Tag: τεχνολογία

Πολιτική ανυπακοή (3)

Σάββατο 28 Μάρτη. Ο μαζικός κατ’ οίκον εγκλεισμός, η απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων (δημόσιων κατ’ αρχήν) είναι εξαιρετικά βίαιες κρατικές ενέργειες, που νομιμοποιούνται χάρη στη μαζική ενσωμάτωση του (χοντροκομμένα κατασκευασμένου…) Μεγάλου Φόβου του Θανάτου. Είναι ενέργειες που ακυρώνουν για ένα διάστημα και ουσιαστικά αμφισβητούν την ιδεολογική και νομική προτεραιότητα της αγοράς με την παλιά, φυσική της έννοια (οι δημόσιοι χώροι, οι δρόμοι, οι πλατείες,…). Η μόνη «λογική» που υπάρχει εδώ είναι η λογική «διαχείρισης πλήθους» των αφεντικών, για λογαριασμό της αναδιάρθρωσης. Αλλά αυτή δεν έχει ξεδιπλωθεί ολόκληρη ακόμα.

Πρακτικά αυτές οι μαζικές, καθολικές απαγορεύσεις είναι η αρχή μιας συγκεκριμένης καπιταλιστικής διαδρομής· όχι ο «γενικός τύπος» της. Εκείνο που όντως είναι αυτός ο «γενικός τύπος» εκφράζεται στη φράση (ίσως την έχετε ακούσει) «δεν έχουμε ακριβή δεδομένα για την υγεία καθενός ξεχωριστά…» (οπότε «αναγκαζόμαστε σε απαγορεύσεις στο σωρό»…). Ο «γενικός τύπος» της διαδρομής (που λέγεται «4η βιομηχανική επανάσταση») είναι τα ακριβή δεδομένα υγείας του καθενός και της καθεμιάς, σε διαρκή ροή, εφ’ όρου ζωής!

Το κινεζικό κράτος έκανε αρκετά μέτρα σ’ αυτήν την διαδρομή. Χρησιμοποίησε με ενιαίο τρόπο (σε μια κοινή ψηφιακή πλατφόρμα) τις χιλιάδες κάμερες επιτήρησης στις πόλεις με τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου (το ίδιο κάνει και το ρωσικό…), drones, εφαρμογές κινητών τηλεφώνων (για παράδειγμα μία ονόματι «ελεγκτής άμεσης επαφής», που προειδοποιεί τους χρήστες για την εγγύτητά τους με άτομο μολυσμένο ή ύποπτο μόλυνσης από τον covid 19…), τεχνητή νοημοσύνη (για τον εντοπισμό ατόμων με μεγαλύτερη απ’ την κανονική θερμοκρασία από απόσταση, μέσω θερμικών καμερών)· πιθανόν και άλλα, που δεν έχουν γίνει γνωστά. Όλα στο όνομα του περιορισμού της επιδημίας. Αλλά υπάρχουν στα σκαριά ακόμα περισσότερες τεχνικές ελέγχου – της υγείας βρε αδελφέ!

Ο Μεγάλος Φόβος «έπιασε», και οι μαζικές απαγορεύσεις είναι μόνο η μαζική εκβιασμένη είσοδος στο βασίλειο των τηλε- σχέσεων (δηλαδή των σχέσεων που μπορούν να επιτηρούνται μαζικά αλλά ταυτόχρονα και μοριακά, είτε σε πραγματικό χρόνο είτε αναδρομικά). Η «αγορά» θα ανασυσταθεί σαν κυρίως ψηφιακή / ηλεκτρονική. Ο τωρινός φυσικός εγκλεισμός αυτός καθαυτός είναι «παλαιού τύπου», αλλά γίνεται εφικτός επειδή υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες των τηλε- σχέσεων· και της επιτήρησης μέσω αυτών.

Αυτή την στιγμή, στην αγγλία, η τρίτη πιο δημοφιλής εφαρμογή στο μαγαζί της apple και η δεύτερη στο μαγαζί της google είναι ο covid symptom tracker – που φτιάχτηκε μέσα σε 3 ημέρες από ερευνητές δύο νοσοκομείων και ενός πανεπιστημίου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την εφαρμογή οι χρήστες αυτοεπιτηρούνται για «ύποπτα συμπτώματα», και τα (προσωπικά…) δεδομένα τους τα αναφέρουν σε μια νοσοκομειακή βάση «ελέγχου και αξιολόγησης»…

Ο σύγχρονος «ευέλικτος» βιοπληροφορικός εγκλεισμός έχει αρχίσει – και θεωρείται «λυτρωτικός»…

Δεν βρίσκεται πως ο τωρινός Μεγάλος Φόβος «αξίζει τον κόπο» και δεν (θα) πάει χαμένος;

(φωτογραφίες. Πάνω, το μακρινό χτες: αποσπάσματα απ’ την καταγραφή του Ντάνιελ Ντεφόου «Η Πανούκλα στο Λονδίνο» – στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Κριτική.

Κάτω: το σήμερα / αύριο σε μια πρώτη εκδοχή του…)

Δεν ανοίγουμε την πόρτα σε αγνώστους!

Τρίτη 24 Μάρτη. …Ας γίνει κάθε σπίτι οχυρό ζωής, κι ας κλείσουμε την πόρτα στον κορονοϊό… Αυτό το μελοδραματικό κελάηδησε χτες η κεντρική πολιτική βιτρίνα, ο ρημαδοΚούλης. Τα μικροαστικά διαμερίσματα είναι έτσι κι αλλιώς «οχυρωμένα» (και συχνά κάτεργα) εδώ και δεκαετίες – σκέφτηκε λοιπόν ο ρημαδο- να σερβίρει κάτι απ’ τα έτοιμα.

Αλλά ταυτόχρονα και παράλληλα, χάρη και στην «έκτακτη υγιεινιστική ανάγκη» (ξαναλέμε: άλμα στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση) οι ιδιωτικοί χωρο/χρόνοι γίνονται το αντίθετο: «διαφανείς», στο έλεος των εταιρειών (και των κρατών) επιτήρησης και εκμετάλλευσης. Και βρισκόμαστε ακόμα σχετικά στην αρχή: το internet of things βρίσκεται σχεδόν έξω απ’ τις πόρτες· και θα ανοίξουν όλες για τις χάρες του…

Το ότι η «ιδιωτικότητα» έχει γίνει το αντίθετό της χάρη στις antisocial μηντιακές μεσολαβήσεις είναι γεγονός εδώ και χρόνια. Η τωρινή (γενικευμένη στον πρώτο κόσμο) διαταγή «κλειστείτε σπίτια σας» ανοίγει ακόμα περισσότερο τον «ναό» της άλλοτε ιδιωτικότητας στις ηλεκτρονικές / ψηφιακές χρήσεις, καταγραφές – δηλαδή, τελικά, στην ηλεκτρονική επιτήρηση. Αυτή η μετάβαση γίνεται απ’ την μια μεριά πατώντας στην υπαρκτή εξοικείωση των υπηκόων με τις ψηφιακές επικοινωνίες· και απ’ την άλλη με την απαγόρευση των όποιων φυσικών σχέσεών τους.

