Tag: υγεία

Επίτηδες το κάνουν;

Δευτέρα 25 Γενάρη. Μα τις χίλιες καλοκαβουρντισμένες τράπεζες! Φορές φορές… Δεν προλαβαίνει να γράψει κάτι η ασταμάτητη μηχανή κι αμέσως… Το υπουργείο «παιδείας, θρησκευμάτων και δημόσιας τάξης» (το «δημόσιας τάξης» έχει προστεθεί αυτόματα σ’ όλες τις ταμπέλες υπουργείων, λόγω – καταλαβαίνετε – του «ιδιόρρυθμου Δικαίου της Ανάγκης» για την «προστασία της δημόσιας υγείας»… και λυπούμαστε αν δεν το έχετε προσέξει…) ανακοίνωσε ότι θα πέφτει πρόστιμο (300άρι σήμερα…) στους νεαρούς και στις νεαρές που αντί να τρέξουν γρήγορα στο σπίτι τους μετά το σχόλασμα απ’ το σχολείο θα χαζολογάνε απο ‘δω κι απο ‘κει κλωτσώντας κουτάκια… Άρα; Άρα προφανώς εκτός απ’ τους πανεπιστημιακούς είναι εθνικά απαραίτητοι και οι γυμνασιακοί / λυκειακοί χωροφύλακες!

Μια ιδέα θα ήταν να αγοραστούν κι άλλες κλούβες, πολλές κλούβες, πάρα πολλές κλούβες, και εν είδει «σχολικών» να παραλαμβάνουν μαθητές και μαθήτριες απ’ το σχολείο κατευθείαν για το σπίτι. Μια άλλη ιδέα θα ήταν να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα οι πυροσβεστικές καταστολής πλήθους (περισσότερες τέτοιες, ακόμα περισσότερες) και με νερό υπό πίεση να τους σπρώχνουν όλους, έναν έναν, στην εξώπορτα του σπιτιού. Καθαριότητα της πόλης απ’ την μιαρή νεολαία της… 

Τρίτη ιδέα δεν έχει προς το παρόν η ασταμάτητη μηχανή… εκτός (χμμμμ…) απ’ αυτήν: Θυμούνται, άραγε, στο ρημαδογκουβέρνο, την μεγάλη επιτυχία της θητείας Κοντογιαννόπουλου στο υπουργείο παιδείας, θρησκευμάτων (και δημόσιας τάξης, πάλι είχε γίνει μια προσπάθεια…) επί γκουβέρνου πατρός Μητσοτάκη του Μέγιστου; Ή διάβαζαν τότε και δεν πήραν χαμπάρι;

(Υπάρχει μια παλιά σοφή κουβέντα που λέει ότι άμα στρίβεις πολύ το ελατήριο σπάει, πετάγεται και σου βγάζει το μάτι…)

The new normal

Κυριακή 24 Γενάρη. Κυριακή σήμερα, εκκλησία δεν πάτε (παλιοάθεοι!), κήπο δεν έχετε για να τον φροντίσετε, οπότε είναι μια ευκαιρία να αφιερώσετε κάτι λιγότερο από μια ώρα για να δείτε το παρακάτω video (χωρίς υπότιτλους – αγγλικούλια μόνο). Να γίνει η καρδιά σας περιβόλι!

Δεν συμφωνούμε στο γενικό του πνεύμα. Πάσχει απ’ αυτό το δομικό ελάττωμα της προσωποποίησης των καπιταλιστικών λειτουργιών, είτε από αδυναμία είτε από σκοπιμότητα. Το ελάττωμα της προσωποποίησης δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η υπόδειξη κάποιων αφεντικών του βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Αλλά το ότι υποδεικνύοντας μόνιμα τους ίδιους «εκπροσώπους» χωρίς καν να ξεκαθαρίζεται πως είναι χιλιάδες ακόμα τα αφεντικά αυτού του πραξικοπηματικού μπλοκ, φτιάχνεται μια δαιμονοποίηση τόσο πολύ εστιασμένη ώστε μάλλον βραχυκυκλώνεται η εννόηση των εξελίξεων (σα να είναι αποτέλεσμα της δράσης ελάχιστων ατόμων) παρά ξεκαθαρίζεται. Ένα φευγαλέο σημείο όπου αναφέρεται “…κατασκεύασαν την πανδημία…” είναι τόσο ασαφές ώστε θα μπορούσε να ταιριάζει στην πιο τρελή τερατολογία, περί “κατασκευασμένου ιού”.

Επιπλέον ο χειρισμός των εικόνων μπορεί να παράξει εύκολα ένα βαρύ, τρομοκρατικό αίσθημα· αυτό ακριβώς που ΔΕΝ χρειαζόμαστε μετά από τόσους τόνους υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

Έχει όμως ενδιαφέροντα σημεία σαν υλικό. Κάποιες «δηλώσεις» για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση (όχι μ’ αυτόν τον όρο!) που κάθε ευσεβής άνθρωπος στις μέρες μας (και οπωσδήποτε οι caradinieri και οι φίλοι της γενετικής μηχανικής) θα προτιμούσαν να αγνοούν. Και πλάνα απ’ την καταστολή της «ελευθερίας της έκφρασης» αφού τόλμησε να στραφεί (άγαρμπα; άγαρμπα…) ενάντια στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Δεν γνωρίζουμε, επίσης, τους δημιουργούς του video – ως χτες το site τους έμοιαζε «ριγμένο». Σε κάθε περίπτωση προτείνουμε να το δείτε με το ψυχρό βλέμμα και πνεύμα της ενημέρωσης για την πραγματικότητα κι όχι με το ψυχοπλάκωμα ενός επερχόμενου οριστικού Αρμαγεδώνα. Οποιαδήποτε παραλλαγή του «τέλους του κόσμου» που εμφανίζεται σα να είναι όλα τετελεσμένα είναι χειραγωγική! Όλα όσα θα ήθελαν τα αφεντικά (και δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως όχι μόνο «θέλουν» αλλά μεθοδεύουν δια της βίας) είναι μαχητά! Μπορούν να πολεμηθούν.

Και σε σχέση μ’ αυτόν τον πόλεμο που μας περιμένει κάθε μοιρολατρεία είναι βαρίδι και θηλειά στο λαιμό.

Γιατί η αριστερά ενθουσιάζεται με τις καθολικές απαγορεύσεις;

Κυριακή 24 Γενάρη. Η Lisa Mckenzie είναι μάλλον άγνωστη στα μέρη μας, είναι όμως γνωστή στα δικά της. Από εργατική οικογένεια του Nottingham ριζοσπαστικοποιήθηκε στα 16 της συμμετέχοντας και υποστηρίζοντας την δίχρονη απεργία των ανθρακωρύχων, στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Αναρχική και μαχητική παράτησε το σχολείο, για να αποφασίσει αρκετά αργότερα ότι πρέπει να το τελειώσει· και στα 31 της μπήκε στο πανεπιστήμιο του Nottingham για να σπουδάσει κοινωνιολογία. Από τότε ασχολείται συστηματικά (και συχνά ακτιβιστικά) με τα ζητήματα της αγλικής εργατικής τάξης. Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από προχθεσινό άρθρο της (απ’ το ρωσικό rt) με τίτλο Why is the Labor Party so enthusiastic about Covid-19 lockdowns when they are so destructive to our poorest communites?

