Tag: βόρεια κύπρος

…αλλά ούτε και μπαρούτι…

Δευτέρα 15 Ιούλη. Σε χθεσινό της άρθρο η δεξιά καθεστωτική ελληνοκυπριακή εφημερίδα «ο φιλελεύθερος» αναφέρθηκε σε «υποψίες» της ε.ε. («υποψίες»; τι είναι αυτό;) ότι η γεώτρηση του fatih έχει κτυπήσει κοίτασμα φυσικού αερίου, και μάλιστα αρκετά μεγάλο. Προς το παρόν πρόκειται για φήμες· κάτι συνηθισμένο σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

Ακόμα και χωρίς αυτό ωστόσο, η Άγκυρα έχει ένα «όπλο» που ο ελληνικός εθνο-ιμπεριαλισμός αγνόησε επιδεικτικά: την δυνατότητα να προκαλεί «αβεβαιότητα» γύρω γύρω απ’ τα θρυλικά κυπριακά οικόπεδα· πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να αρχίσει η εκμετάλλευση οποιουδήποτε κοιτάσματος, ακόμα κι αν είναι εύλογα ελληνοκυπριακό. Μ’ άλλα λόγια: ενώ η (φαιορόζ) Αθήνα και η (σκούρο μπλε) Λευκωσία νόμιζαν ότι οι εταιρείες εξόρυξης θα «πιέζουν» την τουρκία κινητοποιώντας και τα κράτη τους, στην πράξη οι εταιρείες «πιέζουν» τους ελληνοκύπριους να δεχτούν μια «λύση». Ή, σε κάθε περίπτωση, μια διευθέτηση που να εξασφαλίζει την ηρεμία – για να γίνουν οι όποιες μπίζνες.

Τέτοιου είδους είναι η πρόταση Akinci: μια επιμέρους διευθέτηση που εξασφαλίζει την ηρεμία… Οι εταιρείες αδιαφορούν για το πως θα μοιράζονται στην κύπρο οι κοινότητες τα ποσοστά τους· τα δικά τους κέρδη δεν επηρεάζονται. Η «διεθνής κοινότητα» επίσης αδιαφορεί. Επιπλέον η ελληνική (και ελληνοκυπριακή) παρελκυστική τακτική είναι γνωστή διεθνώς εδώ και πολλά χρόνια· συνεπώς οι ελληνοκύπριοι δεν μπορούν να το παίζουν «θύματα». Γι’ αυτό δεν θα μας κάνει εντύπωση αν η πρόταση Akinci θεωρηθεί (διεθνώς) «θετική».

Περιμένουμε όλο αγωνία τι σχέδια θα κάνει όχι μόνο το ελληνοκυπριακό φασισταριό αλλά και το καινούργιο αστέρι στην πόλη: ο Γου(α)δοNick!

Η “εθνική γραμμή” και οι εκπροσωποί της 1

Κυριακή 21 Οκτώβρη. Με γειά, λοιπόν, ο καινούργιος έλληνας υπ.εξ. Και είναι κρίμα που δεν θα μείνει καιρό στη θέση του για να επιδείξει το ταλέντο του στο να λύνει δύσκολους κόμπους. Είναι πάλι κρίμα που δεν έμεινε στο πόστο ο ογκόλιθος. Γιατί αντί να θριαμβολογεί για την ειρήνη που έφερε στα βαλκάνια (;) ίσως να προλάβαινε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της «δουλειάς» του στο «κυπριακό»…

Το γεγονός είναι αδυσώπητο: οι ελληνικές ελπίδες ότι το τουρκικό καθεστώς θα «αδυνατίσει» είτε για οικονομικούς λόγους, είτε λόγω των «προβλημάτων με τις ηπα», έχουν καταρρεύσει παταγωδώς. Και μαζί καταρρέουν (υπόγεια) πολλές πλευρές των ελληνικών σχεδιασμών για «περικύκλωση της Μεσογείου» – αυτούς που προσπάθησε να πουλήσει ξανά και ξανά ο ογκόλιθος, στις αρχές του 2017, στην καινούργια ψοφιοκουναβική διοίκηση. Καταρρέουν, τέλος, και οι «βάσεις» πάνω στις οποίες (και πάλι ο ογκόλιθος, σε συνεργασία με τον Ανστασιάδη) είχαν βουλιάξει τις τελευταίες «διαπραγματεύσεις για την λύση» στο Κραν Μοντανά. Ειδικά η βεβαιότητα πως η νότια κύπρος θα αλωνίζει στην «αοζ της» βρίσκοντας μυθικά κοιτάσματα αερίου, την ώρα που ο αμερικανικός, ο γαλλικός και ο ιταλικός στόλος θα κρατούσαν «δεμένη» την Άγκυρα, έξω απ’ την ανατολική Μεσόγειο…

Οι τρανταχτές απόδειξεις γι’ αυτό το μπαράζ αποτυχιών του ελληνικού ιμπεριαλισμού (ο τενεκεδένιος, σαν ειδικός στις «αυταπάτες», μπορεί να ξαναμουρμουρήσει κάτι τις σχετικό) έρχονται απ’ την Λευκωσία. Όπου όχι και ιδιαίτερα υπόγεια έχει αναδυθεί στον αφρό των ημερών όχι το φυσικό αέριο αλλά μια «λύση» που αναγνωρίζει, τελικά, αυτό που έγινε το 1974: ότι, δηλαδή, στην κύπρο υπάρχουν δύο κράτη!

Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της νοτιοκυπριακής εφημερίδας «πολίτης», πριν μια βδομάδα, περιγράφει την κατάσταση. Προτείνουμε να το διαβάσετε ολόκληρο. Όχι μόνο για το περιεχόμενό του αυτό καθ’ εαυτό, αλλά και επειδή δεν διαψεύστηκε «αρμοδίως» ούτε μια τελεία απ’ αυτό.

Η “εθνική γραμμή” και οι εκπροσωποί της 2

Κυριακή 21 Οκτώβρη. Εντελώς επιγραμματικά τα πράγματα έχουν ως εξής. Στη Λευκωσία ξέρουν (προφανώς και στην Αθήνα ξέρουν) ότι η νότια κύπρος αποκλείεται να εκμεταλλευτεί κοιτάσματα που αυθαίρετα έχει χαρακτηρίσει σαν τμήματα της δικής της αοζ (εφόσον βρεθούν με εκμεταλλεύσιμο γκάζι) πηγαίνοντας κόντρα στην Άγκυρα. Απλά, πολύ απλά, επειδή κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κοντράρει το αναβαθμισμένο στρατιωτικά και γεωπολιτικά τουρκικό καθεστώς για να χαρίσει ποσοστά απ’ το γκάζι στη Λευκωσία. Ούτε η τριγωνική συμμαχία Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ προσφέρει «κάλυψη»: το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς είναι να προσθέσει στο λογαριασμό του αντίπαλους στρατούς (και στόλους).

Η ιδέα για ένα «βελούδινο διαζύγιο» στην κύπρο γυροφέρνει πάνω από ένα χρόνο· όχι από τίποτα περιθωριακούς, αλλά απ’ το ίδιο το νοτιοκυπριακό καθεστώς και προσωπικά τον Αναστασιάδη. Είναι ο μόνος τρόπος για να «λυθούν τα χέρια» της Λευκωσίας να αξιοποιήσει ό,τι υπάρχει στη δική της αοζ, χωρίς τουρκικές «ενοχλήσεις» και χωρίς αβεβαιότητες για τις εταιρείες εκμετάλλευσης φυσικού αερίου.

Δεν είναι μεν μια απλή τεχνικά διαδικασία (η αλληλοαναγνώριση δύο κρατών στην κύπρο, ειδικά σε ότι αφορά την σχέση του βορρά με την ε.ε.), είναι όμως η μόνη λογική (και από καπιταλιστική άποψη) εξέλιξη. Ωστόσο παρεμβάλλονται οι ιδεολογικοί παράγοντες, ιδιαίτερα ισχυροί σε πρωτόγονες κοινωνίες σαν την ελληνική ή την ελληνοκυπριακή. Αν το «βόρεια μακεδονία» είναι μια φορά ανάθεμα, το «δύο κυπριακά κράτη» είναι εκατό!!!

Να γιατί θα χρειαζόταν ένας ταχυδακτυλουργός (ή ένας μεγΑλέκος) σαν τον τενεκεδένιο, για να πάρει το κόψιμο του «γόρδιου δεσμού» πάνω του!!! Κρίμα που δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του…

(Δεν είναι ικανός; Μα γιατί το λέτε; Αφού πρόσφατα ξανα-ανακοίνωσε ότι με τον φίλο του τον χασάπη Sisi θα χαράξουν τα σύνορα των δύο αοζ, ελληνικής και αιγυπτιακής, μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Το πολύ πολύ κάτω απ’ την Κρήτη. Ανατολικότερα… ως την κυπριακή αοζ; Δεν έχει!!!)

Η θεία Λίτσα έχει διδακτορικό στη γεωπολιτική

Τετάρτη 4 Απρίλη. Η αιτία που δημιουργήθηκε το νέο ελληνικό κράτος κάπου στις αρχές του 19ου αιώνα άφησε ένα μόνιμο κουσούρι στα κρανία των υποτελών και, ακόμα μεγαλύτερο κουσούρι στα κρανία των ποιμένων τους: όπου γίνεται καυγάς στα πέριξ χώσου και κάτι θα βγάλεις. Αυτό λέγεται «γεωπολιτική πρόσοδος» και έχει δουλέψει για πολλές δεκαετίες· αν και όχι όπως θα ήθελε η θεία Λίτσα.

Ακριβώς επειδή οι διεθνείς ανταγωνισμοί αποδείχθηκε για καιρό ο μόνος τρόπος για να έχει το ελλαδιστάν τα «έξτρα» του απ’ την εύνοια πότε του ενός και πότε του άλλου, η πεποίθηση ότι μόνο αν πατάς και τρίζει το πάτωμα (κι όλοι λένε: Ωωωωω! Μόλις μπήκε ο Γκρέκος ο σκληρός!) προκόβεις έγινε δεύτερη φύση των ελλήνων, λαού και εξουσίας. Γι αυτό και είναι ειδικοί είτε στο να κάνουν καυγάδες στα πέριξ της επικράτειας τους, είτε να «κρατάνε ανοικτούς λογαριασμούς» – για μελλοντική αξιοποίηση.

