Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ

Παρασκευή 1 Ιούνη. Εκτός απ’ την επίσημη πρόκληση να επισκεφτεί την Μόσχα (το είπαμε: ο little rocket man είναι περιζήτητος!) ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov είχε και κάτι ακόμα να κάνει απ’ την Πγιονγκγιάνγκ χτες. Την υπενθύμιση ότι δεν μπορεί να γίνει σοβαρή κουβέντα με τις ηπα όσο ισχύουν οι κυρώσεις κατά της βόρειας κορέας.

Ευτυχώς – η ασταμάτητη μηχανή είχε αρχίσει να αναρωτιέται μήπως έχουν αρθεί… Να, λοιπόν, κάτι που θα μπορούσε να κάνει το ψόφιο κουνάβι αν, τελικά, γίνει το ραντεβού του με την ιστορία (δηλαδή με τον Kim): σε ένδειξη καλής αμερικανικής θέλησης (το είδος σπανίζει…) να ζητήσει απ’ τον οηε την άρση διάφορων κυρώσεων κατά της Πγιονγκγιάνγκ. Αυτό, μαζί με τον περιορισμό των στρατιωτικών γυμνασίων, θα ήταν το «πάτσι» με τις κινήσεις που έχει κάνει ήδη το βορειοκορεατικό καθεστώς.

Αλλά φαίνεται σαν fiction. Το ψόφιο κουνάβι θα ήθελε το «νόμπελ κορυφαίου μονομάχου» απλά και μόνο μπαίνοντας στο Κολοσσαίο – χωρίς μάχη. Οι “σωματοφύλακές” του δεν θέλουν νόμπελ· θέλουν αίμα. Απ’ την άλλη η στρατηγική των δύο κορεών (και όχι μόνο) εδράζεται σ’ αυτό: στο ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να μένει στον πάγκο των διευθετήσεων, χωρίς όμως να έχει φάει κόκκινη κάρτα και να βρίζει απ’ τα αποδυτήρια.

Παρακαλουθούμε και διδασκόμαστε…

Step by step

Πέμπτη 31 Μάη. Καθ’ οδόν προς την Πγιονγκγιάνγκ (θα βρίσκεται σήμερα) ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov δεν έχασε την ευκαιρία (χτες) να θυμήσει κάτι που στην Ουάσιγκτον θα προτιμούσαν να ξεχαστεί. Ότι, δηλαδή, οι κινήσεις που έχει κάνει ως τώρα το βορειοκορεατικό καθεστώς (σε συνεργασία και συνεννόηση με την Σεούλ) περιλαμβάνονται στο σχέδιο που πέρυσι το φθινόπωρο είχαν καταθέσει από κοινού Μόσχα και Πεκίνο (call me «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ») για να το δεχτούν μεν Παρίσι και Βερολίνο, να το απορρίψει δε μετά βδελυγμίας η Ουάσιγκτον: την επίλυση βήμα – βήμα.

Εκείνο το σχέδιο πρότεινε σαν πρώτη φάση το «διπλό πάγωμα». Η βόρεια κορέα θα πάγωνε τις δοκιμές πυρηνικών και βαλιστικών πυραύλων, και οι ηπα με τη νότια κορέα θα πάγωναν τις στρατιωτικές τους ασκήσεις. Αυτό που έχει συμβεί ως τώρα είναι ότι η μεν Πγιονγκγιάνγκ προχώρησε ένα βήμα παραπάνω, δηλαδή εκτός απ’ το «πάγωμα» κατέστρεψε και τις εγκαταστάσεις πυρηνικών δοκιμών της, ενώ η «άλλη μεριά», κυρίως οι ηπα, είναι δύο βήματα πίσω: έχουν μετριάσει το μέγεθος και την διάρκεια της επίδειξης στρατιωτικής δύναμης μόνο επειδή το απαιτεί η Σεούλ…

Επιμένει ο Lavrov: Θα χρειαστούν βήμα – το – βήμα ενέργειες, συνέπεια και υπομονή… Η αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου θα πρέπει να υποστηριχτεί από μηχανισμούς εξασφάλισης της ειρήνης και της σταθερότητας στην βορειοανατολική Ασία.

Η Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το περσινό σχέδιο του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ, χρωστάει – λοιπόν… Φυσικά δεν είναι ένα σχέδιο “αμερικανικής αναγνώρισης” – όμως ο, ας πούμε, μισός πλανήτης το έχει υπόψη του… Και, για να μην χαθεί κανείς, ο κυρ Lavrov είναι ένας ακόμα (εκτός απ’ τον κυρ Moon…) που μιλάει για «αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου»· όχι για «αποπυρηνικοποίηση της βόρειας κορέας» μόνο…

Για να συμπληρώσει, προς γνώση κάθε ενδιαφερόμενου:

Στην τελική φάση της διαδικασίας, πολυμερείς συζητήσεις που θα εμπλέκουν και τα 6 κράτη [βόρεια και νότια κορέα, ρωσία, κίνα, ιαπωνία, ηπα] θα είναι απαραίτητες, όπως προέβλεπε ο οδικός χάρτης Ρωσίας – Κίνας.

