Tag: υγεία

«Ψεκασμένοι»;

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Σωστά διαβάζετε τα ελληνικά… Αλλά μπλε κράνη; Δεν είναι απ’ την Αθήνα – είναι απ’ τη Λευκωσία, το ελληνοκυπριακό τμήμα της.

Καταστολή διαδήλωσης… αλλά τι διαδήλωσης; Χμμμ… Αριστερών, αναρχικών, συνδικάτων και αντιφασιστών εναντίον της βαθιάς “διαφθοράς” του ελληνοκυπριακού γκουβέρνου (είναι η “φύση” του…) αλλά και εναντίον των υγιεινιστικών απαγορεύσεων…

Χμμμμ… Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την επιδημιολογική κατάσταση για να απαγορεύσει τις εναντίον της διαδηλώσεις είπαν κάποιοι διαδηλωτές στον ρεπόρτερ του aljazeera… Μπορεί μερικοί να συμφωνούσαν και στα μέρη μας… Αλλά φαίνεται ότι στη Λευκωσία κάποιοι κάνουν και το επόμενο βήμα: κατηγορούν την κυβέρνηση για τα «lockdown» – αντί να ζητούν κάποια «εξαίρεση», να κάνει λίγο τα στραβά μάτια… Και δεν είναι ακροδεξιοί· αυτοί κυβερνούν.

Εδώ; Εδώ φτηνός συνδικαλισμός. Και καταγγελίες για την βία του γκουβέρνου, και καταγγελίες για την ανεπάρκεια των «απαγορεύσεων».

Βγαίνει νόημα; Όχι – αλλά βολεύει.

Ο Johnny Bananas φούρναρης!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είναι “πολιτικός της υγείας”… Θα υπέθετε κάποιος ότι πρόκειται για μια ειδικότητα οργανικού διανοούμενου που έχει πέραση. Που καλοπληρώνεται… Τι είναι λοιπόν αυτό που αναγκάζει κοτζάμ Johnny Bananas να καταφεύγει σε «επιχειρήματα» της κατηγορίας με τα δυο χεράκια πλάθω κουλουράκια; Είναι απλό: όπως όλοι οι οργανικοί διανοούμενοι (οι διανοούμενοι του κράτους και του κεφάλαιου δηλαδή) έτσι κι αυτός υποτιμάει συστηματικά τη νοημοσύνη εκείνων στους οποίους απευθύνεται. Αν μπορούσε να εκφραστεί δημόσια έστω και για μια στιγμή με ειλικρίνεια (κάτι αδύνατο για τα μεγαλοστελέχη της εξουσίας!) θα έλεγε: είσαστε ζώα και σαν ζώα σας σαλαγάω!

Ιδού, λοιπόν, το χθεσινό πόνημα του ανδρός, σαν έκθεση δημοτικού με θέμα «πως πέρασα χτες»:

“Κάποια στιγμή ένας φίλος που βρισκόταν στο Λονδίνο για ταξίδι κι έμενε σε ξενοδοχείο, μας ζήτησε να χρησιμοποιησει την κουζίνα μας για να φτιάξει κάτι κουλουράκια. Είχε περιγράψει στους συναδέρφους στο γραφείο του Λονδίνου τη συνταγή, και τον έπεισαν να τους τα φτιάξει.

Ήρθε λοιπόν στο σπίτι, έλεγξε αν είχαμε τα υλικά και χάθηκε μέσα στην κουζίνα μόνος του – μέσα στο αλεύρι και τα ταψιά – για αρκετές ώρες για να τα φτιάξει. Εξαιρετικά αποδείχθηκαν τα κουλουράκια πρέπει να παραδεχτώ.

Χρησιμοποίησε υλικά που είχαμε ήδη στα ντουλάπια μας και βέβαια άφησε και σε εμάς πολλά κουλουράκια τα οποία τιμήσαμε δεόντως και τελείωσαν.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε, αλλά πολλές φορές έχει τύχει να θυμηθώ το συγεκριμενο άρωμα περνώντας μπροστά από φούρνους που μόλις ξεφουρνίζουν κουλούρια.

Αλλά δεν μας άφησε τη συνταγή· οπότε δεν είναι μαζί με τις υπόλοιπες συνταγές για τα ‘κουλούρια της γιαγιάς’ που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε κουλούρια στο σπίτι.

Γιατί θυμήθηκα την ιστορία όμως; Είναι ένας καλός τρόπος να εξηγηθούν τα mRNA εμβόλια. Το τετράδιο με τις ´συνταγες της γιαγιάς’ μπορεί να παραλληλιστεί με το DNA μας και η συνταγή για τα κουλούρια του φίλου είναι το mRNA εμβόλιο.

Ο φίλος φτιάχνει τα κουλούρια και φεύγει χωρίς να αφήσει τη συνταγή. Όπως και το εμβόλιο εγείρει αντισώματα μετά τον εμβολιασμό. Εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε στο μέλλον μια συνταγή που δεν έχουμε στο τετράδιο, όπως και τα εμβόλια mRNA δεν μπορούν να επηρεάσουν το DNA μας.

Αλλά έχουμε και τα κύτταρα μνήμης του ανοσοποιητικού μετά τον εμβολιασμό, ακριβώς όπως τη μνήμη των φρέσκο-ξεφουρνισμένων κουλουριών, που αφυπνίζεται κάθε φορά που χρειάζεται”.

Να πούμε ότι αυτή η βουκολική απόδειξη του τι είναι οι mRNA πλατφόρμες («Δεν είναι πλατφόρμες περιθωριακά και γελοία υποκείμενα τύπου Sarajevo! Κουλουράκια είναι!!!) έγινε δεκτή με ενθουσιασμό απ’ τους δημαγωγούς και έχει αναπαραχθεί αρκετά; Το φαντάζεσθε…

Πώς αποδεικνύεται ότι ο Johnny Bananas (και όλοι οι όμοιοί του, δεν κάνουμε διακρίσεις!) θεωρεί ότι έχει να κάνει με “ζώα”, που δεν καταλαβαίνουν τίποτα; Να, για παράδειγμα, μερικές ερωτησούλες που δεν φαντάστηκε ότι θα χρειαζόταν να απαντήσει, αφού είναι σίγουρος ότι τα “ζώα” δεν πρόκειται να του τις κάνουν:

– Καλέ κύριε Banana στα υλικά που είναι στο ντουλάπι σας έχετε και την αζαθειοπρίνη, το ανοσοκατασταλτικό χημικό που χρησιμοποιείται στην «πλατφόρμα», μια ουσία με (δυστυχώς…) σοβαρές παρενέργειες;