Απέναντι στο τουρκικό καθεστώς το ελληνικό έχει 1 + 2 τέτοιους «ανοικτούς λογαριασμούς». Ο ένας κρατάει απ’ τα ‘80s, με τις αναπροσαρμογές των αλλαγών στη διεθνή νομοθεσία: τα σύνορα στο Αιγαίο. Χαμηλόφωνα οι επαγγελματίες δημαγωγοί του ελλαδιστάν παραδέχονται ότι υπάρχουν καμιά 100αριά, μπορεί και 150 ξέρες, ύφαλοι, βραχονησίδες στο ανατολικό Αιγαίο που δεν αναφέρονται συγκεκριμένα σε καμία διεθνή συνθήκη παραχώρησης εδαφών στο ελλαδιστάν ή συμφωνία οριοθέτησης· κατά συνέπεια είναι άγνωστης ιδιοκτησίας, με βάση πάντα την διεθνή νομοθεσία. Η Άγκυρα δεν βγάζει απ’ το κεφάλι της τις «γκρίζες ζώνες» – ισχύουν. Ισχύουν τόσο πολύ που όταν ένας πρώην υπ.εξ. του μεγέθους του Πάγκαλου λέει ότι «τα Ίμια δεν είναι ούτε ελληνικά ούτε τούρκικα» μπορεί να απολυθεί ακόμα και ο δημοσιογράφος που του πήρε την συνέντευξη…

Η λογική λέει πως όταν δύο κράτη έχουν τέτοιες συνοριακές ασάφειες κάθονται, κοιτάνε τους χάρτες, κάνουν την μοιρασιά και τελειώνει η ιστορία. Αμ δε! Η λογική για τους έλληνες είναι συνώνυμη της προδοσίας. «Δεν θα παραχωρήσουμε σπιθαμή ελληνικού εδάφους – ακόμα κι αν είμαστε οι μόνοι στον γαλαξία που υποστηρίζουμε ότι είναι ελληνικό! Αρκεί, φυσικά, να μην το πάρετε!!». Για την Άγκυρα αυτή η εκκρεμότητα είναι ενοχλητική εντελώς πρακτικά: θέλει να κινούνται τα πλοία της στα τουρκικά παράλια και να βγαίνουν στο Αιγαίο χωρίς να ζητάνε άδεια απ’ την ελληνική διοίκηση. Για την Αθήνα, αντίστροφα, η εκκρεμότητα αυτή είναι καλή αιτία για να καυγαδίζει· όποτε νομίζει πως ενδιαφέρονται κι άλλοι να πάρουν το μέρος της στον καυγά. Στην Αθήνα αυτό λέγεται «προσήλωση στην ειρήνη και στη διεθνή νομιμότητα». Ακριβώς όπως στο αρχηγείο οποιασδήποτε συμμορίας λέγεται «Μα δεν έχουμε δίκιο; Έχουμε!!!»

Οι άλλοι δύο «ανοικτοί λογαριασμοί» είναι ορισμός της διεθνούς τσογλανίας. Πρώτον το Καστελόριζο, και η ελληνική φαντασίωση ότι έχει αοζ – σε βάρος της τουρκίας που έχει κάτι λιμά… Δεύτερο τα (πιθανά) υποθαλάσσια κοιτάσματα της κύπρου, που ανήκουν μόνο στη Λευκωσία…

Για το πρώτο δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα… Για το δεύτερο, που είναι η αιτία της πρόσφατης αφύπνισης της θείας Λίτσας (κι όχι, βέβαια, τα “δύο παληκάρια”, απλά αυτό είναι συναισθηματικά πιο πιασάρικο…), το πράγμα είναι απλό. Οι τουρκοκύπριοι (και πίσω τους η Άγκυρα) λένε: αφού το παίζετε ότι η κύπρος είναι ένα ενιαίο κράτος (που απλά έχει κάτι εσωτερικές εκκρεμότητες…) κι αφού υπονομεύετε κάθε πιθανότητα λύσης, πρέπει τουλάχιστον απ’ την αξιοποίηση των κοιτασμάτων να ωφεληθούν όλοι, βόρειοι και νότιοι, αναλογικά, μέσα από ένα κοινό μηχανισμό αποφάσεων και εκμετάλλευσης. Λογικό.

Οι ελληνοκύπριοι απαντούν: αμ δε!!! Ναι μεν θα πρέπει να ωφεληθείτε κι εσείς ω βόρειοι, αλλά αυτό θα το αποφασίσουμε εμείς. Θα εκμεταλλευτούμε μόνοι μας τα κοιτάσματα στο νότο και, αν είστε καλοί και συμφωνήσετε σε όσα απαιτούμε για να «λυθεί το κυπριακό», τότε θα σας δώσουμε το μερδικό σας…

Μ’ άλλα λόγια η Λευκωσία και η Αθήνα κάνουν εκβιασμούς. Με γκάζι. Η ιδέα είναι: και θα βγάλουμε φράγκα, και θα κάνουμε καυγά. Τι απαντάει η τουρκική μεριά; Ξεχάστε το! Τι θα έπρεπε να πει δηλαδή;

Το υπόλοιπο «κύπρος»

