; Εκείνα τα δεδομένα που ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα απ’ τον «γενικό κανονισμό»: τα data υγείας…

Το τι έχει συμβεί με τα προσωπικά δεδομένα υγείας μέσα στην πυκνή καπνιά απ’ το carpet bombing της τρομοεκστρατείας είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει όποιος / όποια αγνοεί τι σημαίνουν data και personal data για την υγεία των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Κάναμε μια αναφορά στο Σάββατο 31 Οκτώβρη (αναδιάρθρωση 5, 6, 7) σχετικά με την απαλλοτρίωση των ατομικών dna μέσω των «τεστ». Πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, αλλά ταυτόχρονα ένα μόνο μέρος της βίαιης απελευθέρωσης των προσωπικών δεδομένων υγείας (και όχι μόνο) απ’ τους αυστηρούς περιορισμούς του GDPR (που θεωρήθηκε πρότυπο για μια αντιστοιχη αμερικανική νομοθεσία, η οποία – φυσικά – ποτέ δεν φτιάχτηκε…) προς όφελος… Τίνος; Της “δημόσιας υγείας” νομίζουν οι “στρατιώτες του πολέμου”…

Είναι ξεκάθαρο ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος είχαν στην ατζέντα τους πέρα απ’ τα υπόλοιπα και το να αποτελειώσουν τόσο τον GDPR όσο και οτιδήποτε παρόμοιο που θα περιόριζε στο μέλλον την δράση τους, την συσσώρευση και την κερδοφορία τους, χρησιμοποιώντας σαν φραγμό τα «ατομικά δικαίωματα»! Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα αφεντικά αναζητούσαν τρόπο να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες ώστε οι υπήκοοι μαζικά να τους παραδώσουν αλαλιασμένοι οι ίδιοι κάθε προσωπικό δεδομένο για την υγεία τους με αντάλλαγμα μια δήθεν «σωτηρία». Είναι ξεκάθαρο ότι η «ισοπέδωση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων» ήταν και παραμένει πίσω απ’ την ρητορική των τρομοκρατών. Είναι ξεκάθαρο, τελικά, ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος άρπαξαν την ευκαιρία που έφτιαξαν μαζί με τους πάμπολλους λακέδες τους (την υπερδιόγκωση του δήθεν κινδύνου του covid) για να σμπαραλιάσουν τον GDPR – προλαβαίνοντας οποιαδήποτε αντιγραφή του στις ηπα και αλλού!

Κι έτσι σ’ αυτή τη συγκυρία όλα μοιάζουν «ιστορία»… Habeas corpus σήμαινε (στα λατινικά του μεσαίωνα) «(κατ)έχεις το σώμα σου». Η πρώτη γραπτή κωδικοποίησή του, σα νομοθεσία, έγινε στην αγγλία το 1679. Και σχετιζόταν με τις περιπτώσεις καταχρηστικής σύλληψης των υπηκόων και φυλάκισής τους (από τους άρχοντες ή/και τα όργανά τους). Η αναγνώριση της «κυριότητας πάνω στο σώμα σου» έγινε η βάση του περιορισμού των εξουσιών των αρχόντων. Η πρώτη «ατομική περιουσία» και το δικαίωμα της προστασίας της που αναγνωρίστηκε τότε, στον Μεσαίωνα, ήταν το ανθρώπινο σώμα…

Τρισήμισυ αιώνες μετά η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία γράφει στα «ψιλά γράμματά» της ότι το σώμα σου δεν σου ανήκει…

Και ελάχιστοι το συνειδητοποιούν…

Είναι ο καπιταλισμός stupid 1

Τρίτη 3 Νοέμβρη. … Ένας πρώην γενικός αντιπρόεδρος της Pfizer [σ.σ.: ο Peter Rost] ο οποίος έγινε whistleblower όταν η εταιρεία αγνόησε τις διαμαρτυρίες του για το παράνομο μάρκετινγκ, έχει πει:

Είναι τρομακτικό πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτής της βιομηχανίας και της μαφίας. Η μαφία βγάζει τεράστια χρηματικά ποσά, όπως και αυτή η βιομηχανία. Οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος είναι οι φόνοι και οι θάνατοι, και οι παρενέργειες αυτής της βιομηχανίας οδηγούν στο θάνατο. Η μαφία δωροδοκεί πολιτικούς και άλλους, το ίδιο και η φαρμακοβιομηχανία… Η διαφορά είναι ότι όσοι δραστηριοποιούνται στη φαρμακοβιομηχανία θεωρούν τους εαυτούς τους – αν όχι όλοι, το 99% – νομοταγείς πολίτες, όχι πολίτες που θα λήστευαν μια τράπεζα…

Όταν ένα έγκλημα έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να το θεωρήσουμε ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η αντίληψη του εγκλήματος δεν θα έπρεπε να αλλάζει από το εάν οι θάνατοι προέρχονται από όπλα ή από χάπια…

… Η δωροδοκία είναι ρουτίνα και τα χρηματικά ποσά που διοχετεύονται σε αυτή τεράστια. Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της βιομηχανίας, ανεξαρτήτως της θέσης του, έχει δωροδοκηθεί: γιατροί, διοικητές νοσοκομείων, υπουργοί, επιθεωρητές υγείας, τελωνειακοί και φορολογικοί ελεγκτές, υπεύθυνοι καταχώρισης φαρμάκων, επιθεωρητές εργοστασίων, αξιωματούχοι καθορισμού τιμών και πολιτικά κόμματα. Στη Λατινική Αμερική, θέσεις όπως του υπουργού υγειας έχουν μεγάλη ζήτηση, γιατί σχεδόν πάντα οι υπουργοί αυτοί πλουτίζουν εξαιτίας της βιομηχανίας φαρμάκων…

Αυτά γράφει ο Peter Gotzsche στις σελίδες 59 – 60 του βιβλίου του (περισσότερα: Κυριακή 1 Νοέμβρη, Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 1, 2, 3). Αρκεί να διαβάσει κάποιος τις 60 πρώτες σελίδες για να πιάσει το κεφάλι του. Μα βέβαια!!! Είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο!!! Η Raytheon φτιάχνει και πουλάει πυραύλους, όχι παγωτά πύραυλο! Και οι φαρμακοβιομηχανίες, για να «λειτουργούν» χρειάζονται φήμες επικίνδυνων ασθενειών – κι έτσι πουλάνε τα συχνά τοξικά και φονικά φάρμακά τους· δεν φτιάχνουν καραμέλες! Τόσο απλά: είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!!

Τι σημαίνει αυτό για την υγεία ή/και την αρρώστια (μας). Ως πριν μια δεκαετία (χοντρικά), είχε ολοκληρωθεί η ενοποίηση της ασκούμενης ιατρικής με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις υπόλοιπες του ευρύτερου τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια ιατρο-χημικο-βιομηχανική πραγματικότητα της βιομηχανίας της υγείας. Από ένα σημείο και μετά (μια δεκαετία πριν, περισσότερο;) προστέθηκαν και οι high tech στο κλαμπ. Με πολλούς τρόπους. Επειδή (για παράδειγμα) πολλά φάρμακα μελετώνται πια και σχεδιάζονται με ψηφιακές προσομοιώσεις. Ή επειδή τα health data είναι ένα διαρκές (και διαρκώς ογκούμενο) χρυσωρυχείο. Ή επειδή η «τεχνητή νοημοσύνη» και η ρομποτική εγκαθίστανται όλο και περισσότερο στην «φροντίδα υγείας». Ή επειδή νέα υλικά για ιατρική χρήση σχεδιάζονται μέσα από αξιοποίηση των big data της μοριακής σύνθεσης των παλιών υλικών και ψηφιακές δοκιμές. Ή επειδή οι “νευροεπιστήμες” είναι η στενή σύνθεση νευρολογίας, ψυχολογίας και πληροφορικής…