– Καλέ κύριε Banana στην κουζίνα σας έχετε και «εκτυπωτές RNA»;

– Καλέ κύριε Banana οι φαρμακο-μαφίες είναι φίλες σας;

– Καλέ κύριε Banana οι βιοτεχνολογίες, η γενετική μηχανική, η συνθετική βιολογία, είναι συνταγές για κουλούρια; Ή πρόκειται να μας πουληθούν προσεχώς ακόμα και τέτοια «υγιεινά τρόφιμα» απ’ τις ανάλογες εταιρείες του κλάδου;

Εννοείται ότι τέτοιες ερωτήσεις είναι ανίερες! Όχι μόνο για κάθε Johnny Bananas αλλά και για τους φανατικούς οπαδούς τους. Συνεπώς, συντετριμένη η ασταμάτητη μηχανή απ’ την μοσχομυριστή επιχειρηματολογία του «ειδικού πολιτικού υγείας», σκύβει ταπεινά το κεφάλι και υπόσχεται πως: απο ‘δω και στο εξής, όπου μπορεί, δεν θα ξανα-ισχυριστεί ότι δεν είναι εμβόλια, είναι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων. Θα λέει είναι ταψιά με κουλουράκια (απ’ το σπίτι του Bananas…) γενετικής τροποποίησης των κυττάρων.

Θα στεναχωρούμε βέβαια τα «αρρωστάκια», αλλά δυστυχώς δεν μπορεί κανένας να αγνοεί ούτε την (καπιταλιστική) επιστήμη ούτε την (καπιταλιστική) τεχνολογία (δεν υπάρχουν άλλες!) – έτσι δεν είναι;

Να, για παράδειγμα, τι σερβίρουν οι φίλοι του Bananas-φούρναρη. Όχι παπαρίτσες· μεγαλεία!

Εμπίπτει στην αστυνομία!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είστε (είμαστε) κουρασμένοι / ες απ’ το ξύλο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Οι δημαγωγοί το λένε και το ξαναλένε… Τους έπιασε καλωσύνη, ευαισθησία, πονοψυχιά; Όχι βέβαια!!! Οφείλουμε να είμαστε κουρασμένοι, οφείλουμε – μέσα στους επόμενους μήνες και χρόνια – να είμαστε τόσο κουρασμένοι, τόσο “κομμάτια”, να εφευρίσκουμε τόσες δικαιολογίες ώστε να μην έχουμε όρεξη για πολλά πολλά. Και, οπωσδήποτε, για ανυπακοή και αντιρρήσεις.

Το πιο πάνω άρθρο υπενθυμίζει (υποστηρίζουμε) ένα βασικό τμήμα απ’ το γιατί της τρομοεκστρατείας, ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Ο πλατφορμιασμός είναι το “μισό” – το άλλο “μισό” είναι η αλγοριθμική φυλακή. Που θα ξεκινήσει σαν ψηφιακό “πιστοποιητικό εμβολιασμού”, ή “διαβατήριο” ή ό,τι άλλο όνομα σκεφτούν να πουλήσουν τ’ αφεντικά και οι “ειδικοί” τους (όχι οι λοιμωξιολόγοι… οι κοινωνιολόγοι και οι επικοινωνιολόγοι…) για το γενικεύμενο ψηφιακό φακέλωμα.

Στο ερχόμενο (σε λίγες ημέρες…) cyborg 20 θα υπάρχει εκτενές αφιέρωμα στην βιομετρία (γενικά). (Οι caradinieri και οι pfizerοι θα θυμώσουν βέβαια, αλλά έτσι και αλλιώς ανήκουμε σε διαφορετικά σύμπαντα). Προς το παρόν μερικά αποσπάσματα απ’ το πιο πάνω άρθρο, που δεν αποκαλύπτουν κάτι καινούργιο, αντίθετα (τι ειρωνεία;) κομίζουν γλαύκαν ες Αθήναν… Ο τονισμός δικός μας:

… Οι ψηφιακές ταυτότητες και τα διαβατήρια υγείας αναφέρονται σαν ο μόνος τρόπος για την επιστροφή στην κανονικότητα εξαιτίας του covid-19, αλλά ανοίγουν την πόρτα σ’ ένα πρωτοφανές σύστημα κεντρικής επιτήρησης, οδηγώντας στο τέλος της την προσωπική αυτονομία μέσω καταναγκασμού. Παρότι εμφανίζονται σαν προαιρετικά, όσοι δεν τα δεχτούν αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό απ’ τις πιο θεμελειώδεις ελευθερίες.

… Το πρόγραμμα της Ε.Ε. Horizon 2020 έχει δώσει ώθηση στη βιομετρική βιομηχανία πολύ πριν τον κορονοϊό, κυρίως σε προϊόντα ασφάλειας για την αστυνομία και τις υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων, παρέχοντας χρηματοδότηση 1,7 δισεκατομυρίων ευρώ μεταξύ 2014 και 2020. Σ’ αυτό το πρόγραμμα περιλαμβανόταν μια μεγάλη κλίμακα τεχνολογιών επιτήρησης, όπως για την αναγνώριση ίριδας και προσώπου. Επιπλέον 1,3 δισ ευρώ θα διατεθούν την επόμενη επταετία.

… Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν επωφεληθεί απ’ αυτό το πρόγραμμα είναι η γαλλική τεχνολογική εταιρεία Idermia, που έχει πάρει 2,91 εκατομύρια απ’ το 2017 ως το 2019. Πρόσφατα η Idermia κέρδισε ένα συμβόλαιο για την δημιουργία ενός καινούργιου διαμοιραζόμενου Συστήματος Βιομετρικής Ταυτοποίησης, που θα αναβαθμίσει μια βάση δεδομένων από 400 εκατομύρια υπηκόους τρίτων κρατών ως το 2022, με επιβεβαιώση δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώριση προσώπου για όσους μπαίνουν και βγαίνουν απ’ την ζώνη Schengen.

… Η Ε.Ε. διαμόρφωσε έναν «Δρόμο προς τον Εμβολιασμό» [σας τον έχουμε παρουσιάσει! Ψηφιακές φυλακές, Πέμπτη 2 Ιούλη 2020...] συνδεδεμένο με ψηφιακό διαβατήριο υγείας πριν την εμφάνιση του ιού· η τελευταία αναβάθμιση του σχεδίου έγινε το τρίτο τρίμηνο του 2019. Περιέχει λεπτομέρειες για ένα σχέδιο που εκτείνεται απ’ το 2018 ως το 2022 για να «εξεταστεί η βιωσιμότητα της ανάπτυξης ενός ενιαίου διαβατηρίου / κάρτας εμβολιασμού για τους πολίτες της Ε.Ε.» και «να αναπτυχθούν οι οδηγίες της Ε.Ε. για την καθιέρωση ενός γενικού ηλεκτρονικού πληροφορικού συστήματος ανοσοποίησης».

