Tag: τεχνολογία

Ρευστές καταστάσεις υψηλής τεχνολογίας 2

Τετάρτη 24 Φλεβάρη. Το cyberpunk.link ανακάλυψε κάτι ενδιαφέρον για τον εφευρέτη: τον Charles Lieber. Παρά τις όποιες κατάρες ο Lieber υπάρχει, όπως υπάρχουν και οι εφευρέσεις του, σαν την πιο πάνω. Είναι καθηγητής του Harvard, και θεωρείται απ’ τους κορυφαίους στον κόσμο στις νανοτεχνολογίες. Μόνο που αυτήν την εποχή είναι «καθηγητής του Harvard σε αναστολή»: έπεσε θύμα μιας άλλης ρευστότητας, μεγάλης κλίμακας, που δεν εκτίμησε έγκαιρα όντας αφιερωμένος στη νάνο-… Ποιό είναι το πρόβλημα με τον κύριο Charles;

Εδώ και καμμιά δεκαριά χρόνια ο Lieber, όντας “τεχνο-διανοητικό κεφάλαιο” πρώτης γραμμής, συνεργάζεται ανοικτά με το Πεκίνο, στο πλαίσιο ενός γνωστού κινεζικού προγράμματος με τίτλο «Σχέδιο Χίλια Ταλέντα», που τρέχει απ’ το 2008. Σύμφωνα μ’ αυτό, το κινεζικό καθεστώς χρηματοδοτούσε (και χρηματοδοτεί) «μυαλά» κατ’ αρχήν κινέζων εμιγκρέδων στους δυτικούς καπιταλισμούς, ώστε να επιστρέψουν στην κίνα και να μεγαλουργήσουν εκεί. Κάποια στιγμή το πρόγραμμα εξελίχθηκε ώστε να προσελκύσει και μη κινέζους ειδικούς. Με αντάλλαγμα γερές αμοιβές και πληρωμές εξόδων διαβίωσης και μετακίνησης, το Πεκίνο προσέφερε την δυνατότητα σε τέτοιους δυτικούς να δουλεύουν για ένα διάστημα κάθε χρόνο στην κίνα. Ανταποκρίθηκαν αρκετοί.

Ο Lieber ήταν ένας απ’ αυτούς. Όχι απλά άρχισε να δουλεύει και να συνεργάζεται με κινέζους τεχνολόγους, αλλά (με χρηματοδότηση του κινεζικού καθεστώτος) έστησε to 2013 ένα αναβαθμισμένο εργαστήριο νανοτεχνολογίας στην Wuhan (ναι, πάλι αυτή!), στο τεχνολογικό πανεπιστήμιο της πόλης. Με όνομα WUT-Harvard Joint Nano Key Laboratory. Με καθόλου αμελητέες αποδοχές: μισθό 50.000 δολάρια τον μήνα, συν 150.000 έξοδα παραμονής και διαβίωσης…

Όλα αυτά ήταν μια χαρά… μέχρι που έπαψαν να είναι. Απ’ το 2017 και μετά το ψόφιο κουνάβι κήρυξε το Πεκίνο επικίνδυνο τεχνολογικό αντίπαλο, και σταδιακά άρχισε να ανεβάζει την ένταση. «Η κίνα κλέβει την τεχνολογία μας» είπε και ξανάπε, κι ίσως πολλοί σκέφτηκαν δαιμόνιους μικροκαμωμένους κινέζους που κάνουν διαρρήξεις νύχτα στη silicon valley.

O Lieber, είτε επειδή δεν ήθελε να χάσει το πόστο στη Wuhan είτε επειδή θεώρησε πως είναι τόσο καλός ώστε αποκλείεται να τον αγγίξουν, δήλωσε το 2018 ότι «δεν έχει σχέση πια» με το «Σχέδιο Χίλια Ταλέντα». Αλλά είχε…

Φέτος, στα τέλη Γενάρη, κτύπησε την πόρτα του το fbi… Τον έψαχνε το αμερικανικό υπ.αμ., αφού τα project που δούλευε στη Wuhan θεωρούνται πια απειλή στην εθνική ασφάλεια. Θα έπρεπε να το έχει καταλάβει: στους χρηματοδότες των ερευνών του στις ηπα περιλαμβάνονται η περιβόητη DARPA, ο ερευνητικός βραχίονας του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, και ο αντίστοιχος της πολεμικής αεροπορίας. (Αλλά και τα εθνικά ινστιτούτα υγείας…).

Μπορεί τώρα όποιος / όποια θέλει να συνδέσει αυτά τα δύο διακριτά μεταξύ τους ζητήματα. Απ’ την μια μεριά την οξυνόμενη διακρατική σύγκρουση και στα φλέγοντα ζητήματα τεχνολογικής αιχμής· απ’ την άλλη αυτήν ακριβώς την τεχνολογική αιχμή, ακόμα κι εκείνη που φτάνει μέσα από σύριγγες στο ανθρώπινο δέρμα… Κάποιοι συνειρμοί μπορεί να γεννηθούν έτσι.

Όχι, ας μην πέσει κανείς σε δεισιδαιμονίες περί «τσιπαρίσματος απ’ τον αντίχριστο»! Δεν υπάρχουν εδώ ούτε θεοί ούτε διάβολοι! Μόνο η υπαρκτή, υπαρκτότατη τεχνολογική στοιβάδα του καπιταλισμού. Τόσο υπαρκτή ώστε μπορεί να γίνεται αιτία σύλληψης ακόμα κι ενός Lieber…

(«Ακαδημαϊκές ελευθερίες» ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο; Ένα ακόμα πτώμα στον πάγκο του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού...)

Σπάνιες γαίες

Πέμπτη 18 Φλεβάρη. Η «είδηση» κυκλοφόρησε στα δυτικά media σαν ηλεκτροσόκ: Το Πεκίνο ψάχνει το πόσο θα επηρρεαστεί η αμερικανική παραγωγή των f-35 αν επιβάλει περιορισμό (ή και απαγόρευση) εξαγωγής των σπανίων γαιών στις ηπα! Κάποιοι έτρεξαν να σχολιάσουν ότι αυτή είναι η «πυρηνική επιλογή» του Πεκίνου αν συνεχιστούν οι «τιμωρίες και κυρώσεις» απ’ το Joνυσταλεάν.

Σπάνιες γαίες (rare earths) ονομάζονται 17 μέταλλα / χημικά στοιχεία με φουτουριστικά ονόματα (π.χ.: τέρβιο, πρασεοδύμιο, νεοδύμιο, έρβιο, θούλιο, υτέρβιο, λουτέτσιο, λανθάνιο, κλπ) των οποίων η χρήση είναι στρατηγικής σημασίας στην τωρινή τεχνολογική φάση του καπιταλισμού, απ’ τα λέιζερ και τις οθόνες υγρών κρυστάλλων μέχρι τις μπαταρίες, τα νέα υλικά, τα ηλεκτρονικά καθοδήγησης πυραύλων· και πολλά άλλα. Παρά το όνομα τους δεν είναι και τόσο σπάνια υλικά στον πλανήτη· όμως δεν υπάρχουν «καθαρά», και η ανάκτησή τους ώστε να χρησιμοποιηθούν γίνεται με «βρώμικες» μεθόδους επεξεργασίας, με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Έτσι, το κινέζικο καθεστώς, αν και στο έδαφός του υπάρχει μόνο το 36,5% των γνωστών κοιτασμάτων, έχει φτάσει στο σημείο να εξάγει πάνω απ’ το 80% των καθαρών (δηλαδή επεξεργασμένων) σπανίων γαιών του καπιταλιστικού πλανήτη. Η υπεροχή της κινεζικής παραγωγής ξεκίνησε απ’ την δεκαετία του ’90 χάρη σ’ έναν συνδυασμό χαμηλότερων τιμών (χαμηλού εργατικού κόστους…) και «χαλαρών» περιβαλλοντικών κανόνων.

