Tag: τεχνολογία

Συρία και πέριξ

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Αν δεν έχει ανακαταληφθεί εντελώς σήμερα, σίγουρα η εισβολή έχει προχωρήσει αρκετά: η Abu Kamal περνάει γρήγορα στα χέρια του καθεστώτος Άσαντ και των συμμάχων του.

Την ίδια ώρα που Άσαντ πανηγυρίζει, ο (και σπουδαίος σύμμαχος της Αθήνας) Νετανιάχου ανακρίνεται για υποθέσεις διαφθοράς. Δεν είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες. Δεν είναι η δεύτερη, ούτε η τρίτη. Είναι η πέμπτη… Ο δικηγόρος του Jacob Weinroth δήλωσε σχετικά: Ο Netanyahu είναι τίμιος. … Αλλά θαυμάζει το χρήμα. Γνωρίζω την αδυναμία που έχει στους πλούσιους… Ωραίες ατάκες, ίσως πρέπει να χρησιμοποιηθούν και στα ελληνικά.

Εν τω μεταξύ ο κολλητός του τοξικού πρίγκηπα που έχει πάρει την δουλειά του υπ.εξ. της σαουδαραβικής χούντας, ο Adle al-Jubeir, επαναλαμβάνει προβοκατόρικες περικοπές απ’ το μνημειώδες έργο «ψόφιο κουνάβι: διαλεκτές ατάκες, volume 1» συνεντευξιαζόμενος στο αμερικανικό cnbc: το ιράν είναι ο νούμερο 1 κρατικός υποστηρικτής της τρομοκρατίας. Θέλει να δει (λέει) κι άλλες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Ωστόσο, όπως έχει συμβεί με όλα τα προηγούμενα κόλπα τους, οι γιάπηδες του Ριάντ κινδυνεύουν να χάνουν και το σορτάρισμά τους στον λίβανο: ακόμα και οι σουνίτες οπαδοί του «παραιτημένου» Hariri θέλουν να τον δουν πίσω στη Βηρυττό. Όπως και η Χεζμπ’ αλλάχ τον θεωρούν ακόμα πρωθυπουργό. Αν δεν γυρίσει, δικαιώνει την άποψη ότι τον ελέγχει το Ριάντ και το Αμπού Ντάμπι (πράγμα που είναι αλήθεια). Για να γυρίσει, πάλι, ψάχνει διεθνή υποστηρίξη στον σαουδαραβικό σχεδιασμό· εξ ου και έχει «επαφές» με διάφορους πρωτοκοσμικούς πρεσβευτές στο Ριάντ. Αλλά επίσημα τουλάχιστον η ε.ε. δεν φαίνεται διατεθειμένη να μπλέξει στα κόλπα ενός καθεστώτος (του σαουδαραβικού) που αύριο μπορεί να έχει ανατραπεί. Σε αντίθεση με το ψοφιοκουναβιστάν που “ποντάρει”. Όμως με “μεγάλους συμμάχους” μόνο το ψόφιο κουνάβι και έναν ύποπτο για το ένα “σκάνδαλο” πίσω απ’ το άλλο, που να πάει κανείς στο σημερινό λίβανο;

Σε κάθε περίπτωση, κάθε μέρα που περνάει, η Χεζμπ’ αλλάχ και οι χριστιανοί σύμμαχοί της στη Βηρυττό φροντίζουν για την «επόμενη φάση» – που δεν θα είναι όπως την θέλει το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: η ισραηλινή άσκηση «μπλε σημαία 2017» συνεχίζεται κανονικά· με την συμμετοχή όχι μόνο των «παραδοσιακών συμμάχων» του Τελ Αβίβ, του τύπου Ουάσιγκτον ή Αθήνα, αλλά και των «καινούργιων», δηλαδή του Παρισιού και του Βερολίνου. Τι δουλειά έχουν οι πολεμικές αεροπορίες του «γαλλογερμανικού άξονα» να κάνουν κόντρες με την αμιγώς επιθετική «μοίρα 115» της ισραηλινής αεροπορίας αν το project europe δεν σκοπεύει να υιοθετήσει τον μιλιταρισμό / ιμπεριαλισμό του Τελ Αβίβ; Ίσως για λόγους εκπαίδευσης και φόρμας απέναντι σε aggressive αντίπαλο: eurofighter και mirage 2000D εναντίον f -15 και f-16… Ίσως για λόγους κατασκοπείας… Πάντως (κατά την καθεστωτική Haaretz) ο ισραηλινός στρατός καταλαβαίνει ότι στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί σε κοινή επιχείρηση με όσους συμμετέχουν στην άσκηση.