Δευτέρα 5 Μάρτη. …Γίναμε αντικείμενο έντονης κριτικής, με τον ε/κ Τύπο να μας παρουσιάζει να ζητούμε ταυτόχρονα να είμαστε η ΤΔΒΚ στον βορρά και να ζητούμε δικαιώματα στο νότιο τμήμα της Κύπρου. Εκ πρώτης όψεως αυτό [σ.σ.: η κριτική του ε/κ τύπου..] μοιάζει λογικό, όμως, δεν είναι. Γιατί αν η ε/κ πλευρά χρησιμοποιεί ως επιχείρημα το ότι εμείς έχουμε την ΤΔΒΚ, τότε ας το δεχτεί και να το συζητήσουμε. Αν λέτε πως υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία στην οποία είμαστε συνιδιοκτήτες, τότε ας συζητήσουμε για τους φυσικούς πόρους όλου του νησιού…

Αυτό λέει σ’ ένα σημείο ο Κουντρέτ Οζερσάι, διαπραγματευτής (επί 12 χρόνια…) απ’ την τουρκοκυπριακή πλευρά σε σχέση με την περιβόητη “λύση του κυπριακού”, σε μια μακριά και διαφωτιστική συνέντευξή του στην ελληνοκυπριακή εφημερίδα “ο πολίτης” (http://politis.com.cy/article/sinentefxi-ozersai-ston-p-imaste-etimi-gia-tin-opia-lisi).

Εξαιρετικά διαφωτιστική επειδή δείχνει όχι μόνο πως αντιμετωπίζουν τους ελληνοκυπριακούς (και ελληνικούς) τυχοδιωκτισμούς περί την (κυπριακή) αοζ οι τουρκοκύπριοι (και ως ένα βαθμό η Άγκυρα)· αλλά και το γιατί τα ελληνικά κλαψουρίσματα είναι για εσωτερική κατανάλωση, με την έννοια ότι πέρα από κάποιες δηλώσεις κανείς δεν συγκινείται παραπάνω· εκτός αν έχει άλλη, άσχετη ατζέντα.

Η θέση των τουρκοκυπρίων (ενδεικτικό το αρχικό απόσπασμα) απέναντι στο ελληνοκυπριακό κράτος, είναι απλή: α) έχουμε βαρεθεί με το “σούρσιμο” και το κάθε φορά βούλιαγμα των όποιων διαπραγματεύσεων εκ μέρους σας, και β) υπάρχουν δύο λύσεις: είτε υπάρχει – πρέπει να υπάρξει – στην κύπρο ένα δικοινοτικό, διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος, οπότε προχωρείστε προς τα εκεί γρήγορα, στους επόμενους μήνες, οπότε αφήστε τα των γεωτρήσεων για αργότερα, όταν την ευθύνη τους θα την αναλάβει αυτό το ομοσπονδιακό κράτος· είτε υπάρχουν δύο κράτη, οπότε μπορείτε να έχετε την δική σας αοζ και τα δικά σας τρυπάνια, αλλά πριν θα πρέπει να μας αναγνωρίσετε επίσημα σαν “τουρκική δημοκρατία της βόρειας κύπρου”.

Οι τουρκοκύπριοι αντιλαμβάνονται τα «ερευνητικά project» των ελληνοκυπρίων σαν μια ακόμα προσπάθεια να κρατήσουν και την πίτα τους ολόκληρη και τα σκυλιά τους χορτάτα. Δεν έχουν άδικο: έτσι ακριβώς συμβαίνει! Το ξέρουν πολύ καλά και από πρώτο χέρι απ’ το 2004, όταν, παρότι η «λύση του κυπριακού» ήταν προϋπόθεση για να μπει η (ενιαία) κύπρος στην ε.ε., οι ελληνοκύπριοι, αν και ψήφισαν «όχι στο σχέδιο Ανάν» μπήκαν στην ε.ε. ενώ οι τουρκοκύπριοι, αν και ψήφισαν «ναι» έμειναν απ’ έξω. (Τους έσωσε απ’ την κατάρα της ε.ε. ο μαφιόζος και φασίστας Τ. Παπαδόπουλος, ε;)

Ο Οζερσάι εξηγεί και κάτι ακόμα. Με δεδομένο ότι ο κυπριακός βορράς δεν έχει διεθνώς αναγνωρισμένη νομική υπόσταση στηρίζει την υπεράσπιση των συμφερόντων του στην Άγκυρα – αν και θα προτιμούσε να μην έτσι τα πράγματα. Δεν είναι καθόλου παράξενο: ένα σημαντικό μέρος της τουρκοκυπριακής κοινωνίας, πιθανόν το μεγαλύτερο, καταλαβαίνει ότι η θέση του θα ήταν πολύ καλύτερη σαν τμήμα ενός ομοσπονδιακού κυπριακού κράτους παρά σαν μια μικρή επαρχία του τουρκικού.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Οζερσάι, επειδή «έχει ξεχυλίσει το ποτήρι» της υπομονής των τουρκοκυπρίων μπροστά στην ελληνοκυπριακή μόνιμα παρελκυστική τακτική, θα γίνει εκείνο που έλεγαν διάφοροι ντόπιοι «αναλυτές» πριν την στημένη «αποτυχία» των τελευταίων διαπραγματεύσεων, πριν κανά χρόνο στην ελβετία: η Άγκυρα θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ότι δεν πρόκειται να γίνουν εξορύξεις στις περιοχές που η Λευκωσία θεωρεί «θαλάσσια» οικόπεδά της, πριν οριστικοποιηθεί μία απ’ αυτές τις δύο εναλλακτικές για το κυπριακό οικόπεδο στο σύνολο του: είτε η τελική συμφωνία για ένα ομόσπονδο κράτος (μαζί με την έγκρισή της απ’ τις δύο κοινότητες) είτε η αναγνώριση απ’ το νότο της κρατικής ανεξαρτησίας του βορρά… (Ακόμα κι αν οι ελληνάρες νομίζουν ότι θα περάσει το δικό τους με “τζαρτζαρίσματα” στρατιωτικού τύπου στην ανατολική Μεσόγειο, αυταπατώνται: με φρεγάτες να σβουρίζουν γύρω γύρω κανείς δεν πάει να στήσει τρυπάνια… αλλά ακόμα κι αν το κάνει και “βρει πράμα”, δεν πρόκειται να στήσει αγωγούς για να το πουλήσει…)