Αν το Πεκίνο είχε στο έδαφός του την μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτών των πρώτων υλών, τότε θα μπορούσε πράγματι να θεωρηθεί μονοπώλιο σε βάθος χρόνου. Αλλά δεν το έχει. Απ’ την μεριά της η Ουάσιγκτον, που κατά κάποιο τρόπο περιόρισε σημαντικά εδώ και τρεις δεκαετίες την εξόρυξη στα δικά της ορυχεία (υπάρχει μόνο μία τέτοια εξορυκτική εταιρεία, η MP materials, με επιφανειακό ορυχείο στο mountain pass στην Καλιφόρνια – η επεξεργασία και ο καθαρισμός των μεταλλευμάτων γίνονται στην κίνα…), έχει αρχίσει από πέρυσι την «επιστροφή». Σήμερα εισάγει το 80% των αναγκών των βιομηχανιών της απ’ την κίνα· αλλά δεν μπορείς να κάνεις εμπορικό (ή και κανονικό…) πόλεμο κατά του rival και, ταυτόχρονα, να μένεις όμηρός του! Το ψόφιο κουνάβι, τις τελευταίες μέρες της βασιλείας του, υπέγραψε την κρατική χρηματοδότηση προγραμμάτων «αυτάρκειας» σε σπάνιες γαίες ύψους 800 εκατομυρίων δολαρίων· ο αμερικανικός στρατός αποφάσισε να χρηματοδοτήσει με 30 εκατομύρια μια αυστραλέζικη εξορυκτική, την Lynas· ενώ μια ακόμα αμερικανική, η usa rare earth, που έχει «κλείσει» για εκμετάλλευση τα κοιτάσματα στο Round Top του Texas, πρόκειται να μπει τους επόμενους μήνες στο χρηματιστήριο για να μαζέψει ρευστό, ελπίζοντας να αρχίσει την δουλειά της εξόρυξης το 2023.

Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν (κατά την ταπεινή μας άποψη) ότι το Πεκίνο έχει ένα χρονικό περιθώριο δύο, τριών, μπορεί και πέντε χρόνων, για να υπαινίσσεται ότι μπορεί να γονατίσει τις αμερικανικές εταιρείες «νέων τεχνολογιών» ώστε να ανασχέσει, σ’ αυτό το διάστημα, είτε την όξυνση του οικονομικού πολέμου εναντίον του, είτε και έναν κανονικό πόλεμο. Δύο, τρία ή πέντε χρόνια δεν είναι η αιωνιότητα· είναι όμως ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα που χρειάζεται το Πεκίνο για να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τόσο τις τεχνολογικές (για εμπορική ή στρατιωτική χρήση) όσο και τις πολεμικές του δυνατότητες. Πολλοί προβλέπουν ότι ως το 2025 ο κινέζικος καπιταλισμός θα έχει ξεπεράσει τον αμερικανικό σε διάφορους τομείς· είναι λογικό ότι το Πεκίνο χρειάζεται μια κάποια σχετική «ηρεμία» τα αμέσως επόμενα χρόνια. (Σ’ αυτό το διάστημα θα εξορθολογίσει και θα κάνει «πιο πράσινη» την εξόρυξη στα δικά του ορυχεία…)

Θα πετύχει αυτή η εκβιαστική «ανάσχεση»; Για ένα διάστημα είναι αρκετά πιθανό, αλλά όλα θα εξαρτηθούν α) απ’ την ένταση της πίεσης που νοιώθει ήδη εδώ και κάποια χρόνια ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, και β) απ’ την πιθανότητα να βρεθούν κι αλλού (πέρα απ’ τα υπάρχοντα: σε αυστραλία, βραζιλία, νότια αφρική – έχει και η ρωσία, αλλά είναι rival…) αξιοποιήσιμα κοιτάσματα, ειδικά για τα πιο «κρίσιμα» απ’ αυτά τα μέταλλα…

(φωτογραφία κάτω: Εργοστάσιο επεξεργασίας σπάνιων γαιών στο Baotou στην εσωτερική μογγολία.)

Η υγεία στο πιάτο σας!

Τρίτη 16 Φλεβάρη. Η FReSH (αρχικά των λέξεων Food Reform for Sustainability and Health) είναι μια καλωσυνάτη πρωτοβουλία του “παγκόσμιου επιχειρηματικού συμβουλίου” για την αναδιάρθρωση του συστήματος διατροφής του πλανήτη· και την προσαρμογή των εταιρειών σ’ αυτήν… Δημιουργήθηκε το 2017 – και τα μέλη της συνεδριάζουν τακτικά…

Πολλά είναι που ενδιαφέρουν τα αφεντικά των τροφίμων, των φαρμάκων, των επικοινωνιών… Συγκρατείστε το όνομα ενός απ’ αυτά: πρωτεΐνες. (Αν θυμηθείτε ότι οι “σωτήριες” θεραπείες της γενετικής μηχανικής που έχουν γίνει της μόδας αυτόν τον καιρό αφορούν την παραγωγή πρωτεϊνών, θα είναι απλή σύμπτωση…).

Το έχετε καταλάβει; Κάθε ριζική καπιταλιστική αναδιάρθρωση απαιτεί μια καλή κρίση, μια μεγάλη “δημιουργική καταστροφή” πριν· για να νομιμοποιηθεί. Συγκρατείστε λοιπόν την λίστα των 30 επιχειρήσεων που συμμετέχουν ως τώρα στην FReSH, για να έχετε μια πρώτη γνώση του ποιοί θα προκαλέσουν την επόμενη σοβαρή κρίση τροφίμων στον πλανήτη.

Θα είναι τότε που οι ίδιοι (σαν “είδος υπηκόων”) που τώρα μας κατηγορούν σαν “ανάλγητους” και “ανεύθυνους” που δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ τον covid; θα μας κατηγορούν επειδή δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ την πείνα;…

Κρατείστε, λοιπόν, κάπου στην άκρη του μυαλού σας την συγκεκριμένη αναγγελία. (Γιατί, κατά τα λοιπά, τις ίδιες μαλακίες θα ακούσουμε…)

(προδημοσίευση απ’ το cyborg 20)

Cognitives ‘n’ ignorants…

Τρίτη 16 Φλεβάρη. …Έχω περάσει ακριβώς 42 χρόνια μελετώντας την άνοδο της ψηφιοποίησης ως οικονομικής δύναμης που καθοδηγεί την μεταμόρφωσή μας σε πολιτισμό πληροφοριών. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες παρατηρώ της συνέπειες αυτής της αιφνιδιαστικής αδελφοποίησης μεταξύ πολιτικής και οικονομίας καθώς οι νεαρές επιχειρήσεις εξελίχθηκαν σε αυτοκρατορίες επιτήρησης ενδυναμωμένες από global αρχιτεκτονικές επιτήρησης των συμπεριφορών, ανάλυσής τους, στοχοποίησης και προβλεψής τους: είναι αυτό που ονομάζω καπιταλισμό της επιτήρησης. Για να ενισχύσουν την δύναμη των δυνατοτήτων επιτήρησης και για χάρη των κερδών τους απ’ την επιτήρηση, αυτές οι νέες αυτοκρατορίες προώθησαν ένα θεμελειωδώς αντιδημοκρατικό γνωσιολογικό πραξικόπημα που σημαδεύεται από μια συγκέντρωση γνώσεων για εμάς χωρίς ιστορικό προηγούμενο και την ανεξέλεγκτη εξουσία που συσσωρεύεται χάρη σ’ αυτή την γνώση.