… Τα τωρινά προβλήματα δεν είναι καινούργια, αλλά εκείνο που θεωρώ ασυνήθιστο και ανησυχητικό είναι η απουσία οποιασδήποτε αντίθετης φωνής. Την τελευταία χρονιά, η πανδημία του covid-19 και τα επακόλουθα μέτρα για τον έλεγχό της έχουν παραβιάσει σοβαρά τα ανθρώπινα και πολιτικά μας δικαιώματα ειδικά μέσα σ’ εκεινα τα υποκείμενα που βρίσκονταν ήδη κάτω απ’ τον κρατικό έλεγχο εξαιτίας του χρώματός τους, των κοινοτήτων τους και της κοινωνικής τάξης τους.

… Ξέρουμε ότι οι κοινότητες της εργατικής τάξης στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στις δημόσιες υπηρεσίες. Ακόμα και πριν την πανδημία αυτές οι υπηρεσίες είχαν μειωθεί σημαντικά λόγω λιτότητας, αλλά μετά τον covid έχουν εξαφανιστεί εντελώς.

Για τις οικογένειες της εργατικής τάξης τα δημόσια σχολεία ήταν πάντα πολύ περισσότερο από χώροι μάθησης, ήταν τόποι κοινωνικής συνεύρεσης, με τα μικρά καθημερινά να μεταφέρονται από στόμα σε στόμα, να φτιάχονται φιλίες, μέρη όπου οι άνθρωποι συναντιόνταν για να μάθουν ο ένας τα νέα του άλλου. Τα σχολεία προσφέρουν ένα ζεστό γεύμα και φροντίδα για τα παιδιά που οι εργάτες γονείς χρειάζονται πολύ έντονα.

Τα λοκντάουν έπεσαν πάνω σ’ αυτές τις κοινότητες σαν τσουνάμι – και θα δούμε όλη την έκταση της ζημιάς που προκάλεσαν μόνο όταν το παλιρροϊκό κύμα θα έχει υποχωρήσει. Γι’ αυτό και απορώ για την θρησκευτική υποστήριξη της πολιτικής αριστεράς και κεντροαριστεράς στο να μείνουν οι άνθρωποι κλειδωμένοι στα σπίτια τους. Η αριστερά κάθεται στην άκρη και σχεδόν πανηγυρίζει καθώς τα πολιτικά δικαιώματα καίγονται μπροστά της. Το εργατικό κόμμα και τα συμβούλια που ελέγχει σ’ όλη την χώρα έχουν επιβάλει λοκντάουν με εντελώς θρησκευτικό ζήλο. Φυσικά πρέπει να είναι οι άνθρωποι ασφαλείς, όπως επίσης να εξασφαλίσουμε ότι το NHS δεν θα πνιγεί, αλλά βλέπω μια απόλυτη έλλειψη κατανόησης για το πως οι φτωχότερες κοινότητες παλεύουν να τα βγάλουν πέρα σε συνθήκες λοκντάουν.

Οι απορίες μου επεκτείνονται στην ευρύτερη αριστερά, που επίσης ζητάει συνέχεια όλο και πιο αυταρχικά μέτρα απαγορεύσεων και κατάργηση των δικαιωμάτων των ανθρώπων. Έχουν δοθεί επιπλέον εξουσίες στην αστυνομία για να σταματάει, να κάνει ερωτήσεις, να κόβει πρόστιμα και να κάνει συλλήψεις σε δημόσιους χώρους και παρ’ όλα αυτά άκρα του τάφου σιωπή απ’ το εργατικό κόμμα και την βρετανική αριστερά. Η αστυνόμευση έχει γίνει ολοφάνερη στις πόλεις μας, και φυσικά εκείνοι που είναι πιο πιθανόν να τους σταματήσει, να τους αρχίσει τις ερωτήσεις και να τους κάνει έρευνα η αστυνομία είναι οι νεαροί της εργατικής τάξης, κυρίως οι μαύροι και από άλλες μειονοτικές ομάδες. Θα περίμενα πως τουλάχιστον αυτή η πραγματικότητα θα τραβούσε την προσοχή έστω κάποιων τμημάτων της αριστεράς, αλλά φαίνεται πως είναι εντελώς αδιάφορη απ’ την άνοδο του αυταρχισμού που επιβάλλεται στο όνομα της πανδημίας. Θα πρέπει να πολεμήσουμε πολύ σκληρά για να πάρουμε πίσω αυτά τα δικαιώματα όταν θα τελειώσει αυτή η ιστορία.

Γιατί, λοιπόν, το εργατικό κόμμα και η ευρύτερη αριστερά δεν δείχνουν ούτε ενδιαφέρον ούτε αλληλεγγύη για τις συνέπειες των μέτρων των απαγορεύσεων ή της ακύρωσης των πολιτικών δικαιωμάτων ειδικά στις φτωχότερες κοινότητες;

… Η γνώμη μου είναι ότι το εργατικό κόμμα και η ευρύτερη αριστερά τα τελευταία 40 χρόνια εγκατέλειψαν την εργατική τάξη και ουσιαστικά έγιναν ένα κόμμα της μεσαίας τάξης και για λογαριασμό της… Δεν είναι κάτι που το λέω ελαφρά τη καρδία αλλά πιστεύω ότι το ταξικό μας σύστημα είναι τόσο θωρακισμένο και τόσο τοξικό ώστε η μεσαία τάξη – οι πολιτικοί και τα μήντια που παίρνουν γραμμή απ’ το Westminster – θεωρούν ότι η βρετανική εργατική τάξη αποτελείται από μωρά που πρέπει να τα καλοπιάνει κανείς, να τα κοροϊδεύει και να τα τιμωρεί για να πάρουν το φάρμακό τους…

Πέστα χρυσόστομη! θα λέγαμε αν το ζήτημα δεν ήταν τόσο σοβαρό. Για παράδειγμα στις p.c. εποχές στα μέρη μας οι μετανάστες και οι μετανάστριες φαίνονταν πως έχουν αρκετούς φίλους, αν και με όχι μεγάλη κάψα. Με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία η συντριπτική πλειοψηφία τους εξαφανίστηκε, επειδή προφανώς έπρεπε να προστατέψουν την καλή τους υγεία· την ίδια στιγμή που τα κάτεργα / στρατόπεδα συγκέντρωσης κλειδώνονταν κυριολεκτικά, επ’ άπειρον – για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας… Κι έτσι όσα έχουν μαθευτεί γι’ αυτόν τον εγκλεισμό–μέσα–στον–εγκλεισμό είναι από μη ελληνικά μήντια και τους ελάχιστους ανθρώπους που δεν εγκατέλειψαν το καθήκον της αλληλεγγύης.

Απ’ την αρχή της τρομοεκστρατείας μέχρι τώρα ανακατασκευάστηκε αυτή η παλιά, αφηρημένη και γενικόλογη ιδέα του «ανθρώπου» (που κινδυνεύει), χωρίς ταξικούς προσδιορισμούς (και για τους εργάτες: περιορισμους), χωρίς άλλα εμπόδια ή διαφορές φυλής ή φύλου. Οι caradinieri προτίμησαν να εννοούν τις κοινωνίες σαν αταξικές συσσωματώσεις, σαν ισοπεδωμένες-μπροστά-στον-κίνδυνο-μάζες-έμβιου-υλικού, ξεχνώντας ότι πάντα και παντού οι καθολικές απαγορεύσεις είναι βασικό εργαλείο στο να γίνει ακόμα πιο βάρβαρη η καταπίεση και πιο δύσκολη η καθημερινή ζωή των αδυνάτων. Σε στιγμές λυρισμού έφτασαν μάλιστα να υποστηρίζουν πως τα πραξικοπήματα γίνονται για το καλό αυτών των αδυνάτων – για να χρωστούν αιώνια χάρη στους φιλάνθρωπους κυρίους, πολιτικές βιτρίνες, ειδικούς, ιερείς της υγείας, δημαγωγούς, και λοιπούς σωτήρες· εσχάτως και στις φαρμακο-μαφίες.

