Tag: τεχνολογία

Απλά μαθήματα

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Τί είναι η 4η βιομηχανική επανάσταση; Αν δεν ξέρετε (ή ξέρετε χοντρικά αλλά θέλετε να καταλάβετε τι σχέση έχει με την τρέχουσα τρομοεκστρατεία) ιδού ο κατάλληλος άνθρωπος. Ο professor Klaus Schwab, του «παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ», που έβαλε τα πράγματα ξανά στη θέση τους με το πρόσφατο “Great Reset” του καπιταλισμού… αλλά τα έλεγε ο professor εδώ και χρόνια.

Το τρίλεπτο μάθημα του Schwab είναι του 2016, και το αφιερώνουμε εξαιρετικά στους caradinieri του λαού και του τόπου. Δεν θα καταλάβουν, αλλά τι άλλο να κάνουμε πια;

Ξεσκονίστε το lower και δώστε προσοχή!

Από το Nagorno ως τον ουρανό

Δευτέρα 9 Νοέμβρη. Δεν σας απασχολήσαμε με την συχνότητα των τηλεφωνημάτων υψηλού επιπέδου μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας όλο αυτό το διάστημα του πολέμου στο Nagorno Karabakh· θα ήταν υπερβολή. Όμως η πιο πρόσφατη τέτοια κουβέντα μεταξύ Putin και Erdogan, το περασμένο Σάββατο, και η επίσης τηλεφωνική «επαφή» μεταξύ Lavrov και Cavusoglu που ακολούθησε την ίδια μέρα μετά από λίγες ώρες, ίσως έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Κατά την middle east eye που επικαλείται αποκλειστικές πληροφορίες απ’ την Άγκυρα, μετά την κατάληψη της Shusha (δεύτερης σε μέγεθος πόλης του θύλακα) απ’ τον αζέρικο στρατό (η Yerevan αρνείται ότι έχει γίνει, αλλά σίγουρα μάχες βρίσκονταν προχτές σε εξέλιξη στις νότιες γειτονιές της πόλης), το αρμενικό καθεστώς φαίνεται να έχει στριμωχτεί τόσο ώστε να δηλώνει σύμφωνο με ένα ρωσικό σχέδιο ειρήνευσης, το οποίο έχει εγκρίνει και η Άγκυρα. Αυτό προβλέπει την αποχώρηση του αρμενικού στρατού απ’ τις αζερικές περιοχές (εκτός του Nagorno Karabakh) που έχει καταλάβει εδώ και χρόνια, την δημιουργία δύο «διαδρόμων» (ο ένας για επικοινωνία του αρμενικού κράτους με τον θύλακα και ο άλλος για επικοινωνία του αζέρικου κράτους με την περιοχή Nakhcivan στα νότια), καθώς και την εγκατάσταση ρωσικών και τουρκικών ειρηνευτών πεζοναυτών που θα επιβλέπουν την εκεχειρία.

Δεν μας εκπλήσσει μια τέτοια εξέλιξη, αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί σίγουρη μέχρι να ανακοινωθεί επίσημα – κι ως τότε πολλά μπορεί να συμβούν. Ήταν προβλέψιμο όχι μόνο ότι οι προβοκάτσιες της Yerevan τον περασμένο Ιούλη θα είχαν κακό τέλος, αλλά επίσης το ότι Άγκυρα και Μόσχα (με την διακριτική και χρήσιμη υποστηρίξη της Τεχεράνης) ξαναεφαρμόζουν την τακτική της «πένσας», εμφανιζόμενοι σαν αντίπαλοι, αν και δρουν απλά κινούμενες από αντίθετες μεριές· προς τον ίδιο στόχο. Δεν ήταν μόνο η Άγκυρα και το Baku που ήθελαν να στριμώξουν τον φιλοαμερικάνο / φιλονατοϊκό αρμένιο πρωθυπουργό Nikol Pashinyan – ήταν επίσης η Μόσχα και η Τεχεράνη. Ειδικά εφόσον το Joνυσταλεάν (που θα πάει, θα το συνηθίσουμε – αλλά το ψοφιοκουναβιστάν θα μας λείπει για καιρό…) είναι πολύ πιθανό ότι θα προσπαθήσει να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα διεθνών «συμμαχιών» στην προσπάθειά του να φρενάρει την παρακμή του.

Όλο το μπλοκ της Αστάνα (και το Πεκίνο, διακριτικά) είχε σοβαρούς λόγους για να «κόψει» μια ακόμα εγκατάσταση της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ στην πλάτη του – και ο Pashinyan αποδείχθηκε ένας χρήσιμος ηλίθιος.

Προστίθεται έτσι άλλο ένα λαμπρό όνομα στη συλλογή των εξαιρετικά πετυχημένων φίλων του ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα – αυτό είναι ευχάριστο γεγονός. Είναι καλός συλλέκτης· έχει ένστικτο! Υποθέτουμε εν τω μεταξύ ότι το ρημαδογκουβέρνο έχει βάλει κάτω τα σχέδιά του για το πως θα ευχαριστήσει τον νυσταλέο Jo – και πως θα ξεχάσει τον Πομπηία. Βλέπουμε τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα να τρέχει στην Ουάσιγκτον τον Φλεβάρη, με χάρτες παραμάσχαλα, όπως έκανε πριν 4 χρόνια ο ογκόλιθος Nick the Greek, για να εξηγήσει την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο στους καινούργιους ενοίκους του άσπρου σπιτιού.

Εν τω μεταξύ, όποιος παρακολουθεί τι κάνει το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο όλους αυτούς τους μήνες καταλαβαίνει ότι σφίγγουν τα πράγματα… Να, ένα παράδειγμα: ενώ η Ουάσιγκτον προσπαθεί να φρενάρει την κινέζικη 5G τεχνολογία, χτες το Πεκίνο έβαλε σε τροχιά ένα δορυφόρο για τις πρώτες δοκιμές της 6G! Την 5G, που λέγεται ότι έχει 100 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα για μεταφορά 100 φορές μεγαλύτερου όγκου δεδομένων σε σχέση με την υπάρχουσα 4G δεν την έχουμε δει ακόμα. Ε, απλά η 6G είναι, με την σειρά της, 100 φορές γρηγορότερη απ’ την 5G… Και φαίνεται πως όποιος θέλει να την δει για να την εμποδίσει κι αυτή πρέπει να ξελαιμιαστεί, ψάχνοντας στον ουρανό.

Δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα! Καθόλου αστεία δεν είναι!!!

(φωτογραφία, πίσω στον ταπεινό Καύκασο: αζέροι πανηγυρίζουν στο Baku για την είσοδο του στρατού τους στη Shusha. H Shusha είχε καταληφθεί απ’ τον αρμενικό στρατό στις 8 Μάη του 1992, και όπως όλος ο θύλακας του Nagorno Karabakh αναγνωρίζεται διεθνώς σαν αζέρικο έδαφος. Συνεπώς στο αζερμπαϊτζάν μιλούν για απελευθέρωση…)

Ο covid και ο GDPR 1

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Τον covid (νομίζετε ότι…) τον ξέρετε. Τον GDPR; Όλα τα κωθώνια του ντουνιά, οι φίλοι της καραντίνας και των φαρμακοβιομηχανιών, θα αφρίσουν άλλη μια φορά: αυτά τα «κορακίστικα» δεν τους αφορούν, και φυσικά ό,τι δεν τους αφορά δεν υπάρχει! Πράγματι: αν η πραγματικότητα είναι ό,τι γουστάρει ο καθένας, τότε ο GDPR δεν υπάρχει, και είναι αδιάφορος σε σχέση με την τρομοεκστρατεία.

Και όμως υπάρχει! Για την ακρίβεια: οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράψουν υπήρξε για δυο χρόνια ένας ευρωπαϊκός «γενικός κανονισμός προστασίας δεδομένων» (general data protection regulation). Εγκρίθηκε απ’ τα αρμόδια όργανα και τις κυβερνήσεις της ε.ε. στις 14 Απρίλη του 2016· προβλέφτηκε μια μεταβατική περίοδος για την εφαρμογή του διάρκειας 2 χρόνων. Στις 25 Μάη του 2018 έγινε υποχρεωτικά εφαρμόσιμος σ’ όλα τα κράτη της ε.ε. Δυο χρόνια μετά, ας πούμε στις 25 Μάη του 2020, ο GDPR ήταν νεκρός – από – covid· ο μόνος νεκρός που δεν καταμετρήθηκε στις κοινές δεξαμενές! Μαζί του πέθανε η πιο συστηματική και λεπτομερειακή θεσμική προσπάθεια στην ευρώπη (και στον πλανήτη) να προφυλαχτούν οι υπήκοοι απ’ την επερχόμενη ψηφιακή λεηλασία της ζωής τους. Αιωνία η μνήμη της!