Σ’ έναν πολιτισμό πληροφοριών, οι κοινωνίες καθορίζονται από ερωτήματα σχετικά με τη γνώση – πως μοιράζεται, για τους θεσμούς που κυβερνούν αυτήν την μοιρασιά και την εξουσία προστατεύει αυτούς τους θεσμούς. Ποιός γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει το ποιος γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει για το ποιός αποφασίζει το ποιός γνωρίζει; Οι καπιταλιστές της επιτήρησης έχουν τώρα τις απαντήσεις για κάθε ερώτηση, αν και ποτέ δεν τους εκλέξαμε για να κυβερνήσουν. Αυτή είναι η ουσία του γνωσιολογικού πραξικοπήματος. Υποστηρίζουν ότι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν το ποιος γνωρίζει αξιώνοντας δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω στην προσωπική μας πληροφόρηση, και υπερασπίζονται αυτήν την εξουσία με την δύναμη που έχουν να ελέγχουν κρίσιμα συστήματα και υποδομές πληροφόρησης.

Το τρομακτικό βάθος του πολιτικού πραξικοπήματος που επιχείρησε ο Donald Trump καβάλησε το κύμα αυτού του αόρατου πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δυο δεκαετίες απ’ τα antisocial media που κάποτε καλωσορίσαμε σαν παράγοντες απελευθέρωσης…

Αυτά γράφει μεταξύ άλλων η Shoshana Zuboff σ’ ένα πρόσφατο άρθρο της. Στο «δια ταύτα» ίσως δεν συμφωνούμε: αν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον γνώση για ελεύθερους ανθρώπους (για να μνημονεύσουμε τον Paul Feyerabend) ή εργατική απελευθερωτική γνώση, όποιο περιεχόμενο κι αν έχει, θα είναι οριοθετημένη απέναντι στην πληροφοριοποίηση, έξω και ενάντια σ’ αυτήν· κι όχι στο εσωτερικό της.

Η πληροφοριοποίηση είναι ο ταιηλορισμός των νοημάτων· γι’ αυτό έγινε εφικτό τόσο γρήγορα οι βιομηχανίες «διαχείρισης πληροφοριών» να γιγαντωθούν ως το σημείο να διαμορφώσουν την επόμενη καπιταλιστική φάση, αυτήν που είναι η «4η βιομηχανική επανάσταση». Ακριβώς όπως ο ιστορικός ταιηλορισμός με αφετηρία πριν έναν αιώνα απο-ειδίκευσε σχεδόν όλες τις μορφές «χειρωνακτικής» εργασίας διαμορφώνοντας τους όρους της 2ης βιομηχανικής επανάστασης (και, στη συνέχεια, ένα είδος ακρωτηριασμού των ανθρώπινων σωμάτων…), έτσι και ο πληροφορικός ταιηλορισμός απο-ειδικεύει σχεδόν το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων, σκέψεων και συμπεριφορών (θεωρώντας τες αξιωματικά σαν επικοινωνιακές) διαμορφώνοντας τους όρους της 4ης. Ανεβάζοντας τον ακρωτηριασμό σ’ ένα “ανώτερο επίπεδο”… Η μαζική εργατική εξέγερση εναντίον της αλυσίδας συναρμολόγησης (των εμπορευμάτων) στα ‘60s σ’ όλο τον αναπτυγμένο καπιταλιστικά βορρά απέδειξε την βαρβαρότητα της καπιταλιστικής «προόδου», ακόμα κι αν (η εξέγερση) δεν προχώρησε πιο πέρα.

Δεν έχουμε λόγο να αποδεχτούμε τις αλυσίδες συναρμολόγησης (των νοημάτων) και όλη την πληροφοριακή συσσώρευση και εκμετάλλευση (: big data, “’έξυπνοι” αλγόριθμοι, machine learning, «τεχνητή νοημοσύνη») σαν μια «πρόοδο» της οποίας το μόνο προβληματικό σημείο είναι η ιδιοκτησία… Ούτε έχουμε λόγο να περιμένουμε αδρανείς την επόμενη μαζική εργατική εξέγερση εναντίον τους· οφείλουμε να την προετοιμάσουμε, όσο χρόνο και κόπο κι αν χρειαστεί…

Οι φρουροί της πατρίδας

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Οι παλιοί (ίσως “πολύ παλιοί”…) ξέρουν τι ήταν στα μέρη μας τα τάγματα ανεπιθυμήτων. Μπορεί να πέρασαν απο κει…

Πώς είναι τα αντίστοιχα πόστα στον κινέζικο στρατό; Το παρακάτω video διαφημίζει τους «εξωσκελετούς» που έχουν αρχίσει να εντάσσονται κανονικά στις στολές ορισμένων κατηγοριών κινέζων φαντάρων. Ρίξτε όμως μια ματιά και στο τοπίο: είναι κάπου στο Θιβέτ, σε περιοχή που διεκδικείται και απ’ το ινδικό κράτος. Υψόμετρο; Μόνο 5.000 μέτρα πάνω απ’ τη θάλασσα. Το καλοκαίρι θα πρέπει να έχει δροσούλα εκεί, ε; Δεν θα χρειάζεται και σκιά… (Όσο για τον χειμώνα;)

(Πόσα χρόνια φυλακή να κάνουν στο κινεζικό καθεστώς, άραγε, οι αρνητές στράτευσης;)

Εμπίπτει στην αστυνομία!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είστε (είμαστε) κουρασμένοι / ες απ’ το ξύλο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Οι δημαγωγοί το λένε και το ξαναλένε… Τους έπιασε καλωσύνη, ευαισθησία, πονοψυχιά; Όχι βέβαια!!! Οφείλουμε να είμαστε κουρασμένοι, οφείλουμε – μέσα στους επόμενους μήνες και χρόνια – να είμαστε τόσο κουρασμένοι, τόσο “κομμάτια”, να εφευρίσκουμε τόσες δικαιολογίες ώστε να μην έχουμε όρεξη για πολλά πολλά. Και, οπωσδήποτε, για ανυπακοή και αντιρρήσεις.

Το πιο πάνω άρθρο υπενθυμίζει (υποστηρίζουμε) ένα βασικό τμήμα απ’ το γιατί της τρομοεκστρατείας, ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Ο πλατφορμιασμός είναι το “μισό” – το άλλο “μισό” είναι η αλγοριθμική φυλακή. Που θα ξεκινήσει σαν ψηφιακό “πιστοποιητικό εμβολιασμού”, ή “διαβατήριο” ή ό,τι άλλο όνομα σκεφτούν να πουλήσουν τ’ αφεντικά και οι “ειδικοί” τους (όχι οι λοιμωξιολόγοι… οι κοινωνιολόγοι και οι επικοινωνιολόγοι…) για το γενικεύμενο ψηφιακό φακέλωμα.

Στο ερχόμενο (σε λίγες ημέρες…) cyborg 20 θα υπάρχει εκτενές αφιέρωμα στην βιομετρία (γενικά). (Οι caradinieri και οι pfizerοι θα θυμώσουν βέβαια, αλλά έτσι και αλλιώς ανήκουμε σε διαφορετικά σύμπαντα). Προς το παρόν μερικά αποσπάσματα απ’ το πιο πάνω άρθρο, που δεν αποκαλύπτουν κάτι καινούργιο, αντίθετα (τι ειρωνεία;) κομίζουν γλαύκαν ες Αθήναν… Ο τονισμός δικός μας:

… Οι ψηφιακές ταυτότητες και τα διαβατήρια υγείας αναφέρονται σαν ο μόνος τρόπος για την επιστροφή στην κανονικότητα εξαιτίας του covid-19, αλλά ανοίγουν την πόρτα σ’ ένα πρωτοφανές σύστημα κεντρικής επιτήρησης, οδηγώντας στο τέλος της την προσωπική αυτονομία μέσω καταναγκασμού. Παρότι εμφανίζονται σαν προαιρετικά, όσοι δεν τα δεχτούν αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό απ’ τις πιο θεμελειώδεις ελευθερίες.