Σ’ ένα σημείο μόνο ίσως κάνει λάθος η Mckenzie. Δεν πρόκειται για “εγκατάλειψη” της εργατικής τάξης, αλλά για το εσκεμμένο σπρώξιμό της προς τα δεξιά και ακόμα δεξιότερα! Για ποιόν λόγο η αριστερά του κράτους, του κεφάλαιου, του μικροαστισμού και των “μεσαίων στρωμάτων” θα έπρεπε να κουβαλάει στα σοβαρά και τις πολιτικές μεσολαβήσεις της παλιάς και της νέας εργατικής τάξης σε συνθήκες 4ης βιομηχανικής επανάστασης όταν είναι πρακτικά ευκολότερο να την περιθωριοποιήσει, να την ελεεινολογήσει και, ακόμα περισσότερο, να την ποινικοποιήσει έως να την εγκληματοποιήσει· και πότε πότε, “κούκου!”, με λόγια παχιά, θεωρίες και ταξίματα, να μαζεύει τις όποιες ψήφους της; Οι μικροαστοί και μεσοαστοί που αποτελούν τον οργανωτικό “κορμό”, από ένα σημείο και πάνω, στις σχετικές κομματικές ιεραρχίες το τελευταίο πράγμα που θα νοιάζονταν είναι να κριτικάρουν την υγιεινιστική πανούκλα που έγινε η βάση της τρομοεκστρατείας· είναι η δική τους πανούκλα, με την οποία έχουν μακρόχρονη σχέση!!

Η αλήθεια είναι ότι η σύγχρονη εργατική τάξη στον “πρώτο κόσμο” δεν έχει δική της άποψη για το σώμα, για την υγεία, για την αρρώστια· και δεν έχει γενικότερα δική της πολιτική έκφραση και οργάνωση εδώ και δεκαετίες. Ζει (πολιτικά) με τα αποφάγια της νομής της εξουσίας από άλλους. Δεν έχει επειδή δεν φρόντισε να φτιάξει· δεν έχει επειδή, επίσης, της απαγορεύεται να φτιάξει. Της απαγορεύεται να φτιάξει αν όχι δια ροπάλου (ακόμα) οπωσδήποτε μ’ όλα τα υπόλοιπα υπόγεια αλλά αποτελεσματικά μέσα, συμπεριλαμβανόμενου του πάντα δηλητηριώδους μικροαστισμού.

Μην έχοντας τέτοια έκφραση και οργάνωση έφαγε και τρώει γερές κλωτσιές για να παραδώσει όχι απλά την “εργατική δύναμή” της αλλά την ζωή της συνολικά στο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα.

Ψηφιακό φακέλωμα 1

Σάββατο 23 Γενάρη. Χτες sex symbol· και προχτές ο “έχω μια πρωτότυπη ιδέα που λέγεται πιστοποιητικό υγείας”… Μήπως ο ρημαδοΚούλης είναι MVP του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού και δεν το έχει καταλάβει κανείς; Ή μήπως είναι ένας φτηνός «νεροκουβαλητής» των «επενδυτών» microsoft και pfizer;

Αυτό που παρουσιάστηκε (απ’ τους μηντιακούς φρουρούς εσωτερικού) σαν «ιδέα Μητσοτάκη» περί πανευρωπαϊκής καθιέρωσης ενός ψηφιακού πιστοποιητικού κουβεντιάζεται εις τα ευρώπας απ’ την περασμένη άνοιξη, και το πρώτο κύμα της πραξικοπηματικής εφόδου. Ουσιαστικά δεν ήταν ο covid που «προκάλεσε» αυτήν την ιδέα του ψηφιακού φακελώματος, αλλά το ακριβώς αντίθετο: η προοπτική της «ψηφιακής καταγραφής» ήταν που έψαχνε να βρει αφορμές για να επιβληθεί! Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων και εκείνοι που εκπροσωπεί, το ξέρουν αυτό καλά. Το ξέρετε κι εσείς: ας φρεσκάρουμε την μνήμη αναπαράγοντας ένα μέρος της αναφοράς μας στις 3 Γενάρη, με τίτλο Οι καθυστερήσεις είναι στο πρόγραμμα.. Οι ανατροπές; Αναφερόμασταν σε γεγονότα του Σεπτέμβρη του 2019:

Κανονικά ως το 2020 (που μας άφησε πρόσφατα) θα έπρεπε αυτό το σχέδιο να έχει προχωρήσει ικανοποιητικά. Πρακτικά τα πράγματα εξελίχτηκαν πιο αργά. Μόλις τον Σεπτέμβρη του 2019, χαρούμενοι οι σωτήρες του κόσμου, ανακοίνωσαν αυτό (ο τονισμός δικός μας):

Η «συμμαχία ID2020» ξεκίνησε ένα καινούργιο πρόγραμμα ψηφιακής ταυτοποίησης στο ετήσιο συνέδριό της στη Ν. Υόρκη, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές, την συμμαχία εμβολιασμών Gavi [κυρ Βασίλης ‘n’ friends] και νέους εταίρους απ’ την κυβέρνηση, τον ακαδημαϊκό κόσμο, και τις οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.

Το πρόγραμμα για την αξιοποίηση της ανοσοποίησης σαν μιας ευκαιρίας για την καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων παρουσιάστηκε απ’ το ID2020 σε συνεργασία με το πρόγραμμα “πρόσβασης στην πληροφορία / a2i” της κυβέρνησης του Μπαγκαλντές, την γενική διεύθυνση υγιειονομικών υπηρεσιών και την Gavi, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Η ψηφιακή ταυτότητα είναι μια καταγραφή σε υπολογιστή της ταυτότητας ενός προσώπου, αποθηκευμένη σε ένα μητρώο. Σ’ αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιείται για να ιχληλατείται το ποιος έχει εμβολιαστεί.

… Διαμορφώθηκε νωρίτερα φέτος μια συνεργασία μεταξύ της Gavi, της NEC και της Simprints για την χρήση βιομετρικών δεδομένων για να βελτιωθεί η εμβολιαστική κάλυψη στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Αν αυτό το τελευταίο σας φαίνεται μυστηριώδες να το εξηγήσουμε: αφορούσε την ψηφιακή δακτυλοσκόπηση των παιδιών «στις αναπτυσσόμενες χώρες» ώστε να μην ξεφύγουν ούτε αυτά… Το ότι η εταιρεία Simprints είναι συνεργάτης της «παγκόσμιας τράπεζας» μπορεί να σας κάνει (ή όχι) σοφότερους / ες.

Το ψηφιακό φακέλωμα ει δυνατόν εκατοντάδων εκατομμυρίων υπηκόων του πλανήτη ΔΕΝ έχει σχέση με την «φροντίδα της υγείας» τους!!! Έχει σχέση με το φακέλωμα σαν φακέλωμα: την συγκέντρωση και την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων τους, για κάθε χρήση από κράτη, επιχειρήσεις, κλπ. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, προσπαθώντας να βρουν τρόπο να νομιμοποιήσουν / επιβάλουν αυτήν την τερατώδη εκστρατεία «ψηφιοποίησης» και ελέγχου των υπηκόων του «πρώτου» όσο και του «τρίτου» κόσμου, κατέληξαν πριν τον covid στο συμπέρασμα ότι ο πιο βολικός τρόπος είναι μέσω των μαζικών εμβολιασμών! Αυτά είχαν αποφασιστεί ήδη το 2019!!! 

(φωτογραφίες επάνω: Άλλη μια πρόσφατη «πρωτοβουλία» κάποιων αρχόντων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, για την αξιοποίηση των «εμβολιασμών» κατά, υποτίθεται, του covid…

φωτογραφία κάτω: η οργανωμένη παραπληροφόρηση / αποπληροφόρηση στα συνηθισμένα της!)