Είναι τα έτσι αναδιαρθρωμένα σπίτια / φυλακές («προσωρινά» λένε το δεύτερο…) «οχυρά ζωής»; Περίπου: προορίζονται για πυκνώσεις των καπιταλιστικών και των κρατικών μεσολαβήσεων στην καθημερινή ζωή. Και μ΄ αυτή την έννοια γίνονται πράγματι «οχυρά»: για την ζωή του κεφάλαιου…

Η ΤΙΝΑ υγειαίνει αλλάζοντας πρόσωπο

Παρασκευή 20 Μάρτη. Με λίγη τύχη και αρκετή προσοχή κάποιος θα μπορούσε να συγκρατήσει απ’ την καθεστωτική «καθημερινή» της Τετάρτης 18 Μάρτη, από ένα μικρό ρεπορτάζ (μετάφραση απ’ το αμερικανικό bloomberg) και τίτλο «γιατροί της Γουχάν δείχνουν τα λάθη» (σελίδα 11) την εξής φράση:

… Στο μεταξύ σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα αποδείχθηκε πως είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η οποία διαφέρει ωστόσο σημαντικά από τη δυτική ιατρική…

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει καμμία ροπή προς την παραδοσιακή (και μυθική) Ανατολή. Ούτε προωθεί «εναλλακτικές θεραπείες» τις οποίες άλλωστε αγνοεί. Ωστόσο η πιο πάνω φράση θα άξιζε προσοχής, κατ’ αρχήν επειδή έχει δύο διαδοχικά και αντιθετικά μεταξύ τους νοήματα: η παραδοσιακή κινεζική ιατρική είχε ικανοποιητικά θεραπευτικά αποτελέσματα για ασθενείς με ήπια συμπτώματα του covid 19· ΑΛΛΑ εμείς σαν δυτική ιατρική, δεν θα πάρουμε (ούτε την παραδοσιακή ιατρική σας ούτε τα ικανοποιητικά θεραπευτικά της αποτελέσματα). Αναμενόμενο (θα έλεγε κανείς) αν πρόκειται για ζουμί νυχτερίδας ηλικίας 3 ημερών ανακατεμένο με σκόνη από φολίδες πανγκολίνου… Μπλιάχ!!!

Θα άξιζε της προσοχής όμως και για έναν ακόμα λόγο αυτή η φράση. Αν η απαίσια «παραδοσιακή κινεζική ιατρική» έχει αξιόλογα θεραπευτικά αποτελέσματα (τόσο ώστε τα νέα τους να φτάνουν στο ελλαδιστάν μέσω bloomberg) μήπως υπάρχει και κάποια «παραδοσιακή μεσογειακή ιατρική» ή μια «παραδοσιακή γοτθική ιατρική» ή μια «παραδοσιακή κέλτικη ιατρική» ή μια «παραδοσιακή ιατρική των βεδουΐνων» με παρόμοιες ικανότητες; Για να το πούμε απερίφραστα: αν απέναντι στον «άγνωστο φονιά» covid 19 έχουν αποτέλεσμα παλιά, γνωστά, «παραδοσιακά» μέσα, γιατί αυτό να είναι καμάρι μόνο της απαίσιας ανατολικής ασίας;

Μια λίγο προσεκτική ιντερνετική έρευνα έδειξε ότι η αρχική φάση δεν ήταν τυπογραφικό λάθος. Υπάρχει πράγματι ένα παλιό καταπότι (μπορεί και 2.000 χρόνων), που το κινέζικο όνομά του σημαίνει «σούπα που καθαρίζει τα πνευμόνια και αποτοξινώνει», και είναι πρακτικά ένα σιρόπι από καμμιά 20αριά βότανα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται εφέδρα, φλούδα κανέλας και γλυκόριζα… – αναφέρουμε τα γνωστά και στα μέρη μας. Τυπικό ματζούνι για τον Οβελίξ, που φυσιολογικά θα ανατρίχιαζε κάθε σπουδαγμένο δυτικό γιατρό και (ίσως) φαρμακοποιό – άρα ασύμβατο με την δυτική ιατρική. Ασύμβατο τόσο πολύ μ’ αυτήν όσο οι παραδοσιακές γνώσεις διάφορων 80βάλε παπούδων και γιαγιάδων με αγροτική καταγωγή για την επιβίωση των οποίων ανησυχεί τόσος κόσμος, συμπεριλαμβανόμενης φυσικά της δυτικής ιατρικής.

Ως εδώ θα είχαμε ένα περαστικό μάλλον ασήμαντο: κάτι γιαγιάδες στην μακρινή Wuhan έφτιαχναν ένα τσάι με βότανα, που έφερνε αποτελέσματα… κλπ κλπ. Καλάααα… Μάλλον η ιδέα τους θα ήταν: δεν έχει βρεθεί το φάρμακο για τον covid 19! Ας αφήσουμε τους βιοτεχνολόγους να κάνουν την δουλειά τους επιτέλους!!!

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Η κινεζική εκστρατεία περιορισμού και καταστολής του αλήτη covid 19, εκτός από στρατό, αστυνομία, drones, αποκλεισμό της Wuhan, tracking των επαφών μέσω προσωπικών δεδομένων (τα σήματα των κινητών) και κατασκευή νοσοκομείων σε χρόνο dt, περιελάμβανε και την μαζική θεραπευτική χρήση της παραδοσιακής «σούπας», σε συνδυασμό με κλασσικά αντιβιοτικά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις επιπλοκών που όμως δεν ήταν τόσο ακραίες ώστε να χρειάζονται εντατικές· δεν εμφάνιζαν δηλαδή βαριά πνευμονία. Μία φήμη λέει ότι πάνω απ’ το 90% των ήπιων (:«δεν χρειάζεται οξυγόνο») κρουσμάτων αντιμετωπίστηκε μ’ αυτόν τον τρόπο· ως και κάμποσα νοσοκομεία αποκλειστικά για την χρήση της «παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής» στήθηκαν, προκειμένου να εφαρμόζεται η παραδοσιακή φόρμουλα, ή το μίγμα της με την σύγχρονη όπου χρειαζόταν. Η πανάρχαια «σούπα» δούλευε πάντα (και πριν 1000, και πριν 1500 χρόνια) σαν τονωτικό του οργανισμού και ενίσχυση του ανοσοποιητικού· αντιπυρετικό και αντι-ιικό…. Φαίνεται πως το ίδιο έκανε και το 2020. (Η δύση ξέρει πόσο ψεύτες είναι οι κινέζοι αξιωματούχοι, αλλά τόσο πολύ είναι αδιανόητο! Για να καταλάβετε, απ’ τα μέσα Φλεβάρη ήδη η «εθνική διοίκηση για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική» απ’ το Πεκίνο έδινε στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Και πριν 3 ημέρες είχε το θράσος, άκουσον άκουσον, να δηλώσει ότι το 91,05% των ήπιων κρουσμάτων εντός της επαρχίας Hubei και το 96,37% εκτός θεραπεύτηκαν με το παραδοσιακό σιρόπι! Αν είναι δυνατόν! Σε λίγο θα μας πουν ότι «τα ιπτάμενα στιλέτα» είναι υπερόπλο και η Zhang Ziyi ντίβα!!!)

Οι δυτικοί δεν ασχολούνται με γιατροσόφια. Ασχολούνται όμως οι αφρικάνοι. Καθώς ο covid 19 έχει δηλώσει παρών (μάλλον δειλά, αλλά ως γνωστόν είναι αλιτήριος) σε αφρικανικά κράτη, κι αφού εμβόλιο δεν υπάρχει, μια σειρά απ’ αυτά υπέγραψαν συμφωνίες με το Πεκίνο για την χρήση του «μαγικού κινεζικού φίλτρου».