… Το πρόγραμμα της Ε.Ε. Horizon 2020 έχει δώσει ώθηση στη βιομετρική βιομηχανία πολύ πριν τον κορονοϊό, κυρίως σε προϊόντα ασφάλειας για την αστυνομία και τις υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων, παρέχοντας χρηματοδότηση 1,7 δισεκατομυρίων ευρώ μεταξύ 2014 και 2020. Σ’ αυτό το πρόγραμμα περιλαμβανόταν μια μεγάλη κλίμακα τεχνολογιών επιτήρησης, όπως για την αναγνώριση ίριδας και προσώπου. Επιπλέον 1,3 δισ ευρώ θα διατεθούν την επόμενη επταετία.

… Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν επωφεληθεί απ’ αυτό το πρόγραμμα είναι η γαλλική τεχνολογική εταιρεία Idermia, που έχει πάρει 2,91 εκατομύρια απ’ το 2017 ως το 2019. Πρόσφατα η Idermia κέρδισε ένα συμβόλαιο για την δημιουργία ενός καινούργιου διαμοιραζόμενου Συστήματος Βιομετρικής Ταυτοποίησης, που θα αναβαθμίσει μια βάση δεδομένων από 400 εκατομύρια υπηκόους τρίτων κρατών ως το 2022, με επιβεβαιώση δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώριση προσώπου για όσους μπαίνουν και βγαίνουν απ’ την ζώνη Schengen.

… Η Ε.Ε. διαμόρφωσε έναν «Δρόμο προς τον Εμβολιασμό» [σας τον έχουμε παρουσιάσει! Ψηφιακές φυλακές, Πέμπτη 2 Ιούλη 2020...] συνδεδεμένο με ψηφιακό διαβατήριο υγείας πριν την εμφάνιση του ιού· η τελευταία αναβάθμιση του σχεδίου έγινε το τρίτο τρίμηνο του 2019. Περιέχει λεπτομέρειες για ένα σχέδιο που εκτείνεται απ’ το 2018 ως το 2022 για να «εξεταστεί η βιωσιμότητα της ανάπτυξης ενός ενιαίου διαβατηρίου / κάρτας εμβολιασμού για τους πολίτες της Ε.Ε.» και «να αναπτυχθούν οι οδηγίες της Ε.Ε. για την καθιέρωση ενός γενικού ηλεκτρονικού πληροφορικού συστήματος ανοσοποίησης».

Επίσης, στους σκοπούς του προγράμματος συμπεριλαμβάνεται «το ξεπέρασμα των νομικών και τεχνικών εμποδίων που δυσκολεύουν την δι-επιχειρησιακότητα των εθνικών πληροφορικών συστημάτων ανοσοποίησης», ενώ τονίζεται η ανάγκη ενίσχυσης των συνεργασιών με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Στρατηγικό Συμβουλευτικό Γκρουπ Ειδικών για την Ανοσοποίηση (SAGE) και το Gavi [σ.σ.: του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…] μεταξύ άλλων, και της υποστήριξης της έρευνας και της καινοτομίας μέσω του Horizon 2020…

Αυτά ανάμεσα σ’ άλλα λέει το άρθρο – και η ασταμάτητη μηχανή δεν ανήκει σ’ εκείνους που «πέφτουν απ’ τα σύννεφα»! Το σχέδιο για το ψηφιακό φακέλωμα όχι μόνο είναι υπαρκτό (τα επίσημα ντοκουμέντα είναι ακλόνητα!) αλλά έχει ήδη ξεκινήσει και για τους ευρωπαίους υπηκόους, όχι μόνο τους “ξένους”: με την ηλεκτρονική καταγραφή / αρχειοθέτηση όλων όσων πλατφορμιάζονται (συγγνώμη! κουλουριάζονται έπρεπε να πούμε…). Το ότι δεν έχει ανακοινωθεί / επιβληθεί επίσημα ως τώρα στα ευρωπαϊκά κράτη οφείλεται σε δύο «τακτικές» αιτίες. Πρώτον ο αριθμός των «κουλουριασμένων» είναι ακόμα μικρός, ενώ η αντίσταση στο «κουλούριασμα» παραμένει ισχυρή. Συνεπώς, αν βγει τώρα η διαταγή για το υποχρεωτικό (υγιεινιστικό) ψηφιακό φακέλωμα είναι αρκετά πιθανό ότι θα υπάρξουν σοβαρές (και απόλυτα δίκαιες!) αντιδράσεις απ’ τα κάτω. Δεύτερον, δεν έχουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έτοιμες τις υποδομές αλλά και το software. H λιθουανία, η κροατία και η ρουμανία είναι ανοικτά πιο μπροστά· κρυφά σίγουρα δουλεύουν και άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, σε συνεργασία με τις εταιρείες ψηφιακού φακελώματος και επιτήρησης. Πέρα απ’ αυτά, για να φτιαχτεί ο όγκος προσωπικών δεδομένων 400.000.000 Άλλων, μαθαίνουμε ότι τα δυτικά αφεντικά και οι big tech μαφίες τους προσπαθούν να «κινηθούν» («πειραματικά» πάντα…) σε άλλα σημεία του πλανήτη· ειδικά στην Αφρική…

Το ελλαδιστάν; Η επίσημη συμμαχία με την “μυστηριώδη” Palantir αλλά και την microsoft λέει πολλά. (Περισσότερα και πολύ κατατοπιστικά για την πρώτη στο cyborg 20…)

Φαίνεται πως τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά είναι έτοιμα και αποφασισμένα να κόψουν τον λαιμό του τελευταίου προσχήματος περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «ιδιωτικότητας» και «ατομικών δικαιωμάτων» πάνω στον πάγκο του χασάπη του λέγεται 4η βιομηχανική επανάσταση, φτιάχνοντας τις εθνικές τους βάσεις ψηφιακού φακελώματος των υπηκόων τους με αφετηρία (και καθόλου τέρμα!) το «κουλούριασμα»… Πάνω απ’ όλα η υγεία – της μηχανής!!

Ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μετά από ένα χρόνο, έχει ξεθωριάσει μεν· θα χρησιμοποιήσουν όμως όλες τις δυνατότητές τους για να εμποδίσουν την ριζοσπαστική, πολιτική συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού (υποχρεωτικά: σύγχρονου αντικρατικού / αντικαπιταλιστικού) και αποφασισμένου μπλοκ που θα μπορούσε να αποκαλύψει και να μπλοκάρει τα σχέδιά τους. Θα χρησιμοποιήσουν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα μέσα που διαθέτουν:

– τους φασίστες / ακροδεξιούς / ρατσιστές τερατολόγους αλλά και προβοκάτορες·

– τους έμμισθους δημαγωγούς και τους εθελοντές «στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού»·

– τις στρατιές των αμοιβόμενων ή μη trolls·

– το νομικό οπλοστάσιό τους, με απαγορεύσεις, απειλές, καταστολή·

– το παρανομικό οπλοστάσιο (των ιδιωτικών εταιρειών του διαδικτύου) με λογοκρισίες εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητεί το δίκιο της εξουσίας και των τεχνο-αφεντικών·

– την αδράνεια ή/και την εθελοδουλεία της μικροαστικής αριστεράς ή/και άκρας αριστεράς και τους βλακώδεις «συνδικαλισμούς» της·

– την συναισθηματική / ψυχολογική κούραση έως ισοπέδωση μεγάλου μέρους των πληθυσμών, που εντελώς κοντόφθαλμα θα προτιμήσει έναν τιποτένιο συμβιβασμό με άμεσα «αντίδωρα / ψίχουλα» παρά έναν δύσκολο και μακρόχρονο αγώνα με αβέβαιη κατάληξη.

Δεν είναι λίγα, δεν είναι ασήμαντα! (Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή μην έχετε αμφιβολία σε ποια μεριά θα βρίσκεται… Κι ας λυσσάνε όσοι θέλουν!)