Ούτε με τους αμερικάνους που έχουν το γενικό πρόσταγμα; Αργά ή γρήγορα όλα μαθαίνονται…

(φωτογραφία: Ο ένας, δεξιά, ο κύριος Tesla, ψάχνει εργοστάσια για να φτιάξουν τα εντελώς αυτόματα μοντέλα του. Ο άλλος, αριστερά, επιστρατεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες του για να βγάλουν μοντέλα εντελώς made in turkey. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν; Γιατί όχι;

Έτσι ώστε σύντομα, μετά απ’ τα σήριαλ που κατέκτησαν την ελληνική αγορά, να βρουν τον δρόμο τους στα μέρη μας και τα τουρκικής κατασκευής ηλεκτρικά αμάξια. Όσο για εκείνους που παραμυθιάζονται για «τον πόλεμο που ετοιμάζει η ελλάδα κατά της τουρκίας» και τους άλλους που τον ονειρεύονται; Είναι σαν το “2” που θα έπαιρνε η ελληνική εθνική μπάλας μέσα στην κροατία… Μωραίνει ο κύριος…

Γιατί ο κόσμος δεν άλλαξε μια για πάντα στα χρυσά ‘90s!!! Αλλάζει και θα ξαναλλάξει. Βάσανο για όσους το μόνο που ψάχνουν είναι σωσίβια για να επιπλεύσουν στις τρικυμίες των καιρών.)

Φωνητικές εντολές…

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Προφορική επικοινωνία με τις πληροφορικές μηχανές: είναι το καινούργιο κόλπο που είναι ήδη εδώ, έτοιμο (υποτίθεται) να κάνει την σχέση μεταξύ χρηστών και μηχανών ακόμα πιο εύκολη, άμεση, αποδοτική. Έχει όμως όλες τις προδιαγραφές για να γίνει μια ακόμα αλυσίδα επιτήρησης και «φακελώματος»· μία ακόμα ανάμεσα στις υπόλοιπες που απλώνονται εθελοντικά και χαρούμενα στο κοινωνικό πεδίο.

Υπάρχει μια ψηφιακή περσόνα που «απαντάει» όταν ο χρήστης της κάνει ερωτήσεις. Αυτό παρουσιάζεται σαν «προσωποποίηση» της μηχανής, και από κάποιες απόψεις έτσι φαίνεται. Όχι μόνο, όμως. Για παράδειγμα, η σχετική εφαρμογή που προωθεί η amazon (“echo”) διαθέτει σαν ψηφιακό (μηχανικό) συνομιλητή την “Alexa”: προκειμένου η μηχανή να «καταλάβει» ότι μια κουβέντα απευθύνεται σ’ αυτήν και όχι σε κάποιον άλλο, η φράση πρέπει να ξεκινάει με το «όνομα»: Alexa, πες μου τι καιρό θα κάνει αύριο στο Ηράκλειο…

Μ’ αυτό το δεδομένο η “Alexa” (δηλαδή το software της amazon) μπορεί να αναγνωρίσει την φωνή που της απευθύνεται ακόμα και από απόσταση, ακόμα κι αν στον ίδιο χώρο υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που μιλάνε. Αυτό σημαίνει ότι (εφόσον ο χρήστης έχει «ενεργοποιήσει την Alexa) α) η εφαρμογή μπορεί να κάνει «αναγνώριση φωνής» μέσα σε πλήθος, και β) καταγράφει όλες τις φωνές μέσα σ’ ένα δοσμένο χώρο και σε σχετικά μεγάλη ακτίνα – αφού πρέπει να είναι ανοικτή για να ακούσει το αρχικό “alexa”.