Αυτός ο (ευρωπαϊκός) νόμος προκάλεσε σοκ για τις big tech! Κυρίως τις αμερικάνικες, που είναι οι κυρίαρχες στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο: google, facebook, amazon… Έβαζε τόσο αυστηρούς περιορισμούς στον «τρύγο» (και στην «αξιοποίηση») των προσωπικών δεδομένων, και τόσο μεγάλα πρόστιμα σε όσους τον παραβίαζαν, ώστε όλοι / όλες είδατε αμέσως μια (ψευτο)προσπάθεια προσαρμογής στις οθόνες σας. Ενώ πριν τον GDPR κάθε σοβαρό site έβαζε cookies στον υπολογιστή σας αυτόματα, χωρίς να σας ρωτήσει, μετά έπρεπε να ζητήσει την συγκατάθεσή σας. Αυτή ήταν μια ορατή αλλαγή, όχι όμως υποχρεωτικά η σημαντικότερη.

Ένα πεδίο στο οποίο ο GDPR περιλάμβανε περιορισμούς και πρόνοιες υπέρ των υπηκόων ήταν τα data υγείας. Οι περισσότεροι / ες από εσάς πιθανόν να το αγνοείτε· η ασταμάτητη μηχανή, λόγω μισθωτής εργασίας, ήταν υποχρεωμένη να κάνει ειδικό σεμινάριο για την σοβαρότητα των data υγείας, για την κρισιμότητα της προστασίας του απόρρητού τους, τους κινδύνους (αν δεν σου τους υποδείξουν τους αγνοείς!) της κλοπής τους, και την ιδιαίτερη αυστηρότητα του GDPR σε σχέση μ’ αυτά.

Ένα απλό παράδειγμα. Κάθε γιατρός (είτε ιδιώτης είτε στο δημόσιο σύστημα) κρατάει αρχείο / φάκελο του ιστορικού κάθε ασθενούς – σε μεγάλο βαθμό ή και εντελώς ψηφιακά. Πρόκειται για προσωπικά δεδομένα υγείας του καθενός, τα οποία ο GDPR απαγόρευε να βρεθούν στα χέρια οποιουδήποτε τρίτου, ακόμα και συγγενούς, ακόμα και πολύ στενού συγγενούς, χωρίς την έγγραφη και σαφώς ελεύθερη εξουσιοδότηση του ενδιαφερόμενου. Κι όχι μόνο αυτό. Τα ψηφιακά αρχεία με το ιστορικό του κάθε ασθενούς απαγορευόταν να αποθηκεύονται μαζί με το όνομά του ή άλλα στοιχεία της ταυτότητάς του / της! Στους υπολογιστές και στους σκληρούς δίσκους αυτά τα αρχεία «ιατρικού προφίλ» έπρεπε να αποθηκεύονται μόνο με κωδικούς, που αντιστούσαν σε πραγματικά πρόσωπα αν θα ήταν δυνατόν εκτός υπολογιστή ή, στην χειρότερη περίπτωση, σε άλλο μηχάνημα! Αυτή ήταν μια υποχρεωτική, επιβεβλημένη (από τον GDPR) πρόνοια προστασίας των προσωπικών δεδομένων απέναντι στο ενδεχόμενο χακαρίσματος του υπολογιστή / των υπολογιστών των επαγγελματιών υγείας με στόχο τα data των πελατών τους…

Στο «περιθωριακό» και «σιγά μωρέ» cyborg νο 12 (Ιούνης του 2018…), κάτω απ’ τον τίτλο: γενικός κανονισμός προστασίας δεδομένων: ένα ψηφιακό habeas corpus; θα μπορούσε ο καθένας (σιγά! έσταξε η ουρά του γαϊδάρου!) να διαβάσει μεταξύ άλλων και τα εξής (ο τονισμός της ασταμάτητης μηχανής):

… Το άρθρο 4 (11) του “γενικού κανονισμού” ασχολείται με τον προσδιορισμό του τι είναι ρητή και αξιόπιστη συγκατάθεση. Για να θεωρηθεί τέτοια, θα πρέπει:
– να έχει δοθεί ελεύθερα·
– να είναι συγκεκριμένη·
– να έχει προηγηθεί η αρμόζουσα πληροφόρηση του προσώπου· και
– να υπάρχει υπεράνω αμφιβολιών επιβεβαίωση της επιθυμίας του προσώπου που παρέχει τα προσωπικά του δεδομένα, μέσω μια δήλωσης ή άλλης καθαρής πράξης εξουσιοδότησης, ότι συμφωνεί με την επεξεργασία αυτών των δεδομένων.

Το στοιχείο της “ελευθερίας” σημαίνει αληθινή επιλογή και έλεγχο απ’ την μεριά των υποκειμένων των δεδομένων. Σαν γενικό κανόνα ο “γενικός κανονισμός” ορίζει ότι αν το υποκείμενο των δεδομένων δεν έχει αληθινή επιλογή, νοιώθει αναγκασμένο να συναινέσει ή θα υποστεί αρνητικές συνέπειες αν δεν συναινέσει, σ’ αυτές τις περιπτώσεις η συγκατάθεση είναι άκυρη. Αν η συναίνεση ζητιέται σαν μη διαπραγματεύσιμο μέρος όρων και συνθηκών, θεωρείται ότι δεν έχει δοθεί ελεύθερα. Κατά συνέπεια, η συναίνεση δεν θεωρείται ελεύθερη αν το υποκείμενο των δεδομένων δεν μπορεί να αρνηθεί ή να αποσύρει την συγκατάθεσή του χωρίς συνέπειες. Το ζήτημα των ανισορροπιών εξουσίας ανάμεσα σ’ αυτόν που συγκεντρώνει τα δεδομένα και στο υποκείμενο των δεδομένων λαμβάνεται υπ’΄όψη στον “γενικό κανονισμό”.

… Υπάρχει η άποψη ότι οι δημόσιες αρχές δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις πιο πάνω προϋποθέσεις της συγκατάθεσης του υποκειμένου δεδομένων, όταν αυτές είναι που τα συγκεντρώνουν, δεδομένης της καθαρής ανισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στις δημόσιες αρχές και το υποκείμενο των δεδομένων.

Όσο παράδοξο κι αν φανεί στους άσχετους, ο GDPR λάμβανε υπόψη τους ΚΑΙ την ανισορροπία δυνάμεων (δηλαδή: εξουσίας) μεταξύ του καθενός μας και όσων συγκεντρώνουν τα προσωπικά data· συμπεριλαμβανόμενου του κράτους… (Και δεν ήταν αναρχικοί όσοι τον συνέταξαν!!). Αυτό σήμαινε ότι οι κρατικές (και γενικά οι δημόσιες) υπηρεσίες θα έπρεπε να συνεχίσουν να παρέχουν το έργο τους, χωρίς διακρίσεις, ακόμα και σ’ εκείνους / ες που θα αρνούνταν την έγκριση για την «επεξεργασία» των προσωπικών δεδομένων τους…

Κι αυτό επειδή στη διαμόρφωση του κανονισμού αναγνωρίστηκε πως όταν οι δύο πλευρές είναι απ’ την μια μεριά ο μεμονωμένος υπήκοος και απ’ την άλλη οποιαδήποτε μορφή εξουσίας (μπορεί να είναι το κράτος ή μπορεί να είναι ο εργοδότης που απαιτούν ελεύθερη χειραγώγηση των προσωπικών δεδομένων) ακόμα και η όποια «συγκατάθεση» δεν δίνεται ελεύθερα! Αυτό συγκρατείστε το…

Στην ίδια αναφορά του cyborg 18 υπήρχε κι αυτό:

…Υπάρχει άλλη μια διάσταση στον ευρωπαϊκό “γενικό κανονισμό”. Αυτή του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι γνωστό ότι τα “μονοπώλια” των big data είναι αμερικανικές εταιρείες, του είδους google, facebook, κλπ. Ο GDPR, πέρα απ’ την καθημερινή του χρησιμότητα σε κάθε είδους μικρή, ατομική, προσωπική κλίμακα, μπορεί να αναγνωριστεί σαν κρίκος μέσα σε μια σειρά ενεργειών εκ μέρους της ε.ε. εναντίον εταιρειών αμερικανικών συμφερόντων – και όχι γενικά εναντίον μεγάλων εταιρειών. Ειδικά στον τομέα της πληροφορικής, είναι περίπου κοινός τόπος στους ευρωπαϊκούς κύκλους ότι η ευρώπη έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις ηπα και πιθανότατα και σε σχέση με την κίνα. “Περιορισμοί” στις πληροφοριακές ροές προς τις αμερικανικές εταιρείες λοιπόν!…