Μένει κάτι ακόμα. Η «διασυνδεσιμότητα» αυτών των ψηφιακών εθνοκρατικών φακελωμάτων. Δεν φτάνει να έχει κάθε κράτος την δική του «κάρτα υγείας» που θα επιτρέπει στους πειθαρχημένους υπηκόους του να κινούνται εκεί που θα απαγορεύεται στους υπόλοιπους. Θα πρέπει (οι πρώτοι) να μπορούν να μετακινούνται κατ’ αρχήν εντός ζώνης Σέγκεν και, στη συνέχεια, οπουδήποτε στον πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως όταν σκανάρονται οι «κάρτες» τους θα πρέπει να έχουν πρόσβαση (έστω την βασική) στα data υγείας (και όχι μόνο…) του φέροντος στην «εθνική βάση» που του αντιστοιχεί. Πράγμα που σημαίνει ότι γαλλικά ή ελληνικά data θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο ρουμανικό ή στο μαλτέζικο κράτος, και το ανάποδο. Πώς και πότε θα γίνει αυτό; Μετά από πόσα παζάρια; Δεν ξέρουμε. Όπως δεν ξέρουμε πότε, πως και αν θα γίνει η «διασυνδεσιμότητα» των data των ευρωπαίων υπηκόων με το ρωσικό, το κινεζικό, το κουβανέζικο ή το ιρανικό κράτος – η αναφορά ενδεικτική. Εδώ πρόκειται για αναμέτρηση κρατικών εξουσιών για το «νέο χρυσάφι»· δεν είναι αστεία!

Υπάρχουν κι αλλά πολιτικο/τεχνικά ζητήματα, στα οποία θα αναφερθούμε μελλοντικά. Κανένα όμως δεν πρέπει να (μας) κοιμίσει· να νομιμοποιήσει την αδράνεια, τις δικαιολογίες απάθειας, τους συμβιβασμούς….

(Έτσι λέμε…)

Προπέρσινα καθόλου ξινά σταφύλια…

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Μόνο για χάρη της Ιστορίας πρέπει να το θυμίσουμε. Το Νοέμβρη του 2018 με την υπογραφή cyborg είχαμε κυκλοφορήσει / τοιχοκολλήσει την πάνω αφίσα. Ήταν μια ακόμα απ’ τις απελπισμένες προσπάθειές μας να τσιγλίσουμε, να ξυπνήσουμε, να ενοχλήσουμε το «κτήνος» του όποιου κινηματικού ανταγωνισμού. Μάταια: το «κτήνος» ήταν ήδη μια άμορφη μάζα που ασχολιόταν μόνο με τον εαυτό της. Και (φυσικά) μας είχε και μας έχει χεσμένους κανονικά.

Την αφίσα είχαμε βγάλει σε σχέση με την έναρξη βιομετρικών φακελωμάτων στην ε.ε. – με στόχο (τι άλλο;) τους πρόσφυγες / μετανάστες. Εύκολος στόχος, χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα, χωρίς κανένα δικαίωμα άρνησης, αμφισβήτησης, κριτικής, οι πρόσφυγες / μετανάστες μετατράπηκαν δια της βίας και στο «δωρεάν κρέας» για την πρωταρχική συσσώρευση βιομετρικών δεδομένων απ’ τα δυτικά αφεντικά.

Επειδή λόγω μεγέθους μπορεί το κείμενο της αφίσας να είναι δύσκολο να διαβαστεί, το αναπαράγουμε εδώ:

Πόσες γλώσσες μιλάει Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ;

Τρία ευρωπαϊκά κράτη με ισχυρούς αντι-μεταναστευτικούς / φασιστικούς προσανατολισμούς, η Ουγγαρία, η Λετονία και η Ελλάδα, προθυμοποιήθηκαν να εγκαταστήσουν στα χερσαία σύνορά τους το ΕΞΥΠΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΝΟΡΩΝ.

Το Ε.Σ.Ε.Σ. είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα αποτελούμενο από κάμερες, λογισμικό αναγνώρισης μικρο-εκφράσεων του προσώπου και ιριδοκόπησης, βάσεις βιομετρικών και άλλων δεδομένων, σκάνερ, κλπ. Θα στρέφεται κατά «υπηκόων τρίτων χωρών» (εκτός ε.ε.) που εισέρχονται στο «φρούριο», κάνοντάς τους ερωτήσεις για να δει αν απαντούν ειλικρινά. Για παράδειγμα, η μηχανή θα ρωτάει (στη γλώσσα του ανακρινόμενου):

Α: Τι έχεις μέσα στη βαλίτσα του;

Β: Αν ανοίξεις την βαλίτσα σου και μου δείξεις το περιεχόμενό της θα επιβεβαιωθεί αυτό που μου είπες πριν;

Η εφαρμογή του Ε.Σ.Ε.Σ. (που είναι «ευρωπαϊκό πρόγραμμα») είναι προς το παρόν «πειραματική». Έχει σκοπό να αυξήσει την βάση των δεδομένων του σε πρόσωμα και ανθρώπινες εκφράσεις, και να βελτιωθεί το λογισμικό του. Γιατί ακόμα κάνει πολλά λάθη· γι’ αυτό και στην τωρινή εφαρμογή του θα αποτελέσει το πρώτο στάδιο της ανάκρισής και της «ανίχνευσης υπόπτων». Το δεύτερο στάδιο θα το κάνουν κανονικοί μπάτσοι / συνοριοφύλακες…

Για το πείραμα και την βελτίωση τους Ε.Σ.Ε.Σ. χρησιμοποιούνται σ’ αυτή τη φάση εκείνοι που θεωρούνται «3ης διαλογής άνθρωποι»: οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα διαφημιστεί και θα γίνει αποδεκτό το Ε.Σ.Ε.Σ. σαν ο υψηλής νοημοσύνης μηχανικός ανακριτής / φύλακας των συνόρων…. Για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια γενικευμένα μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, σαν μια απ’ τις «έξυπνες μηχανές» επιτήρησης και ελέγχου…

Πρώτα κάνουν στόχο τους Άλλους ΜΕΤΑ ΕΣΕΝΑ!

Αυτά λέγαμε δημόσια και καθαρά πριν 16 μήνες. Κι ανάθεμα σ’ όλους εκείνους που ούτε τότε μπορούσαν να καταλάβουν ούτε τώρα θέλουν: περνάνε ήδη, «ανεπαισθήτως» ή με πλήρη συνείδηση, απέναντι….

Καλά κρασιά λοιπόν…

Smart Policing…

Παρασκευή 5 Φλεβάρη. Το ρεπορτάζ έχει τίτλο Από αυτό το καλοκαίρι 1.000 φορητές συσκευές της ΕΛΑΣ θα σκανάρουν τα πρόσωπα των πολιτών σε περιπολίες· με την υπογραφή της Κορίνας Πετρίδη· ημερομηνία 28 Γενάρη 2021· απ’ το site «reporters united». Μεταφέρουμε το μεγαλύτερο μέρος του, για να προσθέσουμε στη συνέχεια δυο τρεις κουβέντες.

… Σύμφωνα με αξιωματούχο της ΕΛΑΣ που μίλησε στο Reporters United, μέχρι το καλοκαίρι του 2021 εκτιμάται πως η ελληνική αστυνομία θα έχει παραλάβει «χιλιάδες φορητές συσκευές» που θα μοιάζουν με smartphones και θα επιτρέπουν την ταυτοποίηση πολιτών με τη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπου και λήψης δακτυλικού αποτυπώματος.

«Σκοπός είναι η εξακρίβωση προσώπων, οχημάτων και αντικειμένων σε πραγματικό χρόνο. Έτσι θα βελτιωθεί η ασφάλεια των αστυνομικών, θα μειωθεί η άσκοπη ταλαιπωρία των πολιτών, θα εξοικονομήσουμε ανθρώπινους και υλικούς πόρους και χρόνο εργασίας», αναφέρει αξιωματούχος της ΕΛ.ΑΣ.