Στον τομέα της διαμόρφωσης «των πολιτικών υγείας» και των «πληροφοριών υγείας» αυτό το σύμπλεγμα έχει πια σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο. Και, επιπλέον, είναι μια βασική αιχμή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τι πιο «φυσικό» απ’ το να αρπάξουν τα αφεντικά του την ευκαιρία ενός μάλλον ασήμαντου κορονοϊού, να «ντοπάρουν» τον κίνδυνο, να απλώσουν μια τρομοεκστρατεία και πραξικοπήματα που επιταχύνουν την «εσωτερική αναδιάρθρωση» του κεφάλαιου (είτε την ψηφιοποίηση διάφορων τομέων του είτε την μεταφορά χρήματος από τομείς που «πέφτουν» σε τομείς που «ανεβαίνουν» συν, φυσικά, τις αναγκαιότητες του διακρατικού ανταγωνισμού) και να επιβάλλουν καινούργιες τεχνολογίες εμβολίων; Πάνω σ’ αυτό το «σενάριο» προπονούνταν για χρόνια!

Απ’ αυτήν την άποψη είναι ίσως λάθος να μιλάει κανείς για «μαφία» – εκτός αν φαντάζεται ένα είδος καπιταλισμού με λευκά γάντια και «καθαρά χέρια». Δεν πρέπει να έχει υπάρξει τέτοιος στην ιστορία, παρά μόνο σαν εξαιρέσεις. Το ενοποιημένο καρτέλ / κύκλωμα ιατρικής – φαρμακοβιομηχανιών – εταιρειών πληροφορικής έχει το μονοπώλιο «γνώσεων περί την υγεία», εφόσον δεν υπάρχει κοινωνικός, γνωσιακός ανταγωνισμός σ’ αυτό το πεδίο. Συνεπώς έχει συμφέρον αλλά και κάθε δυνατότητα να δημιουργεί τεχνητή ζήτηση των εμπορευμάτων του, είτε πρόκειται για «υπηρεσίες υγείας» είτε για φάρμακα κάθε είδους και παρα-φαρμακευτικά είδη. Έχει, λοιπόν, συμφέρον και τις δυνατότητες να δημιουργεί τεχνητές «κρίσεις υγείας»…

Τι είναι το ακατανόητο ή «συνωμοσιολογικό»;

Είναι ο καπιταλισμός stupid 2

Τρίτη 3 Νοέμβρη. Οι πιο «συνδικαλιστές» ανάμεσα στους caradinieri, αφού δεν μπορούν ανοικτά να υπερασπιστούν το κεφάλαιο / φαρμακοβιομηχανίες (κάτι που κάνουν, όμως, υπόγεια…) θα πουν: ναι μωρέ, εντάξει… αλλά ο covid 19 είναι ο φονιάς και απλά (ναι, «απλά»…) οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν να επωφεληθούν… Θα εμφανίσουν δηλαδή την δήθεν φονικότητα του ιού σαν «πραγματική αιτία» και τις τακτικές των φαρμακοβιομηχανιών σαν ένα «αποτέλεσμα» που μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δείχνει απόλυτη άγνοια της ιστορίας και των γεγονότων. Μια φορά με την «γρίπη των πτηνών» (2005 – 2006) και μια δεύτερη φορά με την «γρίπη των χοίρων» (2009 – 2010) το τότε μπλοκ ιατρικής / φαρμακολογίας προσπάθησε να κατασκευάσει έναν μεγα-κίνδυνο υγείας για όλον τον πλανήτη – και να επωφεληθεί ανάλογα. Στην δεύτερη περίπτωση συζητήθηκε κι όλας («πρώιμα και ανεπίσημα») η προοπτική πραξικοπημάτων / γενικών αποκλεισμών. Απέτυχαν και στις δύο εκείνες περιπτώσεις τα αφεντικά του μπλοκ, όχι επειδή οι ιοί ήταν «τσαχπίνηδες» (πράγμα που καθόλου δεν δυσκόλευε την προπαγάνδα / δημαγωγία) αλλά επειδή ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα να γίνει πετυχημένα η βίαιη μετάβαση, το βίαιο σπρώξιμο στις κατ’ οίκον φυλακίσεις και στην τηλε-ζωή. Οι προθέσεις τους ήταν σαφείς, υστερούσε όμως η τεχνολογική δυνατότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Στο Sarajevo.pdf 148 (Απρίλης 2020) σημειώναμε ενδεικτικά:

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές διαφορές του 2009 με το 2019:

– Το 2009 οι χρήστες internet ήταν (σε παρένθεση με bold το αντίστοιχο μέγεθος 10 χρόνια μετά, το 2019) σε εκατομμύρια:

Ασία……………………………………….764,4             (2.300,47)

Ευρώπη …………………………………425,8             (   727,56)

Βόρεια Αμερική ……………………..259,6             (   327,57)

Νότια Αμερική / Καραϊβική………186,9             (   453,70)

Αφρική …………………………………..86,2             (   522,81)

Μέση Ανατολή…………………………58,3             (   175,50)

Αυστραλία……………………………….21,1             (     28,64)

Συνολικά, οι χρήστες του internet ήταν 1,1 δισ. το 2005, 1,77 δισ. το 2009, 4,13 δισ. το 2019.

– To 2009 το facebook ήταν μόλις ενός χρόνου, και είχε 250 εκατομύρια πελάτες. Το 2019 είχε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Το 2009 το twitter, το instagram, ή το whatsapp ήταν ανύπαρκτα. Το youtube υπήρχε, με γύρω στις 400.000 χρήστες. Το 2019 είχε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια.

– Το πρώτο (και εντυπωσιακό) iPhone εμφανίστηκε εμπορικά τον Μάη του 2007. To 2009 είχαν πουληθεί παγκόσμια (και ήταν σε χρήση, με βάση τις τότε εφαρμογές) περίπου 480 μύρια συσκευές smart phones. Το 2019 το μέγεθος ήταν 3,2 δισεκατομμύρια.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία (ακόμα και για caradinieri!) για να διαπιστώσει κανείς την τεράστια διαφορά, μέσα σε μια μονάχα δεκαετία, απ’ το 2009 ως το 2019, στην ποσοτική έκταση (και στην ποιοτική ένταση) της μηχανικής μεσολάβησης συγκεκριμένων τομέων της κοινωνικής αναπαραγωγής!! Τα 4,13 δισεκατομύρια χρηστών του internet το 2019 προσέφεραν όντως την δυνατότητα «δουλειάς απ’ το σπίτι» (για ένα σεβαστό τμήμα των μισθωτών), «εκπαίδευσης απ’ το σπίτι», «διασκέδασης απ’ το σπίτι», «κατανάλωσης απ’ το σπίτι μέσω παραγγελιών και delivery», και τα υπόλοιπα σε μεγάλη κλίμακα. Αντίθετα, τα 1,77 δισεκατομύρια χρηστών το 2009 ήταν (ακόμα) λίγα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ (με κεφαλαία γράμματα) το 2020 δεν ήταν ο covid. Η τρομοκρατική διαχείρισή του ήταν το αποτέλεσμα των προετοιμασιών και των συμφερόντων του ενοποιημένου συμπλέγματος big pharma, big tech, big insurance και μηχανισμών πολλών και διάφορων κρατικών υπηρεσιών (σε ότι αφορά την επιτήρηση). Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ήταν η «ωρίμανση» των αναγκών, των συμφερόντων ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ του πιο δυναμικού τμήματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης: ακριβώς γι’ αυτό «ασκήσεις» σαν εκείνη του Event 201 είχαν γίνει κι άλλες πριν τον Οκτώβρη του 2019· μηχανισμοί διαφόρων ειδών, απ’ τον ΠΟΥ μέχρι το ΠΟΦ είχαν ήδη εμπλακεί στις προετοιμασίες· ερευνητικά κέντρα, πανεπιστημιακά και επιχειρηματικά, έκαναν όλες τις απαραίτητες έρευνες για τις εφαρμογές «όταν έρθει η ώρα»· και τύποι σαν τον κυρ Βασίλη (των Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) «προέβλεπαν» με κάθε ευκαιρία (και κάθε «προφητική» άνεση) την Έλευση του Κακού!!