Ο covid και ο GDPR 2

Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά προ covid!… Η μαστορεμένη τρομοκρατία και η αποδοχή (τόσο απ’ τις πολιτικές βιτρίνες όσο και απ’ τους υπηκόους) της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» είχαν στόχο, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα και σοβαρά, τον βομβαρδισμό του GDPR μέχρι να γίνει σκόνη!! Dust in the wind… Τίνος ήταν τα βομβαρδιστικά; Το καταλαβαίνετε: των big tech και των big pharma, αμερικανικών αλλά και ευρωπαϊκών, που είχαν βρεθεί με μια θηλειά στο λαιμό τους εξαιτίας του GDPR και των θηριωδών προστίμων για την παραβίασή του. Και ποιός ήταν ο κύριος στόχος του βομβαρδισμού, η «καρδιά» που έπρεπε να σταματήσει; Εκείνα τα δεδομένα που ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα απ’ τον «γενικό κανονισμό»: τα data υγείας…

Το τι έχει συμβεί με τα προσωπικά δεδομένα υγείας μέσα στην πυκνή καπνιά απ’ το carpet bombing της τρομοεκστρατείας είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει όποιος / όποια αγνοεί τι σημαίνουν data και personal data για την υγεία των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Κάναμε μια αναφορά στο Σάββατο 31 Οκτώβρη (αναδιάρθρωση 5, 6, 7) σχετικά με την απαλλοτρίωση των ατομικών dna μέσω των «τεστ». Πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, αλλά ταυτόχρονα ένα μόνο μέρος της βίαιης απελευθέρωσης των προσωπικών δεδομένων υγείας (και όχι μόνο) απ’ τους αυστηρούς περιορισμούς του GDPR (που θεωρήθηκε πρότυπο για μια αντιστοιχη αμερικανική νομοθεσία, η οποία – φυσικά – ποτέ δεν φτιάχτηκε…) προς όφελος… Τίνος; Της “δημόσιας υγείας” νομίζουν οι “στρατιώτες του πολέμου”…

Είναι ξεκάθαρο ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος είχαν στην ατζέντα τους πέρα απ’ τα υπόλοιπα και το να αποτελειώσουν τόσο τον GDPR όσο και οτιδήποτε παρόμοιο που θα περιόριζε στο μέλλον την δράση τους, την συσσώρευση και την κερδοφορία τους, χρησιμοποιώντας σαν φραγμό τα «ατομικά δικαίωματα»! Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα αφεντικά αναζητούσαν τρόπο να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες ώστε οι υπήκοοι μαζικά να τους παραδώσουν αλαλιασμένοι οι ίδιοι κάθε προσωπικό δεδομένο για την υγεία τους με αντάλλαγμα μια δήθεν «σωτηρία». Είναι ξεκάθαρο ότι η «ισοπέδωση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων» ήταν και παραμένει πίσω απ’ την ρητορική των τρομοκρατών. Είναι ξεκάθαρο, τελικά, ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος άρπαξαν την ευκαιρία που έφτιαξαν μαζί με τους πάμπολλους λακέδες τους (την υπερδιόγκωση του δήθεν κινδύνου του covid) για να σμπαραλιάσουν τον GDPR – προλαβαίνοντας οποιαδήποτε αντιγραφή του στις ηπα και αλλού!

Κι έτσι σ’ αυτή τη συγκυρία όλα μοιάζουν «ιστορία»… Habeas corpus σήμαινε (στα λατινικά του μεσαίωνα) «(κατ)έχεις το σώμα σου». Η πρώτη γραπτή κωδικοποίησή του, σα νομοθεσία, έγινε στην αγγλία το 1679. Και σχετιζόταν με τις περιπτώσεις καταχρηστικής σύλληψης των υπηκόων και φυλάκισής τους (από τους άρχοντες ή/και τα όργανά τους). Η αναγνώριση της «κυριότητας πάνω στο σώμα σου» έγινε η βάση του περιορισμού των εξουσιών των αρχόντων. Η πρώτη «ατομική περιουσία» και το δικαίωμα της προστασίας της που αναγνωρίστηκε τότε, στον Μεσαίωνα, ήταν το ανθρώπινο σώμα…

Τρισήμισυ αιώνες μετά η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία γράφει στα «ψιλά γράμματά» της ότι το σώμα σου δεν σου ανήκει…

Και ελάχιστοι το συνειδητοποιούν…

Είναι ο καπιταλισμός stupid 1

Τρίτη 3 Νοέμβρη. … Ένας πρώην γενικός αντιπρόεδρος της Pfizer [σ.σ.: ο Peter Rost] ο οποίος έγινε whistleblower όταν η εταιρεία αγνόησε τις διαμαρτυρίες του για το παράνομο μάρκετινγκ, έχει πει:

Είναι τρομακτικό πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτής της βιομηχανίας και της μαφίας. Η μαφία βγάζει τεράστια χρηματικά ποσά, όπως και αυτή η βιομηχανία. Οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος είναι οι φόνοι και οι θάνατοι, και οι παρενέργειες αυτής της βιομηχανίας οδηγούν στο θάνατο. Η μαφία δωροδοκεί πολιτικούς και άλλους, το ίδιο και η φαρμακοβιομηχανία… Η διαφορά είναι ότι όσοι δραστηριοποιούνται στη φαρμακοβιομηχανία θεωρούν τους εαυτούς τους – αν όχι όλοι, το 99% – νομοταγείς πολίτες, όχι πολίτες που θα λήστευαν μια τράπεζα…

Όταν ένα έγκλημα έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να το θεωρήσουμε ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η αντίληψη του εγκλήματος δεν θα έπρεπε να αλλάζει από το εάν οι θάνατοι προέρχονται από όπλα ή από χάπια…

… Η δωροδοκία είναι ρουτίνα και τα χρηματικά ποσά που διοχετεύονται σε αυτή τεράστια. Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της βιομηχανίας, ανεξαρτήτως της θέσης του, έχει δωροδοκηθεί: γιατροί, διοικητές νοσοκομείων, υπουργοί, επιθεωρητές υγείας, τελωνειακοί και φορολογικοί ελεγκτές, υπεύθυνοι καταχώρισης φαρμάκων, επιθεωρητές εργοστασίων, αξιωματούχοι καθορισμού τιμών και πολιτικά κόμματα. Στη Λατινική Αμερική, θέσεις όπως του υπουργού υγειας έχουν μεγάλη ζήτηση, γιατί σχεδόν πάντα οι υπουργοί αυτοί πλουτίζουν εξαιτίας της βιομηχανίας φαρμάκων…

Αυτά γράφει ο Peter Gotzsche στις σελίδες 59 – 60 του βιβλίου του (περισσότερα: Κυριακή 1 Νοέμβρη, Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 1, 2, 3). Αρκεί να διαβάσει κάποιος τις 60 πρώτες σελίδες για να πιάσει το κεφάλι του. Μα βέβαια!!! Είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο!!! Η Raytheon φτιάχνει και πουλάει πυραύλους, όχι παγωτά πύραυλο! Και οι φαρμακοβιομηχανίες, για να «λειτουργούν» χρειάζονται φήμες επικίνδυνων ασθενειών – κι έτσι πουλάνε τα συχνά τοξικά και φονικά φάρμακά τους· δεν φτιάχνουν καραμέλες! Τόσο απλά: είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!!