Εννοείται ότι το ελληνικό και το ελληνοκυπριακό (βαθύ) κράτος δεν γουστάρουν καμία απ’ τις δύο λογικές εκδοχές που προτείνουν οι τουρκοκύπριοι. Γουστάρουν, μόνο, την κατάσταση να σέρνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν «και την πίτα… και τον σκύλο…». Όμως έχουν επιβαρύνει γεωπολιτικά τη νότια κύπρο σε μια συμμαχία με το Τελ Αβίβ και το Κάιρο, την έχουν εντάξει δηλαδή σ’ ένα πεδίο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου. Κι αυτό βρωμάει εθνικιστική παράνοια.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΗ!!! Κι αν την συνεχίσουν δεν θα λάβουν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που της αναλογεί…

(Σήμερα ο ογκόλιθος θα τα πει με τον νοτιοκύπριο υπ.εξ. Χριστοδουλίδη, στην Αθήνα. Η γνωστή σοφία του ανδρός θα φωτίσει τον δρόμο της ειρήνης – γι’ αυτήν δεν ενδιαφέρεται και δαύτος;)

Τα οικόπεδα με τις μπουρμπουλήθρες

Τρίτη 27 Φλεβάρη. Τα “ελληνοτουρκικά” είναι το άλλο πεδίο δόξας των σημερινών διαδόχων και κληρονόμων (με πολύ πολύ λιγότερες δυνατότητες υπό τις τωρινές συνθήκες) της “εθνικής γραμμής” 1996 – 1998.

Είναι σίγουρο ότι η εθνοραστιστικομιλιταριστική “πολιτική ορθότητα” των ελλήνων είτε εξαφανίζει είτε διαστρεβλώνει τις απόψεις των τουρκοκυπρίων σε ότι αφορά τα θρυλικά “οικόπεδα”, νο 3, νο 10 ή νο 0 – και τα πιθανολογούμενα γκάζια. Συνεπώς, για να έχετε μια αρχική αντίληψη από πρώτο χέρι, αναδημοσιεύουμε μια συνέντευξη του υπουργού οικονομικών και ενέργειας της βόρειας κύπρου Οζντίλ Ναμί. Θα χρειαστεί αυτό το “πρώτο χέρι” όταν μιλήσουμε τις επόμενες ημέρες κριτικά και αντι-πληροφοριακά για το θέμα.

Και μην φανταστείτε ότι η συνέντευξη προέρχεται από κάποιο “περιθωριακό” μέσο… Την έδωσε ο Ναμί στον καθεστωτικότατο (και δεξιό) “φιλελελεύθερο”, της νότιας κύπρου.

Πριν, μια υπενθύμιση. Όταν ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. και ο ελληνοκύπριος πλυντηράς πρόεδρος Αναστασιάδης μεθόδευαν την αποτυχία των “συνομιλιών” στην ελβετία πέρυσι, κάποιοι ντόπιοι “επώνυμοι” (καθόλου αναρχικά στοιχεία) επέμεναν ότι “πρέπει να βρεθεί μια λύση τώρα” (στο κυπριακό…) γιατί αν δεν βρεθεί θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην εκμετάλλευση πιθανών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων.

Δεν ήταν προφήτες. Ήξεραν ποιες είναι οι λογικές συνέπειες της “εθνικής γραμμής”. Απλά τώρα είναι ολοφάνερες…

Ακολουθεί η συνέντευξη (αναρτήθηκε στις 27/2/2018):

Η Τουρκία ανανέωσε τη Νavtex για στρατιωτικές ασκήσεις στο τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ. Πώς βλέπετε εσείς να εξελίσσεται αυτή η κρίση με τη φυσική πλέον παρεμπόδιση της γεώτρησης;

Πιστεύω ότι με συνεργασία μπορούμε να αποφύγουμε την ένταση. Εδώ και πολύ καιρό έχουμε προτείνει συνεργασία, αλλά δυστυχώς η ελληνοκυπριακή ηγεσία επέλεξε να προχωρήσει μονομερώς (σ.σ. στο ενεργειακό πρόγραμμα). Επομένως, υποχρέωσαν την τουρκική πλευρά να αναλάβει συγκεκριμένη δράση. Και βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα.