Υποτίθεται ότι η amazon (και κάθε παρόμοια) δεσμεύεται ότι κρατάει τα ηχητικά αρχεία στους υπερυπολογιστές της, προκειμένου να προσφέρει και αναγνώριση του προσώπου που μιλάει, εφόσον οι χρήστες της εφαρμογής «εκπαιδεύουν» την Alexa να αναγνωρίζει συγκεκριμένα διαφορετικές φωνές, με το όνομά τους, ώστε να διαφοροποιεί, όπου χρειάζεται, τις απαντήσεις της· αλλά (λέει) ότι τα αρχεία θα είναι μόνο όσο είναι ενεργοποιημένη η εφαρμογή… Πέρα απ’ το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι άλλο έχει ακούσει / αναγνωρίσει / καταγράψει / αποθηκεύσει η μηχανή ενόσω της απευθύνεται ένας χρήστης, είναι γνωστό ήδη αυτό: ότι μικρόφωνα και κάμερες (σε κινητά ή pcs) μπορούν να είναι ενεργά ακόμα κι όταν είναι κλειστά… Αυτό είναι μια απ’ τις δουλειές των ειδικών των μυστικών υπηρεσιών. Το συγκεκριμένο κόλπο, άλλωστε, θα «χακευτεί» για να μην χρειάζεται καν την προσφώνηση (τύπου “Αlexa…”) προκειμένου να δουλεύει…

Συνεπώς οι εφαρμογές φωνητικών εντολών και προφορικής επικοινωνίας με τις πληροφορικές μηχανές θα είναι ενεργές όποτε θέλουν οι πραγματικοί κυριοί τους και όχι οι (τυπικοί μεν αλλά τελικά φαινομενικοί) χρήστες τους.

Όχι, δεν πρόκειται για συνωμοσία! Είναι ο καπιταλισμός στον 21ο αιώνα, απλά, καθαρά και, κυρίως, φανερά. Αν, τώρα, περνάει απαρατήρητος… τόσο το χειρότερο.

Πιο κοντά απ’ όσο νομίζεις!

Πέμπτη 9 Νοέμβρη. Η uber (η γνωστή…) σας καλεί στο κοντινό μέλλον: ιπτάμενα ταξί αστικής χρήσης!… Ανακοίνωσε χτες ότι υπέγραψε συμφωνία με τη nasa για την από κοινού δημιουργία του συστήματος urban εναέριας κυκλοφορίας. Τα μελλοντικά ιπτάμενα ταξί θα είναι ιδιοκτησίας της uber· καμμία σχέση με το μοντέλο των υποτίθεται freelancer οδηγών των κοινών ι.χ.

Η δημιουργία τέτοιων συστημάτων, που να έχουν πολύ μεγάλη «χωρητικότητα» ιπτάμενων οχημάτων (και όχι μόνο ταξί), παραμένει μια βασική προϋπόθεση πριν ο καπιταλιστικός κόσμος περάσει στην εποχή των μαζικών 3D ιδιωτικών (urban και όχι μόνο) μετακινήσεων. Η uber υπόσχεται ότι το σύστημα αυτό θα έχει κατασκευαστεί, ελεγχθεί και εγκατασταθεί στο Los Angeles (όπως επίσης στο Dallas και στο Dubai, που εχουν εκδηλώσει την πρόθεση να μπουν άμεσα στο κόλπο) ως το 2020 (και οπωσδήποτε πολύ πριν τους ολυμπιακούς του 2028 που θα γίνουν στο L.A.). Τα σχεδόν 3 χρόνια φαίνονται λίγα, αλλά ο στόχος είναι δελεαστικός και οι πόροι (χρηματικοί, τεχνικοί και διανοητικοί) υπεραρκετοί. Και δεν έχει εκδηλωθεί επίσημα ακόμα η ανάλογη πρωτοβουλία του Πεκίνου· όμως αποκλείεται να αργήσει…