Τι σημαίνει αυτό για την υγεία ή/και την αρρώστια (μας). Ως πριν μια δεκαετία (χοντρικά), είχε ολοκληρωθεί η ενοποίηση της ασκούμενης ιατρικής με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις υπόλοιπες του ευρύτερου τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια ιατρο-χημικο-βιομηχανική πραγματικότητα της βιομηχανίας της υγείας. Από ένα σημείο και μετά (μια δεκαετία πριν, περισσότερο;) προστέθηκαν και οι high tech στο κλαμπ. Με πολλούς τρόπους. Επειδή (για παράδειγμα) πολλά φάρμακα μελετώνται πια και σχεδιάζονται με ψηφιακές προσομοιώσεις. Ή επειδή τα health data είναι ένα διαρκές (και διαρκώς ογκούμενο) χρυσωρυχείο. Ή επειδή η «τεχνητή νοημοσύνη» και η ρομποτική εγκαθίστανται όλο και περισσότερο στην «φροντίδα υγείας». Ή επειδή νέα υλικά για ιατρική χρήση σχεδιάζονται μέσα από αξιοποίηση των big data της μοριακής σύνθεσης των παλιών υλικών και ψηφιακές δοκιμές. Ή επειδή οι “νευροεπιστήμες” είναι η στενή σύνθεση νευρολογίας, ψυχολογίας και πληροφορικής…

Στον τομέα της διαμόρφωσης «των πολιτικών υγείας» και των «πληροφοριών υγείας» αυτό το σύμπλεγμα έχει πια σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο. Και, επιπλέον, είναι μια βασική αιχμή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τι πιο «φυσικό» απ’ το να αρπάξουν τα αφεντικά του την ευκαιρία ενός μάλλον ασήμαντου κορονοϊού, να «ντοπάρουν» τον κίνδυνο, να απλώσουν μια τρομοεκστρατεία και πραξικοπήματα που επιταχύνουν την «εσωτερική αναδιάρθρωση» του κεφάλαιου (είτε την ψηφιοποίηση διάφορων τομέων του είτε την μεταφορά χρήματος από τομείς που «πέφτουν» σε τομείς που «ανεβαίνουν» συν, φυσικά, τις αναγκαιότητες του διακρατικού ανταγωνισμού) και να επιβάλλουν καινούργιες τεχνολογίες εμβολίων; Πάνω σ’ αυτό το «σενάριο» προπονούνταν για χρόνια!

Απ’ αυτήν την άποψη είναι ίσως λάθος να μιλάει κανείς για «μαφία» – εκτός αν φαντάζεται ένα είδος καπιταλισμού με λευκά γάντια και «καθαρά χέρια». Δεν πρέπει να έχει υπάρξει τέτοιος στην ιστορία, παρά μόνο σαν εξαιρέσεις. Το ενοποιημένο καρτέλ / κύκλωμα ιατρικής – φαρμακοβιομηχανιών – εταιρειών πληροφορικής έχει το μονοπώλιο «γνώσεων περί την υγεία», εφόσον δεν υπάρχει κοινωνικός, γνωσιακός ανταγωνισμός σ’ αυτό το πεδίο. Συνεπώς έχει συμφέρον αλλά και κάθε δυνατότητα να δημιουργεί τεχνητή ζήτηση των εμπορευμάτων του, είτε πρόκειται για «υπηρεσίες υγείας» είτε για φάρμακα κάθε είδους και παρα-φαρμακευτικά είδη. Έχει, λοιπόν, συμφέρον και τις δυνατότητες να δημιουργεί τεχνητές «κρίσεις υγείας»…

Τι είναι το ακατανόητο ή «συνωμοσιολογικό»;

Είναι ο καπιταλισμός stupid 2

Τρίτη 3 Νοέμβρη. Οι πιο «συνδικαλιστές» ανάμεσα στους caradinieri, αφού δεν μπορούν ανοικτά να υπερασπιστούν το κεφάλαιο / φαρμακοβιομηχανίες (κάτι που κάνουν, όμως, υπόγεια…) θα πουν: ναι μωρέ, εντάξει… αλλά ο covid 19 είναι ο φονιάς και απλά (ναι, «απλά»…) οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν να επωφεληθούν… Θα εμφανίσουν δηλαδή την δήθεν φονικότητα του ιού σαν «πραγματική αιτία» και τις τακτικές των φαρμακοβιομηχανιών σαν ένα «αποτέλεσμα» που μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δείχνει απόλυτη άγνοια της ιστορίας και των γεγονότων. Μια φορά με την «γρίπη των πτηνών» (2005 – 2006) και μια δεύτερη φορά με την «γρίπη των χοίρων» (2009 – 2010) το τότε μπλοκ ιατρικής / φαρμακολογίας προσπάθησε να κατασκευάσει έναν μεγα-κίνδυνο υγείας για όλον τον πλανήτη – και να επωφεληθεί ανάλογα. Στην δεύτερη περίπτωση συζητήθηκε κι όλας («πρώιμα και ανεπίσημα») η προοπτική πραξικοπημάτων / γενικών αποκλεισμών. Απέτυχαν και στις δύο εκείνες περιπτώσεις τα αφεντικά του μπλοκ, όχι επειδή οι ιοί ήταν «τσαχπίνηδες» (πράγμα που καθόλου δεν δυσκόλευε την προπαγάνδα / δημαγωγία) αλλά επειδή ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα να γίνει πετυχημένα η βίαιη μετάβαση, το βίαιο σπρώξιμο στις κατ’ οίκον φυλακίσεις και στην τηλε-ζωή. Οι προθέσεις τους ήταν σαφείς, υστερούσε όμως η τεχνολογική δυνατότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Στο Sarajevo.pdf 148 (Απρίλης 2020) σημειώναμε ενδεικτικά:

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές διαφορές του 2009 με το 2019:

– Το 2009 οι χρήστες internet ήταν (σε παρένθεση με bold το αντίστοιχο μέγεθος 10 χρόνια μετά, το 2019) σε εκατομμύρια:

Ασία……………………………………….764,4             (2.300,47)

Ευρώπη …………………………………425,8             (   727,56)

Βόρεια Αμερική ……………………..259,6             (   327,57)

Νότια Αμερική / Καραϊβική………186,9             (   453,70)

Αφρική …………………………………..86,2             (   522,81)

Μέση Ανατολή…………………………58,3             (   175,50)

Αυστραλία……………………………….21,1             (     28,64)

Συνολικά, οι χρήστες του internet ήταν 1,1 δισ. το 2005, 1,77 δισ. το 2009, 4,13 δισ. το 2019.

– To 2009 το facebook ήταν μόλις ενός χρόνου, και είχε 250 εκατομύρια πελάτες. Το 2019 είχε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Το 2009 το twitter, το instagram, ή το whatsapp ήταν ανύπαρκτα. Το youtube υπήρχε, με γύρω στις 400.000 χρήστες. Το 2019 είχε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια.

– Το πρώτο (και εντυπωσιακό) iPhone εμφανίστηκε εμπορικά τον Μάη του 2007. To 2009 είχαν πουληθεί παγκόσμια (και ήταν σε χρήση, με βάση τις τότε εφαρμογές) περίπου 480 μύρια συσκευές smart phones. Το 2019 το μέγεθος ήταν 3,2 δισεκατομμύρια.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία (ακόμα και για caradinieri!) για να διαπιστώσει κανείς την τεράστια διαφορά, μέσα σε μια μονάχα δεκαετία, απ’ το 2009 ως το 2019, στην ποσοτική έκταση (και στην ποιοτική ένταση) της μηχανικής μεσολάβησης συγκεκριμένων τομέων της κοινωνικής αναπαραγωγής!! Τα 4,13 δισεκατομύρια χρηστών του internet το 2019 προσέφεραν όντως την δυνατότητα «δουλειάς απ’ το σπίτι» (για ένα σεβαστό τμήμα των μισθωτών), «εκπαίδευσης απ’ το σπίτι», «διασκέδασης απ’ το σπίτι», «κατανάλωσης απ’ το σπίτι μέσω παραγγελιών και delivery», και τα υπόλοιπα σε μεγάλη κλίμακα. Αντίθετα, τα 1,77 δισεκατομύρια χρηστών το 2009 ήταν (ακόμα) λίγα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ (με κεφαλαία γράμματα) το 2020 δεν ήταν ο covid. Η τρομοκρατική διαχείρισή του ήταν το αποτέλεσμα των προετοιμασιών και των συμφερόντων του ενοποιημένου συμπλέγματος big pharma, big tech, big insurance και μηχανισμών πολλών και διάφορων κρατικών υπηρεσιών (σε ότι αφορά την επιτήρηση). Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ήταν η «ωρίμανση» των αναγκών, των συμφερόντων ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ του πιο δυναμικού τμήματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης: ακριβώς γι’ αυτό «ασκήσεις» σαν εκείνη του Event 201 είχαν γίνει κι άλλες πριν τον Οκτώβρη του 2019· μηχανισμοί διαφόρων ειδών, απ’ τον ΠΟΥ μέχρι το ΠΟΦ είχαν ήδη εμπλακεί στις προετοιμασίες· ερευνητικά κέντρα, πανεπιστημιακά και επιχειρηματικά, έκαναν όλες τις απαραίτητες έρευνες για τις εφαρμογές «όταν έρθει η ώρα»· και τύποι σαν τον κυρ Βασίλη (των Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) «προέβλεπαν» με κάθε ευκαιρία (και κάθε «προφητική» άνεση) την Έλευση του Κακού!!