Καταλαβαίνουμε ότι η δυτική ιατρική δεν θα μπορούσε να ξεπέσει τόσο ώστε να συμβουλεύει τους δυτικούς πληθυσμούς να φτιάχνουν βραστάρια με θάμνους προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή του φονιά. Για την ακρίβεια η δυτική ιατρική, και οι επιχειρήσεις που την στηρίζουν, μ’ έναν μόνο τρόπο θα μπορούσαν να ασχοληθούν μ’ αυτούς τους «πρωτογονισμούς», όπως κάνουν πολλά χρόνια τώρα: μέσω κατασκόπων (που θα κλέψουν δείγματα αν δεν υπάρχουν στην ευρώπη τα φυτά), να αναλύσουν χημικά αυτούς τους θάμνους, να απομονώσουν τις θεραπευτικές τους ουσίες, να τις αναπαράξουν ακόμα και με καθαρά χημικό τρόπο, να προσθέσουν έκδοχα, να τις συσκευάσουν σε χάπια, και να τις πουλήσουν (κατά προτίμηση κάποια «επώνυμη» φίρμα) σαν το ελιξήριο της κατατρόπωσης του covid 19 σε μια “φιλική” (αλλά όχι χαμηλή) τιμή… Καθότι τα έξοδα έρευνας, η πατέντα, κλπ κλπ…

Ίσως πολύ περισσότερο από άλλους τομείς υπάρχει μια ισχυρή Τ.Ι.Ν.Α. για την δυτική ιατρική: αν δεν αναλυθεί το RNA, αν δεν βρεθούν οι ακολουθίες του, αν δεν βομβαρδιστούν σε τριβλία με διάφορες ουσίες, αν δεν εμβαπτιστούν σε ειδικά σωληνάρια, αν δεν ξαναπαρακολουθηθεί η πορεία των βιοχημικών αντιδράσεων σε υπερμικροσκόπια, εμβόλιο δεν υπάρχει. Κι αν δεν υπάρχει εμβόλιο υπάρχει “κατάσταση εξαίρεσης”…

Αν δεν υπήρχε μια τέτοια Τ.Ι.Ν.Α. απ’ την μεριά των “ειδικών”, ειδικά λόγω της σοβαρότητας των περιστάσεων, τότε θα μπορούσαν να έχουν συμβεί διάφορα τρομακτικά πράγματα, που καλύτερα να μην τα ζήσει άνθρωπος ποτέ!! Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να έχουν καθησυχαστεί οι πληθυσμοί αντί να τρομοκρατηθούν· θα μπορούσε να έχει ενισχυθεί αν όχι η “γενική ανοσία” τους σίγουρα η “γενική αντοχή” τους στην μόλυνση του “φονιά” όχι με κινεζικά αλλά άλλων τόπων “παραδοσιακά” και γνωστής αποτελεσματικότητας μέσα, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί ένα αποτελεσματικό, ελεγμένο και ακίνδυνο εμβόλιο· θα μπορούσε να έχει περιοριστεί η διασπορά του φονιά μέσα απ’ αυτήν την γενική ανοσο-ενίσχυση· θα μπορούσε να έχει δοθεί έμφαση στις καλύτερες δυνατές κοινωνικές και ιατρικές πρακτικές προστασίας και φροντίδας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και προσώπων, χωρίς απαγορεύσεις, μπάτσους, στρατούς και παρελάσεις φερέτρων· και φυσικά διάφοροι αρμόδιοι για την δυτικοί δημαγωγία υπέρ της υγείας του πλήθους θα είχαν ασχοληθεί με άλλα, πάντα το ίδιο ωφέλιμα έργα…

Προκύπτει όμως ότι απ’ το “κινεζικό παράδειγμα” ο δυτικός καπιταλισμός ήθελε να εισάγει μόνο τον τρόμο και τον κρατισμό. Τίποτ’ άλλο. Λογικό απ’ την εξής άποψη: τα δομικά του προβλήματα που σκοπεύει να λύσει μ’ αυτήν την μέθοδο (“το κράτος σώζει το κεφάλαιο”) όντως δεν γιατρεύονται με ματζούνια. Όσο για την υγεία των υπηκόων; Ε (για να μην αρχίσουμε εδώ τον τεράστιο κατάλογο…) θα την αναλάβουν τελικά εταιρείες τύπου Johnson & Johnson… που προσθέτουν νανοσωματίδια οξειδίων του τιτανίου σε πούδρες και αντι-ηλιακά… προκαλώντας καρκίνους…

Οι οικονομικές συνέπειες (της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας) 3

Τετάρτη 18 Μάρτη. Αυτό που συμβαίνει ακόμα και σ’ αυτήν την αναίμακτη «κρίση / κρατική διαχείριση» στη μεριά της δικής μας τάξης είναι ολέθριο. Τα αφεντικά «ξεφορτώνονται» το εργασιακό κόστος χωρίς συνέπειες· και, απ’ την στιγμή που ο συναγερμός λήξει, θα έχουν όλο το περιθώριο ευελιξίας ως προς το πόσους, ποιούς και πότε θα ξαναπροσλάβουν. Εννοείται πως όσοι / όσες δουλεύουν είτε εντελώς είτε εν μέρει «μαύροι» (για παράδειγμα κατηγορίες μεταναστών / μεταναστριών…) μένουν ξεκρέμαστοι. Επιπλέον η ιδέα ότι οι εργάτες / μισθωτοί πρέπει να «επωμιστούν» ένα μέρος της διαχείρισης της κρίσης, να μείνουν δηλαδή άνεργοι / άνεργες «χωρίς εργοδοτική υπαιτιότητα» και χωρίς ελπίδα να πάρουν το σύνολο των αποδοχών τους (ως εάν ξαφνικά οι ανάγκες τους «μίκρυναν»…) μόνο με την συσκευασία της καθολικής «υγιεινιστικής ευθύνης» θα μπορούσε να περάσει: είναι μια μορφή των «θυσιών» στις οποίες καλείται η τάξη μας σε περιόδους «εθνικής κρίσης»…

Ενδεικτικά: ένα σοβαρό ζήτημα σε πολλές περιπτώσεις είναι το άλμα απ’ την δουλειά σε εργασιακό χώρο στη δουλειά στο σπίτι. Στην πρώτη περίπτωση το ωράριο μπορεί να λειτουργεί σαν φρένο στην διεκπεραίωση του όγκου εργασίας: ο μισθωτός σχολάει, και η δουλειά θα συνεχίσει αύριο. Στη δουλειά στο σπίτι το «σχολάω» δεν υπάρχει με την φυσική έννοια του «φεύγω, να πάω σπίτι μου». Πράγμα που επιτρέπει (ή θα επιτρέψει) στα αφεντικά να φορτώνουν όγκο εργασίας, με το άλλοθι «ε, στο σπίτι σου είσαι, θα το κάνεις». Υπάρχει εδώ μια υπόγεια μετάπτωση απ’ την εξαρτημένη σχέση εργασίας (με ότι όρια βάζει στα αφεντικά) στην εργολαβία. Τα αφεντικά θα την αξιοποιήσουν!