Εννοεί το περσινό σχέδιο… Βρε επιμονή!…

Ραντεβού στη Σιγκαπούρη;

Πέμπτη 31 Μάη. Οι 12 ημέρες ως την (εικαζόμενη…) ημερομηνία του ραντεβού του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man είναι αρκετές για να αναβληθεί και ξε-αναβληθεί κανά δυο φορές. Ωστόσο, η σοβαρότητα του πράγματος φαίνεται απ’ την σύγκλιση και άλλων στην ασιατική (άλλοτε ) «τίγρη».

Πρώτα απ’ όλα, αν το ραντεβού γίνει, θα είναι εκεί και ο Moon. Ο αίρων τις παλιές αμαρτίες της Σεούλ: ο Moon, έχοντας αναλάβει να λέει και να κάνει εκείνα που δεν πρέπει να κάνει ή να πει ο Kim, δεν πρόκειται να αφήσει το ψόφιο κουνάβι να γυρίσει στην Ουάσιγκτον χωρίς να υποστεί την μεγαλύτερη δυνατή «πίεση». Έτσι προωθεί την ιδέα μιας «τριμερούς συνάντησης» (βόρεια και νότια κορέα και ηπα) μετά την διμερή συνάντηση. Καταλαβαίνουμε (χοντρικά) τι θέλει να αποφύγει.

Υπάρχει, όμως, και η αντίθετη μεριά. Το Τόκιο και ο ακροδεξιός πρωθυπουργός του έχει προφανώς επικοινωνία με το αμερικανικό βαθύ κράτος. Έτσι ο ιάπωνας υπ.εξ. Taro Kono πρόκειται να πάει στη Σιγκαπούρη στις 9 Ιούνη, για να τα πει τετ α τετ με τους αμερικάνους του Bolton και του Pompeo που θα βρίσκονται ήδη εκεί. Αν χρειαστεί, θα κάτσει περισσότερες ημέρες ώστε να τα πει με τον ίδιο τον Pompeo που θα συνοδεύει το ψόφιο κουνάβι – πριν το ραντεβού με τον Kim.

Δρώντας σαν λόμπυ το Τόκιο θέλει να πιέσει το ψόφιο κουνάβι (μέσω των «σωματοφυλάκων» του) για σκληρή στάση απέναντι στον Kim. Που σημαίνει: να βάλει ζόρικους όρους. Η ακροδεξιά μιλιταριστική κυβέρνηση του Abe βρίσκεται σ’ αυτήν την δύσκολη θέση: ενώ για τον ιαπωνικό ιμπεριαλισμό, μεσομακροπρόθεσμα, ο περιορισμός του αμερικανικού πατερναλισμού θα ήταν ευλογία, ο Abe δεν μπορεί να πουλήσει κάτι τέτοιο τοις μετρητοίς: μια υποχώρηση των ηπα εξαιτίας των ελιγμών του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και η προοπτική «ειρήνης στην κορεατική χερσόνησο» θα στερούσε άμεσα τα ιδεολογικά και πολιτικά του στηρίγματα στην ιαπωνική κοινωνία. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση, με τον «σύμμαχο» σε υποχώρηση, θα έπρεπε να διαπραγματευτεί με τις κορέες (έχουν διάφορα θέματα, συνοριακές διαφορές και όχι μόνο) από θέση αδυναμίας.

Προσπαθεί το Τόκιο, λοιπόν, να κρατήσει τον γυμνό βασιλιά (το ψόφιο κουνάβι) στην δική του τροχιά…

(Εν τω μεταξύ μεθαύριο θα γίνει άλλη μια υψηλόβαθμη συνάντηση αντιπροσωπειών των δυο κορεών… Μα τι κουβεντιάζουν τώρα που δεν υπάρχει το μείζον θέμα με τα καλτσάκια των αθλητριών για τους χειμερινούς ολυμπιακούς; Μπας και παίζουν κανά παραδοσιακό κορεατικό επιτραπέζιο;)

Θέμα επαγγελματισμού

Δευτέρα 28 Μάη. Ο Moon Chung-in είναι γνωστός πανεπιστημιακός στη Σεούλ και (αυτό είναι σημαντικότερο) ειδικός σύμβουλος του προέδρου Moon για την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι οι δυο Moon, ο πρόεδρος και ο ειδικός σύμβουλος, συμφωνούν σε όλα.