Τα γεγονότα και η πραγματική ιστορία / εξέλιξη του καπιταλισμού δεν μπορούν να εξαφανιστούν επειδή διάφορα κωθώνια βολεύονται να τα αγνοούν. Και φυσικά δεν υπήρξε καμμία «σοφία» απ’ την μεριά της ασταμάτητης μηχανής (: Sarajevo) στο να υποδείξει γρήγορα, απ’ τις αρχές της περασμένης άνοιξης, τι ακριβώς συμβαίνει με τον covid… (Ούτε υπάρχει κάποια αντίφαση ή αντινομία με την συστηματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει την υπόλοιπη θεματολογία της, όπως βολεύονται και διαδίδουν διάφοροι…) Έκανε και στο ζήτημα της υγείας επί πολλά χρόνια το πολιτικό της καθήκον, υποθέτoντας (εντελώς λαθεμένα) ότι βοηθάει και άλλους να το κάνουν έγκαιρα: να παρακολουθούν από κοντά τις καπιταλιστικές τάσεις βγάζοντας τα σωστά συμπεράσματα!

Σε κάθε περίπτωση, αν αναγνωρίσει κάποιος σ’ αυτές τις καπιταλιστικές τάσεις (και συγκεκριμένα στις τάσεις της σύνθεσης των big pharma και των big tech) την εγκληματικότητα που επίμονα αποδείκνυαν και αποδεικνύουν ικανοί και έντιμοι ερευνητές εδώ και δεκαετίες, δεν απομένουν παρά μόνο λεπτομέρειες για το τι έχει συμβεί και τι εξακολουθεί να συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που έχει σαν σημαία τον covid…

Ας το επαναλάβουμε: όχι, δεν χρειαζόταν αυτά τα αφεντικά να “κατασκευάσουν” έναν “φονικό ιό”! Αυτά τα ζητήματα τα έχουν εξακαθαρίσει ικανοποιητικά (κατά την γνώμη μας) οι Critical Art Ensemble. Υπάρχουν δεκάδες μεταδοτικοί ιοί, είτε τύπου γρίπης είτε τύπου κορονοϊών, που κυκλοφορούν κάθε χρόνο αδέσποτοι στον πλανήτη. Αυτό που χρειάζονταν ήταν κάτι που να μπορεί να πουληθεί σαν «νέα απειλή» και, κατά συνέπεια, να μαστορευτεί δημαγωγικά κατά βούληση. Πριν μετακομίσει ο covid απ’ την κίνα στην ευρώπη τα βασικά δεδομένα του είχαν γίνει γνωστά (στους ειδικούς): ΔΕΝ ήταν ο Ιος της Αποκάλυψης!

Ακριβώς επειδή ήταν «μικρομεσαίος» βόλευε να κατασκευαστεί πάνω του το ψέμα, το Θέαμα του Θανάτου! Απ’ την «στιγμή μηδέν» (όταν ο απατεώνας Drosten έφτιαξε ένα pcr «ανίχνευσης» χωρίς να ξέρει καν τον ιό και όταν ο ΠΟΥ ανήγγειλε «θνητότητα» 3,5% έτσι, επειδή βόλευε…), ως την «στιγμή ένα» (όταν οι χρόνιες δυσλειτουργίες κάποιων νοσοκομείων στο Bergamo σερβιρίστηκαν σαν «απόδειξη της φονικότητας»), ως την «στιγμή δύο» (όταν ο άλλος απατεώνας, του Imperial College, ο Ferguson άρχισε να πυροβολεί με «προβλέψεις» κατά τα γούστα του), και σε όλες τις στιγμές ως τώρα, παίζεται το ίδιο έργο: πως η τεχνοεπιστήμη των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει απ’ την κανονική ιατρική, κάνοντας αποικία τους όλο το κοινωνικό εργοστάσιο, κάθε γωνιά των κοινωνικών σχέσεων.

Η μεγάλη κινέζικη σκιά 1

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τεχνολογικό βολονταρισμό του κεφάλαιου για την πιο συστηματική εκμετάλλευση των πάντων δεν είναι καινούργιο στον πυρήνα του. Αλλάζει φυσικά μορφές μέσα στην εξέλιξη της «τεχνολογικής προόδου». Όμως υπάρχει κι ένας ακόμα παράγοντας που επιβάλει την βίαιη επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, εξηγώντας έτσι το γιατί η «αντιμετώπιση του κορονοϊού» προβάλεται πια σαν σχεδόν αποκλειστικά «δυτικό» πρόβλημα. Κι αυτός ο παράγοντας είναι η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού, διακρατικού ανταγωνισμού.

Στο cyborg νο 18 (του περασμένου Ιούνη) θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει σε ένα κείμενο του Harry Tuttle με τίτλο the shape of things to come, κι αυτά (μεταφέρουμε αποσπάσματα):

… Πριν ένα χρόνο – ενώ ο ιός λάθρα επωαζόταν στα σπλάχνα κάποιου εξωτικού ζώου ή σε κάποιο μυστικό εργαστήριο ή στο γραφείο κάποιου διαβολικού δισεκατομμυριούχου κι ενώ τα υγειονομικά πραξικοπήματα δεν ήταν παρά φευγαλέες εμπνεύσεις στους εγκεφάλους φιλότιμων γραφειοκρατών – μια αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία με αντικείμενο την τεχνητή νοημοσύνη (AI) και το πώς αυτή μπορεί «να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας και άμυνας των ΗΠΑ» εξέτασε αναλυτικά τις «δομικές» αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν στην αμερικανική κοινωνία και οικονομία ώστε να εξασφαλιστεί η τεχνολογική ανωτερότητα έναντι της Κίνας, σύμφωνα με ένα έγγραφο 120 σελίδων που είδε το φως της δημοσιότητας με βάση τον αμερικανικό νόμο περί ελευθερίας της πληροφόρησης. Σύμφωνα με το έγγραφο, οι ΗΠΑ βρίσκονται πίσω από την Κίνα, αν δεν έχουν ήδη ξεπεραστεί κατά πολύ, στους τομείς που σχετίζονται με τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, ιδιαίτερα στο πεδίο της μαζικής παρακολούθησης. Πρόκειται για μια προσέγγιση που συμπληρώνει την επίσημη αμερικανική γραμμή ότι οι κρατικές επενδύσεις της Κίνας στην τεχνολογία και οι εξαγωγές προηγμένων κινεζικών συστημάτων παρακολούθησης, αποτελούν «μείζονα απειλή για τον αμερικανικό τρόπο ζωής».

Έχει σημασία ότι πολλές από τις προτάσεις της υπηρεσίας για μια «δομική αναδιάρθρωση» στις ΗΠΑ, έτσι όπως παρουσιάζονται στο ντοκουμέντο, προωθούνται τώρα κι εφαρμόζονται ως μέρος της κρατικής απάντησης στην «πανδημία». Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι πολλά από τα στελέχη αυτής της υπηρεσίας έχουν καταλάβει τώρα θέσεις στα κλιμάκια εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύουν την αμερικανική κυβέρνηση και κατευθύνουν την πολιτική για «επανεκκίνηση της οικονομίας» και για εφαρμογή των πιο εξελιγμένων τεχνολογιών στον «πόλεμο ενάντια στον κορονοϊό».

Η μελέτη έχει συνταχτεί από μία σχετικά νέα κι άγνωστη υπηρεσία με το όνομα Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας για την Τεχνητή Νοημοσύνη (National Security Commission on Artificial Intelligence – NSCAI). Η υπηρεσία αυτή φτιάχτηκε το 2018 με βάση τον νόμο για την άμυνα (2018 National Defense Authorization Act – είναι ο ετήσιος νόμος που διέπει το υπουργείο άμυνας) και ο επίσημος στόχος της είναι «η ανάλυση των μεθόδων και των μέσων που απαιτούνται για την ανάπτυξη της τεχνολογίας Τεχνητής Νοημοσύνης, της μηχανικής μάθησης (machine learning) και των σχετικών τεχνολογιών ώστε να ανταποκριθούν διεξοδικά στις απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας και άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών». Η NSCAI παίζει έναν κομβικό ρόλο στην κρατική πολιτική στο πεδίο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία περιγράφεται από την υπηρεσία ως «μία επανάσταση που χαρακτηρίζεται από ασυνεχή τεχνολογική ανάπτυξη σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα big data, τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών πέμπτης γενιάς (5G), η νανοτεχνολογία, η βιοτεχνολογία, η ρομποτική, το Internet of Things και οι κβαντικοί υπολογιστές».