Σημαντικά, προς το παρόν, φαίνονται στην ασταμάτητη μηχανή τα εξής δύο. Πρώτον, ότι με βάση τις «εκκαθαρίσεις» που γίνονται με την ευκαιρία του γενικευμένου lock out, μετά την λήξη του συναγερμού, τα αφεντικά θα απαιτήσουν απ’ τους μισθωτούς κάθε είδους «θυσία» (με την μορφή υπερεργασίας, ή λειψών μισθών / ημερομισθίων, ή…) αφού «στον πόλεμο κατά του κορονοϊού είμασταν όλοι μαζί» και «τώρα πρέπει να ξανα-ανεβάσουμε την εταιρεία» κλπ κλπ. Αυτά θα γίνουν πιο συγκεκριμένα σε λίγες εβδομάδες, αλλά να μην έχετε αμφιβολία: θα γίνουν και με το παραπάνω…

Το δεύτερο είναι πιο γενικό, και δεν είναι υποχρεωτικό ότι τα επιμέρους αφεντικά είναι σε θέση να το καταλάβουν σε όλη την έκταση και ένταση που έχει. Ωστόσο είναι στρατηγικό ζητούμενο (μερικές φορές ακόμα και ομολογημένο) απ’ τα δυτικά κράτη και συγκεκριμένους καπιταλιστικούς κλάδους εδώ και καιρό: ο καθολικός έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής – μ’ άλλα λόγια ο λεπτομερειακός έλεγχος (αν είναι δυνατόν) του συνόλου της καθημερινής ζωής. Αυτός ο έλεγχος είναι κρίσιμο «υλικό» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης!!!

Τόσο οι επεξεργασίες του «συμβουλίου για την εργατική αυτονομία» (σε εξέλιξη…) όσο και επιμέρους αναλύσεις σε διαδοχικά τεύχη το cyborg (σχεδόν σε όλα!!!) έχουν εντοπίσει αυτό το στρατηγικής σημασίας στοιχείο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην σε εξέλιξη 4η βιομηχανική επανάσταση: την ψηφιοποίηση – και τον ψηφιακό έλεγχο – του συνόλου του «κοινωνικού εργοστάσιου», όχι μόνο των «παραγωγικών» αλλά και των «καταναλωτικών» πλευρών του, και όλων των αλληλουχιών ανάμεσά τους.

Δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή το κατάλληλο μέρος (και ο κατάλληλος τρόπος!) για να εκτεθούν αυτές οι αναλύσεις και η συνακόλουθη υπόδειξη των καπιταλιστικών τάσεων της αναδιάρθρωσης που, πάντως, για εμάς ήταν σαφείς πολύ πριν σκάσει ο covid-19 και η έντεχνη μυθοποίησή του. Αρκεί, εδώ, ένα παράδειγμα.

Υποτίθεται ότι «η γενική υγιεινιστική προστασία» του κάθε φορά (εθνικού) πληθυσμού πάσχει (σ’ αυτή τη φάση) από έλλειψη πληροφοριών. Έλλειψη πληροφοριών για την κατάσταση της υγείας του / της καθενός χωριστά· έλλειψη πληροφοριών για την συμπεριφορά του (αν είναι η δέουσα ή όχι), ακόμα και για την ακριβή γεωγραφική θέση του (αν τηρεί ή όχι τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας)· τέλος έλλειψη πληροφοριών για τις κοινωνικές συναναστροφές και επαφές του / της πριν ή/και κατά την διάρκεια της «μόλυνσης».

Το κινεζικό κράτος ήταν θεαματικά πιο μπροστά σ’ αυτό το ζήτημα, στο βαθμό που αυτό (και όχι ιδιωτικές εταιρείες, με την νομοθεσία προστασίας των προσωπικών δεδομένων) ήταν ο ιδιοκτήτης όλων αυτών των data· οπωσδήποτε του «γεωεντοπισμού», ακόμα και αναδρομικά, σε χρονικό βάθος εβδομάδων πίσω. Είχε, με άλλα λόγια, ένα τεχνολογικά σαφώς πιο προχωρημένο «πανοπτικό» – σε σχέση με τα δυτικά κράτη / καπιταλισμούς. Στη δύση αυτό θεωρείται αξιοζήλευτο, χωρίς να το φωνάζει κανείς…

Όμως τα φορετά, οι μικροϋπολογιστές που φοριούνται σαν ρολόγια και που τεχνικά είναι ήδη σε θέση να καταγράφουν / κατασκοπεύουν (στέλνοντας σε μακρινές βάσεις δεδομένων…) διάφορα χαρακτηριστικά του σώματος (θερμοκρασία, παλμούς κ.α.) είναι ήδη εδώ! Αν γίνονταν υποχρεωτικά (πάντα για λόγους «προστασίας της δημόσιας υγείας από επιδημίες και άλλα προβλήματα»…) κι αν τα δεδομένα τους βρίσκονταν υπό την κρατική εποπτεία, θα «λύνονταν τα χέρια» του κόμματος αφεντικών! Δεν θα υπήρχε καμμία έλλειψη πληροφοριών!

Αυτό το παράδειγμα, καθόλου «επινοημένο», είναι μια υπόδειξη του τι σημαίνει καθολικός έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής. Δεν είναι καθόλου η μοναδική!

(φωτογραφία: Το μέλλον είναι εδώ, εφφετσίζικα…)

Οι οικονομικές συνέπειες (της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας) 4

Τετάρτη 18 Μάρτη. Στις δυτικές κοινωνίες (αλλά όχι στην κινεζική…) το πολιτικό όριο που υπήρχε μέχρι την «έκρηξη» του σκόπιμα υπεριμημένου covid-19 (και τυπικά εξακολουθεί να υπάρχει…) ήταν ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις (η amazon, η google, η apple, η facebook…) είχαν και έχουν την δυνατότητα συγκέντρωσης άπειρων προσωπικών δεδομένων των πελατών τους· δεσμεύονται όμως απέναντί τους (και στην ευρώπη απέναντι στη νομοθεσία για την προστασία των ατομικών δεδομένων) στο να τα παραδώσουν σε κρατικές υπηρεσίες. Φυσικά αυτή η συνεργασία συμβαίνει ήδη κατά κόρον, με πρόσχημα την «δημόσια ασφάλεια» – το έδειξε πειστικά ο Snowden. Αλλά μετά τις αποκαλύψεις του, και μετά το «σκάνδαλο Cambridge Analytica» (με τις αμερικανικές εκλογές του ’16 και το αγγλικό δημοψήφισμα για το brexit) τουλάχιστον η facebook εκτέθηκε. Συνεπώς το ζήτημα της μεταφοράς σε κρατικές υπηρεσίες των προσωπικών data που έχουν οι ιδιωτικές εταιρείες παραμένει ακόμα ανοικτό. Διαφορετικά εκφρασμένο: το ζήτημα της κρατικοποίησης των προσωπικών δεδομένων (βασικότατο στοιχείο του καθολικού ελέγχου της κοινωνικής αναπαραγωγής) ενώ στην κίνα δεν υπάρχει καν και καν, στον δυτικό κόσμο υπάρχει, επειδή προσκρούει στα «προσωπικά δεδομένα». Που με τη σειρά τους είναι απόρροια του ιστορικού κοινωνικού φιλελευθερισμού.

Το πρώτο φανερό βήμα για την «λύση» αυτού του προβλήματος ήρθε από ένα απ’ τα παγκόσμια «δυτικά» εργαστήρια του νεο-ολοκληρωτισμού: το ισραηλινό απαρτχάιντ κράτος. Μετά από απόφαση του (ακόμα υπηρεσιακού) πρωθ. Netanyahu, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες (η διαβόητη shin bet) θα χρησιμοποιούν το ψηφιακό τους know how για την παρακολούθηση … φορεών του κορονοϊού που δεν πειθαρχούν στον κατ’ οίκο περιορισμό τους· για το αναδρομικό tracking των επαφών / σχέσεών τους,· και για άλλα σχετικά… Αφού, όπως δήλωσε ο επικεφαλής της shin bet Nadav Argaman «… διαπιστώθηκε ότι άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες τεχνολογίες…».