Οπότε οι απόψεις του Moon–σύμβουλου για το ψόφιο κουνάβι, όπως τις εξέφρασε σε εκδήλωση στις 25 Μάη (μετά την ακύρωση και πριν την ξε-ακύρωση) μπορεί να είναι και προσωπικές του:

… Ο πρόεδρος Trump είναι άνθρωπος της αγοράς ακινήτων. Αν η τιμή σε κάτι δεν του αρέσει, θα αφήσει την κάρτα του λέγοντας «πάρτε με τηλέφωνο αν αλλάξετε γνώμη». Αυτό μοιάζει μ’ ότι κάνει [για το ραντεβού]….

… Ο Trump παρουσίαζε τηλεοπτικά show στον παρελθόν κι αυτό το είδος των σύντομων δραματοποιήσεων μοιάζει σα στοιχείο ενός τέτοιου τηλεπαρουσιαστή…

Χμμμμ… Έχουν χιούμορ οι νοτιοκορεάτες καθεστωτικοί. Διότι θα μπορούσε κάποιος να τους πει, πάλι καλά που ο αμερικάνος πρόεδρος είναι μεσίτης και τηλεπαρουσιαστής… και δεν είναι χειρούργος ή μπογιατζής… Γιατί τότε διαπιστώσεις του είδους «σφάζει με το μπαμπάκι» ή «την βάψαμε» θα προκαλούσαν, πράγματι, σοβαρή ανησυχία…

(φωτογραφία: Ο Moon Chung-in είναι στα αριστέρα του πάνελ, στην εκδήλωση στις 25 Μάη, με θέμα “οι ενδοκορεατικές σχέσεις και το μέλλον της κορεατικής χερσονήσου”).

Το υπόλοιπο

Δευτέρα 28 Μάη. Μπορεί να είναι κωμικό, μπορεί να είναι και τραγικό, αλλά συμβαίνει: κάποιοι προσπαθούν να κάνουν σύγκριση αυτών που συμβαίνουν μεταξύ βορρά και νότου στην κορεατική χερσόνησο, και εκείνων που (δεν) συμβαίνουν μεταξύ βορρά και νότου στο «χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο» – στην κύπρο.

Δεν αντέχει ούτε η λογική, ούτε η ιστορία, ούτε η γεωγραφία τέτοια σύγκριση. Εκεί, στη κορεατική χερσόνησο, και οι βόρειοι και οι νότιοι θέλουν (με σημαντική πλειοψηφία) να τα βρουν. Εδώ, στην κύπρο, θέλουν μόνο οι βόρειοι. Οι νότιοι, σαν γνήσιοι έλληνες, κατά πλειοψηφία δεν θέλουν. Ούτε οι επιχειρηματίες τους, ούτε οι παπάδες τους, ούτε οι πρακτορές τους, ούτε το «απλό πόπολο» των νεόπλουτων. Και δεν ήθελαν ποτέ· απ’ την εποχή των «13 σημείων» του αρχιτράγου Μακάριου, το 1963…

Εδώ δεν θέλουν οι έλληνες να ξεμπερδεύουν με πιο απλά πράγματα: το όνομά της… Έκανε έναν ελιγμό ο Zaev και πρότεινε ένα «σύνθετο όνομα» που τα είχε όλα… Και ο ντόπιος πατριωτισμός (η θεία Λίτσα αυτοπροσώπως!) έπαθε ηλεκτροπληξία! Ίλιντεν;;; Ιλιντένσκα;;; Ύπαγε οπίσω μου σατανά!!!

Το δεύτερο μισό της κινηματικής φράσης «έχουμε μια λύση για κάθε πρόβλημα, έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λυση» είναι trademark. Made in greece: οι καλύτεροι κατασκευαστές προβλήματων!

Το ότι αυτό το είδος δεν το αγοράζει σχεδόν κανένας (εκτός απ’ τους στρατο-καυγατζήδες φίλους των εφοπλιστών) είναι βέβαια ένα πρόβλημα εκτός εθνικού σχεδιασμού παραγωγής προβλημάτων… Παράπλευρη συνέπεια ένα πράμα.

Κορέες 1

Κυριακή 27 Μάη. «Έκπληξη» η νέα συνάντηση, χτες, Moon και Kim; Όχι βέβαια!!! Ήταν γνωστό (στην ασταμάτητη μηχανή) ότι κανονιζόταν ραντεβού τους ως το τέλος του μήνα· αλλά, φευ, δεν ξέραμε την ημερομηνία. Όμως όσοι μιλάνε για «έκπληξη» πιάνονται στα πράσα. Είτε σαν άσχετοι, είτε – ακόμα – και σαν εγκάθετοι. Το ότι δεν την ανακοίνωσαν απ’ τα πριν, ναι, αυτό είναι γεγονός. Αλλά γιατί θα έπρεπε να δίνουν λογαραριασμό; Όχι «έκπληξη» πάντως!!! Αναγκαιότητα, και μάλιστα επείγουσα: κοτζάμ ψόφιο κουνάβι προσπαθεί να ξαγκιστρωθεί, και δεν θα είχαν τίποτα να κουβεντιάσουν οι ψαράδες του;

