Tag: υεμένη

Κυριακή 6 Μάη. Η ασταμάτητη μηχανή δεν παρακολουθεί συστηματικά τι συμβαίνει στον πόλεμο μεταξύ Huthis και μισθοφόρων του τοξικού (και του μέντορά του, απ’ τα εμιράτα), στην υεμένη. Ωστόσο η πρόσφατη αναφορά των καθεστωτικών new york times αξίζει την προσοχή μας. Επειδή δείχνει ότι και σ’ αυτήν την περίπτωση, της «αντιμετώπισης των Huthis», επαναλαμβάνεται κάτι γνωστό: μια εκστρατεία που αρχίζει σαν «περίπατος», για να συνεχιστεί με την εμπλοκή όλο και περισσότερων (και, κυρίως: «σοβαρότερων») στρατών.

Κατά τους n.y.t. ένας πύραυλος (ήταν ο πρώτος, τώρα τέτοιες επιθέσεις έχουν γίνει ρουτίνα…) που εκτόξευσαν οι αντάρτες Huthis κατά του αεροδρομίου στο Ριάντ (καλύπτοντας μια απόσταση 1000 χιλιομέτρων!), για τον οποίο ο τοξικός υποστηρίξε ότι «αναχαιτίστηκε» απ’ τους (αμερικανικούς) patriot, βρήκε κανονικότατα τον στόχο του! Οπότε ο τοξικός χέστηκε πατώκορφα! Και ζήτησε επείγουσα βοήθεια απ’ την Ουάσιγκτον…

Τι βοήθεια; Δεν είναι τα αμερικανικά αντιπυραυλικά συστήματα ΑΑ; Δεν είναι οι patriot το «αστέρι» της αντιπυραυλικής άμυνας; Όχι λένε οι n.y.t. σ’ ένα παλιότερο ρεπορτάζ τους. Και οι αμερικάνοι λένε ψέμματα για την αξιοπιστία αυτών των συστημάτων (επειδή, βέβαια, πρέπει να τα πουλάνε). Συνεπώς η βοήθεια που ζήτησε ο χεσμένος τοξικός δεν μπορούσε να είναι περισσότερα απ’ τα ίδια ανεπαρκή γκάτζετ.

Τι πήρε, λοιπόν; Πήρε αληθινούς, ζωντανούς αμερικάνους κομμάντο, για να βοηθήσουν όχι στον εντοπισμό και την ανάσχεση των (παλιομοδίτικων) πυραύλων που ρίχνουν οι Huthis, αλλά των βάσεων εκτόξευσής τους. Σε συνεργασία με ασφαλίτες του αμερικανικού στρατού, που βρίσκονται σε άλλη πόλη της σαουδικής αραβίας (τη Najran) και μαζεύουν πληροφορίες για τις κινήσεις των Houthis.

Μ’ άλλα λόγια: η “υψηλή τεχνολογία” πήγε στην άκρη, και η προστασία του τοξικού γύρισε στην παλιά τεχνολογία της κατασκοπείας – από – κοντά. Υποθέτουμε ότι εκτός απ’ τους Houthis και κάποιοι στην Τεχεράνη θα έχουν ανάμικτα αισθήματα γι’ αυτήν την εξέλιξη. Απ’ τη μια καλό που οι (σοβιετικής κατασκευής!) πύραυλοι κάνουν ακόμα την δουλειά τους. Απ’ την άλλη όμως ο usa army απλώνεται διαρκώς, σε μικρότερες ή μεγαλύτερες ποσότητες – κι αυτό μόνο κακό μπορεί να θεωρηθεί.

(Εν τω μεταξύ η αντι-Houthis συμμαχία των εμιράτων και του υεμενίτη Hadi αρχίζει να βρωμάει: οι μισθοφόροι των εμιράτων κατέλαβαν ένα υεμενίτικο νησί που λέγεται socotra, και είναι εντελώς άσχετο σαν θέση με την εκστρατεία κατά των Houthis. Υποθέτουμε ότι οι οπαδοί του Hadi δεν χαίρονται με το να καταλαμβάνουν οι “συμμαχοί” τους τα εδάφη τους…)