Ψηφιακό φακέλωμα 2

Σάββατο 23 Γενάρη. Η συγκεκριμένη κρατική / καπιταλιστική τάση είναι σαφής, δεδομένη, και υπηρετεί τα μέγιστα τα συμφέροντα και τις «ανάγκες» του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Ο ρημαδοΚούλης είναι ο τελευταίος, καταϊδρωμένος και, απ’ ότι φαίνεται, αρκετά «του χεριού» αυτού του συμπλέγματος ώστε να πλασσάρει αυτόν τον σχεδιασμό χρόνων για … δική του ιδέα!!!

Ενώ, λοιπόν, οφείλουμε να ξέρουμε ότι το ψηφιακό φακέλωμα των πάντων είναι όντως στην ημερήσια διάταξη, αξίζει να δούμε και τα σοβαρά προβλήματα που έχει, προβλήματα εγγενή στην ιδέα – επειδή πρόκειται για πολιτικό κόλπο και όχι, απλά, μια «ουδέτερη» τεχνική καινοτομία.

Περί τίνος πρόκειται; Είτε στο κινητό, είτε σε μια κάρτα όπως είναι η πιστωτική, είτε ακόμα και σε χαρτί, θα έχει ο καθένας / η καθεμιά τον «κωδικό» του. Με την μορφή, κατά πάσα πιθανότητα, QR (στην κίνα αυτή τη μορφή χρησιμοποιεί ήδη το καθεστώς). Ένα απλό σκάνερ, οπουδήποτε (σε σύνορα χερσαία, θαλάσσια, αεροδρόμια, σταθμούς… και προοπτικά σε εισόδους κτιρίων, σε «φραγμένα» τμήματα πόλεων ή σε «νέες πόλεις» με τείχη) θα «διαβάζει» τον κωδικό και θα βγάζει στον υπολογιστή (οποιουδήποτε είδους) τα data εκείνου στον οποίο αντιστοιχεί ο κωδικός. Απ’ τα στοιχεία ταυτότητας ως τα data υγείας (απ’ το ποινικό του μητρώο μέχρι οτιδήποτε άλλο…)

Το λεγόμενο πιστοποιητικό υγείας λοιπόν, που ο σχεδιασμός είναι να δίνεται σα «βραβείο» στον καθένα που είναι φρόνιμος και δέχεται τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δεν είναι ένα απλό «έγγραφο», του είδους η αστυνομική ταυτότητα ή το διαβατήριο που ξέρουμε!… Είναι, αντίθετα, το «κλειδί» άρθρωσης με μια τεράστια βάση δεδομένων, ή και σε περισσότερες. Αυτή η βάση δεδομένων, προσωποποιημένη / εξατομικευμένη, θα ανανεώνεται διαρκώς, ακόμα και κάθε φορά που θα επιδεικνύεται ο κωδικός: θα αποθηκεύονται τα «μεταdata», δηλαδή ο χρόνος και ο τόπος επίδειξης του κωδικού, που εύκολα θα συνδυάζονται με άλλα, ώστε να φτιάχνεται διαρκώς το προφίλ των ταξιδιών (αρχικά) και ύστερα των κινήσεων, των συνηθειών, της καθημερινότητας του καθενός. (Η προοπτική είναι αυτός ο κωδικός να χρησιμοποιείται και για πληρωμές μέσω τραπεζών, αντί για τις τωρινές κάρτες, συνεπώς νέες μεγάλες ομάδες προσωπικών data σε συνδυασμό μεταξύ τους θα ενοποιηθούν στις βάσεις…).

Το κύριο σ’ αυτήν την ιστορία είναι η δημιουργία αυτών των ατομικών βάσεων προσωπικών δεδομένων (υγείας και γρήγορα των πάντων) με ενιαίο τρόπο, άρα η κατασκευή μιας διαρκώς ανανεούμενης και καλά ταξινομημένης υπερ-βάσης. Την οποία, φυσικά, οι απλοί υπήκοοι ούτε θα μπορούν ούτε θα διανοούνται να ελέγξουν για τις χρήσεις της! Η υπερ-βάση θα είναι στην κυριότητα των κρατών και των εταιρειών πληροφορικής (που θα σπρώχνουν πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι τα ατομικά data στις ασφαλιστικές, στους εργοδότες, στους μηχανισμούς δημόσιας τάξης, στις διαφημιστικές, κλπ κλπ κλπ).

Κι εδώ έχει προκύψει το πρώτο σοβαρό πολιτικό πρόβλημα – δυστυχώς όχι απ’ τον ταξικό / εργατικό αλλά από τον διακρατικό ανταγωνισμό. Ενώ κάθε κράτος μπορεί να δημιουργήσει τέτοιες μεγα-βάσεις προσωπικών δεδομένων για τους δικούς του υπηκόους, οι υπήκοοι κάθε άλλου κράτους θα υπάγονται στις μεγα-βάσεις των δικών τους αφεντικών. Πράγμα που σημαίνει πως αν ο καϋμός είναι «η απελευθέρωση των ταξιδιών» θα πρέπει τα κράτη να συμφωνήσουν για να δημιουργήσουν μια μεγα-μεγα-βάση δεδομένων, κοινή, με φακελωμένους όλους τους υπηκόους τους με ενιαίο τρόπο· έτσι ώστε η «ταυτότητα» (ή η κατάσταση υγείας) ενός πολωνού τουρίστα να διαπιστώνεται ακαριαία από έναν ελεγκτή στη γερμανία· ή ενός λιθουανού στο ελλαδιστάν…

Ποιο κράτος όμως είναι διατεθειμένο να δώσει αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό, την μεγα-βάση δεδομένων των υπηκόων του, για κοινή χρήση άλλων κρατών, απ’ τα οποία κάποια μπορεί να είναι (καπιταλιστικοί) ανταγωνιστές του; Για ποιον λόγο το πολωνικό ή το γαλλικό κράτος θα «άνοιγαν» τις μεγα-βάσεις τους σε χρήση απ’ το γερμανικό όταν το θεωρούν ευθεώς ανταγωνιστικό έως απειλητικό; Και, αν φύγουμε απ’ την «ζώνη σέγκεν» (τα ταξίδια δεν περιορίζονται σ’ αυτήν) ποιοί δυτικοί θα έδιναν τις μεγα-βάσεις τους σε χρήση του Πεκίνου, της Μόσχας ή οποιουδήποτε άλλου παρόμοιου rival;

Το επιχείρημα, λοιπόν, υπέρ του ψηφιακού φακελώματος του είδους «μα για να μπορείτε να ταξιδεύτετε όλοι εσείς οι 80+ οι οποίοι, πού σας χάνουμε πού σας βρίσκουμε; στα αεροδρόμια την βγάζετε!» σκοντάφτει πάνω στο προφανές γεγονός ότι η χρήση ενός ψηφιακού «πιστοποιητικού υγείας» απαιτεί την διασύνδεση των πληροφορικών συστημάτων και των βάσεων δεδομένων (των υπηκόων) των κρατών· κάτι που τουλάχιστον αυτή τη στιγμή δεν είναι πολιτικά ούτε εφικτό ούτε επιθυμητό! Είναι, προφανώς, αυτή η καθόλου λεπτομέρεια που έκανε την υπέρ του ψηφιακού φακελώματος «πολιτική πρόταση» του ρημαδοΚούλη γελοία· αλλά, φαίνεται, ένοιωσε κατάλληλος να την κουβαλήσει…

Αυτό είναι μόνο ένα απ’ τα προβλήματα που έχει η σχετικά άμεση καθιέρωση του «ψηφιακού πιστοποιητικού» σαν διαβατηρίου για διασυνοριακές μετακινήσεις. Μπορεί όμως να εφαρμοστεί μια χαρά εντός συνόρων. Τόσο για την εμπέδωση του γενικευμένου ψηφιακού ελέγχου όσο και για την διαρκή συγκέντρωση και επεξεργασία του «νέου πλουτοπαραγωγικού πόρου», των προσωπικών δεδομένων του καθενός.