Τα γεγονότα και η πραγματική ιστορία / εξέλιξη του καπιταλισμού δεν μπορούν να εξαφανιστούν επειδή διάφορα κωθώνια βολεύονται να τα αγνοούν. Και φυσικά δεν υπήρξε καμμία «σοφία» απ’ την μεριά της ασταμάτητης μηχανής (: Sarajevo) στο να υποδείξει γρήγορα, απ’ τις αρχές της περασμένης άνοιξης, τι ακριβώς συμβαίνει με τον covid… (Ούτε υπάρχει κάποια αντίφαση ή αντινομία με την συστηματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει την υπόλοιπη θεματολογία της, όπως βολεύονται και διαδίδουν διάφοροι…) Έκανε και στο ζήτημα της υγείας επί πολλά χρόνια το πολιτικό της καθήκον, υποθέτoντας (εντελώς λαθεμένα) ότι βοηθάει και άλλους να το κάνουν έγκαιρα: να παρακολουθούν από κοντά τις καπιταλιστικές τάσεις βγάζοντας τα σωστά συμπεράσματα!

Σε κάθε περίπτωση, αν αναγνωρίσει κάποιος σ’ αυτές τις καπιταλιστικές τάσεις (και συγκεκριμένα στις τάσεις της σύνθεσης των big pharma και των big tech) την εγκληματικότητα που επίμονα αποδείκνυαν και αποδεικνύουν ικανοί και έντιμοι ερευνητές εδώ και δεκαετίες, δεν απομένουν παρά μόνο λεπτομέρειες για το τι έχει συμβεί και τι εξακολουθεί να συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που έχει σαν σημαία τον covid…

Ας το επαναλάβουμε: όχι, δεν χρειαζόταν αυτά τα αφεντικά να “κατασκευάσουν” έναν “φονικό ιό”! Αυτά τα ζητήματα τα έχουν εξακαθαρίσει ικανοποιητικά (κατά την γνώμη μας) οι Critical Art Ensemble. Υπάρχουν δεκάδες μεταδοτικοί ιοί, είτε τύπου γρίπης είτε τύπου κορονοϊών, που κυκλοφορούν κάθε χρόνο αδέσποτοι στον πλανήτη. Αυτό που χρειάζονταν ήταν κάτι που να μπορεί να πουληθεί σαν «νέα απειλή» και, κατά συνέπεια, να μαστορευτεί δημαγωγικά κατά βούληση. Πριν μετακομίσει ο covid απ’ την κίνα στην ευρώπη τα βασικά δεδομένα του είχαν γίνει γνωστά (στους ειδικούς): ΔΕΝ ήταν ο Ιος της Αποκάλυψης!

Ακριβώς επειδή ήταν «μικρομεσαίος» βόλευε να κατασκευαστεί πάνω του το ψέμα, το Θέαμα του Θανάτου! Απ’ την «στιγμή μηδέν» (όταν ο απατεώνας Drosten έφτιαξε ένα pcr «ανίχνευσης» χωρίς να ξέρει καν τον ιό και όταν ο ΠΟΥ ανήγγειλε «θνητότητα» 3,5% έτσι, επειδή βόλευε…), ως την «στιγμή ένα» (όταν οι χρόνιες δυσλειτουργίες κάποιων νοσοκομείων στο Bergamo σερβιρίστηκαν σαν «απόδειξη της φονικότητας»), ως την «στιγμή δύο» (όταν ο άλλος απατεώνας, του Imperial College, ο Ferguson άρχισε να πυροβολεί με «προβλέψεις» κατά τα γούστα του), και σε όλες τις στιγμές ως τώρα, παίζεται το ίδιο έργο: πως η τεχνοεπιστήμη των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει απ’ την κανονική ιατρική, κάνοντας αποικία τους όλο το κοινωνικό εργοστάσιο, κάθε γωνιά των κοινωνικών σχέσεων.