Η μορφή-κράτος 4

Τρίτη 30 Ιούνη. Σ’ ένα γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας (τα στοιχεία δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθούν) υπάρχει «αντι covid 19» τμήμα. Το νοσοκομείο παίρνει γενναία (κρατική) επιχορήγηση για την λειτουργία αυτού του τμήματος… Μόνο που είναι άδειο. Δεν υπάρχει κανένας covid-19 ασθενής σ’ αυτό (όπως και σε αρκετά άλλα νοσοκομεία)… Προκειμένου, όμως, «να μην φαίνεται άδειο», η διοίκηση του νοσοκομείου έχει παρκάρει εκεί μερικούς ηλικιωμένους ασθενείς που είναι εντελώς άσχετοι με τον covid-19. Και κάνει ό,τι μπορεί για να μείνουν στα κρεβάτια όσο περισσότερο γίνεται. Μια νοσοκόμα παραδέχεται εμπιστευτικά και απολογητικά την αιτία: αν μείνει άδειο το τμήμα θα χάσουμε την επιχορήγηση…

Ενώ τα πεδία είναι διαφορετικά, το νόημα είναι ακριβώς το ίδιο ανάμεσα σ’ έναν διοικητή ελληνικού νοσοκομείου, σε έναν διοικητή του αμερικανικού fbi και σ’ έναν ιδιοκτήτη media οπουδήποτε: πούλα τρόμο για να έχεις εισπράξεις. Αυτήν την παρέα μπορεί να κουμαντάρει άνετα το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, και μάλιστα φτηνά. Για μερικές χούφτες δολάρια ή ευρώ…

Είναι πεζό, αφόρητα πεζό! Κι όμως: έτσι έχουν τα πράγματα… Και επειδή έτσι έχουν τα πράγματα ορισμένες παραδοσιακές αντιλήψεις περί της μορφής – κράτους αποδεικνύονται όχι μόνο προ πολλού ξεπερασμένες, αλλά και επικίνδυνα αφελείς.

Όλοι εκείνοι (και είναι πάρα πολλοί) που έχουν χάσει την συνέχεια της ιστορικής εξέλιξης του κράτους και του κεφάλαιου τις τελευταίες 3 τουλάχιστον δεκαετίες· όλοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται την καπιταλιστική πραγματικότητα μόνο σαν τις ιδεολογικές προβολές της και καθόλου σαν αυτά που συσκοτίζονται μέσω αυτών· όλοι εκείνοι που θέλουν να πιστεύουν ότι το σύστημα «έχει στιγμές ειλικρίνειας», έχουν τελικά ευθύνες.

Κι αν εμάς, σαν αυτόνομους εργάτες, η ανάλυση της πραγματικότητας μας κάνει να φαινόμαστε στα μάτια όλων αυτών των τυφλών σαν «κινδυνολόγοι» και «Κασσάνδρες», τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς…

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (1)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Το να «υπερτιμολογούνται» λιγότερα ή περισσότερα φάρμακα, το να ορίζονται δηλαδή οι τιμές τους σε ένα μέρος αισθητά πιο πάνω από άλλα μέρη του κόσμου είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Το να λαδώνονται οι συνταγογραφήσεις ενός ή περισσότερων φαρμάκων μιας ή περισσότερων φαρμακοβιομηχανιών, είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα ακόμα κι αν αφορούν την ίδια εταιρεία / τις ίδιες εταιρείες. Για την «υπερτιμολόγηση» οι ευθύνες υπάρχουν είτε στην πολιτική εξουσία, είτε σε «επιτροπές ειδικών» που την περιβάλουν, είτε και στους δύο. Για την «προσανατολισμένη συνταγογράφηση» οι ευθύνες υπάρχουν σ’ έναν προς έναν τους γιατρούς που δωροδοκούνται.

Μπέρδεψε κανείς αυτές τις δύο διαφορετικές, διακριτές μεταξύ τους υποθέσεις που το κοινό τους είναι το όνομα της φαρμακοβιομηχανίας; Όχι… Συνειδητά επιλέχτηκε η συστηματική προβολή της πρώτης – για να περάσει η δεύτερη «ντούκου». Το γιατί; είναι εύκολο να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση της δομής του ελληνικού κράτους / πολιτικού προσοδισμού. Οι γιατροί (σαν επαγγελματικός κλάδος), όπως οι δικηγόροι και οι μηχανικοί είναι οι παραδοσιακοί μεσοστρωματικοί πυλώνες της απόσπασης οφελημάτων, προσόδων του ενός ή του άλλου είδους, σε συνάρτηση με την πρόσφυσή τους στις δομές εξουσίας. Αρχίζοντας απ’ το κοινοβούλιο. (Δεν είναι οι μόνοι επαγγελματικοί κλάδοι με τέτοιες δυνατότητες! Είναι απλά απ’ τους πιο παλιούς). Συνεπώς, το να προφυλαχτούν ενδεχομένως και χιλιάδες γιατροί που αποδεδειγμένα δωροδοκούνταν απ’ την novartis (και από άλλες εταιρείες, απλά με τη novartis άρχισαν να ασχολούνται στο ψοφιοκουναβιστάν…), το να διαφυλάξουν το «κύρος» και την «φήμη» τους, ήταν ισοδύναμο με την προστασία της «ψυχής» του ελληνικού κράτους! Εθνικό καθήκον πρώτη γραμμής!

Γι’ αυτό (εκτιμάει η ασταμάτητη μηχανή) η υπόθεση που αφορούσε τους γιατρούς – μάζα «κάπου χάθηκε». Η έντονη φωταψία της υπόθεσης που αφορούσε πολιτικές βιτρίνες ή και ειδικούς συμβούλους έριξε την παχιά σκιά της πάνω σ’ αυτούς τους «λιανοπωλητές» της novartis… Αλλά χάρη σ’ αυτούς ήταν που η εταιρεία έκανε ταμείο!