Μια κάποια κατακραυγή προκλήθηκε εντός ισραήλ, ο Netanyahu πήρε το γνωστό αθώο ύφος «ε, και τι να κάνουμε;», αλλά όλα τα λεφτά είναι το ότι η πανοπτική τεχνολογική εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών σε ένα ζήτημα δημόσιας υγείας με επιχείρημα τον covid-19 κοινοποιήθηκε παιρνώντας επίσημα απ’ την βουλή· ενώ, απλά, θα μπορούσε να μείνει κρυφό όπως άλλα… Η κοινοποίηση έχει τον ρόλο της “ζύμωσης”: για το δικό σας (υγιεινιστικό) καλό το κράτος πρέπει να ξέρει τα πάντα για εσάς… κι αν δεν μπορεί να τα πάρει απ’ τις εταιρείες “κοινωνικότητας” θα τα πάρει απ’ τις μυστικές υπηρεσίες του. Δεχτείτε το – είναι για το καλό σας!

Μια διαφορορετική, και τεθλασμένη για ιδεολογικούς κυρίως λόγους, εξέλιξη υπήρξε στο ψοφιοκουναβιστάν. Την περασμένη Παρασκευή (13 Μάρτη) ανάμεσα στα υπόλοιπα που είπε το ψόφιο κουνάβι (όπως ότι απαγορεύει τις μετακινήσεις μεταξύ ηπα και ευρώπης πλην αγγλίας και ιρλανδίας…) αποκάλυψε ότι “1.700 μηχανικοί της goggle” εργάζονται πυρετωδώς για το στήσιμο μιας ιντερνετικής πλατφόρμας που θα προσδιορίζει με ακριβεια αν κάποιος έχει τα συμπτώματα που να δικαιολογούν τεστ για τον covid-19 (στα οποία το ψοφιοκουναβιστάν έχει έλλειψη…) και στη συνέχεια θα τον κατευθύνει σε κάποιο απ’ τα κινητά κέντρα εξετάσεων (που ακόμα δεν υπάρχουν).

Η φλυαρία του ψόφιου κουναβιού αιφνιδίασε την διοίκηση της google, που κρατούσε το project κρυφό – ούτε καν οι τεχνικοί της δεν ήξεραν (όλοι…) για τι πράγμα δουλεύουν… Σα συνέπεια η google αναγκάστηκε να ανεβάσει στο internet την πλατφόρμα «δοκιμαστικά» σε δύο κομητείες της Καλιφόρνια, ενώ πρόκειται να την ανεβάσει ολοκληρωμένη την ερχόμενη Δευτέρα. Το ψόφιο κουνάβι βιάστηκε να διαφημίσει τις τεχνικές δυνατότητες ενός αμερικανικού επικοινωνιακού κολοσσού· και δημιούργησε την εντύπωση ότι απαντώντας στις ερωτήσεις της πλατφόρμας οι αμερικάνοι θα παίρνουν μια κατ’ αρχήν διάγνωση.

Λάθος ιδέα – ή σχεδόν σωστή! Η πλατφόρμα δεν κάνει ιατρική διάγνωση για τον covid-19· κάνει όμως κάτι που μοιάζει, and much more. Ήδη, από τo πρώτo βήμα του online screening/test, στην πρώτη ερώτηση αν ο πελάτης παρουσιάζει μια σειρά από έντονα συμπτώματα που παραπέμπουν σε covid-19, σε περίπτωση θετικής απάντησης, η διαδικασία σταματάει και το site τον συμβουλεύει να απευθυνθεί άμεσα σε νοσοκομείο.

Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε το ερωτηματολόγιο συνεχίζει με διάφορες ερωτήσεις δημογραφικού τύπου και αν εν τέλει ο χρήστης κρίνεται άξιος εξέτασης (σαν “ύποπτος”), πρέπει να εγγραφεί μέσω της google, να δώσει κι άλλα στοιχεία και τότε κάποιοι θα τον καλέσουν όντως για τεστ.

Μετά το «κάρφωμα» του ψόφιου κουναβιού η google αναγκάστηκε να δηλώσει ότι ΔΕΝ συνεργάζεται με την αμερικανική κυβέρνηση σ’ αυτό το project: σαν ιδιωτική μπίζνα οφείλει να διασφαλίσει την προτεραιότητα του ιδιωτικού τομέα απέναντι στον κρατικό, σε μια εποχή που οι ισορροπίες ισχύος ανάμεσά τους μπορεί να ανατραπούν, ακόμα και στην έδρα του νεοφιλελευθερισμού – με όχημα την «προστασία της δημόσιας υγείας».

Η google δεν σκόπευε μεν να πουλήσει «τελική διάγνωση» για τον cobid-19, όμως το σύνθημά της είναι σαφές: we’ve mapped the world, now let’s map human health. Που σημαίνει χαρτογραφήσαμε τον κόσμο, ας χαρτογραφήσουμε την ανθρώπινη υγεία. Η πλατφόρμα της θα συγκεντρώσει τεράστιες ποσότητες data υγείας (κατ’ αρχήν απ’ τους αμερικάνους…), και φυσικά καθόλου «απρόσωπα» παρότι θα εμφανίζονται σαν ανώνυμα… Προφανώς μ’ έναν σμπάρο θέλει να κτυπήσει δυο τρυγόνια. Αφενός να ενισχύσει την θέση της στην αγορά προσωπικών δεδομένων υγείας· αφετέρου να μπορεί να διαπραγματεύεται με το αμερικανικό κράτος από θέση ισχύος.

Η διαφορά ανάμεσα στο «παράδειγμα ισραηλινό κράτος / shin bet» και στο «παράδειγμα αμερικανικό κράτος / google» είναι διαφορά τακτικής και ιστορίας πάνω στην ίδια ακριβώς τροχιά: την (και ψηφιακή) βιοπολιτική στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Δείχνουν αυτά τα δύο παραδείγματα ότι η τρομοεκστρατεία που χρησιμοποιεί τον τσαχπίνη covid 19 αξιοποιεί την δημόσια υγεία και τον πανικό που η ίδια προκαλεί για να μετασχηματίσει, να αναδιαρθρώσει, μια σειρά κοινωνικών σχέσεων, ιδεών, ηθών υπέρ…

Υπέρ; Το είπαμε…

Ή μήπως να πεταχτώ θυμωμένος;

Τρίτη 10 Μάρτη. Υπάρχει ένα αόρατο βαθύ χάσμα στις καπιταλιστικές κοινωνίες, που βαθαίνει από τεχνοεπιστημονική «επανάσταση» σε τεχνοεπιστημονική «επανάσταση». Είναι το χάσμα ανάμεσα σ’ αυτό που θα λέγαμε μέση κοινωνική γνώση (ακόμα και για ζητήματα απτά, όπως το σώμα, η καλή του κατάσταση, κλπ) και σ’ αυτό που λέγεται επιστημονική γνώση – για τα πάντα. Σε όλους τους κλάδους (και όχι μόνο τους σχετικούς με την υγεία) αυτό που λέγεται τεχνοεπιστήμη είναι συσσωρευμένη και ισχυρά διαχωρισμένη απ’ τις κοινωνίες γνώση (δεν συζητάμε εδώ αν αυτή η γνώση είναι έγκυρη ή όχι – τεράστιο αλλά διαφορετικό θέμα). Οι υπήκοοι εκπαιδευόμαστε σταθερά και συστηματικά να πιστεύουμε ότι οι επιστήμονες ξέρουν – και δεν μπορούν παρά να ξέρουν! Μάλιστα όσο πιο επείγον είναι ένα ζήτημα (τα ζητήματα υγείας ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία) τόσο πιο έντονα η επιστημονική φιγούρα (ο «γιατρός») αναδεικνύεται, στα όρια της μαγείας, σε γνώστη/σωτήρα. Και επειδή «ξέρουν» οι επιστήμονες (ή αυτό υποστηρίζουν) νομιμοποιείται κάθε μεταφορά πόρων (κατ’ αρχήν χρήματος) προς τις έρευνές τους. Χωρίς κανένα έλεγχο και καμμία γνώση των χρηματοδοτών (: της εργασίας…) για το τι είναι και τι αφορούν αυτές…