Επίσης, στους σκοπούς του προγράμματος συμπεριλαμβάνεται «το ξεπέρασμα των νομικών και τεχνικών εμποδίων που δυσκολεύουν την δι-επιχειρησιακότητα των εθνικών πληροφορικών συστημάτων ανοσοποίησης», ενώ τονίζεται η ανάγκη ενίσχυσης των συνεργασιών με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Στρατηγικό Συμβουλευτικό Γκρουπ Ειδικών για την Ανοσοποίηση (SAGE) και το Gavi [σ.σ.: του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…] μεταξύ άλλων, και της υποστήριξης της έρευνας και της καινοτομίας μέσω του Horizon 2020…

Αυτά ανάμεσα σ’ άλλα λέει το άρθρο – και η ασταμάτητη μηχανή δεν ανήκει σ’ εκείνους που «πέφτουν απ’ τα σύννεφα»! Το σχέδιο για το ψηφιακό φακέλωμα όχι μόνο είναι υπαρκτό (τα επίσημα ντοκουμέντα είναι ακλόνητα!) αλλά έχει ήδη ξεκινήσει και για τους ευρωπαίους υπηκόους, όχι μόνο τους “ξένους”: με την ηλεκτρονική καταγραφή / αρχειοθέτηση όλων όσων πλατφορμιάζονται (συγγνώμη! κουλουριάζονται έπρεπε να πούμε…). Το ότι δεν έχει ανακοινωθεί / επιβληθεί επίσημα ως τώρα στα ευρωπαϊκά κράτη οφείλεται σε δύο «τακτικές» αιτίες. Πρώτον ο αριθμός των «κουλουριασμένων» είναι ακόμα μικρός, ενώ η αντίσταση στο «κουλούριασμα» παραμένει ισχυρή. Συνεπώς, αν βγει τώρα η διαταγή για το υποχρεωτικό (υγιεινιστικό) ψηφιακό φακέλωμα είναι αρκετά πιθανό ότι θα υπάρξουν σοβαρές (και απόλυτα δίκαιες!) αντιδράσεις απ’ τα κάτω. Δεύτερον, δεν έχουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έτοιμες τις υποδομές αλλά και το software. H λιθουανία, η κροατία και η ρουμανία είναι ανοικτά πιο μπροστά· κρυφά σίγουρα δουλεύουν και άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, σε συνεργασία με τις εταιρείες ψηφιακού φακελώματος και επιτήρησης. Πέρα απ’ αυτά, για να φτιαχτεί ο όγκος προσωπικών δεδομένων 400.000.000 Άλλων, μαθαίνουμε ότι τα δυτικά αφεντικά και οι big tech μαφίες τους προσπαθούν να «κινηθούν» («πειραματικά» πάντα…) σε άλλα σημεία του πλανήτη· ειδικά στην Αφρική…

Το ελλαδιστάν; Η επίσημη συμμαχία με την “μυστηριώδη” Palantir αλλά και την microsoft λέει πολλά. (Περισσότερα και πολύ κατατοπιστικά για την πρώτη στο cyborg 20…)

Φαίνεται πως τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά είναι έτοιμα και αποφασισμένα να κόψουν τον λαιμό του τελευταίου προσχήματος περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «ιδιωτικότητας» και «ατομικών δικαιωμάτων» πάνω στον πάγκο του χασάπη του λέγεται 4η βιομηχανική επανάσταση, φτιάχνοντας τις εθνικές τους βάσεις ψηφιακού φακελώματος των υπηκόων τους με αφετηρία (και καθόλου τέρμα!) το «κουλούριασμα»… Πάνω απ’ όλα η υγεία – της μηχανής!!

Ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μετά από ένα χρόνο, έχει ξεθωριάσει μεν· θα χρησιμοποιήσουν όμως όλες τις δυνατότητές τους για να εμποδίσουν την ριζοσπαστική, πολιτική συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού (υποχρεωτικά: σύγχρονου αντικρατικού / αντικαπιταλιστικού) και αποφασισμένου μπλοκ που θα μπορούσε να αποκαλύψει και να μπλοκάρει τα σχέδιά τους. Θα χρησιμοποιήσουν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα μέσα που διαθέτουν:

– τους φασίστες / ακροδεξιούς / ρατσιστές τερατολόγους αλλά και προβοκάτορες·

– τους έμμισθους δημαγωγούς και τους εθελοντές «στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού»·

– τις στρατιές των αμοιβόμενων ή μη trolls·

– το νομικό οπλοστάσιό τους, με απαγορεύσεις, απειλές, καταστολή·

– το παρανομικό οπλοστάσιο (των ιδιωτικών εταιρειών του διαδικτύου) με λογοκρισίες εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητεί το δίκιο της εξουσίας και των τεχνο-αφεντικών·

– την αδράνεια ή/και την εθελοδουλεία της μικροαστικής αριστεράς ή/και άκρας αριστεράς και τους βλακώδεις «συνδικαλισμούς» της·

– την συναισθηματική / ψυχολογική κούραση έως ισοπέδωση μεγάλου μέρους των πληθυσμών, που εντελώς κοντόφθαλμα θα προτιμήσει έναν τιποτένιο συμβιβασμό με άμεσα «αντίδωρα / ψίχουλα» παρά έναν δύσκολο και μακρόχρονο αγώνα με αβέβαιη κατάληξη.

Δεν είναι λίγα, δεν είναι ασήμαντα! (Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή μην έχετε αμφιβολία σε ποια μεριά θα βρίσκεται… Κι ας λυσσάνε όσοι θέλουν!)