Το δεύτερο ζήτημα είναι τα επίπεδα προσγείωσης και απογείωσης. Για τα ιπτάμενα ταξί της η uber φαίνεται να έχει βρει την λύση: ειδικές πλατφόρμες φτιαγμένες στις ταράτσες ουρανοξυστών. Μελλοντικά ωστόσο (και πάντως όχι σε έναν αιώνα!), όταν η χρήση των ιπτάμενων ι.χ. γενικευτεί και φύγει απ’ τις βίλες, τα γραφεία και τα προάστεια, κάτι άλλο θα πρέπει να γίνει. Ας πούμε: νέες «έξυπνες» πόλεις, κατασκευασμένες απ’ την αρχή με τις προδιαγραφές του 21ου αιώνα…

Ένα τρίτο ζήτημα αφορά την στάση των κρατικών υπηρεσιών και των κανονισμών τους απέναντι σ’ αυτό το καινούργιο είδος. Άραγε, αυτός που θα οδηγεί ένα τέτοιο όχημα είναι «οδηγός» ή «πιλότος»; Χρειάζεται δίπλωμα οδήγησης ή δίπλωμα πιλότου; Προφανώς θα υπάρξει απάντηση. Αλλά μπορεί το ίδιο το ερώτημα να ξεπεραστεί γρήγορα αν γίνει (κοινωνικά) αποδεκτό το πλήρως αυτόματο ιπτάμενο ι.χ. Που από τεχνολογική άποψη είναι έτοιμο…

Α, υπάρχει και κάτι ακόμα. Οι «λυμπερόπουλοι» και οι «σαν λυμπερόπουλοι», «σπρίτζηδες», «βορβορίδηδες» κλπ. Αλλά αυτοί είναι περιθωριακό φαινόμενο. Κι άλλωστε, ώσπου να έρθει το «κακό» στα μέρη μας, ποιος ζει ποιος πεθαίνει…

Τα data είναι χρυσός

Κυριακή 5 Νοέμβρη. …. Ο ΟΑΣΑ … έθεσε για πρώτη φορά χτες… το αίτημα για δυνατότητα συλλογής των στοιχείων των επιβατών για εμπορική προσωποποιημένη επικοινωνία με την προϋπόθεση της συγκατάθεσης του επιβάτη…

Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων χθεσινό ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής». Η «εμπορική προσωποποιημένη επικοινωνία» είναι αυτό που λέγεται ατομικά εστιασμένη διαφήμιση· το σχετικά πιο πρόφατο (αν και όχι εντελώς καινούργιο) διαμάντι στο στέμα του μάρκετινγκ. Όσο για την «συγκατάθεση»; Skip advertisement, στην αρχή μετά από 10 δευτερόλεπτα, και αργότερα μετά από 120…

Σε απλά ελληνικά: το ελληνικό «υπουργείο μεταφορών», έστησε μέσω του οασα, με πρόφαση το «ηλεκτρονικό εισιτήριο», μια μεγάλη κομπίνα συλλογής προσωπικών data. Με σκοπό να βγάλει φράγκα μέσα απ’ την “ενοικίαση” (ή και την πώληση) αυτών των δεδομένων σε ενδιαφερόμενες διαφημιστικές.

Όσοι / όσες έτρεξαν να βγάλουν προσωποποιημένη κάρτα έπεσαν στο δόκανο. Εθελοντικά. Δεν τους πέρασε απ’ το μυαλό ότι τα “πολιτικά αφεντικά” (τύπου: υπουργοί, γενικοί γραμματείς, γενικοί φαρισαίοι, και σια…) συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά “αέρα”, μαζί με τους επιχειρηματίες φίλους τους.

Αλλαγή παραδείγματος… Aλλά ποιος νοιάζεται και ποιος καταλαβαίνει;

Το απόλυτο pet

Πέμπτη 2 Νοέμβρη. Το 1999 (πριν 18 ολόκληρα χρόνια) η ιαπωνική sony παρουσίασε το “aibo”. Έναν ρομποτικό σκύλο. Για τα δεδομένα εκείνης της εποχής ήταν εντυπωσιακό (κάτι σαν ζωντανή κούκλα): πούλησε 3.000 κομμάτια μέσα σε 20 μόνο λεπτά, αν και η τιμή του ήταν μάλλον υψηλή. Δύο χιλιάδες διακόσια δολάρια σε σημερινές τιμές.