Παρ’ όλα αυτά, η πρότασή μας για συνεργασία σε αυτά τα ζητήματα είναι ακόμα στο τραπέζι. Ελπίζω ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία θα την αξιοποιήσει με θετικό τρόπο. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η τουρκική πλευρά δεν μπορεί να αποδεχθεί τα όσα υποστηρίζει η ελληνοκυπριακή ηγεσία, ότι υπό τον τίτλο της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Ελληνοκύπριοι θα λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις και θα καρπωθούν τα έσοδα, αν και όταν υπάρξουν, αλλά οι Τουρκοκύπριοι δεν πρέπει να ανησυχούν διότι ένα μέρος των εσόδων θα είναι κατοχυρωμένο γι’ αυτούς.

Η Κυπριακή Δημοκρατία λέει ότι για το θέμα των υδρογονανθράκων υπάρχει σύγκλιση στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης του Κυπριακού και σε μια ομοσπονδιακή λύση όλα τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στους ενεργειακούς πόρους είναι καθορισμένα και διασφαλισμένα. Γιατί η σύγκλιση αυτή δεν είναι τώρα ικανοποιητική;

Αυτή η φόρμουλα είναι ικανοποιητική για να εφαρμοσθεί όταν θα έχουμε ομοσπονδία. Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά παγώσει τις δραστηριότητες (σ.σ. τον ενεργειακό σχεδιασμό) και στη συνέχεια επικεντρωθούμε στο πώς θα ολοκληρώσουμε τις συνομιλίες για περιεκτική λύση, τότε μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη φόρμουλα.

Το πρόβλημα έγκειται στο τι συμβαίνει σήμερα και μέχρι την ημέρα που θα λυθεί το Κυπριακό. Ουδείς έχει δώσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά το μονοπώλιο για τη μελλοντική ομοσπονδιακή Κύπρο. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Η ελληνοκυπριακή διοίκηση βλέπει τον εαυτό τους ως τη μόνη νόμιμη αρχή και, συνεπώς, νιώθουν ότι αυτοί θα ιδρύσουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ορθό. Την ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα συστήσουν από κοινού οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Και μέχρι να γίνει αυτό, καθώς είμαστε δύο πολιτικά ισότιμες κοινότητες, αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα, όπως οι υδρογονάνθρακες, πρέπει να λαμβάνονται από κοινού, όπως από κοινού θα λαμβάνουμε τις αποφάσεις όταν θα έχουμε την ομοσπονδία.

Ποια ρύθμιση θα μπορούσε να είναι αποδεκτή από τους Τουρκοκύπριους, ώστε να νιώθετε ότι έχετε λόγο στα ενεργειακά ζητήματα χωρίς να προκύπτει θέμα αναγνώρισης οντότητας στο βορρά;

Γνωρίζετε ασφαλώς το ρητό «όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος». Καταφέραμε να συνεργασθούμε σε ό,τι αφορά τη σύνδεση των δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος. Έχουμε συστήσει επιτροπές για διαχείριση κρίσεων, για ζητήματα πολιτισμού, για την αποκατάσταση θρησκευτικών μνημείων κ.λπ. Επομένως θα μπορούσαν οι δύο ηγέτες να συναντηθούν και να συμφωνήσουν σε μια ρύθμιση που θα εξουδετερώνει τον φόβο των Ελληνοκυπρίων για αναγνώριση, αλλά την ίδια στιγμή να αντιμετωπίζει και την ανησυχία των Τουρκοκυπρίων ότι δεν διασφαλίζονται τα θεμιτά συμφέροντά μας. Πρέπει να γίνουμε αρκετά δημιουργικοί ώστε να βρούμε τέτοιες φόρμουλες.

Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι και πρέπει να εγκύπτουμε στα ζητήματα με διάλογο και αμοιβαίο σεβασμό. Όπως ανέφερα, ο Ελληνοκύπριος ηγέτης έχει μεγάλη ευθύνη αυτή την περίοδο. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι, δυστυχώς, οι προσπάθειές μας δεν ολοκληρώθηκαν στη Διάσκεψη για την Κύπρο (σ.σ. τον περασμένο Ιούλιο), επομένως τώρα είμαστε σε διαφορετικό στάδιο που καθιστά αδύνατο να αναβληθούν αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε σε ζητήματα όπως οι υδρογονάνθρακες. Όταν ελπίζαμε ότι το πολιτικό πρόβλημα θα λυνόταν στη Διάσκεψη για την Κύπρο, όλοι προσπαθούσαμε να απέχουμε από το να αναλάβουμε περαιτέρω δράση για να δώσουμε μια ευκαιρία στις συνομιλίες να καταλήξουν με επιτυχία. Δυστυχώς, είχαμε μια πολύ πικρή εμπειρία στο Κραν Μοντάνα.

 Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει η Τουρκία να εμπλέκεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου;

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή δεν παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου. Εμείς ως Τ.Δ.Β.Κ. ήμασταν υποχρεωμένοι να υπογράψουμε συμφωνίες με την Τουρκία σε ό,τι αφορά τις ανακαλύψεις υδρογονανθράκων. Ήμασταν υποχρεωμένοι να το πράξουμε διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε την πρότασή μας να εμπλακούμε μαζί σε αυτές τις δραστηριότητες. Έπρεπε να λάβουμε μέτρα για να εξισορροπήσουμε τις ενέργειες της ελληνοκυπριακής διοίκησης με διεθνείς εταιρείες, όπως η ΤOTAL, η ΕΝΙ, η ExxonMobil. Και το πράξαμε υπογράφοντας συμφωνίες με την (σ.σ. τουρκική) ΤPAO. Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες, η τουρκική εταιρεία υποχρεούται να κάνει αυτές τις εργασίες εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων.

Ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσουμε αυτή την περιοχή ώστε να αποφύγουμε τυχόν αλληλοσυγκρουόμενες δραστηριότητες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ουδείς θα μπορέσει να εξορύξει το οτιδήποτε χωρίς να λάβει υπόψη τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής πλευράς. Εκπλήττομαι όταν διαβάζω σχόλια όπου τίθεται το ερώτημα γιατί η Τουρκία παρεμβαίνει σε αυτή την περιοχή (τεμάχιο 3) στην οποίαν δεν έχει διεκδικήσεις, σε αντίθεση με το τεμάχιο 6 (σ.σ. του οποίου διεκδικεί ένα τμήμα ως μέρος της υφαλοκρηπίδας της). Όσοι διερωτώνται δεν αντιλαμβάνονται ότι σε όλα αυτά τα τεμάχια έχουν δικαιώματα οι Τ/Κ. Καλούμε τις εταιρείες να σεβαστούν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε αυτές τις περιοχές και να αποφύγουν τις  μονομερείς ενέργειες. Αν υπάρχουν φυσικοί πόροι θα πρέπει να φέρουν ευημερία κι όχι διαμάχη.

Προβάλατε το επιχείρημα ότι η Τουρκία, εξουσιοδοτημένη από τους Τουρκοκύπριους, μπορεί να παρεμβαίνει και να δραστηριοποιείται στις ανατολικές περιοχές της ΑΟΖ, όπου βρίσκεται και το τεμάχιο 3. Ποια θα είναι η στάση της, όμως, σε τεμάχια, όπως το 10, όπου προγραμματίζει γεωτρήσεις η ExxonMobil, ή το 6 όπου αναμένεται επιβεβαιωτική γεώτρηση από την ΕΝΙ; Θα εμποδίσει και αυτές τις γεωτρήσεις;

Όπως ανέφερα και στην αρχή της συζήτησής μας, οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε όλα τα τεμάχια. Οι φυσικοί πόροι της Κύπρου ανήκουν σε όλους τους Κύπριους. Επομένως και οι δύο πλευρές πρέπει συμμετέχουν σε έναν μηχανισμό που θα διασφαλίζει ότι θα έχουν λόγο και θα επωφεληθούν από αυτούς τους φυσικούς πόρους. Το γεγονός ότι δεν προβήκαμε σε καμία ενέργεια σε ό,τι αφορά το τεμάχιο 10 δεν σημαίνει ότι δεν θα προβούμε σε ενέργειες στο μέλλον.

 Επομένως, αν δεν υπάρξει κάποια φόρμουλα συνεννόησης με τους Ε/Κ, η Τουρκία θα μπορούσε να παρέμβει και να εμποδίσει τις γεωτρήσεις στο τεμάχιο 10.

Θα μπορούσε να συμβεί. Εξαρτάται από την κατάσταση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Θα πρέπει να αρχίσει διάλογος με την ε/κ πλευρά για τα ζητήματα των υδρογονανθράκων, ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό υπό καθορισμένο χρονοδιάγραμμα κατάληξης. Διάλογος, ή πάγωμα των δραστηριοτήτων γεώτρησης ώστε να αποφευχθεί η ένταση που δηλητηριάζει το κλίμα (σ.σ. σε σχέση με τη διαπραγμάτευση του Κυπριακού).

 Όταν αναφέρεστε σε διάλογο με τους Τουρκοκύπριους εννοείται συνδιαχείρηση των όποιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων;

Ναι, από το άλφα ως το ωμέγα. Να λαμβάνουμε από κοινού αποφάσεις σχετικά με το ποιος δραστηριοποιείται (σ.σ. στην ΑΟΖ), πότε και πώς. Θα πρέπει να αναπαράγουμε ό,τι θα λάμβανε χώρα σε μια ομοσπονδιακή Κύπρο. Και πρέπει να το πράξουμε σήμερα. Αν επιμένουμε να εκμεταλλευθούμε τους φυσικούς πόρους πριν από μια λύση του Κυπριακού, τότε θα πρέπει να εφαρμόσουμε από σήμερα ό,τι θα συνέβαινε στο πλαίσιο μιας λύσης (σ.σ. του προβλήματος). Αν κάποιος επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει τους υδρογονάνθρακες ως μοχλό πίεσης προς την άλλη πλευρά, τότε αυτό με βεβαιότητα θα είναι πηγή έντασης. Γιατί η τουρκοκυπριακή πλευρά, ας πούμε, να επιτρέψει στην ελληκυπριακή να χρησιμοποιήσει τέτοιον μοχλό πίεσης;

Αντιλαμβάνομαι πως μιλάτε για τη σύσταση μιας επιτροπής ή μιας ομάδας εργασίας για τους υδρογονάνθρακές στην οποία θα συμμετέχουν και οι Τουρκοκύπριοι. Αποτελεί αυτό προϋπόθεση για την επανέναρξη συνομιλιών;

Όχι δεν είναι. Διάβασα δηλώσεις του κ. Χριστοδουλίδη ότι ο τερματισμός των τουρκικών δραστηριοτήτων σε αυτά τα τεμάχια, είναι προϋπόθεση για να επανέλθει η ελληνοκυπριακή πλευρά στο τραπέζι. Εμείς δεν θέτουμε τέτοιους όρους. Η προοπτική που βλέπουμε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων βασίζεται στο να έχουμε νέους κανόνες που θα διασφαλίσουν ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα. Θα πρέπει βέβαια να εμπλακεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά και οι ηγέτες θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα καταγραφούν αυτοί οι κανόνες.