(φωτογραφία: Την είχαμε βάλει στην διπλή αναφορά μας στις 8 Αυγούστου 2020 Επειδή πρέπει να είσαι εξάρτημα 1,2 – στην οποία σας παραπέμπουμε για περισσότερα σχετικά με την χρήση των «εμβολίων» ως μέσου για το γενικευμένο ψηφιακό φακέλωμα).

Ψηφιακό φακέλωμα 3

Σάββατο 23 Γενάρη. Για την «απελευθέρωση» των διασυνοριακών ταξιδιών είναι επαρκέστατο εκείνο που χρησιμοποιείται ήδη: το «αρνητικό» αποτέλεσμα ενός PCR τέστ τις τελευταίες 72 ώρες· αν, φυσικά, γίνεται σωστά κι όχι με τρόπο που βγάζει «θετικούς» με το ζόρι. Επειδή υπάρχει το πολιτικό εμπόδιο που υποδείξαμε πιο πάνω και επειδή, επιπλέον, αυτό που τα αφεντικά ονομάζουν παραπλανητικά «εμβολιασμό του πληθυσμού» δεν πρόκειται να έχει προχωρήσει αξιόλογα ως την ερχόμενη τουριστική σαιζόν στον βορρά του πλανήτη (το ερχόμενο καλοκαίρι), σ’ αυτή τη φάση εταιρείες και κράτη θα αναγκαστούν να περιοριστούν στη χρήση του συγκεκριμένου «πιστοποιητικού». Δεν τους κάνει, δεν είναι αυτό που θέλουνε, αλλά… Λέμε «σ’ αυτή την φάση»: η τάση προς το ψηφιακό φακέλωμα είναι δεδομένη! Μπορεί να καθυστερήσει χρονικά αλλά – ειδικά αν υπάρξει παθητικότητα και ευπιστία απ’ την μεριά των πληθυσμών – θα επιβληθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα κάποιος χρόνος και για ευρεία αντι-πληροφόρηση σχετικά (και) μ’ αυτό το ζήτημα, και για κινητοποιήσεις. Υποθέτουμε πως ακόμα και φανατικοί caradinieri θα βρουν μια ευκαιρία για «ξέπλυμα», κάνοντας το κορόιδο για το σε πια «ψέκα» ιστοσελίδα διάβασαν για πρώτη φορά την πραγματική χρησιμότητα και τους σκοπούς των πραξικοπημάτων και των γενικευμένων απαγορεύσεων που με τόσο πάθος έχουν υποστηρίξει…

“Κι έτσι απλά, πολύ απλά, σας κοροϊδεύουμε…”

Παρασκευή 22 Γενάρη. Όχι τόσο ξαφνικά ή ανεξήγητα ο Π.Ο.Υ. «ξανακτύπησε». Συστήνοντας διακριτικά (;) κάποιον «αυτοπεριορισμό» στο πως προκύπτουν τα συμπεράσματα positive απ’ τα PCR τεστ… Ουσιαστικά ο Π.Ο.Υ. αυτοξεφτιλίζεται ξεφτιλίζοντας την βάση όλης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, ειδικά την «κρουσματοπολιτική»… Υποψιαζόμαστε τον λόγο: αν είναι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής να «πείσουν», θα πρέπει όσοι τις έχουν εγκαταστήσει πάνω τους, τουλάχιστον αυτοί, να μην βγαίνουν positive…

Σας έχουμε ενημερώσει, κι όχι μια φορά, για την συστηματική απάτη με αυτά τα τεστ· περί συστηματικής απάτης πρόκειται, και όχι περί λαθών, απ’ την πρώτη στιγμή. Ένα βασικό και κρίσιμο στοιχείο στην αξιοπιστίας τους είναι πόσοι «κύκλοι αναδιπλασιασμού» του όποιου ιικού στοιχείου γίνονται σε κάθε δείγμα. Όσο πιο πολλοί είναι αυτοί οι κύκλοι, τόσο είναι βέβαιο ότι ακόμα και ένα συντρίμι του ιού θα δώσει «θετικότητα».

Στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή του (πριν μια βδομάδα) αυτός ο «επικυρωτής» της τρομοεκστρατείας, παριστάνοντας τον άσχετο, υποδεικνύει δύο πράγματα σχετικά με τα PCR τεστ. Πρώτον ότι αν η «θετικότητα» δεν ανταποκρίνεται με την κλινική εικόνα του ατόμου (αν, δηλαδή, δεν υπάρχουν συμπτώματα), τότε πρέπει να ξαναληφθεί δείγμα και να ξαναγίνει το τεστ…. (τρέχα γύρευε δηλαδή – φωτογραφία επάνω…) Και δεύτερο, συμπυκνωμένα:

…Τα περισσότερα PCR αποτελέσματα θεωρούνται διαγνωστική βοήθεια, ωστόσο, οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας θα πρέπει να εκτιμούν κάθε αποτέλεσμα σε συνάρτηση με τον χρόνο λήψης του δείγματος, το είδος του δείγματος, τα χαρακτηριστικά του τεστ, τις κλινικές παρατηρήσεις, το ιστορικό του ασθενούς, τις επιβεβαιωμένες επαφές του, και τις επιδημιολογικές πληροφορίες.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Π.Ο.Υ. «θυμήθηκε» τώρα ότι ένα «θετικό» αποτέλεσμα δεν σημαίνει τίποτα μόνο του!!! Πρόκειται γι’ αυτό ακριβώς που υποστηρίζαν οι «αιρετικοί» απ’ την αρχή, και (καθόλου παράξενο) αυτό που εφαρμόζουν οι κινέζοι (και άλλοι, εκτός δυτικού κόσμου…) «πάροχοι υπηρεσιών υγείας»….

Όπως ίσως καταλαβαίνετε το ζήτημα αφορά ειδικά τους τεράστιους αριθμούς εκείνων που ονομάζονται «ασυμπτωματικοί» – και είναι αυτοί που έχουν ήδη ανοσία. Με την τακτική των 40 ή 45 ή και παραπάνω «κύκλων αναδιπλασιασμού» (ενώ ο μέγιστος αριθμός θα έπρεπε να είναι maximum 30!) αυτοί οι «θετικοί»-χωρίς-συμπτώματα ήταν και είναι πολύ περισσότεροι απ’ τους πραγματικούς αν το κριτήριο ήταν η ύπαρξη συμπτωμάτων· κι αν τα τεστ δεν χρησιμοποιούνταν για να βγει «κι απ’ τη μύγα ξύγκι»! Αδιαφορώντας γι’ αυτά, και πετώντας τους πάντες στην κοινή δεξαμενή των «κρουσμάτων», η δημαγωγία του θανάτου ταϊζόταν και ταΐζεται απεριόριστα παράγοντας, μέσω της σκόπιμα στρεβλής χρήσης των τεστ, «κρούσματα» με τον τόνο!