Η απόδειξη, αν χρειάζεται, βρίσκεται (ακόμα και) στη … νότια κορέα! Εκεί η novartis δωροδοκούσε γιατρούς για να γράφουν κάποια απ’ τα φάρμακά της. Ζήτημα (υπερ)τιμολόγησης δεν υπήρχε. Το νοτιοκορεατικό κράτος κινήθηκε όπως θα ήταν αναμενόμενο. Τσάκωσε καμμιά δεκαριά γιατρούς (ίσως αυτούς που έπαιρναν τα περισσότερα) καθώς και 5 ή 6 εκδότες ιατρικών περιοδικών (χρησιμοποιούνταν σαν ενδιάμεσοι, κρατώντας φυσικά το δικό τους ποσοστό – συμβαίνει κι αλλού…). Τους έριξε τα σχετικά πρόστιμα. Σε ότι αφορούσε την εταιρεία, της έριξε – το 2017 – ένα πρόστιμο 50 εκατομυρίων δολαρίων, και απαγόρευσε την κυκλοφορία κάποιων εμπορικών φαρμάκων της για 3 μήνες. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν αυτή η τμωρία ήταν αρκετή ή συμβολική. Πάντως η Σεούλ δεν μπερδεύτηκε…

(Είναι εύκολο να βρει ο καθένας τα σχετικά στοιχεία αν πληκτρολογήσει novartis south korea στο ηλεκτρονικό ψαχτήρι του. Ευτυχώς που οι ντόπιοι υπεύθυνοι για την “διαμόρφωση της κοινής γνώμης” δεν έχουν τέτοιες περιέργειες…).

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (2)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Με την υπόθεση της δωροδοκίας ίσως ακόμα και χιλιάδων γιατρών να είναι παρκαρισμένη σε κάποια συρτάρια (παρότι υπάρχουν οι λίστες με τα ονόματα) εκείνο που απομένει στους υπηκόους που δεν πεινάνε για μελοδράματα «πολιτικής κορυφής» είναι να μάθουν πως γίνονταν αυτές οι δωροδοκίες. Υπήρχαν, ας πούμε, οι πληρωμές για συμμετοχή σε συνέδρια (οικογενειακώς ή όχι…) που βασικά ήταν πληρωμένες διακοπές σε κυριλέ ξενοδοχεία εσωτερικού και εξωτερικού. Πιθανότατα θα υπήρχαν και μετρητά – ή άλλου είδους δωράκια, πιο βιτσιόζικα.

Υπήρχε όμως και ένας άλλο τρόπος δωροδοκίας γιατρών, και υποθέτουμε καθόλου «ασήμαντων»: η «χρηματοδότηση ερευνών» εκ μέρους τους, που μπορεί να ήταν και εντελώς «πέτσινες»… Ή μπορεί να είχαν σκοπό να αποδείξουν πόσο σωστά είναι τα φάρμακα της χρηματοδότριας εταιρείας… Δεν κάνει όποιος όποιος έρευνα και να τον πληρώνει μια φαρμακοβιομηχανία, έτσι δεν είναι; Το πως διαχέονται οι παράδες των χρηματοδοτήσεων «επιστημονικών ερευνών, μελετών, κλπ» απ’ την κορυφή προς τη βάση το ξέρουν καλά όσοι έχουν συμμετάσχει, σαν κοινοί κωπηλάτες, σε τέτοιου είδους δουλειές. Τυπικά η χρηματοδότηση μπορεί να είναι νόμιμη, φορολογημένη κλπ. Το τι συμβαίνει όμως στην μοιρασιά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Μέσα στο πνίξιμο του ζητήματος των δωροδοκιών, πνίγηκε και αυτό το κόλπο με τις «έρευνες» και τις «μελέτες» που χρηματοδοτούν καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες και στα μέρη μας. Η Pfizer… Η GlaxoSmith… Και άλλες… Θα πείτε: μα πως να προχωρήσει η επιστήμη αν δεν βρίσκονται τέτοιες γενναιόδωρες εταιρείες; Σωστά… Στο κάτω κάτω ο παλιοκαπιταλισμός τι δουλειά κάνει;

Τι θα σήμαινε όμως αν (λέμε «αν»…) προέκυπτε πως διάφοροι αρχι-ιερείς και ιερείς της πρόσφατης «ιερής συνόδου υγείας», αυτής που μας έσωσε απ’ του χάρου τα δόντια, χρηματοδοτούνται σταθερά και γενναία (όχι πενταροδεκάρες!) για τις «έρευνες» και τις «μελέτες» τους απ’ αυτές τις καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες; Οι οποίες, εντελώς συμπτωματικά, ενδιαφέρονται να φτιάξουν και να (ξε)πουλήσουν αντι covid-19 εμβόλιο, πράγμα που σημαίνει οτι ενδιαφέρονται α) να μην υπάρξει γενική ανοσία πληθυσμού, και β) να παραταθεί όσο περισσότερο είναι δυνατόν «ο φόβος της πανδημίας»… Τι θα σήμαινε λοιπόν αν (λέμε «αν»…) αυτοί οι ντόπιοι σωτήρες μας χρηματοδοτούνται απ’ τους διεθνείς σωτήρες μας; Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί μια εύλογη αμφιβολία για την επαγγελματική / ιατρική ακεραιότητά τους; Ε;

Η ασταμάτητη μηχανή είναι δηλωμένα καχύποπτη. Οπότε δεν θα έβαζε το χέρι της στη φωτιά για την ηθική κανενός «ειδικού», έτσι, στα τυφλά· ειδικά αν συνέβαινε αυτός να παίρνει τακτικά τέτοιες χρηματοδοτήσεις με καλά ποσά. (Λέμε: «αν»…) Όμως αφού το ελληνικό κράτος προστάτεψε τον βαθύτερο εαυτό του και καταχώνιασε τις εκτεταμένες και πολύμορφες δωροδοκίες γιατρών απ’ τη novartis δεν πρόκειται να κάνει κάτι διαφορετικό για τις υπόλοιπες παρόμοιες εταιρείες “υγείας”. Θα ήταν αδικαιολόγητη μεροληψία…

Ειδικά όταν διακυβεύονται τόσο κρίσιμα ζητήματα όπως ο “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού”…

(φωτογραφία: …Οι συμφωνίες που έγιναν την Πέμπτη – για το πρόστιμο που θα πληρώσει η novartis στις ηπα – περιέχουν λεπτομέρειες για μια θυγατρική της novartis στην ελλάδα, που δωροδοκούσε εργαζόμενους σε ελληνικής κρατικής ιδιοκτησίας και διοίκησης νοσοκομεία και κλινικές, στηρίζοντας τα ταξίδια τους σε διεθνή ιατρικά συνέδρια, περιλαμβανόμενων κάποιων στις ηπα.

Αυτό που ήθελε η θυγατρική ήταν σαφές είπαν οι εισαγγελείς. Σύμφωνα με τον συμβιβασμό η μονάδα της novartis επεδίωκε απ’ τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας να αυξήσουν τις συνταγές που έγραφαν για το Lucentis, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία συγκεκριμένων οφθαλμικών παθήσεων.