Τα επόμενα χρόνια το “aibo” πήγε εμπορικά καλά: πούλησε πάνω από 150.000 κομμάτια, σε διάφορα χρώματα και επιμέρους χαρακτηριστικά. Αλλά το 2006 η sony μπήκε σε κρίση: ο διεθνής συναγωνισμός την γονάτισε. Έπρεπε να αναδιαρθρωθεί. Η παραγωγή του “aibo” σταμάτησε, αν και η εταιρεία κράτησε ως το 2014 την “κλινική για το aibo”, δηλαδή το τμήμα επισκευών.

Η γιαπωνέζικη εταιρεία στάνιαρε εν τω μεταξύ. Τον ερχόμενο Γενάρη η sony θα αναστήσει το “aibo”, εξελιγμένο φυσικά. Το ύψους 30 πόντων ρομποτόσκυλο θα έχει αυτιά που γυρνούν, ουρά που στριφογυρίζει (ανάλογα με την «διάθεση»), ενώ θα κουνάει και τα μάτια για να δείχνει τα αισθήματά του. Θα έχει μια μεγάλη γκάμα αισθητήρων, μικροφώνων και φακών, με εύκολη συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο, έτσι ώστε οι ιδιοκτήτες του να μπορούν να παίζουν μαζί του και από απόσταση.

Τι δεν θα κάνει ο “aibo”; Αυτό που αναγκάζει τους ιδιοκτήτες των κοινών σκύλων, στις πόλεις, να βγαίνουν απ’ το σπίτι τους είτε έχουν όρεξη είτε δεν έχουν, κρατώντας σακουλάκια…

Αν οι πωλήσεις του aibo 2.0 πάνε καλά, κι αν κι άλλες τεχνολογικές φίρμες προχωρήσουν σε ανταγωνιστικά μοντέλα, τότε ο πλανήτης θα λυτρωθεί απ’ την σχετικά πρόσφατη διάγνωση κάποιων “εξωγήινων”, ότι δηλαδή η γη διευθύνεται από ένα βασιλικό είδος (τα κατοικίδια σκυλιά) ενώ ένα άλλο είδος (το δικό μας) υπηρετεί τους βασιλιάδες μαζεύοντας τα σκατά τους…

Αριστοκρατία

Πέμπτη 2 Νοέμβρη. Οι βασιλιάδες ήταν ένα ελάχιστο μέρος του είδους μας που δεν χρειαζόταν να ανοίγουν πόρτες· τις άνοιγαν οι υπηρέτες τους. Οι πικρόχολοι υποστήριζαν ότι δεν χρειαζόταν να έχουν χέρια· έτσι κι αλλιώς δεν τα χρησιμοποιούσαν πουθενά. Κάποιοι, κάποια στιγμή, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν χρειάζονταν ούτε τα κεφάλια τους…

Το αυτόματο άνοιγμα της πόρτας φαίνεται ότι είναι ένα κλισέ ανωτερότητας, που έχει, οπωσδήποτε, εκδημοκρατιστεί. Υπάρχουν κάμποσα είδη θυρών που ανοίγουν χωρίς να χρειάζεται να τις ακουμπήσει κανείς· υπάρχουν όμως ακόμα περισσότερες που έχουν ακόμα κλειδαριές και πόμολα.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που σε διάφορες τεχνολογικές έρευνες (ή και εφαρμογές) το αυτόματο άνοιγμα της πόρτας παραμένει μια καλή ευκαιρία διαφήμισης. Σε μια τέτοια πρόσφατη περίπτωση τεχνο-ερευνητές απ’ το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον παρουσίασαν ίνες και ρούχα που μπορούν, με μαγνητική φόρτιση, να αποθηκεύουν κωδικούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν το μπουφάν έχει αποθηκευμένο τον κωδικό ανοίγματος / πρόσβασης, αρκεί ένας αισθητήρας που τον διαβάσει για να ανοίξει η πόρτα διάπλατα.

Φαίνεται ότι αν τέτοιες πατέντες αλλά και οι φωνητικές εντολές (σε μηχανές) αναπτυχθούν όπως γίνεται ήδη, τα ανθρώπινα χέρια θα χρειάζονται ελάχιστα.