Το έργο ανατέθηκε μετά από διεθνή διαγωνισμό στην Intracom Telecom τον Μάρτιο του 2019. Η Intracom Telecom αποτέλεσε για δεκαετίες τον τηλεπικοινωνιακό βραχίονα του ομίλου Intracom, συμφερόντων Σωκράτη Κόκκαλη. Το 2006 σημαντικό μερίδιό της πωλήθηκε στη ρωσικών συμφερόντων Sistema. Το 2014 οι δύο βασικοί μέτοχοι Intracom και Sistema πούλησαν ολόκληρα τα μερίδιά τους σε μη κατονομαζόμενους «επενδυτές από το Ντουμπάι». Σήμερα η εταιρεία ελέγχεται σε ποσοστό 100% από την Intracom Middle East FZ-LLC.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της ανάθεσης, από την αρχική σύλληψη της ιδέας (2017) μέχρι και την υπογραφή της τελικής σύμβασης το 2019, υλοποιήθηκε εξ’ολοκλήρου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ύπαρξη του έργου όμως δεν την πληροφορηθήκαμε ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την ΕΛΑΣ. Στις 2 Ιουλίου 2019, δηλαδή πέντε ημέρες πριν τις εκλογές του 2019, η εταιρεία Intracom Telecom με δελτίο τύπου «ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας με το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη» για το έργο “Έξυπνης Αστυνόμευσης”. Θα χρειαστεί να φτάσουμε στα τέλη του 2019 ώστε η ΕΛΑΣ να προβεί στην “Ανακοίνωση Σύναψης Σύμβασης” για το έργο.

Το συνολικό κόστος του προγράμματος υπερβαίνει τα 4 εκατομμύρια ευρώ. Το 75% του κόστους του έργου καλύφθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας, γεγονός που καταδεικνύει μια συνολική στροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για την πρόληψη της εγκληματικότητας.

Η τεχνολογία / οι αλγόριθμοι “αναγνώρισης προσώπου”, αν και χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια από διάφορα κράτη (π.χ. εκείνο της αυτού μεγαλειότητας…), πήραν μεγάλη ώθηση – και “νομιμοποίηση”… – το 2020… Με το γνωστό επιχείρημα: για το καλό της δημόσιας υγείας! Απ’ την κίνα ως την ρωσία και απ’ το απαρτχάιντ ισραήλ μέχρι …. (μέχρι που;) το ψηφιακό φακέλωμα όσο το δυνατόν περισσότερων «βιομετρικών data» των υπηκόων προωθήθηκε σαν μέρος της … πρόληψης απέναντι στον φτερωτό φονιά / τσαχπίνη… Μια ακόμα απ’ τις τεχνολογικές εφαρμογές που ήταν έτοιμη εδώ και χρόνια αλλά είχε φρακάρει η καθιέρωσή της ελλείψει της κατάλληλης νομιμοποίησης.

Είχαμε αναρωτηθεί (σιωπηλά): αφού ο ρατσιστής, μιλιταριστής σύμμαχος του ελλαδιστάν είναι πρωτοπόρος σ’ αυτόν τον τομέα είναι δυνατόν το ελληνικό σύμπλεγμα της ασφάλειας να μείνει πίσω; Πήραμε την απάντηση: ήταν πολύ πριν τον τσαχπίνη που οι φαιορόζ (το κόμμα της Κουμουνδούρου είναι γνωστός «υπερασπιστής των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων», ε;) φρόντισαν να ανοίξουν τον δρόμο στην «facial recognition» επιτήρηση και καταστολή. Και επειδή, φυσικά, ήξεραν τι ακριβώς κάνουν κράτησαν το έργο τους μυστικό, και ποτέ δεν το ανέφεραν ούτε το αναφέρουν στα θριαμβευτικά πεπραγμένα της «πρώτης / δεύτερης φοράς» τους… Ένοχη σιωπή…

Όμως τι σημαίνει «αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου»; Φανταστείτε ένα ηλεκτρονικό πρόγραμμα που, μέσω μιας κάμερας, «διαβάζει» οποιοδήποτε πρόσωπο, το αναλύει σε λίγες δεκάδες «σημείων» (και των αποστάσεων μεταξύ τους) και το συγκρίνει με αποθηκευμένα δεκάδες χλιάδες πρόσωπα (αναλυμένα με τον ίδιο τρόπο) ώστε να καταλήξει στην «ταυτότητα» του προσώπου. Σα να λέμε: κατασκευάζεται μια ορισμένη γεωμετρία κάθε προσώπου, και αντιπαραβάλεται μέσα σ’ έναν τακτοποιημένο σωρό / αρχείο ανάλογων γεωμετριών. Ιδανικά, για να δουλέψει αυτό το κόλπο, αφενός θα πρέπει να είναι καταγραμμένα τα πρόσωπα όλων των υπηκόων (και ει δυνατόν από δύο τουλάχιστον διαφορετικές γωνίες, ανφάς και προφίλ…) και αφετέρου θα πρέπει να δοκιμαστεί, να ξαναδοκιμαστεί και να βελτιώσει ο αλγόριθμος (απ’ τον αριθμό των σημείων του προσώπου ως τις συσχετίσεις μεταξύ τους) ώστε να αποφεύγει τα πολλά λάθη… (Αντίστοιχα ισχύουν για την «αναγνώριση ίριδας» και άλλα που θα διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται στο επερχόμενο cyborg 20…)

Για να βγουν, λοιπόν, οι χωροφύλακες στους δρόμους με «χιλιάδες έξυπνες συσκευές» τύπου κινητών και να κάνουν «αναγνώριση προσώπου» προϋποτίθεται η ύπαρξη μιας μεγάλης βάσης δεδομένων τέτοιου είδους· ενός όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αρχείου «προσώπων», στην κατοχή των αρχών. Υπάρχει τέτοιο; Μα βέβαια!!!

Τα δελτία αστυνομικής ταυτότητας έχουν ψηφιοποιηθεί κι αυτά, αλλά οι φωτογραφίες σ’ αυτά δεν βοηθούν, ειδικά επειδή σε πολλές περιπτώσεις είναι παμπάλαιες. Αντίθετα οι φωτογραφίες που λαμβάνονται απ’ όσους / όσες κατηγορούνται για σοβαρά αδικήματα είναι αξιοποιήσιμες· συνεπώς αυτές θα πρέπει να ήταν η πρώτη μαγιά. Όμως είναι πολύ λίγες σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, και ασφαλώς δεν είναι τόσο μεγάλο αρχείο / βάση δεδομένων ώστε να έχει ελπίδα η τυχαία «αναγνώριση προσώπου» στο δρόμο. Όμως, χωρίς αυτήν, οι προγραμματιστές δεν μπορούν να βελτιώσουν την απόδοση (δηλαδή την ακρίβεια) των αλγορίθμων.

Χρειάζεται, λοιπόν, κάτι πολύ ευρύτερο, πέρα απ’ τα «εγκληματολογικά αρχεία» των αρχών. Κάτι που να έχει ταυτόχρονα (πρόσφατες) φωτογραφίες, διαρκώς ανανεούμενες, συν το βασικό: τα στοιχεία ταυτότητας ή κάποια απ’ αυτά που να μπορούν να συμπληρωθούν αρμοδίως. Υπάρχει κάτι τέτοιο διαθέσιμο; Μα ναι!!! Υποψιαζόμαστε (χωρίς να μπορούμε να το αποδείξουμε…) ότι φιλότιμοι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες ψηφιακής δημόσιας τάξης (ή στην συνεργαζόμενη εταιρεία…), με κατάλληλα «εργαλεία», συγκέντρωσαν όλο το φωτογραφικό και video υλικό προσώπων που είναι διαθέσιμο στους ελληνικούς λογαριασμούς του antisocial μήντιου «facebook», μαζί με τα λοιπά στοιχεία ταυτοποίησης του καθενός!!! Αυτό ναι: μπορεί να (έχει) φτιάξει μια καλή και αρκετά εκτετεταμένη βάση δεδομένων για αναγνώριση προσώπων!