Όπως σωστά (και λογικά) είχε προβλέψει η ασταμάτητη μηχανή, μετά το πάγωμα της Ουάσιγκτον, ένα επιπλέον βάρος έχει πέσει στους ώμους του νοτιοκορεάτη Moon. Μαθαίνουμε τώρα ότι σε «συνάντηση έκτακτης ανάγκης» του εθνικού συμβουλίου της νότιας κορέας, που έγινε στις 25 Μάη (μετά το ψοφιοκουναβικό «όχι…») ο Moon ξεκαθάρισε ότι «η διαρκής ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο και η αποπυρηνικοποίησή της» (προσέξτε παρακαλούμε: μιλάει για την αποπυρηνικοποίηση ΟΛΗΣ της χερσονήσου, όχι μόνο του βόρειου τμήματός της…) είναι ιστορικά καθήκοντα που ούτε μπορουν να εγκαταλειφθούν, ούτε να καθυστερήσουν. Η σοβαρότητα των μερών που έχουν αποφασίσει να λύσουν αυτά τα προβλήματα παραμένει ισχυρή» – εννοούσε, οπωσδήποτε, τις δύο κορέες. Για την σοβαρότητα…

Όπως εξήγησε μετά την σύσκεψη στους δημοσιογράφους ένας αξιωματούχος του νοτιοκορεατικού «μπλε σπιτιού», «… με δεδομένες τις δυσκολίες της κατάστασης, ο πρόεδρος [Moon] θεωρεί ότι οι δύο ηγέτες πρέπει να βρουν έναν τρόπο να επικοινωνούν απευθείας και να εμπλακούν σε άμεσο διάλογο…» Οι δύο ηγέτες στους οποίους αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος του Moon είναι ο ίδιος (εννοείται) και … το ψόφιο κουνάβι…  Σύμφωνα με τον ίδιο εκπρόσωπο ο Moon έχει αποφασίσει να «κάτσει στην θέση του οδηγού» για να εξασφαλιστεί η ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο.

Σε απλά ελληνικά αυτά σημαίνουν ότι ο Moon, αναλαμβάνοντας ένα μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε σχέση με τον Kim, θα προσπαθήσει να συνεχίσει να ρυμουλκεί το ψόφιο κουνάβι, έξω (και ενάντια) απ’ την επιρροή του κάθε Bolton.

Μια «τηλεπαθητική» προσπάθεια τέτοιου είδους θα ήταν εκτός πραγματικότητας! Ο σχεδιασμός του Moon όπως τον εντοπίζουμε πίσω απ’ τις γραμμές διάφορων νοτιοκορεατικών δηλώσεων και ανακοινώσεων είναι (σε συνεννόηση με τον Kim) ακόμα εντατικότερες κινήσεις / βήματα συνεννόησης μεταξύ τους. Άλλοτε σαν «έκπληξη», άλλοτε αναγγελμένα απ’ τα πριν. Θα το περιγράφαμε χυδαία ως εξής: θα σας δώσουμε [ω αμερικάνοι] όσο λιγότερα περιθώρια μιλιταριστικής όξυνσης είναι δυνατόν… Κι εσύ ψοφιοκούναβε να ξέρεις ότι την ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο θα την πετύχουμε και μόνοι μας… Οπότε θα πάρουμε οι δυο μας το νόμπελ ειρήνης, κι εσύ θα κοιτάς! Υποθέτουμε ότι σ’ αυτό το μοτίβο δεν θα είναι ο Moon που θα ψάχνει να ξεμοναχιάσει τηλεφωνικά το ψόφιο κουνάβι, αλλά το ψόφιο κουνάβι που θα τον παίρνει κρυφά τηλέφωνο, απ’ το μπάνιο του άσπρου σπιτιού, τρώγοντας τα νύχια του… (Αστειευόμαστε, αν και όχι εντελώς…)

Είναι αυτή η αιτία που ασταμάτητη μηχανή έχασε το timing της συνάντησης που έγινε χτες, την οποία την περίμενε μετά από λίγες ημέρες· και μετά από ανακοίνωση: ο Moon δεν αστειεύται, ούτε πρόκειται τους εγκάθετους διεθνείς δημαγωγούς να του σκάψουν τον λάκκο! Δεν πειράζει για την ασταμάτητη μηχανή που έπεσε δυο τρεις μέρες έξω· μαθαίνει! Είναι εύλογο το οτι υπήρξε μια επιτάχυνση. Όχι μόνο για να δημιουργηθεί περιθώριο και για άλλη / άλλες συνάντηση / συναντήσεις Kim Moon ή εκπροσώπων τους τις αμέσως επόμενες ημέρες ή λίγες εβδομάδες (μετά και την επίσκεψη Lavrov στην Πγιονγκγιάνκ) αλλά και για να επιβεβαιωθεί στην Ουάσιγκτον η ανησυχία ότι υπάρχει και plan Β για να πεταχτεί έξω απ’ την ειρηνευτική διαδικασία: χωρίς συνάντηση με τον Kim!!!