«Βασιλιάδες» μέσα στα internet of things: έκπτωτοι με βάση τα παλιά ανθρώπινα κριτήρια, αλλά τουλάχιστον χωρίς τον κίνδυνο της λαιμητόμου…

Ιπτάμενες σακαράκες

Τρίτη 31 Οκτώβρη. Ενόσω θα περιμένετε (όχι να αγοράσετε αλλά) να δείτε στο κοντινό, πολύ κοντινό μέλλον, τα πρώτα εντελώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα somewhere near you (προφανώς το ελλαδιστάν δεν είναι πρώτης γραμμής αγορά, ωστόσο έστω και δεύτερης ή τρίτης δεν θα αργήσει) ας έχετε στο νου σας και τα ιπτάμενα.

Αυτό της πανάσχημο της φωτογραφίας, ονόματι Hoverbike Raptor, λανσάρεται σαν ιπτάμενο μηχανάκι… Αρέσει δεν αρέσει (ούτε οι “γουρούνες” είναι κάποιο θαύμα κομψότητας!!), το θέμα είναι ότι αποτελούσε έκθεμα σε έκθεση αυτοκινήτων. Στη Βαρσοβία. Ίσως είναι ακόμα «ανοικτή» – αν έχετε όρεξη να πεταχτείτε ως εκεί.

Μερικά απ’ αυτά που σήμερα εμφανίζονται σαν φουτουριστικές ιδέες είναι οι αυριανές εμπορικές εφαρμογές. Ειδικά αν υπάρχει η κατάλληλη καπιταλιστική νόρμα πίσω τους. Ακόμα κι αν δεν είναι του γούστου σας οι πρώτες (οι εφαρμογές), φροντίστε να αναγνωρίζετε τις δεύτερες: τις νόρμες…

(Αν, φυσικά, σκοπεύετε να ζήσετε στον 21ο αιώνα…)

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο

Τρίτη 31 Οκτώβρη. Η εξασφάλιση της αιώνιας νεότητας είναι το ένα απ’ τα παραμύθια του postmodern καπιταλισμού. Η αθανασία (ή, στην ανάγκη, μια μακροβιότητα που να μοιάζει με αθανασία) είναι μια παραλλαγή του, δανεισμένη και συσκευασμένη αλλιώς απ’ τις μονοθεϊστικές θρησκείες. Το να πουλάνε τέτοιου είδους παραμύθια δεν είναι πια παράξενο. Αν δεν πουλούσαν δεν θα υπήρχαν.

Χρειάζεται κάποια έρευνα ειδικών για να αποδείξει ότι τα γεράματα (και ο θάνατος) είναι αναπόφευκτα; Όχι. Ωστόσο έγινε μία (καθότι υπάρχουν έρευνες για τα πάντα!!!). Ερευνητές του πανεπιστήμου της Αριζόνα ασχολήθηκαν με τον «συναγωνισμό μεταξύ κυττάρων και το αναπόφευκτο των γεραμάτων στους πολυκυτταρικούς οργανισμούς». Και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η φθορά και ο θάνατος είναι μαθηματικά αναπόφευκτα.

Αυτό το «μαθηματικό αναπόφευκτο» είναι ανατριχιαστικό! Είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της (ιδέας περί) αθανασίας!!! Δεν είναι έκπληξη το ότι όλοι θα πεθάνουμε (λένε οι ερευνητές…)… πολλά πράγματα είναι προφανή επειδή έχουμε εξοικειωθεί μαζί τους…. αλλά τι γίνεται με την ηλικία μας; Έλα ντε! Τι γίνεται;

Σύμφωνα με τους ερευνητές γίνονται δύο πράγματα ταυτόχρονα: …Με το πέρασμα του χρόνου τα περισσότερα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού (όπως και όλων των πολυκυτταρικών) αρχίζουν να χάνουν σε λειτουργικότητα, και επίσης σταματούν να πολλαπλασιάζονται και να αυτο-αντικαθιστώνται. Άλλα όμως κύτταρα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα· δημιουργώντας μικρότερους ή μεγαλύτερους καρκίνους. Αν προσπαθήσει κανείς να ξεφορτωθεί τα γέρικα κύτταρα τότε θα δώσει χώρο στα καρκινικά· αν προσπαθήσει να ξεφορτωθεί τα καρκινικά τότε θα απομείνουν τα γέρικα. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε και με τα δύο είδη ταυτόχρονα…