Το έγγραφο της NSCAI που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα είναι μία παρουσίαση με ημερομηνία Μάιος 2019 και τίτλο «Επισκόπηση του Κινεζικού Τεχνολογικού Τοπίου»…

… Στην «επισκόπηση του κινεζικού τεχνολογικού τοπίου», η NSCAI υποστηρίζει ότι ενώ οι ΗΠΑ εξακολουθούν να προηγούνται στο στάδιο της «δημιουργίας» της Τεχνητής Νοημοσύνης και των σχετικών τεχνολογιών, υποσκελίζονται από την Κίνα στο στάδιο της «υιοθέτησης» εξαιτίας «δομικών παραγόντων»… Βασικός μεταξύ των «δομικών παραγόντων» που προκαλούν προβλήματα, σύμφωνα με την επισκόπηση, είναι τα «legacy systems» (τα παραδοσιακά συστήματα ή κληρονομημένα· η παρακαταθήκη διαδικασιών και ρυθμίσεων που έχουν διαμορφωθεί και ισχυροποιηθεί ιστορικά) που είναι πιο εκτεταμένα κι ισχυρά στις ΗΠΑ απ’ ότι στην Κίνα. Σύμφωνα με την NSCAI, παραδείγματα τέτοιων legacy systems είναι το χρηματοοικονομικό σύστημα που εξακολουθεί να στηρίζεται στα μετρητά και τις κάρτες, η ατομική ιδιοκτησία των οχημάτων, ακόμη και η λήψη ιατρικής φροντίδας από άνθρωπο γιατρό. Το επιχείρημα είναι ότι ενώ αυτά τα legacy systems στις ΗΠΑ είναι «αρκετά καλά», τα πολλά «αρκετά καλά» συστήματα εν τέλει «εμποδίζουν την υιοθέτηση νέων πραγμάτων» και ειδικά των συστημάτων που κατευθύνονται από Τεχνητή Νοημοσύνη…

… Το επόμενο πεδίο στο οποίο αναφέρεται η επισκόπηση είναι αυτό της παροχής υγείας, προτείνοντας την εφαρμογή ενός συστήματος που γίνεται όλο και περισσότερο εφικτό σήμερα εξαιτίας της πανδημίας. Εξετάζοντας την χρήση της AI στις υπηρεσίες υγείας (σχεδόν ένα χρόνο πριν ξεσπάσει η υγειονομική κρίση), υποστηρίζει ότι «η Κίνα έχει θέσει τους όρους για να ηγηθεί σε αυτό τον τομέα» και αυτό «μπορεί να της επιτρέψει να εξάγει μαζικά την τεχνολογία της και να καθορίσει τους διεθνείς κανόνες». Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή «η Κίνα έχει αναλογικά λίγους γιατρούς για τον πληθυσμό της», επομένως η στροφή στις ψηφιακές υπηρεσίες υγείας είναι αναπόφευκτη, ενώ ταυτόχρονα στις ΗΠΑ η επιδίωξη να υπάρχουν αρκετοί γιατροί ώστε να στηρίζεται η δυνατότητα της επίσκεψης στο ιατρείο, είναι άλλο ένα legacy system που παρεμποδίζει την καινοτομία. Ένας δεύτερος λόγος είναι οι ρυθμιστικοί κανονισμοί, όπως η «συμμόρφωση με τους ασφαλιστικούς και υγειονομικούς νόμους και η έγκριση από τον οργανισμό φαρμάκων», που θέτουν εμπόδια στις ΗΠΑ, ενώ κάτι ανάλογο δεν περιορίζει τις κινεζικές αρχές.

Το ανησυχητικό, σύμφωνα με την NSCAI, είναι ότι «η δυνητική συμβολή των τεράστιων βάσεων δεδομένων που ελέγχονται από το κράτος είναι ακόμη πιο καθοριστική στον τομέα της βιολογίας και της παροχής υγείας» και θεωρεί σχεδόν σίγουρο ότι «η κινεζική κυβέρνηση θα επιβάλλει να καταγραφεί και να αποθηκευτεί σε κυβερνητικές βάσεις δεδομένων το DNA κάθε πολίτη, κάτι που είναι σχεδόν αδιανόητο να συμβεί σε μέρη με μεγάλη ευαισθησία για τα προσωπικά δεδομένα όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη»…

(Μπορείτε να συσχετίζετε αυτές τις τελευταίες φράσεις με όσα γράφαμε χτες…)

Τα «legacy systems» που εμποδίζουν την τεχνολογία των ηπα να φτάσει και να ξεπεράσει εκείνη της κίνας είναι αυτό που λέμε «ήθη και έθιμα»! Οι καθημερινές συνήθειες και οι απόψεις των υπηκόων των δυτικών καπιταλισμών (συνήθειες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξη του 20ου αιώνα) θεωρούνται φρένο στην καπιταλιστική ανάπτυξη, απειλώντας την «δύση» με οριστική ήττα απ’ την «ανατολή». Δεν πρόκειται για “σύγκρουση πολιτισμών”, αυτά είναι για τους αφελείς. Πρόκειται για σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικούς βαθμούς ενσωμάτωσης της κυβερνητικής σαν τεχνικής της εξουσίας…

Το ότι κηρύσσεται πια η γενική κοινωνική «εμπειροτεχνία» της καθημερινής ζωής σαν όριο, σαν εμπόδιο στη (δυτική) καπιταλιστική συσσώρευση και στην 4η βιομηχανική επανάσταση και όχι η ειδική εργατική εμπειροτεχνία όπως στις αρχές του 20ου αιώνα, στην 2η, (αυτή που αντιμετώπισε με επιτυχία ο Ταίηλορ…) είναι μια σημαντική εξέλιξη που θα πρέπει να αναλύσουμε στο κοντινό μέλλον.

Η μεγάλη κινέζικη σκιά 2

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Το έχουμε ξαναγράψει, ας το επαναλάβουμε. Απ’ όλους τους επιμέρους καπιταλιστικούς τομείς της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τα δυτικά αφεντικά θεωρούν ότι εξακολουθούν να έχουν «τεχνολογικό πλεονέκτημα» (απέναντι στον κινέζικο καπιταλισμό) στη βιομηχανία της υγείας. Είναι ένας απ’ τους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού (ή ήταν ως τις αρχές του 2020…) τομείς που τα δυτικά αφεντικά αγωνίζονται με νύχια και με δόντια (και με «έξοδα των υπηκόων» τους) να κρατήσουν αυτό το τεχνολογικό προβάδισμα. Στην τεχνητή νοημοσύνη, στις 5G επικοινωνίες, στην κβαντική φυσική έχουν χάσει.

Τί σημαίνει όμως «τεχνολογικό προβάδισμα» στη βιομηχανία της υγείας; Σημαίνει ένα κρίσιμο εργαλείο ιμπεριαλιστικής επιβολής εκτός δυτικών επικρατειών: στην αφρική, στη νότια αμερική, στην ασία… Μέσω της «υγείας» α λα 21ος αιώνας και στο όνομά της, σε συνδυασμό με την στρατηγική συμμαχία των big pharma με τις big tech, μπορούν να ελεγχθούν οι πληθυσμοί, τα κράτη, κλπ. Ένα απ’ τα κλειδιά είναι τα data υγείας των πληθυσμών (συμπεριλαμβανομένων των dna τους), που αποκαλούνται ήδη «the new oil». Για να καταφέρει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να «βάλει χέρι» όχι μόνο στα data υγείας των «δικών του» πληθυσμών αλλά και σε εκείνους του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη πριν προλάβει να το κάνει ο κινέζικος καπιταλισμός και οι δικοί του σύμμαχοι, πρέπει (έπρεπε) να κάνει αυτό που κάνουν επί χρόνια οι δυτικές αγρο-χημικές βιομηχανίες: να πουλήσει μια αρρώστια (σαν «παγκόσμια απειλή») ΜΑΖΙ με την «θεραπεία» της! Τα δυτικά εμβόλια γενετικού αναπρογραμματισμού. Σ’ αυτό τον «αγώνα δρόμου» ο υγιεινιστικός τρόμος είναι το έδαφος – που – δίνει – φτερά! Που κυριολεκτικά απογειώνει την βίαιη αναδιάρθρωση.

Θυμάστε τον Schwab του “παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ”; Αλλαγές στις συμπεριφορές και προσαρμογές προς τις νέες νόρμες που θα χρειάζονταν χρόνια για να γίνουν ομαλά, τώρα επιτυγχάνονται μέσα σε εβδομάδες χάρη στην πανδημία!