Οι περί τον Moon νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι το θέτουν ως εξής: η σταθερή βελτίωση των ενδο-κορεατικών σχέσεων είναι ο μοχλός για να αλλάξουν οι θέσεις των ηπα. Με τα δικά μας λόγια θα ήταν: όχι μόνο η σταθερή βελτίωση των σχέσεων αλλά και το θέαμά τους· όχι απλά «για να αλλάξουν οι θέσεις των ηπα» αλλά για να συρθεί η Ουάσιγκτον σε μια «διαπραγμάτευση» που έχει γίνει ερήμην της και εναντίον των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της.

Αγκαλιές και φιλιά λοιπόν (πάνω φωτό). Και μετά απ’ αυτό η Ουάσιγκτον στέλνει μαλλιοκούβαρα 30 (!!!) ειδικούς της στη Σιγκαπούρη για να συζητήσουν αν και πως μπορεί να γίνει το ραντεβού με τον Kim. Θα θέλαμε να ξέρουμε: θα κρατούν μαζί τους και πετσέτες για να σκουπίσουν τα δάκρυά τους που “συγγνώμη, έγινε παρεξήγηση, εμείς πάντα θέλαμε, αλλά νομίζαμε ότι εσείς δεν θέλατε, και μετά ούτε εμείς θέλαμε, αλλά εσείς θέλατε, και μετά μας λέτε, ε, δεν πειράζει, όποτε μπορέσετε, και λέμε κι εμείς ε, τι, ανίκανοι είμαστε;….” Ε; Α ρε little rocket man: περιζήτητος έχεις γίνει!!! Ένα καλό τραγουδάκι και σαρώνεις μέχρι και στη eurovision!!

Μια μικρή μαντεψιά: αν υπάρχει πρόγραμμα εντατικοποίησης των ενδο-κορεατικών επαφών κορυφής και όχι μόνο, και μάλιστα σαν “απάντηση διαρκείας” τους διάφορους Bolton, ίσως τώρα να είναι ο Kim που δεν βιάζεται να συναντήσει το ψόφιο κουνάβι….

(φωτογραφία κάτω: ο Moon στην συνάντηση έκτακτης ανάγκης της εκτελεστικής επιτροπής του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας, προχτές – στις 25 Μάη).

Κορέες 2

Κυριακή 27 Μάη. Όμως αυτά τα «λέω ναι και μετά όχι και μετά πάλι ναι» ή «λέω όχι αλλά μετά ναι» που θυμίζουν έντονα την ελληνική πολιτική σκηνή, δεν αλλάζουν σε τίποτα τα δεδομένα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντικαταστάτης του ψόφιου κουναβιού στην προεδρική καρέκλα έχει επιλεγεί απ’ την ημέρα νο 1, έχει επιλεγεί απ’ τους αμερικάνους συντηρητικούς, είναι ο νυν αντιπρόεδρος, και λέγεται Pence. Αυτός είναι ακόμα χειρότερος απ’ το ψόφιο κουνάβι!

Στην εκστρατεία της απομάκρυνσης των ηπα απ’ την κορεατική χερσόνησο και την θάλασσα της κίνας, το ψόφιο κουνάβι παίζει τον ρόλο του σκιάχτρου που κρέμεται από γερανό πάνω απ’ την σκηνή. Δεν είναι ο «απο μηχανής θεός». Είναι ο «από μηχανής χρήσιμος ηλίθιος». Ως τώρα, άσχετα με το τι τιτιβίζει, δεν έχει βγει έξω απ’ την γραμμή, στα βασικά ζητήματα που ενδιαφέρουν την καπιταλιστική συμμαχία που τον στηρίζει, και τα αμερικανικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Μέση Ανατολή, ισραήλ, αφγανιστάν, ιράν, εμπορικός πόλεμος, ε.ε., μετανάστες, αντιμουσουλμανισμός κλπ.

Δεν πρόκειται να βγει έξω απ’ την γραμμή ούτε και σε ότι αφορά την βόρεια κορέα. Στραβοπάτησε μια φορά όταν δέχτηκε συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις, και τώρα το βαθύ αμερικανικό κράτος τρέχει να τα μαζέψει. Δεν έχει περιθώριο να παραπατήσει δεύτερη φορά, ούτε καν γλυστρώντας πάνω στο ναρκισσισμό του. Θα τον ξεφορτωθούν· και δεν θα είναι μόνοι τους οι «δημοκρατικοί» τους οποίους κατηγορεί για συνωμότες. Θα είναι το ίδιο το κόμμα που τον ανέδειξε που θα φροντίσει να τον “κάνει αλλαγή”.