Δεν είναι μόνον αυτό. Το κόλπο φτάνει ως τα νοσοκομεία και τις εντατικές. Πόσοι θάνατοι χρεώθηκαν άραγε στον covid επειδή, απλά, τα άτομα ήταν «θετικά» με το ζόρι; Και πόσες πνευμονίες (ακόμα και μοιραίες τέτοιες) δεν οφείλονταν καν και καν στον covid αλλά σε κάποιο ιό γρίπης (η οποία, παρεπιπτόντως, εξαφανίστηκε εντελώς απ’ τον πλανήτη μετά τον Απρίλη του 2020…) αλλά το «positive» με το ζόρι γράφτηκε στο φέρετρο των ανθρώπων;

Δεν θα μάθουμε ποτέ πόση λαθροχειρία και πόσο ψέμα επιστρατεύτηκε για να νομιμοποιηθεί και η τρομοεκστρατεία και η έφοδος της γενετικής μηχανικής σα «σωτηρίας». Ξέρουμε, τουλάχιστον, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται…

Αν δεν είναι εμβόλια τότε τι είναι;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Πολλοί και διάφοροι “βγήκαν απ’ τα ρούχα τους” με την θέση ότι η mRNA “σωτηρία” που υπόσχονται οι φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech και moderna (αλλά και η DNA που υπόσχεται η astrazeneca) δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που έχει εννοηθεί, τόσο ιατρικά όσο και κοινωνικά, σ’ όλο τον 20ο αιώνα, σαν εμβόλιο. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτή η «αγανάκτηση» οφείλεται στη βαθιά άγνοια – στις υπόλοιπες απλά σε δόλο… Ωστόσο, ενώ άλλες εποχές η άγνοια (ή, έστω, η υποψία ότι «κάτι δεν ξέρω») θα οδηγούσε σε κάποιο είδος απορίας, ενδιαφέροντος και διάθεσης για έρευνα, στους μεταμοντέρνους νεοφιλελεύθερους καιρούς, όπου «όλοι ξέρουν τα πάντα» χωρίς να ιδρώσουν (ξέρουν, δηλαδή, αυτά που διαδίδονται μαζικά και επίμονα…), η άγνοια μετατρέπεται ακαριαία σε επιθετικότητα. Για όλους εκείνο που «παίζεται» είναι ο άρρωστος εγωϊσμός τους! Αυτή η επιθετικότητα μπορεί να είναι κρατική, μπορεί να είναι μηντιακή ή παραμηντιακή, μπορεί να είναι η επιθετικότητα πολλών και διάφορων ψωνισμένων· είναι εκδοχές και μορφές συμπληρωματικές μεταξύ τους.

Τι όφελος, τι κέρδος θα είχαμε να υποστηρίξουμε κάτι αυθαίρετο, ένα ψέμα, μια θέση μάλλον δυσνόητη (για τις πρόχειρες σκέψεις…) χωρίς να υπάρχει τεχνοεπιστημονική «γείωσή» της, και μάλιστα σε μια κρίσιμη κοινωνική περίοδο, όπως κι αν την δει ο καθένας; Κανείς δεν το έχει βρει το «κέρδος» μας – επειδή, απλά, δεν υπάρχει! Οι χαρακτηρισμοί, απ’ την άλλη μεριά, είναι πανεύκολοι… «Ψεκασμένη» η ασταμάτητη μηχανή; Ναι – για όποιον έπεσε μικρός στο βαρέλι…

Τι όφελος, τι κέρδος, έχουν οι φαρμακο-μαφίες αν κρύβουν την αλήθεια; Ε, αυτό πια δεν είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί! Σ’ αυτήν την εντελώς άνιση σύγκρουση ως προς τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα γύρω απ’ την γενετική μηχανική, και σε σχέση με την προσπάθεια «κρυφής» νομιμοποίησής της, τα συμφέροντα (οικονομικά, ιδεολογικά, πολιτικά….) βρίσκονται απ’ την μεριά των ισχυρών. Και δεν είναι καθόλου μα καθόλου αμελητέα!

Για χάρη της εργατικής αντι-πληροφόρησης και κριτικής, με σεβασμό ωστόσο σε όσους / όσες νοιώθουν άβολα να διαβάζουν εδώ επιστημονικά papers, παρουσιάζουμε τώρα (φωτογραφία επάνω) ένα μικρό μόνο τμήμα από ένα τέτοιο paper, που δημοσιεύτηκε online στις 14 Δεκέμβρη του 2018 (πριν πάνω από 2 χρόνια…) στη US National Library of Medicine / National Institutes of Health… Ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς, ο Luigi Warren, είναι ένας «κατεξοχήν ειδικός» της γενετικής μηχανικής: ιδρυτής και ceo της εταιρείας Cellular Reprogramming, που παρέχει υπηρεσίες κυτταρικού αναπρογραμματισμού μέσω mRNA (λίγα παραπάνω γι’ αυτόν και την επιχειρηματική ενασχόλησή του, ενδεικτικά, στη συνέχεια). Τίτλος του paper: Γενετικός Αναπρογραμματισμός βασισμένος σε mRNA (mRNA-Based Genetic Reprogramming).

Μεταφράζουμε την περίληψη / σύντομη παρουσίαση (abstract) του paper:

Η ανακάλυψη ότι τα κοινά σωματικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε πολυδύναμα βλαστοκύτταρα με την καταναγκαστική έκφραση [σ.σ.: στην βιολογική ορολογία «έκφραση» ονομάζεται το αποτέλεσμα της λειτουργίας ενός κυττάρου] προσδιορισμένων παραγόντων έχει δημιουργήσει ελπίδες ότι προσωποποιημένες θεραπείες αναγέννησης βασισμένες σε ανοσολογικά συμβατά υλικά προερχόμενα απ’ τα κύτταρα ενός ασθενούς μπορεί να γίνουν πραγματικότητα σε ένα όχι-και-τόσο-μακρινό-μέλλον. Ένα σημαντικό εμπόδιο στην κλινική χρήση εισαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) εμφανίστηκε μέσω της ανάγκης να χρησιμοποιηθούν ενσωματώσιμοι ιικοί φορείς [σ.σ.: να χρησιμοποιηθούν, δηλαδή, ιοί σαν «μεταφορικά σασί / πλατφόρμες»…] ώστε να υπάρξει έκφραση των παρaγόντων που προκαλούν την εμβρυονική γονιδιακή έκφραση, κάτι που συνεπάγεται την πιθανή ογκο-γενετική αλλοίωση του κανονικού γονιδιώματος. Διάφορα «μη-ενσωματώσιμα» συστήματα αναπρογραμματισμού έχουν αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Ανάμεσα σ’ αυτές τις τεχνικές ο αναπρογραμματισμός μέσω mRNA είναι η πιο ξεκάθαρα «χωρίς ίχνη», πιο παραγωγική, και πιθανόν η πιο κατάλληλη για κλινική παραγωγή βλαστοκυττάρων. Εδώ συζητάμε την καταγωγή του συστήματος αναπρογραμματισμού που βασίζεται στο mRNA , τα οφέλη και τα μειονεκτήματά του, τις πρόσφατες τεχνικές βελτιώσεις που απλοποιούν αυτήν την εφαρμογή, και την κατάσταση των τωρινών προσπαθειών να βιομηχανοποιηθεί αυτή η προσέγγιση για την μαζική παραγωγή ανθρώπινων βλαστοκυττάρων για κλινική χρήση.

Λέξεις κλειδιά: αναπρογραμματισμός mRNA, αναπρογραμματισμός με messenger RNA, jPSCs, εισαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, κυτταρικός αναπρογραμματισμός, συνθετικό mRNA, τροποποιημένο RNA.