Παρασκευή 2 Μάρτη. Σε μια επίδειξη του εύλογου γεγονότος ότι “στο παρα 5 μετράμε δυνάμεις”, η Μόσχα έβαλε βέτο σε μια απόφαση του συμβουλίου ασφαλείας του οηε (προωθούμενη απ’ το Λονδίνο, την Ουάσιγκτον και το Παρίσι) που είχε στόχο να καταδικάσει την Τεχεράνη για προμήθεια όπλων και πυραύλων στους υεμενίτες Houthis. Η ρωσική επιλογή ήταν «φορσέ»: προφανώς, μέσα απ’ την χρεώση της Τεχεράνης για ενίσχυση των υεμενιτών ανταρτών, η Ουάσιγκτον σκόπευε να ανοίξει ένα επιπλέον παράθυρο για τις κυρώσεις που (μονομερώς) σκοπεύει να επιβάλει στο ιρανικό καθεστώς την άνοιξη. Όσο για το Παρίσι και το Λονδίνο; Δεν θέλουν να τα σπάσουν (και δεν θα τα σπάσουν) με την Τεχεράνη την άνοιξη· θέλουν όμως να κρατήσουν και τις δουλειές τους με το καθεστώς του τοξικού πρίγκηπα στο Ριάντ (ο οποίος, δια του πατρός του βασιλιά, by the way, καθαίρεσε πρόσφατα όλους τους στρατηγούς του – ποιος ξέρει τι φοβάται;).

Ούτε η επίδειξη των ρωσικών super high tech όπλων, ούτε η κάλυψη της Τεχεράνης πρέπει να εννοηθούν σαν «μεμονωμένες» κινήσεις. Κι ενώ το γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει «συμβούλιο ασφαλείας του οηε» είναι αναχρονισμός (πλην, ωστόσο, τέτοιου είδους διεθνείς θεσμοί εξαφανίζονται όχι την πρώτη αλλά προς τις τελευταίες ημέρες ενός παγκόσμιου πολέμου…), οι ουσιαστικές συμμαχίες και αντιπαλότητες διαμορφώνονται έξω από τέτοιου είδους τυπικά υπολείμματα του 3^ου παγκόσμιου (ψυχρού) πολέμου.

Τρίτη 26 Δεκέμβρη. Τι έχει απομείνει στον τοξικό; Μία απ’ τα ίδια, ακόμα περισσότερο: βομβαρδισμοί μέχρι τα κτίρια να γίνουν μπάζα και τα μπάζα σκόνη. Το πρόβλημα του είναι ότι τώρα οι Houthi σημαδεύουν τα παλάτια του με τους πυραύλους του. Ως τώρα τους αναχαιτίζει, αλλά ένας αν περάσει…

Εν τω μεταξύ ένα τουλάχιστον τμήμα του στρατού του Saleh φαίνεται πως είτε τα έχει παρατήσει είτε έχει αλλάξει πλευρό μετά την δολοφονία του. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να πετύχει ο τοξικός μια γρήγορη νίκη στην υεμένη· ίσως ούτε καν νίκη. Οι Houthi κρατάνε την πρωτεύουσα Sana’a, και οποιαδήποτε προσπάθεια κατάληψής της απ’ τους μισθοφόρους του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι θα γυρίσει μπούμεραγκ.

Σε κάθε περίπτωση, στην φυλετική υεμενίτικη κοινωνία, οι Houthis δεν πρόκειται να εξαφανιστούν· ακόμα κι αν η Sana’a γινόταν ένας σωρός ερείπια. Η Τεχεράνη δηλώνει ανοικτά πια ότι τους υποστηρίζει, αν και αρνείται ότι τους έχει δώσει πυραύλους. Αυτό δεν την εμποδίζει να τους δώσει άλλου είδους και αποτελεσματικότητας όπλα· αν βρει τρόπο να τα μεταφέρει μέχρι τα λιμάνια που ελέγχουν.