Είναι αδύνατο να κάνει οτιδήποτε που θα έθιγε τα συμφέροντα του αμερικανικού στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος, ειδικά μάλιστα στο νο 1 μέτωπο που λέγεται δυτικός Ειρηνικός. Ούτε κατά λάθος, ούτε κατά φαντασία…

Μαδάει την μαργαρίτα;

Σαββάτο 26 Μάη. Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να το παίζει (ή να παριστάνει ότι το παίζει) σχιζοφρενής; Μήπως ο σχιζοφρενής είναι ο υπ.αμ. «τρελός σκύλος» Mattis; Ή το PR τμήμα του βαθέος κράτους των ηπα «κρέμασε» επειδή η απάντηση της Πγιονγκγιάνγκ (μέσω του υφ.υπ.εξ. Kim Kye-Gwan) στην ακύρωση του ραντεβού της 12 Ιούνη ήταν ευγενέστατη, του είδους «εμείς πάντως είμαστε στη διάθεσή σας, όποτε το θελήσετε»; (Θα υπέθετε κανείς ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς χάρηκε με την οπισθοχώρηση του ψόφιου κουναβιού, και θα μπορούσε πράγματι να έχει τους λόγους του για χαρά – αλλά ας μην προχωρήσουμε ακόμα σε τόσο τολμηρές εκτιμήσεις).

Κάποιοι θα μιλήσουν για «σύγκρουση απόψεων» μεταξύ των σωματοφυλάκων του ψόφιου κουναβιού: υποτίθεται ότι ο πρώην αρχιασφαλίτης και νυν υπ.εξ. Pompeo (που θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) ήταν «υπέρ» της συνάντησης, ενώ ο άλλο φασίστας, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (που επίσης θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) και ακροδεξιός αντιπρόεδρος Pence ήταν «κατά». Είναι αστεία αυτά αν δεν δείχνουν την απόλυτη παρακμή στο παλάτι της άλλοτε αυτοκρατορίας: στις 23 Μάη, κι ενώ ο Moon έφευγε απ’ την Ουάσιγκτον και η συνάντηση Trump – Kim ήταν στα τελευταία της προετοιμασίας της, το cnn μετέδιδε ότι «η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν θα αποκομίσει κάτι σημαντικό απ’ την συνάντηση» και ότι «κινδυνεύει να δείξει ότι κάνει υποχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα».

Το ότι το ψόφιο κουνάβι, μια μέρα μετά την ακύρωση, είπε σε δημοσιογράφους στο άσπρο σπίτι «… Μπορεί και να γίνει η συνάντηση στις 12 Ιούνη…. Δεν ξέρω…» (παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο Mattis) δεν δείχνει διαφωνίες τέτοιας σοβαρότητας που να μην μπορούν να κρυφτούν και να εκδηλώνονται σαν «πήγαινε – έλα», που κάνει ακόμα περισσότερο ρεζίλι το άλλοτε παλάτι του πλανήτη. Το πολύ πολύ να δείχνει την σύγχιση διάφορων αξιωματούχων, που συμεριφέρονται σα είναι στο δ.σ. κάποιας εταιρείας.

Το γεγονός είναι αυτό: αποδεχόμενο το ψόφιο κουνάβι μια συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις έβαλε το ένα του πόδι στην καλοστημένη παγίδα· και τώρα, το αμερικανικό βαθύ κράτος, τον έχει τραβήξει πίσω, αλλά πρέπει να διαχειριστεί το διεθνές «blame game» (που είναι σε βάρος του…)· πράγμα που κάνει το ψόφιο κουνάβι να δείχνει ότι βρίσκεται στον αέρα. (Διότι ο ναρκισσιστικός πειρασμός (του) να «κάνει κάτι που κανείς άλλος αμερικάνος πρόεδρος δεν κατάφερε να κάνει» παραμένει ισχυρός· αλλά ισχύει και η παλιά συμβουλή του «φιλόσοφου Zizek»: δεν ξέρει τι να κάνεις, αλλά κάντο γρήγορα!!!)

Κανονικά η αμερικανική ισχύς θα επιβεβαιωνόταν αν η Ουάσιγκτον έβαζε όρους και προϋποθέσεις «για να» καταδεχτεί μια τόσο κεντρική συνάντηση. Αυτό δεν έγινε· έγινε το αντίθετο: ο Kim την μία απελευθέρωσε 3 αμερικανοβορειοκορεάτες (άχρηστοι του ήταν έτσι κι αλλιώς), την άλλη χάλασε τις εγκαταστάσεις των πυρηνικών δοκιμών του (τις οποίες επίσης δεν χρειάζεται, εκτός αν έχει φτιάξει άλλες, αλλού…)… Με δυο λόγια έκανε εύκολες μεν αλλά εντυπωσιακές κινήσεις χωρίς να το απαιτήσει η Ουάσιγκτον! Άρα χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί η αμερικανική δύναμη.