Ακόμα κι όσοι είχαν κάνει κοπάνα στα σχετικά σχολικά μαθήματα βιολογίας θα είναι αδύνατο να βρουν στην πιο πάνω παρουσίαση / περίληψη την λέξη «εμβόλιο»! Υπάρχει, φυσικά, αναφορά σε κλινική χρήση της γενετικής μηχανικής (εν προκειμένω του κυτταρικού αναπρογραμματισμού). Όμως αυτό είναι κάτι ευρύ, συνηθισμένο σ’ όλες τις γενετικές και βιοτεχνολογικές έρευνες, εφαρμογές, και (κυρίως) διακηρύξεις· οπότε χρειάζεται πάντα πολύ προσεκτική έρευνα από εργατική σκοπιά για το τι είναι τι. Εν τέλει το γεγονός ότι είμαστε ακριβείς, ακριβέστατοι αλλά και έντιμοι, έχει ακλόνητες αποδείξεις – εντελώς επιστημονικές (για όσους αρέσκονται να δηλώνουν «οπαδοί της επιστήμης» – ως εάν η γενετική και οι βιοτεχνολογίες να είναι ποδοσφαρικές ομάδες…)

Η λέξη «εμβόλιο» δεν υπάρχει λοιπόν πουθενά σ’ αυτήν την παρουσίαση του τέλους του 2018… Υπάρχουν όμως (και είναι keywords) οι λέξεις «κυτταρικός αναπρογραμματισμός». Συνεπώς, όποιος «αγανακτεί» με τις θέσεις μας ας στραφεί εναντία όχι στην υπόδειξη της πραγματικότητας απ’ την μεριά μας (κάτι που θεωρούμε εργατικό μας καθήκον…) αλλά στους βιοτεχνολόγους…

Πέρα απ’ αυτό, εκείνο που περιγράφουν οι Warren και Lin (αυτός ο δεύτερος είναι διευθυντής της Sino Biological, πρώην διευθυντής ανάπτυξης της ACRObiosystems…) είναι η ιστορία των προσπαθειών των γενετιστών να πετύχουν τον αναπρογραματισμό των κυττάρων· ανθρώπινων και μη. Μία απ’ τις επιδιωκόμενες αξιοποιήσεις του γενετικού αναπρογραμματισμού των κυττάρων είναι η μετατροπή τους σε βλαστοκύτταρα, τα οποία (με την κατάλληλη διαχείριση / επεξεργασία) μπορούν να εξελιχθούν σε οποιοδήποτε είδος κυττάρων: σωματικά, νευρικά, εγκεφαλικά, κλπ. Όμως αυτή είναι μόνο μία δυνατότητα!… Η αμερικανική DARPA, ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανού στρατού, ενδιαφέρεται και για άλλες… (Υποθέτουμε ότι το ίδιο ισχύει και για ανάλογους «οργανισμούς» άλλων κρατών…)

Γιατί δεν λέγεται η αλήθεια;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Είναι απόρρητες οι εξελίξεις της γενετικής μηχανικής; Όχι! Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει on line υπερ-αρκετό υλικό! Είναι απόρρητες οι έρευνες για τις mRNA πλατφόρμες με στόχο τον γενετικό αναπρογραμματισμό των κυττάρων; Όχι! Και πάλι υπάρχουν άφθονες πληροφορίες γι’ αυτές στο διαδίκτυο. Γιατί, λοιπόν, δεν λέγεται ανοικτά τι είναι οι mRNA πλατφόρμες που εμφανίζονται σαν «σωτηρία» (μια «σωτηρία» που η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων δεν την χρειάζεται αφού η απειλή του sars-cov-2 είναι εξαιρετικά περιορισμένη…) και, αντίθετα, πλασσάρονται σαν «εμβόλια»; Γιατί οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τα κατασκευάσματα των pfizer/biontech, moderna, astrazeneca και σια ξεπετιέται με μισόλογα του είδους «οι πρόοδοι της επιστήμης και της τεχνολογίας»; Δεν είναι υπερήφανοι οι γενετιστές (και οι επιχειρηματίες) για τα κατορθώματά τους; Γιατί δεν τα διαφημίζουν ανοικτά στους υποτελείς; Γιατί κρύβονται; Γιατί κοροϊδεύουν; Φοβούνται κάτι;

Ναι, φοβούνται! Αν παρουσιαζόταν στους υποτελείς (όσο αποσβολωμένοι κι αν είναι αυτοί απ’ την τρομοεκστρατεία) η συγκεκριμένη πραγματικότητα, θα υπήρχαν μεγάλες και πολύ σοβαρές αντιδράσεις! Ο «γενετικός προγραμματισμός» είναι ευφημισμός για την μετάλλαξη! Κι ενώ οι γενετιστές (και οι βιομήχανοι των βιοτεχνολογιών…) υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι «οι μεταλλάξεις είναι για καλό σκοπό», οι υπήκοοι δυσπιστούν – και έχουν δίκιο! Το ανταγωνιστικό κίνημα επίσης κάποτε, όχι παλιά («κάποτε»…), είχε πολλά επιχειρήματα εναντίον… Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν να εμφανιστούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (αλλά ακόμα και στην αμερικάνικη, όπου τα μεταλλαγμένα εμπορικά φυτά είναι νόμιμα…) κάποιοι λέγοντας «θα σας προστατέψουμε απ’ τον covid κάνοντας μετάλλαξη στα κύτταρά σας»;;; Θα ήταν εμπορικά πετυχημένο κάτι τέτοιο;

Όχι βέβαια!! Να γιατί τα κατορθώματα της γενετικής μηχανικής ως προς την σχεδιασμένη μετάλλαξη των ανθρώπινων κυττάρων πρέπει να μείνουν κρυφά!! Ή, πιο σωστά, να μεταμφιεστούν κατάλληλα – «και βλέπουμε»!

Όμως αυτό το ζήτημα ΔΕΝ είναι ιατρικό!!! Το να λέγονται παραμύθια και ψέμματα μαζικά, οργανωμένα, μεθοδικά, με ρυθμό ισοπεδωτικού βομβαρδισμού, ξεπερνάει κατά πολύ ακόμα και το ζήτημα αν υπάρχουν «καλές μεταλλάξεις» ή όχι! Αφορά την ιδεολογική, δημαγωγική «διαχείριση» των κοινωνιών μέσα απ’ την οργάνωση και την εντατικοποίηση της άγνοιας!!! Υπάρχει κομμουνιστής, αναρχικός, αυτόνομος, αντεξουσιαστής, σοσιαλιστής, φιλελεύθερος, δημοκράτης, οποιοσδήποτε τέλος πάντων απλά τίμιος, λογικός και ειλικρινής, που να υποστηρίζει ότι «αυτό είναι το σωστό» και ότι «καλά κάνουν οι βιοτεχνολόγοι και οι βιομήχανοι της γενετικής που κρύβουν το τι κάνουν – έτσι υπηρετείται η δημόσια υγεία»; Υπάρχει έστω ένας τέτοιος οπουδήποτε σ’ αυτόν τον πλανήτη που υποστηρίζει ανοικτά το “μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι” χωρίς να είναι παπάς; Αν υπάρχει ναι: αυτός θα θέλαμε να μας αντικρούσει! Αυτός – όχι καλοθελητές που βουλιάζουν στην άγνοια και στις προκαταλήψεις τους…

Υποθέτουμε πως όταν γίνει κατανοητή η αιτία της πλαστογράφησης της πραγματικότητας εξηγούνται και ορισμένα «ανεξήγητα»: η εκβιαστική επιμονή των φαρμακο-μαφιών για «νομικές εγγυήσεις ασυλίας», η «βιασύνη» να μπουν μαζικά σε εφαρμογή οι mRNA πλατφόρμες…. Θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι εξηγείται κι αυτό που υποστηρίζουμε με κάθε δυνατή τεκμηρίωση απ’ την αρχή αυτής της ιστορίας. Ό,τι, δηλαδή, είναι τόσο στρατηγικής σημασίας τα συμφέροντα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, και τόσο μεγάλη η (οικονομική, μηντιακή, «θεσμική») δύναμή τους μέσα στα δυτικά κράτη ώστε μόνο πραξικοπηματικά θα μπορούσαν να «ξεμπλοκάρουν» / μεταμφιέσουν την τεχνολογική «πρόοδό» τους, και μόνο πραξικοπηματικά και δια της βίας θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που εύλογα υπάρχουν ενάντια στις μεταλλάξεις και στην «απελευθέρωσή» τους – όποια δικαιολογία κι αν χρησιμοποιείται!