Κάποιου είδους πολιτικο-ιδεολογική μεσολάβηση της Τεχεράνης, που θα έφερνε τους σιιτικής ιδεολογίας Houthis πιο κοντά στο σουνιτικό Islah (και το ανάποδο) και θα ξανάσπρωχνε ξανά στη συμμαχία με τους Houthi ότι έχει απομείνει απ’ το κόμμα και τους ένοπλους του Saleh, θα ήταν ίσως ακόμα πιο αποδοτική…

Κυριακή 17 Δεκέμβρη. Η αμερικανίδα πρέσβειρα στον οηε Nikki Haley, δρώντας ad hoc άλλοτε σαν υπ.εξ., άλλοτε σαν υπ.αμ., κι άλλοτε και τα δύο μαζί, έχει αναλάβει την προετοιμασία. Κάνει ότι καλύτερο μπορεί… διάφοροι ειρωνεύονται και αυτήν και την προσπάθεια… αλλά ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν έχει χρόνο και σάλιο για πέταμα: το ιράν είναι παγκόσμιος κίνδυνος, τελεία και παύλα! (Και η ρωσία, και η κίνα επίσης).

Πριν 3 ημέρες η Haley μοστραρίστηκε μπροστά από συντρίμια ενός πυραύλου, σε κάποια αμερικανική βάση στην Ουάσιγκτον. Για να υποστηρίξει ότι είναι πύραυλος που έριξαν οι υεμενίτες Houthi κατά του ιερού βασιλείου του συμμάχου τοξικού πρίγκηπα, και ότι αυτός ο πύραυλος είναι ιρανικής κατασκευής. Το οποίο σημαίνει … κλπ κλπ…

Το σετ της εμφάνισής της ήταν τυπικά αμερικάνικο, πολύ φτωχό έως πρωτόγονο· αλλά έτσι είναι ο κόσμος: σχεδόν δακρυσμένη διατράνωσε για να την ακούσει όλος ο πλανήτης: Όταν κοιτάξετε αυτόν τον πύραυλο, είναι τρομακτικός, είναι εντελώς τρομακτικός. Φανταστείτε μόνο ότι ένας τέτοιος πύραυλος κτυπάει το αεροδρόμιο του Ντάλας ή της Ν. Υόρκης… ή του Παρισιού, του Λονδίνου ή του Βερολίνου…

Είναι πράγματι ανατριχιαστικό που υπάρχουν τέτοια τέρατα που έχουν τέτοιους πυραύλους, άσχημους και χοντροκομμένους· χωρίς την «ομορφιά» που κατά το ψόφιο κουνάβι διαθέτουν τα αμερικανικά όπλα. Παρά την παγκόσμια ανατριχίλα είτε για τους τενεκέδες πίσω της είτε για την ίδια μπροστά τους, υπήρξαν διάφοροι που περιγέλασαν την συγκεκριμένη προσπάθεια της Haley: δεν προκύπτει από πουθενά ότι ο πύραυλος κατασκευάστηκε στο ιράν ούτε, κυρίως, προκύπτει από πουθενά πότε έφτασε στην υεμένη… Μέχρι πριν λίγα χρόνια η Sana’a ήταν πρωτεύουσα ενός «κανονικού κράτους» και μπορούσε να αγοράζει τέτοιους πυραύλους απ’ την νόμιμη αγορά· και ο επίσημος στρατός της υεμένης πολεμάει ως τώρα μαζί με τους Houthi, δίνοντάς τους το οπλοστάσιό του…

Θα ήταν για γέλια όντως η αμερικανική και ισραηλινή εκστρατεία να ξαναεπικηρυχτεί η Τεχεράνη, αν δεν υπήρχε στο παρελθόν μια παρόμοια, επίσης με τερατώδη ψέμματα, κατά του ιράκ και του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν. Κράτησε ένα, ενάμισυ χρόνο, “παίχτηκε” όπου μπορούσε να παιχτεί, απ’ τον οηε μέχρι τα αμερικανικά, αγγλικά, ισπανικά και αυστραλέζικα μήντια, οι “αποδείξεις” για τα “όπλα μαζικής καταστροφής” αν δεν ήταν προκατασκευασμένες ήταν γελοίες, η διεθνής επιτροπή ατομικών όπλων του οηε που έκανε επι τόπου ελέγχους στο ιράκ αποφαινόταν ότι δεν υπάρχουν τέτοια στο ιράκ… Αλλά η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έκαναν αυτό που σχεδίαζαν από χρόνια.