Θα πείτε τώρα: ναι, αλλά τι γίνεται με την γενικευμένη υγιεινιστική μασκοφορία; Χμμμμ… Αυτή θα μπορούσε να είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση για τους τεχνολόγους των σχετικών αλγορίθμων. Αν προσέξετε την πάνω φωτογραφία θα διαπιστώσετε πως όντως μια μάσκα κρύβει σχεδόν τα μισά σημεία του προσώπου…. Όμως αν αυξηθούν εκείνα που είναι φανερά και, επιπλέον, γίνουν «υποθέσεις» για τα κρυμμένα, μπορεί και πάλι να προκύπτει ένα ανεκτό (απ’ την άποψη των λαθών) συμπέρασμα. Κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»…

Άλλωστε οι τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι ΚΑΙ για τα δύσκολα…

Με ‘γεια λοιπόν! Ή όχι;

“Κοινωνική ευθύνη”…

Δευτέρα 1 Φλεβάρη. Είναι υποχρέωσή μας, σαν εργάτες αυτόνομοι, να προ-ειδοποιούμε όσο πιο καθαρά γίνεται για την «προετοιμασία» του μέλλοντος, για τις καπιταλιστικές και κρατικές τάσεις, γυρίζοντας όσο πίσω χρειάζεται για να εντοπίσουμε τα ίχνη των ιστορικών διαδρομών… Το ίδιο κάνουμε μέσω cyborg εδώ και 5,5 χρόνια για μια σειρά ζητημάτων σχετικών με τις «νέες τεχνολογίες», συμπεριλαμβανόμενων των βιοτεχνολογιών… Το ότι ο κόσμος βαριέται να ξεκολλήσει απ’ την καθημερινή τριβή και μιζέρια του, αρνείται το να ξέρει τα καθοριστικά για την ζωή του, και το ότι εμείς είμαστε de facto περιθωριακοί (επειδή είμαστε καθαροί από κάθε άποψη…) περιορίζει κατά πολύ την εμβέλεια όλης αυτής της δουλειάς, για την οποία δεν έχουμε κανένα «δικό μας» όφελος.

Θα συνεχίσουμε ωστόσο, όσο μπορούμε. Το άρθρο του 2010 φωτίζει (ελπίζουμε) καθαρά τι έχει ξεκινήσει επιθετικά σχετικά με την λογοκρισία και τον έλεγχο στον κυβερνοχώρο από το 2020· στο όνομα, ως γνωστόν, της «υγείας»… Αλλά δεν είναι το μόνο σήμα-κινδύνου-απ’-το-παρελθόν για αυτά που γίνονται ήδη και θα γίνουν (όπως όλα δείχνουν) πολύ πιο συστηματικά και μεθοδικά το 2021.

Δυο χρόνια πριν την συγγραφή του πιο πάνω άρθρου, ο Lawrence Lessig, καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο του Stanford και απ’ τους συνιδρυτές των Creative Commons, μιλούσε στο τεχνολογικό συνέδριο Fortune’s Brainstorm στο Half Moon Bay της καλιφόρνια. Κι εκεί, ανάμεσα σε άλλα, είπε κι αυτό:

… Σε κάποια φάση, σ’ ένα δείπνο όπου βρισκόταν και ο Richard Clark, τον ρώτησα «Υπάρχει κάτι ισοδύναμο με τον Patriot Act – ένας i-Patriot Act – που να είναι σε αναμονή ενός σημαντικού γεγονότος ώστε να βρεθεί η δικαιολογία να επιβληθεί αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο που δουλεύει το Internet;». Και μου απάντησε «Φυσικά και υπάρχει…» – και ορκίζομαι ότι έτσι ακριβώς το είπε – «… και δεν θα αρέσει πολύ στον Vint Cerf».

Ο Richard Clark ήταν «εθνικός συντονιστής για την ασφάλεια, την προστασία των υποδομών και την αντιτρομοκρατία» στις ηπα απ’ το 1998 ως το 2003. Στη συνέχεια προσελήφθη απ’ την πετροχούντα των εμιράτων, και έφτιαξε για λογαριασμό της μια δομή κυβερνοκατασκοπείας, υποτίθεται για την παρακολούθηση των «εξτρεμιστών». Οι τοξικοί του Ντουμπάι το χρησιμοποιούν, φυσικά, εναντίον των πάντων: απ’ τις γυναίκες ακτιβίστριες μέχρι τους αξιωματούχους της fifa… Ο Clark δεν πρέπει να έχει πρόβλημα: έχει συμμετάσχει σε διάφορες «βρώμικες» εκστρατείες του αμερικανικού κράτους…

Ο Vint Cerf (Vinton Gray Cerf) είναι απ’ τους πρωτοπόρους της δημιουργίας του internet όπως το ξέρουμε, και μαζί με τον Bob Kahn (δημιουργό του πρωτοκόλλου TCP/IP) θεωρούνται «οι πατέρες του διαδικτύου». Οπότε είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας γιατί δεν θα του άρεσε ένας …i-Patriot Act… (Εν τω μεταξύ κάποια video με σχετικές δηλώσεις του Lessig έχουν εξαφανιστεί απ’ το διαδίκτυο…)

Έχουμε, λοιπόν, τα εξής δεδομένα. Πρώτον, εδώ και 1,5 (μπορεί και παραπάνω) δεκαετία υπάρχουν αμερικανικά / δυτικά σχέδια για την πειθάρχηση «της κυκλοφορίας στο internet». Σίγουρα μέσω της αυστηρής προσωποποίησης όλων όσων μπαίνουν είτε στο σύνολό του κυβερνοχώρου είτε σε ορισμένες περιοχές του (το πρώτο είναι αρκετά πιθανό).

Δεύτερον, δημιουργήθηκαν σ’ όλο αυτό το διάστημα (απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα) και επιβλήθηκαν οι τεχνολογίες «αποκοπής» της πρόσβασης σε διάφορες περιοχές του κυβερνοχώρου, από κράτη, «για την προστασία των υπηκόων».

Τρίτον, μέσα στο κουρνιαχτό που έχει σηκώσει η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, εκτός απ’ την βιο-ασφάλεια έχει σηκωθεί ψηλά και εξίσου δημαγωγικά και το ζήτημα της κυβερνο-ασφάλειας. Η συστηματική λογοκρισία, που προς το παρόν, και με την αναμονή επίσημων κρατικών νομοθεσιών, γίνεται με αποφάσεις των ιδιωτικών εταιρειών / πλατφορμών των antisocial media, είναι μόνο μια πλευρά αυτής της εξέλιξης. Οι καταγγελίες για κυβερνοεπιθέσεις (στις ηπα…) που αποδίδονται είτε στη Μόσχα, είτε στο Πεκίνο, είτε στην Πγιονγκγιάνγκ, είτε είναι πραγματικές είτε είναι προβοκατόρικες, είναι μια άλλη πλευρά. Και το γεγονός ότι με την εξάπλωση των 5G επικοινωνιών πολύ μεγαλύτεροι όγκοι δεδομένων θα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (έχοντας μετατραπεί σε «ων ουκ άνευ» για πλήθος καπιταλιστικών και κυβερνητικών λειτουργιών…) έχει ήδη κάνει την «κυβερνο-ασφάλεια» νο 1 ζήτημα στις διεθνείς συζητήσεις των αφεντικών· και στην αναζήτηση των τεχνολογικών και νομικών μέτρων που θα ληφθούν.