Μένει κάτι ακόμα. Η «διασυνδεσιμότητα» αυτών των ψηφιακών εθνοκρατικών φακελωμάτων. Δεν φτάνει να έχει κάθε κράτος την δική του «κάρτα υγείας» που θα επιτρέπει στους πειθαρχημένους υπηκόους του να κινούνται εκεί που θα απαγορεύεται στους υπόλοιπους. Θα πρέπει (οι πρώτοι) να μπορούν να μετακινούνται κατ’ αρχήν εντός ζώνης Σέγκεν και, στη συνέχεια, οπουδήποτε στον πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως όταν σκανάρονται οι «κάρτες» τους θα πρέπει να έχουν πρόσβαση (έστω την βασική) στα data υγείας (και όχι μόνο…) του φέροντος στην «εθνική βάση» που του αντιστοιχεί. Πράγμα που σημαίνει ότι γαλλικά ή ελληνικά data θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο ρουμανικό ή στο μαλτέζικο κράτος, και το ανάποδο. Πώς και πότε θα γίνει αυτό; Μετά από πόσα παζάρια; Δεν ξέρουμε. Όπως δεν ξέρουμε πότε, πως και αν θα γίνει η «διασυνδεσιμότητα» των data των ευρωπαίων υπηκόων με το ρωσικό, το κινεζικό, το κουβανέζικο ή το ιρανικό κράτος – η αναφορά ενδεικτική. Εδώ πρόκειται για αναμέτρηση κρατικών εξουσιών για το «νέο χρυσάφι»· δεν είναι αστεία!

Υπάρχουν κι αλλά πολιτικο/τεχνικά ζητήματα, στα οποία θα αναφερθούμε μελλοντικά. Κανένα όμως δεν πρέπει να (μας) κοιμίσει· να νομιμοποιήσει την αδράνεια, τις δικαιολογίες απάθειας, τους συμβιβασμούς….

(Έτσι λέμε…)

«Καταστροφή»…

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία (και οι γραφειοκρατίες επιμέρους κρατών / μελών) θεωρούν το “αποτέλεσμα” της mission impossible του κυρ Josep στη Μόσχα καταστροφή…. ταπείνωση… και άλλα παρόμοια σπαραξικάρδια. Είναι η δεύτερη «καταστροφή» που διεκτραγωδούν στην ε.ε., μέσα σε λίγες μέρες μόνο. Προηγήθηκε η κυρία Ursula (von der Leyen), η προϊσταμένη κατά κάποιον τρόπο του κυρ Josep· αυτή σε σχέση με τις πλατφόρμες. (Παρεπιπτόντως: Η astrazeneca κατηγορείται ότι ενώ δηλώνει ανήμπορη να πουλήσει στην συμφωνημένη ποσότητα την πραμάτειά της στην ευρώπη-που-αργοπεθαίνει (!!!) ψάχνει να βρει πελάτες αλλού…. Ούτε μια επιχείρηση με διεθνείς βλέψεις δεν επιτρέπεται πια!!!)

Ογδονταένας (δεξιοί) ευρωβουλευτές, κυρίως από κράτη της βαλτικής και της κεντρικής ευρώπης, έστειλαν γράμμα στην κυρία Ursula ζητώντας της να απολύσει (!!!) τον κυρ Josep, επειδή «προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην υπόληψη της ε.ε.»… Ένας ομοϊδεάτης τους απ’ την γερμανική χριστιανοδημοκρατία (επικεφαλής της στο ευρωκοινοβούλιο) ονόματι Daniel Caspary απέρριψε την ιδέα κατηγορώντας τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ζητώντας την απόλυση του κυρ Josep γίνονται «ουρά του Κρεμλίνου». «… Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στους εαυτούς μας στην ε.ε. να κάνουμε την δουλειά του Putin με το να ξεχαρβαλωθούμε μόνοι μας…» δήλωσε…

Σωστά! Δεν πρέπει «να ξεχαρβαλωθούν μόνοι τους»! Ας αφήσουν την δουλειά σε άλλους. Όμως αυτό φαίνεται να είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της πραγματικής «ασθένειας» διάφορων αφεντικών και πολιτικών βιτρινών της δύσης (ο covid προορίζεται για τον λαό): το ότι βρίσκουν συνειδητούς ή ασυνείδητους «πουτινικούς» που δρουν σαν 5η φάλαγγα, υπονομευτικά.

Από μόνη της η «υπόθεση Navalny» είναι (επιεικώς) γελοία. Αυτή η ιστορία με το ρωσικό βαθύ κράτος που όλο επιχειρεί να «καθαρίσει» (υποτίθεται) αντιπάλους του (ασημαντότατους) και όλο αποτυγχάνει αλλά ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, δεν θα έπειθε ούτε βρέφη: ο μπαμπούλας είναι ταυτόχρονα παντοδύναμος και ανίκανος…

Από τα τέλη του 2016 ως τους πρώτους μήνες του 2017, διάφοροι πρεσβευτές ή πρόξενοι της Μόσχας ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου του πρεσβευτή στον οηε Vitaly Churkin, πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον είτε από “καρδιακή ανακοπή” είτε από σφαίρες (μαζί μ’ έναν πρώην επικεφαλής της kgb…) σε ένα σερί που μύριζε από μακριά εσωτερική εκκαθάριση του ρωσικού καθεστώτος (για άγνωστους λόγους)· και κανείς δεν έβγαλε κιχ… Δεν χωρούν αμφιβολίες για τις φονικές ικανότητες των μυστικών υπηρεσιών (και όχι μόνο των ρωσικών)!!

Αλλά επειδή, ακριβώς, είναι γελοία η Navalny case, το ότι υψώνεται σαν «σημαία» δείχνει την πραγματική κατάσταση των δυτικών καθεστώτων, ειδικά στην τρέχουσα φάση της όξυνσης του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι τα ίδια καθεστώτα που έκαναν «πρόεδρο» στο Καράκας τον καραγκιόζη Guaido· μόνο για να αναγγείλουν πρόσφατα ότι … δεν τον αναγνωρίζουν άλλο σαν πρόεδρο (καραγκιόζης παραμένει πάντως!).

Δεν είναι μόνο η Ουάσιγκτον που «βιώνει» την σοβαρή αμφισβήτηση / παρακμή του ιμπεριαλισμού της! Εκεί ζουν το δράμα τους με «αμερικανικό» τρόπο… Όμως στην ίδια κατάσταση, με περισσότερη ομίχλη και γραφειοκρατία, βρίσκονται διάφορα ευρωπαϊκά αφεντικά και πολιτικές βιτρίνες.

Ειδικά αφού η ρελάνς, το κόλπο «πανδημία», φαίνεται να αποτυγχάνει ως προς το «παγκόσμιο», ιμπεριαλιστικό του σκέλος…

We can’t breathe!

Παρασκευή 12 Φλεβάρη. Nα, λοιπόν, μια επιστημονική έρευνα με τίτλο που μας (και σας) αφορά. (Κρατείστε την μακριά από caradinieri!) Τίτλος: COVID-19 και η πολιτική οικονομία της μαζικής υστερίας. Δημοσιεύτηκε πριν καμμιά δεκαριά μέρες, και την ανακάλυψή της την οφείλουμε στον Φαρσαλινό.