… Η θυγατρική της novartis παραδέχτηκε επίσης στον συμβιβασμό με τους εισαγγελείς δωροδοκίες μεταξύ 2009 και 2010 σε παρόχους υπηρεσιών υγείας σε σχέση με μια επιδημιολογική μελέτη που είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων των φαρμάκων της novartis)

Διαφορικός αποκλεισμός και…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Θα το έχετε προσέξει. Τα θανατόμετρα (του covid-19) έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Διεθνώς (στη δύση) – και στα μέρη μας φυσικά – ακολουθούνται οι «οδηγίες»… Τώρα στο πρώτο πλάνο είναι τα κρούσματα! Τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί, ωιμέ! Ο τύραννος covid-19 συνεχίζει να καραδοκεί!!!

Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή τακτικής; Γιατί δεν μας ρίχνουν στα μούτρα την «κοινή δεξαμενή» και μας πετάνε ένα … μπαλόνι; Τι είναι, τέλος πάντων, τα κρούσματα από βιοπολιτική άποψη;

Κατ’ αρχήν το τυπικό: «κρούσματα» ονομάζονται όσοι / όσες διαγιγνώσκονται «θετικοί» στα σχετικά τεστ. Θα μπορούσε να είναι παντελώς αδιάφορο, αφού η συντριπτική πλειονότητα από αυτούς κι αυτές δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν· δεν πρόκειται να επιβαρύνει κανένα σύστημα υγείας… Φυσικά μπορεί να μεταδόσει τον φονιά… Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αν το ζητούμενο ήταν να αποκτηθεί επιτέλους αυτή η γενική ανοσία πληθυσμού! Αλλά όχι! Το ακριβώς αντίθετο απαιτείται!!

Τα θανατόμετρα και οι «κοινές δεξαμενές» ήταν το όπλο της νομιμοποίησης των γενικών, αδιαφοροποίητων απαγορεύσεων. Ήταν όμως τόσες και τέτοιες οι συνέπειες (όχι μόνο οι «οικονομικές»…) ώστε είναι απίθανο να ξαναπειθαρχήσουν τα πλήθη σε νέες καθολικές απαγορεύσεις, πάλι για τον covid-19. (Θα πρέπει, ίσως, να εφευρεθεί κάτι ακόμα πιο τερατώδες…)

Αυτό ήταν προβλέψιμο. Οι «τοπικοί αποκλεισμοί» είναι το εναλλακτικό εργαλείο. Για πιο σκοπό; Για να διατηρείται «ζεστό» το ζήτημα του «κινδύνου». Γιατί να διατηρείται «ζεστό»; Για να πουληθούν τα εμβόλια!

Ακριβώς τον ίδιο σκοπό καλούνται να υπηρετήσουν τα τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί «κρούσματα», ωιμέ! Πρακτικά, στη φάση που τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη προσπαθούν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, στις αλγοριθμικές φυλακές, τα «κρούσματα» από μόνα τους δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κάποια βαριά κρατική εντολή απαγορεύσεων. Μόνο σε επιμέρους (ή και ατομικές) καραντίνες· πράγμα που προκαλεί μικρή εντύπωση αν συγκριθεί με τα γενικευμένα κλειδώματα κατ’ οίκον… Αυτό δημιουργεί μια σύγχυση με βάση τα προηγούμενα: απ’ την μια μεριά «ας ανοίξουμε τα σύνορα» – απ’ την άλλη «ας ψαχουλεύουμε στα σύνορα για να τσακώσουμε όποιον είναι παράνομος εισαγωγέας covid»…

Το γελοίο είναι το πως γίνεται προσπάθεια να «φουσκώσει» η σημασία των «κρουσμάτων»! Έφτασαν (είπε η κεντρική βιτρίνα των τρομοεκστρατειών, ο π.ο.υ.) να είναι περισσότερα απ’ τα «πολύ σοβαρά» κρούσματα της γρίπης!!! Δεν συγκρίνουν ούτε «κρούσματα γρίπης» με «κρούσματα covid-19», ούτε «πολύ σοβαρά» από εδώ και «πολύ σοβαρά» από εκεί!!! Όχι. Συγκρίνουν μήλα με φράουλες… Κι όποιος φάει την μπεμπέ φρουτόκρεμα, την έφαγε!

Πόσα είναι ως τώρα, παγκόσμια, τα «κρούσματα covid-19», στο πρώτο εξάμηνο του 2020; 10.180.000. Ολογράφως: δέκα εκατομμύρια εκατόν ογδόντα χιλιάδες. Πόσα ήταν τα «κρούσματα γρίπης» όλη την γριπική σαιζόν μόνο στις ηπα; (Η σαιζόν της γρίπης είναι συνήθως 6, το πολύ 7 μήνες). Αν δεν έχετε δυσκολία στους αριθμούς, προσέξτε:

2010 – 2011: 21.000.000

2011 – 2012:  9.300.000

2012 – 2013: 34.000.000

2013 – 2014: 30.000.000

2014 – 2015: 30.000.000

2015 – 2016: 24.000.000

2016 – 2017: 29.000.000

2017 – 2018: 45.000.000

2018 – 2019: 35.520.833

Για την τρέχουσα περίοδο 2019 – 2020; Τα αμερικανικά CDS έχουν κάνει την εκτίμηση για τουλάχιστον 39.000.000 (39 εκατομύρια) κρούσματα εποχικής γρίπης. Απ’ την άλλη μεριά ως χτες ήταν διαπιστωμένα 2.606.000 κρούσματα covid-19 (στις ηπα)…. Θέλει πολύ δουλειά ο παλιοτύραννος για να πλησιάσει, έστω, έναν απλό και άσημο ιό γρίπης! Την σκόνη του τρώει!!

Με βάση τα στοιχεία προηγούμενων γριπικών σαιζόν, οι προβλέψεις των επίσημων καθεστωτικών CDS δείχνουν μια «βαριά» γριπική περίοδο 2019 – 2020 στις ηπα, που αν είχε συμβεί άλλη χρονιά θα οδηγούσε σε 60 ως 70 χιλιάδες νεκρούς από επιπλοκές γρίπης. Έχουν πεταχτεί αυτοί στην «κοινή δεξαμενή» των ως τώρα 127.000 νεκρών στις ηπα;

Όσο για τους νεκρούς παγκόσμια απ’ τις επιπλοκές (βασικά στο αναπνευστικό / στους πνεύμονες) της εποχικής γρίπης; Εκτιμώνται από 300.000 ως 650.000 κάθε χρόνο… Αλλά προσοχή: στους θανάτους από γρίπες ΔΕΝ υπάρχουν ούτε «κοινές δεξαμενές», ούτε φονικοί πειραματισμοί με φάρμακα, ούτε θάνατοι λόγω αχρείαστων αναπνευστήρων (σε κάθε περίπτωση, αυτό το τελευταίο δεν έχει καταγραφεί επίσημα στις γρίπες).