Εκείνο που είναι ακόμα κάπως θολό είναι το είδος των δικαιολογιών που θα εφευρεθούν για να νομιμοποιήσουν, όσο είναι δυνατόν, την δυτική «ρύθμιση της κυκλοφορίας» στο internet (σε άλλες περιοχές του κόσμου συμβαίνει ήδη…), και πιθανότατα με πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα απ’ ότι η φυσική ρύθμιση κυκλοφορίας στους δρόμους. Θα είναι τα λεγόμενα «fake news» που μολύνουν τις «συνειδήσεις» των υπηκόων εμποδίζοντας τα κράτη και τα αφεντικά να έχουν το μονοπώλιο της «αλήθειας»; Θα είναι μια «μεγάλη κυβερνοεπίθεση» που θα αποδοθεί σε κάποιο κράτος rival και θα είναι «αποσταθεροποιητική» ώστε το δίλημα «internet ή ελευθερία», όπως το «υγεία η ελευθερία» να ποτίσει τους υποτελείς; Θα είναι ένας συνδυασμός των δύο; Κάτι τρίτο; Θα γίνει εκκαθάριση του κυβερνοχώρου από «ύποπτα περιεχόμενα του παρελθόντος» (κάτι σαν «τα βιβλία στη φωτιά» σε ψηφιακή version); Προς το παρόν οι τάσεις δείχνουν πως όλα αυτά είναι εξαιρετικά πιθανά.

Ένα απ’ τα πιο διάσημα καθάρματα της εποχής, ο Klaus Schwab του Π.Ο.Φ., που έχει αναλάβει την κονσομασιόν για τα σχέδια του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κάνοντας διάφορες Αρμαγεδωνικές προφητείες, προέβλεψε τον περασμένο Ιούλη και μια επερχόμενη «cyber πανδημία» (Έχει προβλέψει επίσης και μια «κατάρρευση των ηλεκτρικών δικτύων»… Τις καταστροφές μέσω πολύ φονικότερων ιών τις αφήνει στην αρμοδιότητα των φίλων του…)

Αν, στη συγκεκριμένη ιστορική φάση που ζούμε, έχει πολιτική σημασία η πρό-γνωση για τις προετοιμαζόμενες «νέες περιφράξεις» στον κυβερνοχώρο, δεν είναι μόνο γι’ αυτό καθαυτό το συγκεκριμένο πεδίο αναδιάρθρωσης της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Αλλά και για τον συνδυασμό (της συγκεκριμένης πρό-γνωσης) με την εκστρατεία ανακατασκευής των σωμάτων και των κοινωνικών σχέσεων που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με τον κωδικό “covid-19″….

«Ανάσταση νεκρών»;

Σάββατο 23 Γενάρη. …Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά…

Αυτό έγραψε ανάμεσα σε άλλα ο Walter Benjamin στις Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας… Αλλοίμονο αν ήξερε πόσο ακριβής θα ήταν λίγες δεκαετίες μετά την αυτοκτονία του….

Το μαγαζί του κυρ Βασίλη, η microsoft, πατένταρε τον περασμένο Δεκέμβρη την κατασκευή της ομιλίας (και της τεχνητής νοημοσύνης) μιας μηχανής (: chat bot) με βάση τα πραγματικά χαρακτηριστικά οποιουδήποτε συγκεκριμένου ανθρώπου. (Φωτογραφία επάνω). Και επειδή, προς το παρόν, είναι δύσκολο να κλαπούν (ή να δοθούν δωρεάν) όλα τα data ενός ζωντανού ανθρώπου, η microsoft θα στήσει την τεχνολογία «αντιγραφής» πάνω στα data νεκρών…

Επειδή ίσως θα φρικάρετε (και επειδή είναι πάντα καλύτερο να καταλαβαίνουμε σε σχέση με το να αντιδρούμε συγκινησιακά) μεταφράζουμε κατ’ αρχήν την περιληπτική παρουσίαση του σχεδίου:

Παραδείγματα από τωρινές ανακοινώσεις περιγράφουν συστήματα και μεθόδους δημιουργίας ενός οικείου chat bot από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Γι’ αυτόν τον σκοπό κοινωνικά δεδομένα (π.χ. εικόνες, data φωνής, αναρτήσεις σε social media, ηλεκτρονικά μηνύματα, γράμματα, κλπ) του συγκεκριμένου προσώπου θα πρέπει να συγκεντρωθούν. Τα social data μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθεί ή να τροποποιηθεί ένα συγκεκριμένο ευρετήριο (των χαρακτηριστικών) της συγκεκριμένης προσωπικότητας ενός ατόμου. Το ειδικό αυτό ευρετήριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκπαιδευτεί ένα chat bot να συζητάει με βάση την προσωπικότητα ενός συγκεκριμένου ατόμου. Κατά την διάρκεια τέτοιων συζητήσεων, μία ή περισσότερες βάσεις δεδομένων οικειότητας ή/και APIs μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει ανταπόκριση στα λόγια ή/και στις ερωτήσεις του χρήστη, αν τα κοινωνικά data δεν μπορούν να προσφέρουν δεδομένα. Για κάποιους σκοπούς, διδιάστατα ή τρισδιάστατα μοντέλα ενός συγκεκριμένου προσώπου μπορεί να δημιουργηθούν με την χρήση φωτογραφιών, πληροφοριών βάθους ή/και δεδομένων video σχετιζόμενων με το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Αν και το κυρίως κείμενο της πατέντας είναι πιο αναλυτικό, μπορεί να καταλάβει κάποιος κι απ’ την πιο πάνω περίληψη ότι το μαγαζί του κυρ Βασίλη δεν ενδιαφέρεται να φτιάξει μηχανικές απομιμήσεις συγκεκριμένων νεκρών ανθρώπινων χαρακτήρων παρά μόνο επειδή δεν υπάρχει έλεγχος ή/και «ιδιοκτησία» στα ψηφιακά δεδομένα κάποιου που έχει πεθάνει… Συνεπώς η εταιρεία μπορεί να τα χρησιμοποιήσει δωρεάν και κατά βούληση, έτσι ώστε να φτιάξει, να δοκιμάσει και να «κουρντίσει» τους κατάλληλους αλγόριθμους.

Ο απώτερος στόχος που μπορούμε να διακρίνουμε πίσω απ’ αυτήν την πατέντα είναι η κατασκευή διαφορετικών «μηχανικών χαρακτήρων» που να είναι (ή να μοιάζουν) ανθρώπινοι. Άλλος, για παράδειγμα, μπορεί να είναι «ευέξαπτος»· άλλος μπορεί να είναι «χιουμορίστας»· κ.ο.κ.

Αυτό δίνει άλλες διαστάσεις και δυναμικές στην καθολική και διαρκή συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων που μεθοδεύει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, αξιοποιώντας την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που το ίδιο έστησε. Για παράδειγμα θα ήταν εφικτό (στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον) οι περιβόητοι «οικιακοί βοηθοί» τύπου Siri ή Alexa (τα οικιακά μηχανικά «κέντρα ελέγχου» της καθημερινότητας…) να αποκτήσουν και «προσωπικότητα», είτε on demand είτε σύμφωνα με τις προτάσεις των ειδικών (ψυχο-βιο-πληροφορικών;) για το ποια μηχανική προσωπικότητα ταιριάζει σε κάθε χρήστη…

Θα ονομάζαμε (και) το συγκεκριμένο πατεντάρισμα, την συγκεκριμένη «πνευματική ιδιοκτησία», νεκροπολιτική. Αλλά θα χρειαστεί πολύς καιρός, άγνωστο πόσο πολύς, μέχρι να αρχίσουν αυτά τα ζητήματα να γίνονται κατανοητά σε ένα υπολογίσμο τμήμα των σύγχρονων εργατών. Κι ως τότε θα πρέπει να υπερβάλλουμε εαυτούς για να καθυστερήσουμε, έστω, την προέλαση του εχθρού…