Tag: θρησκεία

Απ’ τα υψώματα του Golan στο Idlib

Τρίτη 26 Μάρτη. Όταν το ψόφιο κουνάβι δηλώνει ότι «ο isis τελείωσε στη συρία» βιάζεται απλά να διαφημίσει μια νίκη (του). Πολύ σημαντικότερος από μερικούς θύλακες του isis στις ανατολικές όχθες του Ευφράτη είναι αυτός του Idlib. Για τον οποίο το μπλοκ της Αστάνα έχει προσπαθήσει διάφορα, όχι με τα αναμενόμενα αποτελέσματα· και ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ επένδυσε επίσης διάφορα, χωρίς τις επιτυχίες που επιδίωκε. Ο θύλακας του Idlib και οι αντικαθεστωτικοί της Hayat Tahrir al Sham (που έχει υπερισχύσει έναντι των υπόλοιπων οργανώσεων) αποτελεί ένα είδος «μαύρης τρύπας» στη συριακή επικράτεια – και στους σχεδιασμούς του μπλοκ της Αστάνα. Μήπως έχει έρθει η στιγμή να αλλάξει κάτι σοβαρά;

Είχαμε εκτιμήσει ότι η Άγκυρα θα είναι αντίθετη με την αμερικανική παραχώρηση των υψωμάτων του Golan στο ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς, αλλά δεν θα το φωνάξει δυνατά. Πέσαμε έξω στο δεύτερο μισό της εκτίμησης: η Άγκυρα το φώναξε τόσο ώστε να ακουστεί καλά. Και – μέσα στην ομίχλη της διεθνούς διπλωματίας – ανέλαβε να προωθήσει καταδικαστικό ψήφισμα του οηε.

Από μόνες τους αυτές οι κινήσεις είναι συμβολικές· αλλά για την μέση Ανατολή όχι μόνο. Ήδη ακούγονται (τουρκικές) φωνές που υποστηρίζουν ότι εν όψει της κλιμακούμενης αμερικανο-ισραηλινής επιθετικότητας στη μέση Ανατολή, όπως αυτή εκδηλώθηκε πρώτα με την ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ / al Quds σαν «πρωτεύουσας του ισραήλ» και τώρα με την παραχώρηση των υψωμάτων του Golan, η Άγκυρα πρέπει να αποκαταστήσει ανοικτά τις σχέσεις της με την Δαμασκό. Έτσι κι αλλιώς θα το κάνει από θέση ισχύος.

Ξέρετε βέβαια ότι η ασταμάτητη μηχανή έχει υποστηρίξει σταθερά ότι τέτοιες σχέσεις υπάρχουν ήδη τα τελευταία χρόνια – υπόγειες και ανεπίσημες. Αν δεν έχουν εκδηλωθεί ανοικτά αυτό οφείλεται στο πως (και αν) μπορεί η Άγκυρα να κουμαντάρει τους αντικαθεστωτικούς ένοπλους (αυτούς που τώρα είναι συγκεντρωμένοι στο Idlib). Δεν μπορείς απ’ την μια να συμπεριφέρεσαι σαν φίλος και προστάτης τους και απ’ την άλλη να έχεις ανοικτά σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ – ειδικά όσο παραμένουν ενεργές οι σαουδαραβικές μυστικές υπηρεσίες.

Τώρα όμως, η προσάρτηση συριακού εδάφους στο ισραηλινό κράτος (και οπωσδήποτε η αμερικανική ευλογία σ’ αυτήν) προσφέρει στην Άγκυρα ένα επιχείρημα απέναντι στους σύριους αντικαθεστωτικούς «φίλους» της: ότι υπάρχει ένας πολύ χειρότερος εχθρός / αντίπαλος απ’ το καθεστώς Άσαντ, και ότι για λόγους «πατριωτισμού» θα πρέπει η προσοχή (των αντικαθεστωτικών) να επικεντρωθεί στους «πραγματικούς κινδύνους» (Ουάσιγκτον συν Τελ Αβίβ) αφήνοντας στην άκρη την έχθρα στο καθεστώς Άσαντ. Απέναντι σε μια τέτοια διαχείριση οι υπηρεσίες του τοξικού και των εμιράτων δεν (θα) έχουν πολλά να αντιπροτείνουν, από ιδεολογική άποψη: υποστηρίζουν, άραγε, την κατάκτηση αραβικού εδάφους απ’ το ισραήλ ή/και τις ηπα; Υποστηρίζουν, μήπως, και την «ισραηλινοποίηση» της Δυτικής Όχθης;