Πόσοι / πόσες απ’ τους ως τώρα (παγκόσμια) 500.000 νεκρούς που αποδίδονται στον covid-19 είναι άσχετοι απ’ αυτόν; Αν ισχύει το ένα και μοναδικό ακριβές στοιχείο που υπάρχει, από έναν αριθμό νεκροψιών που έγιναν στην ιταλία (ο μόνος ασφαλής τρόπος εντοπισμού των αιτίων θανάτου), που έδειξαν ότι μόνο το 12% των νεκρών θα μπορούσε να αποδοθεί με σιγουριά στον covid-19, τότε;;;

Τότε (ως τώρα) μόνο 60.000 νεκροί παγκόσμια μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα στον «φονιά»…

Τελικά την αλήθεια μπορεί να μην την μάθουμε ποτέ. Να θυμάστε όμως πάντα τα μεγέθη στην ανατολική ασία… Αυτά για τα οποία ποτέ δεν ακούτε…

(φωτογραφία. Ο κυρ Βασίλης, ο άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, άφησε να εννοηθεί πως αν ήταν αυτός πρόεδρος των ηπα τα πράγματα στην αντιμετώπιση του covid-19 θα ήταν καλύτερα… Αλλά «δεν τον ακούνε» είπε…

Κατά τα υπόλοιπα, μιλώντας τις προάλλες σε σόου του cnn, δήλωσε ότι το εμβόλιο – κάποιο απ’ αυτά τα hi tech που χρηματοδοτεί σαν επικεφαλής πολλών άλλων αφεντικών / «επενδυτών υγείας» – μπορεί και να μην εμποδίζει την μετάδοση του καταραμένου… ότι οπωσδήποτε άρα πρέπει να εμβολιαστεί το 70% με 80% του παγκόσμιου πληθυσμού για να γίνει η σωστή δουλειά (από την άποψη των κερδών εννοούσε, αλλά δεν το είπε…)… και ότι το τελευταίο εμπόδιο σ’ αυτόν τον μαζικό εμβολιασμό θα είναι να «πεισθούν» αυτά τα 5 ή 6 δισεκατομύρια ανθρώπινων στόχων ότι είναι για το καλό τους.

Μας υποχρεώσατε μεγαλειότατε! Ο άξονας περιστροφής της γης θα γίνει μια τεράστια σύριγγα – αν αυτό σας ευχαριστεί!!)

You’ll never walk alone!

Κυριακή 28 Ιούνη. Εφτά ολόκληρες αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα… Τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά… Θα ήταν ποτέ δυνατόν για τους οπαδούς και τους φίλους της Liverpool να μην πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον γνήσιο αλλά «απαγορευμένο» πια τρόπο;

Στο γήπεδο δεν μπορούσαν να είναι… Μπορούσαν όμως να είναι έξω απ’ το Anfield, μπορούσαν να πλημμυρίσουν το κέντρο της πόλης. Η αστυνομία (λέει) ότι «προσπάθησε να τους αραιώσει». Ευτυχώς που δεν προσπάθησε πολύ: μια ή περισσότερες riot νύχτες δεν είναι αυτό που θα λυπόταν η πόλη!

Εδώ συγκρούονται δύο κόσμοι! Ένας «παλιός», όπου το μαζικό θέαμα (και τα ανάλογα πανηγύρια) ήταν η εξέλιξη της αρχαίας και πάντα έντονης γιορτής. Ο θεός Διόνυσος όπως διέσχισε εμπορικά τον 20ο αιώνα… Κι ένας «καινούργιος», περιφραγμένος από υγιεινομικές διατάξεις, γεμάτος αποξενωμένους αλλά δήθεν αμόλυντους Εαυτούς, όπου η μόνη κατάλληλη «γιορτή» είναι τα ευχάριστα νέα απ’ τις ιατρικές εξετάσεις. Η εμπορική θεά άσπρη μπλούζα… Ο «παλιός» κόσμος έχει πραγματικούς οπαδούς και φιλάθλους, με σάρκα και οστά· που είναι άρρωστοι με την ομάδα τους, και μπορούν να ξανα-αρρωστήσουν από οτιδήποτε. Ο «καινούργιος» κόσμος έχει προσομοιώσεις οπαδών, λίγο πολύ ιδιωτική «ατμόσφαιρα»· και μια πλαστή επιταγή αθανασίας…

Θα τιμωρήσει ο «καινούργιος» κόσμος τον «παλιό»; Ναι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Μήνες τώρα αμαρτωλό τον ανεβάζει, ανεύθυνο και επικίνδυνο τον κατεβάζει! Δεν μπορεί (και δεν πρόκειται) να κάνει πίσω… Θα ανακαλύψει υπαρκτά και ανύπαρκτα «κρούσματα»· θα ανοίξει και θα φωταγωγήσει «κοινές δεξαμενές»· θα ελεεινολογήσει την ανευθυνότητα και την αφροσύνη· θα φτιάξει καινούργιες τιμωρίες και απαγορεύσεις· αν χρειαστεί θα φτιάξει και καινούργιες αρρώστιες…

Υπάρχει μια φράση που λέει κάτι τέτοιο: θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό… Αφορά έρωτες και τρέλες – του «παλιού» κόσμου…

Οι καινουργιοκοσμίτες ούτε θα καταλάβουν ποτέ ούτε θα θυμούνται…

Παλιός γνώριμος;

Σάββατο 27 Ιούνη. Αυτό έλειπε τώρα! Να αποδειχθεί πως αυτός ο παλιοχαρακτήρας ο covid-19 κυκλοφορούσε «αόρατος» στην ευρώπη απ’ την εποχή … του Καρλομάγνου!

Μια ερευνητική ομάδα απ’ το πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, απ’ αυτές που κάνουν αναλύσεις στα αστικά λύματα (και βρίσκουν διάφορα ενδιαφέροντα εκεί…) εντόπισαν τον τσαχπίνη σε δείγματα που είχαν ληφθεί στις 15 Γενάρη του 2020 – ενάμισυ μήνα πριν το πρώτο επίσημα διαπιστωμένο «κρούσμα» στην ισπανία.

Προβληματισμένοι που ο μπαγάσας είχε αρχίσει να «παλιώνει» όταν τον πήραν χαμπάρι είπαν να ψάξουν παλιότερα δείγματα, πηγαίνοντας προ τα πίσω μέχρι και τις αρχές του 2018. Και τι ανακάλυψαν; Covid-19 στις 12 Μάρτη του 2019!!! Σε μικρή συγκέντρωση βέβαια, αλλά σαφέστατα παρόντα!!