Αναδιάρθρωση 1

Πέμπτη 29 Οκτώβρη. Αν είναι κάτι που κάνει δραματική την κατάσταση αυτούς τους καιρούς δεν είναι απλά αυτές καθαυτές οι κινήσεις των αφεντικών με αιχμή (και κουκούλα) τον covid-19, είτε είναι φανερές είτε (κυρίως) όχι και τόσο. Είναι η έλλειψη ενός αναγνωρίσιμου πολιτικού / κριτικού ερμηνευτικού πλαισίου αυτών των κινήσεων· αντικρατικού και αντικαπιταλιστικού με τον πιο σύγχρονο και επίκαιρο τρόπο. Χωρίς ένα τέτοιο ανανεωμένο ερμηνευτικό πλαίσιο, οι εννοήσεις του τι συμβαίνει κινούνται μεταξύ τερατολογίας και λούμπεν αυταρέσκιας στα antisocial media.

Η ασταμάτητη μηχανή, το Sarajevo και το cyborg (αυτό το τελευταίο ειδικά για τα ζητήματα που αφορούν τον ριζικό καπιταλιστικό τεχνικό μετασχηματισμό) έχουν κάνει και κάνουν their best υπέρ της ανανέωσης και του επανεξοπλισμού της εργατικής κριτικής – με τον κόπο, το πείσμα (ακόμα και την ματαιότητα αν ενδιαφέρει…) που ταιριάζει. Κι εκεί τελειώνουν οι ευθύνες τους. Το αν καταλαβαίνουν και ποιοί, αφορά τους ίδιους / ίδιες που μπορούν (ή δεν μπορούν…) να καταλάβουν διαβάζοντας. Έχουμε πλήρη συναίσθηση του διανοητικού περιβάλλοντος (για έρημο θα έπρεπε να μιλάμε) – αλλά οι δικές μας πολιτικές ευθύνες σταματούν πάντα (και έτσι πρέπει) στη «μέση του δρόμου». Το άλλο μισό πέφτει πάντα στη μεριά εκείνων που θέλουν (ή δεν θέλουν) να καταλάβουν την εποχή, το παρόν· και το επερχόμενο μέλλον.

Και καλά με την ασταμάτητη μηχανή, το Sarajevo, το cyborg… Μπορεί ο καθένας να τα ελεεινολογεί κατά βούληση. Τι συμβαίνει όμως όταν οι ίδιοι οι ειδικοί της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης λένε, απ’ την μεριά τους και θριαμβολογώντας, αυτά που είναι οι κοινοτοπίες (αόρατες; ακατανόητες;) των ημερών;

Άλλους καιρούς (όχι μακρινούς αλλά τόσο διαφορετικούς!) γεγονότα σαν το Event 201 ή «τοποθετήσεις» σαν αυτές του Klaus Schwab θα βρίσκονταν στο κέντρο της προσοχής των “ριζοσπαστών” – αντί για τα διατεταγμένα παραμύθια των ιερών συνόδων υγείας και των μήντια τα οποία καταναλώνουν αμάσητα. Σε άλλους καιρούς τα λεγόμενα των αφεντικών θα ήταν η διαρκής πρώτη ύλη του ακονίσματος της κριτικής – αντί για την πειθαρχία των “στρατιωτών στον πόλεμο με τον αόρατο εχθρό” ή την σύγχυση των τερατολόγων. Σε άλλους καιρούς ο πραγματικός κίνδυνος θα είχε εντοπιστεί πολύ γρήγορα… όχι πια όμως.

Τι άλλο μας αναλογεί απ’ το να επανερχόμαστε επίμονα, αναλυτικά, τεκμηριωμένα στην “μεγάλη εικόνα” της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, αυτήν την “μεγάλη εικόνα” που είναι η βασική (ακόμα κι αν εκατομμύρια υπηκόων δεν βλέπουν πέρα απ’ την μύτη – τους – με – την – μπαντονέτα)· αυτήν την “μεγάλη εικόνα” που εξηγεί επαρκέστατα τι σημαίνει “πανδημία covid 19” και γιατί η διαχείρισή της είναι αυτή που μας πατάει στο λαιμό σχεδόν ως το σημείο να μην μπορούμε να ανασάνουμε;

Abandon any hope all you enter this place… Δεν περνάνε οι έτοιμες, τυποποιημένες, μπαγιάτικες και all weather απαντήσεις. Σ’ αυτήν την “μεγάλη εικόνα” δεν μπαίνει κανείς ούτε με τα χέρια στις τσέπες ούτε τα πασαλίματα που έγιναν τόσο συνηθισμένα (και τόσο καφενειακά) καθώς τέλειωνε ο 20ος αιώνας. Σ’ αυτήν την “μεγάλη εικόνα” δεν χωράνε ούτε τουρίστες ούτε συνδικαλιστές του σκοινιού και του παλουκιού. Εδώ όλα είναι ζόρικα και επικίνδυνα.

Ο Klaus Schwab είναι ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του “παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ”. Αν σας περάσει απ’ το μυαλό ότι κάπου είδατε αυτό το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» να σχετίζεται με πανδημίες φονικών ιών, δεν κάνετε λάθος. Το π.ο.φ. ήταν συνδιοργανωτής του “Event 201”, στις 18 Οκτώβρη του 2019 (“προ – covid”…) το οποίο σχεδόν παρακαλέσαμε να δείτε προσεκτικά (το τονίζουμε: προσεκτικά, υπομονετικά…) όλοι και όλες· μάταια μάλλον.

Ο Klaus Schwab έχει πατεντάρει τον όρο «the great reset» (του καπιταλισμού) σε άμεση σχέση με την διαχείριση του τσαχπίνη. Το έκανε βιβλίο (μαζί με τον Thierry Mallerret) που εκδόθηκε στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού· τον έκανε σύνθημα παν-δυτικής απεύθυνσης· τον έκανε θεραπεία για τα καπιταλιστικά προβλήματα. Σε άλλους καιρούς ο Schwab θα είχε ήδη διαβαστεί και στοχοποιηθεί με αναλυτικό βάθος απ’ τους αγγλομαθείς «επαναστάτες» του διαδικτύου· αυτά σε άλλους καιρούς…

Κι ενώ οι τωρινοί παραλυμένοι θα ξεφορτώνονταν και τον Schwab, και την «μεγάλη επαναρρύθμιση» και την οργανική σχέση τους με την διαχείριση του covid σαν ενοχλητικούς ή αδιάφορους «φουτουριστές», πρακτικά εκείνο που ο Schwab παρουσιάζει σαν «great reset» του καπιταλισμού απ’ τον περασμένο Ιούλη ήταν το μόνιμο ρεφραίν του carpet bombing για όλο το λαό απ’ τον περασμένο Μάρτη. Λεγόταν και ξαναλεγόταν βέβαια με άλλες λέξεις («νέα κανονικότητα» / new normal), χωρίς καμμία εξήγηση – μέχρι που σαν σλόγκαν χωνεύτηκε ως εκεί που δεν πάει άλλο.

Ευτυχώς ο Klaus Schwab νοιώθει τόσο σίγουρος ώστε εκθέτει με κάθε ευκαιρία τι (περίπου) είναι αυτό το “great reset» και τι σχέση έχει με τον τσαχπίνη. Θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια αποσπάσματα απ’ τα λεγόμενά του αλλά δυστυχώς ελάχιστοι θα χαμπαριάσουν. Μακάρι να είστε ανάμεσά τους.

Έστω. (Περιθωριακοί είμαστε, ως γνωστόν…)

(φωτογραφία: Schwab χαιρετάει Gates και το ανάποδο. Συμπολεμιστές γαρ.

Και να σκεφτείτε ότι υπάρχουν ακόμα κοθώνια που νομίζουν ότι αν βγάλουν τις γραβάτες γίνονται “του λαού”…)

Αναδιάρθρωση 2

Πέμπτη 29 Οκτώβρη. … Η πανδημία θα επιταχύνει τις καινοτομίες ακόμα περισσότερο, γινόμενη ο καταλύτης για τεχνολογικές αλλαγές που έχουν ήδη ξεκινήσει (κάτι που θα είναι συγκρίσιμο με την παρόξυνση που έχει προκαλέσει σε άλλα παγκόσμια και τοπικά ζητήματα) και “υπερφορτώνοντας» όλες τις ψηφιακές επιχειρήσεις ή την ψηφιακή διάσταση όλων των επιχειρήσεων.