Την στιγμή που η Άγκυρα θα εμφανιστεί δημόσια να αποκαθιστά, έστω «με μούτρα» (!!!), επίσημες σχέσεις με την Δαμασκό, θα έχει πριν λύσει το «πρόβλημα του Idlib». Η Μόσχα μπορεί (και λογικά έχει κάθε λόγο να θέλει) να βοηθήσει, είτε στρατιωτικά (κτυπώντας τους αντικαθεστωτικούς παραδειγματικά) είτε «πολιτικά» (οι περισσότεροι βρίσκονται εκεί προερχόμενοι από άλλα σημεία της συρίας, ύστερα από ρωσική μεσολάβηση και ρωσικές εγγυήσεις εδώ και 2 χρόνια).

Εκτιμάμε ότι αν η εκστρατεία πειθούς «για τον πραγματικό εχθρό» προχωρήσει, μια οριστική λύση για το Idlib και μια κάποια «αποκατάσταση σχέσεων» του τουρκικού με το συριακό καθεστώς, σαν “δίδυμες” κινήσεις δεν θα αργήσουν. Θα πάμε μισό βήμα πιο πέρα: αυτές οι εξελίξεις είναι επειγόντως αναγκαίες έτσι ώστε να απομείνει στην συριακή επικράτεια μόνο το «ζήτημα των ypg»…

Αυτό ενόσω στο γειτονικό ιράκ η εκεί κυβέρνηση θα ψάχνει το αποτελεσματικότερο τρόπο για να ξεφορτωθεί τις αμερικανικές βάσεις…

(φωτογραφίες. Πάνω, το ψόφιο κουνάβι, με τον Netanyahou όρθιο πίσω του, υπογράφει το αυτοκρατορικό διάταγμά του για την αλλαγή συνόρων μεταξύ ισραήλ και συρίας. Προσέξτε την παρουσία του βασιλικού γαμπρού Kushner πίσω και στο πλάι του Netanyahou· ο τύπος αυτός δεν έχει επίσημο κυβερνητικό αξίωμα. Σα να πρόκειται για οικογενειακή υπόθεση διευθέτησης κληρονομικών…

Κάτω, ο όλο και πιο κοντά στον παράδεισο Pompeo, το ομολογεί: είναι «θεού θέλημα» τόσο το ψόφιο κουνάβι όσο και ωμή έκφραση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Ο Pompeo, όπως και ο αντιπρόεδρος Pence, δηλώνει με κάθε ευκαιρία πολύ θεοσεβούμενος. Είναι κι αυτός hard core «ευαγγελιστής»… Που σημαίνει: τα παράπονά σας στον μεγαλο-ανύπαρκτο!)

Οι αναπτήρες δεν φέρνουν την επι γης ειρήνη!

Σάββατο 23 – Κυριακή 24 Μάρτη. Ξεχάστε την αποκάλυψη (ε;) ότι δεν γίνεται κανένα “θαύμα” με το “άγιο φως”, και ότι ένας αναπτήρας κάνει κάθε χρόνο την δουλειά του. (Μα πόσο “πιστός” πρέπει νάναι κάποιος για να τρώει αυτά τα “θαύματα”;). Συμβαίνουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα, όντως αποκαλυπτικά.

Ένας ιρανός έκανε πρόσφατα αίτηση ασύλου στο “ενωμένο βασίλειο” περιγράφοντας ότι εγκατέλειψε το ισλάμ και προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό επειδή, όπως έγραψε, είναι μια “ειρηνική” θρησκεία.