Και πως τέτοιος φονιάς δεν προκάλεσε συναγερμό τότε!!! Αααααα! Κυρίες και κύριοι ήρθε η ώρα της πικρής αλήθειας!! Ο κύριος Albert Bosch, όχι κανάς τυχαίος αλλά συντονιστής της έρευνας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και πρόεδρος της ισπανικής ένωσης ιολόγων, το εξήγησε ως εξής (παρακαλούμε τυχόντα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να κάτσουν σε γερή καρέκλα):

… Είναι πιθανό ότι αντίστοιχη κατάσταση [: δηλαδή να γυρνάει ο covid-19 όπου γουστάρει…] συνέβη και σε άλλα μέρη του κόσμου, κι αφού οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης απ’ τον covid-19 έχουν την ίδια συμπτωματολογία με την γρίπη, όλες αυτές οι περιπτώσεις θεωρούνταν γρίπη…

Ώπα! Ώπα κυρ Albert! Δηλαδή μας λες ότι ανετότατα δεν θα είχε δοθεί καμμία σημασία στην περίπτωση covid-19, και ότι ανετότατα επί ένα χρόνο δεν έτρεχε και τίποτα σπουδαίο με την πάρτη του, κι όλα ξεκίνησαν επειδή εντοπίστηκε στην κίνα, στην Wuhan, σαν “όχι ιός γρίπης”; Αυτό;….

Είναι τρομακτικό! Είναι τρομακτικό όχι επειδή διάφοροι “αιρετικοί” (πλην διάσημοι, της δουλειάς…) απ’ την “ιατρική κοινότητα” το είχαν πει αυτό απ’ την αρχή… Αλλά, επειδή, προκύπτει πως όλη αυτή η παράσταση, όλα τα θανατόμετρα, όλες οι κοινές δεξαμενές, όλα τα μέσα της τρομοκρατίας, όλες οι απαγορεύσεις, έγιναν όχι για “ψύλλου πήδημα”, αλλά επειδή έπρεπε να αξιοποιηθεί ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός (κατά της κίνας εν προκειμένω) έτσι ώστε τα δυναμικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης να σπάσουν όσα το δυνατόν περισσότερα “δημοκρατικά ταμπού” στη δύση, για να αρχίσει να πλησιάζει αυτή η “δύση” το δυναμικό κινέζικο μοντέλο μαζικών ψηφιακών μεσολαβήσεων και ελέγχου επί της κοινωνίας!!!

Μερικοί, πολλοί, θα νοιώσουν “τρελαμένοι”! Δεν έχουν καταλάβει το πως η γενικευμένη μηντιακή μεσολάβηση μπορεί να παρουσιάσει σαν “αδιάσειστο γεγονός” οτιδήποτε – και μετά το αντίθετό του! Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι θα είχε γίνει η φετεινή γρίπη ΤΟ θέαμα του θανάτου αν βόλευε να κατασκευαστεί πάνω της ο τρόμος των κοινωνικών σχέσεων που είναι μολυσματικές· αλλά δεν βόλευε… Δεν έχουν καταλάβει ότι ο covid-19 υπήρχε και υπάρχει· αλλά δεν είναι ο serial killer που σκόπιμα λένε γι’ αυτόν!!!

Ανακεφαλαίωση: μια γενικά ήπια κορονοΐωση, που όντως (θα) δημιουργούσε φονικές επιπλοκές σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών (όπως συμβαίνει κάθε χρόνο με τις γρίπες) φωταγωγήθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε:

Α) Να σκοτωθούν (έως δολοφονηθούν…) πολύ περισσότεροι εξαιτίας του δημαγωγικού πανικού, των λάθος θεραπειών, των τυχοδιωκτικών πειραμάτων με διάφορα κοκτέιλ φαρμάκων·

B) Να δολοφονηθούν ακόμα περισσότεροι (άγνωστο πόσοι) στον δυτικό κόσμο εξαιτίας της εκκένωσης των δημόσιων συστημάτων υγείας·

Γ) Να καταδικαστεί ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός του πλανήτη σε κατ’ οίκον φυλάκιση με τρομακτικές συνέπειες πολλών ειδών·

Δ) Να δικαιολογηθούν κάθε είδους πραξικοπήματα, απαγορεύσεις, τιμωρίες, πρόστιμα· να ταυτιστεί η δημόσια υγεία με την δημόσια τάξη·

Ε) Να κατασκευαστεί ένας συνεχιζόμενος φόβος μέχρις ότου κάποιες φαρμακοβιομανίες βρουν να πουλήσουν «κάτι» που θα το ονομάσουν «σωτηρία»…

ΣΤ) Να βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο πείραμα μαζικής αλλαγής συμπεριφορών ever…

Δεν είναι φιάσκο αυτό κυρ Ιωαννίδη! ‘Όχι, δεν είναι φιάσκο… Είναι ένα κτηνώδες πολεμικό ρεσάλτο επιχειρηματικών / καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων! Είναι αυτό που πάντα λεγόταν «παγκόσμιος πόλεμος» – με μόνη διαφορά ότι τώρα έχει ξεκινήσει χωρίς σφαίρες!

Το εμβόλιο

Παρασκευή 26 Ιούνη. Αν μέσα στο καλοκαίρι ή στις αρχές του φθινόπωρου ακούσετε τίποτα χριστοπαναγίες, τίποτα φρεσκαρισμένα μπινελίκια εναντίον του Πεκίνου, να το ξέρετε: θα έχει έτοιμο προς διάθεση και χρήση ένα εμβόλιο κατά του covid-19.