… Με την πανδημία, ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» για τον οποίο τόσοι πολλοί αναλυτές μιλούσαν εδώ και χρόνια χωρίς να είναι σίγουροι για το τι ακριβώς θα σημαίνει, βρήκε τον καταλύτη του. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα των κατ’ οίκον περιορισμών θα είναι η επέκταση και η εξέλιξη του ψηφιακού κόσμου με έναν αποφασιστικό και συχνά μόνιμο τρόπο.

Τον Απρίλιο του 2020, διάφοροι επικεφαλής τεχνολογικών εταιρειών παρατήρησαν πόσο γρήγορα και ριζικά οι ανάγκες που δημιούργησε η κρίση υγείας είχαν επιταχύνει την υιοθέτηση μιας μεγάλης γκάμας τεχνολογιών. Σε διάστημα μόλις ενός μήνα, προέκυψε ότι πολλές επιχειρήσεις έκαναν βήματα που αλλιώς θα χρειάζονταν πολλά χρόνια.

… Καθώς όλο και περισσότερα και διαφορετικά πράγματα και υπηρεσίες έρχονται σ’ εμάς μέσω των κινητών και των υπολογιστών, οι επιχειρήσεις σε τομείς τόσο ποικίλους, όπως το e-εμπόριο, οι ανέπαφες συναλλαγές, το ψηφιακό περιεχόμενο, τα ρομπότ και οι παραδόσεις μέσω drones (για να ονοματίσω μόνο μερικές) θα ακμάσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι φίρμες όπως η Alibaba, η Amazon, η Netflix ή η Zoom αναδείχθηκαν οι «νικητές» των lockdown.

… Η συνολική χρηματιστηριακή αξία των μεγαλύτερων τεχνολογικών εταιρειών κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στη διάρκεια των lockdown… κι αυτό είναι απίθανο να υποχωρήσει σύντομα, μάλλον το αντίθετο θα συμβεί.

… Η πανδημία σίγουρα θα εκτοξεύσει την έγνοια μας για την υγιεινή. Η καινούργια εμμονή με την καθαριότητα θα οδηγήσει σε νέες μορφές συσκευασιών. Θα μας ενθαρρύνουν να μην ακουμπάμε τα εμπορεύματα που αγοράζουμε. Απλές χαρές όπως το να μυρίσεις ένα φρούτο θα αντιμετωπίζονται με καχυποψία και μπορεί να γίνουν μια συνήθεια του παρελθόντος.

… Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα μέτρα social distancing είναι πιθανό να διατηρηθούν ακόμα και αφού υποχωρήσει η πανδημία, δικαιώνοντας την απόφαση πολλών επιχειρήσεων από διαφορετικούς τομείς να επιταχύνουν την αυτοματοποίηση. Όταν περάσει λίγος καιρός, οι ανησυχίες για την τεχνολογική ανεργία θα υποχωρήσουν καθώς οι κοινωνίες θα δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην αναδιαμόρφωση των χώρων εργασίας έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η στενή ανθρώπινη επαφή.

Πράγματι, οι τεχνολογίες αυτοματοποίησης είναι ήδη καλά εδραιωμένες σε έναν κόσμο όπου τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να πλησιάσουν πολύ το ένα το άλλο ή θέλουν να μειώσουν τις επαφές τους. Ο τωρινός και πιθανόν μόνιμος φόβος μας να μην μολυνθούμε από έναν ιό (τον covid-19 ή και κάποιον άλλον) θα επιταχύνει την επέλαση της αυτοματοποίησης.

… Ως τώρα οι κυβερνήσεις καθυστερούσαν συχνά τον ρυθμό υιοθέτησης νέων τεχνολογιών με μακρόσυρτες αναζητήσεις του πιο κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου αλλά, όπως έδειξαν τα παραδείγματα της τηλε-ιατρικής και του delivery με drones στη διάρκεια της πανδημίας, είναι πιθανή μια δραματική επιτάχυνση εξαιτίας των έκτακτων αναγκών.

Στη διάρκεια των lockdown, έγινε ξαφνικά μια σχεδόν παγκόσμια χαλάρωση των ρυθμίσεων που ως πρόσφατα εμπόδιζαν την πρόοδο σε τομείς όπου η τεχνολογία ήταν έτοιμη εδώ και χρόνια, κι αυτό επειδή δεν υπήρχε άλλη ή καλύτερη επιλογή. Αυτό που ως χτες φαινόταν αδιανόητο ξαφνικά έγινε πιθανό…

… Ο covid-19 ξαναέγραψε πολλούς απ’ τους κανόνες του παιχνιδιού ανάμεσα στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα […]. Η αγαθοεργή (ή αλλιώς) μεγαλύτερη διείσδυση των κυβερνήσεων στη ζωή των επιχειρήσεων θα εξαρτιέται απ’ την κάθε χώρα και τον κάθε επιμέρους τομέα, οπότε θα πάρει μια ποικιλία μορφών.

… Μέτρα που έμοιαζαν αδιανόητα πριν την πανδημία μπορούν κάλιστα να μονιμοποιηθούν σ’ όλο τον κόσμο καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να προλάβουν την οικονομική ύφεση πριν εξελιχθεί σε καταστροφική κρίση. Με όλο και πιο έντονο ρυθμό, θα υπάρχουν εκκλήσεις στις κυβερνήσεις να δράσουν σαν «χρηματοδότες έσχατης ανάγκης» για να εμποδίσουν ή να διαχειριστούν τις μαζικές απολύσεις και την καταστροφή επιχειρήσεων που προκαλεί η πανδημία. Όλες αυτές οι αλλαγές τροποποιούν τους κανόνες του «παιχνιδιού» της οικονομικής και της χρηματοπιστωτικής πολιτικής.

… Ένα απ’ τα μεγάλα μαθήματα των τελευταίων 5 αιώνων στην ευρώπη και στην αμερική είναι αυτό: οι σοβαρές κρίσεις συμβάλουν στην ενίσχυση της εξουσίας του κράτους. Πάντα έτσι γινόταν και δεν υπάρχει λόγος να μην συμβεί με την πανδημία του covid-19.

… Στη διάρκεια των lockdown, πολλοί καταναλωτές που ως πρόσφατα ήταν επιφυλακτικοί στο να εξαρτιώνται σε μεγάλο βαθμό από ψηφιακές εφαρμογές και υπηρεσίες, αναγκάστηκαν να αλλάξουν τις συνήθειές τους, μέσα σε μια νύχτα: το να βλέπουν ταινίες online αντί να πηγαίνουν στο σινεμά, το να παίρνουν το φαγητό στην πόρτα τους αντί να πηγαίνουν σε εστιατόρια, το να μιλάνε στους φίλους από απόσταση αντί να τους συναντούν σαρκικά, το να μιλούν με τους συναδέλφους τους σε μια οθόνη αντί να κάνουν ψιλή κουβέντα μπροστά στην καφιετέρα, το να κάνουν γυμναστική on line αντί να πηγαίνουν στο γυμναστήριο, και τόσα άλλα.

Πολλές απ’ αυτές τις τεχνολογικά μεσολαβημένες συμπεριφορές που αναγκαστήκαμε να υιοθετήσουμε στη διάρκεια των κατ’ οίκον αποκλεισμών θα γίνουν οικείες και πιο φυσικές. Καθώς το social distancing θα συνεχίσει να ισχύει, το να στηρίζεται κανείς σε ψηφιακές πλατφόρμες για την επικοινωνία, την δουλειά, την αναζήτηση συμβουλών ή οτιδήποτε άλλο, σιγά σιγά θα κερδίσει έδαφος απ’ τα παλιότερα εδραιωμένα ήθη και έθιμα.

… Η τάση των επιχειρήσεων θα είναι προς την μεγαλύτερη επιτήρηση· για το καλύτερο ή το χειρότερο, οι εταιρείες θα βλέπουν και μερικές φορές θα καταγράφουν τι κάνουν οι εργαζόμενοί τους. Η τάση αυτή μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές, απ’ την καταμέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος μέσω θερμικών καμερών, μέχρι την επίβλεψη μέσω κάποιας εφαρμογής του πως οι εργαζόμενοι εφαρμόζουν το social distancing.

Αυτά είναι ελάχιστα αποσπάσματα απ’ το βιβλίο των Schwab και Malleret «The Great Reset», του Ιούλη του 2020… Θα μπορούσαμε να βάλουμε κι άλλα – δεν είναι όμως αρκετά για να ξεκαθαριστούν οι αδρές γραμμές του στρατηγικού οφέλους όχι του covid του ίδιου αλλά της τρομοκρατικής διαχείρισής του για την επιτάχυνση της γενικευμένης ψηφιακής / μηχανικής μεσολάβησης, δηλαδή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ειδικά στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες;

Είναι.