Το θέμα «καίει», και καίει ακόμα: πως τα δυτικά κράτη (και όχι σκέτα τα κράτη, από «κακία» λέμε εμείς, αλλά τα κράτη σαν εκφραστές του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος· άρα τα κράτη σαν εργαλεία του πλέον δυναμικού τμήματος του δυτικου καπιταλισμού) δημιούργησαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία! Η έρευνα δεν αφορά το γιατί (την δημιούργησαν), αφορά μόνο το πως. Ουσιαστικά περιδιαβαίνει την ερευνητική βιβλιογραφία σχετικά α) με την φοβική αυθυποβολή, το πως δηλαδή άτομα και σύνολα αρρωσταίνουν (κυριολεκτικά, με συμπτώματα) είτε επειδή φοβούνται μην αρρωστήσουν είτε επειδή νομίζουν ότι αρρώστησαν· β) το πως η μαζική προπαγάνδα μπορεί να δημιουργήσει ιδεολογική / φοβική ασφυξία σε πληθυσμούς, ειδικά σε πληθυσμούς που έχουν ήδη (ατομικούς) υγιεινιστικούς φόβους· και γ) πως τα κράτη και οι ειδικοί τους οργάνωσαν αυτό ακριβώς, έναν μαζικό και ανεξέλεγκτο φόβο αρρώστιας-θανάτου με πολύ συγκεκριμένο τρόπο.

Η συγκεκριμένη έρευνα αναφέρεται ειδικά (και) στο γερμανικό κράτος. Πρόκειται για αυτό το απόσπασμα:

Θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε για λογαριασμό σας αυτό. Προτιμήσαμε όμως να βρούμε το γερμανικό κείμενο και να το συσχετίσουμε με την αναφορά της έρευνας. Ο τίτλος του γερμανικού (κυβερνητικού) κειμένου, που φαίνεται ότι «διέρρευσε» κάποια στιγμή, είναι αυτός:

Βρήκαμε το σημείο που αναφέρεται στη δημιουργία του επιθυμητού σοκ (στην γερμανική κοινωνία!) Είναι αυτό:

Την μετάφραση απ’ τα γερμανικά την κάναμε μέσω μηχανής, και η συσχέτιση / αντιπαραβολή με την έρευνα για την πολιτική οικονομία της μαζικής υστερίας επέτρεψε ελπίζουμε να μην υπάρχουν ασαφή νοήματα. Αν, ωστόσο, υπάρχουν λάθη παρακαλούμε να μας διορθώσετε.

Να λοιπόν – οι τονισμοί με υπογραμμίσεις δικές μας:

4. Συμπεράσματα για δράση και ανοιχτή επικοινωνία

4 α. Διευκρινίστε τη χειρότερη περίπτωση!

Πρέπει να ξεφύγουμε από την επικοινωνία που επικεντρώνεται στο ποσοστό θνησιμότητας των περιπτώσεων. Με ένα ποσοστό θνησιμότητας περιστατικών που ακούγεται ασήμαντο σε ποσοστιαία άποψη και επηρεάζει ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους, πολλοί άνθρωποι τότε, ασυνείδητα και χωρίς γνώση, σκέφτονται: «Λοιπόν, έτσι ξεφορτωθούμε τους ηλικιωμένους που τραβούν την οικονομία μας κάτω, εμείς είναι ήδη πάρα πολλοί στη γη, και με λίγη τύχη θα κληρονομήσω λίγο νωρίτερα ». Αυτοί οι μηχανισμοί έχουν συμβάλει σίγουρα στην υποβάθμιση της επιδημίας στο παρελθόν.

Προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα σοκ, πρέπει να καταστούν σαφείς οι συγκεκριμένες επιπτώσεις μιας λοίμωξης στην ανθρώπινη κοινωνία:

1) Πολλοί σοβαρά άρρωστοι μεταφέρονται στο νοσοκομείο από τους συγγενείς τους, αλλά απομακρύνθηκαν και πεθαίνουν με αγωνία στο σπίτι όπου ζουν. Ο πνιγμός ή η έλλειψη αρκετού αέρα είναι πρωταρχικός φόβος για όλους. Το ίδιο ισχύει για την κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τους αγαπημένους σας που βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο. Οι εικόνες από την Ιταλία είναι ενοχλητικές.

2) “Τα παιδιά είναι απίθανο να υποφέρουν από την επιδημία“: Λάθος. Τα παιδιά μολύνονται εύκολα, ακόμη και με περιορισμούς εξόδου, π.χ. από τα παιδιά των γειτόνων. Όταν μολύνουν τους γονείς τους και ένας από αυτούς πεθαίνει με αγωνία στο σπίτι και αισθάνεται ότι φταίει επειδή ξέχασε να πλείνει τα χέρια του μετά το παιχνίδι, για παράδειγμα, είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να βιώσει ποτέ ένα παιδί.

3) Επακόλουθες ζημιές: Ακόμα κι αν έχουμε μόνο αναφορές για μεμονωμένες περιπτώσεις μέχρι στιγμής, είναι μια ανησυχητική εικόνα. Ακόμα και εκείνοι που θεραπεύτηκαν μετά από μια ήπια πορεία μπορεί προφανώς να υποστούν υποτροπές ανά πάσα στιγμή, οι οποίες στη συνέχεια ξαφνικά τελειώνουν θανατηφόρα, λόγω καρδιακής προσβολής ή πνευμονικής ανεπάρκειας επειδή ο ιός έχει βρει τον δρόμο του στους πνεύμονες ή την καρδιά χωρίς να το παρατηρήσουν. Αυτές μπορεί να είναι μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά συνεχώς αιωρούνται σαν Δαμόκλειος σπάθη πάνω σε εκείνους που κάποτε είχαν μολυνθεί. Μια πολύ πιο συχνή συνέπεια είναι η κόπωση και η μειωμένη ικανότητα των πνευμόνων που διαρκεί για μήνες και πιθανώς χρόνια, όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές από τους επιζώντες του SARS και ισχύει επίσης για το COVID-19, αν και η διάρκεια φυσικά δεν μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη.