Οι ουσιαστικές διαφορές τώρα είναι δύο. Πρώτον, το 2003 οι αμερικάνοι ήξεραν τα πάντα για τα όπλα και τον στρατό του Χουσεΐν· ήταν συμμαχοί και προμηθευτές του ως το 1991… Και δεύτερον, δεν υπήρχε κανένας αξιόλογος στρατιωτικά να συμμαχήσει μαζί του ώστε να αναγκαστεί η Ουάσιγκτον να το ξανασκεφτεί και να το ξανασκεφτεί…

Το οπλοστάσιο του ιράν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ το αγνοούν. Και υπάρχουν οι συμμαχίες του που όπως και να το δει κανείς έχουν το βάρος τους.

Όμως παρόλα αυτά η Ουάσιγκτον επιμένει. Κάτι θα πρέπει να έχουν σχεδιάσει οι “αρμόδιοι”…

(φωτογραφία πάνω: Στις 5 Φλεβάρη του 2003 ο τότε αμερικάνος υπ.εξ. και πρώην αρχικαραβανάς Colin Powel ανέμισε αυτό το μπουκαλάκι μπροστά στα μούτρα των υπόλοιπων μελών του συμβουλίου ασφαλείας του οηε: τους είπε ότι είναι «άνθρακας», ένα βιολογικό όπλο, απ’ τα εργαστήρια του Χουσεΐν… Δεν έπεισε ούτε πήρε την συγκατάθεση της ρωσίας και της κίνας, οπότε η Ουάσιγκτον προχώρησε στο plan b; με τους «πρόθυμους» συμμάχους της.

Εννοείται ότι μετά την κατάκτηση του ιράκ δεν βρέθηκαν πουθενά «εργαστήρια βιολογικού πολέμου». Δεν υπήρχαν, κι όλη η ιστορία ήταν μία απ’ τις αμερικανικές κατασκευές. Ωστόσο κανείς απ’ όσους την έφτιαξαν και την προώθησαν δεν πήγε στο απόσπασμα, όπως θα έπρεπε.

φωτογραφία κάτω: Η Haley δεν κραδαίνει μπουκαλάκια. Όχι ακόμα τουλάχιστον…)

Τρίτη 5 Δεκέμβρη. Πράγματι …η Σανα’α δεν είναι Πγιονγκγιάνγκ. Πριν πετύχουν κάποιο σοβαρό πλήγμα στους αντιπάλους τους στο Ριάντ και στο Αμπού Ντάμπι, οι υεμενίτες Houthi «καθάρισαν» έναν ως πρόσφατα σύμμαχό τους (και παλιότερα αντίπαλό τους): τον πρώην πρόεδρο της υεμένης Ali Abdullah Saleh. Πριν εγκαταλείψει αυτόν τον μάταιο κόσμο ο Saleh είχε αρχίσει να το «γυρίζει» (πιθανόν έναντι κάποιας σοβαρής αμοιβής), ζητώντας διαπραγματεύσεις με τον τοξικό πρίγκηπα. Οι Houthi πανηγυρίζουν αλλά μένει κάτι που θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει την ευφορία τους: το τι θα κάνουν αυτοί που ακολουθούσαν τον Saleh, σε μεγάλο βαθμό ο πρώην στρατός της υεμένης.

Σε κοινωνίες με ισχυρές πατερναλιστικές παραδόσεις (και η υεμενίτικη είναι τέτοια) η δολοφονία ενός οπλαρχηγού δεν σημαίνει υποχρεωτικά παράδοση των ενόπλων του. Πόσο μάλλον η δολοφονία ενός «πρώην προέδρου». Είναι στατιστικά απίθανο ότι οι οπαδοί του στο σύνολό τους θα ενσωματωθούν στους Houthi· πράγμα που σημαίνει ότι η μεριά της αντίστασης στην σαουδαραβική εισβολή θα αδυνατίσει. Πιθανόν οι Houthis να εκτίμησαν ότι αυτό θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς εφόσον ο Saleh το «γύριζε». Αλλά «το μη χείρον βέλτιστον» μπορεί να μην αντέξει μεσοπρόθεσμα.