Είναι, κατά συνέπεια, αδιανόητο για οποιοδήποτε κλάσμα, τμήμα της όποιας «επιστημονικής κοινότητας» να δηλώσει δημόσια ΔΕΝ ΞΕΡΩ! Είναι αδιανόητο να παραδεχτεί αυτό που συμβαίνει τώρα (με τον covid-19) αλλά επίσης συμβαίνει συχνά σε πολλά ζητήματα, ίσως λιγότερο επείγοντα αλλά όχι ασήμαντα: πάνω στην παντοκρατορία της κατοχής της γνώσης στηρίζεται αφενός η υπεροχή της «επιστημονικής γνώσης» μέσα στις καπιταλιστικές κοινωνίες, αφετέρου οι υλικοί όροι της ζωής των επιστημόνων. Οι χρηματοδοτήσεις.

Θα δεχόμασταν σαν θέμα σοβαρής έρευνας και συζήτησης το κατά πόσον ακόμα και η τεχνητή, με άγνοια (και με ψέμματα) συντήρηση της «κοινωνικής εμπιστοσύνης» στη γνώση των επιστημόνων είναι προτιμότερη απ’ το να αφεθεί χώρος για κάθε δεισιδαιμονία (παρότι άφθονες δεισιδαιμονίες ανθούν γύρω γύρω, ακόμα και μέσα στους επιστημονικούς κύκλους). Θα συμφωνούσαμε – δεν πάσχουμε από “αντι-επιστημονικό” πάθος… Υπάρχει οπωσδήποτε κι ένα επόμενο ζήτημα, του πως η όποια επιστημονική γνώση γίνεται εμπόρευμα, και επιστρέφει στις κοινωνίες που συντηρούν οικονομικά την επιστημονικότητα για να ξαναπληρωθεί (πολλές φορές πανάκριβα) σαν κάτι διαχωρισμένο και φετιχιστικό.

Αλλά τώρα το ζήτημα είναι αυτό: τα κράτη λαμβάνουν πρωτοφανή μέτρα ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου, εν ονόματι ενός φαντάσματος θανάτου που είναι μόνο φάντασμα, επειδή η «επιστήμη δεν ξέρει»… Όσο κι αν θεωρηθεί εύλογο το ότι το «να μην ξέρεις» επιτρέπει το «να φοβάσαι ακόμα και το χειρότερο», εδώ συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό: μαζική εξαπάτηση με όρους κρατικής εξουσίας. Γιατί ακόμα κι αν οι επιστήμονες δεν θέλουν να πουν ανοικτά «δεν ξέρουμε» με έναν τρόπο που θα κλόνιζε την κοινωνική εμπιστοσύνη στην επιστημοσύνη (τους), θα έπρεπε να έχουν κάνει κάτι άλλο, και να το έχουν κάνει έγκαιρα και αποφασιστικά: να εμποδίσουν πειστικά την ανάπτυξη των μαζικών φοβιών για το χειρότερο· και την κρατική δράση που μοιάζει να καλύπτει προληπτικά την απόσταση ανάμεσα στην ασημαντότητα της τωρινής εκδοχής του covid-19 και το (άγνωστο) ενδεχόμενο μιας όντως επικίνδυνης μετάλλαξής του… Ενώ είναι σίγουρο ότι το know how αυτής της κρατικής δράσης ανοίγει και θα προχωρήσει (και) σε άλλους δρόμους.

Η εταιρεία ξέρει… Το κράτος;

Πέμπτη 5 Μάρτη. Τα (επίσημα) στοιχεία δείχνουν ότι το κινεζικό κράτος έχει καταφέρει να ελέγξει κατ’ αρχήν την εξάπλωση των μολύνσεων και ύστερα (κατά συνέπεια) τους θανάτους απ’ τον σταθερά «αδύναμο» covid-19. Τα καινούργια κρούσματα στην κινέζικη επικράτεια είναι αισθητά λιγότερα απ’ ότι σε κράτη με πολύ μικρότερο πληθυσμό, όπως η νότια κορέα ή το ιράν – ή αυτό δείχνουν οι ανακοινώσεις. Το βέβαιο είναι ότι η πρωτοκοσμική δημαγωγία (ότι το Πεκίνο λέει ψέμματα και κρύβει την πραγματικότητα) έχει κοπάσει: τώρα ο «εχθρός» είναι στον πρώτο κόσμο, και οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει.

Έχουν ενδιαφέρον λοιπόν ορισμένοι ισχυρισμοί για το πως το κινεζικό κράτος κατάφερε να ελέγξει την διασπορά του covid-19 αξιοποιώντας τις δυνατότητες των νέων πληροφοριακών τεχνολογιών· ενώ τα δυτικά κράτη δεν θα τα καταφέρουν… Σαν κομβικό ζήτημα θεωρείται ο γεω-εντοπισμός – το διαρκές σήμα είτε μέσω gps είτε και χωρίς αυτό, που προσδιορίζει (με αυξανόμενη ακρίβεια) την θέση του καθενός διαρκώς – μέσω του τηλεχειριστηρίου της καθημερινής ζωής που λέγεται «smart phone».

Στον δυτικό κόσμο αυτά τα στοιχεία τα κατέχουν οι εταιρείες (google για παράδειγμα) ακόμα και ερήμην των χρηστών των δικτύων. Πρόκειται για εμπορικά αξιοποιήσιμα data… Αλλά τα κράτη δεν τα διαθέτουν στον αδιαφοροποίητο σωρό τους.

Αυτό δεν ισχύει με το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Το κινεζικό καθολικό πανοπτικό (που είναι το ανομολόγητο Μεγάλο Όνειρο και για τα δυτικά αφεντικά!) δούλεψε αποτελεσματικά υπέρ των μηχανισμών υγιεινιστικής ασφάλειας, με τους κατάλληλους σύνθετους αλγόριθμους φυσικά.

Για παράδειγμα στην κίνα ισχύει κεντρική ψηφιακή καταγραφή των αγορών φαρμάκων από ιδιώτες· πράγμα που επέτρεψε στο κινεζικό κράτος να εντοπίζει μεμονωμένες «ύποπτες περιπτώσεις» με βάση π.χ. τα αντιπυρετικά που αγόραζαν, ακόμα κι αν δεν είχαν δηλωθεί πουθενά επίσημα. Επιπλέον, για κάθε εντοπισμένη περίπτωση, ανέλυαν αναδρομικά την κίνησή του / της (μέσω των ψηφιακών ιχνών των smartphones) εντοπίζοντας πολύ γρήγορα τα «στίγματα τηλεφώνων» (δηλαδή τις ταυτότητες) όσων είχαν έρθει σε άμεση επαφή μαζί της.