Επιπλέον, πρέπει επίσης να υποστηριχθεί ιστορικά, σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο [ότι]: 2019 = 1919 + 1929

Πρέπει να απεικονίσουμε μόνο τα παραπάνω στοιχεία σχετικά με το υποτιθέμενο ποσοστό θνησιμότητας (περισσότερο από 1% με τη βέλτιστη υγειονομική περίθαλψη, δηλαδή πάνω από 3% λόγω υπερφόρτωσης σε περίπτωση μόλυνσης), σε σύγκριση με το 2% με την ισπανική γρίπη, και όσον αφορά την αναμενόμενη οικονομική κρίση εάν αποτύχει ο περιορισμός, αυτός ο τύπος θα έχει νόημα για όλους.

Ασφυξία!

Παρασκευή 12 Φλεβάρη. Ας δούμε κάπως πιο προσεκτικά τι σχεδίασαν οι ειδικοί του γερμανικού κράτους (και σίγουρα του αγγλικού, και του γαλλικού, και του ισπανικού, και… και… και…).

Πρώτον: να μην μιλάμε για την πραγματική θνησιμότητα! Σίγουρα δεν βόλευε…

Δεύτερον: διαρκής τονισμός των πνευμονικών επιπλοκών που προκαλούνται, υποτίθεται, απ’ τον covid. Τέτοιες επιπλοκές («πενυμονίες») δημιουργούνται από πολλές αιτίες, κυρίως βακτηρίδια – και δεν είναι άγνωστες σαν αφηρημένη κοινωνική εμπειρία. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι αξιοποιήθηκε η «επιστημονική γνώση» ότι βασικός «δρόμος» πρόκλησης πανικού είναι η ασφυξία· ή ο φόβος γι’ αυτήν.

Θεωρούμε ωστόσο εύλογο ότι τέτοιος μαζικός φόβος δεν θα μπορούσε να προκληθεί μόνο με λόγια. Τα φέρετρα του Bergamo ξανά και ξανά, «σερβιρισμένα» με την δόλια εξήγηση «πέθαναν από τον covid» και όχι την σωστή (: τα νοσοκομεία του Bergamo είναι μισο-κατεστραμμένα λόγω νεοφιλελευθερισμού α λα ιταλικά και βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση κατάρρευσης ακόμα και στις επιδημίες της κοινής γρίπης…), έπαιξαν τον οπτικό ρόλο τους…

Τρίτον: η «οπλοποίηση των παιδιών». Ξέρουμε ότι έγιναν διάφορες μισανθρωπικές επενδύσεις σε βάρος των παιδιών. Ας πούμε ο βρώμικος και αυθαίρετος ισχυρισμός ότι είναι «υγιειονομικές βόμβες». Εδώ ο στόχος ήταν διπλός: να φοβηθούν τα παιδιά τα ίδια (και να γίνουν «ελεγκτές» των μεγάλων), αλλά να φοβηθούν και οι μεγάλοι για το τι μπορεί να συμβεί είτε στα παιδιά τα ίδια είτε με «φορείς» τα παιδιά…

Τέταρτον: κανείς δεν αποθεραπεύεται με βεβαιότητα! Η παρότρυνση του π.ο.υ. να πετιέται στην «κοινή δεξαμενή» οποιοσδήποτε έχει βρεθεί απλά positive (ή φαίνεται να είναι τέτοιος…) ακόμα κι να πεθάνει από άλλο λόγο μέσα σε 28 ημέρες, είναι συνώνυμη του δόγματος «κανείς δεν γλυτώνει»! Στην αγγλία τον ένα μήνα τον έκαναν τρεις, μέχρι που τους τσάκωσε μια ομάδα απ’ την evidence-based medicine του πανεπιστημίου της Οξφόρδης… Αναγκάστηκαν να σβήσουν, «έτσι», 5.000 θανάτους και καθάρισαν. Στην ισπανία λίγο πριν είχαν σβήσει, πάλι «έτσι», 2.000 θανάτους. Αλλά η απαγόρευση των νεκροψιών ήταν το τέλειο μέσο για να μην εντοπιστούν τα ίχνη της δημιουργικής λογιστικής θανάτου. Συνεπώς; «Να προβάλουμε μόνο αυτά τα στοιχεία»….

Πέμπτον: να προβάλεται ο συνδυασμός της «ισπανικής γρίπης» (1919…) με την «Μεγάλη Κρίση» (1929). Και να δημιουργηθούν ενοχές ταυτόχρονα για μεγαλύτερη υγιειονομική και οικονομική καταστροφή αν οι υπήκοοι δεν πειθαρχήσουν. (Στη γερμανία το «δεν έχουμε πολλές μ.ε.θ.» δεν θα έπιανε; Ή θα προκαλούσε άλλου είδους ανεπιθύμητες κριτικές;).

Σχεδιασμός

Παρασκευή 12 Φλεβάρη. Ξέρουμε πως καθόλου δεν εξαντλείται σ’ αυτά τα σημεία ο σχεδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Απ’ την χρήση των (απόλυτα ακατάλληλων) PCR ως την απαγόρευση κάθε αντίθετης επιστημονικής άποψης και το συστηματικό προβοκάρισμα απόψεων και ανθρώπων· απ’ την μαζική χρήση της κατηγορίας «ψεκασμένοι» μέχρι την εξίσου συστηματική και εξ αρχής διαφήμιση της γενετικής μηχανικής σαν «σωτηρίας», με απόλυτη απόκρυψη του τι είδος βιοτεχνολογίας είναι, το μενού της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι πολύ μεγάλο.

Ωστόσο το γεγονός ότι έχει βρεθεί, σαν κρατικό έγγραφο, έστω ένα μέρος του σχεδιασμού είναι πολύτιμο τεκμήριο. Η τεκμηριωμένη κριτική (δική μας όπως και άλλων) μπορεί να συμπληρωθεί τώρα με αυτού του είδους την inside info.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, όλους αυτούς τους μήνες, το καίριο πολιτικό ζήτημα δεν ήταν η έλλειψη στοιχείων που να δείχνουν / αποδεικνύουν τι (και γιατί) είναι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Το ζήτημα ήταν (και παραμένει) ότι τα αφεντικά αξιοποίησαν (με μια κάποια επιτυχία) ανθρώπινες καταστάσεις που ήταν έξω και πέρα απ’ την λογική, τον ανταγωνισμό ή και τις εμπειρίες. Αξιοποίησαν κυρίως το γεγονός πώς όλα αυτά ήταν ήδη κούφια, ποζεράδικα, χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο και βάθος, μετά από 20 – 30 χρόνια μαζικού ατομικού ναρκισσισμού αλλά και φοβιών (κυρίως: φόβων απόρριψης…). Οποιαδήποτε τεκμήρια και αποδείξεις κι αν παρουσιάσει κάποιος σε ανθρώπους που πάσχουν απ’ τον συνδυασμό “σούπερ-Εγώ” και διάφορων συμπλεγμάτων, θα τα απορρίψουν με βρυχηθμούς! Επειδή ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι ότι δεν είναι καθόλου “σπουδαίοι” ή “σημαντικοί” όπως νομίζουν (απέναντι στον καπιταλισμό κανένας μας δεν είναι τέτοιος!) και ότι, κατά συνέπεια, έφαγαν τις φόλες “κανονικά και σύμφωνα με το νόμο”.