Σε ποιους νέους κανόνες αναφέρεστε;

Για παράδειγμα ο πρόεδρος Ακιντζί επανέλαβε αρκετές φορές ότι χρειάζεται να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα σε μια νέα προσπάθεια λύσης. Και μπορεί να υπάρξουν και μερικοί άλλοι κανόνες. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να διασαφηνιστούν αν πρόκειται να επαναρχίσουν οι συνομιλίες και να έχουν αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, οι πλευρές θα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να αποφύγουν κάθε δραστηριότητα που θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση και να ιδωθεί ως ενέργεια που δεν λαμβάνει υπόψη τα θεμιτά συμφέροντα των δύο πλευρών. Και αυτή την περίοδο στην κορυφή της ατζέντας είναι οι υδρογονάνθρακες.

Αν ο Ελληνοκύπριος ηγέτης αναγνωρίσει αυτό και προσεγγίσει την τουρκική πλευρά, τότε οι ηγεσίες των δύο πλευρών μπορούν να βρουν τις αναγκαίες φόρμουλες. Πιστεύω ότι οφείλουμε και οι δύο κοινότητες να χρησιμοποιήσουμε εν δυνάμει πόρους όπως οι ανωτέρω προς όφελος ολόκληρου του νησιού.

Στην ουσία, κύριε Ναμί, η εξεύρεση μιας ρύθμισης στο θέμα των υδρογονανθράκων τίθεται ως προϋπόθεση από την πλευρά σας.

Δεν θα θέταμε τέτοια προϋπόθεση. Αποτελεί, όμως, πραγματικότητα πως αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, η σχέση μας θα επιδεινωθεί τόσο πολύ που δεν θα είναι δυνατόν να εμπλακούμε σε ουσιαστικές συνομιλίες.

Υπό το πρίσμα της νέας θέσης σας, του «υπουργού Οικονομίας και Ενέργειας», ποια είναι η σημερινή κατάσταση της τουρκοκυπριακής οικονομίας;

Η οικονομία μας αναπτύσσεται. Το ποσοστό ανεργίας είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες. Παρ’ όλα αυτά, κυρίως λόγω του Κυπριακού, η ανάπτυξη δεν είναι ικανοποιητική. Λόγω της απομόνωσης δεν μπορούμε να εξάγουμε τα προϊόντα που παράγουμε απευθείας στην Ευρώπη. Μπορούμε να τα εξάγουμε στην Τουρκία, αλλά η αγορά εκεί είναι πολύ ανταγωνιστική και παράγουν ήδη τα περισσότερα είδη που παράγουμε εδώ. Πρέπει να είμαστε σε θέση να ανοίξουμε την οικονομία μας σε διεθνές επίπεδο. Υπό τις περιστάσεις, είμαστε υποχρεωμένοι να εστιάσουμε στην παροχή υπηρεσιών, στον τουρισμό, την εκπαίδευση και τον τομέα ακινήτων. Επομένως, επεξεργαζόμαστε μέτρα που θα καταστήσουν τους ανωτέρω τομείς πιο αποδοτικούς.

Στο μεταξύ, υπό τη δική μου ηγεσία, θέλω το υπουργείο Οικονομικών να λάβει μέτρα που θα αυξήσουν το εμπόριο στο εσωτερικό του νησιού, μεταξύ των δύο πλευρών. Θα ήθελα επίσης να αναπτύξω ό,τι ισχύει ήδη στη σύνδεση των δύο ηλεκτρικών δικτύων. Πιστεύω ότι αυτό θα είναι επωφελές οικονομικά τόσο για τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκύπριους. Θα δημιουργήσει αλληλεξαρτήσεις, θα προωθήσει καλύτερη κατανόηση και κλίμα συνεργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ ιδρύθηκε στη βάση οικονομικής αλληλεξάρτησης και συνεργασίας. Ενδεχομένως, σε πολύ μικρή κλίμακα, θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ενεργοί σε αυτό το πεδίο στην Κύπρο. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να προωθήσω συνεργασία κυρίως στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας. Εύχομαι και ελπίζω πως ο ομόλογός μου στην ε/κ πλευρά θα έχει το ίδιο όραμα και ότι θα μπορούμε να συναντηθούμε και να αναπτύξουμε ιδέες για το πώς θα φέρουμε τις πλευρές πιο κοντά, στο πλαίσιο προετοιμασίας για την επανένωση. Η ΕΕ έχει πολλά να προσφέρει. Με λυπεί, όμως, να πω ότι η ε/κ ελίτ χρησιμοποιεί, όπως και με τους υδρογονάνθρακες, την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ ως μοχλό πίεσης εναντίον της τουρκοκυπριακής πλευράς. Προσεγγίσεις αυτού του είδους θα έπρεπε να ανήκουν στο παρελθόν. Αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις παλιές τακτικές ίσως να μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο που θα μας οδηγήσει στον τελικό στόχο, τη συνολική λύση του Κυπριακού.