Η αρμόδια υπηρεσία του “ενωμένου βασιλείου” απέρριψε την αίτηση. Με ακλόνητα στοιχεία. Ανακαλώντας αποσπάσματα απ’ τις “γραφές”, η αιτιολόγηση της απόρριψης της αίτησης συμπέρανε ότι “ο χριστιανισμός είναι γεμάτος με εικόνες εκδίκησης, καταστροφής, θανάτου και βίας”. Για να καταλήξει στο συμπέρασμα:

..Αυτά τα στοιχεία καταρρίπτουν τον ισχυρισμό σας ότι προσηλυτιστήκατε στον χριστιανισμό επειδή ανακαλύψατε ότι είναι “ειρηνική” θρησκεία, αντίθετη με το ισλάμ που περιλαμβάνει βία, μίσος και εκδίκηση…

Η δημοσιοποίηση της υπόθεσης προκάλεσε το σχετικό σκάνδαλο. Και η βρετανική υπηρεσία ασύλου ζήτησε συγγνώμη λέγοντας ότι θα επαναξετάσει την υπόθεση. Παρά το βαρύ γεγονός της απόρριψης της αίτησης του ανθρώπου, η ασταμάτητη μηχανή προτιμάει να σκέφτεται ότι κάποιος αλητήριος άθεος έχει παρεισφρήσει στο τμήμα εξέτασης των αιτήσεων ασύλου. Που τα πήρε όταν διάβασε ότι ο χριστιανισμός είναι μια «ειρηνική» θρησκεία…

Αν έχει συμβεί αυτό, και πάλι μετριοπαθής ήταν αυτός ο υπάλληλος. Τα μαζικά εγκλήματα που έχουν κάνει επί πολλούς αιώνες οι χριστιανοί («για του χριστού την πίστη την αγία… κλπ κλπ) σ’ όλο τον πλανήτη είναι αξεπέραστα.

Και συνεχίζουν οι χριστιανοί να σπέρνουν θάνατο… Ως χριστιανο-καπιταλισμός βέβαια… Πείτε κάτι άλλο κύριε… Πείτε ότι το ισλάμ δεν είναι αρκετά φονικό…

Η σωτηρία της ψυχής…

Σάββατο 9 Φλεβάρη. Ποιος θα το περίμενε; Σκληροί, φανατικοί, «επώνυμοι» αντι-μουσουλμάνοι να βρίσκουν ξαφνικά το φως τους – και να προσηλυτίζονται στο ισλάμ!

Ο Joram van Klaveren, στέλεχος του ακροδεξιού ολλανδικού “κόμματος ελευθερίας” (PVV) του Geert Wilders, βουλευτής του απ’ το 2010 ως το 2014, ήταν απ’ αυτούς που φώναζαν με κάθε ευκαιρία ότι «το κοράνι είναι δηλητηριώδες». Ανέθεσε στον εαυτό του να γράψει ένα βιβλίο – αντίδοτο, πράγμα που τον ανάγκασε (για πρώτη φορά στη ζωή του) να μελετήσει τα κείμενα και τα παρελκόμενα της θρησκείας που μισούσε. Το αποτέλεσμα; Στη διάρκεια του γραψίματος μελέτησα όλο και περισσότερα πράγματα που άλλαξαν τη γνώμη μου δήλωσε. Και τώρα θα προσεύχεται γονατιστός, προς τη μεριά της Mecca….