Η συνειδητοποίηση αυτής της καθηλωτικής κατάστασης δεν “έρχεται απ’ έξω”· για καλό και για κακό… Είναι δουλειά του καθενός να συνεχίσει να αγαπάει τα σκουπίδια του Εγώ του· ή να τα ξεφορτωθεί μια για πάντα.

Το τελευταίο μίλι (κι ένας πρωθυπουργός on the road)

Πέμπτη 11 Φλεβάρη. …Είναι η ύστατη επίθεση του ιού πριν την τελική νίκη του εμβολιασμού!… Μ’ αυτήν την επική φράση, αντάξια του “έπους της αλβανίας” (ή μήπως της επανάστασης του ’21;), ο ρημαδοπρωθυπουργός προσπάθησε τις προάλλες να εμψυχώσει το στράτευμα των υπηκόων του (για τον γνωστό “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού”). Δεν θα αναρωτηθούμε αν το team των λογογράφων του έχει σχέση με το team των λογογράφων του βασιλιά Macron (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε!). Θα πούμε όμως, με πλήρη επίγνωση της περιθωριακότητάς μας: είναι αξιολύπητος.

Κι ωστόσο τα κίνητρά μας δεν είναι ούτε ταπεινά ούτε στείρα αντιπολιτευτικά! Στο παγκόσμια ασήμαντο ελλαδιστάν μια παγκόσμια ασήμαντη πολιτική βιτρίνα μπορεί να είναι (και είναι) η μικρογραφία ενός φαινομένου που σε μεγαλύτερη κλίμακα φτάνει ως τις Βρυξέλες· ως την “οτι-πιο-κοντά-σε-πρωθυπουργό-διαθέτει-η-ε.ε.” κυρία Ursula von der Leyen: οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες ραγίζουν κάτω απ’ το βάρος της διαχείρισης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας που τόσο αγάπησαν, και δεν διανοούνται να πουν το γιατί…

Δεν είναι μυστικό (και το παρουσιάσαμε κάποτε αναλυτικά στο χάρτινο Sarajevo): ένας ορισμένος μετασχηματισμός των κρατικών δομών απ’ την δεκαετία του ’80 κιόλας, σήμαινε την μεταφορά κρίσιμων «συμβουλευτικών» αρμοδιοτήτων σχετικών με την διακυβέρνηση σ’ ένα σώμα τεχνο-γραφειοκρατών, ανάλογο (ως προς την οργανική του θέση) των μάνατζερ στις επιχειρήσεις. Θα μιλούσαμε για ένα είδος «καταμερισμού κυβερνητικής εξουσίας» όπου οι «ειδικοί» (διαφόρων ειδών, ανάλογα με τις περιστάσεις), δρώντας σαν «σύμβουλοι» αναλάμβαναν να δίνουν επιστημονικό κύρος και βάρος σε κάθε αντι-εργατική (ή και αντι-κοινωνική) κυβερνητική απόφαση υπηρετούσε συμφέροντα των αφεντικών.

Δεν αναφερόμαστε σε κάτι καινούργιο. Επειδή το ελλαδιστάν είναι μικρό χωριό οι ταδε-λόγοι διαφόρων ειδικοτήτων αναδύονταν τακτικά στις οθόνες της μαζικής εξαχρείωσης, άλλοτε σαν πρωταγωνιστές και άλλοτε σαν γλάστρες, πάντα πεινασμένοι για την δημοσιότητα που θεωρούσαν ότι τους στερούσε η αφοσίωση στην «επιστημονική» καριέρα τους… Τελευταία θεαματική περίπτωση οι οικονομο-λόγοι στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’10… Σταρ της οθόνης ή των πλατειών…

Η τεχνο-γραφειοκρατία, άλλοτε με την μορφή «ειδικών συμβούλων» και «συνεργατών» και άλλοτε με την μορφή «think tanks» (και δημαγωγών) έχει ηλικία δεκαετιών σαν το-βάθος-της-σκηνής, πίσω απ’ τις πολιτικές βιτρίνες. Είναι όμως τώρα, με αφορμή τον τσαχπίνη, που η «ιατρική» (και η πληροφορική: «μοντέλα»…) φράξιά της έκανε ένα βήμα μπροστά. Για να εμφανιστεί όχι πίσω αλλά δίπλα στις πολιτικές βιτρίνες.

Είναι μια σχέση περίεργη (που έχει σοβαρές πιθανότητες να αποδειχθεί μεταβατική), σχέση έντονη όχι μόνο στο ελλαδιστάν αλλά και σε καθώς πρέπει κράτη, όπως το γερμανικό, το αγγλικό, το αμερικανικό, ή το ισπανικό. Υποτίθεται πως οι «ειδικοί» εισηγούνται στις πολιτικές βιτρίνες· όπως έκαναν πάντα. Όμως τώρα δεν το κάνουν αθόρυβα. Το κάνουν επί της οθόνης, μπροστά στους έντρομους ή βαριεστημένους υπηκόους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, de facto, διεκδικούν (και απολαμβάνουν) αν όχι την τυπική αρμοδιότητα σίγουρα την αύρα της πολιτικής εξουσίας. Ενώ δεν είναι εκλεγμένοι (άρα δεν είναι καν «αντιπροσωπευτικοί» σύμφωνα με τους κανόνες των ολιγαρχικών πολιτευμάτων) επιδιώκουν την κατοχύρωση του star του θεάματος· ακριβώς εκείνου του είδους που απολαμβάνουν όλοι οι star. Σε αντίθεση, όμως, με τους υπόλοιπους, εκφέρουν κατηγορηματικά απόψεις για τις ζωές των υπηκόων· κυβερνούν έμμεσα αλλά καθαρά σαν «αυτοί που ξέρουν». (Ξεράδια ξέρουν!) Κάποιοι διεθνώς μιλούν ήδη για τεχνο-γραφειοκρατική δικτατορία.