Τα νέα δεν είναι καλά για τις δυτικές big pharma (κι αυτό είναι αιτία πολέμου…). Το china national pharmaceutical group sinopharm ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ότι ξεκινάει την «φάση 3» της δοκιμής του εμβολίου, της φάσης που είναι η τελική. Το εμβόλιο δεν είναι mRNA ή άλλης γενετικής τεχνολογίας – ο κινεζικός καπιταλισμός δεν σκοπεύει να αυτοκτονήσει από τεχνολογική λιγούρα! Είναι ένα old fachion εμβόλιο εξασθενημένου ιού, που προκαλεί την δημιουργία ανοσοποιητικού δυναμικού απ’ τον εμβολιαζόμενο οργανισμό. Το «εργαστήριο βιολογικών προϊόντων» της Wuhan, που συμμετέχει στη sinopharm, ανακοίνωσε ότι το εμβόλιο πέρασε με επιτυχία την «φάση 1» και την «φάση 2» των κλινικών δοκιμών, ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό, και ότι έχει πολύ λιγότερες παρενέργειες από οποιοδήποτε άλλο αντι covid εμβόλιο υπό δοκιμή. Είναι παρήγορο κύριε αυτό το «πολύ λιγότερες»;

Όπως συμβαίνει σ’ όλη αυτήν την «ευγενή άμιλλα» μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών του πλανήτη για το ποιος θα πουλήσει πρώτος μια «σωτηρία» (κατά του covid-19) που γενικά δεν χρειάζεται, έτσι και η sinopharm βιάζεται. Έκανε τις δοκιμές της «φάσης 1» και της «φάσης 2» χρονικά πολύ κοντά την μία στην άλλη. Σχεδόν ταυτόχρονα… Στην πρώτη φάση εμβολιάστηκαν 180 εθελοντές εργάτες της εταιρείας· στη δεύτερη φάση πάνω από 1.000 πάλι εθελοντές, πάλι εργάτες, πάλι της εταιρείας. Μπορεί κανείς να το πει «κατάχρηση εργασιακής σχέσης» εκ μέρους της εταιρείας. Μπορεί να το πει και «συνεργατική προώθηση της σωτηρίας του κόσμου». Θέμα γούστου – ή γεωγραφικής θέσης…

Το ενδιαφέρον είναι ότι στις δοκιμές της «φάσης 3» θα συμμετάσχει … ποιός λέτε; Τα ενωμένα αραβικά εμιράτα! Ο τοξικός του Abu Dhabi: όχι αυτοπροσώπως, αλλά μέσω μιας εταιρείας (του) που ονομάζεται group 42. Κάτι μας λέει ότι στα εμιράτα οι «εθελοντές» δεν θα είναι εργαζόμενοι της sinopharm, αλλά κάποιας κατασκευαστικής· ή, ίσως, οικιακοί βοηθοί.

Αυτός ο διεθνισμός της sinopharm δείχνει καλά ζυγισμένος. Αν το Abu Dhabi, του οποίου ο ρόλος στους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (τόσο στη συρία και στο ιράκ όσο στην υεμένη και στη λιβύη) είναι αναγνωρισμένος, πει «μια χαρά είναι το εμβολιάκι», ποιοί θα κατηγορήσουν τον τοξικό πρίγκηπά του σαν πράκτορα του Πεκίνου; Ταμάμ!!!

Η sinopharm έχει ανακοινώσει ότι έχει την δυνατότητα παραγωγής 120 εκατομυρίων δόσεων τον χρόνο· το ινστιτούτο της Wuhan μπορεί να παράξει άλλα 100 εκατομμύρια δόσεις τον χρόνο. Παρότι ο κινεζικός καπιταλισμός έχει πολλές ακόμα φαρμακοβιομηχανίες (και πολύ μεγαλύτερη παραγωγική δυνατότητα) ίσως περιοριστεί στο να κάτσει πάνω στις δάφνες «εκείνου που νοιάζεται για τον κόσμο». Ίσως παραχωρήσει δωρεάν την συνταγή του εμβολίου, για να τo φτιάχνει κάθε ενδιαφερόμενο πρωτοκοσμικό κράτος μόνο του· κι ίσως αφιερωθεί στο να φροντίσει τους συμμάχους του στην ασία, στην αφρική, και στη λατινική αμερική.

Μπορεί να γίνουν έτσι τα πράγματα, μπορεί και όχι. Αν, πάντως, δείτε καπνούς στον ορίζοντα και δεν έχει ξεσπάσει πυρκαγιά, να ξέρετε πως κάποιοι ύπουλοι δυτικοί επιχειρηματίες αντι-covid «σωτήρες» έχουν ζεματιστεί…

Δεν είναι το ίδιο…

Πέμπτη 25 Ιούνη. Δώδεκα ευρωπαϊκά κράτη εντόπισε η «διεθνής αμνηστία» να κάνουν ρατσιστική αξιοποίηση στην εφαρμογή των covid-19 απαγορεύσεων. Το βέλγιο, η βουλγαρία, η γαλλία, η ουγγαρία, η ιταλία, η σερβία, η σλοβακία, η ρουμανία, η ισπανία, η αγγλία – και, φυσικά, το ελλαδιστάν και τη νότια κύπρο. Στη γαλλία τα πρόστιμα ήταν ρουτίνα κατά των μαγκρεμπιανών και των αφρικάνων για «παραβίαση των απαγορεύσεων» – 3 φορές περισσότερα απ’ τους λευκούς γάλλους. Στο Λονδίνο το ίδιο: οι μπάτσοι ήλεγχαν τριπλάσιους μαύρους απ’ ότι λευκούς για το αν έχουν «κτυπήσει κάρτα» για να βγουν απ’ τα σπίτια τους. Στη βουλγαρία και στη σλοβακία στόχος ήταν οι οικισμοί των ρομά.

Και στο ελλαδιστάν; Θα πρόσεχε κανείς εύκολα μια ευνοϊκή μεταχείριση της Παραμυθιάς σε σχέση με τον Εχίνο (για παράδειγμα) όταν διαπιστώνονται κρούσματα. Ή, για να το πούμε ανάποδα, την εύκολη (πάντα «επιστημονικά αιτολογημένη») επιβολή απαγορεύσεων σε «αλλόθρησκους»… Στους οικισμούς τους, στους δρόμους που συνήθως περπατούν, στα παγκάκια που συνήθως κάθονται.

(Υποθέτουμε πως η ένωση φίλων της καραντίνας δείχνει κατανόηση. Ειδικά εκείνη η φράξιά της που θεωρεί τις γενικευμένες υγιενιστικές απαγορεύσεις «αντικαπιταλιστικές» (!!!! – ναι, υπάρχουν και τέτοιοι!!!), δεν μπορεί παρά να χαιρετίζει τον ακόμα πιο επιθετικό «αντικαπιταλισμό» που εφαρμόζεται σε βάρος των …. «καπιταλιστών» μεταναστών εργατών, μειονοτήτων, κλπ…)

SID 1

Τρίτη 23 Ιούνη. Λέγεται ζήτηση που προκαλείται απ’ τον προμηθευτή. Supplier induced demand. Είναι γνωστός οικονομικός όρος, υπάρχει σχετική βιβλιογραφία. Το πεδίο της λαμπρής δόξας της sid είναι ωστόσο η βιομηχανία φροντίδας υγείας. Σ΄αυτό που ο καθένας αντιλαμβάνεται απλοϊκά «την υγειά μας νάχουμε» ο βασιλιάς είναι η sid – και το παλάτι της είναι εκείνοι που επωφελούνται. (Δεν είμαστε εμείς…)