Ο van Klaveren δεν είναι το πρώτο στέλεχος του ρατσιστικού αντιμουσουλμανικού «κόμματος ελευθερίας» που, τελικά, έλκεται απ’ το ισλάμ. Είχε προηγηθεί ο Arnoud van Doorn, έμπιστος σύμβουλος επικοινωνίας του Wilders, τον Απρίλη του 2012. Την μεταστροφή του ο van Doorn την χαρακτήρισε (και την χαρακτηρίζει) την καλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ στη ζωή του. (Μια 45λεπτη ομιλία του σε κόσμο, στις 20 Φλεβάρη του 2015, στις Μαλβίδες, έχει το ενδιαφέρον της – αν τα αγγλικά σας βοηθούν…)

Ο van Doorn έχει χιούμορ. Αφού έδωσε τα συγχαρητήριά του στον van Klaveren, συμπλήρωσε: Ποιος θα το περίμενε; Το PVV γίνεται φυτώριο για μουσουλμάνους!…

Πώς λέγεται αυτό; Η εκδίκηση της Ιστορίας ίσως;

Χρήσιμος χριστιανισμός

Πέμπτη 31 Γενάρη. Σαν αντί-θρησκους μας προκαλεί κατ’ αρχήν μια κάποια αμηχανία. Απ’ την άλλη μεριά μπορούμε να πούμε “να και κάτι πρακτικά χρήσιμο”.

Μια οικογένεια αρμένιων προσφύγων (γονείς και τρία παιδιά 21, 19 και 14 χρόνων), μετά από 9 χρόνια ζωής σε limbo στην ολλανδία, ειδοποιήθηκε ότι απορρίφθηκε η αίτηση ασύλου της – και ότι θα απελαθούν. Κατέφυγαν για προστασία σε μια μικρή εκκλησία στα περίχωρα της Χάγης. Οι παπάδες, προκειμένου να τους προστατέψουν από έφοδο της αστυνομίας, κατέφυγαν σ’ ένα νόμο που απαγορεύει στην αστυνομία να μπουκάρει σε εκκλησία (οποιουδήποτε θρησκεύματος) ενόσω γίνεται μέσα θρησκευτική διαδικασία. Οπότε άρχισαν απ’ τον περασμένο Οκτώβρη (όταν δέχτηκαν τους φυγάδες) μια λειτουργία άπειρης διάρκειας, 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα… Non stop.

Προχτές ο ρατσιστικός κυβερνητικός συνασπισμός της ολλανδίας υποχώρησε. Δέχτηκε μια πρόταση της αντιπολίτευσης, για την αλλαγή της αντιμετώπισης των αιτήσεων ασύλου νεαρών που είτε έχουν γεννηθεί είτε έχουν μεγαλώσει στο κράτος ενόσω οι γονείς τους είχαν εκκρεμή αίτηση ασύλου. Η αλλαγή στη νομοθεσία θα γλυτώσει περίπου 1300 πρόσφυγες / μετανάστες (ενήλικους και ανήλικους) απ’ την απέλαση – θα πάρουν, τελικά, το πολυπόθητο πολιτικό άσυλο.

Αν είναι οι παπάδες να κάνουν πραγματικά εργοστασιακά μεροκάματα σε τρεις συνεχόμενες βάρδιες χωρίς ρεπό, ακόμα και ψέλνοντας· κι αν είναι να γλυτώσουν στ’ αλήθεια κάποιους απ’ την ρατσιστική βαρβαρότητα, ε, ας πάει στην ευχή και η θρησκεία τους…

Τους συγχωρούμε…

Ανεπιθύμητος

Παρασκευή 11 Γενάρη. Ο έλληνας πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος νο 3 εξακολουθεί να είναι κόκκινο πανί – για τους άραβες (παλαιστίνιους) χριστιανούς. Τον περίμεναν με μπινελίκια πάλι στη Βηθλεέμ – για τους γνωστούς λόγους: πουλάει την “εκκλησιαστική περιουσία” (“του”…) σε ισραηλινούς. Ειδικά (αν και όχι μόνο) στην ανατολική Ιερουσαλήμ (αναλυτικότερα στο Sarajevo 123a, Δεκέμβρης ’17).

Οι άραβες χριστιανοί εξακολουθούν να ζητούν απ’ τον Θεόφιλο νο 3 και όλους τους έλληνες «αγιοαταφίτες» να ξεκουμπιστούν. Και να αναλάβουν το πατριαρχείο άραβες / παλαιστίνιοι παπάδες. Δεν μπορούν να το επιβάλλουν· αλλά, το έχουμε πει, το θέμα ενδιαφέρει έντονα την Μόσχα, πολιτική και εκκλησιαστική.