Πως, πας, λοιπόν να κτυπήσεις το χέρι πάνω στο τραπέζι (σαν παγκόσμιος χωροφύλακας) όταν ο υποδεέστερος αντίπαλός του σε έχει «διπλώσει» ήδη; Το ερώτημα είναι πρακτικό – και δεν φαίνεται να έχει βρει ικανοποιητική για την Ουάσιγκτον απάντηση ως αυτή τη στιγμή.

America first

Σαββάτο 26 Μάη. Αν τα πιο πάνω φαίνονται «προσωποποιημένα», υπάρχουν άλλες πλευρές που δεν είναι τέτοιες. Υπάρχει, άραγε, κάποια αμερικανική φράξια, κάποια κατηγορία αφεντικών, κάποιο λόμπυ, που θα είχε συμφέροντα υπέρ της ειρήνης στην κορεατική χερσόνησο; Όχι – αυτό είναι βέβαιο!

Αν μια συνάντηση του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man είχε νόημα, θα ήταν σαν κορύφωση κάποιων διαπραγματεύσεων «αποστρατιωτικοποίησης». Όμως η Ουάσιγκτον – είναι βέβαιο αυτό – δεν έκανε καμμία προετοιμασία για τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Πρώτον, έχει σταματήσει αυτό το «είδος» συζητήσεων και συνθηκών απ’ την δεκαετία του ’80, όταν είχε απέναντί της την ε.σ.σ.δ. Είναι προφανές όχι μόνο γιατί σταμάτησε τέτοια deal, αλλά και γιατί άρχισε να παραβιάζει τις υπογραφές που είχε βάλει στα ‘70s και στα ‘80s – έτσι δεν είναι; Όμως ακόμα κιαν, για έναν μυστηριώδη και άγνωστο σ’ εμάς λόγο, κάποιο τμήμα της αμερικανικής γραφειοκρατίας ήθελε ντε και καλά να κάνει τώρα τέτοιες διαπραγματεύσεις με την βόρεια κορέα, απλά δεν ξέρει πως γίνονται. Το know how, που ήταν προϊόν της «ισορροπίας τρόπου» του 3ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου, έχει χαθεί.

Ειδωμένη απ’ την μεριά του αμερικανικού βαθέος κράτους (και όχι του ψοφιοκουναβικού ναρκισσισμού!) τι θα σήμαινε μια συνάντησή του με τον Kim; Κατέβασμα των βρακιών; Όχι βέβαια! Το μόνο που θα είχε νόημα υπό τις σημερινές πραγματικές συνθήκες, θα ήταν μια σκηνοθεσία κόντρα στην ειρηνευτική εκστρατεία των δύο κορεών (και των υπόλοιπων του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ), όπου το ψόφιο κουνάβι θα έβαζε τους αμερικανικούς όρους στη διάρκεια της συνάντησης, και θα έφευγε απ’ αυτήν με δηλώσεις του είδους «η βόρεια κορέα δεν είναι διατεθειμένη», κλπ. Όμως οι «σωματοφύλακες» θα πρέπει να σκέφτηκαν (όχι λανθασμένα) ότι είναι risky business να αφεθεί το ψόφιο κουνάβι χωρίς επί τόπου επιτήρηση σε τέτοια συνάντηση: θα μπορούσε να αγοράσει το φωτοστέφανο του «ειρηνοποιού» με τίμημα που μάλλον δεν θα συνειδητοποιούσε.

Ο βαθιά φίλος της ισραηλινής «τελικής λύσης» κατά των παλαιστινίων· ο υποστηρικτής του «bomb ‘em» κατά της Τεχεράνης· ο υποστηρικτής της ακόμα μεγαλύτερης «ανάπτυξης» της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας· ο εκφραστής του αμερικανικού «εμπορικού / οικονομικού» πολέμου, δεν θα μπορούσε να αφεθεί να τα κάνει σκατά στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου (υπονομεύοντας πολλά συμφέροντα) μόνο και μόνο επειδή του κρέμασαν ένα νόμπελ ειρήνης μπροστά απ’ τη φράτζα!!