Όπως κι αν ονομαστεί αυτή η εξέλιξη, ο παραδοσιακός ρόλος της πολιτικής βιτρίνας στενεύει· ως το σημείο της θραύσης της. Τι δουλειά κάνουν στις συνθήκες της συγκεκριμένης τρομοεκστρατείας οι εκλεγμένοι «εκπρόσωποι του λαού»; Είναι, άραγε, οι υπεύθυνοι τύπου των «ειδικών»; Μπορούν να αποφασίσουν οτιδήποτε παρακάμπτωντάς τους; Είναι εκείνοι που προορίζονται να φάνε το ξύλο; Είναι λογοτέχνες, θεατρίνοι, απατεώνες, ταχυδακτυλουργοί που η μαύρη μοίρα τους τους ξέβρασε σε άγνωστη αλλά βραχώδη ακτή / εποχή;

Το ερώτημα γίνεται ακόμα πιο κωμικοτραγικό σε περιπτώσεις σαν του ρημαδοΚούλη. Το προσόν του ανδρός ήταν / είναι η εμπειρία του στο μανατζεριλίκι. Φιλόδοξο και άχρηστο ταυτόχρονα σε μέρη σαν το ελλαδιστάν που ποτέ δεν ήταν επιχείρηση αλλά μάλλον ήταν / είναι κερκίδα – κι ο νοών νοείτω. Ένας μάνατζερ νοιώθει φυσιολογική συμπάθεια σε άλλους «ειδικούς» – αλλά πως να σταθεί στη θέση του όταν τους υπηρετεί κιόλας χρεωνόμενος (σαν κυβερνητική εξουσία) την ποζεράδικη άγνοια και έπαρσή τους;

Έτσι φτάνουμε σ’ αυτό το κυβερνολαχάνιασμα, στη σπασμωδικότητα, στις γκέλες πάνω σε γκέλες. Την ώρα που η τεχνο-γραφειοκρατία γίνεται ανοικτά πολιτική (με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας) η παραδοσιακή πολιτική ζαρώνει αποκαλύπτωντας τα απόκρυφά της: τον καιροσκοπισμό της. Αλλά η «ειδικοί» έχουν εξασφαλισμένο έδαφος υποχώρησης όσο ζορίζουν τα πράγματα: δεν αποφασίζουμε εμείς (θα πουν). Και θα δείξουν τους διπλανούς τους, «αυτούς που κυβερνούν».

Δεν είναι αξιολύπητη αυτή η θέση; Να παριστάνεις τον στρατηγό αλλά η τύχη σου να εξαρτιέται απ’ τον οιωνοσκόπο με τα «μοντέλα»; Καταλήγεις στα επικολυρικά, του είδους είναι η ύστατη επίθεση του εχθρού πριν τον τσακίσουμε!!!

Του εχθρού; Ποιός είναι;

Αυτοάνοση παρενέργεια…

Πέμπτη 11 Φλεβάρη. Είναι λίγοι οι βεβαιωμένοι (μέχρι τώρα). Επιπλέον η «τύχη» τους σερβίρεται με τέτοιον τρόπο ώστε να απωθηθεί σαν ασήμαντη – οι σεφ ξέρουν την δουλειά τους. Ωστόσο αυτές οι λίγες δεκάδες (36 ως χτες) πλατφορμιασμένοι στις ηπα με τα κατασκευάσματα της pfizer και της moderna, εμφανίζουν εκείνο που φοβούνται εδώ και μήνες ανοσολόγοι και ιολόγοι: αυτο-άνοση αντίδραση του οργανισμού στην γενετική πειρατεία.

Εμφανίζουν αυτοάνοση θρομβοπενία. Δεν την ξέρετε, δεν την ξέραμε, έπρεπε να διαβάσουμε (και συγγνώμη δηλαδή…). Πρόκειται για την ανεξήγητη (για την «επιστήμη») ανάπτυξη αντισωμάτων ή (λιγότερο συχνά) κυτταροτοξικών Τ-λεμφοκυττάρων εναντίον του σώματος, που στην συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην καταστροφή των αιμοπεταλίων του αίματος. Το ανοσοποιητικό στρέφεται κατά του οργανισμού του: το αποτέλεσμα της αυτοάνοσης θρομβοπενίας (της καταστροφής των αιμοπεταλίων δηλαδή) είναι η πρόκληση (εσωτερικών) αιμοραγιών· ακόμα και θανάτων εξαιτίας τους. Ο Gregory Michael, 56χρονος γυναικολόγος, πέθανε τον περασμένο Γενάρη από εγκεφαλική αιμορραγία, δυο βδομάδες μετά τον πλατφορμιασμό του με την πλατφόρμα των pfizer/biontech. Κάποιοι άλλοι σώθηκαν «στο παραπέντε», με μεγάλη δυσκολία και ιατρική κινητοποίηση…

Η αυτοάνοση θρομβοπενία δεν είναι άγνωστη. Στις ηπα προσβάλει 50.000 άτομα τον χρόνο· και όπως όλες οι ασθένειες που χαρακτηρίζονται σαν «αυτοάνοσες» είναι άγνωστη η αιτία της και το γιατί δρα όπως δρα. Έχει συσχετιστεί και με ιώσεις· και πάλι όμως μόνο πιθανολογικά.

Μπορούν να αποδοθούν αυτές οι τωρινές περιπτώσεις των πλατφορμιασμένων στις πλατφόρμες; Πιστοί στο δόγμα «για τους positive από covid κάθε θάνατος ή σοβαρή επιπλοκή χρεώνεται σ’ αυτόν· για τους πλατφορμιασμένους κάθε θάνατος ή σοβαρή επιπλοκή χρεώνεται οπουδήποτε αλλού» ειδικοί και δημαγωγοί καθησυχάζουν. Είναι πάνω κάτω η αναλογία που συναντιέται η θρομβοπενία στον γενικό πληθυσμό λένε… Κάτι που μπορεί να ισχύει προς στιγμήν.

Αλλά η (επιστημονική) άγνοια είναι πλήρης άγνοια. Κι όταν υπάρχει άφθονη τέτοια ομολογημένη, η απόδοση (ή η μη απόδοση) ευθυνών υπακούει, πιθανότατα, σε κίνητρα άσχετα τόσο με την επιστήμη όσο, πιθανότατα, και με την ηθική…

Σε άλλες εποχές θα σταματούσε ο πλατφορμιασμός μέχρι να βρεθούν σίγουρες απαντήσεις για την αιτία αυτών των επικίνδυνων έως θανατηφόρων παρενεργειών. Σε άλλες…