Δρώντας το κινεζικό κράτος (και όχι οι εταιρείες) σαν ο κεντρικός διαχειριστής των big data των υπηκόων (του καθόλου ευκαταφρόνητου μεγέθους των 1,3 δισεκατομμυρίων…) κατάφερε να σχεδιάσει τους αποκλεισμούς πόλεων (ή και γειτονιών) και τις απαγορεύσεις μετακινήσεων όχι μόνο με βάση τα δεδομένα – της – στιγμής (τα οποία μπορεί να είναι κάθε φορά «αργά πια»…) αλλά κάνοντας αναδρομικές χαρτογραφήσεις και πιθανολογώντας εκδοχές της ήδη πραγματοποιημένης διασποράς του covid-19.

Είναι, λοιπόν, τα κατορθώματα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης η “σωτηρία” και απ’ τις μεταδοτικές αρρώστιες; Αυτά τα κατορθώματα θα αλλάξουν πολλά, αυτό είναι βέβαιο. Και “η σωτηρία της υγείας” είναι ένα θαυμάσιο όπλο για λογαριασμό των κρατών, ώστε να καθιερωθεί (με την συναίνεση των υπηκόων φυσικά!!!!) η γενική ψηφιακή επιτήρηση, το καθολικό πανοπτικό, που είναι ήδη τεχνικά εφικτό· αλλά για λογαριασμό του κράτους, κι όχι μόνο της εμπορικής εκμετάλλευσης εκ μέρους των εταιρειών…

Να μια ακόμη αφορμή για κρυφή (;) ζήλεια των δυτικών αφεντικών απέναντι στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο: στην πολιτεία της Washington εντοπίστηκαν δύο περιπτώσεις μόλυνσης από covid-19, με απόλυτη γενετική ταύτιση του ιού, αλλά χωρίς να έχουν συναντηθεί οι φορείς μεταξύ τους· και την δεύτερη περίπτωση να αρχίζει όταν η πρώτη είχε περάσει το χρονικό όριο μετάδοσης. Επιπλέον βρήκαν οι ειδικοί ότι η μόλυνση επωαζόταν 6 βδομάδες πριν εκδηλωθεί. Αυτό σημαίνει ότι ο covid-19 μεταδιδόταν επί 6 βδομάδες σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που δεν μπορούν να εντοπιστούν πια – παραμένοντας ωστόσο φορείς…

Για τους κινεζικούς αλγόριθμους (και το μονοπώλιο της πολιτικής και της τεχνολογικής εξουσίας!) αυτός ο αναδρομικός εντοπισμός θα ήταν παιχνιδάκι. Και, το πολύ πολύ, να έβαζαν σε καραντίνα ολόκληρη την πολιτεία…

(φωτογραφία: Η google ξέρει… που κόλλησες… Εσύ;)

Turbo…

Παρασκευή 21 Φλεβάρη. Οι Soul flyers είναι ένα team ριψοκίνδυνων ακροβατών του αέρα – ό,τι κι αν σημαίνει το «ακροβασία» στη συγκεκριμένη περίπτωση: από ελεύθερες πτώσεις μέχρι… Ο Vince Reffet είναι μέλος του team. Το ότι «κλείστηκε» για μια εντυπωσιακή επίδειξη ατομικής πτήσης είναι λογικό απ’ την άποψη του ποιοί θα ήταν διατεθειμένοι να μπουν σ’ ένα τέτοιο project. Ο τοξικός των εμιράτων πληρώνει καλά, και το show ήταν κράχτης για την έκθεση “connecting minds creating future” που οργανώνει το ερχόμενο φθινόπωρο (τέλη Οκτώβρη) στο Ντουμπάι. Ποιός όμως είναι που κάνει τις σχετικές μελέτες και κατασκευές – και γιατί;

Υπάρχει μια αμερικανική εταιρεία (ονόματι jet cat usa) που ειδικεύεται στις μικροτουρμπίνες· και συνεργάζεται με τον αμερικανικό στρατό. Για προφανείς λόγους. Όχι μόνο για τους ιπτάμενους marines, αλλά και για τα drones. Ακόμα και για μελλοντικές χρήσεις απ’ τη nasa.

Η επίδειξη πριν λίγες ημέρες στο Dubai είχε τα δικά της χαρακτηριστικά. Πριν μισό χρόνο, τον περασμένο Αύγουστο, είχαμε αναφερθεί στον Franky Zapata, που πέρασε το κανάλι του Calais (κατ’ άλλους “english channel”) πετώντας με ατομική συσκευή – της οποίας η ανάπτυξη είχε χρημαδοτηθεί απ’ το γαλλικό υπ.αμ. Συνεπώς το show του ήταν διαφήμιση των γαλλικών τεχνικών δυνατοτήτων…

Τώρα ο τουρμπινοκίνητος Reffet «ανέπτυξε» για λίγα δευτερόλεπτα ταχύτητα πάνω από 200 χιλιόμετρα την ώρα. Πράγμα που μπορεί να ενδιαφέρει τους αμερικάνους ιπτάμενους πεζοναύτες ανά τον πλανήτη, απ’ την άποψη της άμεσης επέμβασης εδώ ή εκεί.

Δεν χωράνε εδώ αστεία για σύγχρονους «Ίκαρους» και «Δαίδαλους». Εκείνοι ήταν δραπέτες· οι τωρινοί, όταν το πράγμα καθιερωθεί, θα είναι φονιάδες – τι άλλο;

… Και σωστός!

Τρίτη 18 Φλεβάρη. …Θα πρέπει να υπάρξουν περισσότερες οδηγίες και ρυθμίσεις απ’ τα κράτη πάνω στο βασικό ζήτημα του τι συζητήσεις επιτρέπονται – πάρτε την πολιτική διαφήμιση για παράδειγμα… Ή, στην ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία της έκφρασης και κάποια πράγματα που ο κόσμος θεωρεί επιβλαβείς εκφράσεις, πού θα χαράζατε το όριο;…

Αφού η υποτιθέμενη «ελευθερία στον κυβερνοχώρο» πέρασε την σύντομη άνοιξή της, μπαίνει τώρα στον μακρύ χειμώνα της. Τα πιο πάνω είναι κουβέντες ενός καθόλου τυχαίου (του αφεντικού του επικοινωνιακού conglomerate facebook Zuckerberg) σε καθόλου τυχαίους (τις πολιτικές βιτρίνες που συμμετείχαν στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου»), πριν λίγες ημέρες.

Σαν αφεντικό της κλίμακάς του ο Zuckerberg διαπραγματεύεται την θέση των επικοινωνιακών επιχειρήσεών του στις post νεοφιλελεύθερες (για εμάς νεοκρατικές) συνθήκες του καπιταλιστικού κόσμου τις επόμενες δεκαετίες. Απ’ την μια μεριά αποδέχεται τα εγχειρήματα φορολόγησης των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεών του ανά κράτος (ή ενότητα κρατών, του είδους ε.ε.) αντί να μεταφέρει τα κέρδη του σε φορολογικούς παραδείσους. Δέχεται να χάσει κάτι λίγο, όχι απλά για να κρατήσει αυτά που έχει ήδη αλλά, κυρίως, για να επεκταθεί στον γαλαξία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Απ’ την άλλη μεριά ζητάει κρατικές οδηγίες για το τι «επιτρέπεται» και το τι «απαγορεύεται» να διακινείται μέσα απ’ τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις του: θα συμμορφωθεί με χαρά….