Κατά τα υπόλοιπα «δεν ξέρει», «θα δούμε», κλπ. Μπας και είναι έλληνας; Μπας και κάποιος πρόγονός του λεγόταν Τραμπάκουλας;

Κορέες 1

Παρασκευή 25 Μάη. Μόλις προχθές γράφαμε:

… Καθώς τώρα είναι που ξεδιπλώνεται ολόκληρη η αντίθεση ανάμεσα στο σχεδιασμό του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και στον χωρίς προσχήματα αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το σημείο Χ, δηλαδή η θηλειά του πρώτου και η συνάντηση ψόφιου κουναβιού – Kim χωρίς προϋποθέσεις, μοιάζει (σ’ εμάς) στην κόψη του ξυραφιού. Θα ξεκαθαριστεί τις αμέσως επόμενες ημέρες – άλλωστε ως τις 12 Ιούνη δεν υπάρχουν περισσότερες από 3 εβδομάδες.

Ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες ότι το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και ειδικά οι δύο κορέες θα πρέπει είτε να κάνουν κάποιες (λίγο πολύ θεαματικές) προσθήκες στην ως τώρα μεθόδευσή τους για να ανασχέσουν την «δουλειά» του βαθέος αμερικανικού κράτους, είτε να κινηθούν παράλληλα σε κάποια «εκδοχή 2», χωρίς αμερικανο-βορειοκορεατική συνάντηση κορυφής στις 12 Ιούνη…

Τελικά οι «σωματοφύλακες» χαλιναγώγησαν τον ναρκισσισμό του ψόφιου κουναβιού, και το ραντεβού της 12 Ιούνη ακυρώθηκε απ’ την Ουάσιγκτον. Είναι αυτή η εξέλιξη μια αποτυχία της μεθόδευσης του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ; Ναι, απ’ την άποψη της επένδυσης που είχε γίνει στο ψόφιο κουνάβι. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα δεδομένα όπως τα διαμόρφωσε το αμερικανικό βαθύ κράτος, αφού αφήνουν ανοικτά διάφορα ενδεχόμενα.

Α) Προφανώς το ψόφιο κουνάβι είναι «δεμένο» απ’ το αμερικανικό βαθύ κράτος, από πολλές και διάφορες μεριές, και η σχετική αυτονόμησή του μόνο προσωρινή θα μπορούσε να είναι. Υποθέτουμε ότι αυτό το καταλαβαίνουν στο μπλοκ του Βλαδιβοστόκ· γι’ αυτό, άλλωστε, ο Moon προσπάθησε προχτές αυτοπροσώπως να «ξαναμαζέψει» το ψόφιο κουνάβι κρατώντας το στις ράγες της συνάντησης της 12ης Ιούνη.

Β) Παρότι η απόφαση της ακύρωσης μόνο σαν ο απαραίτητος πρόλογος για ένα καινούργιο κύμα αμερικανικής όξυνσης απέναντι στο βορειοκορεατικό καθεστώς θα μπορούσε να θεωρηθεί (και, πράγματι, ξεκίνησε αμέσως με φρέσκιες ψοφιοκουναβικές απειλές περί «ετοιμότητας του αμερικανικού στρατού») ο πραγματικός στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι σ’ αυτή τη φάση η Πγιονγκγιάνγκ. Είναι η Σεούλ!!!

Απ’ την αρχή της «επίθεσης ειρήνης» κι απ’ τις δυο μεριές της κορεατικής χερσονήσου, στις αρχές του χρόνου, διάφορα σκληροπυρηνικά αμερικανικά think tank ένα πράγμα έλεγαν και ξανάλεγαν: θα χάσουμε τη νότια Κορέα έτσι! Εννοούσαν ότι “θα την χάσουμε σαν βάσεις και καταναγκαστικό πελάτη της προστασίας μας… Και μαζί θα χάσουμε τον έλεγχο του δυτικού Ειρηνικού…”

Δεν θεωρούμε συμπτωματικό το ότι η ανακοίνωση της ακύρωσης της συνάντησης έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη Moon στην Ουάσιγκτον. Όχι το ψόφιο κουνάβι, αλλά η μιλιταριστική τριανδρία πίσω του ήθελε να σχηματίσει μια «τελευταία γνώμη» για το πόσο κοντά βρίσκονται στο να χάσουν την Σεούλ. Πείστηκαν (υποθέτουμε) ότι σχεδόν την έχουν χάσει. Κατά συνέπεια όχι μόνο θα έπρεπε να σταματήσουν αμέσως την «επικίνδυνη τροπή» που είχαν πάρει οι ειρηνευτικές εξελίξεις για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα· αλλά να ετοιμαστούν για μια «επιθετική διαχείριση» που θα προσπαθήσει να ξανα-απομακρύνει την Σεούλ απ’ την Πγιονγκγιάνγκ δένοντας την στα αεροπλανοφόρα και τα πυρηνικά των ηπα.

(φωτογραφία: Ίσως η Ιστορία κρατήσει μια θέση γι’ αυτόν τον ευγενικό τρόπο να πει ένας αμερικάνος πρόεδρος «άντε γαμηθείτε» στους αντιπάλους του στο κύριο πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου…. Sincerely yours!!! Ουάου! Really?)