Τώρα, μάλιστα, που το αρχιτραγάτο της Istanbul ευλόγησε την δημιουργία εθνικιστικού ουκρανικού τραγάτου, έχουν ένα λόγο παραπάνω εκεί, στο «ξανθό γένος»…

Ιδεολογία 2 (ειδική αναφορά)

Τρίτη 8 Γενάρη. Ο (πραγματικός) αντισημιτισμός, αυτό θα έπρεπε να είναι κοινότοπη γνώση, είναι έργο του χριστιανικού κόσμου, αποκλειστικά και μόνο! Και δεν είναι ένα στιγμιαίο έργο. Είναι έργο αιώνων. Το Ολοκαύτωμα ήταν η φρενιασμένη κορύφωση ενός μαζικού εγκλήματος που έκαναν χριστιανοί εναντίον εβραίων στην ευρώπη επί τουλάχιστον 10 αιώνες.

Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι, ποτέ δεν ήταν αντισημίτες! Το αντίθετο: όχι μόνο οι επικράτειές τους (π.χ. η οθωμανική αυτοκρατορία) υπήρξαν καταφύγιο διωκώμενων εβραίων, αλλά ακόμα και διωκώμενων χριστιανών (όπως οι μονοφυσίτες). (Γι’ αυτό, ακριβώς, το Τελ Αβίβ βγάζει το Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου στην παρανομία – δες παλιότερη αναφορά).

Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο αντεστραμμένος αντισημιτισμός προσπαθεί να αθώωσει τους φασίστες λευκούς χριστιανούς και να ενοχοποιήσει τους μουσουλμάνους γενικά (ή τους άραβες παλαιστίνιους ειδικά) είναι ιδεολογική επίθεση / αντιστροφή· μεγάλης κλίμακας η ίδια, τμήμα επιπλέον μιας ακόμα μεγαλύτερης ιδεολογικής επίθεσης / αντιστροφής σε πολλά επίπεδα και επιμέρους ζητήματα.

Θα καταφύγουμε στην Ιστορία. Και σε λίγα επιλεγμένα αποσπάσματα απ’ το πολύ χρήσιμο βιβλίο του Νόρμαν Κον (εκδόσεις Νησίδες) Αγώνες για την έλευση της χιλιετους βασιλείας του θεού: επαναστάτες χιλιαστές και μυστικιστές αναρχικοί του μεσαίωνα. Το θέμα του Κον δεν είναι ούτε οι εβραίοι ούτε ο αντισημιτισμός (που σαν ορολογία είναι δημιούργημα των μέσων του 19ου αιώνα). Το θέμα του Κον είναι οι ευρωπαίοι χριστιανοί στον 8ο, στον 9ο, στον 10ο, στον 11ο, στον 12ο αιώνα….

… Τον δρόμο είχε ετοιμάσει η Καθολική διδασκαλία. Η Εκκλησία εμφάνιζε πάντα την τάση να θεωρεί την Συναγωγή επικίνδυνη επιρροή και μέχρι δυνητικό αντίπαλο, και ποτέ δεν έπαψε να καταπολεμά με μένος τον εβραϊσμό. Επι γενιές ολόκληρες οι λαϊκοί είχαν συνηθίσει ν’ ακούν από άμβωνος βαριές καταδίκες των Εβραίων – ήταν διεστραμμένοι, ξεροκέφαλοι και αχάριστοι, επειδή αρνούνταν να παραδεχτούν την θεϊκότητα του Χριστού, ήταν και φορείς μιας τερατώδους κληρονομικής ενοχής για την δολοφονία του Χριστού.

