Tag: υεμένη

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δεν είναι μόνη της η σαουδαραβική χούντα στον ισχυρισμό ότι ο πύραυλος που έφαγε (το παλάτι λέει ότι τον κατέρριψε, αλλά υπάρχουν στοιχεία ότι λέει ψέμματα…) το διεθνές αεροδρόμιο του Ριάντ στις 4 Νοέμβρη, προερχόμενος απ’ τους υεμενίτες Houthi, αποδεικνύει την εμπλοκή της Τεχεράνης στο πλευρό τους. Την ίδια γνώμη και έχει ένας αμερικάνος στρατηγός, ο Jeffrey L. Harrigian, διοικητής της «κεντρικής διοίκησης» της αμερικανικής αεροπορίας. Αλλά και ο Macron δήλωσε «σίγουρος» ότι ο πύραυλος ήταν made in iran. (Αυτός έχει ίσως άλλο πράγμα στο μυαλό του: μιας και ο γαλλικός καπιταλισμός έχει εδώ και πολλά χρόνια καλές σχέσεις με τον ιρανικό, η πολιτική βιτρίνα του Παρισιού θέλει μάλλον να «χωθεί» κάπως στην αντι-ιρανική ρητορική, μπας και ελέγξει τις εξελίξεις από μέσα. Το έχει ξανακάνει, αλλού…).

Το γεγονός είναι ότι ο στρατός της υεμένης, που έχει περάσει στο πλευρό των Houthi, είχε βαλλιστικούς πυραύλους. Τουλάχιστον 300. Παλιάς τεχνολογίας αλλά είχε. Επιπλέον οι Houthi έχουν εκτοξεύσει δεκάδες τέτοιους (τουλάχιστον 70) είτε κατά του στρατού που πληρώνει η σαουδική αραβία και τα εμιράτα στο έδαφος της υεμένης, είτε κατά στρατοπέδων και άλλων στόχων εντός σαουδαραβίας. Έχουν ρίξει και απέναντι σε αμερικανικό καταδρομικό· που αναχαιτίστηκε.

Εκείνο που τρελαίνει τον τοξικό πρίγκηπα και τα εμιράτα δεν είναι οι πύραυλοι αυτοί καθ’ εαυτοί, αλλά το βεληνεκές που επέδειξε η βολή της 4^ης Νοέμβρη: περίπου 1000 χιλιόμετρα. Με τέτοιο βεληνεκές βρίσκονται στο στόχαστρο όλα τα λούσα των εμίρηδων. Και θεωρούν αποτελεσματικό να κατηγορήσουν την Τεχεράνη επειδή αυτό είναι το σχέδιο Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, δηλωμένο εδώ και μήνες. Ένα πράγμα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν: πως μπήκαν οι ιρανικοί πύραυλοι στην υεμένη αφού είναι πολιορκούμενη από ξηρά και θάλασσα;

Είναι όντως λογικό ότι κάποιοι καλοί μηχανικοί έχουν βελτιώσει τόσο το βεληνεκές όσο και την ακρίβεια των συγκεκριμένων πυραύλων. Γιατί, όμως αυτό απαγορεύεται; Τον στρατό που έχει εισβάλει στην υεμένη τον στηρίζει άμεσα και έμμεσα, με πολλούς τρόπους, το αμερικανικό πεντάγωνο· πιθανόν και άλλοι (εκτός απ’ τους έμπορους βλημάτων…). Οι Houthis δεν μπορούν να έχουν συμμάχους;

Πέμπτη 9 Νοέμβρη. Δεν είναι η Αθήνα ένας απ’ τους πρώτης γραμμής προμηθευτές όπλων και πυρομαχικών στην σαουδαραβική χούντα (και στην όμοιά της των ενωμένων αραβικών εμιράτων). Υπάρχουν άλλοι που κάνουν τις χοντρές δουλειές, σε ακριβά είδη: αεροπλάνα, πυραύλους, αντιαεροπορικά συστήματα, τεθωρακισμένα, κλπ. Η αγγλία και οι ηπα σίγουρα.