Είναι η εκκλησή του μια μορφή έμμεσης κρατικοποίησης των περιβόητων “social media»; Μια πρόταση για ΣΔΙΤ σ’ αυτόν τον τομέα που έχει γίνει πια καθολικός; Ακριβώς! Είναι αυτό που ορίστηκε κάποτε επίσημα σαν ο ορισμός του φασισμού (: η οργανική σύμφυση κράτους και επιχειρήσεων) και έκτοτε ξεχάστηκε επειδή θεωρήθηκε κοινοτοπία…

Ξέρουμε ότι θα μας θεωρήσετε υπερβολικούς (μόνιμη αντίδραση όσων ελπίζουν ότι απωθώντας τις καπιταλιστικές τάσεις αυτές θα εξαφανιστούν και «όλα θα πάνε καλά»…). Η ιδέα της κρατικής ρύθμισης, ακόμα και της καθαρής κρατικοποίησης των social media έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια – και δεν θα σας πούμε εδώ περισσότερα. (Αλλού, με άλλη αφορμή…) Προσέξτε λοιπόν, και διαβάστε σωστά τις γραμμές και πίσω απ’ τις γραμμές (αν, βέβαια, δεν ασκείστε στο σπορ των απωθήσεων) αυτές τις κουβέντες του αφεντικού του facebook, πάντα στο ίδιο συνέδριο ασφάλειας:

… Υπάρχουν πολλές αποφάσεις σ’ αυτούς τους τομείς που στην πραγματικότητα είναι η ισορροπία ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές αξίες. Το ζητούμενο είναι μια απάντηση που η κοινωνία να θεωρεί νόμιμη, που να μπορεί να την δεχτεί και να καταλάβει ότι έχετε τραβήξει μια γραμμή εδώ στην ισορροπία ανάμεσα στην ελεύθερη έκφραση και την ασφάλεια. Δεν φτάνει να είναι η σωστή απάντηση. Πρέπει ο κόσμος να νοιώσει «Εντάξει, αρκετοί άνθρωποι την υποστηρίζουν, οπότε γι’ αυτό η απάντηση είναι αυτή, και πρέπει όλοι να στοιχηθούμε πίσω της»….

Διαταγές που να είναι (ή, ακόμα καλύτερα, να μοιάζουν πως είναι) «πλειοψηφικές» περιμένουν οι digital μεσολαβητές / έμποροι επικοινωνιών – και έχουν τα μέσα να τις εφαρμόσουν! Ο επιχειρηματίας απευθύνεται στη μορφή κράτος επειδή αυτή μπορεί να ασκήσει το μονοπώλιο της βίας – μέσω του νόμου – ορίζοντας τι επιτρέπεται να εκτοξεύεται στον ελεγχόμενο κυβερνοχώρο και τι όχι.

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για τον πραγματικό χαρακτήρα της γενικευμένης καπιταλιστικής μηχανικής μεσολάβησης, για το engineering of everything; Ή πρέπει να το κάνουμε φραγκοδίφραγκα;

Αόρατη γραφή

Παρασκευή 14 Φλεβάρη. Στην εποχή της γενικευμένης (ακόμα και «τυφλής») επιτήρησης των ψηφιακών επικοινωνιών και αρχείων, υπάρχουν πάντα οι ρομαντικοί (που ενδεχομένως παριστάνουν τους «ειδικούς») που πιστεύουν και διαδίδουν ότι η ιδιωτικότητα των επικοινωνιών μπορεί να προστατευτεί τεχνολογικά: μέσω κρυπτογράφησης.

Ξέρουμε ωστόσο ότι διάφορες εφαρμογές (τύπου whatsup) που προσφέρονται κρυπτογραφημένες έχουν ήδη σπάσει απ’ τις κρατικές υπηρεσίες. Αρκεί να κάνει την δουλειά μία· μετά θα πουλήσει το know how σ’ όποιον πληρώνει… Πρακτικά όποιος έχει το μεγαλύτερο προϋπολογισμό (απλά: λεφτά), δηλαδή είτε τα κράτη είτε οι βαθύπλουτοι χρηματοδότες τους, μπορεί να προσλάβει τους «καλύτερους» τεχνικούς για να σπάσει οποιαδήποτε ψηφιακή κωδικοποίηση, αργά ή γρήγορα.

Πιο σβέλτο όμως είναι να κάνει κάτι άλλο. Είναι και πιο μαφιόζικο, ταιριάζει δηλαδή στα κράτη στο βαθμό που εξακολουθούν να έχουν το μονοπώλιο όχι της βίας αλλά της νομοθεσίας: μπορεί να εκβιάσει τις εταιρείες (κρυπτογράφησης) για να αφήσουν στα λογισμικά τους ανοικτό ένα «παραθυράκι». Ώστε να μπαινοβγαίνουν απο κει οι πράκτορες και οι επιτηρητές.

Πολύ πρόσφατα η ίδια η cia «διέρρευσε» στην αμερικανική καθεστωτική washington post και στο γερμανικό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ZDF πως, μαζί με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, ήταν ο ιδιοκτήτης της ελβετικής εταιρείας crypto ag. Ειδικευμένη στην κρυπτογράφηση των επικοινωνιών η crypto πούλησε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα τέτοιου είδους «προστασία» σε τουλάχιστον 120 κράτη, με την εγγύηση «100% εξασφάλιση». Ιδανικό επιχείρημα για να κρυφακούνε οι αμερικανικές και γερμανικές μυστικές υπηρεσίες όλες αυτές τις «απόρρητες» κρατικές τηλεφωνικές συνδιαλέξεις…

Αν και το θέμα είχε γίνει γνωστό απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1995 (η crypto ξεπεράστηκε και αντικαταστάθηκε προφανώς από άλλες, όχι γνωστές για το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, λόγω της ανάπτυξης των digital επικοινωνιών μέσω υπολογιστών) το ότι η cia το διέρρευσε τώρα δεν είναι μια καθυστερημένη μεταμέλεια!!! Είναι μέρος της εκστρατείας κατά της κινεζικής Huawei, που τείνει να φτάσει σε θεαματικά ύψη. Η τωρινή αποκάλυψη μεταφέρει αυτό το απλό νόημα στους πελάτες και χρήστες των 5G επικοινωνιών:

Έτσι κι αλλιώς κάποιες κρατικές υπηρεσίες θα σας παρακολουθούν, δεν μπορείτε να το αποφύγετε. Μπορείτε μόνο να διαλέξετε αν προτιμάτε να σας παρακολουθούν οι κινέζοι ή εμείς (οι ηπα και οι σύμμαχοί της)…

Είναι εκβιασμός, αλλά αν το καλοσκεφτείτε έχει ένα κάποιο κυνικό παρελθόν. Είναι σα να έλεγε (και το έλεγε…) κάποιος στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου «ψυχρού» πολέμου: έτσι κι αλλιώς κάποια πυρηνικά θα τα φας στο κεφάλι… Διάλεξε αν θέλεις να φας τα δικά μας ή των σοβιετικών…

Θα διαλέξετε ποιοί θα σας έχουν στο χέρι; Ή είναι προτιμότερο να περιορίσετε σημαντικά αυτές τις “κακές συνήθειες” του καθημερινού ψηφιακού στριπτίζ;

(Ο τίτλος αφορά ένα παλιό νεανικό παιχνίδι κρυπτογράφησης: αν έγραφες με πένα που αντί για μελάνι είχε λεμόνι, το χαρτί φαινόταν λευκό· μια μικρή φλόγα πίσω του όμως μαύριζε το λεμόνι, και αποκαλύπτονταν έτσι τα γράμματα…)