Επιπλέον, η εσχατολογική παράδοση είχε από πολύν καιρό συνδέσει τους Εβραίους με τον Αντίχριστο. Ήδη κατά τον 2ο και 3ο αιώνα, πολλοί θεολόγοι προέλεγαν ότι ο Αντίχριστος θα ήταν Εβραίος της φυλής του Δαν· και η άποψη αυτή έγινε τόσο πλατιά αποδεκτή, ώστε κατά τον Μεσαίωνα την δέχονταν ως και οι σχολαστικοί, όπως ο Θωμάς ο Ακινάτης. Έλεγαν ότι ο Αντίχριστος θα γεννιόταν στην Βαβυλώνα· θα μεγάλωνε στην Παλαιστίνη και θ’ αγαπούσε πάνω απ’ όλους τους λαούς τους Εβραίους· θα ξανάκτιζε τον Ναό γι’ αυτούς και θα τους συγκέντρωνε από την Διασπορά τους. Από την μεριά τους οι Εβραίοι ήταν οι πιστότεροι οπαδοί του Αντίχριστου, που τον δέχονταν ως Μεσσία ο οποίος θ’ ανασυγκροτούσε το έθνος τους.

Και αν ορισμένοι θεολόγοι προσδοκούσαν έναν γενικό προσηλυτισμό των Εβραίων, άλλοι υποστήριζαν ότι η τύφλα τους θα κρατούσε μέχρι το τέλος και ότι, κατά την Έσχατη Κρίση θα στέλνονταν, μαζί με τον Αντίχριστο, παντοτινά στα μαρτύρια της κόλασης. Στην σύνοψη της Αντιχριστιολογίας, που έκανε τον 10ο αιώνα ο Άντσο του Μοντιέρ-αν-Ντερ και που παρέμεινε η κλασσική αυθεντία κατά τον Μεσαίωνα, ο Αντίχριστος, ενώ παρέμενε Εβραίος της φυλής του Δαν, έγινε ακόμα πιο μυστηριώδης και ολέθριος. Τώρα ήταν γόνος μιας πόρνης και ενός ταλαίπωρου ακαμάτη…

Ιδεολογία 3 (ειδική αναφορά)

Τρίτη 8 Γενάρη. … Όταν παρέλαβαν τις παλιές εσχατολογικές προφητείες τα πλήθη του ύστερου Μεσαίωνα, όλες αυτές οι φαντασιώσεις αντιμετωπίστηκαν με άκρα σοβαρότητα και εξελίχθηκαν σε μιαν αλλόκοτη μυθολογία. Γιατί, όπως ακριβώς η ανθρώπινη μορφή του Αντίχριστου εμφάνιζε την τάση να συγχωνευτεί με την παντελώς δαιμονική μορφή του Σατανά, έτσι και οι Εβραίοι εμφάνιζαν την τάση να θεωρηθούν δαίμονες που υπηρετούν τον Σατανά. Στα θεατρικά έργα και τις εικόνες παρουσιάζονταν συχνά σαν διάβολοι με γεννειάδα και κέρατα τράγου, ενώ στην πραγματική ζωή οι εκκλησιαστικές και κοσμικές αρχές επιχείρησαν να τους αναγκάσουν να βάλουν τα κέρατα στα καπέλα τους. Όπως στους άλλους δαίμονες, τους φαντάζονταν κι αυτούς και τους απεικόνιζαν μαζί με πλάσματα που συμβόλιζαν λαγνεία και βρομιά – κερασφόρα κτήνη, γουρούνια, βατράχους, σκουλίκια, φίδια και σκορπιούς. Αντιστρόφως, ο Σατανάς είχε κατά κανόνα εβραϊκά χαρακτηριστικά και ονομαζόταν “πατέρας των Εβραίων”.

Ο λαουτζίκος ήταν πεπεισμένος ότι στην Συναγωγή οι Εβραίοι λάτρευαν τον Σατανά με την μορφή γάτας ή φρύνου και ζητούσαν την βοήθειά του για να κάνουν μαύρη μαγεία.