Δεν είμαστε σίγουροι αν οι οπαδοί (και οι επιχειρηματίες) του μετα-ανθρωπισμού συμφωνούν. Σε κάθε περίπτωση ψάχνουν ήδη μια απάντηση για την οποία θα έλεγαν ότι είναι «πέραν των γηραλέων και των τρελών / καρκινικών κυττάρων». Ίσως ένα είδος ανθρώπου με λιγότερα κύτταρα και περισσότερα ηλεκτρικά, μηχανικά, και ηλεκτρονικά «κομμάτια» να είναι μια κάποια λύση… Υπέρ της αθανασίας…

Η αντι-γήρανση έχει γίνει ήδη ζήτημα ανταλλακτικών. Το πήραν υπόψη τους οι ερευνητές εκεί στην Αριζόνα;

Οι φάρσες της ιστορίας, ή: οι καπιταλιστικοί καιροί δεν πρόκειται να ασχοληθούν με την αμηχανία σου…

Παρασκευή 27 Οκτώβρη. Είναι άβολο από αρκετές απόψεις· ή, είναι τροφή για σκέψη: για τις πληθωρικές και ασταθείς introductions του 21ου αιώνα… Φαίνεται ότι αυτός ο αιώνας είναι και θα είναι αχόρταγος σε τέτοιες.

Το ανθρωποειδές (με γυναικεία μορφή) ρομπότ της πάνω εικόνας πήρε «υπηκοότητα», κανονική, με όλα τα “χαρτιά”,  στη … σαουδική αραβία. Όχι σαν τους χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες εργάτες που είναι αιχμάλωτοι / ες στο γνωστό κι απ’ τα μέρη μας “κενό”. Εκκεντρικότητα και διαφήμιση; Ναι και στα δύο! Λόγω κατασκευής δεν θα ήταν άκυρο να το σκεφτείτε: φυσικά και το ρομπότ θα φοράει hijab! Αλλά θα επιτρέπεται να οδηγεί αμάξι…

Ενόσω η σαουδαραβική ουαχαβίτικη χούντα (αλλά, όπου νάναι, θα γίνει “moderate”, σαν κάτι άλλες μετριοπάθειες…) παλεύει να καβαλήσει το κύμα ενός κάποιου world marketing, μπας και βρει συμπαθούντες εδώ ή εκεί, η γεωπολιτική της πρακτική γίνεται όλο και πιο «διαφανής» – και καθόλου ρομποτική. Μάλλον εντελώς «χειροποίητη», α λα 20ος αιώνας:

… Μια συμμαχία σύριων αντικαθεστωτικών ανταρτών προσδιόρισε τις θέσεις βολής στις 18 Μάρτη του 2013, και πυροδότησε πολλούς γύρους ρουκετών και όλμων με στόχο την καρδιά της Δαμασκού… Η επίθεση ήταν μια κυνική επίδειξη δύναμης των ανταρτών… που έβαλαν στόχο το προεδρικό ανάκτορο, το διεθνές αεροδρόμιο της Δαμασκού και ένα στρατόπεδο της προεδρικής φρουράς. Ο βομβαρδισμός έστελνε ένα εκφοβιστικό μήνυμα στο καθεστώς ότι οι μέρες του είναι μετρημένες…

Πίσω από εκείνες τις επιθέσεις υπήρχε ο ρόλος μιας ξένης δύναμης. Σύμφωνα με ένα top secret ντοκουμέντο της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας [των ηπα] που διεύρευσε απ’ τον Edward Snowden, η επίθεση του Μάρτη του 2013 ήταν εντολή ενός μέλους της σαουδαραβικής βασιλικής οικογένειας, του πρίγκημα Salman bin Suntan, για να γιορταστεί η δεύτερη επέτειος της συριακής επανάστασης. Ο Salman εφοδίασε τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες με 120 τόνους εκρηκτικών και άλλα όπλα δίνοντάς τους οδηγίες «να κάψουν την Δαμασκό» και «να ισοπεδώσουν το αεροδρόμιο», σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονται στο ντοκουμέντο…