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να έχει την απορία γιατί το Ριάντ ήθελε να αγοράσει βλήματα πυροβολικού και βόμβες απ’ την Αθήνα. Υπάρχουν παραπάνω από μία απαντήσεις. Μπορεί να βρήκε το stuff φτηνό…. Ή μπορεί αυτό το νταραβέρι να ήταν μια υπεργολαβία που έσπρωξαν στους «έλληνες φίλους» το Λονδίνο ή/και η Ουάσιγκτον, για να βγάλει (ο φίλος) κανά μεροκαματάκι, μιας που ζορίζεται… Ή μπορεί να ήταν τέτοια υπεργολαβία, αλλά κάποιοι να πήγαν να βγάλουν κάτι παραπάνω: αυτό προκύπτει από την διαφορά ανάμεσα στην ποσότητα που ήθελε η σαουδαραβική χούντα (100.000 βλήματα) και το τελικό deal (300.000). Σ’ αυτή την περίπτωση παίζουν διάφορες εκδοχές. (Η υπογραφή της συμφωνίας σε αεροδρόμιο δείχνει «επαγγελματική ευελιξία» – αλλά για ποιούς δεν είναι σαφές).

Όπως και να έχει, η δημαγωγική διαχείριση του θέματος δείχνει το πως δουλεύει τοις μετρητοίς η εθνική ιδεολογία. Το φως πέφτει πάνω στο αν υπήρχε «μεσάζοντας» στο deal, ένας ακόμα “Παπαδόπουλος” (μήπως πρόκειται για επαγγελματικό τίτλο και όχι για όνομα;), αλλά όχι στο πολύ σοβαρότερο: πώληση στρατιωτικού υλικού στο Ριαντ και στα εμιράτα; Για να το κάνουν τι;

Είναι γνωστό που καταναλώνουν βλήματα και βόμβες οι σεΐχηδες: εναντίον των υεμενιτών, τους οποίους εδώ και δύο χρόνια προσπαθούν να εξαφανίσουν, κατηγορώντας τους επιπλέον ότι είναι ατζέντηδες της Τεχεράνης. ΑΥΤΟ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ – για τις ευαίσθητες και ανθρωπιστικές ελληνικές ψυχές.

Τον κυνισμό και την αδιαφορία δεν θα τα έλεγε κανείς «πρωτότυπα» για τους υπηκόους του ελλαδιστάν. Η φόρμουλα τακτοποίησης των όποιων ηθικών ενοχλήσεων (στιγμιαίων πάντα) είναι γνωστή: ναι, αλλά οι άλλοι κάνουν χειρότερα…

Συνεπώς: ραντεβού στη κόλαση…

Υ.Γ. Τα λαγωνικά της ροζ πλευράς της φαιορόζ κυβέρνησης, που φλέγονται απ’ ότι λένε απ’ την επιθυμία να υποστηρίξουν τα «κινήματα» στις ηπα – κι όχι μόνο το ψόφιο κουνάβι – ας τρέξουν να σταθούν δίπλα στην πρωτοβουλία “united for peace and justice”. Ζητούν τα μέλη της, άκουσον άκουσον, να σταματήσει η πώληση όπλων, και ειδικά οβίδων και βομβών, στη σαουδική αραβία… Αν είναι δυνατόν! Επειδή, λένε, το Ριαντ καταστρέφει την υεμένη, σκοτώνει αδιάκριτα χιλιάδες ανθρώπους, και οδηγεί όσους επιζούν στο λιμό.

Ας τρέξουν να υπογράψουν καμιά συμπαράσταση… Κι ακόμα: αν τυχόν καταφέρουν και φτάσουν τίποτα υεμενίτες πρόσφυγες στα «νησιά μας», ας τους αναθέσουν στον Μουζάλα και στον ψεκασμένο· business as usual…

(φωτογραφία: Δεν είναι αστείο. Το Ριάντ βρίσκεται στα πρόθυρα του να κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου στην υεμένη. Τα κάνει πάντως, με κατηγορητήριο ή χωρίς…)

Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Προσπαθώντας να στερέωσει τον θρόνο του ο «πρίγκηπας» Mohammed Bin Salman μοιάζει να ανοίγει σχεδόν όλα τα χαρτιά του μαζί, έχοντας ένα εξάσφαιρο στο τραπέζι· που μπορεί όμως να εκπυρσοκροτήσει. Το Σάββατο το μεσημέρι “απέλυσε” τον πρωθυπουργό του λιβάνου. Σε ένα “σκηνικό” (κυριολεκτικά) που ούτε η μαφία δεν θα καταδεχόταν να γίνει γνωστό, ο Saad Hariri ταξίδεψε στο Ριάντ επειγόντως, στις 4 Νοέμβρη, αφού την προηγούμενη ημέρα, στις 3 Νοέμβρη, είχε συναντηθεί στη Βηρυττό (ερχόμενος και πάλι απ’ το Ριάντ) με τον Ali Akbar Velayati, υψηλόβαθμο σύμβουλο του ιρανού αρχιπαπά Khameini, με σκοπό να τον πείσει να σταματήσει να υποστηρίζει (η Τεχεράνη) τους Houthi στην υεμένη. Ο Hariri απέτυχε στην αποστολή που του είχε αναθέσει ο Salman (και τι άλλο θα γινόταν;) και παρότι πρωθ. του λιβάνου ανακλήθηκε στη σαουδική αραβία, και το Σάββατο το μεσημέρι ανακοίνωσε την παραίτησή του απ’ το Ριάντ, από σαουδαραβικό κανάλι. (Δεν είναι σίγουρο αν τον σημάδευαν όπλα… Είπε, πάντως, ότι η ζωή του κινδυνεύει… εννοώντας στην Βηρυττό…). Παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος, όπως δήλωσε, εναντίον της Τεχεράνης, που ανακατεύεται στα εσωτερικά του λιβάνου.

Οι αντάρτες της υεμένης (εναντίον των οποίων έχουν εκστρατεύσει οι μισθοφόροι που λέγονται «στρατός της σαουδικής αραβίας» ρημάζοντας την χώρα) είχαν ένα σχόλιο να κάνουν: έριξαν το βράδυ έναν τουλάχιστον βαλλιστικό πύραυλο στο αεροδρόμιο του Ριάντ· κάτι που γίνεται πρώτη φορά αυτά τα χρόνια του πολέμου. Κάτι που, επίσης, δείχνει ότι τα σαουδαραβικά παλάτια δεν στέκονται καλά στη θέση τους. (Το καθεστώς υποστηρίζει ότι κατέρριψε τον πύραυλο, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο…). Επιπλέον, οι Houthi έριξαν ένα ελικόπτερο κοντά στα σύνορα υεμένης – σαουδικής αραβίας, μέσα στο οποίο ήταν ένας κυβερνήτης πρίγκηπας και διάφοροι άλλοι αξιωματούχοι του Ριάντ.

Προφανώς χεσμένος ο Salman υπέγραψε αργά τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή την σύλληψη διάφορων πριγκήπων απ’ την μεγάλη βασιλική οικογένεια των Σαούντ, καθώς και κάμποσων υψηλόβαθμων αξιωματούχων, υπουργών και βαθύπλουτων. Οι συλλήψεις και φυλακίσεις παρουσιάστηκαν την Κυριακή σαν «εκστρατεία κατά της διαφθοράς» – πολύ συγκινητικό, πράγματι.

Οι καλοθελητές θα προβάλλουν αυτές τις εξελίξεις σαν επιβεβαιώση της «σταθερότητας» και των «μεταρρυθμίσεων» που φέρνει ο Salman. Ο βασικότερος καλοθελητής είναι το Τελ Αβίβ, που προσβλέπει στον 32χρονο (με το θέμα στη μύτη…) σαν τσάτσο του στη χερσόνησο. Ωστόσο δεν φαίνεται κάτι άλλο εκτός από σπασμωδικές κινήσεις, που αναβλύζουν απ’ τον φόβο. Κι ενώ διάφοροι διεθνείς έμμισθοι δημαγωγοί αναρωτιούνται για την «σταθερότητα» στο λίβανο μετά την απόλυση του Hariri (επειδή, προφανώς, τους βολεύει ένας «εμφύλιος» στο λίβανο), εκείνο που τρίζει όλο και πιο δυνατά είναι η σαουδαραβική πετροχούντα.