Στην pure οικονομική ορολογία η τεχνητά προκαλούμενη ζήτηση (για ένα εμπόρευμα, είτε είναι πράγμα είτε υπηρεσία) εκμεταλλεύεται αυτό που λέγεται «ασυμμετρία πληροφόρησης». Ανάμεσα στον «προμηθευτή» και στον «καταναλωτή». Ο προμηθευτής ξέρει αρκετά περισσότερα απ’ τον πελάτη, κι αυτό του επιτρέπει να τον σπρώχνει στο να ζητάει μεγαλύτερη ποσότητα εμπορευμάτων απ’ αυτά που θα ζητούσε αν δεν υπήρχε τέτοια ασυμμετρία. Αν ήξερε…

Είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας ότι η sid δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες σε κάθε καπιταλιστικό / εμπορευματικό κλάδο. Ένας κατασκευαστής / πωλητής αυτοκινήτων, παπουτσιών, ρούχων, συσκευών, διακοπών κλπ, μπορεί να πείσει τον όποιον πελάτη ότι η δική του πραμάτεια είναι καλύτερη απ’ αυτήν των ανταγωνιστών του…. Αλλά δεν μπορεί να τον πείσει να αγοράσει 2, 3, 4 αυτοκίνητα αντί για 1· πολλά ζευγάρια παπούτσια μαζί· να πληρώσει ένα χρόνο διακοπές αντί για μια εβδομάδα· κλπ. Η τεχνητά προκαλούμενη ζήτηση δεν ευδοκιμεί στους περισσότερους τομείς. (Τέλεια τα πήγε, πάντως, στο χρηματιστήριο: οι επαγγελματίες μια χαρά φόρτωναν τους πελάτες τους με «χαρτιά» ξέροντας ότι τελικά θα είναι άχρηστα ακόμα και για την τουαλέτα….)

Γι’ αυτό και παρά την γενική έννοια του όρου, η sid είναι η κατεξοχήν συνθήκη με την οποία δουλεύει η βιομηχανία φροντίδας υγείας. Η sid είναι ταυτισμένη μ’ αυτήν την βιομηχανία! Εδώ η «ασυμμετρία πληροφόρησης», ας την πούμε ανισότητα γνώσεων, θεωρείται ο κανόνας! Κι όχι μόνο: είναι προς το συμφέρον των εμπόρων / πωλητών «υπηρεσιών υγείας», είτε είναι μεμονωμένα άτομα, είτε επαγγελματικοί κλάδοι, είτε βιομηχανικοί κλάδοι, αυτή η ανισότητα γνώσεων να μεγαλώνει διαρκώς. Όσα λιγότερα ξέρει ο καθένας για την υγεία του, κι όσο περισσότερα ξέρουν (ή υποστηρίζουν πως ξέρουν…) οι έμποροι / πωλητές «υπηρεσιών υγείας», τόσο πιο εύκολη δουλειά είναι η τεχνητά προκαλούμενη ζήτηση. Και τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη.

Στην αγγλική εκδοχή της wikipedia μπορεί ο καθένας να σιγουρευτεί ότι η sid είναι τόσο κοινότοπη στην «φροντίδα υγείας» ώστε δεν προέρχεται από «συνωμοσιολόγους, χριστιανοταλιμπάν και οπαδούς του ψόφιου κουναβιού» όπως βολεύονται οι εγκάθετοι και τα ψοφίμια:

… Η sid συμβαίνει όταν ένας γιατρός εκτιμάει ή ενθαρρύνει έναν ασθενή να καταναλώσει περισσότερη φροντίδα απ’ αυτήν που χρειάζεται το ιατρικό του πρόβλημα· για παράδειγμα ζητώντας εξετάσεις που ο γιατρός ξέρει ότι δεν χρειάζονται για να κάνει την διάγνωσή του, ή επιβάλλοντας θεραπείες που ο γιατρός ξέρει ότι θα έχουν ελάχιστο όφελος…

… Ένας γιατρός έχει στόχο να πετύχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο εισοδήματος, κι αν αυτό δεν το πιάνει, τότε θα προσαρμόσει την συμπεριφορά του κατάλληλα για να φτάσει στο στόχο του. Αυτές οι προσαρμογές μπορεί να περιλαμβάνουν εκτιμήσεις του γιατρού για τον ασθενή για το μέγεθος ή την καταλληλότητα των μεθόδων φροντίδας έτσι ώστε να βγάλει μεγαλύτερο εισόδημα.

Οι μαιευτήρες που θεωρούν τις καισαρικές σαν δεδομένο στην φροντίδα της γέννας μπορεί να χρησιμοποιούν την δύναμη και την εξουσία τους πάνω στις έγκυες γυναίκες σαν μέθοδο αύξησης των εισοδημάτων τους. Ο Jonathan Gruber και η Maria Owings εξέτασαν την σχέση ανάμεσα στα οικονομικά κίνητρα των γιατρών και τις καισαρικές μελετώντας την μείωση του ποσοστού γονιμότητας στις ηπα. Η «πληρωμή με το κομμάτι» σαν δομή των αμοιβών των γιατρών κάνει ευκολότερη την sid εφόσον ανταμοίβει τον γιατρό για την αύξηση της ποσότητας των υπηρεσιών που προσφέρει και όχι για την βελτίωση της ποιότητάς τους… Οι γιατροί που έχουν πιο έντονη επιχειρηματική αντίληψη ενδιαφέρονται περισσότερο στην μεγιστοποίηση των εισοδημάτων τους. Οι χειρούργοι μπορεί να έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες να χειραγωγήσουν την ζήτηση…

Και άλλα ενδιαφέροντα έχει το λήμμα της wikipedia. Αλλά – ευτυχώς – η επίγνωση της καπιταλιστικής πραγματικότητας όπως είναι δεν κινδυνεύει από «τεχνητή ζήτηση»…

SID 2

Τρίτη 23 Ιούνη. Μπορούμε τώρα να κάνουμε μια στοιχειώδη αναγωγή της τεχνητά, εκβιαστικά προκαλούμενης ζήτησης «υπηρεσιών υγείας» απ’ την μικροκλίμακα στη μεγακλίμακα. Κάθε ένα απ’ τα βασικά χαρακτηριστικά του γιατρού που θέλει να πουλήσει περισσότερο και πιο ακριβά την θεραπευτική του γνώση / δράση μπορεί να βρεθεί σε gigaδιαστάσεις. Η περίπτωση του covid-19 είναι πολύ πρόσφατη και πλούσια σε sid. Για την ακρίβεια: είναι ο ορισμός της supplier induced demand στην οικουμενικότερη και πιο βίαιη διάστασή της!