Αυτά λέει η έρευνα. Ο πρίγκηπας, με μακρόχρονη θητεία στη σαουδαραβική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον (α χα!), ήταν ένας απ’ τους τρεις υπεύθυνους του Ριάντ για την «σαουδαραβική πολιτική για τη συρία». Είναι λογικό που το 2013 ήθελε να το γιορτάσει. Όπως λογικό είναι (σύμφωνα με το ίδιο ντοκουμέντο) ότι … οι αμερικάνοι πράκτορες ήξεραν γι’ αυτές τις επιθέσεις αρκετές μέρες πριν γίνουν. Μόνο ήξεραν;

Ο Άσαντ και το καθεστώς του ήταν μακελλάρηδες. Τύπου 20ος αιώνας. Οι αμερικανικές και οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες ήταν έναν αιώνα μπροστά, αλλά αυτό δεν τους έχει εξασφαλίσει ως τώρα τη νίκη. Ανακατεύτηκε (βλέπετε) η Μόσχα. Η ρωσική ιμπεριαλιστική μηχανή του 21ου αιώνα, με τον δικό της τρόπο. Το σαουδαραβικό καθεστώς προσπαθεί τώρα να επιπλεύσει πάνω στα πετροδόλλαρά του πριν χάσουν την άγκυρά τους (το πετρέλαιο) και παίζει σ’ όλους τους αιώνες. Όχι έξυπνα ρομπότ αλλά και διακτινισμό θα πλήρωνε αν ήταν να συνεχίσει να υπάρχει. Ο καθένας ό,τι μπορεί…

Καθώς η Sophia, το ανθρωποειδές ρομπότ, θα υποδέχεται τους υψηλούς προσκεκλημένους στα παλάτια του Ριάντ και θα τους κάνει παρέα· καθώς οι πράκτορες του παλατιού θα προσπαθούν να εξαγοράσουν κούρδους ή οτιδήποτε άλλο πολέμαρχους (και θα τα καταφέρνουν ή όχι)· καθώς οι αμερικάνοι πεζοναύτες θα ψωνίζουν αιχμάλωτες ασιάτισσες απ’ τα μπουρδέλα της «αυλής» στις ερήμους της αραβικής χερσονήσου· καθώς ο 21ο αιώνας θα είναι ένα συμπίλημα του κατακαθιού των προηγούμενων με οδηγό, αφέντη και κωδικοποιητή ασύλληπτες τεχνολογικές καινοτομίες, οι δυστοπίες του Enki Bilal θα βρυκολακιάζουν:

Eγώ σας τα έλεγα… Aλλά εσείς αποφεύγατε το μέλλον… Μέχρι που μπήκε στα σπίτια σας…

(Ηθικό δίδαγμα, επί τη ευκαιρία: Αν η εργατική κριτική ανάλυση, θεωρητική και πρακτική, τρομάζει μπροστά στο «τουρλουμπούκι» και ψάχνει μια ήσυχη γωνιά, τότε δεν είναι ούτε εργατική, ούτε κριτική, ούτε ανάλυση. Είναι «παντοφλίτσες» σε κάποιο απ’ τα μικροαστικά δυάρια της Ιστορίας…)

Οχήματα 1

Τετάρτη 16 Αυγούστου. Αφού εκτός απ’ τους «τρομοκράτες» και κάθε βαρεμένος πρωτοκοσμικός μπορεί να χρησιμοποιήσει το αμάξι του σαν όπλο (εξολόθρευσης ανυποψίαστων), μήπως τα εντελώς αυτόματα και «έξυπνα» ι.χ. πρέπει να διαφημίζονται και σαν «αντιτρομοκρατικά»; Να κοκαλώνει μόνο του το robocar μόλις βλέπει έστω και στο ελάχιστο παρέκλιση απ’ την πορεία· και να ειδοποιεί την αστυνομία…

Μη βαράτε: μια σκέψη κάναμε… (Δωρεάν. Όπως συνήθως…)