… Γράφηκαν θεατρικά έργα, που έδειχναν πως οι εβραίοι δαίμονες θα βοηθούσαν τον Αντίχριστο να κυριεύσει τον κόσμο ώσπου, λίγο πριν από την Δευτέρα Παρουσία και τις απαρχές της Χιλιετούς Βασιλείας του Θεού, Αντίχριστος και Εβραίοι θα αφανίζονταν φέρνοντας αγαλλίαση στους χριστιανούς. Όταν παίζονταν τέτοια θεατρικά έργα, ένοπλοι ορίζονταν να προστατεύουν τις εβραϊκές συνοικίες από τον εξοργισμένο όχλο. Πάπες και Συμβούλια μπορεί να επέμεναν ότι, καίτοι οι Εβραίοι έπρεπε ν’ απομονώνονται και να εξευτελίζονται μέχρι να γίνουν χριστιανοί, δεν έπρεπε βέβαια να δολοφονούνται – τέτοιες λεπτότητες άφηναν παντελώς αδιάφορες τις αναστατωμένες μάζες, που τις σάρωναν εσχατολογικές ελπίδες και φόβοι και που, όπως νόμιζαν, είχαν ήδη ξεκινήσει τους φοβερούς αγώνες των Τελευταίων Ημερών…

Ιδεολογία 4 (ειδική αναφορά)

Τρίτη 8 Γενάρη. … Το μίσος για τους Εβραίους αποδόθηκε τόσο συχνά στον ρόλο τους ως τοκογλύφων δανειστών, ώστε αξίζει να τονίσουμε πόσο λίγο συνδεόταν μ’ αυτόν. Η φανταστική εικόνα του δαιμονικού Εβραίου υπήρχε πριν την πραγματικότητα του τοκογλύφου δανειστή Εβραίου και συνέβαλε στην δημιουργία της. Καθώς, κατά τους χρόνους των σταυροφοριών, η θρησκευτική μισαλλοδοξία ολοένα μεγάλωνε, η οικονομική κατάσταση των Εβραίων γοργά χειροτέρευε.

Η Σύνοδος του Λατερανού το 1215, απαγόρευσε στους Εβραίους ν’ ασκούν πολιτικά και στρατιωτικά λειτουργήματα και να κατέχουν γη· οι αποφάσεις αυτές εντάχτηκαν στο Κανονικό Δίκαιο. Και ως έμποροι οι Εβραιοι ήταν σε ακόμα μειονεκτικότερη θέση, γιατί δεν μπορούσαν πια να ταξιδέψουν χωρίς να φοβούνται μη δολοφονηθούν. Άλλωστε, οι ίδιοι οι χριστιανοί άρχισαν να στρέφονται στο εμπόριο και πολύ σύντομα ξεπέρασαν του Εβραίους, που είχαν αποκλειστεί από την Χανσεατική Λίγκα και δεν μπορούσαν βέβαια ν’ ανταγωνιστούν τις ιταλικές και τις φλανμαδικές πόλεις.

Για τους πλουσιότερους Εβραίους ο δανεισμός χρημάτων ήταν το μοναδικό πεδίο οικονομικής δραστηριότητας, που έμενε ανοιχτό. Όντας δανειστές χρημάτων μπορούσαν να μένουν στο σπίτι τους και να μην επιχειρούν επικίνδυνα ταξίδια· και κρατώντας σε ρευτό στα πλούτη τους, μπορούσαν, αν χρειαζόταν, να φύγουν δίχως να χάσουν τα πάντα. Επι πλέον, στην ραγδαία επεκτεινόμενη οικονομία της δυτικής Ευρώπης ήταν μόνιμη και επιτακτική η ανάγκη για πίστωση. Το Κανονικό Δίκαιο απαγόρευε στους χριστιανούς να δανείζουν χρήματα με τόκο – πράγμα που στιγματίστηκε με τ’ όνομα τοκογλυφία. Οι Εβραίοι, που φυσικά δεν τους αφορούσε η απαγόρευση, ενθαρρύνονταν και μέχρι αναγκάζονταν από τις αρχές να δανείζουν τα χρήματά τους με εγγυήσεις και τους συστηνόταν να εκτελούν την απαραίτητη αυτήν λειτουργία.