Πατέντες

Πέμπτη 21 Γενάρη. Απόλυτα συνυφασμένο με την γενετική μηχανική είναι το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας των εφαρμογών της. Άλλες εποχές θα αρκούσε μόνον αυτό για να οργανωθεί η αφετηρία του κοινωνικού ανταγωνισμού· κι απ’ αυτήν την αφετηρία να αρχίσει να ξηλώνεται όλο το “πλεκτό”. Όχι πια. Είναι πολύ ευκολότερο να βρει κανείς κήρυκα της “ασφάλειας” των mRNA πλατφορμών παρά κάποιον που να αναρωτιέται για το πως αυτές κόβουν χρήμα και διαμορφώνουν εξουσία.

Μία απ’ τις πιθανές χρησιμότητες της μέσω mRNA αναπρογραμματισμού των κυττάρων γενετικής μηχανικής είναι η κατασκευή εξατομικευμένων, προσωποποιημένων βλαστοκυττάρων… έτσι ώστε να παράγονται (εργαστηριακά) όργανα / ανταλλακτικά που να ταιριάζουν (γενετικά) σε κάθε άτομο χωριστά. Πρόκειται για την “γενετική αναγέννηση” που αναφέρεται πιο πάνω, ένα ιερό δισκοπότηρο των βιοτεχνολόγων και, δεν υπάρχει αμφιβολία, αν δεν έχει παρενέργειες (;) θα διευκολύνει τα μέγιστα τις μεταμοσχεύσεις και θα εξαφανίσει το εμπόριο οργάνων. Δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή σε ποιο σημείο βρίσκονται οι σχετικές έρευνες – υπάρχουν σίγουρα διάφορα “τεχνικά” ζητήματα που θα πρέπει να βρουν λύσεις.

Όμως ακόμα και σ’ αυτήν την (θεωρητική προς το παρόν) “καλή” αξιοποίηση της mRNA τεχνολογίας υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά: η ιδιοκτησία. Όχι υποχρεωτικά των ανθρώπινων ανταλλακτικών οργάνων (αν και κάλιστα θα μπορούσαν να “νοικιάζονται”…), αλλά των «μηχανών» (με την ευρεία έννοια) της παραγωγής τους. Ας μην έχετε καμμία αμφιβολία: σε κάθε φάρμακο και σε κάθε θεραπεία πληρώνετε και πληρώνουμε ένα καλό μέρισμα σ’ εκείνους που έχουν την «πνευματική ιδιοκτησία» τους. Την πατέντα… «Είναι ο καπιταλισμός ανόητε!».

Το ζήτημα πέρασε για λίγο και απ’ την ντόπια δημοσιότητα, με γελοίο τρόπο – όπως ήταν αναμενόμενο. Η αξιωματική αντιπολίτευση και ο Johnny Bananas πρότειναν, όλο καμάρι, να “αγοραστεί η πατέντα των mRNA πλατφορμών («εμβολίων») των pfizer/biontech»… Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αναγκάσει κανείς οποιονδήποτε έχει «πνευματική ιδιοκτησία» να την πουλήσει (πολύ περισσότερο να την πουλήσει σε «τιμή λογική»), εκτός αν του κολλήσει ένα πιστόλι στον κρόταφο! Αντίθετα: όποιος θα ήθελε να εντοπίσει τις «καλές» χρήσεις της γενετικής μηχανικής και να τις αφαιρέσει απ’ την επιχειρηματική κερδοφορία θα έπρεπε να είναι έτοιμος για το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ίδιος μ’ ένα πιστόλι στον κρόταφο… Θέλουμε να πούμε: η κοινωνικοποίηση (όπως κι αν την εννοεί κανείς) της βιομηχανίας της υγείας έτσι όπως έχει ήδη εκτοξευτεί χάρη στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την υποταγή σ’ αυτήν είναι μια σύγκρουση στην οποία θα χυνόταν αίμα. Όχι λίγο. Δεν είναι αστείο… Δεν είναι για κουβέντες καφενείου…

Ο επιχειρηματίας Luigi Warren (ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς της πιο πάνω αναφοράς) είναι ένας από εκείνους που πατεντάρουν εκδοχές μοριακών «πλατφορμών» mUNA – φωτογραφία επάνω. Αυτό μπορεί να ρίχνει λίγο φως στην τρέχουσα δομή των «πνευματικών ιδιοκτησιών»: πίσω απ’ την πιο φανερή, την πιο κτυπητή, την πιο γνωστή, κρύβονται δυο τρεις άλλες, κι από πίσω άλλες δυο τρεις, και πάει λέγοντας. Το να κτυπήσει κανείς μια μόνο πόρτα εκεί που υπάρχει αλληλουχία ιδιοκτητών δείχνει θεμελειώδη άγνοια· κι αν έχει γνώση δεν κτυπάει καμμία. Είτε συμβιβάζεται (το ακούμε ήδη απ’ τους απολογητές των αφεντικών: «Μα τι θέλετε; Πρέπει και οι εταιρείες να βγάζουν κέρδη!») είτε ψάχνει τους τρόπους μιας γενικευμένης αναμέτρησης. Δεν έχουμε αντιληφθεί σοβαρές προετοιμασίες γι’ αυτήν – τα λόγια είναι εύκολα και δωρεάν.

Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω σε μορφές ζωής διαφέρει ριζικά από άλλες περιπτώσεις πατενταρίσματος. Όπως έχουν μελετήσει / διαπιστώσει διάφοροι ειδικοί των αφεντικών η ζήτηση «υπηρεσιών υγείας» είναι «ανελαστική»: δεν μπορεί να διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις αυτός που υποφέρει από νεφρική ανεπάρκεια με την βιομηχανία κατασκευής νεφρών… Αυτή η δομική «ανισορροπία» είναι ατού για τα αφεντικά – και τους δίνει πλεονεκτήματα που συνήθως ο κόσμος αρνείται να πάρει υπόψη του σοβαρά. Τους δίνει τόσα και τέτοια πλεονεκτήματα ώστε όποιος αμφισβητήσει (ένα τυχαίο παράδειγμα) μια υγιεινιστική τρομοεκστρατεία να θεωρείται αυτόματα (το λιγότερο…) «τρελός». Όμως κάθε τρομοεκστρατεία τέτοιου περιεχομένου είναι, απλά, εκστρατεία τεχνητής αύξησης της ζήτησης. Οι βιομήχανοι ρούχων, παπουτσιών ή πλυντηρίων και αυτοκινήτων δεν έχουν τέτοια ατού, την δυνατότητα να αναγκάσουν τους πελάτες τους να τρέχουν πάντα παρακαλώντας… Οι βιομήχανοι της υγείας (και οι βιοτεχνολόγοι) τα έχουν… Δια της βίας.

Είναι η δομή αυτού του καπιταλιστικού τομέα στο σύνολό της που είναι αντι-ανθρώπινη! Και είναι δουλικό να την υπερασπίζεται ή/και να την διαφημίζει ο οποιοσδήποτε, ακόμα κι αν δεν ξέρει τι κάνει.

Εδώ η άγνοια δεν είναι τεκμήριο αθωώτητας…