Η ανισότητα γνώσεων. Ο γιατρός ξέρει, ο πελάτης (μπορεί να είναι ασθενής μπορεί και όχι) δεν ξέρει. Στη μεγάλη κλίμακα, όπου οι πελάτες είναι «πλήθος», «αγέλη», υπάρχει ο κίνδυνος «διαρροής» μεταξύ τους κάποιων γνώσεων, που θα ενισχύουν στον έναν ή στον άλλο βαθμό τις αντιρρήσεις της πελατείας. Γι’ αυτό η άγνοια (του πλήθους) πρέπει να τονιστεί, να ενισχυθεί, να εικονογραφηθεί. Αντίστροφα η γνώση των ειδικών πρέπει να φωταγωγηθεί. Είναι προτιμότερο να προβάλλεται ή να υπονοείται ένα πλήθος τέτοιων ειδικών (που ξέρουν), πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να προβάλονται όλοι οι «ειδικοί» των οποίων η γνώμη συμβάλει στην sid – και να υπονομεύεται οποιαδήποτε αντίθετη άποψη…

Η σοβαρότητα και το κύρος του ειδικού. Στην ένας προς έναν σχέση ο γιατρός sid παίζει ένα μάλλον εύκολο θέατρο. Πρέπει να πείσει ότι ενδιαφέρεται για το καλύτερο στην υγεία του πελάτη· ότι είναι βαθύς γνώστης της περίπτωσης· και ότι είναι υποχρεωμένος απ’ την ιατρική δεοντολογία και το κύρος του να προτείνει το α και το β (δηλαδή την τεχνητή πρόκληση ζήτησης). Το θέατρο είναι εύκολο επειδή 9 φορές στις 10 ο ίδιος ο πελάτης θέλει να πιστεύει ότι ο ειδικός τον αναγνωρίζει σαν πρόσωπο και νοιάζεται γι’ αυτόν. Συνεπώς, αν κάποιος είναι έτοιμος να εξαπατηθεί είναι παιχνιδάκι να τον εξαπατήσει (ο ειδικός).

Στη μαζική σχέση διάγνωσης μιας φοβερής ασθένειας ή ενός τρομερού κινδύνου υγείας η υποκειμενική, ατομική διαθεσιμότητα του πελάτη είτε δεν ισχύει είτε δεν εκδηλώνεται άμεσα. Το πλήθος μπορεί να αναπτύξει διαφορετικές συμπεριφορές απ’ αυτές του κάθε μέλους του χωριστά. Απέναντι σ’ αυτό το ενδεχόμενο οι ειδικοί που θα τρομοκρατήσουν το πλήθος πρέπει να χρησιμοποιήσουν όχι το «χειρωνακτικό» know how του ιατρείου, αλλά τις πολύ πιο επεξεργασμένες συγκινησιακές τεχνικές των media…

Η παραγωγή του φόβου σαν “υποχρεωτική ιατρική ακεραιότητα”. Κανένας επαγγελματίας της υγείας, ατομικά, δεν πρόκειται να αυξήσει τα έσοδά του αν στον έναν πελάτη μετά τον άλλο λέει “έλα, δεν έχεις τίποτα σοβαρό, άραξε”! Όσο πιο “προβληματισμένος” εμφανίζεται ο γιατρός, όσο δηλαδή περισσότερο φοβίζει για το “τι μπορεί να συμβαίνει”, τόσο περισσότερο είναι πιθανό να προκαλέσει μια σχέση εξάρτησης απ’ την μεριά του πελάτη. Η άγνοια του πελάτη, η ανισότητα γνώσεων, δεν είναι ένα εγκυκλοπαιδικό γεγονός! Στην sid είναι σχέση εξουσίας, σχέση ελέγχου της ζωής του καθενός απ’ τον ειδικό…

Στη μεγάλη κλίμακα, όπου η σχέση της εξάρτησης και του εκφοβισμού δεν είναι άμεση και προσωπική, είναι και πάλι δουλειά των media να διαμορφώσουν και να διατηρήσουν αυτήν την σχέση εξουσίας. Αλλά, φυσικά, αυτή είναι η σταθερή δουλειά της μηντιακής μεσολάβησης, το μόνο που ξέρουν να κάνουν (και κάνουν καλά) οι δημαγωγοί: η διαρκής παραγωγή “έκτακτων καταστάσεων”, εντυπώσεων επείγουσας ανάγκης, εξάρτησης του κοινού απ’ την ντρόγκα του φόβου, εξαρτημένων ανακλαστικών, συγκινησιακής πανούκλας. Συνεπώς ο “συλλογικός ειδικός / τρομοκράτης” εκχωρεί ένα καλό μέρος των αρμοδιοτήτων του στα παλιά και νέα μήντια, για να αναπαράγουν, να ενισχύσουν, να πολλαπλασιάσουν, να κηρύξουν σαν μοναδική, αποκλειστική πραγματικότητα την “διάγνωση” που εξασφαλίζει την τεχνητή αύξηση της ζήτησης υπηρεσιών “προστασίας της υγείας”.

Η προσωπικότητα του ειδικού. Ένας επαγγελματίας της υγείας που θέλει να επιβάλει την sid φροντίζει να έχει διαμορφώσει το αντίθετο προφίλ. Είναι «πολύ καλός» σαν ειδικός· ούτε υποψία ότι απλά αντιμετωπίζει με επιτυχία τους πελάτες του σαν πορτοφόλια. Στη μεγάλη κλίμακα οι ειδικοί πρέπει να λανσάρουν το άμεμπτον του χαρακτήρα τους, τον αλτρουϊσμό τους, την μεγαθυμία και την γενναιοδωρία τους· και τα media, φυσικά, πρέπει να μεγενθύνουν όλες αυτές τις αρετές. Ταυτόχρονα, οπωσδήποτε, πρέπει να κρύψουν ότι χρηματοδοτούνται από διάφορες εταιρείες… Όπως ακριβώς κάθε μεμονωμένος γιατρός όταν συνταγογραφεί ένα φάρμακο πρέπει να κρύβει ότι πληρώνεται bonus απ’ την εταιρεία που το φτιάχνει.

Έχετε προσέξει να ισχύουν σχετικά με τον covid-19 τα πιο πάνω; Αν ναι λήμμα στην wikipedia δεν θα σας επιτρέψουν να γράψετε! Θα έχετε καταλάβει όμως κρίσιμα και βασικά γι’ αυτήν την καπιταλιστική πραγματικότητα την οποία υφιστάμεθα.