Ο δανεισμός χρημάτων από τους Εβραίους, όμως, είχε μόνο παροδική σημασία για την μεσαιωνική οικονομική ζωή. Καθώς αναπτυσσόταν ο καπιταλισμός, οι ίδιοι οι χριστιανοί ολοένα και πιο αποφασιστικά αγνοούσαν την απαγόρευση να δανείζουν χρήματα. Ήδη περί τα μέσα του 12ου αιώνα, οι κεφαλαιοκράτες των Κάτω Χωρών έκαναν μεγάλα δάνεια με τόκο και οι Ιταλοί ήταν εξαίρετοι τραπεζίτες. Τους ανθρώπους αυτούς αδυνατούσαν να τους ανταγωνιστούν οι Εβραίοι.

Πόλεις, φεουδάρχες και βασιλείς φορολογούσαν βαριά τους Εβραίους – συχνά η συνεισφορά των Εβραίων στο βασιλικό θησαυροφυλάκειο ήταν δεκαπλάσια απ’ όση δικαιολογούσε ο αριθμός τους. Για μιαν ακόμα φορά, οι Εβραίοι βρέθηκαν σε απελπιστικά μειονεκτική κατάσταση. Μονολόγοι εβραίοι δανειστές χρημάτων ως άτομα κατόρθωναν κάθε τόσο, ιδίως στις καθυστερημένες χώρες, να μαζέψουν πολύ μεγάλες περιουσίες, η αυθαίρετη φορολογία πολύ σύντομα τους ξανάριχνε στην φτώχεια. Και οι πλούσιοι Εβραίοι δεν ήταν ποτέ πολλοί: οι περισσότεροι ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα κατώτερη μεσαία τάξη, ενώ πολλοί ήταν γνήσιοι φτωχοί. Περί τα τέλη του Μεσαίωνα, υπήρχε πολύ λίγος εβραϊκός πλούτος στην βόρεια Ευρώπη για να συμμετάσχει στην τρομερή ανάπτυξη που ακολούθησε την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου…

Ιδεολογία 5 (ειδική αναφορά)

Τρίτη 8 Γενάρη. Τι σημασία έχουν αυτά τα “παλιά” σήμερα; Μεγάλη. Κατ’ αρχήν σκιαγραφούν πειστικά αφενός τον παρανοϊκό πυρήνα του χριστιανισμού σαν θρησκείας· και αφετέρου το μεγάλο χρονικό / ιστορικό βάθος των μαζικών εγκλημάτων κατά των ευρωπαίων εβραίων.

Επιπλέον, θα χρειαζόταν μικρή μόνο προσπάθεια για να αντικατασταθούν οι παλιές κατηγορίες κατά των εβραίων με τις τωρινές κατηγορίες κατά των μουσουλμάνων. Ο πραγματικός αντισημιτισμός αιώνων διευρύνθηκε ή μετασχηματίστηκε (επειδή έχει πάντα την ίδια καταγωγή: την χριστιανική, λευκή, πρωτοκοσμική ιδεολογική παράνοια) και τώρα πια, με την ίδια αυθαιρεσία που κατηγορούσε άλλοτε τους εβραίους ότι “πίνουν αίμα παιδιών”, κατηγορεί τους μουσουλμάνους ότι “δέρνουν τις γυναίκες τους”.

Ο πρακτικός ρόλος (και η βία) των πρωτοκοσμικών ιδεολογιών (παραφυάδες ενός γενικά κοινού ρεύματος) δεν έχει εκλείψει καθόλου. Και ο αντεστραμμένος αντισημιτισμός είναι, ακριβώς, μια τέτοια παραφυάδα.

Ωωωω η πίστη!

Τρίτη 25 Δεκέμβρη. Παρότι αυτό δεν αναφέρεται στα επίσημα ιδεολογικά πρωτοκοσμικά manual η πίστη, θρησκευτική άμεσα ή έμμεσα, εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στον καπιταλιστικό πλανήτη, και μάλιστα στις πιο “αναπτυγμένες” εκδοχές του.

Μέρα που είναι, μια ελάχιστη περιδιάβαση.