Δεδομένων των θέσεων (δηλαδή των εδαφών) που βρίσκονται στον πάγκο του χασάπη στην υεμένη (μια ματιά στο χάρτη είναι αρκετή) υποθέτουμε ότι θα χρειαστεί κάτι περισσότερο απ’ την (συζητήσιμη) «ανθρωπιστική βοήθεια» στους υεμενίτες της δυτικής ζώνης για να μην καταρρεύσουν συν τω χρόνω· για να μην αποκτήσουν, δηλαδή, οι σύμμαχοι (και οι proxies) των ηπα, της αγγλίας και της γαλλίας τον μονοπωλιακό έλεγχο εισόδου / εξόδου ανάμεσα στον κόλπο του Άντεν και την Ερυθρά Θάλασσα.

Το Πεκίνο έχει φτιάξει βάση ακριβώς απέναντι, στο Djibouti. Φτάνει αυτή; Μας φαίνεται πως όχι…

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δεν είναι μόνη της η σαουδαραβική χούντα στον ισχυρισμό ότι ο πύραυλος που έφαγε (το παλάτι λέει ότι τον κατέρριψε, αλλά υπάρχουν στοιχεία ότι λέει ψέμματα…) το διεθνές αεροδρόμιο του Ριάντ στις 4 Νοέμβρη, προερχόμενος απ’ τους υεμενίτες Houthi, αποδεικνύει την εμπλοκή της Τεχεράνης στο πλευρό τους. Την ίδια γνώμη και έχει ένας αμερικάνος στρατηγός, ο Jeffrey L. Harrigian, διοικητής της «κεντρικής διοίκησης» της αμερικανικής αεροπορίας. Αλλά και ο Macron δήλωσε «σίγουρος» ότι ο πύραυλος ήταν made in iran. (Αυτός έχει ίσως άλλο πράγμα στο μυαλό του: μιας και ο γαλλικός καπιταλισμός έχει εδώ και πολλά χρόνια καλές σχέσεις με τον ιρανικό, η πολιτική βιτρίνα του Παρισιού θέλει μάλλον να «χωθεί» κάπως στην αντι-ιρανική ρητορική, μπας και ελέγξει τις εξελίξεις από μέσα. Το έχει ξανακάνει, αλλού…).

Το γεγονός είναι ότι ο στρατός της υεμένης, που έχει περάσει στο πλευρό των Houthi, είχε βαλλιστικούς πυραύλους. Τουλάχιστον 300. Παλιάς τεχνολογίας αλλά είχε. Επιπλέον οι Houthi έχουν εκτοξεύσει δεκάδες τέτοιους (τουλάχιστον 70) είτε κατά του στρατού που πληρώνει η σαουδική αραβία και τα εμιράτα στο έδαφος της υεμένης, είτε κατά στρατοπέδων και άλλων στόχων εντός σαουδαραβίας. Έχουν ρίξει και απέναντι σε αμερικανικό καταδρομικό· που αναχαιτίστηκε.

Εκείνο που τρελαίνει τον τοξικό πρίγκηπα και τα εμιράτα δεν είναι οι πύραυλοι αυτοί καθ’ εαυτοί, αλλά το βεληνεκές που επέδειξε η βολή της 4^ης Νοέμβρη: περίπου 1000 χιλιόμετρα. Με τέτοιο βεληνεκές βρίσκονται στο στόχαστρο όλα τα λούσα των εμίρηδων. Και θεωρούν αποτελεσματικό να κατηγορήσουν την Τεχεράνη επειδή αυτό είναι το σχέδιο Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, δηλωμένο εδώ και μήνες. Ένα πράγμα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν: πως μπήκαν οι ιρανικοί πύραυλοι στην υεμένη αφού είναι πολιορκούμενη από ξηρά και θάλασσα;

Είναι όντως λογικό ότι κάποιοι καλοί μηχανικοί έχουν βελτιώσει τόσο το βεληνεκές όσο και την ακρίβεια των συγκεκριμένων πυραύλων. Γιατί, όμως αυτό απαγορεύεται; Τον στρατό που έχει εισβάλει στην υεμένη τον στηρίζει άμεσα και έμμεσα, με πολλούς τρόπους, το αμερικανικό πεντάγωνο· πιθανόν και άλλοι (εκτός απ’ τους έμπορους βλημάτων…). Οι Houthis δεν μπορούν να έχουν συμμάχους;